خوانسالارانِ بزرگ ذّن_یوگا می‌گویند،
ذهن، طبیعتِ راستینِ تمامی چیزها و پدیده‌هاست؛ وقتی‌که طبیعتِ راستینِ جهان را درک کنی، تو خواهی دانست که نه واقعیتِ ذهنی ای به آن صورت وجود دارد و نه واقعیتِ عینی ای که بتوان همه‌ی آن‌ها را تجربه و تجزیه و تحلیلی درستی نمود، اما در هردو حالتِ این‌ها، هم واقعیتِ ذهنی وجود دارد، هم واقعیتِ عینی، فقط در آسودگیِ ژرف به درونِ ذهنِ خودت، به بی‌کرانگیِ آن نگاه کن، آنگاه گویا به کلِ جهان نگریسته‌ای...، پیوسته از خودت بپرس که کیست که به کارهایِ جهان اعم از خوب و بد می‌اندیشد؟ کیست که به انجام شدن یا انجام نشدنِ امورِ روزمره می‌اندیشد؟ از خودت بپرس و در حین تجربه‌ی مستقیمِ آن‌چه که انجام می‌دهی و می‌پرسی به همین «خودی» که همه‌ی این‌ها را از خود می‌پرسد؛ نیز آگاه باش، درکِ وهم «خود» بی‌شناختِ «خود» و همچنین آگاهیِ بر آن میسر نیست.



#معصومه_عابدينی🦋
@MasomehAbedini

این مردمان به نِفاقْ خوش‌دل می‌شوند،
و به راستی غمگین می‌شوند.
او را گفتم: "تو مردِ بزرگی، و در عصرْ یگانه‌ایی."
خوش‌دل شُد و دستِ من گرفت و گفت:
"مُشتاق بودم و مُقَصِّر بودم".
و پارسال به او راستی گفتم،
خَصْمِ من شُد و دشمن شُد.
عجب نیست این؟
با مردمانْ به نفاق می‌باید زیست،
تا در میانِ ایشان با خوشی باشی.
همین که راستی آغاز کردی،
به کوه و بیابان برون می‌باید رفت.
که میان خَلْق راه نیست.


#شمس_تبریزی🍃


حقیقتی در همه‌ی اعصار...👌🏻🙏🏻

@MasomehAbedini

نسیمِ جنگل...
‌بی صدا می‌آید و می‌رود
همین دَم فقط یک‌بار...!



#معصومه_عابدینی🦋
#هایکو
@MasomehAbedini

در پاسخ به گفتگویِ دوستِ همراهی در خصوصِ این پست...


درود،
شما که بر عزیزان و نزدیکانِتان عشق توأمان با نفاق می‌ورزید.
چگونه مدعی آن هستید که مهرتان می‌تواند راستین باشد ؟ و مدعی عشق ورزیدن اید؟
یا اینکه جهانِ هستی می‌تواند این مهرِ همراه با نفاقِ شما را ارج نَهد و به یک هزار و شیوه نیروی حاصل از آن را بارور نماید.

بر بهانه‌های نَفس بر پوشانیدنِ حربه‌های پوشالی اش در همه حال
آگاه باشیم....!

آن عشق اگر عشق باشد آن روی دیگرش ؛
یعنی نفاق را هم دیده است، زیرا که پرده ها دریده؛ از این روی یارانش اندک اَند،
اما این اندک شماران بسیارانَند،

در نفاق؛ هرچه نزدیک‌تر باشد دورتر است،
در راستی هرچه دورتر، او نزدیکتر است.



سپاسگزارم ...🍃🙏🏻

شما رسیدید...

راحتیِ بی‌پایان و آرامِ جان یعنی اینکه هیچ چیزی تحتِ کنترل «من» نیست، «من» (آگاهی ناب) نیز تحت تأثیر هیچ چیزی نیست. و همه‌ی چیزها درست در جای درست و در مکان مناسب خودشان قرار دارند. بگذار هرچه آمدنیست بیاید و هرچه که رفتنی است برود. چونان درختی در باد و توفان تنها در میانه‌ی مرکز باقی بمان.




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

آنگاه که بهار آمد
من‌ اگر مرده باشم
باز گل‌ها به همان آیین شکوفا خواهند شد
و سرسبزیِ درختان
از بهارِ پیشین کم‌تر نخواهد بود
حقیقت نیازی به‌ حضورِ من ندارد...!



#فرناندو_پسوا


@MasomehAbedini

شکوفه‌ی بادام؛
حرف‌هایِ ناگفته‌ای دارم
تمامِ لحظه‌ها را اما
سکوت می‌کنم تا که
ديدارِمان ميسر شود...





#معصومه_عابدینی🦋
#شعرکوتاه
@MasomehAbedini

تابلوی نقاشی "شکوفه‌های درخت بادام"
(Branches with almond blossom)
اثرِ "وینسنت_ونگوگ"
(Vincent_van Gogh)
که در سال 1890 و با تکنیک رنگ و روغن بر روی بوم خلق شده است، "شکوفه‌های بادام" نام یکی از مجموعه‌های ونگوگ است که از سال 1888 تا 1890 طراحی و نقاشی شده است، این تابلوی نقاشی برای ونگوگ بسیار الهام‌بخش بوده زیرا که به بیداری و امید اشاره داشته است. در اسطوره‌های یونانی نیز شکوفه‌ی بادام نمادی از عشق ابدی و نامیرا است و به طور کلی نمادی از عشق، خلوص، امید و شجاعتی کم‌نظیر می‌باشد.

#نقاشی_وینسنت_ونگوگ

@MasomehAbedini🦋

عیدِ هر کسی آن دم است
که آگاهانه بر فطرتِ خویش
نظر می‌اَفکند...



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini






موسیقی #محسن_چاوشی
شبی که ماه کامل شد🔥

عیاش ترینِ مردان، ماجراجویانی هستند در جستجویِ راز، که در جنسِ زن همواره چیزی را ترجیح می‌دهند که زن از تقدیمِ آن خودداری می کند، نه آنچه زن بر آن چوبِ حراج می‌زند!

📚پرنسس پابرهنه
اریک امانوئل

انسانِ فرزانه بی پرواست، زیرا به نیکی درک نموده‌است که چيزي براي از دست دادن وجود ندارد، هيچ گاه چيزي نبوده است تا از کف برود و در عین حال عصاره ی تمام روح حيات را نيز در نهان خود دارد. روح سرکش و راستين او وحشی و رهاست و از این سو می داند که گاهی نگاه جهان به او از جنس پذیرشی عميق خالصانه در صداقتِ آگاهانه نيست.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

باران بر نُوبرانِ اَرغوان
آنچه فرو می‌ریزد دیگر هیچ نمی‌مانَد
مگر شبنمی زلال...!
که اگر این طراوت نبود
به سَراب می‌مانْد این عشق !





#معصومه_عابديني🦋
#شعرتانکا
@MasomehAbedini

چشمی که از تو لبریز باشه
هرگز به دیگری نگاه نمی‌کنه
خواه حاضر باشی...
خواه غایب...!

این موسیقی بی‌نهایت زیباست،
گویی که پایانی بر آن نیست. نوایِ چنگ و عود روحِ تو را تا به کجا که نمی‌برد!



@MasomehAbedini🦋

.


هیچ انسانی داراییِ انسانِ دیگری نیست. اساسا هیچ‌کس مالکِ هیچ‌چیزی در این سطح از زندگانی نیست. اگرچه آن‌ها(داشته‌ها) از او هستند اما از آنِ او نیستند، تمام کلیتِ این هستی از ازل آزاد تجلی یافته‌است. اما انسان‌ها به مرور تحت تأثیرِ خواسته‌های بی‌حدومرزِ و زیاده‌خواهیِ خویش عرصه را بر خود و همنوعانِ خویش تنگ نموده‌اند. آن‌چه هست احساسِ تعلقِ خاطرِ انسان‌ها به یکدیگر است. تصور کنید اگر نمی‌توانستیم ابتدا دوست بداریم و سپس دوست داشته شویم جهان جهنمی بیش از اینکه اکنون هست می‌شد، هرچند در آینده‌ای نه چندان دور نیز شاید چنین خواهد شد بشر به نامِ عشق چه ها که با خود و همنوعانش انجام نخواهد داد. محبت و عشق اگر کور باشند و ناهشیار و به صورتِ کیفیتی دست و پا گیر درآیند وابستگی و تملک را رقَم می‌زنند اگر در نهایت احترام و درکی متقابل باشد دلبستگی را رقم می‌زنند و دلبستگی اغلب التیام‌بخش است، اما تجربه‌ی عواطفی نظیرِ حسادت، نیاز به توجه، ملاطفت، محبت، نیاز به تایید از سمتِ عزیزان در حدِ نُرمال و نه افراطی در عشقی دوسویه کاملا طبیعی می‌باشند.
هَوَس می‌گوید: من مالکِ تمامِ جهانم، و تمامش آنِ من است، عشق اما می‌گوید: می‌بخشم آن‌چه از من هست نیز آنِ من نیست.




#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

لمسِ شکوفه‌ها
حسی در دلم فرو می‌ریزَد
شبیهِ یک رویا.‌.‌.!





#معصومه_عابدینی🦋
#شعرکوتاه
@MasomehAbedini

ذهنی که آرام و ساکت است،
همه‌جا و همه‌چیز را در خانه می‌یابد.
زیرا که خودش نیز در خانه‌ی دل ساکن است.





@MasomehAbedini🦋