من وقتی باهات حرف میزنم، انگار لبه ی كره‌ی ماه نشستم و پاهامو آویزون کردم.
انگار زیر بارون دراز کشیدم و عمیق نفس می‌کشم.
انگار بین ابرای پشمکی پرواز می‌کنم.
انگار روی آب دریا شناورم و هوا خنکه.
انگار همه چیز قشنگه و قرار نیست اذیتم کنه.
انگار با زندگی آشتی کردم و می‌تونم با امید بهش ادامه بدم.

تو کار میکنی که بهتر زندگی کنی
تو پول در میاری که بهتر زندگی کنی
تو میری در رابطه که بهتر زندگی کنی
هدف کار و پول و رابطه نیست
هدف زندگی کردنه
هدف لذت بردنه
هدف بهتر کردن حالیه که داری
پس همزمان که داری اهدافتو دنبال میکنی
مراقب باش که خودت فدای مسیرت نکنی…

وقتی دلت براش تنگ شده، مثل عباس معروفی براش بنویس:

"کجایی؟
کجایی که هیچ چیز قشنگ‌تر از تماشای تو نیست..."
همینقدر قشنگ و دلچسب :)

یه روزی متوجه میشید که یک ادم هرچقدر دوستتون داشته باشه هرچقدر آستانه صبر و‌سکوت و تحملش بالا باشه
هرچقدرم هی ندید بگیره، هی بگذره هی بگه درست میشه خوب میشه فرصت بده
یک جایی می ایسته به خودش میگه چه بلایی سر خودم دارم میارم؟
یک روز متوجه میشید اون ادم هرچقدرم صبور باشه شمارو با تمام چیزهایی که ساخته رها میکنه و میره و هیچوقت بهتون برنمیگرده تا حرفاتون، توجیح هاتون، دلایلتون و‌ بشنوه،
چون از شما و هرچیزی که به شما مربوط میشه خسته و فراریه.

#فرگل_مشتاقی

کاژه:
خانه، کاشانه، پناهگاه.
کسی که بتوان بدان متوسل شد و پناه برد؛ کورسویِ نامیرای روشنایی‌ش قبله‌گاهت شود.
رها شد.
از یاد برد.
از یاد رفت!
مأمن؛ آشیانه ای برای لحظات تیره و مشقت‌بار.
که می‌توانی خودت باشی.
فارغ از بند و زنجیرِ خیالات و وهم.
کاژه همان‌جاست؛ که آرزو ساکن است.

با لاس زدن و گرم گرفتن با همه اینقدر ادعای روشنفکری نکنید به قول دکتر هلاکویی:

«اجتماعی بودن با همه صحبت کردن و بگو و بخند کردن نیست! اجتماعی بودن یعنی اینکه بدونی کجا و با چه کسی از چه کلام و لفظی استفاده کنی.همین..!»

فروغ فرخزاد تو یکی از نامه‌هاش به ابراهیم گلستان نوشته:

«کافی‌ست که صدایم کنی، بگویی فروغ و من به دنیا بیایم و درخت‌ها و آفتاب و گنجشک‌ها با من به دنیا بیایند.»

خواستم بگم که یه زن توقعات عجیبی از یه مرد نداره؛ کافیه با عشق اسمش رو صدا بزنی و اون جونش برات بره.

بزرگترین خیانت ها رو
ما خودمون در حق خودمون میکنیم
با نادیده گرفتن خودمون
با سرزنش خودمون
با ایجاد احساس کافی نبودن در درونمون
و مایی که خودمون اینهمه بلا داریم هر روز
سر خودمون میریم، دنبال خائن بیرونی هستیم!

درسته که ابتهاج میگه:
«خون می چکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم افشردن جان است ...»
اما تو
آروم باش،
ببین،
بشنو،
بگذر،
خرده نگیر
و یادت بمونه که گاهی صبر خودِ تلاشه...

‏

اگه اشتباه نميكرديم
قدرت درك امروز رو نداشتيم
و اگه قدرت درك امروز رو داشتيم
كه اون اشتباهات رو نميكرديم!
در نتيجه
ما ناچاريم يكسرى خطاها رو انجام بديم
تا ياد بگيريم
تا بزرگ بشيم
تا تجربه كسب كنيم
و با فراگيرى اين مهارت ها
براى برداشتن قدم هاى بهتر در آينده آماده بشيم
سرزنش و نقد و قضاوت گذشته خودت
هيچ سودى نداره
و فقط باعث تعميق مشكلات امروزت ميشه
چون با اين خودخورى ها
روحيه و اعتماد به نفست هم لطمه ميخوره
و حال خوب رو ازت ميگيره
پس رها كن هرآنچه كه بر تو گذشته
و روى زمان حال و زندگى امروزت تمركز كن.

-سپهر‌خدابنده

میگن لیوان که پر بشه دیگه چه یه قطره آب روش ریخته بشه چه یه دریا آب، فرقی به حالش نمیکنه چون ظرفیتش پر شده، این حکایت صبر و حوصله و ناراحتی و شادی و اعتماد خیلی از ما آدماست .

هرچی سنم بیشتر میشه ،بیشتر می فهمم که برد واقعی با اوناییه که می تونن از چیزهای کوچیک زندگیشون لذت ببرن و براش ذوق کنن.
از هوای خوب،ابرای تو اسمون،از پیاده روی،از یه لیوان چایی،دیدن فیلم،گوش دادن به موزیک ،بوی غذا،کتاب خوندن‌.

یکی از بزرگترین قدرت هایی که در همه سالهایی که زندگی کردم بدست اوردم این بوده که بتونم در اوج غم و ناراحتی وانمود کنم نه تنها نرنجیدم و ازرده خاطر نشدم بلکه روح و روانم در کمال ارامش و آسایشِ خیال هستن.
یکی از دستاورد های عظیمم اینه که میتونم روزها،
حتی سالها با خودم راجبه اون «درد» حرف نزنم و با ارامش کامل خودم رو به سکوت کردن و حرف نزدن راجبه چیزی که مدتهاست عذابم میده دعوت کنم.
و این موضوع از من در برابر خودم ،
یک شخص ناشناس ساخته که انگار هیچوقت قصد نداره تو تنگناهای زندگیش خودش رو نجات بده.

#فرگل_مشتاقی

بیم آن دارم که زیاد با تو سخن بگویم
مَبادا خسته شوی
و بیمِ آن دارم که سکوت کنم
مبادا گمان کنی که دیگر برایِ قلبم مهم نیستی...

#نزار_قبانی

دلش با من نیست
این را خوب میدانَم.
فقط این منم که بی او
خسته ام ؛
تکه تکه ام ؛
متلاشی ام.

#فرگل_مشتاقی

‏مشکل اونایی که زیادی مهربون و مراعات کننده‌ن، اینه که هیچوقت وقتی بهشون برمی‌خوره یا کمک می‌خوان یا عصبی میشن، به روی خودشون نمیارن مبادا طرف مقابل اذیت شه.
نتیجه‌ش میشه بریدن ناگهانی از همه چیز و همه کس و همه جا.

.
خسرو شکیبایی حرف قشنگی میزنه:
«عمر با ارزش ترین داراییِ آدمه.اگه کسی
برات وقت گذاشت، یعنی داره از ارزشمندترین و غیرقابل تکرارترین چیزی که داره، خرجت می کنه!
پس قدرشو بدون...!» وقتی همه جوره داره سعی میکنه تو تک تک لحظات زندگیش باشی، وقتی داره تلا‌ش میکنه که از روزش بهت بگه، بهت تکست بده،
هر جوری شده حتی در حد چند دقیقه هم ببینتت، قدرشو بدون! اون داره با ارزش ترین قسمت زندگیشو برات میزاره..

عاشق كه شدى ديگر خودت نيستى!
می‌شوى عروسكى در دستانِ معشوق!
هرچقدر هم كه در خلوت‌ات تمرينِ غرور و سردى كنى،
نوبت به ديدن‌اش كه می‌رسد،
دست و پاى احساست شُل می‌شود و همه رشته‌هايت پنبه.
عاشق كه شدى،
كاش رحمى در دل معشوق بيفتد.
وگرنه در مقابل‌اش می‌شوى
ضعيف‌ترين آدمى كه می‌شود بارها به او زخم زد
ولى باز هم در دلش
التماس بودن‌اش را كند...!

#نازیلا_زارع

تصور کُن پاییزِ امسال هوا نیمه تاریکه، بارون میباره، کنارِ آدمی هستی که تو رو بلده، امکان نداره قضاوتت کنه و نقطه‌ی امنِ زندگیته، صدای موزیک موردِ علاقه‌تون فضای ماشین رو پُر کرده و یهو می‌شنوید:
«احتمالاً جوابِ هر کارِ خوبی که وسطِ این دنیا در حقِ هر آدمی کردم، تویی»
عجب پاییزی بشه امسال...♥️