Telegram Web Link
هر قطره از خون لویی شانزدهم به قیمت سیلی از خون فرانسه تمام خواهد شد. چهار میلیون فرانسوی شاید با سرشان تاوان این جنایت بزرگ ملّی قیام ضد مذهبی و ضداجتماعی را بپردازند.

هر تعرضی که به نام ملّت علیه حاکمیت انجام شود، همیشه کم و بیش یک "جنایت ملّی" است، زیرا همیشه تقصیر ملّت است که تعدادی از شورشیان بتوانند خود را مطرح کنند... بنابراین، بدون شک همه فرانسویان مرگ لوئی شانزدهم را اراده نکردند. اما اکثریت عظیم مردم، بیش از دو سال، همه حماقت‌ها، همه بی‌عدالتی‌ها، همه ظلم‌هایی را که به فاجعه ۲۱م ژانویه انجامید، خواستند.

ژوزف دومَستر
ملاحظاتی درباره‌ی فرانسه

@NaqdeMosaddeq
اگر برای صدا و سیمای میلی دوزار اعتباری مانده بود، الان کشور یک ماه روی هوا نبود. خوبی حضور این پسمانده‌های تاریخ مثل تفرشی در تلویزیون فقط همین است که دیگر برای کسی شبهه باقی‌ نماند که این مثلا مورخانِ مصدقیِ ضدِ پهلوی چطور حاضرند تا لحظۀ آخر و تا قطرۀ خون آخر بابت حکومت انقلابی پنجاه‌وهفتی بایستند.

ایشان در آخرین چیزخوری خود فرمودند حکومت کنونی ایران مثل رضاشاه است که فکر می‌کرد مشکل نان را می‌شود دستوری و با انداختن نانوا در تنور حل کرد! حال آنکه این روایات عوامانه اگرچه قاطعیتِ دولتِ مدرن رضاشاه را نشان می‌دهد، ربطی به واقعیات ندارد.

چه، خود این دلقک هم همین‌جا دارد استدلال می‌کند که مشکلات اقتصادی کشور با دستور حل نمی‌شود. پس اگر در دوره رضاشاه مشکل نان نداشتیم (که نداشتیم)، در نتیجه اقتصاد آن دوره دستوری نبوده، بلکه اصولی و علمی بوده. آن‌هم در شرایطی که دورۀ رضاشاه مصادف است با Great Depression در آمریکا (1308) و فروپاشی اقتصاد در آلمان و اروپا (1308-1311) و نهایتا آغاز جنگ جهانی (1318). بلافاصله پس از رفتن رضاشاه، چنان قحطی نان شد که مردم دو بار خانه نخست‌وزیر را به بادِ غارت گرفتند.

@NaqdeMosaddeq
محمد امینی معروف به ممد لنین درگذشت. او که از خویشاوندان مصدق و خاندان امینی بود تا میانسالی کمونیستی رادیکال بود و بعد از اکسپایر شدن کمونیسم طبیعتا مصدقی شد و باقی عمر را به دفاع از اتهامات مصدق و حمله به محمدرضاشاه سپری کرد. البته او از علاقه‌مندان کسروی هم بود ولی هرگز معلوم نکرد که مصدق که کمال مماشات را با فداییان اسلام نواب صفوی قاتل کسروی داشت، چه نسبتی با کسروی دارد؟

کلا برای یک ذهن بی‌طرف جالب است که هرکس از کمونیسم، مارکسیسم و طالبانیسم شیعه یعنی جمهوری اسلامی خسته می‌شود مصدقی می‌گردد! مگر ادعا نمی‌‌کنند که مصدق ربطی به کمونیسم و به داعش ایرانی ندارد؟ پس چرا ورشکستگان این اردوگاهها مصدق را آخرین پناهگاه خود در برابر پهلوی می‌دانند؟ امروز در ایران هم تقریبا تمام اصلاح‌طلبان خجالتی که دیگر رویشان نمی‌شود از جمهوری اسلامی دفاع کنند، پشت مصدق پنهان می‌شوند، ولی اگر ما بگوییم ۳۰ تیر نسخه آزمایشی ۲۲ بهمن بود و مصدق پدر معنوی ۵۷ به ما می‌گویند سلطنت‌طلب افراطی!

