امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اورمزد ، از ماه شهریور
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه : ۲۷ اَمرداد ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۷ آگوست ۲۰۲۴ ترسایی

17.08.2024

🌷🌷

🔹اورمَزد:

- اورمزد نام نخستین روز از هرماه سی روزه در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان است.

- اورمزد یا «هُرمزد» ویژگی وفروزه خداوندی در دین مزدیسنا و پیام زرتشت است.

اهورامزدا، خداوند جان و خرد، به چمار «دانایی وآگاهی بیکران هستی مند» است.

- در بینش زرتشت، اهورامزدا سرآغاز و سرانجام هستی می باشد.

برگردان هر بخش از این واژه:
اهو= هستی
اهورا= هستی دار، هستی مند
مَز= بیکران، دامنه دار
دا= دانایی، آگاهی

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

جهانت بکام و فلک یار باد
جهان آفرینت نگهدار باد
به کام تو بادا همه کار تو
خداوند گیتی نگهدار تو

پرسش:
با درود، آیا در متون زرتشتی بهشت را چگونه وصف می کنند؟ آیا همچون قرآن، می توان وصفی از بهشت نزد زرتشتیان یافت؟

پاسخ:
«بهشت» یک واژه پارسی است که گویش عربی آن را «جَنت» نامیده است. این واژه از «وَهیشتم مَنو» در اوستا آمده است (وه: به، خوب، نیک) - (وهیشتم: خوبترین)-  (منو: منش) بنابراین بهشت برترین فروزه (: صفت) واژه (به) است. «به- بهتر- بهشت» که همانند آن در زبان انگلیسی نیز آمده است «good,better,best». در بینش زرتشت، وهیشتم منو (بهشت) جایگاهی نیست که خداوند از پیش برای مَرتو (انسان) آماده کرده باشد تا پس از مرگ مکان نیکوکاران شود و بدکاران از آن بی بهره بمانند بلکه «بهشت» بهترین منش را انسان می تواند آگاهانه برای خود فراهم سازد و آن را برگزیند. هنگامی که مرتو کار شایسته ای را انجام می دهد که برگرفته ازمنش نیک باشد، و سبب خشنودی دیگران و روان هستی گردد در آن هنگام او روانی شاد وآرام خواهد داشت. آشکار است که آنزمان در«بهشت» اندیشه وکردار خویش به سرخواهد برد، این بهشت رابا پیروی از هنجار راستی برپایه خردمی تواند پیوسته در سرشت و روان خویش نهادینه سازد.

برگرفته از تارنمای روانشاد موبد کوروش نیکنام
@zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز وهمن ، از ماه شهریور
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه : ۲۸ اَمرداد ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۸ آگوست ۲۰۲۴ ترسایی

18.08.2024

🌷🌷

🔹وَهمَن:

- دومین روز از هر ماه سی روزه در گاه شماری ترادادی زرتشتیان، وهمن نام دارد.

- وهمن یا وهومن دو بخشی است. «وُهو» به چمار(معنی) نیک و خوب و «مَنَه» از بُن «من» به چمار اندیشیدن، شناختن و فهمیدن است.

- روز وهمن، نخستین روز «نبُر» در هر ماه، در گاه شمار ویژه زرتشتیان است. در چنین روزی از !کشتار جانوران و خوردن خوراک گوشت‌دار پرهیز می‌کنند.

- وهمن امشاسپند در جایگاه مادی خود، از چارپایان سودمند نگهداری می کند.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

بپرسیدم از مرد نیکو سخن
کسی کو به سال و خرد بد کهن
که از ما به یزدان که نزدیکتر
که را نزد او راه باریکتر
چنین داد پاسخ که دانش گزین
چو خواهی ز پروردگار آفرین

پرسش:
درود استاد، آیا بهدینان به سرنوشت  نیزباور دارند؟ اشو زرتشت در گاتاها اشاره ای به این نکته کرده است؟ سپاس

پاسخ:
خیر، دربینش زرتشت همه رویدادها برپایه خردمندی ودر پرتو دانش پیش خواهد آمد. هیچکس مجبور نیست تا به آنچه پیش رویش قرار می گیرد تن دردهد و آن را به حساب سرنوشت بگذارد. سرنوشتِ مَرتًو (= انسان) را چه کسی گزینش کرده است؟ شاید باور کنیم خداوند رقم زده باشد؛ ولی مگرخداوند دادگر(= عادل) نیست. پس بایستی سرنوشت همه را یکسان برگزیده و بخشیده باشد! در پیام زرتشت به جای باور به سرنوشت، «بخت» (= شانس و اقبال) وجود دارد که هرگاه ودر هر زمانی ممکن است تا پیش روی کسی نمایان شود. گزینش هرگونه بختی در هر زمان، با آزادی و اختیار است. مَرتویی که بخت یار باشد (خوش شانس) و با دانش و آگاهی بهترین بخت پیش روی خویش را گزینش کند، در زندگی کامیاب خواهد شد. 

برگرفته از تارنمای روانشاد موبد کوروش نیکنام
@zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اَردیبهشت ، از ماه شهریور
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه : ۲۹ اَمرداد ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی


۱۹ آگوست ۲۰۲۴ ترسایی

19.08.2024

🌷🌷

🔹اَردیبهشت:
- در گاه شماری ترادادی زرتشتی روز سوم در هرماه سی روزه، اَردی بهشت نام دارد.

- اردیبهشت دگرگون یافته‌ واژه اوستایی «اَشَه وَهیشتَه» در زبان اوستایی است که «اشا» به «اَرد» و «وَهیشتا» به «بهشت» در گویش پارسی دگرگون شده که به چمار «بهترین راستی‌» است.

- اشا، هنجاری است که نظام جهان هستی بر پایه‌ی آن پدید آمده و آنرا به‌ سوی پیشرفت و پویایی پیش می برد.

- در خُرده‌ اوستا، اردیبهشت امشاسپند به چَمار «بهترین پاکی و راستی» است که در جهان مینوی نماد پاکی، اشویی و نشان اشا (هنجار درست هستی) است.

- اردیبهشت درجهان مادی، نگهبانی از آتش را بر دوش دارد.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

تا نگردد درون و بیرون راست
بوی صدق از تو برنخواهد خاست
صدق آیینه ایست حال ترا
روی نفس تو و کمال ترا
تا تو باشی، ز راستی مگذر
مکش از خط راستگاران سر
صدق میزان کرده‌ها باشد
و آنچه در زیر پرده‌ها باشد
راستی ورز و رستگاری بین
یار شو خلق را و یاری بین

پرسش:
درود مهربان نیکنام. شما فرمودید که به پیامبر ما وحی نشده و الهام شده است. خواهشمندم تفاوت دقیق میان این دو را برایم آشکار سازید. سپاس بی پایان

پاسخ:
درود. ازآنچه درگزینه وحی برای پیامبران برداشت می شود این است که فرشته ویا فرشتگانی که نزدیک خداوند بوده اند، پیام هایی را درزمان هایی مناسب که شان نزول گوناگون نیز داشته است، از خداوند دریافت می کرده اند وآن را به گوش پیامبر یافرستاده خداوند (رسول) بازگو می کرده اند. پیامبر نیز همان گفته رسیده از خدا را به گوش مردم رسانده وآشکار است که هیچگونه دخالتی در کم وزیاد کردن آن نداشته است زیرا دراین صورت گفته خداوند تغییر می کرده است. ازآنجا که زرتشت  برای «اهورامزدا» نام ومکانی بیان نکرده است. جایگاه او را درآسمان نمی داند که برعرش تکیه زده باشد وفرشتگانی پیرامون اوباشند. بلکه اهورامزدا در بینش زرتشت، یک فروزه (صفت) است که «اهو» به چمار(معنی) هستی آفرین و«مزدا» به چماردانش بیکران است (دانش بیکران هستی آفرین) بنابراین زرتشت از دانش ودانایی در هستی به فراگیری دانش پرداخته و به آگاهی رسیده است. ندای درونی وبینش مینوی (سروش) به یاری او آمده وهرگاه پرسشی برایش پیش آمده با پژوهش درهستی، در پرتودل آگاهی والهام به رازهای گوناگون هستی پی برده وهریک را درسرودهایش (گات ها) بیان کرده است. گفتنی است اشاره می کند که هرکس با آزادی می تواند سخنان او را بپذیرد ویا به آنچه اندیشه دارد روی آورد. بدین روی دربینش وفرهنگ ایران باستان، فرشته وجود خارجی نداشته و وحی پدیدار نشده است.

برگرفته از تارنمای روانشاد موبد کوروش نیکنام
@zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز شهریور ، از ماه شهریور
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
سه شنبه‌ :  ۳۰ اَمرداد ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۰ آگوست ۲۰۲۴ ترسایی

2 0.08.2024

🌷🌷

🔹شهریور:
- چهارمين روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان، «شهريور» نام دارد.

- شهریور در اوستا به گونه "خشترَه وَئیریَه" آمده است که در گویش پارسی شهریور گفته می شود.

- واژه‌ خشترَه وَییریَه به چمار(معنی) پادشاهی وسروری مینوی و پادشاهی بر خویشتن است.

- آرمان زرتشت چنین است که مردم جهان در راه برقراری فرمانروایی راستی و درستی به تلاش و کوشش بپردازند. چون با برقراری سروری  راستین است تا هر کسی توانایی خواهد داشت تا بر دروغ و تباهی درون خویش چیره شود و راستی را جایگزین نادرستی کند.

- شهریور که به چم «شهریاری و نیرومندی مینوی» بوده درجهان مادی از فلزات پاسداری می کند. اینگونه شهریاری از اشا (هنجار هستی) سرچشمه دارد و همه‌ جهان را دربر می‌گیرد.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

روز شهریور از ماه شهریور ،جشن شهریورگان
بر همگان به ویژه بر پدران ، مردان و شهریاران نیک و پارسایی که در پرتو شهریاری اَهورایی ، آرامش و آسایش و شادی را برای جهانیان به ارمغان آورده و در  آبادانی جهان می کوشند ، فرخنده باد

واژه اوستایی شهریور ، "خشترَه وَئیریَه"
به چم شهریاری و سروری مینوی و پادشاهی بر خویشتن است.
در برگردان پارسی سروده اوستایی« یَتا اَهو وَئیریُو » آمده :

جهان آرمانی آنچنانکه آموزگار راستی (زرتشت) آرزودارد ، جهانی است باهنجار واز روی راستی

نیک منشی، بهترین پیشکش برای راستی پویان است.

شهریاری مینوی اَهورا (شهریور) یاور و پشتیبان پارسایان خواهد بود .
@zoroaster33

عمر به خشنودی دلها گذار
تا ز تو خوشنود بود کردگار
سایه خورشید سواران طلب
رنج خود و راحت یاران طلب
درد ستانی کن و درماندهی
تات رسانند به فرماندهی

جشن شهریورگان خجسته باد

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز سپندارمذ از ماه شهریور
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
چهارشنبه : ۳۱ اَمرداد ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۱ آگوست ۲۰۲۴ ترسایی

21.08.2024

🌷🌷

🔹سپندارمَذ:
پنجمین روز هرماه در گاه شماری ویژه مزدیسنان، سپندارمذ نام دارد.

- این واژه در اوستا، سپنته آرمیتی (=سپندارمذ) است. به چمار(معنی) پاکدلی و یکرنگی. اشغ و فروتنی. آرامش و آرمان پاک است.

- در گویش پارسی واژه سپنتَه آرمَئیتی به اسفند(اسپند) رسیده است. واژه‌ی آرمئیتی برابر واژهAramato ودایی است.

- سپنته آرمئیتی به‌گونه‌ی بانو است و نماد مهروزی، اشغ، فروتنی و باورمندی می‌باشد.

در اوستا «سپنته آرمئیتی» و به چم بردباری و فروتنی و آرمان سپند است. این امشاسپند در جهان مینوی نماد بردباری، شکیبایی و از خودگذشتگی‌ است و در جهان مادی نگهبانی از زمین را بردوش دار .

- خویشکاری سپندارمذ، خرم، پاک، آباد و بارور نگه داشتن زمین است. خشنودی سپندارمذ هنگامی فراهم می‌شود که زمین پاک بماند، کشت و کار شود یا کارایی نیک‌داشته باشد.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

مهربانی را اگر قسمت کنیم
من یقین دارم به ما هم میرسد
آدمی گر ایستد بر بام عشق
دستهایش تا خدا هم میرسد….

پرسش:
موبد نیکنام گرامی، فرمودید، اشوزرتشت به خوردن، نوشیدن و پوشیدن افراد کاری نداشته است، چرا از نوشیدن شراب سُکرآور منع شده ایم ودر بندی از گاتها بدان اشاره شده است.

پاسخ:

ناگفته پیداست که بینش و پیام اشوزرتشت، به چگونگی خوردن، آشامیدن و کارهای روزانه مَرتو(:انسان)اشاره ای نکرده است. به همین روی دستور(:احکام) ویژه ای نیز برای برای زندگی مرتوگان(:مردمان، بشر) به سفارش"اشوزرتشت" از آن روزگار به یادگار نمانده است.

آشکار است گونه ای خوراکی را «شایسته» ندانسته و سفارش نکرده و خوردنی دیگر را نیز«ناشایست» (منع) نکرده بلکه گزینش آن را به خردِ رسا و دانش هر روزگاری واگذار کرده است.

زرتشت در هات ۳۲ بند ۱۴ و درهات ۴۸ بند ۱۰ از یسنا (سرود پنجم گاتها)، اشاره به آیینی ویژه و نادرست کرده است که برخی مرتوها در آن روزگار، به سفارش پیشوایان دروغین، برای خشنودی خدایان پنداری خویش برپا می داشتند.

در چنین آیینی که شاید در تراداد(:سنت) مهرپرستان بوده است. گاو را قربانی می کردند، اندکی از گوشت آن را برآتش گذاشته، خون قربانی را با نوشابه ای سُکرآور که از گیاهی ناشناخته فراهم می شده درآمیخته، می نوشیدند. آنگاه فریاد زده و شادی می کردند تا به باور کاهنان آن روزگار، خدایان خشمگین را خشنود سازند چون مایل بودند از آن پس؛ بیماری، آفت، زلزله، آتشفشان وبدی ها به سراغشان نیاید!

زرتشت، آموزگار و پیام گوی ایرانی، در گفتار خود این شیوه را نادرست و نکوهش کرده، کار آنان را گناهی بزرگ می شمارد.

برگرفته از تارنمای روانشاد موبد کوروش نیکنام
@zoroaster33