«وقوله: (كرام بررة) أي: خلقهم كريم حسن شريف، وأخلاقهم وأفعالهم بارة طاهرة كاملة. ومن هاهنا ينبغي لحامل القرآن أن يكون في أفعاله وأقواله على السداد والرشاد.»
تفسیر ابن کثیر، الناشر: دار طیبة، ح 8، ص 321

{کرام بررة}، یعنی: [این فرشتگان] دارای خلق بزرگ و نیک و شریف هستند، و اخلاق و افعالشان نیک و پاک و کامل است. بنابراین شایسته است که حامل قرآن، در کارها و سخنانش بر استقامت و هدایت باشد.
@Hedayah1

«ابن سماک، نفس خود را شماتت کرده و می‌گفت: سخن زاهدان بر زبان می‌آوری و عمل منافقین را انجام می‌دهی، و پس از این طمع بهشت هم داری؟! هیهات که بهشت برای گروه دیگری است [و اعمال آنها غیر از اعمال توست]!»
تاريخ بغداد، الناشر: دار الغرب الإسلامي، ج 3، ص 347
@Hedayah1

«اسحاق بن راهویه می‌گوید: با احمد بن حنبل در مکه بودم، که به من گفت: بیا تا مردی را به تو نشان دهم که مانند او را ندیده‌ای! پس شافعی را به من نشان داد!»
حلية الأولياء، الناشر: السعادة، ج 9، ص 97
@Hedayah1

با نصب این افزونه روی گوگل‌کروم، می‌تونید مانع بازشدن محتوای غیراخلاقی بشید و محیط امنی در اینترنت برای فرزندانتون فراهم بشه 👇
https://chrome.google.com/webstore/detail/tiny-webfilter-anti-porn/hijnjfkkfccbdcgbbcdidhgfgfhiapib?hl=en
@Hedayah1

اگر هر کسی با کنیه‌ای ظاهر شد و به او مشغول شدیم، چیزی از دین و ورع باقی نمی‌ماند! حق را تثبیت و مکانت عظیم ائمه‌ی سلف را برای مردم تبیین کنید، تا بدانند که دین خود را از هر کسی نگیرند، زیرا حق یکی است و باطل فراوان!
@Hedayah1

در طول جنگ جهانی دوم، %80 از تمامی متولدین 1923 در شوروی، کشته شدند!
@Hedayah1

- زمین تخته!
+ پس برو تا آخرش خودتو بنداز پایین! 🤔
@Hedayah1

منهج اهل بدعت: زمانی‌که دلیل را موافق اعتقاد خود بدانند، کاری به ثبوت آن ندارند، و زمانی‌که دلیل مخالف اعتقادشان باشد، صحیح را تضعیف و صریح را تحریف می‌کنند!
@Hedayah1

وهیب بن ورد رحمه الله می‌فرمود:
«از این بترس که ابلیس را آشکارا دشنام دهی، اما در خلوت و پنهانی دوست او باشی!»
صفة الصفوة، الناشر: دار الحديث، ج 1، ص 422
@Hedayah1

هذا القرآن يوحدنا ... لطريق الخير يوجهنا
الله تعالى أنزله ... ورسول الله معلمنا
هذا القرآن هو الهادي ... لاوائلنا وأواخرنا
يدعو للعلم وللعمل ... لاشيء سواه يهذبنا
@Hedayah1

بدعت‌دانستن یک دیدگاه یا عمل، مستلزم تبدیع افراد نیست، و مبتدع‌دانستن یک گروه نیز مانع جهاد در مقابل کفار نمی‌شود.

بعضی از مردم گمان می‌کنند که اگر قولی را مخالف اعتقاد حق بدانند، دیگر رشته‌ی اتحاد مسلمانان به هم خورده و همه باید به جان یکدیگر بیفتند، درحالیکه این تصور بر خلاف اصل اعتقادی اهل سنت (الجهاد مع کل بر وفاجر) است و تاریخ هم آن را تکذیب می‌کند؛ بسیاری از ائمه‌ی سلف تصریح کرده‌اند که مخلوق‌دانستن کلام خدا کفر است، با این حال جهاد در زمان حاکمانی که از روی جهل این قول را نصرت دادند تحریم نشد!
@Hedayah1

یا ربّ یا ربّ!
همانگونه که فرعونیان را در تعقیب بنی‌اسرائیل با امواج عذابت به زیر کشیده و غرق نمودی، کفار چین را در تعقیب مسلمانان، در عذابت غرق کن...
@Hedayah1

ابن سیرین رحمه الله فرموده است:
«اگر خداوند برای بنده‌ای خیری بخواهد، در قلبش واعظی قرار می‌دهد که به او امر و نهی کند!»
صفة الصفوة، الناشر: دار الحديث، ج 2، ص 143
@Hedayah1

📗 اثبات حجیت سنت
نویسنده: احمد السید
مترجم: خداداد مطاعی‌پور
ناشر: احسان
@Hedayah1

علامه البانی رحمه الله، درباره‌ی زرکلی رحمه الله گفته است:
«هو من أعلم من عرفنا في العصر الحاضر بتراجم الأعلام قديما وحديثا.»
السلسلة الضعيفة، الناشر: دار المعارف، ج 12، ص 924

زرکلی در بین افرادی که از عصر حاضر می‌شناسم، از جمله عالم‌ترینشان به تراجم علمای قدیم و جدید می‌باشد.
#الألباني #الفوائد
@Hedayah1

«و چه بسیار است که عقاب زودرس، معنوی باشد؛ بعضی از دانشمندان بنی اسرائیل گفت: خدایا، چقدر عصیان و گناه می‌کنم و تو مرا مجازات نمی‌کنی! به او گفته شد: تو را بسی مجازات می‌کنم درحالیکه نمی‌دانی! مگر تو را از شیرینی مناجات محروم نکرده‌ام؟!»
صید الخاطر، الناشر: دار القلم، ص 65
@Hedayah1

بعضی از سلف، در آیه‌ی {کلا إنهم عن ربهم یومئذ لمحجوبون}، {عن ربهم} را به "عن کرامة ربهم" تفسیر کرده‌اند، درحالیکه سایرین آن را دلیلی برای اثبات رؤیت خداوند متعال می‌دانند و امام شافعی رحمه الله از جمله‌ی این پیشوایان بوده و ابن کثیر رحمه الله نیز در تفسیرش به این معنا جزم کرده است. معلوم است که تأویل دسته‌ی اول را نمی‌توان دلیلِ بی‌اعتقادیشان به اصل رؤیت خداوند متعال در آخرت دانست، زیرا عدم اثبات رؤیت از این آیه چیزی است، و عدم اثبات رؤیت به طور کلی، چیزی دیگر، و از منع دلالت یک دلیل بر مطلوب، نفی مطلوب را نتیجه نمی‌گیریم.
@Hedayah1

«بسیار است که انسان گناهکار فریفته‌ی سلامتی و بقای ثروتش باشد و گمان کند که خداوند او را عقوبت نکرده است؛ یکی از اهل حکمت گفته است: وقتی که بعد از گناهی، مرتکب گناهی دیگر شدی، گناه دوم، مجازات گناه اول بوده است، و وقتی که بعد از حسنه‌ای، حسنه‌ی دیگری انجام دادی، دومی اجر اولی بوده است!»
صید الخاطر، الناشر: دار القلم، ص 65
@Hedayah1

«قال أبو عبد الله القرشي استغاثة المخلوق بالمخلوق كاستغاثة المسجون بالمسجون!»
قاعدة جليلة في التوسل والوسيلة، الناشر: مكتبة الفرقان، ص 288

ابوعبدالله قریشی گفته است: مددخواهی مخلوق از مخلوق، مانند مددخواهی یک زندانی از زندانی دیگری است!
@Hedayah1

«قال علي بن الحسين: جاءني رجل من أهل البصرة... قلت: فما جاء بك؟ قال: جئت أسألك، متى يبعث علي؟ قال: قلت: يبعث يوم القيامة، وهمه نفسه.»
السنة لابن أبي عاصم، الناشر: المكتب الإسلامي، ج 2، ص 482

امام زین العابدین -رحمه الله- می‌فرماید: مردی از اهل بصره نزدم آمد و به او گفتم: برای چه آمده‌ای؟
گفت: آمدم تا از تو بپرسم: علی -رضی الله عنه- چه وقت مبعوث می‌شود؟ (یعنی آمده تا از عقیده رجعت بپرسد)
به او گفتم: روز قیامت مبعوث می‌شود و غصه‌ی خود دارد!

ابن ابی عاصم -رحمه الله- آن را روایت کرده و اسنادش محتمل تحسین است، والله أعلم.
@Hedayah1