یک پنجره به قاهره
ترتيب المساجد من الأقرب إلى الأبعد، الصورة من أعلاه مئذنة خانقاة شيخو الناصري.

1. مدرسة وقبة سنقر السعدي Sonqor al-Saadi Madrasa
2. مسجد ألماس الحاجب Ulmas al-Hajib Mosque
3. مسجد جانم البهلوان Ganim al-Bahlawan Mosque
4. مسجد جاني بك الأشرفي Ganibek al-Ashrafi Mosque
5. مسجد محمود الكردي Mahmoud al-Kurdi Mosque
6. جامع السلطان المؤيد شيخ Al-Mu’ayyad Sheikh Mosque
7. جامع السلطان المؤيد شيخ Al-Mu’ayyad Sheikh Mosque
8. مسجد الفكهاني Al-Fakahany Mosque
9. مجموعة السلطان الغوري Al-Ghuri Complex
10. مسجد ومدرسة الأشرف برسباي Al-Ashraf Barsbay Mosque
11. مسجد الشيخ مطهر Sheikh Mutahhar Mosque
12. مجموعة السلطان المنصور قلاوون Al-Mansur Qalawun Complex
13. مدرسة الناصر محمد بن قلاوون Al-Nasir Muhammad ibn Qalawun
14. مجموعة السلطان الظاهر برقوق Al-Zahir Barquq Complex
15. مسجد الحاكم بأمر الله Al-Hakim bi-Amr Allah Mosque
16. مسجد الحاكم بأمر الله Al-Hakim bi-Amr Allah Mosque
@kultur

وبینار ایرانشناسی
دانشگاه ییل
@kultur

وبینار ایران‌شناسی
سینمای ایران

https://www.routledge.com/Iranian-National-Cinema-The-Interaction-of-Policy-Genre-Funding-and-Reception/Demy-Geroe/p/book/9780367219413

@kultur

‍ افغانستان و ایران؛ هم پیوندی
- ج اا افغانستان همسایه ای مهم، تاثیر گذار و مکمل در ایفای نقش موثر منطقه ای ج اا برای حفظ صلح و ثبات می باشد.
- درد و محنت ناشی از دخالتهای خارجی که بیش از چهل سال بر مردم افغانستان وارد شده به همان میزان تاسف آور است که ظلم و بیعدالتی متاثر از اعمال تحریم های بیگانگان دامن ملت شریف ایران را گرفته است.
- افزون بر نقش قدرتهای خارجی، برخی از کشورهای منطقه نیز با هدایت سرمایه های مالی منابع تحت الارضی خود طی همین بازه زمانی کوشیدند با هدایت شبکه های تروریستی و ایجاد ناامنی و استفاده از نقش مزدوری بخشی از فرزندان دو ملت را تحت تاثیر خود قرار داده و با ایجاد سلول های تروریستی ثبات و امنیت دو کشور را هدف قرار دهند.
- به رغم این سیاستها، روحیه جمعی اکثریت این دو جامعه در آرمانهایی چون حفظ چهارچوب و استقلال و سربلندی این دو سرزمین نهفته است.
- هر دو سرزمین از دامنه متنوع اقوام، زبانها.
، سنتها و آیینها به عنوان یک موهبت تاریخی - جغرافیایی برخوردارند و تاثیر کلام و اندیشه این دو سرزمین که در دل یک اقلیم فرهنگی و هویتی مهم جای دارند، فراتر از یکایک عناصر تشکیل دهنده هویت های برساخته قرن اخیر است.
- در تمام سالهای سخت اشغال و جهاد و دوران کشاکشهای داخلی، ج اا فارغ از عناصر متمایز در شاخص های هویتی و فرهنگی، نژادی و زبانی‌، قومی و مذهبی مردم افغانستان میزبانی صادق و امین برای چندین موج پناه جویان و مهاجران افغانستانی با کمیت میلیونی بوده است.
- شکل گیری ثبات در افغانستان تضمینی برای امنیت در منطقه و تامینی برای پیشرفت و توسعه همکاریهای تجارتی و اقتصادی ایران و افغانستان خواهد شد.
- گسترش مطالعات افغانستانی یک پایه برای درک عمیق از جامعه آن کشور و ترویج مطالعه درباره ایران معاصر یک الزام برای بنیاد روابط اجتماعی پایدار است.
- افغانستان در پیشینه تاریخ سرزمین دانش آموزی و ایران دانش پروری بوده است.

@kultur

‍ بداهه ورزی در هنر و دیپلماسی ؛ سرانجام یک پرسش


- سخن به ایجاز راندن و معانی در کلام سُفتن در دنیای قدیم خاص حکمای یونان بود که دور آنان دیری نپایید تا آنکه پس از دو قرن انتظار فارسی از فهلوی زاده شد.
- هزار و دوصد سال سلطنت زبان فارسی حکما و فلاسفه ای را ارزانی داشت که در بستر نظمی آهنگین و قالبی محدود، با کلمات بداهت کرده و تراوشات ذهن خود را ایجازگونه با جهان ایرانی به اشتراک نهادند؛ خیام یا حافظ، سعدی یا صائب، طاهر همدانی یا فائز دشستانی هر یک خداوندگارانی در این زمینه بودند.
- این بداهه گویی ها در فرهنگ ایرانی با بداهه نوازی هنرمندان چیره دست چونان آمیخت که قدرتی تاثیرگذاری فراوانی را تجلی بخشید.
- هوگوی فرانسوی یا پوشکین روس با سعدی آشنا شدند، گوته آلمانی از حافظ وام گرفت، فیتز جرالد آمریکایی مبهوت خیام شد و مضمون اندیشی و بکرگویی صائب با ظرافت بیان معانی و مجاز بعید جان دان انگلیسی درهم آمیخت.
- رابطه ایجاز در کلام آهنگین و بداهت در مقام اندیشه به سرعت از میان دو شاخه از موسیقیایی شرقی و غربی سر به درآورد.
- در سالهای اخیر توئیتر رسانه ای شده بود برای نشان دادن تراوشات ذهنی نخبگان و نظریه پردازان که بداهه وار در چند کلمه محدود توفانی در فکر و اندیشه مخاطب رقم می زنند.
- در دنیای سیاست، ابزار رسانه قدرت تاثیرگذاری بر اندیشه را تنها با استخدام مهارت در بدیهه گویی کلمات و عباراتی دارد که ایجاز سخن را نمایندگی کنند.
- در ایران سالیان اخیر، جواد ظریف نشان داد در عرصه جهانی قدرت مهار کلمات و ایجاز سخن را بلاواسطه زبانی دارد.
- بدیهه گویی های توئیتری، او را به همآوردی سخت در مواجهه با توفان های توئیتری ترامپ مبدل ساخت که زبان دفاع از کیان ملت و کشورش بود.
- استاد داریوش صفوت معتقد است بداهه پردازی همزمانی اجرا و خلاقیت موسیقیایی است که در شرق با موسیقی مقامی و در غرب با موسیقی جاز خودنمایی می کند.
- موسيقي در آمریکا با جاز شناخته شد، بداهه نوازی برگرفته از آواهای محزون بردگان سیاه که یکی از سازهای اصلی آن " گیتار" ، یک ساز شرقی با خاستگاه هندوایرانی بود.
- امروز در آمريکا، آنتونی بلینکن، وزیر خارجه جدید بیش از آنکه به هنر دیپلماسی آوازه پیدا کند با صنعت بداهه نوازی در عرصه موسیقی جاز با ابزار گیتار و تحت نام هنری ABlinken نام گرفته بود.
- روانشناسان گیتاریست ها را انسانهای خلاقی می شناسند که توانایی هماهنگی و همگام سازی مغز خود با دیگری برای درک موضوعات را به طور غریزی و بدون نیاز به استدلال آگاهانه دارند.

پرسش
آیا در روزهای باقیمانده ظریف و بلینکن نماینده بداهه پردازانی خواهند شد که با توانایی ذاتی خود بتوانند پنجره ای به دیپلماسی را با کلمات بگشایند؟
@kultur

گریفیتس نماینده امور حل و فصل مسائل یمن وارد تهران شد


شنیده ام که سفیری ز انگلیس خدای
دو سال رفت‌ که سوی ری آمد از لندن
وزیر روس هم از پی بسان باد شمال
چمان به مخیم اقبال شاه راند چم
زمان حرب سر آمد زبان چرب مگر
دهد دوباره به قندیل بختمان روغن
شه از سفیر پذیرفت آنچه ‌گفت و نهفت
بر او گماشت رقیبی همه فراست و فن
به آب و تاب ‌گهر را همی نهند سپاس
نه زین‌ قبلی‌ که به عمان در است یا به عدن
قاآنی
@kultur

نگارش سفیر ایران برای چین

خوشنویسی که این رقم زده بود
بر ورق این‌چنین قلم زده بود
که فرستاد خسرو عادل
نامه‌ای سوی شاه دریادل
نامه‌ای در نهایت خوبی
خط آن نامه آیت خوبی
نو خطی در کمال حسن و جمال
زیب رخساره کرده از خط و خال
نقش عنوان و خط مضمونش
فیض‌بخش از درون و بیرونش
یا مزین به مشک هر ورقی
یا پر از رشتهٔ گهر طبقی
خط آن نامه بود خط نجات
چون شب قدر در میان برات
حاصل نامه آن که حضرت شاه
غیرت آفتاب و خجلت ماه
شهریار دیار ماه‌وشان
ماه مسندنشین شاه‌نشان
میوهٔ باغ زندگانی من
نقد گنجینهٔ جوانی من
آن که میل دلم به جانب اوست
وان که جانم همیشه طالب اوست
باید این نامه را چو برخواند
رخش دولت به این طرف راند

هلالی جغتایی
@kultur

۲۲ بهمن
زادروز انقلاب اسلامی ملت ایران گرامی باد
@kultur

هشداری هنرمندانه

"شلیک"

اثر پاوه او کوچنسکی هنرمند لهستانی

@Kultur

‍ چرا فرانسه یک میانجی "صادق و امین" نیست؟

در روزهای گذشته آقای مکرون ابراز آمادگی کرده، کشورش در نقش یک میانجی صادق امین میان ایران امریکا ایفای نقش نماید اما از این سخن استقبال نشد.
وقتی تاریخ روابط بلند دوجانبه بین تهران و پاریس را مرور کنیم، به روشنی می توان دلیل این عدم استقبال را یافت.
ایران نخستین بار سرمایه خود را در "فین کنشتاین" به فرانسه سپرد. سرمایه ای که پاریس بر سر آن در "تیلسیت" با روسیه معامله کرد.
پاریس، طی دویست سال اخیر هیچگاه از این خیانت در امانت ابراز ندامت نکرد تا این تصویر را از ذهن ایرانیان بزداید که تاجری است فرصت طلب که برایش سرمایه دیگران یک اسباب کاسبی است.
بنابراین برای ارک نشینان تهران از عهد قاجاری تا دوره جاری، دیگر فرق نمی کند که ناپلئون بناپارت این پیشنهاد سخاوتمندانه را بدهد یا امانوئل مکرون.
یک نوبت دیگر؛ ایران سرمایه خود را به فرانسه در آغاز یک تحول تاریخی داد: "کنسرسیوم اروپایی غنی سازی اورانیوم" ساختاری که با سرمایه گذاری یک میلیارد دلاری ایران در سال ۱۹۷۳ میلادی و ۴ کشور اروپایی فرانسه، ایتالیا، ایتالیا و بلژیک به نام "ارودیف" شکل گرفت و وقتی سرمایه جاری ان نیاز به حمایت بیشتر داشت یک میلیارد دلار دیگر هم تنخواه از سوی ایران به آن شرکت سپرده شد و ایران سهامدار ۱۰ درصدی برای پیش ران صنعت هسته ای فرانسه بر روی پیست رقابت توسعه ای جهانی شد.
اندکی بعد با "معامله های قرن" که دامنه ای گسترده از خرید هواپیماهای مسافربری ایرباس، مونتاژ آخرین مدل خودروهای فرانسوی در ایران، ساخت مترو تهران و گشایش بازار ایران بر روی شرکت های فرانسوی در بخش های ساختمانی و مخابراتی را در بر می گرفت، این سرمایه گذاری بر روی پاریس دنباله ای تازه یافت. وقتی ایران سرمایه های ملی خود را برای احداث ۵ نیروگاه هسته ای در دارخوین در اختیار شرکت فراماتوم نهاد، امید داشت پاریس برای زدودن خاطره تیلسیت، صادقانه رفتار کند اما یک دهه بعد سرمایه گذاری سنگین ایران در فرانسه با "بورس بازی" الیزه یغما رفت.
پس از قانون "تحریم" داماتو، این نوبت پاریس بود که سرمایه خود را با توتال و سپس پژو و رنو- سیتروئن وارد ایران کرد. انگار پاریس تمایل داشت عصری تازه برای بازگشت باور و بنیان اعتماد در تهران رقم بزند.
از آن زمان تا کنون دوبار این سرمایه آمد و دوبار هم در اوج ساخت باور و اعتماد به همان سببی که آمده بود، یعنی " تحریم" بیرون کشیده شد.
در اسباب بی اعتمادی تاریخی عمیق مردم ایران به روسیه یک نقل است: پس از سرمایه گذاری سنگین ایرانیان در گره زدن تجارت شمال و جنوب ارس وقتی دولت بلشویکی "منات" را "روبل" کرد. منات های نزد تجارتخانه های شمال ایران "هیچ" شدند. روایت است در تبریز و رشت و انزلی و اردبیل یک تصمیم جمعی گرفته شد: منات ها را در سماور روسی ریختند و آخرین چای خود را با قند روسی نوشیدند و پس از آن هم سماور ساختند و نیشکر کاشتند.
رفتاری که فرانسه با سرمایه های سیاسی و تجارتی، صنعتی و توسعه ای ایران کرد کم از آنچه روسیه داشت، نبود. از این رو وقتی الیزه می گوید: آمده ام صادقانه امانت شما را ببرم تا در واشنگتن نقد کنم، برای هر ایرانی یک خاطره دویست ساله را زنده می کند. خاطراتی که صفحات تلخ آن بر ذهن بیشتر تاثیر می گذارد.

با این همه؛
■ آیا باید پنجره را بست و درها را تخته کرد؟
■ آیا باید فرصت تصحیح در عملکرد ناصواب پیشنیان را از آقای مکرون سلب کرد؟
■ آیا باید اجازه داد سایه سنگین این کژتابی ها و فرصت طلبی ها بر سر روابط برقرار بماند؟

پاسخ به یقین مثبت نیست.
چه باید کرد و از کجا باید ساخت؟
بنظر ساده است، از همان چیزی که آقای مکرون می گوید، از منطقه اما از ایستگاه شامات و نه خلیج فارس.
چرا؟ چون شامات برای فرانسه دامنه استراتژیک فرهنگی است، از سیطره استعماری یاد نمی کنم، چون دیگر پاریس توان مدیریت بحران های اجتماعی مناطق ۱۹ و ۲۰ خود را ندارد چه رسد به بیروت و دمشق، اما هنوز یک دامنه اثر گذاری فکری و فرهنگی را به خاطر سرمایه بازمانده زبانی و مناسبات خاندانی با برخی از شبکه های منطقه ای اش دارد.
بنابراین، اگر الیزه می خواهد نشان دهد صادق است، در مسیر مسائل این بخش از منطقه مسئولانه، صادقانه و با رعایت امانت گام بردارد. از نقش حژب الله در حفظ ثبات لبنان برای آن سوی معادله که می خواهد میانجی آنان باشد، رازگشایی کند. اگر توانست این امانت را حفظ کند نشان داده صادق است و می توان درباره آزمون سرمایه سپاری دوباره اندیشید.
این گوی و این میدان.
@kultur

دنيا مى فريبد و زيان مى رساند و مى گذرد 

ماه رجب نزدیک است
@ kultur