🔵گرامی‌داشت زرتشت
🖌عباس آخوندی - ۵ دیماه ۹۷
🔸امروز در توییتر دیدم که آقای سپنتا نیکنام عضو شورای شهر یزد گفته‌است که پنجم دیماه سالروز گرامي‌داشت درگذشت تنها پیام آور ایرانی، زرتشت است چند سال پیش که آموزگار کلاس دینی زرتشتیان بودم دانش آموزی از من پرسید که چرا مسئولان میلاد مسیح را تبریک میگویند ولی ٢روز بعد برای درگذشت زرتشت پیامی نمیدهند؟! من هنوز پاسخ این سوال را نمیدانم.
🔸اندیشیدم، آن را نقد به‌حقی یافتم. بر اساس اصل سیزدهم قانون اساسی زرتشتیان اقلیت رسمی و بر اساس اصل شصت و چهارم دارای نماینده در مجلس شورای اسلامی هستند. هم‌چنین، بر اساس نظرِ بسیاری از بزرگان دینی از جمله مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی)، آنان اهلِ کتاب محسوب می‌شوند. لذا، من به عنوان یک شهروند بر آن شدم تا این روز را به‌هم‌راه سایر هم‌وطنان زرتشتی‌ام گرامی بدارم.
🔸بی‌گمان آموزه‌های زرتشتِ بزرگ در انباشت نظام معرفتی ایران سهم درخوری داشته است. قرائت عرفانی ایرانیان از اسلام و نگاه به جوهرِ دین بی‌ارتباط با مبنای یزدان‌شناسی و کیهان شناسی زرتشت نیست. باور به یزدان پاک و دستگیری او از راستی و دادِ مبتنی بر سازگاری و هم‌راستایی با نظم کیهانی و ستیز او با دروغ و هر نوع سرپیچی از نظم کیهانی آموزه‌ای است که همواره ما آدمیان به آن نیازمندیم. اعتماد به پیروزی روشنایی بر تاریکی که جانِ آموزه اسلام نیز هست، هم‌چنان امیدآفرین است.
▪️پایان
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی - ۵ دیماه ۹۷
🔸امروز در توییتر دیدم که آقای سپنتا نیکنام عضو شورای شهر یزد گفته‌است که پنجم دیماه سالروز گرامي‌داشت درگذشت تنها پیام آور ایرانی، زرتشت است چند سال پیش که آموزگار کلاس دینی زرتشتیان بودم دانش آموزی از من پرسید که چرا مسئولان میلاد مسیح را تبریک میگویند ولی ٢روز بعد برای درگذشت زرتشت پیامی نمیدهند؟! من هنوز پاسخ این سوال را نمیدانم.
🔸اندیشیدم، آن را نقد به‌حقی یافتم. بر اساس اصل سیزدهم قانون اساسی زرتشتیان اقلیت رسمی و بر اساس اصل شصت و چهارم دارای نماینده در مجلس شورای اسلامی هستند. هم‌چنین، بر اساس نظرِ بسیاری از بزرگان دینی از جمله مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی)، آنان اهلِ کتاب محسوب می‌شوند. لذا، من به عنوان یک شهروند بر آن شدم تا این روز را به‌هم‌راه سایر هم‌وطنان زرتشتی‌ام گرامی بدارم.
🔸بی‌گمان آموزه‌های زرتشتِ بزرگ در انباشت نظام معرفتی ایران سهم درخوری داشته است. قرائت عرفانی ایرانیان از اسلام و نگاه به جوهرِ دین بی‌ارتباط با مبنای یزدان‌شناسی و کیهان شناسی زرتشت نیست. باور به یزدان پاک و دستگیری او از راستی و دادِ مبتنی بر سازگاری و هم‌راستایی با نظم کیهانی و ستیز او با دروغ و هر نوع سرپیچی از نظم کیهانی آموزه‌ای است که همواره ما آدمیان به آن نیازمندیم. اعتماد به پیروزی روشنایی بر تاریکی که جانِ آموزه اسلام نیز هست، هم‌چنان امیدآفرین است.
▪️پایان
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🔴زلزله، حاکمیت، شوراهای شهر و شهروندان
➖به مناسبت 5/دیماه سالروز وقوع زلزله‌ی بم
🖌عباس آخوندی
🔸روز پنجم دیماه سالگرد وقوع زلزله بم و یادآور امکان وقوع آن در هرلحظه و هرجاست. هرآنچه بعد از زلزله به‌یاد و خاطر داریم، رنج و درد انسان‌هایی است که زیر خروارها آوار جان باختند و یا بازماندگانی است که عزیزان خود را از دست داده‌اند و مجروحان و زندگی‌های از هم‌پاشیده و خرابه‌هایی است که باید از نوساخته شوند. همه‌ی اینها نشان از ضرورتِ داشتن برنامه‌ی از پیش‌طراحی‌شده برای مدیرت بحران، امداد فوری و سازوکار بازسازی خرابی‌ها بر اساس مشارکت حداکثری آسیب‌دیدگان از زلزله دارد. لیکن، بد نیست که دوچیز را کنار اینها نیز بیاموزیم. زلزله بخشی از رفتار طبیعت است و باید آن را بپذیریم. بنابراین، چه بهتر که رفتار فردی و جمعی خود را پیشاپیش با احتمال وقوع زلزله انطباق دهیم.
🔸یاد دارم که پس از زلزله منجیل رودبار که ۳۱خردادماه ۱۳۶۹ به‌وقوع پیوست، اکثر ساختمان‌های عمومی شهر تخریب شدند و اکثر مسؤولان شهر جان‌باختند. لذا، اساسا، کمتر کسی مانده بود که شرایط بحرانی پس از زلزله را سازماندهی کند. بخشدار که زنده مانده‌بود به‌دلیل قطع ارتباط تلفن و بسته‌شدن جاده به دلیل لغزش کوه مجبور شده بود که کیلومترها راه برود تا به یک پاسگاه برسد و با استفاده از سیستم ارتباطی آن به استاندار اطلاع دهد. بیمارستان رودبار تخریب، سدمنجیل آسیب دیده و نیروگاه برق از مدار خارج و منبع‌های آب در اکثر شهرها حتی در رشت تخریب شده‌بود. سایر تاسیسات شهری نیز به همین سیاق آسیب‌های جدی دیده بودند. آنچه ما از آن می‌بایست یاد می‌گرفتیم آن بود که نه تنها تک بناها باید در برابر زلزله تاب‌آور شوند که شهر باید قدرت تاب‌آوری پیدا کند.
🔸افزایش تاب‌آوری شهر در برابر زلزله یک سطح دیگری از برنامه‌ریزی و درگیری تمام دولت، حکومت و مردم را نیاز داشت و دارد. البته وضع مقررات ملی ساختمان و تهیه‌ی نسخه چهارم آیین‌نامه زلزله، تهیه نقشه‌های پهنه‌بندی زلزله، شناسایی گسل‌های زلزله و وضع مقررات خاص برای احدث بنا در مجاورت آنها و سازماندهی ستاد مدیریت بحران و سایر اقدام‌های پیش‌گیرانه نشان از توجه به این امر در این سی سال گذشته در دولت‌های مختلف، دانشگاه‌ها و جمع‌های حرفه‌ای مهندسی و نظام مدیریت بحران داشته‌است. لذا، هرچند هنوز خسارات‌های زلزله در ایران بالاست لیکن، روند آن کاهشی است. با این وجود، برای سطحِ نازل‌تر آسیب از زلزله، نیاز به سطح دیگری از برنامه‌ریزی تحت عنوان تاب‌آوری شهری در برابر زلزله است.
🔸برنامه‌ی تاب‌آوری شهری و آمادگی برای رویارویی با زلزله به‌ویژه شهرهای بزرگ و کلان‌شهرها و شهری چون تهران نیاز به یک برنامه در سطح کل حاکمیت، حتی فراتر از دولت دارد. یکبار تلاشی برای این مهم با همکاری سازمان جایکا از ژاپن برای تهران صورت گرفته‌است. لیکن، به‌نظر می‌رسد با توجه به گرفتاری‌های امروز دولت و حاکمیت، موضوع از اولویت توجه خارج شده‌است. به عنوان یک شهروند، از شوراهای شهر درخواست می‌کنم که این موضوع را در دستورِ کار خود قرار دهند. شوراها می‌توانند در محدوه‌ی اختیار خود برخی تصمیم‌های مهم را جهت ایجاد آمادگی شهری اتخاذ کنند و به عنوان نمایندگان شهر خواسته‌های مشخصی را از دولت و حاکمیت تنظیم و به‌‍طور رسمی پیشنهاد، مطالبه و پی بگیرند.
🔸نکته‌ی دیگر آنکه، هیچ‌کس نمی‌تواند جانشین تک‌تک ما شهروندان برای ایجاد آمادگی برای رویارویی با زلزله شود. چند دقیقه با خود خلوت کنیم و ببینیم برای رویارویی با این پدیده، چه پیش و چه پس از وقوعِ آن، تا چه میزان در خود آمادگی ایجاد کرده‌ایم؟
💢زلزله بخشی از زندگی ماست. تنها نمی‌توانیم از مسؤولان و یا مهندسان انتظار داشته‌باشیم. باید درخودمان نیز ایجاد آمادگی کنیم.
▪️پایان
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
➖به مناسبت 5/دیماه سالروز وقوع زلزله‌ی بم
🖌عباس آخوندی
🔸روز پنجم دیماه سالگرد وقوع زلزله بم و یادآور امکان وقوع آن در هرلحظه و هرجاست. هرآنچه بعد از زلزله به‌یاد و خاطر داریم، رنج و درد انسان‌هایی است که زیر خروارها آوار جان باختند و یا بازماندگانی است که عزیزان خود را از دست داده‌اند و مجروحان و زندگی‌های از هم‌پاشیده و خرابه‌هایی است که باید از نوساخته شوند. همه‌ی اینها نشان از ضرورتِ داشتن برنامه‌ی از پیش‌طراحی‌شده برای مدیرت بحران، امداد فوری و سازوکار بازسازی خرابی‌ها بر اساس مشارکت حداکثری آسیب‌دیدگان از زلزله دارد. لیکن، بد نیست که دوچیز را کنار اینها نیز بیاموزیم. زلزله بخشی از رفتار طبیعت است و باید آن را بپذیریم. بنابراین، چه بهتر که رفتار فردی و جمعی خود را پیشاپیش با احتمال وقوع زلزله انطباق دهیم.
🔸یاد دارم که پس از زلزله منجیل رودبار که ۳۱خردادماه ۱۳۶۹ به‌وقوع پیوست، اکثر ساختمان‌های عمومی شهر تخریب شدند و اکثر مسؤولان شهر جان‌باختند. لذا، اساسا، کمتر کسی مانده بود که شرایط بحرانی پس از زلزله را سازماندهی کند. بخشدار که زنده مانده‌بود به‌دلیل قطع ارتباط تلفن و بسته‌شدن جاده به دلیل لغزش کوه مجبور شده بود که کیلومترها راه برود تا به یک پاسگاه برسد و با استفاده از سیستم ارتباطی آن به استاندار اطلاع دهد. بیمارستان رودبار تخریب، سدمنجیل آسیب دیده و نیروگاه برق از مدار خارج و منبع‌های آب در اکثر شهرها حتی در رشت تخریب شده‌بود. سایر تاسیسات شهری نیز به همین سیاق آسیب‌های جدی دیده بودند. آنچه ما از آن می‌بایست یاد می‌گرفتیم آن بود که نه تنها تک بناها باید در برابر زلزله تاب‌آور شوند که شهر باید قدرت تاب‌آوری پیدا کند.
🔸افزایش تاب‌آوری شهر در برابر زلزله یک سطح دیگری از برنامه‌ریزی و درگیری تمام دولت، حکومت و مردم را نیاز داشت و دارد. البته وضع مقررات ملی ساختمان و تهیه‌ی نسخه چهارم آیین‌نامه زلزله، تهیه نقشه‌های پهنه‌بندی زلزله، شناسایی گسل‌های زلزله و وضع مقررات خاص برای احدث بنا در مجاورت آنها و سازماندهی ستاد مدیریت بحران و سایر اقدام‌های پیش‌گیرانه نشان از توجه به این امر در این سی سال گذشته در دولت‌های مختلف، دانشگاه‌ها و جمع‌های حرفه‌ای مهندسی و نظام مدیریت بحران داشته‌است. لذا، هرچند هنوز خسارات‌های زلزله در ایران بالاست لیکن، روند آن کاهشی است. با این وجود، برای سطحِ نازل‌تر آسیب از زلزله، نیاز به سطح دیگری از برنامه‌ریزی تحت عنوان تاب‌آوری شهری در برابر زلزله است.
🔸برنامه‌ی تاب‌آوری شهری و آمادگی برای رویارویی با زلزله به‌ویژه شهرهای بزرگ و کلان‌شهرها و شهری چون تهران نیاز به یک برنامه در سطح کل حاکمیت، حتی فراتر از دولت دارد. یکبار تلاشی برای این مهم با همکاری سازمان جایکا از ژاپن برای تهران صورت گرفته‌است. لیکن، به‌نظر می‌رسد با توجه به گرفتاری‌های امروز دولت و حاکمیت، موضوع از اولویت توجه خارج شده‌است. به عنوان یک شهروند، از شوراهای شهر درخواست می‌کنم که این موضوع را در دستورِ کار خود قرار دهند. شوراها می‌توانند در محدوه‌ی اختیار خود برخی تصمیم‌های مهم را جهت ایجاد آمادگی شهری اتخاذ کنند و به عنوان نمایندگان شهر خواسته‌های مشخصی را از دولت و حاکمیت تنظیم و به‌‍طور رسمی پیشنهاد، مطالبه و پی بگیرند.
🔸نکته‌ی دیگر آنکه، هیچ‌کس نمی‌تواند جانشین تک‌تک ما شهروندان برای ایجاد آمادگی برای رویارویی با زلزله شود. چند دقیقه با خود خلوت کنیم و ببینیم برای رویارویی با این پدیده، چه پیش و چه پس از وقوعِ آن، تا چه میزان در خود آمادگی ایجاد کرده‌ایم؟
💢زلزله بخشی از زندگی ماست. تنها نمی‌توانیم از مسؤولان و یا مهندسان انتظار داشته‌باشیم. باید درخودمان نیز ایجاد آمادگی کنیم.
▪️پایان
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🔵جلوی گرانی را گرفتیم
➖حرمت امام‌زاده را متولی حفظ می‌کند
🖌عباس آخوندی - ۷ دیماه ۹۷
🔸جلوی گرانی را گرفتیم. این تیتر روزنامه جهان صنعت در ۶/دی/۹۷ به نقل از وزیر اقتصاد بود. به گفته‌ی او وزارت صنعت نظام نظارت بر بازار را سازماندهی کرده که امیدوار هستیم در آینده نزدیک، این موضوع اثر خود را بر کاهش قیمت‌ها بگذارد. وی معتقد است در دو هفته اخیر آثار اقدامات وزارت صنعت در برخی از گروه‌های کالایی دیده شده است... بعد از جلوگیری از افزایش قیمت‌ها، باید به سمت کاهش قیمت‌ها برویم که البته این موضوع زمانبر است بنابراین باید با دقت، حساسیت و اعمال مدیریت بیشتر مانع از افزایش قیمت‌ها شویم. دژپسند این را هم گفت که منافع برخی از افراد ایجاب می‌کند اجناس را با قیمت‌های بالاتر بفروشند که باید این موضوع مدیریت شود.
🔸بی‌گمان، عدم قطعیت و بی‌ثباتی بازار موجب نگرانی همگان را فراهم آورده‌است. مصرف‌کنندگان، تولیدکنندگان و تاجران و مقام‌های سیاسی همه و همه نگران هستند. لیکن، آیا واقعا وزیر اقتصاد با این سطح از افزایش پایه‌ی پولی، رشد نقدینگی، کسری تراز عملیاتی بودجه، روند کاهشی سرمایه‌گذاری، مانع‌های موجود بر سرِ راهِ مبادله‌های مالی به ویژه در سطح بین‌المللی و باز به‌ویژه بخشِ دست‌سازِ برخی گروه‌های نفوذِ داخلی و سایر گرفتاری‌های ساختاری تصور می‌فرمایند با داغ‌ودرفش می‌توانند روند قیمت‌ها را کاهشی کنند.
🔸این ادبیات شایسته‌ی وزارت امور اقتصادی نیست. اگر فشار سیاسی زیاد است، پیشنهاد من دستِ‌کم سکوت و حفظ حرمتِ کارشناسی وزارت امور اقتصادی و دارایی است. تا در روزهای سخت بازار بتواند به نظرِ آن اعتنا و اعتماد کند.
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
➖حرمت امام‌زاده را متولی حفظ می‌کند
🖌عباس آخوندی - ۷ دیماه ۹۷
🔸جلوی گرانی را گرفتیم. این تیتر روزنامه جهان صنعت در ۶/دی/۹۷ به نقل از وزیر اقتصاد بود. به گفته‌ی او وزارت صنعت نظام نظارت بر بازار را سازماندهی کرده که امیدوار هستیم در آینده نزدیک، این موضوع اثر خود را بر کاهش قیمت‌ها بگذارد. وی معتقد است در دو هفته اخیر آثار اقدامات وزارت صنعت در برخی از گروه‌های کالایی دیده شده است... بعد از جلوگیری از افزایش قیمت‌ها، باید به سمت کاهش قیمت‌ها برویم که البته این موضوع زمانبر است بنابراین باید با دقت، حساسیت و اعمال مدیریت بیشتر مانع از افزایش قیمت‌ها شویم. دژپسند این را هم گفت که منافع برخی از افراد ایجاب می‌کند اجناس را با قیمت‌های بالاتر بفروشند که باید این موضوع مدیریت شود.
🔸بی‌گمان، عدم قطعیت و بی‌ثباتی بازار موجب نگرانی همگان را فراهم آورده‌است. مصرف‌کنندگان، تولیدکنندگان و تاجران و مقام‌های سیاسی همه و همه نگران هستند. لیکن، آیا واقعا وزیر اقتصاد با این سطح از افزایش پایه‌ی پولی، رشد نقدینگی، کسری تراز عملیاتی بودجه، روند کاهشی سرمایه‌گذاری، مانع‌های موجود بر سرِ راهِ مبادله‌های مالی به ویژه در سطح بین‌المللی و باز به‌ویژه بخشِ دست‌سازِ برخی گروه‌های نفوذِ داخلی و سایر گرفتاری‌های ساختاری تصور می‌فرمایند با داغ‌ودرفش می‌توانند روند قیمت‌ها را کاهشی کنند.
🔸این ادبیات شایسته‌ی وزارت امور اقتصادی نیست. اگر فشار سیاسی زیاد است، پیشنهاد من دستِ‌کم سکوت و حفظ حرمتِ کارشناسی وزارت امور اقتصادی و دارایی است. تا در روزهای سخت بازار بتواند به نظرِ آن اعتنا و اعتماد کند.
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
⭕️آیا ما دوست داریم که فریب بخوریم؟
🔸در یادداشتی زیر پست اینستاگرامیِ دیشب‌ام در باره نمایش خانه برناردا آلبا به کارگردانی اقای دکتر علی رفیعی، آقای محترمی از روی کنایه نوشته‌بود: «خوبه که تو جامعه فقرزده امروز ما هنوز وزرایی داریم که در لطافت طبع به تئاتر می‌نشینند...»
💢پاسخ او را به شرح زیر نوشتم. لیکن، بعد اندیشه کردم که شاید این سؤال بسیاری از مردم باشد. پس چه بهتر که به صورت گسترده‌تر آن را انتشار دهم.
➖سلام عزیز، تئاتر رفتن و دیدن دردها، گرفتاری‌ها و مساله‌های بنیادین جامعه از دید تیز بین هنرمندانِ دردمندی چون دکتر رفیعی که زیرِ پوستِ جامعه را می‌بینند تفریح نیست. درگیر شدن با گرفتاری‌های جامعه است.
➖اگر جامعه دارای هزاران درد است که هست، یکی از دلیل‌های آن ندیدن همین تبیین‌های عمیق هنرمندانه توسط مسؤولان است. شما مسؤولان کشور را به رفتن به تئاتر و سینما و دیدن این نمایش‌های پُر مغز و شنیدن این صداهای دردآشنا دعوت کنید. نه آنکه آنان را هجو کنید. آنان که لباس رفتگران را می‌پوشند و هزاران میلیارد تومان ثروتِ شما را برای مدتی جای گرفتن در دلِ شما بر باد می‌دهند با شما مردم صادق نیستند. آنان‌که در عالم توهم‌شان بر سه قوه حکم می‌رانند و قانون‌های مصوب مجلس را برمی‌گردانند. سپس میگویند که عملیات کربلای چهار که چندین هزار نفر از بهترین جوانان این کشور در آن به شهادت رسیدند و هزاران نفر زخمی شدند، عملیات فریب بود، به واقع شما را فریب می‌دهند.
➖آنهایی که با رفتارهای نمایشی به‌ظاهر در صحنه حاضر می‌شوند؛ هم‌چون حادثه‌ی آتش‌سوزی پلاسکو و نمی‌گذارند واقعیت آشکار شود، نه خودشان فکر می‌کنند، نه می‌گذارند سایر همکارانشان فکر کنند و نه جامعه را به تفکر وامی‌دارند. با قدری تامل، خودتان ده‌ها مورد را در ذهن‌تان می‌توانید مرور نمایید. عزیزم، قدری عمیق‌تر به مساله‌های کشور نگاه کنیم.
➖گویی شرایط طوری است که فریبکاری و ریاکاری از سوی کسانی که بلندگوهای گوش‌خراش دارند خریدار پیدا کرده‌است. و اگر کسی متظاهرانه رفتار نکند محکوم میشود. ولی من به گفته مولی امیر‌المؤمنین از عمقِ جان باور دارم که گفت: راهِ نجات در راستی است. و ایمان آوردم که در نهایت راستی بر هر فریبی چیره میشود. فقط باید قدری صبور بود. امیدوارم که تا پایان زندگی به فریبکاری روی نیاورم.
حافظ علیه‌الرحمه گفت:
خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی
مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
درون‌ها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
🖌عباس آخوندی - ۸ دیماه ۹۷
@AbbasAkhoundi
🔸در یادداشتی زیر پست اینستاگرامیِ دیشب‌ام در باره نمایش خانه برناردا آلبا به کارگردانی اقای دکتر علی رفیعی، آقای محترمی از روی کنایه نوشته‌بود: «خوبه که تو جامعه فقرزده امروز ما هنوز وزرایی داریم که در لطافت طبع به تئاتر می‌نشینند...»
💢پاسخ او را به شرح زیر نوشتم. لیکن، بعد اندیشه کردم که شاید این سؤال بسیاری از مردم باشد. پس چه بهتر که به صورت گسترده‌تر آن را انتشار دهم.
➖سلام عزیز، تئاتر رفتن و دیدن دردها، گرفتاری‌ها و مساله‌های بنیادین جامعه از دید تیز بین هنرمندانِ دردمندی چون دکتر رفیعی که زیرِ پوستِ جامعه را می‌بینند تفریح نیست. درگیر شدن با گرفتاری‌های جامعه است.
➖اگر جامعه دارای هزاران درد است که هست، یکی از دلیل‌های آن ندیدن همین تبیین‌های عمیق هنرمندانه توسط مسؤولان است. شما مسؤولان کشور را به رفتن به تئاتر و سینما و دیدن این نمایش‌های پُر مغز و شنیدن این صداهای دردآشنا دعوت کنید. نه آنکه آنان را هجو کنید. آنان که لباس رفتگران را می‌پوشند و هزاران میلیارد تومان ثروتِ شما را برای مدتی جای گرفتن در دلِ شما بر باد می‌دهند با شما مردم صادق نیستند. آنان‌که در عالم توهم‌شان بر سه قوه حکم می‌رانند و قانون‌های مصوب مجلس را برمی‌گردانند. سپس میگویند که عملیات کربلای چهار که چندین هزار نفر از بهترین جوانان این کشور در آن به شهادت رسیدند و هزاران نفر زخمی شدند، عملیات فریب بود، به واقع شما را فریب می‌دهند.
