Telegram Web Link
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه شریفه {وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ} می فرمایند:

[و مثل کسانیکه می دهند مالهایشان را برای بدست آوردن خوشنودی های خداوند و نگهداری از خودشان بوسیله انفاق]

حاکم حسکانی می گوید: ابو نضر عیاشی...از ابی جعفر(علیه السلام) فرمود:

🔸قول خداوند {وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ} در حق علی(علیه السلام) نازل شده است.🔹

و گفت از جعفر پسر احمد...از حضرت أبی عبدالله(علیه السلام):

💢{وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ} درباره على(علیه السلام) نازل شده.

💠پس علی بن ابیطالب(علیه السلام) انفاق فرمودند اموال خودشان را بر تحصيل رضای خداوند و برای ابقاء خودشان بوسیله انفاقشان نزدِ خداوندِ حیَّ لايموت، زیرا در قرآن می فرماید: {مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ}.

در تفسیر برهان سورة البقره صفحه ۲۵۴ نیز همین دو روایت را نقل نموده.

📚بصائر يا قرآن و اهل بیت(علیهم السلام)📄صفحه: ۱۲۷
@Ayatollahnejabat
در شرح این فراز [السَّلاَمُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ وَ مَسَاكِنِ بَرَكَةِ اللَّهِ وَ مَعَادِنِ حِكْمَةِ اللَّهِ وَ حَفَظَةِ سِرِّ اللَّهِ وَ حَمَلَةِ كِتَابِ اللَّهِ وَ أَوْصِيَاءِ نَبِيِّ اللَّهِ وَ ذُرِّيَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ]

از زیارت جامعه حضرت آیت الله نجابت(قدس سره) می فرمایند:

💠معرفت خدا چیزی نیست که دست بشر به آن برسد. معرفت خدا را اگر کسی بخواهد باید به محلش رجوع کند افرادی که در رأس معرفت واقع شده اند چهارده معصوم(علیهم السلام) هستند.

♦️لذا عرض می شود ای آقایانی که محل معرفت خدا هستید من سلام به شما می فرستم .

یعنی؛

💢من تسليم شما و خاضع درگاه شما هستم و آرزوی دوستی شما را دارم ، چون خزینه دار معرفت خدا شما هستید و رحمت حضرت احدیت در قلوب، انفاس و ارواح شما مسکن دارد. پس محل آرامش است برای کسی که به در خانه شما رجوع می نماید و بی جواب هم نمی ماند.

🔹این بیان شخصیت بزرگواری است که خضوع و خشوع ایشان بالأخص در هنگام نماز، در تعظیم و تکریم ائمه اطهار(علیهم اسلام) چنان بود که گویی همواره در محضر خدای تعالی و معصومین (علیهم السلام) شرف حضور دارند و لذا علاوه بر وجدی که وجود شریف ایشان را با طراوت می نمود، دوستان و شاگردانی هم که در محضر ایشان بودند حلاوت و شیرینی حالات این بزرگوار آنان را سیراب می کرد.🔸

📚رجاء📄صفحه: ۱۴
@Ayatollahnejabat
🔹مجلس مرحوم حضرت آیت الله نجابت،
مجلس ایجاد شوق بود.
مجلس آمادگی برای ظهور وعده های الهی بود.
مجلس باز شدن زنجیر و بندهای علایق غیرخدایی بود.
مجلسی بود که شخص باید آماده پرواز باشد.🔸

💠اما اینها همه آمادگی بود و نه ورود، چشیدن بود و نه نوشیدن، شنیدن بود و نه دیدن که می بایست خود شخص با کمک الله و ائمه اطهار(علیهم السلام) عالی آن حالت را نگه دارد. یعنی؛

💢غفلت ها و خنده های بی جا و شوخی های بی جا و امثال آن با حال روحانی منافات دارد. کسانی از رفقا که ملتفت بودند و آن تذکرات را با یاری خداوند حفظ می کردند انتظار فرج و عبور و بعضاً صعود به اذن الله برای آنها میسر می شد.

📚تسلیم حق📄صفحه: ۴۰
@Ayatollahnejabat
رضوان خدا بر مرحوم حضرت آیت الله نجابت یک شب ما در خدمت ایشان بودیم.

💢فرمودند: نعمت های خدا را بشمارید، رفقا هرکدام مثالی را آوردند.
بعد خود ایشان فرمودند: شما یک ولی خاص خدا را دیده اید.(خودشان را نمی فرمودند)

💠فرمودند شما خدمت آقای انصاری(قدس سرّه) رسیده اید یعنی؛

🔹بزرگترین نعمتی که مرحوم آیت الله نجابت در نظر ایشان بود چه بود؟ رسیدن به خدمت ولی خدا!🔸

📚سالک عادل📄صفحه: ۲۲
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره این فراز:
{وَ لاَ تَحْجُبْنِی عَنْ رَأْفَتِکَ‏}(و از فروغ رأفت و عنایتت مرا محجوب مگردان) از شرح مناجات شعبانیه می فرمایند:

💠خدایا من در اثر نادانی ام به این نادانی نَمانم که؛ آگاه نشوم که تو خیلی با من رفیقی.
حجاب نادانی ام را بردار که بفهمم خیلی رفیقی، از مادرم رفیق تری، از پدرم رفیق تری، از برادرم رفیق تری؛ از معلمم رفیق تری.
یعنی؛

♦️جهل، من را به نادانی نگه ندارد که نفهمم تو رئوفی، نفهمم تو کریمی، نفهمم تو رفیقی، نفهمم که تو حاضری، نفهمم که تو قادر و عالمی.

🔹نعمتِ حضرت عالی, پروردگارا واللّه قسم به مورچه تا فيل، به کافر تا مسلمان، به مؤمن تا برسد به آقا امیر المؤمنين،رأفت تو، نعمت تو اینها را زنده نگه داشته، حتى آقا حضرت ولی عصر سلام الله عليه به نعمت تو آقای همه ماها هست.🔸

💢خدایا نعمت تو پر کرده زمین و آسمان را، نعمت تو به همه می رسد، رحمت تو به همه می رسد، یک کاری بفرما پروردگارا که در این معنا هر قدر می دانیم بیشتر شود.
اگر نمی دانیم ما را دانا کن، اگر می دانیم دانایی مان را بیشتر کن، اگر مؤمنیم ایمانمان را زیاد کن، اگر مؤمن نیستیم پروردگارا ایمان به خودت و ایمان به آیاتت را خودت بده.

این جور نیست که آدم از کریم چیزی بخواهد او بگوید نه.

📚انوار هدایت📄صفحه: ۱۶۴
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه شریفه {أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُْ} می فرمایند:

حاکم حسکانی می گوید:نقل حدیث کرد مرا ابوالقاسم فارسی...نقل حديث کرد ما را يعقوب پسر جعفر پسر سلیمان گفت:
نقل حديث کرد مرا پدرم از پدرش علی(علیه السلام) از پسر عبدالله از ابن عباس در فرموده خداوند:

💠{أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ} گفت:
او رسول خداست (کسی که بر برهان از طرف پروردگارش می باشد)

🔹{وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ}
او علی بن ابیطالب(علیه السلام) است.🔸
(کسی که دنبال رسول خداست و از خانواده اوست).

📚بصائر يا قرآن و اهل بیت(علیهم السلام)📄صفحه: ۲۸۶
@Ayatollahnejabat
💢آقای قاضی و آقای انصاری و آقای نجابت و... می فرمودند:

🔹اوصاف رذیله(باید) از شخص خارج شود، و این هم کسی نمی تواند انجام دهد جز به عمل و صبر و استقامت و نظر حضرت حقّ جل جلاله.🔸

چون الف از استقامت شد به پیش
او ندارد هیچ از اوصاف خویش
گشت فرد از کسوه ی خوهای خویش
شد برهنه جان به جان افزای خویش

📚صبر📄صفحه: ۵۵
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) می فرمایند:
خلّصنا من النّار: ای نار جهنّم و نار الفراق كما في دعاء كميل:
«فَلَئِنْ صَیَّرْتَنِی لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَهْلِ بَلاَئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ وَ أَوْلِیَائِکَ‏ فَهَبْنِی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلاَیَ وَ رَبِّی صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِکَ فَکَیْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِکَ‏؟»

💢خداوندا ما را خالص و دور بفرما از آتش جهنّم، حسبِ بياناتِ سابق کلمۂ غوث اشاره یا تصریح است به حضرت ولیّ عصر(عج)، پس امکان دارد «خلّصنا» همان طلب خلوص از حضرت ولی عصر(عج) بشود، البته حضرت ولی عصر(عج) از خودشان چیزی ندارند، آینه خداوند هستند، پس اگر از حضرت مهدي(عج) طلب شد، در واقع از خدا طلب شده، امکان هم دارد مستقیما به حضرت ربّ العزّه عرض شود ولی امکان نسبت به حضرت ولی عصر(عج) الان خیلی قریب است.

💠برای اینکه ملجا و ملاذ و همه کاره خلق ائمّه طاهرين (علیهم السلام) هستند. قاضی الحاجات ائمّه هستند. معطی ائمّه هستند منفق ائمّه هستند مسهِّل ائمّه هستند، نافع ائمّه هستند.

♦️البته تنافی هم ندارد که اسم خدا هستند. اسم خدا غیر از مسمّی هیچ چیز دیگر ندارد، هیچ اسمی غیر از مسمّی را نشان نمی دهد، ائمه طاهرین(علیهم السلام) هم این طورند، که تا الغوث به حضرت ولی عصر گفتی یعنی خدا، غایت الامر گاهی هست تقید به امام زمان ساخته خود آدم است بله این غلط است.

🔹حضرت ولی عصر آئینه تمام نشان دهنده خدا هستند، یعنی صادر اول اند، یعنی؛ همه به طفیل ایشان پیدا شده اند، یعنی؛ قلم اند، یعنی؛ لوح محفوظ و بقیه منازل روحانی فرع ایشان است.🔸
📚مدح اهل بیت(علیهم السلام)📄صفحه: ۳۱
@Ayatollahnejabat
مرحوم جعفر آقا محمود حقیقی در حدود سن سی و یک سالگی به محضر شریف و نورانی حضرت آیت الله نجابت(قدس سره) راه یافت. از همان ابتدا، ارادت عجیبی به ایشان پیدا کرده بود، چنانچه خودش نقل می کرد؛

💢اولین مرتبه ای که خدمت حضرت آقا رسیدم فوق العاده مجذوب ایشان شدم. با اینکه سابقا اهل این معانی نبودم بلکه تمام همّم مصروف امور جزئی و لذایذ پست و زودگذر دنیوی بود، چنان علاقه ای به ایشان پیدا کردم که پس از هر دیدار در آرزوی دیدار بعد روز شماری می کردم و خود از این امر شگفت زده بود که با آن حالاتی که داشت چگونه ایشان او را به با یک نگاه در کمند خویش کشید.

به زیر دلق ملمع کمندها دارند
دراز دستی این کوته آستینان بین

🔹وی در اثر ارادتی که به حضرت آیت الله نجابت(قدس سره) پیدا کرده بود در سایه توجه و عنایت ایشان به کلی به راه و روش سابق خود پشت کرده و رو به سوی پروردگار خویش آورد. تکالیف قضا شده را به جا آورد و جبران مافات نمود.🔸

💠قدم گذاشتن صادقانه او به این وادی به زودی ثمر داد و مقبول خداوند علىّ اعلى واقع شد و بشارت ها یافت.

📚تسلیم حق📄صفحه: ۷۲
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه {يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ} می فرمایند:حاکم حسکانی می گوید:

نقل حديث کرد برایم محمد پسر قاسم پسر احمد در تفسیرش...از عبدالله پسر عباس از پیغمبرﷺ(حدیث معراج را نقل نمود تا رسید به این جا )که گفت:

💢و من پیغمبری نفرستادم جز آنکه برایش وزیری قرار دادم و به درستی که تویی رسول خداﷺ و علی(علیه السلام) وزیر توست.

ابن عباس گفت:

💠پس رسول خداﷺ به فکر فرو رفت (چگونه مردمان را از این موضوع آگاه کند) پس خوش نداشت مردم را حدیث کند به چیزی از این مطلب زیرا آنان به زمان جاهلیت نزدیک بودند. تعصب های جاهلانه و غرضهای شخصی و دشمنی های خصوصی با علی(علیه السلام) داشتند تا از آن شش روز گذشت.

♦️پس خداوند تعالی فرستاد: {فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ} ممکن است تو رها کننده باشی برخی از آنچه به تو وحی شده است، پس رسول خداﷺ صبر فرمود.

تا روز هیجدهم ذی الحجه خداوند بر او فرستاد: {يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}

▪️پس رسول خداﷺ امر فرمود بلال را تا میان مردمان اعلان کند فردا کسی نماند مگر این که به غدیر خم در آید. پس، فردا رسول خداﷺ و مردمان بیرون شدند.

▪️پس فرمود: ای مردم، خداوند مرا فرستاد به سوی شما به رسالتی و به درستی که من در زحمت واقع شدم از ترس آن که مرا تهمت زنید و تکذیب نمایید تا اینکه پروردگارم به من عتاب فرموده در این باره (تأخیر تبلیغ) تهدید پس از تهدید به من فرستاد،
سپس دست علی بن ابیطالب(علیه السلام) را گرفت پس آن را بلند کرد تا مردمان سفیدی زیر بغل هر دو را دیدند.

سپس فرمود:

🔹ای مردم، خدا مولای من و من مولای شمایم پس هر کس من مولای او هستم پس علی(علیه السلام) مولای اوست.

خداوندا دوست بدار هر کس او را دوست دارد و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد و یاری فرما هر کس او را یاری نماید و رها فرما هر کس او را رها کند.

و خداوند فرو فرستاد: {الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}

یعنی؛
امروز دین شما را کامل گردانیدم به ولایت علی(علیه السلام).🔸

📚بصائر یا قرآن و اهلبیت(علیهم السلام)📄صفحه: ۲۰۴
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه {يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ} می فرمایند:

حاکم حسکانی می گوید: خبر داد ما را حاکم ابوعبدالله...از ابن عباس در قول خداوند عزوجل:
💢{يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ} گفت: نازل شده درباره علی(علیه السلام).

💠خداوند دستور داد به پیغمبرش که برساند به مردم درباره او پس رسول خداﷺ گرفت دست علی(علیه السلام) را، پس فرمود:

🔹هر کس من مولای او هستم پس علی(علیه السلام) مولای اوست. خداوندا دوست بدار هرکس علی(علیه السلام) را دوست دارد و دشمن بدار هر کس على(علیه السلام) را دشمن دارد.🔸
📚بصائر یا قرآن و اهلبیت(علیهم السلام)📄صفحه: ۲۰۰
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(قدس سره) می فرمایند:
{سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ}

💢البته ذات ربوبی نشان دهنده است که خودش فعّال است، غایة الامر در صورت حضرت ولی عصر(عج) يعنى؛

♦️بقية الله العظمی نشان دهنده این نعمت عظمیٰ می باشند.
چون ایشان سرّ قطعی خداوند می باشند، پس سرّ خدا به غیر خداوند دلالتی ندارد و قدرت کامله در ایشان مضبوط است و حجب هزارگانه اشخاص را به لحظه و طرفة العين زائل مینماید مانند رب الارباب‌.

یعنی؛

💠حضرت بقية الله زحمات سلوک و سیر را از مسلمين مؤمنين سلب و زائل می فرماید.

مشقت جهل و بُعد را از نفوس و قلوب و ارواح زائل می فرماید. چون مالک این علم و اهل قطعی این علم خداوند است و خداوند منّت بر بشر گذاشته سرّ خودش را که فعّال مطلق و علّام مطلق است در لباس بشریت پیاده فرمود.

🔹اگر ثقلین یعنی جن و انس به وی بچسبند همه آنها در طرفة العين بصیر و سمیع و اهل و تسلیم خداوندِ حبیب می شوند.

لهٰذا حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از زبان شریفشان چنین کلمه ای صادر شد که اگر جنّ و انس به من بچسبند من مستقیم آنها را به منزل می رسانم...🔸

📚شَهِدَاللّٰه📄صفحه: ۱۹
@Ayatollahnejabat
مرحوم آیت الله نجابت می فرمودند:
آقای قاضی در نجف اشرف نوعاً ظهرها به حرم مشرف می شدند. در این اواخر هر روز هم نبود.

💢ولی در کربلا تشرّفشان به حرم مرتّب بود، صبح و عصر مشرف می شدند. در ایام زیارات کربلا، اهتمام داشتند که حتما پیاده از نجف به کربلا بروند. اهتمام ایشان طوری بود که همسر ایشان از پول عرقچین دوزی و فروش آن، دو قِران تهیه می کردند و به ایشان می گفتند:

🔹وقت زیارت شما دیوانه می شوید، این دو قِران، این چهل فلس را بگیرید و بروید کربلا.🔸

البته پیاده می رفتند و پیاده بر می گشتند. این مقدار پول هم برای خوراک ایشان بود.

💠چون در ایام زیارتی کربلا اگر به کربلا نمی رفتند پریشان می شدند، خانواده ایشان نمی گذاشتند که ایشان در نجف بمانند.

♦️رضوان خدا بر ایشان، در حرم کربلا از کثرت ادب مثل چوب خشک بودند.

📚حدیث سرو📄صفحه: ۲۷۹
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه شریفه {فَوَرَبِّكَ لَنَسْئلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ} می فرمایند:

[پس به پروردگارت سوگند هر آینه از همه ایشان پرسش و بازخواست خواهیم نمود (از کسانیکه به گفته تو درباره ولایت علی (علیه السلام) ایمان نیاوردند).]

حاکم حسکانی گوید: خبر داد ما را عقیل...از سدی در فرموده خداوند:

💠{فَوَرَبِّكَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ} پس به پروردگارت سوگند هر آینه از همه آنان بازخواست خواهیم نمود.
گفت:

🔹از ولایت علی(علیه السلام).

سپس گفت {عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ} (از ایشان پرسیده می شود) از آنچه انجام می دهند.

یعنی؛ از کارهای پیغمبرﷺ «درباره ولایت و پیروی کردن - از علی(علیه السلام) به آنان دستور داده است و آنچه آنان را از آن باز داشته «از مخالفت کردن با علی(علیه السلام) از کارهایشان در دنیا).🔸

سپس خداوند فرمود:

💢{فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ} پس بپاخیز به آنچه دستور داده شدی، سدی گوید: ابوصالح گفت:

ابن عباس گوید: «خداوند دستور فرمود به پیغمبرش که قرآن را آشکار فرماید و برتریهای اهل بیتش را نیز همانطور که قرآن را آشکار می فرماید، ظاهر سازد.»

📚بصائر یا قرآن و اهل بیت(علیهم السلام)📄صفحه: ۳۳۷
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) در حدیث اول در کتاب شریف کلمه طیبه می فرمایند:

💠مرحوم شیخ حر عاملی در کتاب وسائل الشيعه که از کتب معتبره و مرجع اخذ احکام در نزد علماء می باشد، از کتاب محاسن احمد بن محمد البرقی از فضیل بن يسار از حضرت صادق(علیه السلام) نقل کرده که فرمودند:

🔹{مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ اَلذُّبَابِ غَفَرَ اَللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ اَلْبَحْرِ}

[کسی که ما در نزد او یاد شویم پس بر ما اشک بریزد اگر چه به اندازه پر مگسی باشد، خداوند گناهان او را می بخشد هر چند به اندازه کف دریا باشد.]🔸

💢در این حدیث شریف هیچ شرط و قیدی برای شخص باکی از جهت اسلام یا ایمان یا عصمت از گناه بیان نشده، خواه گریه کننده عالم باشد خواه جاهل، مطیع باشد یا عاصی بلکه؛

▪️از جمله {غَفَرَ اَللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ اَلْبَحْرِ} معلوم می شود که معصوم(علیهم السلام) اکتفا ننموده به اطلاق کلمه «من و ذنوبه» بلکه اطلاق را تصریح فرموده نسبت به گناه، فرمودند هرچند گناهش مثل کف دریا باشد.

📚کلمه طیبه📄صفحه: ۱۴
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) در حدیث دوم در کتاب شریف کلمه طیبه می فرمایند:

💠عبدالله بن جعفر در کتاب قرب الاسناد از بکر بن محمّد از حضرت صادق(عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) روایت کرده:

💢قَالَ لِفُضَيْلٍ : تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ فقَالَ: نَعَمْ، فقَالَ: «إِنَّ تِلْكَ اَلْمَجَالِسَ أُحِبُّهَا، فَأَحْيُوا أَمْرَنَا فَرَحِمَ اَللَّهُ مَنْ أَحْيَا أَمْرَنَا. يَا فُضَيْلُ ، مَنْ ذَكَرَنَا أَوْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنِاهِ و لَوْ مِثْلُ جَنَاحِ اَلذُّبَابِ، غَفَرَ اَللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ اَلْبَحْرِ»

حضرت صادق(عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) به فضیل فرمودند:

🔹آیا گرد هم می نشینید و با هم حدیث می کنید؟ عرض کرد: بله، حضرت فرمودند: به درستی که من این مجالس را دوست میدارم. پس زنده کنید امر ما را خداوند رحمت کند کسی که زنده کند امر ما را.
ای فضیل، کسی که خود یاد آورد مصایب ما را یا نزد او یادآوری شود، پس بر ما اشک بریزد اگر چه به اندازه پر مگسی باشد، خداوند گناهان او را می آمرزد اگر چه به اندازه کف دریا باشد.🔸
"حدیث سوم"

♦️و نیز این حدیث را محمد بن على بن الحسین در کتاب ثواب الاعمال از احمد بن اسحاق روایت کرده است.
📚کلمه طیبه📄صفحه: ۱۵
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) در حدیث چهارم در کتاب شریف کلمه طیبه می فرمایند:
في المجالس و في عيون الاخبار عن احمد بن الحسن القطان و محمد بن بكران النقاش و محمد بن ابراهيم بن اسحاق الطالقاني كلهم عن أحمد بن محمد بن سعید الهمداني عن علي بن الحسن بن علي بن فضال عن أبيه قال:
قال الرضا(علیه السلام):
💠{مَن تَذَكَّرَ مُصابَنَا فَبَكى و أبكى ، لَم تَبكِ عَينُهُ يَومَ تَبكِي العُيونُ . ومَن جَلَسَ مَجلِسا يُحيي فيهِ أمرَنا ، لَم يَمُت قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ}
در مجالس و عیون اخبار الرضا(علیه السلام) به سند مذکور آمده است که حضرت رضا(علیه السلام) فرمودند:
🔹کسی که یاد کند حضرت اباعبدالله(علیه السلام) یا یکی از امامان دیگر را که شهید شدند یا مسموم، پس بگرید و بگریاند، چشمش در روزی که همه چشم ها می گریند نخواهد گریست...🔸
💢از این حدیث شریف مستفاد می شود که باکی در روز قیامت که کودک را از شدت واقعه پیر می کند مورد نظر رحمت قرار می گیرد و از خطایش چشم پوشی می شود.
📚کلمه طیبه📄صفحه: ۱۶
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) در حدیث پنجم در کتاب شریف کلمه طیبه می فرمایند:
در کتاب خصائص شیخ جعفر شوشتری از خاتم انبیاء ص نقل کرده که به حضرت فاطمه(علیها السلام) فرمودند:

💢إذا كانَ يومُ القيامةِ فکُلُّ منْ بَكَى عَلَى مصائبِ الْحُِسَیْنِ(علیه السلام) اخذْنَا بيدِهِ وأدخلناهُ الجنَّة.

🔹وقتی که روز قیامت برپا شد، پس کلیه کسانی که بر مصیبت های امام حسین(علیه السلام) اشک ریخته اند، ما دست آنها را می گیریم و داخل بهشت می کنیم.🔸

💠این حدیث شریف تصريح کامل دارد که خاتم انبیاءﷺ تمام گریه کنندگان اباعبدالله الحسين(علیه السلام) را که شامل گناهکاران هم هست، داخل بهشت می فرمایند.
📚کلمه طیبه📄صفحه: ۱۷
@Ayatollahnejabat
حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) می فرمایند:

💢بعضی روایات دارد که آقا حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) روز عاشورا سوار شتر شدند که بر کسی مخفی نباشد که پسر دختر پیامبر آمده میدان، یک مقداری صحبت فرمودند، لعنت خدا به شمر بن ذی الجوشن، این بدبخت گفت من نمی فهمم چه می گویی یابن فاطمه، بزرگوار حبیب بن مظاهر گفت خری تو، «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ» هستی، بدبخت تو اگر کَر نبودی همان دیشب باید بفهمی که حق با کی است، تو حق را نمی شنوی نه حرف آقا را، آقا چون غیر از حق چیزی ندارد، تو نمی فهمی.

💠البته شرف دارد که آدم رجوعش به حضرت اباعبدالله(علیه السلام) باشد ولی می فهمد که؛

حضرت اباعبدالله(علیه السلام) هم رجوعش به خداوند على اعلى است، حضرت اباعبدالله(علیه السلام) شعبه خداست، بندۂ خاص خداست.

🔸پس این نعمت را خدا به آدم بدهد که فرودگاهِ آدم و مقرِّ آدم و منزلِ آدم حضرت اباعبدالله(علیه السلام) باشد هزار میلیارد شرف دارد، چون می داند که این شعبه خداست، یک دستگاه ربوبی است که دارد حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) را اداره می فرماید.🔹

📚کلمه طیبه📄صفحه: ۸۱
@Ayatollahnejabat
2024/09/28 21:29:19
Back to Top
HTML Embed Code: