چقدر زندگی سریع گذشت!
ما کی آنقدر بزرگ شدیم
که رنج‌ها را
بفهمیم
بچشیم
و بمیریم؟
ما کی آنقدر بزرگ شدیم
که رنج‌ها را
بفهمیم
بچشیم
و بمیریم؟
در دعای جوشن كبير يک عبارتی هست كه مى‌گوييم:
« يا كَريمَ الصَّفْح »
معنای آن خيلى جالبه؛
یک وقتی یک کسی تو رو می‌بخشه اما یادش نمی‌ره که فلان خطا رو کردی و همیشه یه‌جوری نگات می‌کنه که تو می‌فهمی هنوز یادش نرفته!
یه‌جورایی انگار که سابقه‌ی بدت رو مدام به یادت میاره! همون جمله‌ی معروف که می‌بخشم ولی فراموش نمی‌کنم!
ولی یک وقتی، یک کسی تو رو می‌بخشه و یک‌طوری فراموش می‌کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی، اصلا هم به روت نمیاره؛
به این نوع بخشش می‌گن صَفح.
و این است خدا.
« يا كَريمَ الصَّفْح »
معنای آن خيلى جالبه؛
یک وقتی یک کسی تو رو می‌بخشه اما یادش نمی‌ره که فلان خطا رو کردی و همیشه یه‌جوری نگات می‌کنه که تو می‌فهمی هنوز یادش نرفته!
یه‌جورایی انگار که سابقه‌ی بدت رو مدام به یادت میاره! همون جمله‌ی معروف که می‌بخشم ولی فراموش نمی‌کنم!
ولی یک وقتی، یک کسی تو رو می‌بخشه و یک‌طوری فراموش می‌کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی، اصلا هم به روت نمیاره؛
به این نوع بخشش می‌گن صَفح.
و این است خدا.
« يا قُرَّةَ عَيْنِ مَنْ لاذَ بِكَ وَ انْقَطَعَ اِلَيْكَ »
پاداشِ دل بُریدن از همه، آغوشِ توست!☁️
پاداشِ دل بُریدن از همه، آغوشِ توست!☁️
بسیار کلنجار رفت
اول با مرغابی‌ها، بعد با میخِ در!
هر کدام می‌پرسیدند؛ چرا؟
آرام می‌گفت؛
‹ دلتنگِ فاطمه‌ام ›❤️🩹
اول با مرغابی‌ها، بعد با میخِ در!
هر کدام می‌پرسیدند؛ چرا؟
آرام می‌گفت؛
‹ دلتنگِ فاطمه‌ام ›❤️🩹