➖آنهایی که با رفتارهای نمایشی به‌ظاهر در صحنه حاضر می‌شوند؛ هم‌چون حادثه‌ی آتش‌سوزی پلاسکو و نمی‌گذارند واقعیت آشکار شود، نه خودشان فکر می‌کنند، نه می‌گذارند سایر همکارانشان فکر کنند و نه جامعه را به تفکر وامی‌دارند. با قدری تامل، خودتان ده‌ها مورد را در ذهن‌تان می‌توانید مرور نمایید. عزیزم، قدری عمیق‌تر به مساله‌های کشور نگاه کنیم.
➖گویی شرایط طوری است که فریبکاری و ریاکاری از سوی کسانی که بلندگوهای گوش‌خراش دارند خریدار پیدا کرده‌است. و اگر کسی متظاهرانه رفتار نکند محکوم میشود. ولی من به گفته مولی امیر‌المؤمنین از عمقِ جان باور دارم که گفت: راهِ نجات در راستی است. و ایمان آوردم که در نهایت راستی بر هر فریبی چیره میشود. فقط باید قدری صبور بود. امیدوارم که تا پایان زندگی به فریبکاری روی نیاورم.
حافظ علیه‌الرحمه گفت:
خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی
مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی
درون‌ها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی
گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی
🖌عباس آخوندی - ۸ دیماه ۹۷
@AbbasAkhoundi
⭕️پرسش از چیستی و کجایی ایران
🖌عباس آخوندی - ۱۰ دیماه ۹۷
🔸پرسش از چیستی و کجایی ایران هنوز مورد غفلت است. براین باورم، که زوال و فرسایش اجتماعی امروز ایران و شکافِ ژرف در پیوندهای ارتباطی درونِ جامعه ریشه در نپرداختن به همین سؤال بنیادین دارد. این موضوعی بود که با آقای مجتبی اسکندی، خبرنگار جوانی که در حوزه‌ی اندیشه فعالیت می‌کند به گفت‌وشنود نشستم. بعد از صفویه، هنوز نتوانسته‌ایم در بُعد هویتی و اندیشه‌ورزی با توجه به تحول‌های جهان مدرن که بنیاد برافکن هم بوده، تعریف درستی از مفهوم ایران داشته باشیم. همینطور نتوانسته‌ایم که موقعیت ایران را در جهان به درستی تبیین کنیم. به همین خاطر، به‌رغم فعالیت‌های وسیع جریان‌های چپ و راست، پرسش از چیستی و کجایی ایران هم‌چنان پرسشِ اصلی ماست. لذا، آنچه که نهایتا بر اثر تحول‌های تاریخی در ایران رخ داد، منجر به عدم انسجام اجتماعی بیشتر شد و عملا یکپارچگی ملی ایران آسیب دید. ایرانِ توسعه‌‌یافته بدون پاسخ به این پرسش قابل دستیابی نیست.
🔸شاخه‌ای از روشنفکری با مشربِ چپِ فکری وارد ایران شد و به دنبال پیاده‌سازی دیدگاه‌های «سوسیال انترناسیونال» بود. در عمل، این جریان جایگاهِ روشنی از مفهوم ملت و ملیتِ ایرانی در ایده‌های خود نداشت. به همین دلیل تبیینی از جایگاه موجود و مطلوب ایران در ساختار جهانی نیز، برای پیروان این نحله مطرح نبود. چند روز پیش داشتم یادداشتی از دکتر کاتوزیان در رابطه با انور خامه‌ای می‌خواندم که در آن یک بحث بسیار جالبی مطرح شده بود. یکی از درگیری‌های انور خامه‌ای با سایر اعضای حزب توده همین نحوه‌ی ارتباط با اردوگاه کمونیسم جهانی و بلوک شرق بود. در اینکه ایران به عنوان یکی از اقمار شوروی باید با حزب کمونیست شوروی در ارتباط باشد ختلافی نبود. اختلاف بر سرِ این بود که آیا باید به سفارت شوروی در تهران مرتبط بود و یا آنکه با مرکزیت حزب در مسکو به‌طورِ مستقیم! در این رویکرد مارکسیستی، در نهایت شما به یک هویت مستقل به نام ایران، برنمی‌خورید و ارتباط ذهنی این نحله، چه با ایران جغرافیایی و سیاسی، چه با ایران فرهنگی و چه با ایران اقتصادی منقطع است.
🔸در میان جریان لیبرال نیز همین تشتت آرا را درباره‌ی مفهوم ایران دیدهمیشود. افرادی بودند که معتقد بودند که باید از فرق سر تا نوک پا غربی شد. این رویکرد نیز نسبت تعریف‌شده‌ای با هویت ایرانیِ مستقل نداشت. از نظر من، در روزگارِ معاصر و دنیای مدرن، مسأله‌ی اصلی ما تعریف «ایران» است. شما اگر از بسیاری از سیاستمداران ایران بپرسید که ایران یعنی چه؟ و از آنها بخواهید که ایران را در دو صفحه تعریف کنند با یک مجموعه‌ی متشتتی روبرو خواهید شد؟ آیا ایران یک نقشه‌ی کارتوگرافی‌ست؟ مذهبِ شیعه است؟ فلسفه اشراق است؟ موسیقی، خط و یا زبان است؟ تمدنِ ایران‌شهری است؟ مجموعه‌ی اقوام ایرانی و یا سکونت‌گاه آریاییان است؟ و...
💢آنچه مورد تاکید من در این گفت‌وشنود است، این است که ضرورتا رویارویی ما با مدرنیته منجر به بازآفرینی کارآمد نمی‌شود. ممکن است جریان فرسایش دائمی را سبب شود. مگر آنکه بازخوانی درستی از آموزه‌های بنیادینِ تمدنی خود داشته باشیم و زندگیِ سیاسی و اجتماعی ایران را بر بنیان آن بازآفرینی کنیم. منظورِ من از تمدن، معرفت انباشته‌شده‌ی تاریخی و بنیان‌های نظم اجتماعی ایرانیان است. مابقی مطلب را در صورت تمایل در شکل گفتگو به شرح زیر بخوانید. پیشاپیش بگویم که البته طولانی و خسته‌کننده است.
🔻متن گفتگو را می توانید در انتهای این پیام مطالعه نمایید
📎https://goo.gl/L85Jbo
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی - ۱۰ دیماه ۹۷
🔸پرسش از چیستی و کجایی ایران هنوز مورد غفلت است. براین باورم، که زوال و فرسایش اجتماعی امروز ایران و شکافِ ژرف در پیوندهای ارتباطی درونِ جامعه ریشه در نپرداختن به همین سؤال بنیادین دارد. این موضوعی بود که با آقای مجتبی اسکندی، خبرنگار جوانی که در حوزه‌ی اندیشه فعالیت می‌کند به گفت‌وشنود نشستم. بعد از صفویه، هنوز نتوانسته‌ایم در بُعد هویتی و اندیشه‌ورزی با توجه به تحول‌های جهان مدرن که بنیاد برافکن هم بوده، تعریف درستی از مفهوم ایران داشته باشیم. همینطور نتوانسته‌ایم که موقعیت ایران را در جهان به درستی تبیین کنیم. به همین خاطر، به‌رغم فعالیت‌های وسیع جریان‌های چپ و راست، پرسش از چیستی و کجایی ایران هم‌چنان پرسشِ اصلی ماست. لذا، آنچه که نهایتا بر اثر تحول‌های تاریخی در ایران رخ داد، منجر به عدم انسجام اجتماعی بیشتر شد و عملا یکپارچگی ملی ایران آسیب دید. ایرانِ توسعه‌‌یافته بدون پاسخ به این پرسش قابل دستیابی نیست.
🔸شاخه‌ای از روشنفکری با مشربِ چپِ فکری وارد ایران شد و به دنبال پیاده‌سازی دیدگاه‌های «سوسیال انترناسیونال» بود. در عمل، این جریان جایگاهِ روشنی از مفهوم ملت و ملیتِ ایرانی در ایده‌های خود نداشت. به همین دلیل تبیینی از جایگاه موجود و مطلوب ایران در ساختار جهانی نیز، برای پیروان این نحله مطرح نبود. چند روز پیش داشتم یادداشتی از دکتر کاتوزیان در رابطه با انور خامه‌ای می‌خواندم که در آن یک بحث بسیار جالبی مطرح شده بود. یکی از درگیری‌های انور خامه‌ای با سایر اعضای حزب توده همین نحوه‌ی ارتباط با اردوگاه کمونیسم جهانی و بلوک شرق بود. در اینکه ایران به عنوان یکی از اقمار شوروی باید با حزب کمونیست شوروی در ارتباط باشد ختلافی نبود. اختلاف بر سرِ این بود که آیا باید به سفارت شوروی در تهران مرتبط بود و یا آنکه با مرکزیت حزب در مسکو به‌طورِ مستقیم! در این رویکرد مارکسیستی، در نهایت شما به یک هویت مستقل به نام ایران، برنمی‌خورید و ارتباط ذهنی این نحله، چه با ایران جغرافیایی و سیاسی، چه با ایران فرهنگی و چه با ایران اقتصادی منقطع است.
🔸در میان جریان لیبرال نیز همین تشتت آرا را درباره‌ی مفهوم ایران دیدهمیشود. افرادی بودند که معتقد بودند که باید از فرق سر تا نوک پا غربی شد. این رویکرد نیز نسبت تعریف‌شده‌ای با هویت ایرانیِ مستقل نداشت. از نظر من، در روزگارِ معاصر و دنیای مدرن، مسأله‌ی اصلی ما تعریف «ایران» است. شما اگر از بسیاری از سیاستمداران ایران بپرسید که ایران یعنی چه؟ و از آنها بخواهید که ایران را در دو صفحه تعریف کنند با یک مجموعه‌ی متشتتی روبرو خواهید شد؟ آیا ایران یک نقشه‌ی کارتوگرافی‌ست؟ مذهبِ شیعه است؟ فلسفه اشراق است؟ موسیقی، خط و یا زبان است؟ تمدنِ ایران‌شهری است؟ مجموعه‌ی اقوام ایرانی و یا سکونت‌گاه آریاییان است؟ و...
💢آنچه مورد تاکید من در این گفت‌وشنود است، این است که ضرورتا رویارویی ما با مدرنیته منجر به بازآفرینی کارآمد نمی‌شود. ممکن است جریان فرسایش دائمی را سبب شود. مگر آنکه بازخوانی درستی از آموزه‌های بنیادینِ تمدنی خود داشته باشیم و زندگیِ سیاسی و اجتماعی ایران را بر بنیان آن بازآفرینی کنیم. منظورِ من از تمدن، معرفت انباشته‌شده‌ی تاریخی و بنیان‌های نظم اجتماعی ایرانیان است. مابقی مطلب را در صورت تمایل در شکل گفتگو به شرح زیر بخوانید. پیشاپیش بگویم که البته طولانی و خسته‌کننده است.
🔻متن گفتگو را می توانید در انتهای این پیام مطالعه نمایید
📎https://goo.gl/L85Jbo
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegraph
پرسش از چیستی و کجایی ایران
به گزارش خبرنگار ایلنا، مواجهه ایران با مدرنیته، به شکلی ناگوار و پس از شکست ایران در جنگ مقابل روسیه، اتفاق افتاد. این رویارویی که بعدتر به بنیادهای معرفتی نیز کشیده شد، در به‌کارگیری تکنولوژی توسط ایرانیان نیز خودنمایی کرد و وضع امروزین ایران را پدید آورد.…
میلاد عیسی مسیح، پیامبر صلح و مهربانی را به مسیحیان و مسلمانان تبریک می‌گویم. اکثر مسیحیان ایران #ارمنی هستند و آنان 6 ژانویه را روز تولد مسیح می‌دانند، از این‌رو این روز را برای تبریکِ زادروز حضرت مسیح (ع) انتخاب کردم. با آرزوی فراگیری صلح و فروکش کردن شعله‌های نزاع در منطقه و جهان.
@AbbasAkhoundi
@AbbasAkhoundi
🔵رویکرد تمدنی و امنیت و صلح در منطقه
🔸دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت سه سیاست اصلی ج.ا.ا امنیت دسته جمعی دولت‌های منطقه، عدم تجزیه و تغییر مرزها و مخالفت با حضور خارجی است. این در چارچوب جغرافیای سیاسی تمدنی ایران قابل تحقق است.