------------------‐-------------‐-------------
چه روضه‌ای هم بی‌بی‌سی خوانده برای ممد لنین مصدقی
صرفا برای ثبت در تاریخ
دیکتاتوریِ خفقان‌آور شاه!!

پرویز قلیچ‌خانی، یکی دیگر از استعدادهای ناب کشور بود که آلودۀ ایدئولوژی‌های عصرِ ایدئولوژی زدگی در ایران شد.

قلیچ‌خانی، بعد از قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا در سال 1347 (با برد در برابر اسراییل) به حضور شاه رسید و به ادعای خودش دست او را نبوسید! شگفتا که نه تنها بازخواست نشد که به عضویت تیمِ تاج به مدیریت تیمسار خسروانی درآمد!

او تا سال 1350 که به دلیل تماسهای مخفیانه با تروریست‌های سیاهکل دستگیر و مدت کوتاهی بازداشت بود، در این تیم بود و بعد به تیم پاس (متعلق به شهربانی) پیوست. مقصد بعدی او عقاب (متعلق به نیروی هوایی) بود و نهایتا به دارایی و پرسپولیس پیوست.

آنگاه راهیِ آمریکا شد و به تیم سن‌خوزه رفت. او در تمام این سال‌ها که علنا به مبارزه با حکومت برخاسته بود عضو تیم ملی فوتبال ایران بود و آخر سر خودش جام جهانی را برای مبارزه با رژیم تحریم کرد!

مدارای آن حکومت با ناراضیان را با حکومت بعدی مقایسه کنید. قلیچ‌خانی البته بعد از اینکه مبارزاتش به ثمر نشست تا به امروز در همان آمریکای امپریالیست رحل اقامت افکنده، دخترشان هم خواننده انگلیسی‌زبان شده!

@NaqdeMosaddeq
بگذارید رک و بی‌رودربایستی باشیم. چرا بیشتر جریانات مزخرف چپی و ارتجاعی و قومی و قبیله‌ای به مصدق احترام می‌گذارند؟

تصویر: سخنان رضا حسین‌بُر فعال قومگرای فدرالیست بلوچ.
در تورنمنت باشگاه رئال مادرید، به سال 1356 تیم ایران با آرژانتین که یکسال بعد قهرمان جام جهانی شد، 1-1 مساوی کرد و در ضربات پنالتی باخت و با بردن مراکش سوم شد.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گلِ ایران به اسکاتلند - جام جهانی 1978 آرژانتین
ایران آنزمان به عنوان تنها نماینده آسیا در جام جهانی شانزده تیمی شرکت می‌کرد. یعنی جزو شانزده تیم برتر جهان بود، معادل صعود به دور دوم جام جهانی.

@NaqdeMosaddeq
شعبان جعفری، گروه فشار و لباس شخصی ها با حمایت پلیس مخالفان را سرکوب میکنند.
صحبت نه از 28 مرداد است، نه 16 آذر، و نه 18 تیر.
صحبت از 14 آذر 1330 است.
روز 14 آذر سالروز سرکوب خونین دانشجویان و روزنامه‌های مخالف توسط دولت جبهه ملی به ریاست مصدق و معاونت فاطمی، گرامی باد.
مصدق: از کشته شدن مردم به هیچ‌وجه متاسف نیستم.
آیا نهاد پادشاهی در کشورهای پارلمانی نقشی ایفا می‌کند؟

در پی اختلاف سنا و مجلس در کشور پادشاهی استرالیا، آقای ویتلام نخست‌وزیر این کشور از حزب کارگر از تصویب بودجه ناتوان بود.

مذاکرات بین اپوزیسیون و نخست‌وزیر به جایی نرسید، تا این‌که آقای کِر فرماندار کل (نایب‌السلطنه الیزابت ملکه استرالیا)، حکم برکناریِ ویتلام را اعلام کرده و آقای فریزر رهبر اپوزیسیون را به جای او منصوب کرد. ۲۲ سال پس از ۲۸م امرداد ۱۳۳۲، در نوامبر ۱۹۷۵.

آن هم در شرایطی که استرالیا سامانه‌ای متاثر از الگوی پادشاهی-پارلمانی انگلیسی دارد که از ریشه و اساس با الگوی پادشاهی-مشروطه ایران متفاوت است. در واقع در الگوی انگلیسی، شاه سلطنت می‌کند و نه حکومت، با این همه از ظرفیتِ این نهادِ بی‌طرف برای حل بحران سیاسی بهره‌برداری می‌شود.

فرماندار کل بعدا فاش کرد که پیش از عزل کردنِ نخست‌وزیر با چارلز ولیعهد آن زمان (پادشاه کنونی) مشورت کرده بود. حزبِ کارگر استرالیا نیز البته بیکار نمانده و از ملکه الیزابت درخواست کرد تا اقدامِ فرماندار کل را وتو کند. ولی ملکه الیزابت پاسخ داد که فرماندار کل به وظیفه‌‌اش در چارچوب قانون عمل کرده است.
نقدی بر تاریخ معاصر
آیا نهاد پادشاهی در کشورهای پارلمانی نقشی ایفا می‌کند؟ در پی اختلاف سنا و مجلس در کشور پادشاهی استرالیا، آقای ویتلام نخست‌وزیر این کشور از حزب کارگر از تصویب بودجه ناتوان بود. مذاکرات بین اپوزیسیون و نخست‌وزیر به جایی نرسید، تا این‌که آقای کِر فرماندار کل…
در ادامه آقای ویتلام بر خلافِ همتای ایرانیِ خود محمد مصدق مقاومت نکرد و خونریزی به‌راه نیانداخت و طبیعتا محاکمه هم نشد. او بعدا به کمپین رفراندوم برای جمهوری‌شدن استرالیا پیوست که با رای منفی ملت استرالیا روبرو شد.
چرا هرچه مجاهد و تجزیه‌طلب و چپ و اصلاح‌طلب ماله‌کش و خلاصه هر نیروی اهریمنی وجود دارد به مصدق علاقه‌مند است؟ چرا ندیدیم یک جریان مضر و موذی علاقه‌مند پهلوی باشد؟
Forwarded from پژوهشگاه ایران شناسی (داریوش میرزاخانی)
اعدام به‌ طریق رها کردن از دستگاه دار مرتفع! – ۱۲۹۸ ه.ق.
#سفرنامه
#قاجار
#ایرانشناسی
#پژوهشگاه_ایرانشناسی
همیشه در وسط [میدان مال‌فروشان اصفهان] و گوشه و کنارش چند دستگاه دار مرتفع با طنابِ چندش‌آور آویخته و درحال، تکانشان بچشم میخورد. در انتهای تعدادی از این طنابها تسمه و حلقه‌هائی بمنظور بستن و در حلقه درآوردن گردن یا مچ پای مجرمین دیده میشد. که ضمن آویختن آنان از مچِ پا طناب دار را تا آنجا که امکان داشت بالا می کشیدند و ناگهان محکوم آویختهٔ درحال التماس و تقلا و دست و پا زدن را از همان بالا ضمن قطع طناب با سر بطرف زمین سفت و سنگی رها میکردند و سطح زمین را از خونش رنگین می ساختند. (ص ۲۴۳)

مأخذ: ویلز، چارلز جیمز. ایران در یک قرن پیش (سفرنامه دکتر ویلز). ترجمۀ غلامحسین قراگوُزلو. تهران: اقبال. سال ۱۳۶۸

@atorabanorg
💹نتایج نظرسنجی موسسه گمان با عنوان گزارش نظرسنجی «نگرش ایرانیان به سیستم سیاسی مطلوب» که در اسفند سال ۱۴۰۰ انجام شده است.

با توجه به طوفانی که در سال کنونی ایران را در نوردید می‌توان منتظر تغییرات شگرفی در دیدگاه‌های مردمی در حال حاضر داشت. با اینحال اتفاقا داشتن درکی از افکار عمومی پیش از این تحول مهم مهم خواهد بود. چراکه زلزله‌های سیاسی جامعه را دچار شوک کرده و فضا را ملتهب و احساسی می‌کنند و نظرسنجی‌هایی که در زمانه‌های ملتهب انجام می‌شوند نتایجی نشان می‌دهند که شاید بیانگر واقعیات درونیِ جامعه نباشد و بیشتر متاثر از هیجانات باشد.

درباره شکل نظام سیاسی مطلوب، حدود ۳۴٪ جامعه «جمهوری سکولار»، ۲۲٪ «جمهوری اسلامی» و ۲۲٪ «پادشاهی» را انتخاب کرده‌اند. همچنین بیش از ۲۱٪ گفته‌اند که دانش و اطلاعات کافی برای پاسخ به این سوال را ندارند.
حدود ۶۶٪ جامعه درباره «رضا شاه پهلوی» نظر مثبتی دارند و حدود ۲۳٪ نسبت به او نظر منفی دارند. درباره «محمدرضا پهلوی»، حدود ۶۴٪ نظر مثبت و حدود ۲۸٪ نظر منفی دارند. حدود ۵۲٪ جامعه نسبت به «محمد مصدق» نظر مثبت و حدود ۲۷٪ نظر منفی دارند. درباره «روح‌الله خمینی»، حدود ۲۸٪ جامعه نظر مثبت و ۶۴٪ جامعه نظر منفی دارند. حدود ۲۶٪ جامعه نسبت به «علی خامنه‌ای» نظر مثبت و ۶۶٪ نظر منفی دارند.
در میان شخصیت‌های سیاسی و مدنی ذکر شده در پرسشنامه نظرسنجی، رضا پهلوی با ۳۹٪، ابراهیم رئیسی با ۱۷٪، نرگس محمدی و نسرین ستوده با ۱۵٪، مسیح علی‌نژاد با ۱۳٪، محمود احمدی‌نژاد، محمد نوری‌زاد و کاوه مدنی با حدود ۱۲٪ بیش از دیگران مورد اقبال جامعه قرار دارند.
در پاسخ به پرسشی پیرامون بعضی شعارهای سیاسی متداول در سال‌های اخیر ایران، ۶۵٪ جامعه موافق شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا»، حدود ۵۸٪ جامعه موافق شعار «چه اشتباهی کردیم، که انقلاب کردیم»، ۵۳٪ جامعه موافق شعار «رضا شاه، روحت شاد» هستند. از سوی دیگر، ۲۱٪ جامعه با شعار «ما همه سرباز توییم خامنه‌ای، گوش به فرمان توییم خامنه‌ای» اظهار موافقت کرده‌اند. حدود ۵٪ جامعه با شعار «یا حسین، میرحسین» موافق هستند.
در میان احزاب و ایدئولوژی‌های سیاسی، احزاب با گرایش‌های مشروطه‌خواه (طرفداران پادشاهی)، سوسیال-دموکرات، ملی-مذهبی، حامیان محیط‌زیست و جبهه ملی بیش از دیگر احزاب مورد اقبال جامعه هستند.
حدود ۸۴٪ جامعه، زبان فارسی را بهترین گزینه برای زبان رسمی یا میانجی در ایران می‌دانند. همچنین ۶۵٪ جامعه با تدریس زبان مادری در مدارس، در کنار زبان فارسی، موافق هستند و حدود ۱۹٪ با این گزاره مخالفند. از سوی دیگر فقط ۱۸٪ جامعه با این گزاره که «من ترجیح می‌دهم فرزندم در دانشگاه به جای زبان فارسی، به زبان مادری‌اش درس بخواند» موافق هستند.
درباره ساختار سیاسی مطلوب تنها ۱۲٪ «ساختار سیاسی فدرال» را انتخاب کرده‌اند. حدود ۶٪ هم گزینه «خواهان جدایی و استقلال ملیت خود هستم» را برگزیده‌اند.
اطلاعات کامل را در اینجا ببینید:
https://gamaan.org/fa/2022/03/31/political-systems-survey/
فرق حکومت معروف به "دیکتاتوری" شاه و جمهوری اسلامی.
آن یکی دنبال بهانه‌ای بود برای خلاصی از شرِّ درگیرشدن با مردم و معترضان و این یکی شرّی است که دنبال بهانه‌ای برای درگیری با مردم و معترضان است. آن‌زمان قاضی گفته از کجا معلوم مرگ بر پسر رضاخان یعنی شاهنشاه؟ و حتی می‌گوید مرگ بر شاه هم جرم نیست. این‌زمان فرد را به جرم آموزش آشپزی برای کتلت زندانی و شکنجه می‌کنند.
برای حیثیت پهلوی نیازی به دفاع نیست، کافیست چند روز یکبار حملات کاریکاتوری حکومت جمهوری اسلامی را بنگریم. چون بطلان این اتهامات مضحک واضح است، روشن می‌شود که اساسا انقلاب ۵۷ بر پایه چه حجمی از دروغ‌های شاخدار توسط شرکت سهامی ملا و روشنفکر برپا شد. منتها مشکل اینجاست که امروز جامعه مثل ۵۷ بیمار نمی‌شود. عقل دارد و می‌فهمد که مثلا ۳۵ میلیارد دلار امروز بودجه کشور ایران است. یعنی ایران با این پول می‌چرخد. حالا تصور کنید ۳۵ میلیارد ۴۴ سال پیش چه پول وحشتناکی بوده. خاندان پهلوی اگر این پول را با خود می‌برد همان زمان ثروتمندترین خاندان جهان می‌شد و الان در حد ماسک و بزوس و زاکربرگ و گیتس و چندین برابر مرداک قدرت جهانی داشت و با درصدی از پول و از آن مهمتر قدرت و روابطش مثل آب خوردن ایران را می‌تکاند و حکومتش را می‌انداخت در چاه فراموشی تاریخ. افسوس که حتی نیم‌درصد این رقم را هم شاه با خود نبرد.

آن جواهرات و غیره که فقط بلاهت گوینده است که نمی‌داند جواهرات سلطنتی ایران سر جایش است و یک ابسیلون کم نشده.
موضوعِ بی‌پایانِ ثروتِ پهلوی
https://twitter.com/RadioFarda_/status/1615318979177766915
شهبانو فرح پهلوی نیز در گفتگو با رادیو فردا به درستی بر همین مساله تاکید کردند که اگر شاه و شهبانو طبق این ادعا ۳۵ میلیارد دلار پول و سیصد چمدان جواهرات سلطنتی از کشور خارج می‌کردند، با آن پول تمامِ این سرانِ دوزاری جمهوری اسلامی را می‌خریدند و کشور را آزاد می‌کردند و برمی‌گشتند. افسوس که چنن نکردند و حتی جواهرات خصوصی خودشان را هم نبردند.
این ابلهان نمی‌فهمند که جهانِ قانونمندِ غرب مثل ایران نیست و اگر شما پول داشته باشید دولت و اداره مالیات آن را پیدا می‌کند و باید آن را به کار اندازید و مالیاتش را بدهید و اگر پنهانش کنید جرم کردید و تحت تعقیب قرار می‌گیرید. اگر پهلوی ۳۵ میلیارد دلار پول داشت الان نامش در کنار مارک زاکربرگ و بالاتر از سلطانِ برونئی و پیر امیدیار و بن زاید شیخ دبی در رتبه‌های بالای جهان در فهرست‌های بیلیونرهای معروف قرار می‌گرفت. شمار بیلیونرهای جهان (یعنی حداقل با یک میلیارد دلار) کاملا مشخص است (۲۶۰۰ نفر) و متاسفانه خاندان پهلوی جزو آن نیست. حتی وقتی به فهرست ایرانیانِ ثروتمند جهان نگاه می‌کنیم مثلا فرهاد ناظم ایرانیِ یهودی را با ۲۰۰ میلیون دلار می‌بینیم ولی نامی از پهلوی نیست.

چنانکه شاهزاده رضا پهلوی چند سال پیش اعلام کرد، ۶۲ میلیون دلار سرمایه شخصی محمدرضاشاه بود که به خارج از کشور برده شد و با توجه به برآوردها این عدد باید درست باشد. خب البته از نگاهِ ملا و چپ و مجاهد چه معنا می‌دهد که خاندان سلطنتی یک کشور که آن زمان نیرومندترین کشورِ مسلمانِ جهان بود، ۶۲ میلیون دلار پول داشته باشد؟ برای فهم ارزش ۶۲ میلیون دلار می‌توان اشاره کرد که ارزش یک ساختمان ۱۰ طبقه در نیویورک اینقدر است. این درحالی است که شاه یک برج ۳۶ طبقه در نیویورک خریده بود که به نام بنیاد پهلوی ثبت کرد، نه به نام شخصی خودش و بنیاد پهلوی به عنوان موسسه‌ای دولتی در مالکیتِ جمهوری اسلامی درآمد و با نام بنیاد علوی ادامه فعالیت داد. همچنین قیمت یک خانه بزرگ در واشینگتن دی.سی که خانواده پهلوی در آنجا زندگی می‌کند حدود ۱۵ میلیون دلار است. شهبانو فرح پهلوی نیز در خانه‌ای معمولی در پاریس زندگی می‌کند که چند میلیون دلار می‌تواند قیمت داشته باشد. بنابراین خود محاسبه کنید که در فلسفۀ ملا و چپ و مجاهد یک خاندان سلطنتی از یک کشورِ آبرومند و بزرگ مثل ایران لابد باید در آپارتمان‌های کوچک در محلات فقیر زندگی کند و شاهدخت‌ها و شاهزاده‌ها هم لابد باید در مک‌دونالد کار می‌کردند.

از نظرِ فلسفۀ ملا و چپ و مجاهد، خاندانی که ایران را از آن وضعیت سال ۱۳۰۰ به آن وضعیت سال ۱۳۵۷ رساند و خزائه ملی ایران و تولید ناخالص ملی ایران و سرانه ملی ایران را در طول پنجاه سال صد برابر کرد و شرکت نفتِ ایران و هواپیمایی هما را جزو دو شرکت مهم دنیا قرار داد و پول ملی ایران ریال را جزو هفت پول برتر جهان، دستمزدش این نبوده که بعد از رفتن از ایران چند تا خانه و مقداری سهام برای گذران زندگی در حدِ حفظ شان شاهنشاهی ۲۵۰۰ ساله ایران داشته باشد. کسی هرگز سوال نمی‌کند چرا ایلِ قاجار اینقدر سرمایه‌دار بوده و هنوز با تمام مصادره‌هایی که نه پهلوی که جمهوری اسلامی کرد، مرفه است؟ این ایل این پولها را از کجا آورده؟ از صحراهای ترکستان با خودشان دلار و شمش آوردند؟ ولی به پهلوی که می‌رسد ملا، چپ و مجاهد زبانشان دراز است که آن ۶۲ میلیون دلار از کجا آمده. درحالیکه این رقم در برابر سرمایه‌های یکی از خانواده‌های ایلِ قاجار هیچ نیست و این رقم در برابرِ دزدی‌های ایلِ غارتگر جمهوری اسلامی به شوخی شبیه است. امثال زنوزی و انصاری و زنجانی در عرض فقط چند سال از پشت الاغ به سرمایه‌هایی میلیارد دلاری رسیدند. رویترز سرمایۀ زیرِ نفوذ و نظارتِ رهبر را ۹۵ میلیارد دلار برآورد کرده است. ستاد اجرایی فرمان امام، آستان قدس رضوی، بنیاد مستضعفان و قرارگاه خاتم سپاه فقط چند نمونه‌اند که سرمایه‌شان حتی مشخص نیست و کاملا در مسیر فساد و قاچاق و پولشویی قرار دارند.
Forwarded from کافه اندیشه
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
به چالش کشیدن دروغ‌پردازی مجید تفرشی از سوی دکتر لطف‌الله آجودانی، پژوهشگر تاریخ

۱. کودتای رضاخان در ۱۲۹۹ به هیچ‌وجه از قبل طراحی، برنامه‌ریزی و تعیین و هدفگذاری شده انگلستان نبود؛ یک سال و اندی قبل از این کودتا، رضاخان در اندیشه کودتا بود.
۲. اگر کودتا انگلیسی بود، چرا شاهد حضور افراد ضدانگلیسی همانند ماژور مسعود خان و کاظم خان سیاح هستیم؟ اولی در جنگ جهانی علیه انگلستان جنگید و دومی حتی قرار بود از سوی انگلیسی‌ها در آستانهٔ کودتا اعدام شود
۳. اگر کودتا انگلیسی بود دستگیری افراد وابسته به انگلیس مثل نصرت‌الدوله از سوی کودتاگران چه معنی داشت؟
۴. اگر کودتا انگلیسی بود چرا انگلیسی‌ها از افراد سرسپرده خود استفاده نکردند؟
۵. اگر کودتا انگلیسی بود چرا انگلستان دولت کودتا را بعد از ۱۵ روز به رسمیت شناخت؟ علت این تعلل چه بود؟
۶. اگر کودتا انگلیسی بود چرا رضاخان و سید ضیاء از همان آغاز اختلافات شدیدی داشتند؟
۷. اگر کودتا انگلیسی بود چرا بر اساس خاطرات آیرن‌ساید او به رضاخان بی‌اعتماد بود؟
۸. یک‌ سند نمی‌توانید از کرزن وزیر امور خارجه انگلیس در حمایت از دولت کودتا بیاورید.

@KafeAndeshe
2024/11/15 14:35:18
Back to Top
HTML Embed Code: