Telegram Web Link
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌺🌼🍀
🌼🍀
🍀
بدو گفت پَردَخته کن سر ز باد
که جز مرگ را کس ز مادر نزاد

جهاندار پیش از تو بسیار بود
که تخت مِهی را سَزاوار بود

فراوان غم و شادْمانی شُمُرد
برفت و جهان دیگری را سِپُرد

اگر باره‌ی آهنینی به پای
سپهرت بساید نمانی به جای
#فردوسی

و برای این هفته آرزومندم:
که روز و شَبان بر تو فرخنده باد
همه مِهترانْ پیشِ تو بنده باد


فرستنده #جعفر_جعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🍀
🌼🍀
🌺🌼🍀
هیچ واژه‌ی پارسی در سرنامه(تیتر) روزنامه‌ی رسالت!
شأن = تازی
قضای = تازی
ولی = تازی
ید = تازی
اژه‌ای = نام ویژه(اسم خاص)

گذشته از واژگان سراسر بیگانه، این سرنامه‌ی تباه برای خواننده دریافتنی هم نیست!

شوربختانه روزنامه‌ها و به گفته‌ی بهتر رسانه‌ها به‌جای اینکه بزرگ‌ترین پاسداران زبان کشور باشند، یکی از نهادهایی هستند که به زبان پارسی آسیب‌های فراوانی می‌رسانند.

🗞 @AdabSar
🏹🇮🇷 @AdabSar

سیزدهم از ماه تیر و تیرگان
آرش و دیگر دلیر و شیرگان
می‌کند ایران و ایرانی به یاد
آریایَش آنچه بر ایران بداد

سرگذشت پهلوانان بزرگ
کرده بر کشور بسی کار سترگ
هستواره آرش ایران به خیز
دشمن بدخواه را کرده ستیز

می‌خرد هر سختی میهن به جان
آرش و مردانگی با آن کمان
رفته با جان تا بر میدان جنگ
پهلوان کرده رها تیر خدنگ

شد بسی در سینه‌ها افسانه‌ها
گفت‌وگو از نام‌شان در خانه‌ها
هر یکی دارد به ما نامی رسا
بر چنین استادگی جشنی رسا

گویم اینک بهر تو ای نازنین
داستانی خوشگوار و انگبین
در نبرد دیو خشکی یا اپوش
ایزد باران برابر با خروش

دیو خشکی در رخ اسبی سیاه
در ستیزه شد به کامش سوز و آه
تیشتر با پیکر اسبی سپید
پرتو شادی به ایران در دمید

آمده با نامه‌ای از آسمان
تا فزاید جان نو بر جان‌مان
بوده با بارندگی همراه و یار
برده مویه با چنین مردانه کار

رودها همواره پر آب و روان
خاک ایران بوده بر نامش جوان
کرده ایرانی هماره برگزار
جشن تیر و بوده خانه لاله‌زار

پس به پاسش دل بباید استوار
هم بکن اینک تو شادی را سوار


گزیده‌ای از سروده‌ی بلند #جشن_تیرگان
سراینده: #مجید_توکلی


سیزدهم تیرماه، تیری برای آزادی رها شد
به بهای جان... «جشن تیرگان» فرخ باد.

🏹🇮🇷 b2n.ir/Kaman-arash
🏔 بگشای دل و دیده به دیدار دماوند
وز هر چه بجز اوست دمی دیده فروبند
آراسته تا گردن، گیسوی دلاویز
افراشته تا گردون، بالای برومند
تندیس سرافرازی، سر سوده به کیوان
سر داده سرودش را در عرش خداوند

از سینه‌ی ایوانش پیداست نشابور
چشمش نگران سوی بخارا و سمرقند
هر صبح رُخش با نفس و بوسه‌ی خورشید
گویی که پریزادی نازد به شکرخند
هر شام سراپایش در پرتو مهتاب
چون تازه عروسی ز خودآرایی خرسند

میدان شکوهش را، کس نیست هم‌آورد
سیمای نجیبش را، کس نیست همانند

چونان پدری پیر نظر می‌کند از دور
با مهر به بی‌مهری و کژراهی فرزند
کاین سان شده دربند بداندیش گرفتار
نشنیده ز آیینه‌ی تاریخ پدر پند
گوید که: گرفتار در این زندان تا کی؟
محروم ز آزادی و آبادی تا چند؟
گوید که کسی غیر شما یار شما نیست
سوگند به جان‌های وفاداران، سوگند!
گوید که دگر باک ز ضحاک مدارید
دستی به درآرید و ببندید بر او بند
پیوند دل و دست شما چاره‌ی کار است
خود را برهانید ز هر بند به پیوند…
#فریدون_مشیری

🏔 @AdabSar

🏔 سیزدهم تیرماه، #روز_دماوند این بَرماندِ نیادی(میراثِ طبیعی) و میهنی، اِسپَهبُدِ پایداری و ایستادگی و نماد سرزمین ایران گرامی باد.

📸 فرتور(عکس) کهکشان راه شیری بر فراز دماوند #مسعود_قدیری
b2n.ir/Damavandziba
دوستان گرامی برای خواندن پیام‌های پرشمار ادب‌سار درباره‌ی «جشن تیرگان» به این راهنما بنگرید:

تیرگان، بزرگداشت نویسندگان و دبیران
www.tg-me.com/AdabSar/16623

تیرگان‌و داستان آرش کمانگیر
www.tg-me.com/AdabSar/16615

آیین‌های ایرانیان در جشن تیرگان
www.tg-me.com/AdabSar/16603

تیرگان و جشن آبریزان
www.tg-me.com/AdabSar/14256

نبرد افسانه‌ای ایزد تیر و دیو اپوش
www.tg-me.com/AdabSar/13428

داستان جشن تیرگان از زبان میرجلال‌الدین کزازی
www.tg-me.com/AdabSar/16614

شاهنامه و آرش
www.tg-me.com/AdabSar/16593

آرش کماندار، سروده و آوای هما ارژنگی
www.tg-me.com/AdabSar/16599
www.tg-me.com/AdabSar/16600

جشن تیرگان سروده‌ی توران شهریاری
www.tg-me.com/AdabSar/16609

نماهنگ تیرگان
www.tg-me.com/AdabSar/16621

سروده‌ی آرش کمانگیر از سیاوش کسرایی با نوای پریسا سیمین‌مهر
www.tg-me.com/AdabSar/16604

سروده‌ی آرش کمانگیر از سیاوش کسرایی با نوای سراینده
www.tg-me.com/AdabSar/16601

همچنین می‌توانید برچسب‌های #جشن_تیرگان #تیرگان و #آرش_کمانگیر را دنبال کنید.
🌧☔️ جشن تیرگان و پیوند ناگسستنی آن با کمبود آب در ایران


پیدایش جشن تیرگان با آب پیوند تنگاتنگی دارد. بسیاری از جشن‌ها و آیین‌های پیشین در ستایش آب و دَهِش‌های زمین بودند و بسیاری از ایران‌شناسان در این باره نوشته‌اند. برای نمونه هرودوت نوشته بود که ایرانیان در آب روان و رودها پیشاب نمی‌ریزند، تف نمی‌کنند و دست و روی نمی‌شویند.

ویژگی سرشتین آب، ویژگی مادرانه است و زمین نیز نشانه‌ی زن و مادر است.
ایران از دیرباز سرزمینی خشک و کم‌آب بوده و هست. فراهم کردن آب از دشواری‌های دیرین این سرزمین بوده و ایرانیان برای داشتن آب همواره چشم و دست به‌سوی آسمان داشتند. در اینجاست که زندگی‌شان با ایزدبانوان و ایزدان آب همچون آناهیتا (ایزدبانوی آ‌ب‌های جهان) و تیشتر(ایزد تیر و باران و بهانه‌ی جشن تیرگان) گره خورده است.

در افسانه‌های ایرانی آب پس از آسمان دومین آفریده‌ی جهان است. پس از آن زمین، گیاه، جانور و آدمی آفریده شد. در باور ایرانیان کهن، بنیاد و سرشت همه‌چیز از آب است بجز گوسپندان و آدمیان که از آتش هستند.

از گذشته تاکنون کم‌آبی سرزمین ایران بارها انگیزه‌ی آن شده است که پادشاهان و فرمانروایان با در دست گرفتن این مایه‌ی زندگانی، روزگار را بر مردمان تنگ کنند. پیش از تازش عرب‌ها به ایران در دستگاه دیوانی سازوکاری به نام «کاست افزوده» کار بخش(تقسیم) کردن یکسان آب میان مردمان و کشاورزان را انجام می‌داد.

«مرتضا فرهادی» نوشته بود در زمان‌های کوتاهی که پادشاهی می‌مرد و کشور یا بخشی از سرزمین شاه و فرمانروا نداشت، نبود یک نیروی برتر در سرپرستی بهره‌ی آبی مردم، رویارویی با تازش کوچروان و گرفتاری‌های بهره‌برداری از آب چنان بود که ترس از شاه‌مردگی را در دل ایرانیان زنده نگاه می‌داشت و مردم بودن یک پادشاه ستمگر را بهتر از نبودنش می‌دانستند. با اینهمه هیچ دستگاه فرمانروایی را دربست نمی‌پذیرفتند ‌و با هزاران شیوه با آن می‌جنگیدند و آنان را به زیر می‌کشیدند.

می‌توان گفت بنیاد پیدایش آیین‌ها و جشن‌ها در پیوند با نیازهای زندگی پیشنیان، زندگی کشاورزی و رویارویی با پیشامدهای ناگوار زمین بود. در زمانی که آدمی پاسخ بخردانه برای این رخدادها و گرفتاری‌ها نداشت، به افسانه و باور به نیروهای برتر پناه می‌برد.

☔️ #پریسا_امام_وردیلو

📘 برگرفته از:
- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی با تکیه بر اسطوره و مردم‌شناسی #حسام_الدین_مهدوی
- جشن‌ها و آیین‌های شادمانی در ایران #ابوالقاسم_آخته
- جشن‌های آب #هاشم_رضی

#جشن_های_ایرانی #جشن_تیرگان #تیرگان

☔️🌧 @AdabSar
🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻حق= هوده(بی‌هوده= بی‌حق)، سزا، روا، راست، درست، راست و درست، داد، راشَن(داد)، بهره، مزد
🔻اَحَق= سزاوارتر، روادارتر
🔻احقاق= دادرسی، دادگری
🔻استحقاق= شایستگی، سزاواری
🔻برحق= راستگونه
🔻به‌حق= به‌سزا
🔻حقاً= به‌راستی، به‌درستی
🔻حقابه= بهرآبه
🔻حق اشتراک= ماهانه، سالانه
🔻حق‌البوق= زورپرداخت
🔻حق‌التحقیق= پژوهانه
🔻حق‌التدریس= آموزانه
🔻حق‌الثبت= نگارشانه
🔻حق‌الزحمه= كارمزد، دستمزد
🔻حق‌السکوت= خموشانه
🔻حق‌الشرب= آب‌بها
🔻حق‌العمل= کارمزد
🔻حق‌القدم= پای‌مزد
🔻حق الله= فرمان خدا
🔻حق‌المرتع= مَرغ‌چَر، آبچَر
🔻حق‌الناس= مردم‌سزا
🔻حقانی= هودِه‌ای
🔻حقانیت= سزاواری، هودِش، راستبودی
🔻حق‌به‌جانب= هودِه‌وَر، هودِه‌نما
🔻حق‌پرست= پارسا
🔻حق تعالی= خدا، پروردگار، یزدان، ایزد
🔻حق توحش= جانورانه، جانورانگی
🔻حق‌جو= راست‌جوی، هوده‌جوی
🔻حق چاپ/حق تالیف/حق طبع/حق تولید/کپی رایت= (Copy right)، راستاد پدیدآوری
🔻حق‌دار= هودِه‌مند، هودِه‌دار
🔻حق‌داشتن= سزاواربودن، شایسته بودن، شایستگی‌داشتن، راست‌گفتن، درست‌گفتن
🔻حق‌شناس= سپاس‌دار، خداشناس، نمک‌شناس، هودِه‌شناس
🔻حق‌گذار= دادگذار، دادگر، سپاسگزار
🔻حق‌گو= راستگو
🔻حق‌طلب= هوده‌جوی، هوده‌خواه
🔻حق ماموریت= کارانه
🔻حق‌ناشناس= ناسپاس
🔻حق و حساب= باژ(باج)، لَکلَکانه
🔻ذی‌حق= سزاوار، شایسته، هوده‌مند، هوده‌دار، با هُدِه
🔻مُحق= سزاوار، شایسته، هوده‌مند، هودِه‌دار
🔻مرغ حق= شب‌آویز، شب‌آهنگ، چوک
🔻مستحق= سزاوار، شایسته، درخور، اَرزانیک، اَرزانی
🔻ناحق= ناسزا، ناروا، زور، بیهوده، دروغ، بیداد، اَداتَک


#مجید_دری
#پارسی_پاک
#حق #احق #احقاق #استحقاق #حقا #حقانی #حقانیت #محق #مستحق #کپی_رایت #CopyRight
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸
ادب‌سار
🌧☔️ جشن تیرگان و پیوند ناگسستنی آن با کمبود آب در ایران پیدایش جشن تیرگان با آب پیوند تنگاتنگی دارد. بسیاری از جشن‌ها و آیین‌های پیشین در ستایش آب و دَهِش‌های زمین بودند و بسیاری از ایران‌شناسان در این باره نوشته‌اند. برای نمونه هرودوت نوشته بود که ایرانیان…
🌦 خواندنی‌های شگفت‌انگیز جشن تیرگان

🏹 جشن تیرگان از جشن‌های شاد و بزرگ ایران بود که چند روز دنباله داشت. برای نمونه ابوریحان بیرونی سیزدهم تیرماه را که آرش کمان کشید، تیرگان کوچک و فردای آن که تیر بر درخت فرود آمد و مرزهای ایران و توران روشن شد، تیرگان بزرگ نامید. ولی در زیج سنجری هژدهم تیر را تیرگان بزرگ نامیده‌اند. دیگران زمان برگزاری آن را تا هژدهم، بیست‌ویکم و بیست‌ودوم تیرماه هم گفته‌اند.

🌬 زرتشتیان تیرگان را تیروجشن می‌نامیدند و در ده روز جشن می‌گرفتند و در بادروز(۲۲) تیر به آن پایان می‌دادند. در افسانه‌ها ایزد باد یاری‌گر تیر آرش بود. آنان پوشاک نو می‌پوشیدند، شیرینی و خوراک ویژه می‌پختند، خانه را پاکیزه می‌کردند، خود را می‌شستند و مهرنیایش و خورشیدنیایش می‌خواندند.

🌟 فرمانروایان ماد برگزاری جشن تیرگان را نابایسته(حرام) می‌دانستند و ما به درستی نمی‌دانیم که چرا!

☔️ شمس‌الدین صوفی دمشقی نوشته بود که در تیرجان(همان تیرگان) به گمان پارسیان روان مردگان برمی‌گردند و از خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های این جشن می‌خورند. این خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها را خوراک روان‌ها می‌نامیدند که همان روان مردگان‌شان بود.

🏹 بابک مهربد درباره انگیزه‌های پیدایش تیرگان نوشته است که در روز نخست تیر افراسیاب تورانی توانست منوچهر پیشدادی و سپاهش را در تبرستان دورگیر(محاصره) کند. ایرانیان از این رخداد سخت اندوهگین و در سوگ شدند. زمانی که منوچهر پیشنهاد سازش داد و در تیر روز(سیزدهم) تیر آرش پرتاب شد و ایران از بند رست، ایرانیان جشن بزرگی برپا کردند. در سال‌های پس از آن نیز یکم تیر روز سوگ درگذشتگان بود و به دیدار داغداران می‌رفتند.

☔️ بیرونی نوشته بود که پارسیان در این دو روز(سیزدهم و چهاردهم) به یاد تنگنای روزهایی که در بند تورانیان بودند، گندم و میوه می‌پختند و می‌خوردند. زیرا در آن زمان نمی‌توانستند گندم آسیاب کنند و ناگزیر آن را می‌پختند. میوه‌های نارس را هم می‌پختند تا چیزی برای خوردن داشته باشند. ولی پس از آن ابزارهای پخت‌وپز، تنورها و سفال‌ها را شکستند و به کار همیشگی پرداختند.

#پریسا_امام_وردیلو

#جشن_های_ایرانی #جشن_تیرگان #تیرگان

☀️ @AdabSar
ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن
آنچه او در کار من کرده‌ست در کارش مکن

#وحشی_بافقی
#چکامه_پارسی

🥀 @AdabSar
Forwarded from ادب‌سار
با درود 🌷
دوستان تازه‌پیوسته به ادب‌سار خوش‌آمدید. مایه‌ی شادی است که پویش پالایش زبان پارسی و والایش فرهنگ ایرانی با کوشش هم‌تباران و پارسی‌زبانان سراسر جهان گسترده و فراگیر شود.
برای آشنایی بیشتر با ادب‌سار این راهنما را بخوانید:
www.tg-me.com/AdabSar/17453
🌾 جشن‌های میانه‌ی تیر
گاهنبار میدیوشهیم و جشن خام‌خواری

☀️ میدیوشهیم یا میدیوشِم (میذیویی‌شِمَه در پارسی اوستایی) به چَم(معنی) میانه‌ی تابستان است و گاهانبار میدیوشهیم پس از گاهانبار میدیوزَرِم در میانه‌ی بهار، دومین گاهنبار سال، هنگام آفرینش آب و هنگام درو به‌شمار می‌رفت. در گاهشمار(تقویم) کهن ایران که گاهشمار گاهنباری بود، سال نو با تابستان آغاز می‌شد و میدیوشم نخستین گاهانبار سال بود. جشن‌های گاهانباری در ایران شش‌گانه و نشانه‌ی شش گام آفرینش بودند. در پنج روز برگزار می‌شدند که چهار روز آن گردهمایی، گفت‌وگو درباره کار و آماده شدن می‌گذشت و روز پنجم جشن بزرگی برپا می‌شد. گاهنبار میدیوشم از یازدهم تا پانزدهم تیر برگزار می‌شد.

🌻 گاهنبارها کهن‌ترین جشن‌های ایرانی بودند. بر پایه‌ی افسانه‌ها آسمان، آب، زمین، گیاه، جانوران و آدم در این شش گام آفریده شدند. واژه‌ی گاهنبار برآمده از گاثا یا گاسا به مانک(معنی) گاه بوده و با گات‌ها هم‌ریشه است. در پارسی پهلوی به آن گاسانبار می‌گفتند.
شش گاهنبار سال آیین یکسانی داشتند و ایرانیان باستان در پایبندی به این آیین‌ها سختگیر بودند. اگر کسی از آن سر می‌پیچید، رانده(طرد) می‌شد و نمی‌توانست برای رسیدن به بهشت از پل چینوَت بگذرد. واژه‌ی چینوَت در پارسی باستان به سَرتاک در پارسی پهلوی و صراط در عربی دگرگون شد. گاهانبارها ویژه‌ی بخش کردن سال و برنامه‌ریزی برای کشاورزی بودند.

🌾 اگرچه جشن‌های گاهنباری کهن‌ترین جشن‌ها هستند، ولی پژوهشگرانی هستند که می‌گویند همه شش گاهنبار در آغاز پدید نیامده بود و در سال تنها دو گاهنبار در میانه‌ی هفت ماه تابستان و میانه‌ی پنج ماه زمستان داشتیم و گاهنبار میدیوشم از کهن‌ترین آن‌هاست. از اینجا می‌توان دریافت که روزهای گرم سال بسیار بیشتر از روزهای خنک و سرد بودند. درباره‌ی گاهنبار میدیوشم واژه‌ی کهن «واسْتْرْیُو داتَه ایْنْیَه» به‌کار رفته است. پژوهش‌ها می‌گویند این به مانک زمان درو و برداشت سبزه، کاه و برخی از فراورده‌های کشاورزی است و نشان می‌دهد که کشاورزی در ایران بسیار کهن‌تر از آن است که تاکنون گفته شده و آریایی‌ها از آغاز با کشاورزی آشنا بودند.

👈درباره‌ی راز پیدایش جشن‌های گاهنباری و گاهنبار میدیوشم در اینجا بخوانید:
www.tg-me.com/AdabSar/14278

👈درباره‌ی آیین‌های سختگیرانه و داستان‌های افسانه‌ای گاهنبارها در اینجا بخوانید:
www.tg-me.com/AdabSar/18636


🍋 جشن خام‌خواری
در نوشته‌های ابوریحان بیرونی با نام «عَمَس» یا «غفس» یاد شده و به‌گمان از آیین‌های سغد، خوارزم و فرارودان (ماوراءالنهر) باشد. در این روز مردم از هرگونه فراورده‌ی جانوری و خوراک پخته شده دوری می‌کردند.

👈درباره‌ی انگیزه‌های جشن خام‌خواری و آیین‌های در پیوند با خوراک بیشتر بخوانید:
www.tg-me.com/AdabSar/16633

#پریسا_امام_وردیلو

📒 بن‌مایه‌ها:
- جشن‌های ایرانی #پرویز_رجبی
- گاهشماری و جشن‌های ایران باستان #هاشم_رضی
- آیین برگزاری جشن‌های ایران باستان #اردشیر_آذرگشسب
- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایران باستان #رضا_مرادی_غیاث_آبادی

#جشن_های_ایرانی #جشن_گاهنباری #جشن_خام_خواری #گاهنبار #تیرگان

☀️🌻 @AdabSar
سرشته شد مگر از عشق در ازل گِلِ ما
که تا ابد نرود مهر دوست از دلِ ما

#سعیدی_کازرونی
#چکامه_پارسی

🔗 @AdabSar
ادب‌سار
🐚 واژگان پارسی در زبان تازی جازی = از پارسی جایزه، جایزه دهنده، پاداش دهنده جاسیا = از پارسی کَشنی، زمین سخت و خشک جاش = از پارسی جوش جاشَنگیر = از پارسی چاشنی= گیرنده، چشنده‌ی چاشنی و خوراک پیش از فرمانده یا رهبر جاغه = از پارسی جَغ، دوک بزرگ برای ریسندگی…
🌂 واژگان پارسی در زبان تازی

جاوزهرَج = از پارسی گاو زهره پاد زهری از زهره (کیسه‌ی صفرا) گاو
جاوید = از پارسی جاوید
جالیقون = از پارسی جالیگون، از گیاهان
جامکیه از پارسی جامگی، مزد ماهیانه برابر یک جامه که به نوکر دهند
جاه = از پارسی گاه، جایگاه، پایه، پایگاه
جاهنبار = از پارسی گاهنبار، همه‌ی آفریدگان خدا
جایزه = از پارسی (جای زِه= آفرین)، پاداش، ارمغان، اَرزاتِه
جِبا = از پارسی باج
جبا جِب = از پارسی جابجایی
جَبر = از پارسی گَبر (زردشتی) مرد بزرگ

جِبز = از پارسی کَبَز، پست و کنس، بد دل
جَبیوی = از پارسی چپی، چپ دستی
جُبّه = از پارسی گُبه، جُبّه، جامه‌ای آستین بلند که بر روی پیراهن پوشند، قَبای گرانمایه
جَتِر = از پارسی چتر
جِحَرم = از پارسی کِه‌رام، تنگ‌خو، بد خو
جِحِنبار = از پارسی کوه پیکر، تنومند
جُد = از پارسی جَد، جاه و پایه
جُدّاد = از پارسی کداد، پاره و ریزه‌ی هر چیز، جامه‌های کهنه، پاره و ژنده

جَدوار = از پارسی زد وار (زد،ژد=صمغ)، ماه و پروین و یا پَرپین(بیخ گیاهی که پادزهر است)
جُراب = از پارسی گورَب(گورپا)، جوراب
جُراز = از پارسی گرز، گرزهای آهنین.
جرائض، جرَنفَ، جراشیع، جُراصیه از همین بُن‌واژ ساخته شده‌اند.
جرافز، جرافض، جُرامض = از پارسی گران‌پُشت، مرد تنومند و بسیار زورمند
جَراکسه = از پارسی چَرکَسیان، تباری از کوی‌کاس (قفقاز)

🌂 @AdabSar
دنباله دارد

📜 بازخن‌ها:
۱- فرهنگ دانشگاهی عربی-پارسی از المنجد الابجدی، نوشته‌ی لویس معلوف، برگردان احمد سیاح، چاپ پخش فرحان.
۲- معجم المعربات، محمد التنوجی
۳- واژه‌نامه‌ی دهخدا

فرستنده: #بزرگمهر_صالحی
#واژه_های_پارسی_در_زبان_عربی

🌂 @AdabSar
آزاد بزی ولی نگر تا نشود
آزادی تو رهزن آزادی ما…

#بهار
#چکامه_پارسی

@AdabSar 🦅
❤️
مرا  گویی چرا دل دادی از دست

مگر از دست خوبان می‌توان رست

#همای_مروزی
#چکامه_پارسی
@AdabSar
هژدهم(هجدهم) تیر، روز ادبسار(ادبیات) کودک و نوجوان بود و سالروز درگذشت «مهدی آذریزدی» از برازنده‌ترین نویسندگان کودک و نوجوان.

سوی دیگر کوشش ستودنی آذریزدی و همتایانش، یاوه‌سرایی و پریشان‌گویی است که نمونه‌اش را در فرتور(عکس) می‌بینید و به نام داستان و ادب کودک و نوجوان به بازار می‌آید.

در خرید ماتیکان(کتاب) و خواندن داستان برای کودکان تیزبین و هوشیار باشیم.

📖👧🏻 @AdabSar
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌸🌺🌼
🌺🌼
🌼
نباید که باشید با سازِ جنگ
نه زین‌باره جویید کس نام و ننگ

سپاهی نباید که با پیشه‌ور
به یَک روی جویند هر دو هنر

یَکی کاروَرز و یَکی گُرزدار
سَزاوارِ هر کس پدیدست کار

چُن این کارِ آن جویَد آن کارِ این
سراسر پُرآشوب گردد زَمین
#فردوسی

و امیدم در این هفته این‌که:
شما دیر مانید و خرّم بَوید


فرستنده #جعفر_جعفرزاده
#چکامه_پارسی
@AdabSar
🌺
🌼🌺
🌸🌼🌺
ادب‌سار
🌂 واژگان پارسی در زبان تازی جاوزهرَج = از پارسی گاو زهره پاد زهری از زهره (کیسه‌ی صفرا) گاو جاوید = از پارسی جاوید جالیقون = از پارسی جالیگون، از گیاهان جامکیه از پارسی جامگی، مزد ماهیانه برابر یک جامه که به نوکر دهند جاه = از پارسی گاه، جایگاه، پایه، پایگاه…
🏕 واژگان پارسی در زبان تازی

جَرامِقه گَرمُکیان = پارسیانی که در آغاز اسلام از تیسپون و جاهای دیگر عراق به شهر مُوصِل کوچ کردند
جراهیه = از پارسی گروه، بزرگان
جُربان = از پارسی گِریب، جریب
جِرِبّان = از پارسی تیزی شمشیر، جیب زره و پیراهن، نیام
جربانه، جرنبانه = از پارسی گران‌بُن، زن بدخو و بدسرشت
جُربُز = از پارسی گُربُز (گرگ و بز) فَریبکار، ترفندکار، آب زیرکاه
جَربزُه = از پارسی گُربُزی(زیرکی و دانایی)
جُرجان = از پارسی گُرگان
جِرجِر، جَرجَر = از پارسی کرکر، خرمن‌کوب آهنی، باقلا
جِرجِس، قرقِس = از پارسی چرخشت، موم گِل برای مُهرزنی
جَرخ = از پارسی چَرخ
جِرد = از پارسی گِرد
جِرداب = از پارسی گرداب
جردان = از پارسی گوردان، نَره خر و ستور

🏕 @AdabSar
دنباله دارد

📜 بازخن‌ها:
۱- فرهنگ دانشگاهی عربی-پارسی از المنجد الابجدی، نوشته‌ی لویس معلوف، برگردان احمد سیاح، چاپ پخش فرحان.
۲- معجم المعربات، محمد التنوجی
۳- واژه‌نامه‌ی دهخدا

فرستنده: #بزرگمهر_صالحی
#واژه_های_پارسی_در_زبان_عربی

🏕 @AdabSar
به هر گل می‌رسد می‌بوید این دل
نمی‌دانم که‌را می‌جوید این دل!

#حسرت_همدانی
#چکامه_پارسی

🌳🕊 @AdabSar
2024/10/05 09:17:31
Back to Top
HTML Embed Code: