Telegram Web Link
🫡عصربخیر عزیزان ، جنگنده MiG-29SM نیروی هوایی میانمار

×میانمار حدود 40 فروند از این جنگنده را در خدمت دارد.
⚜️ @Army_Ir
#تاریخ_شمار_نظامی
⭕️84 سال پیش در چنین روزی ، بمب‌افکن B25 ، اولین پرواز خود را انجام داد. (آمریکا)

×این بمب‌افکن ، پر تیراژ ترین بمب‌افکن متوسط و سومین بمب‌افکن پرتیراژ ساخت آمریکا تا به امروز می‌باشد.
×از این بمب‌افکن 9,816 فروند ساخته شد که تا سال 1979 در خدمت نیروی هوایی ، دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده بودند.
×North American B-25 Mitchell
×19 August 1940
⚜️ @Army_Ir
⭕️تصاویری از دریانوردی ناو چندمنظوره عملیات آبی‌خاکی USS Wasp و شناور عملیات آبی‌خاکی USS Oak Hill متعلق به نیروی دریایی آمریکا در کنار ناو عملیات آبی‌خاکی TCG Anadolu و فریگیت TCG Gokova متعلق به نیروی دریایی ترکیه

×دریایی مدیترانه ، 14 آگوست 2024
⚜️ @Army_Ir
📋Mɪʟɪᴛᴀʀʏ Aʀᴛɪᴄʟᴇs
Photo
یک برجک برای همه/بخش دوم

تمام خودروهای پیاده‌نظام جنگی برنامه BMP از یک طراحی برجک استاندارد استفاده کردند که در خودرویی که بعداً به عنوان BMP-1،پذیرفته شد نیز وجود داشت.

این طرح استاندارد توسط دفتر طراحی تولا KBP ایجاد شده بود و دارای یک حلقه برجک 1340 میلی‌متری بود. از ساختار جوش داده شده از صفحات زره همگن نورد شده استفاده شده بود. برجک دارای طراحی مخروطی کوتاه شده بود. برجک دارای یک موتور DGN-3 24 V 300 وات برای چرخش بود که می‌توانست با سرعت‌های 0.1 تا 20 درجه در ثانیه بچرخد.

ارتفاع‌گیری توپ توسط موتور الکتریکی دیگری، DVN-1 24 V، با تولید 65 وات تامین می‌شد. توپ می‌توانست با هر سرعتی از 0.07 تا 6 درجه در ثانیه بالا یا پایین بیاید، با حداکثر زاویه ارتفاع -4 تا +30 درجه.

دو دریچه روی برجک وجود داشت. یک دریچه بزرگ بالای باز شدن به جلو وجود داشت که در موقعیت عمودی قفل می‌شد و توپچی می‌توانست برای مشاهده محیط اطراف یا خروج از خودرو از آن استفاده کند. یک دریچه بسیار کوچک‌تر وجود داشت که روی توپ قرار داشت و زمانی که توپ کاملا بالا می‌رفت، برای بارگذاری موشک روی توپ استفاده میشد.

⚜️ @Army_Ir
سلاح اصلی برجک یک توپ کالیبر 73 میلی‌متری کم لگد بدون خان به نام 2A28 گروم بود.

این توپ نسبتاً کوتاه بود، با لوله 2117 میلی‌متری و طول کلی 2180 میلی‌متری. طراحی به طور کلی ساده و سبک ساخته شده بود.

به عنوان مثال، فاقد هر گونه تخلیه کننده گاز بود و گاز های توپ در عوض از برجک تخلیه می‌شد که برای این منظور دارای یک تهویه کننده بود. وزن کلی توپ تنها 115 کیلوگرم بود و عمر متوسط ​​لوله آن 1250 گلوله بود.

لوله درون یک پوشش زرهی قرار داشت و دفع لگد از طریق ان انجام میشد، همچنین روی این پوشش ریل پرتاب موشک مالیوتکا نیز وجود داشت.

⚜️ @Army_Ir
در دهه 1960، تنها یک نوع مهمات برای توپ 2A28 گروم در دسترس بود: PG-15V.

این مهمات از نارنجک ضد تانک PG-9 HEAT (شدید الانفجار ضدتانک) استفاده می‌کرد که قبلاً در توپ بدون لگد SPG-9 73 میلی‌متری نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما در این مهمات، خرج اصلی انفجاری با یک خرج انفجاری قدرتمندتر به نام PG-15P جایگزین شده بود تا برد مؤثر آن افزایش یابد. این پرتابه دارای بالک‌های تثبیت‌کننده بود و یک موتور راکتی در قسمت عقب آن قرار داشت. خرج پرتابه در وسط این راکت قرار داشت. این طراحی باعث می‌شد که این پرتابه به سرعتی بسیار بالاتر از آنچه که معمولاً از یک توپ کوتاه مانند گروم انتظار می‌رفت، دست یابد و به حداکثر سرعت 655 متر بر ثانیه برسد.

⚜️ @Army_Ir
خرج نارنجک PG-9 ، حدود سیصد گرم مخلوط انفجاری بود که معادل 515 گرم TNT بود. یکی از مزایای PG-9، فاصله زیاد جدایی (یعنی فاصله بین خرج گود و نوک فیوز) به اندازه 258 میلی‌متر بود. این بدان معنا بود که پس از برخورد به هدف، جت فلز مذاب فاصله قابل توجهی را برای شکل‌گیری به یک جت نازک و متراکم طی می‌کرد.

نتایج این طراحی، نفوذ زرهی بسیار بالایی برای آن زمان و اندازه کوچک توپ بود. نفوذ زرهی این پرتابه به طور رسمی در تمام بردها 300 میلی‌متر تخمین زده می‌شد. اما در عمل، این مقدار کمی بیشتر بود، زیرا رقم رسمی بر اساس مقدار زره‌ای بود که گلوله پس از نفوذ آن، اثرات قابل توجهی در داخل آن ایجاد می‌کرد. حداکثر نفوذ به دست آمده بین 302 تا 346 میلی‌متر متغیر بود و مقدار متوسط آن 326 میلی‌متر بود.

یعنی در عمل گروم می‌توانست به طور قابل اعتماد به هر تانکی که توسط ناتو در دهه 1960 استفاده می‌شد، نفوذ کند.

⚜️ @Army_Ir
توپ 2A28 گروم توسط یک مکانیسم خودکار تغذیه می‌شد. از یک نوار نقال هلالی شکل استفاده می‌کرد که محیط بین ساعت 1 تا 7 کف برجک را اشغال می‌کرد. در واقع چیزی شبیه به مکانیسم چرخفلکی که معرف حضورمان هست.

از آنجا که در زمان طراحی سیستم خودکار تغذیه، گروم فقط از یک نوع گلوله استفاده می‌کرد، طراحی آن ساده‌تر شد، زیرا نیازی به تغییر نوع گلوله نبود.

در مجموع 40 گلوله میتوانست حمل شود، اینها تمام گلوله‌هایی بودند که در وسایل نقلیه برنامه BMP حمل می‌شدند. گلوله‌ها از سمت راست توپچی به داخل توپ تغذیه می‌شدند. برای هر بار بارگذاری، باید زاویه ارتفاع توپ را روی 3 درجه تنظیم می‌کردند. بارگذاری هر گلوله 6 ثانیه طول می‌کشید. اگرچه از یک سیستم خودکار تغذیه استفاده می‌کرد، اما در صورت لزوم می‌توانست توپ 2A28 گروم را به بارگذاری دستی تغییر داد.

⚜️ @Army_Ir
توپ 2A28 گروم با یک مسلسل هم محور PKT کالیبر 7.62 میلی‌متری مسلح شده بود. این مسلسل در سمت راست توپ نصب شده بود و در واقع تنها وسیله قابل اعتماد برای ایجاد آتش سبک پشتیبانی بود. تغذیه مسلسل از سمت راست و خروج پوکه از سمت چپ انجام می‌شد.

مسلسل PKT از جعبه‌های مهمات 250 فشنگ تغذیه می‌شد و با نرخ آتش 700 تا 800 گلوله در دقیقه و سرعت دهانه 855 متر بر ثانیه شلیک می‌کرد.

قبل از نیاز به تعویض لوله یا حداقل قطع آتش برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد، می‌توانست دو جعبه مهمات را به سرعت خالی کند.

⚜️ @Army_Ir
2024/10/05 09:25:41
Back to Top
HTML Embed Code: