الحمد لله رب العالمين وصلى الله وسلم على نبيه الأمين وعلى آله وصحبه والتابعين أما بعد:

نصیحت رمضان این است که:
1- الله را برای اینکه مسلمان هستی سپاس بگویی و از او بخواهی تو را توفیق دهد که عمل موجب رضایتش را به شیوه‌ای که به آن رضایت دارد انجام دهی؛ روزه عبادتی بزرگ است و اجر فراوانی دارد!

2- این ماه را غنیمت بشمار و در پی چیزی باش که می‌خواهی در قیامت در نامه‌ی اعمالت بیابی و شادت کند؛ الله متعال فرموده است: {وما تقدموا لأنفسكم من خير تجدوه عند الله هو خيرا وأعظم أجرا واستغفروا الله إن الله غفور رحيم} [المزمل: 20]، یعنی: هر خوبی و خیری را که برای خود پیشاپیش می‌فرستید، آن را نزد خداوند بهتر و با پاداش بیشتری خواهید یافت. از خدا آمرزش بخواهید، چرا که خدا آمرزگار و مهربان است.
همچنین پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «من صام رمضان إيمانا واحتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه» (متفق علیه)، یعنی: هرکس رمضان را از روی ایمان و اخلاص روزه بگیرد، گناهان گذشته‌اش آمرزیده می‌شود.
در روایتی هم آمده است: «من قام رمضان...»، یعنی: هرکس رمضان را به نماز بایستد... (تراویح)
همچنین از طریق ابوهریره رضی الله عنه آمده است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «رغم أنف رجل دخل عليه رمضان ثم انسلخ قبل أن يغفر له» (ترمذی)، یعنی: بینی آن کسی که رمضان را دریابد و از آن جدا شود بی‌آنکه آمرزیده شود به خاک مالیده شود!

3- سعی کن از مشغله‌ها و اموری که ضروری نیستند و بین تو و به دست آوردن خیر فاصله می‌اندازند دوری کنی؛ در حدیث صحیح آمده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «المؤمن القوي خير وأحب إلى الله من المؤمن الضعيف وفي كل خير احرص على ما ينفعك واستعن بالله ولا تعجز»، یعنی: مؤمن قوی نزد الله از مؤمن ضعیف بهتر و محبوب‌تر است هرچند در هرکدام خیر باشد. برای آنچه که سودمند است تلاش کن و از الله کمک بگیر و عاجز نشو!
شبی در این ماه هست که از هزار ماه بهتر است، به این معنا که عمل آن شب به اندازه‌ی عمل هشتاد و سه سال است!

ای مسلمان! در بهشت هر چیز لذیذ و نیکی -از نعمت‌ها، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها- را خواهی یافت، پس برای نعمتی دنیوی که کمال نعمت آخرت را از تو بگیرد حریص نباش و لذتی باقی را به لذتی فانی نفروش!
#منقول
@Hedayah1

{أفأمنوا مكر الله فلا يأمن مكر الله إلا القوم الخاسرون} [الأعراف: 99]

«این آیه به طور رسایی ترساننده است؛ زیرا بیان کرده که بنده نباید به ایمانی که دارد مغرور شود و خود را ایمن ببیند، بلکه همواره باید از این بترسد که دچار بلا و فتنه‌ای شود و ایمانش را از دست بدهد، و باید همواره دعا کند که "يا مُقَلِّبَ القلوبِ ثَبِّتْ قلبي على دينِك" (ای کسی که دل‌ها را می‌گردانی، قلبم را بر دینت استوار و ثابت بگردان) و در عبادت کوشا باشد.»
تيسير الكريم الرحمن للسعدي، الناشر: الرسالة، ص 298
@Hedayah1

{وإن يكن منكم مائة يغلبوا ألفا من الذين كفروا بأنهم قوم لا يفقهون} [الأنفال: 65]

مؤمنان به هر تلاش و موفقیتی سزاوارترند؛ چگونه مسلمانان کم‌کار باشند و کافران بر آنها غلبه کنند، درحالیکه به آخرت و پاداش آن امیدوارند؟! امام بغوی رحمه الله می‌فرماید: «یعنی مشرکان در جنگ، امید اجر الهی را ندارند و اگر به راستی با آنها بجنگید، از ترس اینکه کشته شوند در جای خود باقی نخواهند ماند!»
تفسير البغوي، الناشر: دار طيبة، ج 3، ص 375
@Hedayah1

⛔️ منع انکار بر مردم در مسئله تعداد رکعات تراویح

شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله فرمودند:
«اگر کسی مانند مذهب أبی حنیفه، شافعی و أحمد آن را 20 رکعت خواند، یا مانند مذهب مالک 36 رکعت، یا 13 و یا 11 رکعت خواند، باز هم کار خوب و فعلی نیکو انجام داده است.»
الفتاوى الكبرى، الناشر: دار الكتب العلمية، ج 5، ص 343

و شیخ ابن عثیمین رحمه الله هم فرمودند:
«شایسته نیست که ما غلو یا افراط کنیم! بعضی از مردم از حیث التزام به سنت عدد می‌گوید: جایز نیست بر آن عدد بیفزاییم و بر کسی که چنین کند شدیداً انکار می‌کند، و می‌گوید او گناهکار و عاصی است و شکی در خطابودن چنین کاری (یعنی انکار) وجود ندارد! و به هر حال شایسته است که انسان در اموری که واسع هستند، بر مردم انکار نکند.»
الشرح الممتع على زاد المستقنع، دار النشر: دار ابن الجوزي، ج 4، ص 54
@Hedayah1

یکی از بهترین اپلیکیشن‌های قرآن
دارای ترجمه‌ی فارسی، تفاسیر مشهور و...
https://play.google.com/store/apps/details?id=org.goldenquran.freesoft&hl=en&gl=US

{تولوا وأعينهم تفيض من الدمع حزنا ألا يجدوا ما ينفقون} [التوبة: 92]
درحالی بازگشتند که چشمانشان پر از اشکِ غم بود زیرا چیزی نداشتند که صرف جهاد کنند!

در مقابل اشخاصی که خداوند را در حاشیه عبادت می‌کنند و اگر از دنیایشان کم شود دینداری و خداپرستی را رها می‌کنند، مؤمنانی هستند -جعلنا الله معهم ومنهم- که دنیا را هم برای آخرت می‌خواهند!
@Hedayah1

امام ابن قیم رحمه الله فرموده است:
«فلو علم الناس ما في قراءة القرآن بالتدبر لاشتغلوا بها عن كل ما سواها... فقراءة آية بتفكر وتفهم خير من قراءة ختمة بغير تدبر وتفهم وأنفع للقلب وأدعى الى حصول الايمان وذوق حلاوة القرآن وهذه كانت عادة السلف يردد احدهم الاية الى الصباح!»
مفتاح دار السعادة، الناشر: دار الكتب العلمية، ص 187
یعنی: اگر مردم می‌دانستند که خواندن قرآن به همراه تدبر چه نفعی دارد، همه‌چیز را به خاطر آن رها می‌کردند. خواندن یک آیه با تفکر و تفهم بهتر از ختم‌کردنی است که بدون تدبر و تفهم باشد؛ برای قلب انسان سودمندتر است و به حصول ایمان و چشیدن شیرینی قرآن نزدیک‌تر و این عادت سلف بوده، تا جایی که بعضی از آنها یک آیه را تا صبح تکرار می‌کرده‌اند!
@Hedayah1

{وأتوا البيوت من أبوابها} [البقرة: 189]

«از اشاره‌ی آیه درمی‌یابیم که شایسته آن است که انسان برای هر چیزی، راه نزدیک و آسان را انتخاب کند؛ برای مثال ناهی از منکر حال طرف مقابل را در نظر بگیرد و با نرمی و سیاست رفتار کند تا مقصود یا بعضی از آن حاصل شود. همچنین آنکه می‌آموزد یا آموزش می‌دهد، باید نزدیک‌ترین و آسان‌ترین راه را انتخاب کند.»
تيسير الكريم الرحمن، الناشر: الرسالة، ص 88
@Hedayah1

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «للصائم فرحتان يفرحهما: إذا أفطر فرح وإذا لقي ربه فرح بصومه» (متفق علیه)
یعنی: روزه‌دار دو شادی دارد: وقتی افطار کند و وقتی پروردگارش را با [اجر] روزه‌اش دیدار کند.
@Hedayah1

رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند: «لا يزال الناس بخير ما عجلوا الفطر» (متفق علیه)، یعنی: مردم مادامی که در افطارکردن شتاب کنند، در خیر هستند.
@Hedayah1

انگار که آرامی پس از گریستن از آن است که باران اشک، آتش درون را خاموش می‌کند. مگر آتش سترگی که اشک را یارای خاموش‌کردنش نیست، والله المستعان.
@Hedayah1

شیخ ابوعبدالله بن محمد رحمه الله:
«ای مسلمانان! اولین قدم برای خروج از این تباهی، بازگشت به سوی خداوند و مغفرت‌خواهی و توبه‌ی نصوح از گناهان، و رهنمودشدن به راه قرآن بزرگ و سنت پیامبر گرامی صلی الله علیه وسلم است و علاوه بر این باید در جستجوی دلایلِ اصلیِ درونیِ انحراف امت از مسیر مستقیم باشیم.»
@Hedayah1

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده‌اند:
«وما اجتمع قوم في بيت من بيوت الله تعالى، يتلون كتاب الله، ويتدارسونه بينهم إلا نزلت عليهم السكينة، وغشيتهم الرحمة، وحفتهم الملائكة، وذكرهم الله فيمن عنده» (رواه مسلم)
یعنی: هرگاه گروهی در خانه‌ای از خانه‌های خداوند متعال گرد آیند و کتاب الله را تلاوت و مدارسه کنند، سکینه بر آنها نازل می‌شود، رحمت آنها را در بر می‌گیرد، ملائکه آنها را احاطه می‌کنند و الله آنها را در میان کسانی که نزد اویند یاد می‌کند!

پس انتخاب کن: می‌خواهی در رمضان چنین باشی و ملائکه‌ی خداوند پیرامونت باشند، یا اینکه خود را با کافران و مبتدعان فضای مجازی و جدل‌های عقیم محصور کنی؟
@Hedayah1

به خدا سوگند که روزه‌داری شما کافران و منافقان را شکنجه می‌کند!
در دنیا به سبب عبادت شما و در آخرت به سبب عبادت‌نکردنشان عذاب می‌شوند...
@Hedayah1

امام ابن قیم رحمه الله فرموده است:
«خداوند بنده‌ی ایمان‌دار و محبوبش را با کوچک‌ترین اشتباهی ادب می‌کند تا همواره بیدار و مراقب بماند، اما راه کسانی که نزد او خوار باشند را به گناهان باز می‌گذارد و هرچه گناه کنند نعمت جدیدی می‌یابند؛ فرد مغرور خیال می‌کند که خداوند او را گرامی داشته و نمی‌داند که این عین احتقار است!»
زاد المعاد، الناشر: الرسالة، ج 3، ص 506
@Hedayah1

هرچه در آسمان می‌نگرم، حقارت خویش و بزرگی خدایم را می‌بینم.
@Hedayah1

زبید بن حارث رحمه الله گفته است:
«يسرني أن يكون لي في كل شيء نية حتى في الأكل والنوم.»
الزهد والرقائق، الناشر: دار الكتب العلمية، ص 64
یعنی: دوست دارم در همه چیز حتی در خوردن و خوابیدن نیت داشته باشم.

نکته: وقتی انسان از اعمال مباح، نیت رسیدن به مقاصد شرعی را داشته باشد، عادات را به عبادات تبدیل می‌کند.
@Hedayah1

شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله فرموده است:
«سورة المائدة أجمع سورة في القرآن لفروع الشرائع من التحليل والتحريم والأمر والنهي.»
مجموع الفتاوى، الناشر: مجمع الملك فهد، ج 14، ص 448
یعنی: سوره‌ی مائده، جامع‌ترین سوره‌ی قرآن در خصوص فروع شریعت و حلال و حرام و امر و نهی می‌باشد.
@Hedayah1