🔸هویت ایرانی گرایش به ملی‌گرایی رُمانتیک و فاشیسم نیست. رویکردِ‌تمدنی متضمن پذیرش مسئولیت در برقراری یکپارچگی و همبستگیِ ملی در درون و صلح در منطقه و تعامل مثبت با جهان است. هویت از منظر کارکردی ناظر بر پذیرش نقش و مسئولیت است.
💢نقش و مسئولیت ایرانیان در این پهنه از جهان همواره حفظ همبستگی اجتماعی و برقراری صلح در این چهارراه مبادله‌ی جهانی بوده‌است. بنابراین، تکیه و تاکید بر مفهوم‌هایی چون بازخوانی تمدن ایران‌شهری، پرسش از چیستی و کجایی و بازتعریف ایران و هم‌چنین تکیه بر هویت ایرانی نه تنها به مفهوم عزلت‌گزینی در منطقه نیست که عینا ایفای نقش فعال در هم‌زیستی صلح‌آمیز ملت‌ها، قوم‌ها با تیره‌ها، زبان‌ها، دین‌ها و مذهب‌های مختلف در این حوزه‌ی تمدنی و سهولت و روانی مبادله مادی و فرهنگی در منطقه است.
🖌عباس آخوندی - ۱۷ دیماه ۹۷
➖دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🔸دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت سه سیاست اصلی ج.ا.ا امنیت دسته جمعی دولت‌های منطقه، عدم تجزیه و تغییر مرزها و مخالفت با حضور خارجی است. این در چارچوب جغرافیای سیاسی تمدنی ایران قابل تحقق است.
🔸هویت ایرانی گرایش به ملی‌گرایی رُمانتیک و فاشیسم نیست. رویکردِ‌تمدنی متضمن پذیرش مسئولیت در برقراری یکپارچگی و همبستگیِ ملی در درون و صلح در منطقه و تعامل مثبت با جهان است. هویت از منظر کارکردی ناظر بر پذیرش نقش و مسئولیت است.
💢نقش و مسئولیت ایرانیان در این پهنه از جهان همواره حفظ همبستگی اجتماعی و برقراری صلح در این چهارراه مبادله‌ی جهانی بوده‌است. بنابراین، تکیه و تاکید بر مفهوم‌هایی چون بازخوانی تمدن ایران‌شهری، پرسش از چیستی و کجایی و بازتعریف ایران و هم‌چنین تکیه بر هویت ایرانی نه تنها به مفهوم عزلت‌گزینی در منطقه نیست که عینا ایفای نقش فعال در هم‌زیستی صلح‌آمیز ملت‌ها، قوم‌ها با تیره‌ها، زبان‌ها، دین‌ها و مذهب‌های مختلف در این حوزه‌ی تمدنی و سهولت و روانی مبادله مادی و فرهنگی در منطقه است.
🖌عباس آخوندی - ۱۷ دیماه ۹۷
➖دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
امیر سرافراز، سرلشکر سید عبدالرحیم موسوی
فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران
درگذشت مادر گرامیتان تسلیت باد
شکیبا باش. خداوند او را با اولیای خود محشور نماید. پدر را داشته باش. این راهی است که همه باید برویم. مهم رضای او و ماندن خاطره‌های خوب است. امروز که به گذشته نگاه می‌کردم دیدم هنوز خاطره‌های مدرسه حکیم نظامی را دوست دارم. هیچ خاطره‌ی بدی از تو در ذهنم نیست. تو در تمام دوره‌ی جوانی در جبهه‌های نبرد جنگیدی و از تمامیت ارضی ایران و مرزهای ج.ا ایران دفاع کردی. و امروز در قامت فرمانده کل ارتش سرافرازی. بی‌گمان فرماندهی کل و ملت ایران تو را ارج می‌گذارند.
با آرزوی سربلندی و سعادتمندی برای تو و خانواده‌ی عزیزت.
عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران
درگذشت مادر گرامیتان تسلیت باد
شکیبا باش. خداوند او را با اولیای خود محشور نماید. پدر را داشته باش. این راهی است که همه باید برویم. مهم رضای او و ماندن خاطره‌های خوب است. امروز که به گذشته نگاه می‌کردم دیدم هنوز خاطره‌های مدرسه حکیم نظامی را دوست دارم. هیچ خاطره‌ی بدی از تو در ذهنم نیست. تو در تمام دوره‌ی جوانی در جبهه‌های نبرد جنگیدی و از تمامیت ارضی ایران و مرزهای ج.ا ایران دفاع کردی. و امروز در قامت فرمانده کل ارتش سرافرازی. بی‌گمان فرماندهی کل و ملت ایران تو را ارج می‌گذارند.
با آرزوی سربلندی و سعادتمندی برای تو و خانواده‌ی عزیزت.
عباس آخوندی
@AbbasAkhoundi
🔴اتاق بازرگانی و هویت مستقلِ آن از دولت و اعضای خود
🖌عباس آخوندی - ۲۲ دیماه ۹۷
🔸یادداشت امروز آقای سلطانی تحت عنوان گام برداشتن در مسیر باد حاوی نکات ارزشمندی بود. البته مشکل رابطه دولت-اتاق بازرگانی دو طرفه است. نداشتن نظریه‌ی عمومی برای مدیریت اقتصاد ملی از سوی دولت و عدمِ قطعیت در سیاست‌ها واقعیت غیرِ قابل انکاری است. از این رو، سیاست‌گذاری ضعیف و اجرای ناکارآمد آنها بخشِ خصوصی را آزار می‌دهد. هم‌چنین، عدم پذیرش هویت مستقل و مشارکت‌جو در قدرت برای بخشِ خصوصی از سوی دولت را می‌توان در رویه‌ی تصمیم‌گیریِ آن دید. ولی، اثرِ واقعیِ نگاهِ خُرد و منفعت‌طلبانه اعضای اتاق را در این ارتباط نیز نباید از یاد بُرد. آنان بنا به اقتضای خداوندگاری شترهای خود، به منافع کوتاه‌مدت و حتی رانت‌هایی که بر اثر سیاست‌های غلطِ دولت برایشان فراهم میشود دل خوش می‌کنند و از موقعیت‌ها، حداکثرِ بهره‌برداری را می‌نمایند. البته نباید هیچ بنگاه‌داری را از این بابت سرزنش کرد. چون این ماهیت بنگاه‌داری است و اگر از بنگاه‌دار رفتار جز این خواسته شود، آن جای شگفتی دارد که در بیان مقامات به‌وفور یافت میشود.
🔸نکته ظریف این است که باید بین شخصیت اتاق و شخصیت فردی بنگاه‌داران تفکیک قائل شد. اگر اتاق تمایل دارد که به حوزه‌ی سیاست‌گذاریِ عمومی ورود پیدا کند که به گمان من باید بکند، باید در قامتِ اتاق، هویت مستقلی از تک‌تک اعضا داشته باشد و بتواند در حوزه‌ی اقتصاد کلان اظهار نظر کند که در پاره‌ای موارد ممکن است با منافع کوتاه‌مدت برخی از اعضایِ خود و یا گروهی از آنان مغایرت داشته باشد. و گرنه، اتاق خود راه را بر خود می‌بندد و باید تا ابد به گلایه‌گذاریِ بی‌حاصل مشغول باشد.
🔸خطای ترکیب؛ از موضع اقتصاد خُرد سیاست‌گذاری کلان کردن و یا تجویز رفتاریِ خرد از موضع اقتصاد کلان برای بنگاه‌داران امری رایج در ایران است. این خطا هم در دولتمردان و هم در بنگاه‌داران دیده میشود. و وقتی سیاست‌ها به نتیجه نمی‌رسد و شکست‌های متوالی تجربه می‌گردد، همه حیرت می‌کنند که چرا تصمیم‌ها بی‌نتیجه هستند. این یکی از برزرگترین موانع سیاست‌گذاری دُرست در ایران و ایجاد مفاهمه بین بخش دولت و بخشِ خصوصی بوده و هست. البته نباید منافعِ فوری سیاست‌گذار و منافع بنگاه‌دار را هم در این میان که بر ناکارآمدی تاثیر فزاینده دارد، هیچ‌گاه از یاد بُرد.
🔸پیشنهاد من این است که دوستان در اتاق باید در حوزه‌ی اقتصاد کلان و سطح عمومی، دارای درک روشن و مستقلی از دولت و منافع شخصی اعضای خود داشته باشند تا بتوانند داستان موافقی را خلق کنند و اتاق باید خود را حافظ حریمِ نظریه‌ی اقتصاد بازارِ رقابتی و حاکمیت بداند و به آن متعهد باشد. وقتی، که قاعده رقابت توسط دولت بر هم می‌خورد و از قضا خارج از شرایطِ رقابتی برای برخی از اعضا فرصت رانتی ایجاد میشود، پیش از هر مرجعی این اتاق است که باید اعتراض کند. اگر اتاق نسبت به عبور دولت از قانون حساسیت نداشته باشد، باید منتظر نادیده‌گرفته شدن حقوق خود در سایر حوزه‌ها باشد. بهره‌مند شدن برخی از اعضا از برخی رفتارهای غیرِ قانونی نباید مجوز سکوت اتاق در برابر آنها باشد. کوتاه‌کلام آنکه اتاق باید مستقل از دولت و اعضای خود دارای رویکرد مستقل بوده و حافظ حوزه‌ی رقابت و حاکمیت قانون باشد تا بتواند در مسیر باد استقامت کند و سر خم نکند.
📎https://goo.gl/M5J3Jg
➖دیدگاه شما : @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی - ۲۲ دیماه ۹۷
🔸یادداشت امروز آقای سلطانی تحت عنوان گام برداشتن در مسیر باد حاوی نکات ارزشمندی بود. البته مشکل رابطه دولت-اتاق بازرگانی دو طرفه است. نداشتن نظریه‌ی عمومی برای مدیریت اقتصاد ملی از سوی دولت و عدمِ قطعیت در سیاست‌ها واقعیت غیرِ قابل انکاری است. از این رو، سیاست‌گذاری ضعیف و اجرای ناکارآمد آنها بخشِ خصوصی را آزار می‌دهد. هم‌چنین، عدم پذیرش هویت مستقل و مشارکت‌جو در قدرت برای بخشِ خصوصی از سوی دولت را می‌توان در رویه‌ی تصمیم‌گیریِ آن دید. ولی، اثرِ واقعیِ نگاهِ خُرد و منفعت‌طلبانه اعضای اتاق را در این ارتباط نیز نباید از یاد بُرد. آنان بنا به اقتضای خداوندگاری شترهای خود، به منافع کوتاه‌مدت و حتی رانت‌هایی که بر اثر سیاست‌های غلطِ دولت برایشان فراهم میشود دل خوش می‌کنند و از موقعیت‌ها، حداکثرِ بهره‌برداری را می‌نمایند. البته نباید هیچ بنگاه‌داری را از این بابت سرزنش کرد. چون این ماهیت بنگاه‌داری است و اگر از بنگاه‌دار رفتار جز این خواسته شود، آن جای شگفتی دارد که در بیان مقامات به‌وفور یافت میشود.
🔸نکته ظریف این است که باید بین شخصیت اتاق و شخصیت فردی بنگاه‌داران تفکیک قائل شد. اگر اتاق تمایل دارد که به حوزه‌ی سیاست‌گذاریِ عمومی ورود پیدا کند که به گمان من باید بکند، باید در قامتِ اتاق، هویت مستقلی از تک‌تک اعضا داشته باشد و بتواند در حوزه‌ی اقتصاد کلان اظهار نظر کند که در پاره‌ای موارد ممکن است با منافع کوتاه‌مدت برخی از اعضایِ خود و یا گروهی از آنان مغایرت داشته باشد. و گرنه، اتاق خود راه را بر خود می‌بندد و باید تا ابد به گلایه‌گذاریِ بی‌حاصل مشغول باشد.
🔸خطای ترکیب؛ از موضع اقتصاد خُرد سیاست‌گذاری کلان کردن و یا تجویز رفتاریِ خرد از موضع اقتصاد کلان برای بنگاه‌داران امری رایج در ایران است. این خطا هم در دولتمردان و هم در بنگاه‌داران دیده میشود. و وقتی سیاست‌ها به نتیجه نمی‌رسد و شکست‌های متوالی تجربه می‌گردد، همه حیرت می‌کنند که چرا تصمیم‌ها بی‌نتیجه هستند. این یکی از برزرگترین موانع سیاست‌گذاری دُرست در ایران و ایجاد مفاهمه بین بخش دولت و بخشِ خصوصی بوده و هست. البته نباید منافعِ فوری سیاست‌گذار و منافع بنگاه‌دار را هم در این میان که بر ناکارآمدی تاثیر فزاینده دارد، هیچ‌گاه از یاد بُرد.
🔸پیشنهاد من این است که دوستان در اتاق باید در حوزه‌ی اقتصاد کلان و سطح عمومی، دارای درک روشن و مستقلی از دولت و منافع شخصی اعضای خود داشته باشند تا بتوانند داستان موافقی را خلق کنند و اتاق باید خود را حافظ حریمِ نظریه‌ی اقتصاد بازارِ رقابتی و حاکمیت بداند و به آن متعهد باشد. وقتی، که قاعده رقابت توسط دولت بر هم می‌خورد و از قضا خارج از شرایطِ رقابتی برای برخی از اعضا فرصت رانتی ایجاد میشود، پیش از هر مرجعی این اتاق است که باید اعتراض کند. اگر اتاق نسبت به عبور دولت از قانون حساسیت نداشته باشد، باید منتظر نادیده‌گرفته شدن حقوق خود در سایر حوزه‌ها باشد. بهره‌مند شدن برخی از اعضا از برخی رفتارهای غیرِ قانونی نباید مجوز سکوت اتاق در برابر آنها باشد. کوتاه‌کلام آنکه اتاق باید مستقل از دولت و اعضای خود دارای رویکرد مستقل بوده و حافظ حوزه‌ی رقابت و حاکمیت قانون باشد تا بتواند در مسیر باد استقامت کند و سر خم نکند.
📎https://goo.gl/M5J3Jg
➖دیدگاه شما : @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
روزنامه دنیای اقتصاد
گام برداشتن در مسیر تندباد
9 سال پیش برای نخستین بار حاصل چند سال مطالعه و مداقه خود در تاریخ و روند تکوین اتاق‌های بازرگانی در دنیا را منتشر کردم. در آن زمان اتاق‌ها را به سه نسل در فرآیند تاریخی جنبش اتاق‌ها تقسیم کرده بودم. نسل اول، که اتاق‌های دولت محور بودند و ماموریت اصلی‌شان…
به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد می‌کنم یکبار هم که شده عین لایحه بودجه پیشنهادی دولت را بدون هرگونه تغییری به رای نمایندگان بگذارد و بجای ورود در جزئیات، نتیجه را از دولت درخواست کند.
@AbbasAkhoundi
@AbbasAkhoundi
**⭕️مردم و توسعه به روایت دکتر محمود زند مقدم**
🖌عباس آخوندی - ۲۴ دیماه ۹۷
🔸این شانس را داشتم که در مراسم بزرگداشت دکتر محمود زند مقدم راوی حکایت بلوچ شرکت کنم. محمود زند بزرگمردی است که از بیرون به بلوچستان نگاه کرده ولی موفق شده که به درونِ قوم راه‌یابد. لذا، وقتی او جزئیات سبک زندگی، اطوار و نظم اجتماعی این قوم ایرانی را بیان می‌کند همانند کسی است که با این فرهنگ زندگی کرده و به آن ایمان دارد. برای من این کتاب از آن جهت بسیار پُرارزش است که کسی در کسوت مدیربرنامه‌ریزیِ توسعه ماموریت می‌یابد ولی پیش از هرگونه تجویز طرح‌های تکنیکی اقدام به شناخت مردمی می‌کند که می‌خواهد توسعه را برایشان به ارمغان آورد. او می‌فهمد که توسعه بدون آنها بی‌معنی است. این تبلور نگاهِ انسان‌محور به توسعه‌است که در این روزگاران بسیار نادر است و اکثر فکر می‌کنند چون قدرت، پول و تکنیک در اختیار دارند می‌توانند بدون توجه به انسان‌ها بکوبند و بسازند. نتیجه‌اش هم میشود، برهم‌ریختن نظم اجتماعی، فاصله‌ی طبقاتی و اسکانِ غیرِرسمی!
🔸ره‌آورد مطالعه زند در باره بلوچستان تاکید بر اقتصاد دریاپایه در این استان است. او به‌خوبی اهمیت دریای مکران را برای زندگی بلوچان درک کرده‌است. فراتر آنکه او به‌خوبی دریافته که بلوچستان نه تنها راهِ اتصال ایران به دریا که حلقه‌ی اتصال جغرافیای تمدن ایران‌شهری به دریاست. یک شاهراه اتصال 15کشور محصور درخشکی آسیای میانه و همسایگان به دریای آزاد همین بلوچستان است. از اینکه تمام تلاشی که برای توسعه بندرچابهار داشتم با یافته‌های ایشان همراستاست بسیار خشنودم.
🔸تلاش محمود زند را در خلق اثر بزرگِ کتاب ۷ جلدی حکایت بلوچ باید حکایت همبستگی ملی ایرانیان دانست و از این بابت او را ستود. و آخر آنکه اثر حکایت بلوچ او تنها یک تک‌نگاری موفق نیست. این یک متن ادبی کم‌نظیری است که در روزگاران اخیر به تایید و تاکید بزرگانی چون جلالِ احمد، شاهرخ مسکوب و احمد اشرف کمتر همانندی دارد.
▪️پایان
➖دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی - ۲۴ دیماه ۹۷
🔸این شانس را داشتم که در مراسم بزرگداشت دکتر محمود زند مقدم راوی حکایت بلوچ شرکت کنم. محمود زند بزرگمردی است که از بیرون به بلوچستان نگاه کرده ولی موفق شده که به درونِ قوم راه‌یابد. لذا، وقتی او جزئیات سبک زندگی، اطوار و نظم اجتماعی این قوم ایرانی را بیان می‌کند همانند کسی است که با این فرهنگ زندگی کرده و به آن ایمان دارد. برای من این کتاب از آن جهت بسیار پُرارزش است که کسی در کسوت مدیربرنامه‌ریزیِ توسعه ماموریت می‌یابد ولی پیش از هرگونه تجویز طرح‌های تکنیکی اقدام به شناخت مردمی می‌کند که می‌خواهد توسعه را برایشان به ارمغان آورد. او می‌فهمد که توسعه بدون آنها بی‌معنی است. این تبلور نگاهِ انسان‌محور به توسعه‌است که در این روزگاران بسیار نادر است و اکثر فکر می‌کنند چون قدرت، پول و تکنیک در اختیار دارند می‌توانند بدون توجه به انسان‌ها بکوبند و بسازند. نتیجه‌اش هم میشود، برهم‌ریختن نظم اجتماعی، فاصله‌ی طبقاتی و اسکانِ غیرِرسمی!
🔸ره‌آورد مطالعه زند در باره بلوچستان تاکید بر اقتصاد دریاپایه در این استان است. او به‌خوبی اهمیت دریای مکران را برای زندگی بلوچان درک کرده‌است. فراتر آنکه او به‌خوبی دریافته که بلوچستان نه تنها راهِ اتصال ایران به دریا که حلقه‌ی اتصال جغرافیای تمدن ایران‌شهری به دریاست. یک شاهراه اتصال 15کشور محصور درخشکی آسیای میانه و همسایگان به دریای آزاد همین بلوچستان است. از اینکه تمام تلاشی که برای توسعه بندرچابهار داشتم با یافته‌های ایشان همراستاست بسیار خشنودم.
🔸تلاش محمود زند را در خلق اثر بزرگِ کتاب ۷ جلدی حکایت بلوچ باید حکایت همبستگی ملی ایرانیان دانست و از این بابت او را ستود. و آخر آنکه اثر حکایت بلوچ او تنها یک تک‌نگاری موفق نیست. این یک متن ادبی کم‌نظیری است که در روزگاران اخیر به تایید و تاکید بزرگانی چون جلالِ احمد، شاهرخ مسکوب و احمد اشرف کمتر همانندی دارد.
▪️پایان
➖دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
همکاران گرامی آقایان دکتر ایزدی، دکتر مظاهریان و مهندس عشایری
خدا قوت. همواره موفق باشید.
@AbbasAkhoundi
خدا قوت. همواره موفق باشید.
@AbbasAkhoundi
⭕️تفکیک بین نهادِ دولت و دولت مستقر
➖راهی به سوی صلح و امید اجتماعی
🖌عباس آخوندی - ۲۶ دیماه ۹۷
🔸نهاد دولت غیر از دولت مستقر است. بزرگترین دستاورد دنیای مدرن همین تفکیک شخصیتِ حقوقی دولت از شخصیت حقیقی دولتمردان مستقر است. این تفکیک چشمه‌ی جوشان امید و صلح اجتماعی است که با رنج فراوان ملت ایران و به قیمت هزاران شهیدِ نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی به‌دست آمده و نباید از کنار آن به‌سادگی گذشت.
🔸این روزها همه‌ی مردم و روزهای سختی را می‌گذرانند. طبقه‌های ضعیف از دخل و خرج نکردن و طبقه‌های بالاتر از سردرگمی و گیجی از وضعیت سیاسی اقتصادیِ آینده. توالیِ شکستِ سیاست‌ها مردم را جدا نگران می‌سازد. نکند که دچار پدیده‌ی بی‌دولتی شده‌ایم؟ همه در پیِ کورسوی روشنی می‌گردند تا دنبال آن را بگیرند.
🔸این مصاحبه نمی‌خواهد واقعیت‌ها را منکر شود و یا تنها دشواری‌ها را واگو کند بلکه، می‌خواهد ذهنِ نخبگان را درگیر ظرفیت نهاد دولت کند و نقطه‌ی امید را در تفکیک بین نهاد دولت و دولت مستقر نشان دهد. ظرفیتِ نهادی دولت بسیار بیش ازدولتِ مستقر است. باید در این اندیشه بود که چگونه می‌توان این ظرفیت بالقوه را به بالفعل تبدیل ساخت.
🔻مطالعه متن مصاحبه با تجارت فردا انتشار یافته در شماره ۳۰۲ به تاریخ ۹۷/۱۰/۲۲
📎https://goo.gl/1MVVzh
-دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
➖راهی به سوی صلح و امید اجتماعی
🖌عباس آخوندی - ۲۶ دیماه ۹۷
🔸نهاد دولت غیر از دولت مستقر است. بزرگترین دستاورد دنیای مدرن همین تفکیک شخصیتِ حقوقی دولت از شخصیت حقیقی دولتمردان مستقر است. این تفکیک چشمه‌ی جوشان امید و صلح اجتماعی است که با رنج فراوان ملت ایران و به قیمت هزاران شهیدِ نهضت مشروطه و انقلاب اسلامی به‌دست آمده و نباید از کنار آن به‌سادگی گذشت.
🔸این روزها همه‌ی مردم و روزهای سختی را می‌گذرانند. طبقه‌های ضعیف از دخل و خرج نکردن و طبقه‌های بالاتر از سردرگمی و گیجی از وضعیت سیاسی اقتصادیِ آینده. توالیِ شکستِ سیاست‌ها مردم را جدا نگران می‌سازد. نکند که دچار پدیده‌ی بی‌دولتی شده‌ایم؟ همه در پیِ کورسوی روشنی می‌گردند تا دنبال آن را بگیرند.
🔸این مصاحبه نمی‌خواهد واقعیت‌ها را منکر شود و یا تنها دشواری‌ها را واگو کند بلکه، می‌خواهد ذهنِ نخبگان را درگیر ظرفیت نهاد دولت کند و نقطه‌ی امید را در تفکیک بین نهاد دولت و دولت مستقر نشان دهد. ظرفیتِ نهادی دولت بسیار بیش ازدولتِ مستقر است. باید در این اندیشه بود که چگونه می‌توان این ظرفیت بالقوه را به بالفعل تبدیل ساخت.
🔻مطالعه متن مصاحبه با تجارت فردا انتشار یافته در شماره ۳۰۲ به تاریخ ۹۷/۱۰/۲۲
📎https://goo.gl/1MVVzh
-دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegraph
پدیده بی دولتی و مصادیق آن
*در ادبیات اقتصاد سیاسی پدیده بی‌دولتی چه زمانی رخ می‌دهد؟ اگر تعریفی از ماموریت‌های بنیادین دولت داشته باشیم، وقتی این ماموریت‌های بنیادین انجام نشود می‌توانیم بگوییم در وضعیت بی‌دولتی هستیم. در ادبیات اقتصاد سیاسی دو ماموریت اصلی برای دولت ذکر میشود؛ یکی…
🔵اتاق‌ِ بازرگانی، انجمن‌های حرفه‌ای و فرجام برجام و FATF
🖌عباس آخوندی، دیماه ۹۷
🔸برجام یک موافقنامه امنیتی بود و با FATF تکمیل می‌شد و سودمندی تجاری می‌یافت. نحوه‌ی طرحِ مساله‌ی برجام و FATF در رسانه و برخی مرجع‌های رسمی مغلطه‌آمیز است و ایران را به سمت انسداد سوق می‌دهد. ماهیت این انسداد تجاری و اقتصادی نخواهد بود بلکه بر همبستگی ملی اثر سوء می‌گذارد. واقعیت این است که کشور در شرایط دشواری از جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و مالی به‌سر می‌برد. در این شرایط دشوار هر اشتباهی از سوی سیاست‌مدار و سیاست‌گذار و یا حتی سایر نهادهای جامعه‌ی مدنی چون انجمن های حرفه‌ای، می‌تواند شرایط را دشوارتر کند و جامعه را با چالش همبستگی ملی روبرو سازد. در آن صورت، امکان حل و فصل امور کاهش می‌یابد.
🔸ماهیت حمل و نقل دریایی کسب‌وکار بین‌المللی است. از این‌رو، فعالان این عرصه، تحولات جهانی را با دقت رصد می‌کنند. هم‌زمان، اتفاق‌هایی که در درون ایران رخ می‌دهد برای اهالی این حرفه بسیار مهم‌است. گروهی از تشدید شرایط، ایجاد امتناع در سیاست‌گذاری و شکل‌گیری انسداد بین‌المللی استقبال می‌کنند به این امید که اگر شرایط دشوار شود آنها به عنوان منجی می‌توانند ظهور پیدا کنند و راهبری کارها را برعهده بگیرند. حال آنکه اگر کشور به شرایط انسدادِ اجتماعی و اقتصادی برسد قطعا نوبت به آنها نمی‌رسد. از این‌رو، باید فارغ از وابستگی‌های گروهی و سیاسی هوشیارانه و از موضع ملی نگران ایران باشیم. کشور نیازمند گفتگوی ساختارمند بین دولت، مجلس و نهادهای جامعه‌ی مدنی است. از هر اقدامی در جهت تشدید شرایط باید پرهیز کرد.
💢برای مطالعه ادامه یادداشت می توانید روی لینک زیر کلیک کنید
📎https://telegra.ph/FATF-01-19
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی، دیماه ۹۷
🔸برجام یک موافقنامه امنیتی بود و با FATF تکمیل می‌شد و سودمندی تجاری می‌یافت. نحوه‌ی طرحِ مساله‌ی برجام و FATF در رسانه و برخی مرجع‌های رسمی مغلطه‌آمیز است و ایران را به سمت انسداد سوق می‌دهد. ماهیت این انسداد تجاری و اقتصادی نخواهد بود بلکه بر همبستگی ملی اثر سوء می‌گذارد. واقعیت این است که کشور در شرایط دشواری از جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و مالی به‌سر می‌برد. در این شرایط دشوار هر اشتباهی از سوی سیاست‌مدار و سیاست‌گذار و یا حتی سایر نهادهای جامعه‌ی مدنی چون انجمن های حرفه‌ای، می‌تواند شرایط را دشوارتر کند و جامعه را با چالش همبستگی ملی روبرو سازد. در آن صورت، امکان حل و فصل امور کاهش می‌یابد.
🔸ماهیت حمل و نقل دریایی کسب‌وکار بین‌المللی است. از این‌رو، فعالان این عرصه، تحولات جهانی را با دقت رصد می‌کنند. هم‌زمان، اتفاق‌هایی که در درون ایران رخ می‌دهد برای اهالی این حرفه بسیار مهم‌است. گروهی از تشدید شرایط، ایجاد امتناع در سیاست‌گذاری و شکل‌گیری انسداد بین‌المللی استقبال می‌کنند به این امید که اگر شرایط دشوار شود آنها به عنوان منجی می‌توانند ظهور پیدا کنند و راهبری کارها را برعهده بگیرند. حال آنکه اگر کشور به شرایط انسدادِ اجتماعی و اقتصادی برسد قطعا نوبت به آنها نمی‌رسد. از این‌رو، باید فارغ از وابستگی‌های گروهی و سیاسی هوشیارانه و از موضع ملی نگران ایران باشیم. کشور نیازمند گفتگوی ساختارمند بین دولت، مجلس و نهادهای جامعه‌ی مدنی است. از هر اقدامی در جهت تشدید شرایط باید پرهیز کرد.
💢برای مطالعه ادامه یادداشت می توانید روی لینک زیر کلیک کنید
📎https://telegra.ph/FATF-01-19
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegraph
اتاق‌ِ بازرگانی، انجمن‌های حرفه‌ای و فرجام برجام و FATF
برجام یک موافقنامه امنیتی بود و با FATF تکمیل می‌شد و سودمندی تجاری می‌یافت. نحوه‌ی طرحِ مساله‌ی برجام و FATF در رسانه و برخی مرجع‌های رسمی مغلطه‌آمیز است و ایران را به سمت انسداد سوق می‌دهد. ماهیت این انسداد تجاری و اقتصادی نخواهد بود بلکه بر همبستگی ملی…
🔵پرسش از ایران
🔻نشست پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
🖌عباس آخوندی - ۳۰/دیماه/۹۷
🔸برای شنیدن سخنرانی‌ها رفته بودم. آقای دکتر میری، دبیر نشست از من خواست که چند جمله‌ای در ارتباط با موضوع نشست بگویم. مدت‌هاست که من در پیِ طرح پرسش از چیستی و کجایی ایران در جمع‌های اندیشه‌ورزی و سیاست‌ورزی در ایران هستم. امروز که می‌بینم موضوع با دیدگاه‌های انتقادی در دستورِ کار دانش‌پژوهان قرار می‌گیرد خوشحالم. چون، به گمان من، این راهی درست برای دستیابی به راهکار برای مشکل‌های پیچیده‌ی جامعه‌ی ایرانی در دنیای امروز است. و اما سخنان من در نشست:
🔸امروز جامعه ایران با کالایی شدن بسیار جدی در تحولات اجتماعی رو‌به‌رو است. چیزی که از توسعه در رسانه‌های مختلف، از صداوسیما گرفته تا نشریات مکتوب بازنمایی میشود، توسعه به مثابه پروژه است. منظورم این است که توسعه با پروژه تعریف میشود و اگر رسانه‌ها بخواهند نشان دهند که در حوزه‌ای خوب کار شده است، پروژه‌های مربوط به آن حوزه را نشان می‌دهند. این پروژه‌ها می‌تواند پروژه‌های عمرانی یا پروژه‌های مربوط به پتروشیمی و عسلویه باشد؛ مهم این است که همه چیز پروژه است. در این موقعیت است که انسان ایرانی از خود سؤال‌های بی‌شماری خواهد پرسید. یک اینکه این پروژه‌ها برای کیست؟ دوم اینکه چطور باید از کالایی شدن جامعه به سمت انسان‌محوری و شهروندی توسعه حرکت کرد؟
🔸به زعم من، درست است که شهروندی می‌تواند محور هویت و نقطه مرکزی انسان امروز ایرانی قرار گیرد اما بیایید چند مفهوم را در رابطه با شهروندی در ایران مرور کنیم تا گسل‌های موجود در این موضوع را دریابیم.
🔸داشتن حق از اصول پایه‌ای مفهوم شهروندی است. تمام تفاوت این مفهوم با مفهوم رعیت هم در همین داشتن حق است. حق او نیز تا حدی گسترده است که حتی حکومت از حق شهروندان منبعث میشود و اساساً پایه حکومت ملی برآمده از حق شهروندان است. شهروند، حتی حق نظارت بر حاکمیت را نیز دارد. اما باید گفت که شکل‌گیری سپهر معنایی شهروندی، یک پدیده تاریخی و نه لحظه‌ای است و باید زمینه‌های شکل‌گیری آن به‌صورت تاریخی در یک فرهنگ وجود داشته باشد و اراده‌ای مبنی بر پذیرش حقوق شهروندی به مثابه امری هویتی برای یک جامعه، در لایه‌های مختلف ساختار قدرت و متن جامعه وجود داشته باشد. به عبارتی نمی‌توان با نصیحت و توصیه آن را به وجود آورد. اینکه به جایگاهی که دارای یک انحصار به‌کارگیری زور و قدرت است نصیحت اخلاقی بکنیم که خوب است نظارت یک شهروند را بپذیری، تأثیری ندارد! همه ما دوست داریم نظامی داشته باشیم که بر مبنای شهروندانی که دارای حق هستند شکل گرفته باشد و جامعه مدنی هم در این نظام حق نظارت بر حاکمیت را داشته باشد. نکته من این است که آیا این شرایط مطلوب و آرمانی که در محافل علمی و روشنفکری مطرح میشود، با شرایط امروز جامعه ما، زمینه شکل‌گیری دارد یا نه؟ آیا نظام‌های ارزشی زمینه‌ای، برای تحقق امر شهروندی در ایران وجود دارد؟ مشروطه کمابیش همین ایده را دنبال می‌کرد ولی آیا آن ایده به جایی رسیده؟ چرا شاهد اجرای وارونه قانون اساسی در ایران هستیم؟ چرا در صدا و سیمای ما اساساً حرفی از حقوق شهروندی و حق انتخاب زده نمی‌شود؟ چرا مدام از مردم ایران، چهره‌ای بازنمایی میشود که گویا همیشه در صف توزیع مواد غذایی و دیگر نیازمندی‌هایشان هستند و دستشان را دراز کرده‌اند تا چیزی از صاحب قدرت بگیرند؟
🔸بحث من این است که روشنفکران باید پاسخ بدهند که مفهوم شهروندی و حقوق آن و پدیده شهروند ایرانی در چه بستری می‌تواند به وجود آید و تداوم یابد. به نظر من، باید به پدیده‌های تاریخی رجوع کرد. در حوزه هویت ایرانی، خیلی‌ها تمایل دارند که این سؤال را بی‌جواب بگذارند درحالی که دروازه ورود به هر بحثی در باب ناسیونالیسم ایرانی، پاسخ به این قبیل سؤالات است. در دوره‌های قبل از انقلاب به این پرسش، پاسخ داده نشد و آنها که پرسش را مطرح کردند مطرود شدند. امروز هم شاهد این هستیم که هرکسی که این پرسش را مطرح می‌کند به طریقی حذف میشود؛ گویی می‌خواهند برای پاک شدن صورت سؤال، پرسش‌کننده را حذف کنند.
💢خلاصه گزارش سخنرانی‌ها در
📎https://telegra.ph/Iran-01-24
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🔻نشست پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
🖌عباس آخوندی - ۳۰/دیماه/۹۷
🔸برای شنیدن سخنرانی‌ها رفته بودم. آقای دکتر میری، دبیر نشست از من خواست که چند جمله‌ای در ارتباط با موضوع نشست بگویم. مدت‌هاست که من در پیِ طرح پرسش از چیستی و کجایی ایران در جمع‌های اندیشه‌ورزی و سیاست‌ورزی در ایران هستم. امروز که می‌بینم موضوع با دیدگاه‌های انتقادی در دستورِ کار دانش‌پژوهان قرار می‌گیرد خوشحالم. چون، به گمان من، این راهی درست برای دستیابی به راهکار برای مشکل‌های پیچیده‌ی جامعه‌ی ایرانی در دنیای امروز است. و اما سخنان من در نشست:
🔸امروز جامعه ایران با کالایی شدن بسیار جدی در تحولات اجتماعی رو‌به‌رو است. چیزی که از توسعه در رسانه‌های مختلف، از صداوسیما گرفته تا نشریات مکتوب بازنمایی میشود، توسعه به مثابه پروژه است. منظورم این است که توسعه با پروژه تعریف میشود و اگر رسانه‌ها بخواهند نشان دهند که در حوزه‌ای خوب کار شده است، پروژه‌های مربوط به آن حوزه را نشان می‌دهند. این پروژه‌ها می‌تواند پروژه‌های عمرانی یا پروژه‌های مربوط به پتروشیمی و عسلویه باشد؛ مهم این است که همه چیز پروژه است. در این موقعیت است که انسان ایرانی از خود سؤال‌های بی‌شماری خواهد پرسید. یک اینکه این پروژه‌ها برای کیست؟ دوم اینکه چطور باید از کالایی شدن جامعه به سمت انسان‌محوری و شهروندی توسعه حرکت کرد؟
🔸به زعم من، درست است که شهروندی می‌تواند محور هویت و نقطه مرکزی انسان امروز ایرانی قرار گیرد اما بیایید چند مفهوم را در رابطه با شهروندی در ایران مرور کنیم تا گسل‌های موجود در این موضوع را دریابیم.
🔸داشتن حق از اصول پایه‌ای مفهوم شهروندی است. تمام تفاوت این مفهوم با مفهوم رعیت هم در همین داشتن حق است. حق او نیز تا حدی گسترده است که حتی حکومت از حق شهروندان منبعث میشود و اساساً پایه حکومت ملی برآمده از حق شهروندان است. شهروند، حتی حق نظارت بر حاکمیت را نیز دارد. اما باید گفت که شکل‌گیری سپهر معنایی شهروندی، یک پدیده تاریخی و نه لحظه‌ای است و باید زمینه‌های شکل‌گیری آن به‌صورت تاریخی در یک فرهنگ وجود داشته باشد و اراده‌ای مبنی بر پذیرش حقوق شهروندی به مثابه امری هویتی برای یک جامعه، در لایه‌های مختلف ساختار قدرت و متن جامعه وجود داشته باشد. به عبارتی نمی‌توان با نصیحت و توصیه آن را به وجود آورد. اینکه به جایگاهی که دارای یک انحصار به‌کارگیری زور و قدرت است نصیحت اخلاقی بکنیم که خوب است نظارت یک شهروند را بپذیری، تأثیری ندارد! همه ما دوست داریم نظامی داشته باشیم که بر مبنای شهروندانی که دارای حق هستند شکل گرفته باشد و جامعه مدنی هم در این نظام حق نظارت بر حاکمیت را داشته باشد. نکته من این است که آیا این شرایط مطلوب و آرمانی که در محافل علمی و روشنفکری مطرح میشود، با شرایط امروز جامعه ما، زمینه شکل‌گیری دارد یا نه؟ آیا نظام‌های ارزشی زمینه‌ای، برای تحقق امر شهروندی در ایران وجود دارد؟ مشروطه کمابیش همین ایده را دنبال می‌کرد ولی آیا آن ایده به جایی رسیده؟ چرا شاهد اجرای وارونه قانون اساسی در ایران هستیم؟ چرا در صدا و سیمای ما اساساً حرفی از حقوق شهروندی و حق انتخاب زده نمی‌شود؟ چرا مدام از مردم ایران، چهره‌ای بازنمایی میشود که گویا همیشه در صف توزیع مواد غذایی و دیگر نیازمندی‌هایشان هستند و دستشان را دراز کرده‌اند تا چیزی از صاحب قدرت بگیرند؟
🔸بحث من این است که روشنفکران باید پاسخ بدهند که مفهوم شهروندی و حقوق آن و پدیده شهروند ایرانی در چه بستری می‌تواند به وجود آید و تداوم یابد. به نظر من، باید به پدیده‌های تاریخی رجوع کرد. در حوزه هویت ایرانی، خیلی‌ها تمایل دارند که این سؤال را بی‌جواب بگذارند درحالی که دروازه ورود به هر بحثی در باب ناسیونالیسم ایرانی، پاسخ به این قبیل سؤالات است. در دوره‌های قبل از انقلاب به این پرسش، پاسخ داده نشد و آنها که پرسش را مطرح کردند مطرود شدند. امروز هم شاهد این هستیم که هرکسی که این پرسش را مطرح می‌کند به طریقی حذف میشود؛ گویی می‌خواهند برای پاک شدن صورت سؤال، پرسش‌کننده را حذف کنند.
💢خلاصه گزارش سخنرانی‌ها در
📎https://telegra.ph/Iran-01-24
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegraph
کدام ناسیونالیسم؟
لینک مطلب: http://www.ion.ir/News/443776.html سمینار«ناسیونالیسم ایرانی »در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، با حضور جامعه شناسان و صاحبنظران برگزار شد کدام ناسیونالیسم؟ در تاریخ معاصر جوامع بحث‌ها و نقد و نظرهای بسیاری درخصوص هویت و ملیت مطرح شده…
🔴دولت، جامعه‌مدنی و اقتصاد ایران
🖌عباس آخوندی - ۶ بهمن‌ماه ۹۷
🔸چندی پیش به دعوت آقای مهدی رحمانیان مدیرمسؤول محترم روزنامه شرق به ساختمان روزنامه رفتم. از هر دری سخن گفته‌شد. ایشان از سه تن از خبرنگاران روزنامه هم برای حضور در جلسه و انجام مصاحبه دعوت کرد و در عمل گفت‌وگویی پُرچالش، تحلیلی و طولانی صورت گرفت.
🔸امروز اولین قسمت اول آن را در روزنامه انتشار یافت. به پیوست، همان بخش را در زیر می‌توانید بخوانید. جان‌مایه‌ی بحث این است که سرنوشت رشد و توسعه‌ی اقتصادی ایران را نمی‌توان از کارکردِ جامعه‌ی مدنی جداساخت. افزون براین، باید دید ساختِ جامعه‌ی مدنی و دولتِ ملی در ایران یکم تا چه اندازه سازگار با بستر تاریخی آن در چارچوب یک تمدن پایدار سازگارند و دوم آنکه تا چه اندازه مدرن‌اند.
🔸بنابراین، آنچه در این مصاحبه خواهید یافت، تنها نقد و ارزیابی سیاست‌های اقتصادی دولت نیست، بلکه تحلیلی بنیادین‌تر از کارکرد اقتصادیِ جامعه‌ی ایران است.
🔻متن گفتگو را می توانید در انتهای این پیام مطالعه نمایید
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🖌عباس آخوندی - ۶ بهمن‌ماه ۹۷
🔸چندی پیش به دعوت آقای مهدی رحمانیان مدیرمسؤول محترم روزنامه شرق به ساختمان روزنامه رفتم. از هر دری سخن گفته‌شد. ایشان از سه تن از خبرنگاران روزنامه هم برای حضور در جلسه و انجام مصاحبه دعوت کرد و در عمل گفت‌وگویی پُرچالش، تحلیلی و طولانی صورت گرفت.
🔸امروز اولین قسمت اول آن را در روزنامه انتشار یافت. به پیوست، همان بخش را در زیر می‌توانید بخوانید. جان‌مایه‌ی بحث این است که سرنوشت رشد و توسعه‌ی اقتصادی ایران را نمی‌توان از کارکردِ جامعه‌ی مدنی جداساخت. افزون براین، باید دید ساختِ جامعه‌ی مدنی و دولتِ ملی در ایران یکم تا چه اندازه سازگار با بستر تاریخی آن در چارچوب یک تمدن پایدار سازگارند و دوم آنکه تا چه اندازه مدرن‌اند.
🔸بنابراین، آنچه در این مصاحبه خواهید یافت، تنها نقد و ارزیابی سیاست‌های اقتصادی دولت نیست، بلکه تحلیلی بنیادین‌تر از کارکرد اقتصادیِ جامعه‌ی ایران است.
🔻متن گفتگو را می توانید در انتهای این پیام مطالعه نمایید
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
🔴اتاق بازرگانی، انجمن وکلای تجار و یا وابسته‌ی تجاری قدرت
🔸یکی از نهاهای حرفه‌ای که قانون خوبی دارد اتاق بازرگانی است. اساسِ کار این است که اتاق انجمن وکلای تجار است و حرفه‌ی کانونی که اتاق حولِ آن شکل‌گرفته، تجارت است. رعایت اصلِ صلاحیت حرفه‌ای برای ورود به حرفه‌ی تجارت و عضویت در اتاق در قانون پیش‌بینی شده و هم‌چنین، مقرر شده که اتاق از موضع و سکوی حفظِ منافعِ عمومی ملت و حرفه به دولت به مفهوم عامِ آن یعنی سه قوه مشورت دهد. عمده‌ترین ماموریت اتاق در حوزه‌ی عمومی، مشارکت در فرایند صورت‌بندیِ سیاست‌های تجاری و رقابت منصفانه در بازار، بحث و بررسی در مجاری ذیربط در دولت و مجلس و نظارت بر حسنِ اجرای آن‌هاست. هم‌چنین به اتاق این اعتبار داده شده‌است که در صورت بروز اختلاف بین تجار در سطح ملی و بین‌المللی امکان داوری نیز داشته باشد. از همین‌رو، قانون‌گذار مالیاتِ خاص برای اتاق وضع کرده و اجازه داده‌است که سه در هزار درآمد مشمول مالیات دارندگان کارت بازرگانی، به عنوان سهم اتاق‌های بازرگانی به آنها پرداخت گردد. آنچه در قانون آمده، تعریف یک نهاد حرفه‌ای تمام‌عیار در چارچوب جامعه‌ی مدنی است.
🔸آنچه این روزها در عملکرد اتاق‌ها دیده میشود انحراف اصلی از ماموریت بنیادین، بی‌توجهی به سیاست‌های تجاری و رعایت اصل رقابت منصفانه در بازار و توسغه‌ی اقتصادی است. هرچند این روزها، اتاق عنوان دهن پُرکنِ پارلمانِ بخشِ خصوصی را با خود به یدک می‌کشد. ولی، این عنوان فاقد ابتدائی‌ترین مختصات یک نهاد مدنی است که باید دوش‌به‌دوش دولت، ضمنِ هم‌کاریِ حداکثری با آن، استقلال خود را حفظ کند و نسبت به حاکمیتِ قانون به موقع ورود نماید. در عمل، اتاق جدای این عنوان‌های پُر طمطراق به یک انجمنِ صنفی که در پیِ منافعِ خصوصیِ اعضا، آن هم اعضایِ پُرنفوذ تبدیل شده‌است. و بجایِ آنکه ماموریت‌های مدنی خود را انجام دهد و هدف بزرگ‌کردنِ کیکِ اقتصادِ ملی، توسعه‌ی تجارت و رقابت را پی بگیرد، با اتخاذِ سیاست مشارکت با قدرت و تبعیت از آن، به ابزاری برای کانالیزه‌کردن رانت و منافعِ دولتی به درون اتاق‌ها برای توزیع میانِ اعضا شده‌است. پُرواضح است که این اتفاقِ دوم نیز منصفانه صورت نمی‌گیرد.
🔸هدفِ من از بیان این نکته‌ها، دادنِ هشدار هم به تجارِ سخت‌کوش، با فراست و ملی است که حرمتِ خانه‌ی وکلای تجار را پاس بدارند و نگذارند که اعتبارش را در میانِ مردم از دست بدهد. تجار یک پایِ انقلاب مشروطه بودند و در میان سایر اقشار بیشترین موفقیت را نیز داشتند. دوم بدانند که اگر اتاق تبدیل به نهاد توزیع رانت بشود، بی‌درنگ فساد تمام ارکانش را خواهد گرفت و از کارکرد خواهد افتاد. هم‌چنین خواستم به دولت این هشدار را بدهم که بی‌توجهی دولت به سازمانِ نظامِ مهندسیِ ساختمان و عدم پشتیبانی از اصلاحاتی که آغاز کردم، بزرگترین نهادِ مهندسی ایران را دچار آفتِ ضدمهندسی نمود به‌نحوی‌که این روزها تبدیل به یکی از بی‌اعتبارترین نهادی حرفه‌ای و مدنی شده‌است. نگذارید این یک نیز به همان سرنوشت مبتلا شود.
💢دوستانی که تمایل دارند متنِ مصاحبه‌ای که در این ارتباط با مجله تجارت فردا داشتم را ببینند می‌توانند فایل پیوست را مطالعه نمایند.
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
🔸یکی از نهاهای حرفه‌ای که قانون خوبی دارد اتاق بازرگانی است. اساسِ کار این است که اتاق انجمن وکلای تجار است و حرفه‌ی کانونی که اتاق حولِ آن شکل‌گرفته، تجارت است. رعایت اصلِ صلاحیت حرفه‌ای برای ورود به حرفه‌ی تجارت و عضویت در اتاق در قانون پیش‌بینی شده و هم‌چنین، مقرر شده که اتاق از موضع و سکوی حفظِ منافعِ عمومی ملت و حرفه به دولت به مفهوم عامِ آن یعنی سه قوه مشورت دهد. عمده‌ترین ماموریت اتاق در حوزه‌ی عمومی، مشارکت در فرایند صورت‌بندیِ سیاست‌های تجاری و رقابت منصفانه در بازار، بحث و بررسی در مجاری ذیربط در دولت و مجلس و نظارت بر حسنِ اجرای آن‌هاست. هم‌چنین به اتاق این اعتبار داده شده‌است که در صورت بروز اختلاف بین تجار در سطح ملی و بین‌المللی امکان داوری نیز داشته باشد. از همین‌رو، قانون‌گذار مالیاتِ خاص برای اتاق وضع کرده و اجازه داده‌است که سه در هزار درآمد مشمول مالیات دارندگان کارت بازرگانی، به عنوان سهم اتاق‌های بازرگانی به آنها پرداخت گردد. آنچه در قانون آمده، تعریف یک نهاد حرفه‌ای تمام‌عیار در چارچوب جامعه‌ی مدنی است.
🔸آنچه این روزها در عملکرد اتاق‌ها دیده میشود انحراف اصلی از ماموریت بنیادین، بی‌توجهی به سیاست‌های تجاری و رعایت اصل رقابت منصفانه در بازار و توسغه‌ی اقتصادی است. هرچند این روزها، اتاق عنوان دهن پُرکنِ پارلمانِ بخشِ خصوصی را با خود به یدک می‌کشد. ولی، این عنوان فاقد ابتدائی‌ترین مختصات یک نهاد مدنی است که باید دوش‌به‌دوش دولت، ضمنِ هم‌کاریِ حداکثری با آن، استقلال خود را حفظ کند و نسبت به حاکمیتِ قانون به موقع ورود نماید. در عمل، اتاق جدای این عنوان‌های پُر طمطراق به یک انجمنِ صنفی که در پیِ منافعِ خصوصیِ اعضا، آن هم اعضایِ پُرنفوذ تبدیل شده‌است. و بجایِ آنکه ماموریت‌های مدنی خود را انجام دهد و هدف بزرگ‌کردنِ کیکِ اقتصادِ ملی، توسعه‌ی تجارت و رقابت را پی بگیرد، با اتخاذِ سیاست مشارکت با قدرت و تبعیت از آن، به ابزاری برای کانالیزه‌کردن رانت و منافعِ دولتی به درون اتاق‌ها برای توزیع میانِ اعضا شده‌است. پُرواضح است که این اتفاقِ دوم نیز منصفانه صورت نمی‌گیرد.
🔸هدفِ من از بیان این نکته‌ها، دادنِ هشدار هم به تجارِ سخت‌کوش، با فراست و ملی است که حرمتِ خانه‌ی وکلای تجار را پاس بدارند و نگذارند که اعتبارش را در میانِ مردم از دست بدهد. تجار یک پایِ انقلاب مشروطه بودند و در میان سایر اقشار بیشترین موفقیت را نیز داشتند. دوم بدانند که اگر اتاق تبدیل به نهاد توزیع رانت بشود، بی‌درنگ فساد تمام ارکانش را خواهد گرفت و از کارکرد خواهد افتاد. هم‌چنین خواستم به دولت این هشدار را بدهم که بی‌توجهی دولت به سازمانِ نظامِ مهندسیِ ساختمان و عدم پشتیبانی از اصلاحاتی که آغاز کردم، بزرگترین نهادِ مهندسی ایران را دچار آفتِ ضدمهندسی نمود به‌نحوی‌که این روزها تبدیل به یکی از بی‌اعتبارترین نهادی حرفه‌ای و مدنی شده‌است. نگذارید این یک نیز به همان سرنوشت مبتلا شود.
💢دوستانی که تمایل دارند متنِ مصاحبه‌ای که در این ارتباط با مجله تجارت فردا داشتم را ببینند می‌توانند فایل پیوست را مطالعه نمایند.
دیدگاه شما: @ContactAkhoundibot
@AbbasAkhoundi
Telegram
attach 📎
⭕️آشفتهگی
🔸از باغ‌موزه‌ی سینمای ایران خیلی شنیده بودم ولی تا کنون توفیق یار نبود که بازدیدی از آن داشته باشم. خوشبختانه امشب برای دیدن فیلم آشفتهگی فریدون جیرانی از جمله فیلم های شرکت کننده در بخش سودای سیمرغ جشنواره به آن‌جا رفتم. محیط که فوق‌العاده بود؛ هم تمیز و مرتب و هم با شور و نشاط و پُر از آدم‌هایی علاقمندی که برای دیدن فیلم‌ها آمده بودند. باغ زیبا، کافی‌شاپ شیشه‌ای و معماری زیبای بناها محیط را کم‌نظیر و جذاب ساخته‌بود.
🔸بدون اطلاع و بی‌خبر رفتم. ولی، از همان درب ورودی دوستانی که در کیوسک نشسته بودند مرا شناختند و مرا به سمت تالار فردوس راهنمایی کردند. در ورودی تالار آقای آیت ملک‌نیا مدیر سینماهای باغ آموزه به استقبال آمدند و محبت کردند. با فاصله کمی سرکار خانم لادن طاهری سرپرست محترم موزه سینما هم تشریف آوردند و با مهربانی و خوش‌رویی راجع به مجموعه توضیح‌های مختصری دادند و ما را به تالار هدایت کردند. همسرم هم با من بود. لذا، فضا گرم‌تر و صمیمی‌تر شد. ورودی تالار بسیار زیبا بود. با آنکه کمتر عکس می‌گیریم و شاید هم استعداد چندانی در این باره ندارم، با دوربین خود عکسی از ورودی تالار گرفتم و بر روی پست قرار دادم.
🔸فیلمی که ما دیدیم، آشفتهگی کاری از فریدون جیرانی بود. موضوع فیلم بسیار خوب و پرداخت آن نیز بسیار قوی بود. هرچند فیلم در ردیف فیلم‌های عشقی و جنایی به حساب می‌آید ولی موضوع فیلم کاملا اجتماعی بود و به خوبی از عهده‌ی کار هم برآمده بود.
🔸فیلم ارزش‌های اخلاقی متلاشی شده‌ی جامعه، ساختار آشفته‌ی اجتماعی، فاسد و پاره پاره را نشان می‌داد که هیچ چیز در جای خودش نیست و حتی عشق هم در برابر پول رنگ می‌بازد و آدم‌های خوب را در دچار آلودگی می‌کند. این آشفتگی اجتماعی در نحوه‌ی نوشتن آشفته گی نیز انعکاس داشت. داستان، دیالوگ‌ها، لوکیشن، نور، صدا، فیلم‌برداری موسیقی، انتخاب بازیگران و بازی‌ها همه خوب بودند. از دیدن فیلم لذت بردم و احساس کردم که چیزی یاد گرفته‌ام. فقط در مورد داستان، هنوز حس می‌کنم باربد با توجه به اینکه از مکرِ دریا آگاه شده بود نمی‌بایست فریب او را می‌خورد. از جیرانی عزیز و تمام عوامل فیلم و بازیگران آن به سهم خود سپاس می‌گویم.
🔸هم‌چنین که فیلم را می‌دیم، از اینکه سینما زنده‌است و به این‌خوبی جامعه را به تصویر می‌کشد بسیار خوشحال و امیدوار شدم. من فهمیدم که با این نشانه‌های زندگی می‌توان به آینده امیدوار بود. به سهم خود از تمام کارگردانان، بازیگران، و عوامل صنعت سینما و هم‌چنین از بنگاه‌های خدمات سینمایی و خدمات وابسته به آن و هم‌چنین مدیران دولتی این صنعت که هم‌چنان این صنعت را در مرز رقابت‌های جهانی به‌پیش می‌برند سپاس می‌گویم و برای همه‌شان آرزوی توفیق دارم.
🖌عباس آخوندی - ۱۲ بهمن‌ماه ۹۷
@AbbasAkhoundi
🔸از باغ‌موزه‌ی سینمای ایران خیلی شنیده بودم ولی تا کنون توفیق یار نبود که بازدیدی از آن داشته باشم. خوشبختانه امشب برای دیدن فیلم آشفتهگی فریدون جیرانی از جمله فیلم های شرکت کننده در بخش سودای سیمرغ جشنواره به آن‌جا رفتم. محیط که فوق‌العاده بود؛ هم تمیز و مرتب و هم با شور و نشاط و پُر از آدم‌هایی علاقمندی که برای دیدن فیلم‌ها آمده بودند. باغ زیبا، کافی‌شاپ شیشه‌ای و معماری زیبای بناها محیط را کم‌نظیر و جذاب ساخته‌بود.
🔸بدون اطلاع و بی‌خبر رفتم. ولی، از همان درب ورودی دوستانی که در کیوسک نشسته بودند مرا شناختند و مرا به سمت تالار فردوس راهنمایی کردند. در ورودی تالار آقای آیت ملک‌نیا مدیر سینماهای باغ آموزه به استقبال آمدند و محبت کردند. با فاصله کمی سرکار خانم لادن طاهری سرپرست محترم موزه سینما هم تشریف آوردند و با مهربانی و خوش‌رویی راجع به مجموعه توضیح‌های مختصری دادند و ما را به تالار هدایت کردند. همسرم هم با من بود. لذا، فضا گرم‌تر و صمیمی‌تر شد. ورودی تالار بسیار زیبا بود. با آنکه کمتر عکس می‌گیریم و شاید هم استعداد چندانی در این باره ندارم، با دوربین خود عکسی از ورودی تالار گرفتم و بر روی پست قرار دادم.
🔸فیلمی که ما دیدیم، آشفتهگی کاری از فریدون جیرانی بود. موضوع فیلم بسیار خوب و پرداخت آن نیز بسیار قوی بود. هرچند فیلم در ردیف فیلم‌های عشقی و جنایی به حساب می‌آید ولی موضوع فیلم کاملا اجتماعی بود و به خوبی از عهده‌ی کار هم برآمده بود.
🔸فیلم ارزش‌های اخلاقی متلاشی شده‌ی جامعه، ساختار آشفته‌ی اجتماعی، فاسد و پاره پاره را نشان می‌داد که هیچ چیز در جای خودش نیست و حتی عشق هم در برابر پول رنگ می‌بازد و آدم‌های خوب را در دچار آلودگی می‌کند. این آشفتگی اجتماعی در نحوه‌ی نوشتن آشفته گی نیز انعکاس داشت. داستان، دیالوگ‌ها، لوکیشن، نور، صدا، فیلم‌برداری موسیقی، انتخاب بازیگران و بازی‌ها همه خوب بودند. از دیدن فیلم لذت بردم و احساس کردم که چیزی یاد گرفته‌ام. فقط در مورد داستان، هنوز حس می‌کنم باربد با توجه به اینکه از مکرِ دریا آگاه شده بود نمی‌بایست فریب او را می‌خورد. از جیرانی عزیز و تمام عوامل فیلم و بازیگران آن به سهم خود سپاس می‌گویم.
🔸هم‌چنین که فیلم را می‌دیم، از اینکه سینما زنده‌است و به این‌خوبی جامعه را به تصویر می‌کشد بسیار خوشحال و امیدوار شدم. من فهمیدم که با این نشانه‌های زندگی می‌توان به آینده امیدوار بود. به سهم خود از تمام کارگردانان، بازیگران، و عوامل صنعت سینما و هم‌چنین از بنگاه‌های خدمات سینمایی و خدمات وابسته به آن و هم‌چنین مدیران دولتی این صنعت که هم‌چنان این صنعت را در مرز رقابت‌های جهانی به‌پیش می‌برند سپاس می‌گویم و برای همه‌شان آرزوی توفیق دارم.
🖌عباس آخوندی - ۱۲ بهمن‌ماه ۹۷
@AbbasAkhoundi
