همه روشنیهای تو راستیست
ز تاری وکژی بباید گریست
دل هرکسی بندهٔ آرزوست
وزو هر یکی را دگرگونه خوست
سر راستی دانش ایزدست
چو دانستیش زو نترسی بدست
خردمند ودانا و روشن روان
تنش زین جهانست وجان زان جهان
هران کس که در کار پیشی کند
همه رای وآهنگ بیشی کند
بنایافت رنجه مکن خویشتن
که تیمارجان باشد و رنج تن
ز نیرو بود مرد را راستی
ز سستی دروغ آید وکاستی
ز دانش چوجان تو را مایه نیست
به از خامشی هیچ پیرایه نیست
چو بردانش خویش مهرآوری
خرد را ز تو بگسلد داوری

گناه بودن قربانی کردن در دین زردشت چیست؟ اگر گناه است پس چگونه باید این گوسفند یا هر حیوان دیگر را قربانی کرد تا از آن خورده شود؟

پاسخ: 
موبد نیکنام

قربانی کردن که در سرودهای زرتشت نیز به آن اشاره شده و از کارهای ناپسند شمرده شده است. مراسمی بوده که گروهی در آن روزگار برای رسیدن به هدفی غیر از خوردن گوشت گوسفند، گاو و حیوان دیگر آن را انجام داده و با شادمانی و فریاد، خشنودی خود را از قربانی کردن در راه خدایان پنداری بیان داشته و ارزش مرتو(:انسان) بودن خود را با کشتار بی رحمانه حیوانات ثابت می کرده است.

نیاکان اندیشمند ما از آن پس با سفارش زرتشت این کار را نکوهیده دانسته و در مراسم آیینی، میوه های فصل را با کارد وچاقو برش داده (قربانی می کردند) و این شیوه همچنان در آیین گاهنبار خوانی و برمزار درگذشتگان زرتشتی انجام می شود که میوه های بریده شده بین باشندگان پخش می گردد. این رسم، یادگار جایگزینی برش میوه ها به جای قربانی وکشتار حیوانات است.

زرتشتیان به شوه(:دلیل) پیروزی در زندگی، زایش فرزند، رفت وبرگشت از مسافرت، خرید ماشین وخانه، پذیرش در دانشگاه، خشنودی خداوند و مانند آنها حیوانی را قربانی نمی کنند. نیاکان ما پس از زایش هرفرزند، نهالی همیشه سبز مانند سرو وکاج  را در خاک می کاشتند تا سرسبزی گسترش یابد.
اکنون نیز در پیروزی های زندگی وزسیدن به کامیابی ها و امتیازهای زندگی، گردهم آمده باشربت وشیرینی ودهشمندی شادمانی می کنند.

آشکار است از روزگاری که مرتو(:انسان) گوشت خوردن را نیزآموخته است. گوشت نیز بخش کوچکی از خوراک آنان شده است. مزدیسنان چهار روز در هرماه نیز کشتار نمی کنند و از خوردن گوشت پرهیز می کنند.     

🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

سرود«اَشِم وُهو» در اوستا چنین آمده است:

اَشِم وُهو. وَهیشتِم اَستی.
اوشتا اَستی.
اوشتا اَهمایی. هیَت اَشایی. وَهیشتایی. اَشِم؛

-برگردان:
اشویی بهترین گزینش است.
روشن روانی(:خوشبختی) است.
این چنین خورسندی برای پوینده ای است که خواهان بهترین اشویی باشد.
به برداشتی ساده تر، اشویی را تنها برای ارزش اشویی خواستار باشد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

☆ شیوه نذر کردن مزدیسنان ☆

بهترین شیوه  پیشکش مینوی (نذرکردن) در بینش زرتشت، انجام کار نیک است. آشکار است که هرکس هنر و توانایی ویژه ای دارد، بر او شایسته است تا بخشی دارایی خویش را مانند: "هنر"، "دانش"، "ثروت" و"سخن" را که دارد، به نیازمندان نیز برساند.

مرتو ها (:انسان ها) در بخش های گوناگون مادی و مینوی نیاز هایی دارد، بنابراین همه به گونه ای نیازمند(:محتاج) می باشند. در برابر آن هرمرتو نیز توانمندی های مادی و مینوی گوناگونی دارد که برخی برتر و بیشتر از دیگران است.  چنانچه بخشی از اینگونه توانمندی به ریخت (شکل) رایگان به نیازمندان رسانده شود،  بهترین شیوه پیشکشی (نذر) خواهد بود.

کسی که بنیادهایی مانند بیمارستان و آموزشگاه را در شهر وروستا دایر می کند.

کسی که با برپایی جشن ها وآیین هایی مانند «گاهنبار» و با دهش خویش، خوراک و پوشاک را برای نیازمندان فراهم می کند.

آنکه دانشی دارد و آموخته های خود رابرای بهزیستی و رستگاری به دیگران می آموزد.

دیگری که با راهنمایی ورایزنی خویش مشکلی را از پیش روی نیازمندان برمی دارد.

اندیشمند سخنرانی که گفته های نیک و سازنده را برای مرتوها بیان می کند.

نویسنده ای که با خامه (:قلم) خویش ودر نوشته اش، پیام بهروزی را بازگو می کند.

آنکه با پاک نگهداشتن آب، خاک، هوا و آتش زیستگاه را برای همه زیبا وسالم می سازد.

و همه کسانی که با سفارش اشوزرتشت، "خوشبختی خود را در خرسندی دیگران می جویند". (اوشتا. اَهمایی. یَهمایی، اوشتا. کَهمایی. چیت).
نذر و پیشکشی خود را به خوبی ادا کرده اند.

تا توانی به جهان  خدمت  محتاجان کن.
به "دمی" یا "درمی" یا "قلمی" یا "قدمی"
برگرفته از تارنمای www.kniknam.com
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز آسمان ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه : ۲۴ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۴ جولای ۲۰۲۴ ترسایی

14.07.2024

🌷🌷🌷

🔹آسمان:
- بیست‌وهفتمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) مزدیسنان، آسمان نام دارد.

- واژه «آسمان» در اوستا به گونه «اَسمَن» آمده که  ایزد نگهبان سپهر گردون است.

-  در استوره ایرانی، آسمان نخستین پدیده هستی است که در نسک پهلوی بندهشن از آن یاد شده است.

-  در باور باستانی ایران، آسمان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که به نور خورشید نیایش می‌شده، آسمان نیز گرامی بوده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

هر کجا هستم باشم
آسمان مال من است
پنجره ، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت

زندگی پس از مرگ در دین زرتشتی چگونه بیان شده است؟


پاسخ : 
موبد نیکنام
سخنی درباره زندگی پس از مرگ درپیام اشوزرتشت نیامده است.
برخی از نوشته های پهلوی مانند «اردای ویراف نامه» به داستان سرایی دراین باره پرداخته که باورپیش بینی شده یک موبد دوران ساسانی بوده است.

بیگمان:
کس نامد از آن جهان که تا پًرسَم  از اوی
احوالِ مسافرانِ عالم، چون شد؟

منش زرتشت بیشتر به شادی، آرامش و بهروزی مَرتوگان(:بشر) دراین جهان سفارش دارد نه جهان پس از مرگ که درآن بهترین نیازهای مرتوگان برآورده شود.  در چنین بینشی، زندگی در این دنیا نه تنها سکوی پرتاب به جهان پس از مرگ نیست بلکه زندگی در جهان مادی بایستی سرشاراز شادی وبهره مندی از داده های نیک اهورایی باشد.

  گفتنی است در باور ترادادی(:سنتی) زرتشتیان، رفتار و عملکرد تن هرکس، پیوسته روان او را گاهی خشنود و گاهی آزرده خواهد کرد. هرگاه کار نیکی ازاو سرزَنَد، خرسند وشاد خواهد شد، اینگونه شادی که برای روان فراهم می شود، بهشتِ مرتوگان است که در این جهان وبا اراده هرکس پیش خواهد آمد.

دراین بینش، خداوند از آغاز جایگاهی خوش آیند برای نیکوکاران به نام بهشت(:جَنَت) و جایگاهی برای آزار بدکاران به نام دوزخ(:جهنم) نیافریده است. بلکه هر دو واکنش در همین جهان درپی کنش ویژه خود روی خواهد داد، روان نیکوکاران در فرآیند کنش و واکنش، پیوسته درشادمانی به سرخواهد برد و روان بدکاران به هرهنگام،ناشاد و آزرده خواهد شد.🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز زامیاد ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه: ۲۵ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۵ جولای ۲۰۲۴ ترسایی

15.07.2024

🌷🌷🌷

🔹زامیاد:
- بیست‌وهشتمین روز  هرماه در گاه‌شماری ویژه ترادادی مزدیسنان، زامیاد نام دارد.

- واژه زامیاد از دوبخش آمده "زَم" به چمار(معنی) زمین و "یَزَت" به چمار ستودنی است.

- زامیاد نام ایزد پاسبان و نگهبان زمین است‌ که با فروزه نیک کنش، از او یاد شده است.

- زمین سرچشمه‌ی همه داده‌هایی است که برای زندگی بهتر پدیدار شده است.

- ايزد زامياد ( نگهبان زمين) با ايزد آسمان در کنار هم يا جداگانه سپندینه(:مقدس) شمرده شده‌اند.

- زمین ویژگی زایندگی و بالندگی دارد با این ویژگی ها نماد مادر برای مَرتُو(انسان) و دیگر زندگان روی آن است، بدین روی ستودنی و سپندینه بوده، در باور نیاکان ایرانی پاک و نیکو نگهداشتن آن سفارش شده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

مزرعِ سبزِ فلک دیدم و داسِ مه نو
یادم از کِشتهٔ خویش آمد و هنگامِ درو
گفتم ای بخت بخفتیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو
گر رَوی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک
از چراغِ تو به خورشید رسد صد پرتو
تکیه بر اخترِ شب‌دزد مکن کاین عیار
تاجِ کاووس ببرد و کمرِ کیخسرو
گوشوارِ زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دورِ خوبی گذران است نصیحت بشنو
آتشِ زهد و ریا خرمنِ دین خواهد سوخت
حافظ این خرقهٔ پشمینه بینداز و برو

شهر_سوخته ، شهر پیشرفته ی جهان باستان
@zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز مانتره سپند ، از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
سه شنبه: ۲۶ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۶ جولای ۲۰۲۴ ترسایی

16.07.2024

🌷🌷🌷

🔹مانترَه‌سپند:
- بیست و نهمین روز  هرماه، در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان، "مانتره‌سپند" نام‌دارد.

- واژه مانتره سپند از دو بخش پدید آمده است؛ نخست "مانتره" یا "مَنتره" به چَمار(معنی) سخن اندیشه برانگیز و بخش دیگر آن "سپَند" به چمار وَرجاوند و مقدس.

- این واژه در اوستا به ریخت «مانترَسپِنتَه» آمده است که درگویش پهلوی یا پارسی میانه «مَهرَسپنت» و در گویش پارسی امروزی به گونه «ماراسپند» و «مانترسپند» در آمده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

مگو آن سخن کاندرو سود نیست
کزان آتشت بهره جز دود نیست
میندیش ازان کان نشاید بدن
نداند کس آهن به آب آژدن
فروتن بود شه که دانا بود
به دانش بزرگ و توانا بود
هر آنکس که او کردهٔ کردگار
بداند گذشت از بد روزگار
پرستیدن داور افزون کند
ز دل کاوش دیو بیرون کند
بپرهیزد از هرچ ناکردنیست
نیازارد آن را که نازردنیست
به یزدان گراییم فرجام کار
که روزی ده اویست و پروردگار

 فلسفه زیارت گاه و پیرانگاه برای زرتشتیان چگونه است؟

پاسخ : 
موبد نیکنام
زیارتگاه واژه پارسی نیست. نیایش گاه به جایگاهی گفته می شود که از دیرباز تاکنون در سرزمین ایران وجود داشته است. نخستین نیایشگاه ها در راستای ارجگزاری به پدیده های نیک هستی و برپایی آیین های زاستاری(:طبیعی) بنا شده است.

مهرابه ها جایگاهی به ریخت گنبد، به رنگ آبی آسمان و زرین نگار به نشان پرتو نور خورشید بوده است که نیایش کنندگان، پیوسته روشنایی خورشید را در آن جایگاه گرامی داشته اند. بخشی از اوستا نیز «مهر یشت» نام دارد که از آن روزگاران به یادگار مانده است.

نیایشگاه هایی برای ایزدبانو «آناهیتا» بوده است که در کنار رودخانه، چشمه و دریا بنا می شده تا نیایش کنندگان آب را گرامی بدارند. نمونه آن نیایشگاه آناهیتا در بیشاپور فارس و کنگاور در کرمانشاه است.  «آبان یشت» نیز بخشی از اوستا برای ارجگزاری به آب بوده است.

آنگاه که ایرانیان به روزگار هوشنگ و گزارش شاهنامه، افروختن آتش را آموختند، جایگاه هایی نیز برای پرستاری ونگهداری آن بنا کردند.  «آتش نیایش» نیز بخشی از اوستا برای ارزش جایگاه آتش سروده شده است.

هنگامی که یکتاپرستی در سرزمین ایران سفارش شد، ایرانیان همچنان نیایشگاه ها را نگهداری کردند با این دگرگونی که در کنار ارجگزاری و پاک نگهداشتن آب، خاک، هوا و آتش؛ اهورامزدا نمادِ آگاهی و دانایی را نیز ستایش کرده باشند.

برخی از اینگونه نیایش گاه ها در دامنه کوه، کنار چشمه ها و رو به سوی روشنایی خورشید جای گرفته است. زرتشتیان، گونه هایی از آن را همچنان نگهداری و آباد کرده اند که نام « پیر» بر آنها گذاشته اند. پیر سبز(چک چک)، پیرنارکی، پیرپارس بانو، پیر نارستانه، ستی پیر و پیرهریشت، نیایشگاه های برجسته زرتشتیان در استان یزد است.

 زرتشتیان در روستاها نیز نیایشگاه های ترادادی دیگری مانند شاورهرم ایزد، مهر ایزد، اشتادایزد، پیرمراد، پیرچلچراغ، پیرخواجه خضر، بلاسگرد و... نیزدارند.

آتشکده ها و آدریان نیز کانون نگهداری آتش، آب، هوا وخاک در نزد نیاکان ایرانی بوده که برخی از آنان پس از ساسانیان به دست بیگانگان ویران گشته یا کاربری آن را دگرگون کرده اند.

در برخی از آتشکده های به یادگار مانده همچنان از روشنایی و گرمای مهر انگیز و دوستی پرور آتش پاسداری می شود و نیایشگاه هایی برای زرتشتیان است.

برخی از نیایشگاه ها «پیر» نام دارند. از آنجا که آخرین گام رازوری(:عرفان) در «آیین مهر» نیز «پیر» نام داشته است و در همه آنها روشنایی و آب درکنار هم ارزش داشته اند؛ گمان می رود که این مکان ها در آغاز نیایشگاه ها «مهر و ناهید» بوده است.

همانند چنین نیایشگاه ها نیز در شهرهای دیگر وجود دارد که پس از ساسانیان برخی نام «امامزاده» برخود گرفته اند. اندکی نیز همچنان«پیر» نامیده می شوند. «پیر بی بی شهربانو» در شهر ری و «پیر شالیار» در کردستان نمونه  آنهاست.

بیگمان در بخشی از دوره های تاریخی که ستم و آسیب فراوان تری به زرتشتیان وارد شده است، برای پاسداری از برخی نیایشگاه ها، روایت پناهندگی خواهران یا نزدیکان بی بی شهربانو( به روایتی نادرست دختر یزدگرد شهریار) نسبت داده اند تا پایدار بماند و تخریب نگردد.

گفتنی است  برخی نیایشگاه ها نیز سرایی برای گرد هم آیی و رایزنی، به سبب رهایی از بیداد دشمنان ورهایی از چالش وگرفتاری های هازمانی(:اجتماعی) بوده است.

اکنون زرتشتیان به باور ترادادی خویش همچنان در روزهایی ویژه از سال درچنین نیایشگاه هایی گردهم می آیند تا یاد نیاکان خود را گرامی دارند، پروردگار را نیایش کرده، داد و دهش کنند، با هم دیداری تازه داشته باشند و با شادمانی چند روزی را در نیایشگاه سپری کنند.

🔥🔥🔥

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

🌿🌸🌿

🔷 فلسفه سوگواري-زنده ياد موبد رستم شهزادي
به کوشش روانشاد موبد کوروش نیکنام
@zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اَنارام ، از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
چهارشنبه: ۲۷ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۷ جولای ۲۰۲۴ ترسایی

17.07.2024

🌷🌷🌷

🔷 اَنارام
- روز پایانی هرماه در گاهشمار سی روزه و ترادادی زرتشتیان انارام نامیده می شود.

- انارام به چَمار(:معنی) «روشنایی بی پایان» است که در اوستا به ریخت «اَنَغرَه رَاُوچَه» آمده است.
.
- کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی کرده، با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌کنند. در باور ترادادی نیاکانی، سرانجام روان آنان به سرای نور و سُرود رهسپار می شوند که سرشار از خرسندی و شادمانی است. این سرا، همان خانه‌ی واپسین  بوده که جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

ای که مرا خـوانـده ای ،راه نـشـانـم بـده
در شـب ظـلـمــانی ام، مـاه نــشـانـم بـده
از دل شـب می رسـد، نـور سـرا پـرده ها
در سـحــراز مشرقت،نور خدایم بــده
سر خـوشـی اين جـهـان، لـذت يک آن بُـود
آنچـه تو را خـوشـتـر است، راه بـه آنـم بـده

بینش مزدایی {۳}

درآغاز دو گوهر همزاد مینوی،
در سرشت و رویا شکوفا شدند.
که نیک و بد را
در اندیشه، گفتار و کردار پدیدار می کنند.
از این دو شیوه پیش روی،
نیکوکاران،
راه درست را گزینش خواهند کرد،
نه زیانکاران.

یسنا.هات ۳۰ بند۳

برگرفته از نسک:
گات ها، نغمه های ایران باستان
برگردان: موبد کورش نیکنام
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
@zoroaster33

سرگذشت ایوان مدائن

🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اورمزد ، از ماه اَمرداد
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
پنجشنبه : ۲۸ تیر ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۸ جولای ۲۰۲۴ ترسایی

18.07.2024

🌷🌷

🔹اورمَزد:

- اورمزد نام نخستین روز از هرماه سی روزه در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان است.

- اورمزد یا «هُرمزد» ویژگی وفروزه خداوندی در دین مزدیسنا و پیام زرتشت است.

اهورامزدا، خداوند جان و خرد، به چمار «دانایی وآگاهی بیکران هستی مند» است.

- در بینش زرتشت، اهورامزدا سرآغاز و سرانجام هستی می باشد.

برگردان هر بخش از این واژه:
اهو= هستی
اهورا= هستی دار، هستی مند
مَز= بیکران، دامنه دار
دا= دانایی، آگاهی

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار
خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار
صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار
که نه وقت است که در خانه بخفتی بیکار
بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق
نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار
آفرینش همه تنبیه خداوند دل‌ست
دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار
این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
کوه و دریا و درختان همه در تسبیح‌اند
نه همه مستمعی فهم کنند این اسرار
خبرت هست که مرغان سحر می‌گویند
آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار