Telegram Web Link
🌱 گل همیشه بهار سخنوری سعدی است.

اردیبهشت با نام چامه‌سرایان بزرگ آغاز می‌شود.
روز بزرگداشت خداوندگار ادب و شهسوار سخن «سعدی» جاودانه، روز پرواز «ملک‌الشعرای بهار» سخن‌سرایی که مهر به میهن را به چامه کشید، روز پرواز «سهراب سپهری» فرزند آب و خرد و روشنی و درگذشت «اقبال لاهوری» را گرامی می‌داریم و به روان مینوی‌شان درود می‌فرستیم.


🌸 نمونه‌هایی از چامه‌های پارسی سعدی، بهار، سهراب و اقبال:

دریغا که بی ما بسی روزگار
بروید گل و بشکفد نوبهار
بسی تیر و دی‌ماه و اردیبهشت
برآید که ما خاک باشیم و خشت
🦚 #سعدی


امروز نه کس ز عشق آگه چو من است
کز شکر عشقم همه شیرین‌سخن است
در هر مژه‌ی من به ره خسرو عشق
نیروی هزار تیشه‌ی کوهکن است
🌳 #بهار


پشت لبخندی پنهان هر چیز
روزنی دارد دیوار زمان
که از آن چهره‌ی من پیداست
چیزهایی هست که نمی‌دانم
می‌دانم سبزه‌ای را بکنم خواهم مرد
🪴 #سهراب_سپهری


گمان مبر که به پایان رسید کار مُغان
هزار باده‌ی ناخورده در رَگ تاک است
🍃 #اقبال_لاهوری

#چکامه_پارسی
🌿🌺 @AdabSar
چُنین‌ست گیتی فَراز و نِشیب
یکی آزوَر دیگری با نِهیب

ازو شادمانیّ و زو دردمند
نمانَد به کس چند و چونیش چند

جَهان را چُنین‌ست آیین و سان
بگردَدهَمی زآن بر این زین بر آن

سوی نیکی و نیک‌نامی گَرای
جُزین نیست توشه به دیگرسَرای

چُنین بود تا بود کارِ جَهان
گزافه نکردند نامش جَهان
#فردوسی

امید این که:
شما را مبادا بد و کاستی


گزینش: #جعفر_جعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
💐
💐💐
💐💐💐
تو شادان‌دل و مرگ ْچنگال‌تیز
نشسته چو شیر ژیان در نَخیز

از آز و فزونی به یَک‌سو شویم
به نادانی خویش خَستو شویم

مگر بهره‌مان زین سَرای سِپنج
نیایدهمی کین و نَفرین و رنج

بسازید و از داد باشید شاد
تن‌آسان و از کین مگیرید یاد
#فردوسی

امید آن دارم که:
همه‌ساله اردیبهشت هژیر
نگهبانِ تو با هُش و رایِ پیر



گزینش: #جعفرجعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
💐
🍀💐
🌸🍀💐
Forwarded from ادب‌سار
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻نجیب = آزاده، نِژاده، کاووس، والاگوهر، والاتَبار، نیک‌نژاد، نیک‌گوهر، پاک‌زاد، پاک‌نهاد، پاک‌دامن، آیریا، گزیده، برگزیده
🔻نجیبانه = آزادوار
🔻نجابت = آزادمَنِشی، آزادگی، بزرگواری، والاگوهری، وارستگی، نیک‌نهادی، پاک‌نژادی، نِژادِگی، ریشه‌داری
🔻نجیب‌زاده = والاتَبار، آزادمَنش، خوش‌پیوند، خوش‌زاد، خوب‌زاد، نِژادِه
🔻نجیب‌زادگی = بِه‌زایِشی، خوبزادی، نِژادِگی، نیک‌نژادی
🔻نانجیب = بد نَهاد، بد سِرشت، بد گوهر، دُشنِژاد(دُش=بد)، بی‌آزَرم، فرومایه
🔻نانجیبی = دُشنِژادی(دُش=بد)، بد گوهری، بی‌آزرمی، فرومایگی

نمونه:
🔺نجیب خطا نکند، نانجیب وفا =
نیک‌نهاد لغزش نکند، بد نَهاد پیمانداری
نِژاده کژکاری نکند، دُشنِژاد توزِش

🔺نجابت از سر و رویش می‌بارید =
بزرگواری از سر و رویش می‌بارید

🔺نجابتِ زیاد، کثافت است =
پاک‌نهادی بسیار، ناپاکی است

🔺نجیب‌زادگی عنوانی ارثی است =
نیک‌نژادی پاژنامی بَرماندی است

#مجید_دری
#پارسی_پاک
#نجیب #نجابت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
مرا گفت بیدادگرشهریار
یکی خَو بوَد پیشِ باغِ بهار

که گر آب یابد به نیرو شود
همه باغ ازو پر ز آهو* شود

جوانی هنوز این بلندی مجوی
سخن را بسنج و به‌اندازه گوی

که تاج کیان چون تو بیند بسی
نمانَدهمی مهرِ او بر کسی
#فردوسی

امید آن:
که تاجِ تو تاجِ سرِ ماه باد
ز تو دیو را دست کوتاه باد
__
*آهو[ آ=نه، نا+هوک=خوب]= عیب، نقص.


گزینش: #جعفر_جعفرزاده
فرتور: #همایون_مهرزاد
#چکامه_پارسی
@AdabSar
💐
🌸💐
🍀🌸💐
🪶📜 ما و سعدی

اگر از کهن‌ترهای هر جا از ایران نام چند سراینده‌ی برجسته را بپرسی، هنباز(اشتراک) همه‌ی نام‌ها که بیشتر یاد خواهند کرد «سعدی» خواهد بود.
شگفت آنکه بجز اندکی از اینان سروده‌ای از ایشان از بر ندارند ولی شاید داستانی از «گلستان» یا داستان‌ساخته‌ای از زندگی سعدی یادشان مانده باشد که از گذشته‌های دور در زبان مردم چرخیده است.
شگفت‌تر آن که سعدی را همه سراینده می‌دانند ولی از نوشته‌ی ناسرود «گلستان»اش نمونه می‌آورند و این چیرگی و ماندگاری داستانک است که به گونه‌ای زیبا در پیرایه «حکایت» در نامک «گلستان» نمود پیدا کرده است.
برداشت ما از سرایشگران بزرگ جدا از آنچه در نبشته‌ها خوانده‌ایم چیست؟ یا بازتاب اندیش‌گاه ما از این ستاره‌ها چه فَرتوره‌ای(تصویری) است؟ این کهن‌الگوها چه هَنایشی(تاثیری) در روان و اندیشه‌ی ما گذاشته‌اند؟
در گاهشمار(تقویم)، نخستین روز اردیبهشت را روز بزرگداشت سرایشگر پرآوازه «شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی» نام نهاده‌اند. هرچند یک روز برای بزرگمرد سرود و ادب ایران زمین کم است.
این جهانگرد دیرآزما که در زندگی‌اش فراز و فرود فراوانی دیده و از بردگی تا همنشینی فرمانروا را آزموده و برای همه‌ی مردم آن زمان از درویش گرفته تا پادشاهان در پوشینه‌ی داستان نسخه پیچیده است.
هر چند درباره‌ی همه‌ی نامداران داستان‌سازی فراوان است ولی درباره سعدی بیشتر شنیده‌ایم. گویا رویارویی پنهانی در کار است تا هر کس داستان خود را از زبان سعدی بازگو کند.
نمونه اینکه از کودکی داستانی شگفت درباره‌ی زندگی سعدی به یاد دارم که یادآوری بخشی از آن دلچسب خواهد بود:
«سعدی که بار چهل شتر درباره‌ی ترفند زنان نوشته بود و به رای خود پنبه‌ی فریب زنان را زده و چیزی را از خامه(قلم) نینداخته بود در رویارویی با تردستی پیرزنی درمی‌ماند و همه‌ی برگ‌نوشته‌های خود را در آب می‌شوید!»
هرچند داستانی نزدیک به این درونمایه را در نبشته‌ی «سندبادنامه» بَرماند(اثر) «ظهیری سمرقندی» دیده‌ام ولی گویا باور همگی و فرهنگ چیره‌ی بخش بیشتری از تاریخ ما با این دید به زنان نگریسته و بسیاری از کسان خوش دارند که نگاه خویش را به سعدی پیوند دهند.
مگر ترفند و فریب ویژه‌ی زن است و مردان از این سویه جدا هستند؟ اگر فرهنگ زن‌ستیز سده‌های گذشته راه می‌داد که زنان به اندازه‌ی مردان آزادی انجام و سخن داشتند و می‌خواستند فریب‌های مردان را بنویسند چند بار شتر می‌نوشتند؟


نویسنده و فرستنده: #احمد_ابراهیمیان(رهگذر)
#پیام_پارسی #روز_سعدی

👩🏻‍🦱🌱🕊 @AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻نمره= (Numerus)، شماره، شمار، تراز، اَرزِه(شماره‌ای که برای ارزش‌گذاری به‌کار گرفته می‌شود)، مَر، مَرَک

نمونه:
🔺نمره ماشینش را حفظ کردم
شماره‌ی خودرواَش را به‌یاد سپردم

🚩 دنباله دارد

پیشنهاد خود را برای جایگزین واژه‌ی «نمره» و یا نمونه‌ی پیشنهادی‌تان را بفرستید تا در ادبسار همرسانی شود.


#مجید_دری
#پارسی_پاک
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
ادب‌سار pinned «☀️ @AdabSar با درود؛ دوستان تازه‌پیوسته، به ادب‌سار خوش آمدید🌷 در این روزها که تندآبه‌ی فرهنگ‌‌های بیگانه به‌سوی سرزمین‌مان سرازیر شده، تنها یک جنبش همگانی برای پاسداری از زبان و فرهنگ پارسی و پالایش آن از تازش بیگانه می‌تواند به این نابسامانی پایان دهد.…»
نمانَد به کس روزِ سختی نه رنج
نه آسانی و شادمانی نه گنج

بد و نیک بر ما همی‌بگذرد
نباشد دُژم هرکه دارد خرد

از آن‌سان که آمد همی‌زیستند
گهی شادمان گاه بگریستند

سرِ مایه‌ی مردمی راستی‌ست
ز تاریّ و کژّی بباید گریست
#فردوسی

امید آن:
که خرسند باشید و فرخنده‌رای


گزینش: #جعفر_جعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🍀
🍀🍀
🍀🍀🍀
در باغ هوای دل شکفتن دارم
آواز بلند به‌گوش خفتن دارم

بی‌پرده بیا کنار چشمم بنشین
اندازه‌ی عشق داغ گفتن دارم

سراینده و فرستنده #سیاوش_اهورا
#چکامه_پارسی

🎼 @AdabSar
ادب‌سار pinned «🔷🔶🔹🔸 @AdabSar 🔅پالایش زبان پارسی 🔻نمره= (Numerus)، شماره، شمار، تراز، اَرزِه(شماره‌ای که برای ارزش‌گذاری به‌کار گرفته می‌شود)، مَر، مَرَک نمونه: 🔺نمره ماشینش را حفظ کردم شماره‌ی خودرواَش را به‌یاد سپردم 🚩 دنباله دارد پیشنهاد خود را برای جایگزین واژه‌ی…»
📚💫 فردوسی با سرودن شاهنامه، ایران نو را به ایران کهن پیوسته است. اگر فردوسی نمی‌بود و در یکی از باریک‌ترین و دشوارترین روزگاران تاریخ ایران سر برنمی‌افراشت، می‌توانم گفت که شاید امروز ایرانی در جغرافیای جهان ديده نمی‌شد. در واقع او ایران نو را پایه ریخت؛ چون فردوسی در روزگاری می‌زیست که ایران پاره‌پاره شده بود و سرزمینی که به چنین سرنوشتی دچار می‌آید، بیم آن می‌رود که از هم بپاشد. بنابراین در پاسخ به این‌که چرا ایران ماند، می‌توان گفت چون فردوسی سربرآورد.
درست است که فردوسی شهریار و شاهنشاه نبود، اما هنرمندی سخنور بود که با نیرویی برتر از زمین یعنی با فرهنگ و هنر، جغرافیای زمینی و مرزی ایران را از فروپاشی رهانید؛ چرا که در آن زمان رشته‌های پیشین پاره شده بود و ایران به ده‌ها سرزمین گسیخته شده بود، سرزمین‌هایی را که با یکدیگر پیوندی نداشتند، فردوسی با رشته‌ی نیرومندتر و استوارتر، یعنی سخن خود و شاهنامه ایرانیان را به یکدیگر پیوست. فردوسی تنها فرهنگ و زبان ایران را از گزند گران و آسیبی که آواروار به این کشور فروافتاده بود نرهانید، بلکه ایران مرزی و جغرافیایی را هم پاسداشت، در زنهار هنر خویش گرفت و دگربار پیوند ایران یکپارچه را در فرهنگ اندیشه و هنر با ایران کهن زنده کرد.

#میرجلال_الدین_کزازی
#روز_فردوسی

📚💫 @AdabSar
Forwarded from ادب‌سار
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
...چو بر رخش اندیشه‌ها تاختی
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...

نماهنگ درود فردوسی
سراینده و گوینده: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی

📚🇮🇷 @AdabSar
Forwarded from ادب‌سار
🪐📚
ای زبان پارسی، افسونگری
هر چه گویم از تو، زان افزونتری
حسین خطیبی

روز ۲۵ اردیبهشت روز شکوه زبان پارسی، روز تابندگی فرهنگ پارسی بر تاربرگ‌ها است. در سای‌سار زبان پارسی گرامی می‌داریم یادمان سپهسالار زبان پارسی، فرزانه‌ی توس، فردوسی را.
بی‌گمان هنوز هم فرهنگ مادری ما می‌تواند هناینده(تاثیرگذار) باشد و برای جهان سخن‌ها داشته باشد. به یاد بیاوریم که همین یکی دو دهه‌ی پیش «کلمن بارکس» بر پایه برگردان «آلبری» دیوان مولوی بلخی را برای آمریکایی‌ها آن هم به انگلیسی ساده بازنوشت و چه غوغایی بر پا کرد با فروشی شگفت‌انگیز…


📚 دیرینگی زبان پارسی:

در زمینه‌ی دیرینگی زبان پارسی، دانشمندان زبان‌شناس و ایران‌شناس سخنان گوناگون گفته و نوشته‌اند. ولی بیشتر آن‌ها سیوایش (تمدن) مردم ایران زمین را بیشتر از پنج هزار سال پیش از زایش مسیح می‌دانند و آن بدان شَوَند (دلیل) است که یافته‌های باستان‌شناسی در هر گوشه‌ای از ایران سالنامه‌ای را گزارش کرده است. مانند اینکه بر پایه‌ی یافته‌های شهر سوخته* سیوایش را ۳۲۰۰ سال پیش از زایش مسیح گزارش کرده است و در نسک دیگری با نگاه بر ۱۱۷ هزار مانداک(اثر) و کته و سنگ‌نبشته و… که اکنون در گنج‌خانه(موزه)های ایران و جهان چشم‌نوازی می‌کنند، گواهی می‌شود که ایران کهن ۵هزار سال پیش از زایش مسیح دارای سیوایش بوده و زبان آن‌ها پارسی بوده است. ایران کهن ایران پنج هزار ساله پیش از هخامنشیان است.
در نبیک(کتاب) نام‌های باستانی استان خوزستان با نگاه بر یافته‌های باستان‌شناسان و دانش زبان‌شناسی پارسی و انگارش زبان، نام ۹۶ پادشاه و نزدیک به ۶۰ نماد خدایان و بیش از دو هزار نام باستانی ریشه‌یابی شده است.
بیش از ده‌ها روستا و سرزمین و کوه در استان خوزستان از نام پادشاهان و خدایان هزاره‌ی چهارم پیش از زایش مسیح برگرفته شده و مردم ایران کهن به زبان پارسی سخن می‌گفتند. همچنین یافته‌های باستان‌شناسی و کنده‌گری‌ها از هفت‌تپه خوزستان، پارسی زبان بودن مردم ایران زمین را تا هزاره‌های پنجم پیش از زایش گواهی می‌کند و نشان می‌دهد زبان و آیین آن سرزمین در آن روزگاران پارسی بوده است. ولی مردم ایران گویش‌های گوناگونی داشته‌اند.


فرستنده: #بزرگمهر_صالحی

پی‌نوشت: *نام درست شهر سوخته شهر سوچه «suceh» به مانک(معنی) شهر درخشان است.

📖 بازخن‌ها (منابع):
۱- کلید شناخت زبان پارسی، مصطفی پاشنگ
۲- باستان‌شناسی و تاریخ بلوچستان، منصور سیدسجادی
۳- حفاری هفت‌تپه دشت خوزستان، عزت‌الله نگهبان

#روز_فردوسی
🪐📚 @AdabSar
شهنامه شناسنامه‌ی داد من است
خورشید خردخروش فریاد من است

گر بر دل من هزار خنجر بارد
این داد حماسه بانگ آزاد من است

سراینده و فرستنده: #سیاوش_اهورا
#چکامه_پارسی #روز_فردوسی

☀️📚 @AdabSar
آنگه که رخ افروخت ابرمرد دَری
چون وَرد شکفت ازو رخ زرد دری
شهنامه‌ی اوست در اَوستای ادب
بی هیچ گمان مِهینه فَرگردِ دری

☀️📚

آن پیر خرد که نیز میر سخن است
ز افسونگری‌اش جهان به زیر سخن است
او کیست که از سخن جهان در آکند؟
او پسر هژیر تیزویر سخن است


#میرجلال_الدین_کزازی
🎨 #حسین_بهزاد

#روز_فردوسی #چکامه_پارسی
☀️📚 @AdabSar
با حنجره‌ی زخمی باران چه کنم
بی شور شکفتن به گلستان چه کنم

آواز شقایق به قفس زندانی‌ست
در سوگ دل غنچه‌ی بی‌جان چه کنم

سراینده و فرستنده: #سیاوش_اهورا

#زن_زندگی_آزادی
🏴 @AdabSar
خنجر به گلوی باغ باران زده‌اند
صد سنگ جفا به خنده‌ی جان زده‌اند

بر سینه‌ی آفتاب با دشنه‌ی شب
صد زخم بلا چو خشم توفان زده‌اند

سراینده و فرستنده: #سیاوش_اهورا

#زن_زندگی_آزادی
🏴 @AdabSar
به روشن‌روان و دلِ زودیاب
همانا نبینند ما را به خواب

جز از رنج و سختی نبینم ز دهر
پراگنده بر جایِ تریاک°زهر

که گیتی نمانَدهمی بر کسی
چو مانَد به تن°رنج یابد بسی

چنین‌ست گیهانِ ناپایدار
در او تخمِ بد تا توانی مکار
#فردوسی       

بادا که:
به کامِ تو گرداد خورشید و ماه


گزینش: #جعفر_جعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🍀
🍀
🌿🍀‌‌‌‌
پویایی هر زبان زمانی آغاز می‌شود که از ایستایی دوری گزیند. «ضیاالدین هاجری»


🖋📋 واژه‌های بیگانه در دستور زبان پارسی
           «بخش نخست»
           گردآورنده: #بزرگمهر_صالحی


#ابتدا_بساکن : نخست ایستا، نخست‌جا
#ابتر : فشرده، کوته‌واره، کوتا شده
#اجزای_فرعی : اندامه‌ها
#اخباری (اِ) : گزارشی
#ادات : وندها، آوندها
#ارکان_جمله : وَچَک پایه‌ها، پایه‌های گفتار
#استقبال #مستقبل : آینده
#استمراری : پیوسته، همارگی، پی در پی
#اسم_اشاره : نام نشانه، نشانه نام، نَمارنام
#اسم_آلت: ابزارنام، افزارنام، نام‌ابزار
#اسم_بسیط_مشتق : نام ساده‌ی برگرفته، ساده‌نام برگرفته
#اسم_بسیط : ساده نام، نام ساده
#اسم_جمع: انبوهه‌نام، نام رَمَن، رَمَن‌نام، بیشال‌نام
#اسم_جنس : نام‌گونه، گُن‌نام
#اسم_خاص : نام ویژه، ویژه‌نام
#اسم_ذات : گوهرنام، زادنام
#اسم_عام : همه‌نام، همگان نام، نام همگانی


#پارسی_پاک
دنباله دارد


🖋📋 برجسته‌ترین بازخن‌ها (منابع):
۱- پیوست‌های فرهنگ ساختاری زبان پارسی، دکترهاجری
۲- فرهنگ نظام با ریشه‌شناسی، محمدعلی داعی‌الاسلام
۳- فرهنگ ریشه شناختی زبان پارسی، دکتر محمد حسن‌دوست

📋🖋 @AdabSar
2024/10/02 20:30:21
Back to Top
HTML Embed Code: