مراقبه گران، موجودات مالک کردارشان، وارث کردارشان، زاده کردارشان، خویشاوند کردارشان هستند. کردارشان پناهگاه آن هاست. هر عملی که انجام دهند؛ چه خوب یا چه بد، میراث شان خواهد شد.

بودا

@MasomehAbedini🦋

هرگز بدونِ دلیل درباره‌ی محیطِ نامطلوب، آدم‌ها، وضعیت‌ها، شکوه مکن، بلکه آگاهانه با بصیرتی روشن‌بینانه بر همه‌ی سختی‌های ایجاد شده‌ چیره شو، هنگامی که سخن از پذیرش به میان می‌آید مردم اغلب گمان می‌برند آن منفعل ماندن در برابر رویدادها ، پیشامدها و چالش‌های موجود است ، اما پذیرش‌ِ هرآنچه که هست گاهی یعنی؛ نپذیرفتن و سر باز زدن از آن‌چه که هست !
اما این چیره گی به معنای ایجادِ تنش و تضادِ میان تو و محیطِ دنیای پیرامون نیست؛ بلکه به معنای ژرف‌نگرانه و عمیق دیدنِ ساز و کارِ دنیا و همه‌چیزِ آن، سپس آگاهانه راه‌حلِ مناسب را برای چالش‌های موجودِ در این راه بی‌پایان یافتن است. آن‌که می‌پذیرد دست به تغییر و اقدام و عمل می‌زند اما آن‌که نمی‌پذیرد منفعلانه یک‌جا ثابت می‌ماند و جای دیدنِ راه‌حلها زانوی غم بغل می‌گیرد و فوکوسِ توجهش را بجای راه‌حل ها به چالش‌ها و موانعِ پیشِ روی می‌دهد. می‌توان بدون هیچ تنشی با برقراری هماهنگی متعادل‌ِ میانِ انرژی‌های فکر و ذهن، دم به دم ، نو به نو و خلاق بود و بدین صورت جای گُریزِ بی‌فایده از محیط بر آن تاثیر گذار شد.



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

جهان را به شاعران بسپارید
مطمئن باشید
کلمات را بیدار می‌کنند
و در کرت ها٬ گل و گندم می‌کارند

#محمدرضا_عبدالملکیان

@MasomehAbedini🤍

باری؛ من رمزِ شادی وجود را یافته‌ام و این شادمانی را مرهونِ رنج‌هایم هستم و بدان‌ها ارج می‌نهم. باری من از این‌روی که محزون اَم بی‌وقفه نیز شادمانم و ژرفای شادکامیِ اصیل را نیز لمس نموده‌ام، بی‌غم هرگز نمی‌توان شاد بود، بی‌غم هرگز نمی‌توان آباد بود، چنان‌که بی‌نفرت هیچ‌گاه نمی‌توان عشق ورزید جستجویِ ناآگاهانه‌ی شادی رنج‌هایِ بسیاری را در خودش می‌طلبد اکنون برای لمسِ بودن و هشیاریِ حضورِ نشاطِ وجود، در جست‌وجوی هیچ‌چیزی نیستم، در جستجوی هیچ‌کسی هم نیستم تا منجی اَم باشد و شادمانی‌های بسیار را برایم به ارمغان بیاورد، باری من هیچ‌گاه بدنبالِ هیچ مردی ندو‌یده‌ام ! از این‌روی مرد را محترم دیده‌ام و وجودش را در احترام یافته‌ام. زیراکه مرد نیز شایسته‌ی احترامی حقیقی بود و وجودش پدیدآورنده احترامی راستین بَرِ زن و زنانگی، هنگامی زنان به مرور می‌آموزند که هیچ زنی، هیچ‌گاه با شوریدگی و سرآسیمه دویدن بدنبالِ چیزها، موقعیت‌ها، افراد، آمال و آرزوها حرمت نیافته‌است بلکه با شورِشیداییِ روحش، با رهایی از زندانِ عواطفِ ناآگاهانه و عبور از چسبندگیهای افراطی‌اش خود را انسان می‌بیند در شکوفاییِ وجود می‌بالد.



#معصومه_عابديني🦋

#موسیقی_بیکلام

خودم را تا آنگاه که هستم و هست
کماکان بر دوش می‌کشم
سرانجامِ کار به وقتِ صید آن را تقدیم صیاد می‌کنم
و حضورش را به یادهایِ در بادها می‌سپارم!




🕊️💎

@MasomehAbedini🦋

عاشقی بلاست و دمادم رنج؛
فراغ و وصالش محنت‌ها می‌آفریند
بر جانِ مشتاقِ عاشقان؛
اما به لطف کَرَمِ همین محنت‌ها و بلاهاست
که بر وجودِ عاشق برکت می‌بخشد
روحش را صیقل می‌دهد.
اگرچه پاداشِ عشق همیشه عشق نیست.
اما این رنج از بارِ عاشق ؛
از سنگینی جانکاهش می‌کاهد.
و عاشقِ حاذق از دلِ همین محنت‌هاست
که گنج‌ها می‌یابد و به کُنجِ دل‌ها نیز
راه می‌یابد.


#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

اگر از من بپرسند بهترین کتابی
که در تمام طول زندگی‌اتان خوانده‌اید
چه بوده است ؟
اگرچه همه‌ی آن‌چه که مطالعه شده‌اند در نوع خودشان بهترین بوده‌اند، اما این‌بار بی هیچ، اما و اگری، بی هیچ ابایی می‌گویم کتابِ زنانی که با گرگ‌ها می‌دوند!
بی‌شک یکی از بهترین آثارِ حال حاضر جهان است...


کتابی بی‌نظیر از دکتر کلاریسا_پینکولا_استس
روان‌شناسِ شَمن_معناگرایی
و با الهام از مکتبِ یونگ.

اثری بس ارزشمند و گرانبها برای رشد و ارتقاء آگاهیِ بانوان و همچنین مناسبِ شناختِ آقایان از خودشان می‌باشد...


#معرفی_کتاب🍃


@MasomehAbedini🦋

یک زن نمی‌تواند فرهنگی را با گفتن عبارت «تغییر کن» آگاه کند، اما او می‌تواند نگرش خود را نسبت به خودش تغییر دهد و باعث از بین رفتن تحقیرهای توهین‌آمیز نسبت به خودش شود. این کار را با به دست گرفتن اختیار بدن خود انجام می‌دهد. با انکار نکردن لذتی که از بدن طبیعی خود می‌برد، با دنباله‌روی نکردن از تصویر عمومی‌ای که شادی را تنها در شکل و شمایل خاص و در سنی خاص می‌داند؛ یا منتظر نماندن برای انجام هر کاری و با به دست گرفتن زندگی واقعی خود و زندگی کردن با همه‌ی وجود و بدون وقفه، می‌تواند این کار را انجام دهد. همین خودباوریِ پویا و عزت نفس است که باعث می‌شود نگرش‌ها در یک فرهنگ، تغییر کنند.



متن برگرفته از کتاب
زنانی که با گرگ‌ها می‌دوند🦋


@MasomehAbedini

در پایانِ روز پرندگان
هر کدام به سویی
بال می‌گشایند
برایِ پیوستنِ به تو
کدام یک را دنبال کنم؟



ایزومی شی‌ کی‌ بو

ایزومی شی‌کی‌بو ،یکی از معروف‌ترین شاعرانِ زن در عصرِ طلاییِ شعرِ ژاپن است. بینشِ شی‌کی‌بو همانندِ دیگر شاعرانِ هم‌عصرش ریشه در عرفان ذِن و تعالیم بودا دارد که تاثیر آن را در شعرش و در کنارِ اروتیسم شورانگیزی که مختصِ شعرِ آن دوره است، می‌توان حس کرد.


@MasomehAbedini🕊

هجومِ برگ‌هایِ پاییزی
از روزهایِ کودکی ام کم می‌شود
یا اضافه هیچ نمی‌دانم
از انارهایِ باغ آنکه خونین‌تر؛
رازِ قلبم با آن یکی است.


#معصومه_عابدینی🦋




هر چه در باغچه هست
زرد و پژمرده می‌شود،
تا جایی‌که من می‌دانم
فقط انار سرخ می‌شود
در برابرِ پاییز...



#رسول_یونان

@MasomehAbedini

چیزی را می‌دانم

که درختان هم می‌دانند

و آسمان هم می‌داند

و سنگ‌ها

و کوه‌ها

ولی هیچ یک

یارایِ گفتنش را

ندارند...

@MasomehAbedini🦋

آنانکه حقیقتا عاشق بودند،
هرچه تلاش نمودند
اما خود را عاجز یافتند در بیان

اما آنانکه عشق را نمی‌شناختند
پیوسته از آن سخن راندند بر زبان...

✨🪽🌊

@MasomehAbedini🦋

انسانی که از درون آزاد است. به هیچ ایدیولوژی، و مکتبِ فکری خاصی چسبندگی ندارد. او با چشم‌های بسته نیز می‌بیند و با گوش‌های ناشنوا هم می‌شنود، هیچ‌گاه بر کتاب‌ها و مطالعات و دانشِ ذهنی اش هیچ‌گونه تعصبی ندارد. یگانگی و وحدت عارفانه با هستی را لمس نموده است بی شک همانند آسمانیست، که وسعت یافته و برای تمامِ نوسان‌ها، اتفاق‌ها، رویدادها فضای کافی و وافر دارد. زیرا هر لحظه چگونگی تهی شدن از قالب ها ، چارچوب‌ها، را درک نموده است . اقیانوسی که در خویشتن خویش حجمِ ِعظیمی از دانستگی و نادانستگی را در بطن خویش جای داده است،
او با همه چیز در می آمیزد بی‌آنکه گلاویز شود و‌ آسیبی برساند و یا آن را از آنِ خویش سازد زیرا او به آزادی دیگران نیز احترام می گذارد.
این چنین انسانی ستودنی و از نگاهِ من شایسته‌ی مهری راستین است ، انسانی که آزاد است در قالبِ واژه ها و تعاریف نمی گنجد. و‌ ماورایِ ضدیت های جهان، ماورای باورها در حرکت است، ‌ انسانِ آزاد نه تنها یک فردیت نیست، بلکه او در همه حال یک فرایندِ در حالِ حرکت و رو به رشد است.!


#معصومه_عابدينی🦋
@MasomehAbedini

‌
‌سلامتی از نگاه یونگ مترادف است با چیرگی بر ازخودبیگانگی ایگو؛ و تنها زبانی نمادین است که می‌تواند ایگو را به این نتیجه برساند که هم‌اکنون نیز با نیروهایی مرتبط است که قابل درک و دیدن نیستند. یونگ باور داشت اهمیت هنر در آن است که به آنچه ناشناخته است، شکل بدهد و کارکرد دین از ریشه‌ی لاتین religio («اتصال به»، «پیوند به») آن است که ما را با نیروهای پشتیبانی که ایگو نمی‌شناسدشان دوباره پیوند دهد. یونگ هم اصطلاح ایگو را به همان معنایی به کار می‌بَرد که فروید به کار می‌بُرد؛ یعنی آن را کانون هویت خودآگاه و خودبودن می‌داند. ولی از نگاه یونگ، وظیفه‌ی ایگو آن است که تا جایی که ممکن است محتوای ضمیر ناخودآگاه را در خود ادغام کند و به این وسیله دگردیسی یابد و در این صورت است که به‌عنوان ساختارِ فرعی «خویشتن خویش» شروع به کار می‌کند.

از کتابِ «چگونه یونگ بخوانیم»
ویراستار مجموعه: سایمون کریچلی
#دیوید_تیسی
ترجمهٔ #سپیده_حبیب


@MasomehAbedini🦋

عاشق را از دوزخ ترسانیدن چنان بود که پروانهٔ دیوانه را به شمع تهدید کردن
پروانه در عشق آن می‌میرد که یکبار آتش را دربرگیرد او را همان بس بود که یک زمان آتش شود.



🔴 حدیث عشق

فرقه
خیلی فرقه
بین اونی که تا آخرش می مونه هرچند خیلی نمیگه دوست دارم
با اونی که میره و خیلی میگه دوستت داشتم
خیلی فرقه
خیلی
🦋
کم فرق نذارین بین رفتار آدما
بعضی مواقع فرق و تفاوت آدم به آدم خیلیه
این خیلی بودن رو بفهمیم و براش بمیریم....
#فرامرزکوثری
@FaramarzKowsari
#FaramarzKowsari

هوشیاری و توجه آگاهانه مکث‌ِ ظریف و تمرینِ لمسِ ژرفِ بودن است. توجه آگاهانه یعنی تمام و کمال با بدن، ذهن و تمامیِ حواس در هماهنگیِ کامل حضور داشتن. و برای این کار نیازی نیست که ساعت‌هایی خاص از روز را به آن اختصاص داده شود آن می‌تواند در حینِ انجام هر عملی در هر ساعتی از طول شبانه روز انجام‌ شود.
به عبارتی به «خود» آمدن, تعریف ساده‌ی آگاهی در زندگی روزمره است.



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

کسانی که مدعیِ آگاهی از راز و رمز هستی اند و کتاب‌ها در باب اسرار می نویسند، غالباً کاسبانی حرفه ای اند، که کلیدِ فهمِ هیچ رمز و راز و اسراری را ندارند. فریبِ ادعاها را مخور، رازِ هستی و معدنِ اسرار خودِ تویی. خودت را بشناس، و کار تمام است...

#مسعودریاعی


@MasomehAbedini🦋