Telegram Web Link
Forwarded from World Zoroastrian NEWS
#برتری_ویژگیهای_بینش_زرتشت

#کورش_نیکنام

برتری بینش زرتشت در ویژگی هایی نمایان می شود که در فلسفه سفارش شده وی آمده است و اینگونه می توان از آن یاد کرد.

زرتشت؛ پیام رسانی ساختار شکن بوده که مَرتوگان(:بشر) را از پندارهای نادرست وخرافه نگری رهایی بخشیده و از دیویسنایی(پرستندگان دیو: خدایان پنداری) به مزدیسنایی(ستایندگان مزدا: دانش وآگاهی) فراخوانده است.

زرتشت؛ خدایان آسمانی را نپذیرفته وستایش اهورامزدا، دانایی وآگاهی شکوهمند هستی را به مرتوگان سفارش کرده که این خدا در سرودهایش گات ها، سرآغاز وسرانجام هستی نامیده شده است.

زرتشت؛ شایستگی هر گزینشی را بهره مندی از "خرد" دانسته است. بدین‌روی گزینش های زندگی برای همه به ویژه گزینشِ دین، جای زندگی، همسر، پوشش وخوراک و هرگزینه دیگری در پرتو خرد و در راستای آزادی روی خواهد داد.

زرتشت؛ خداوند را پدید آورنده وآفریننده اهریمن(ابلیس) نمی داند بلکه اَنگرَه مینو(: مَنش ویران ساز) را که در گویش پارسی اهریمن نام گرفت برگرفته از تراوش اندیشه مَرتوی(انسان) کژاندیش ونادان می داند.

زرتشت؛ دین‌ را از واژه "دَاِنَه" برگرفته است که به چمار(:معنی) وژدان بیدار وآگاه، بینش درونی است تا هر کسی نیکی ها را از بدی درک کرده و گزینش کند. دیندار راستین کسی است که با وژدان آگاه نیکی وشادی را برای خوشبختی خود و خرسندی دیگران برگزیند.

زرتشت؛ خدای اندیشه خویش، اهورامزدا را تماشاگرِ رفتارِ مَرتوگان از بالا(عرش) نمی داند تا چنانچه گناهکار باشند، پس از مرگ آنان را به دوزخ(جَهنم) گسیل دارد و اگر فرمانبرداری از دستورهای خداوندی داشته باشد، او را به داشته های نیک(:نعمت) های مادی بهشت(جَنت) برساند. در بینش زرتشت، اندیشه و گفتار وکردار هر کسی"بهشت و دوزخ" را پدید خواهد آورد که در همین جهان روی خواهد داد نه اینکه خداوند سازنده جایگاهی به نام بهشت و دوزخ از آغاز آفرینش باشد.

زرتشت؛ از "اَشا" یاد می کند که هنجار و داد(قانون) هستی است. ذره ذره های جهان برپایه این هنجار به گردش درآمده و زندگی مرتوگان تا بزرگترین کهکشان ها را اداره می کند و به پیش می برد. سفارش زرتشت به جهانیان این است که برپایه "خرد" به بهترین گونه اشا که"اشا وَهیشتا" نام دارد دست یابند. تا شایستگی هویتِ مرتوگانی به دست آورند. او پیروان راستی را "اشَوَن" و آنکه از دروغ یاری بگیرد را "دُروَند" می داند. راستکار تنها به راستی اندیشه دارد و از بیان "دروغ مصلحتی" نیز پرهیز می کند.

زرتشت؛ دستورها(:احکامی) را از دینِ خود به مرتوگان سفارش نکرده است. بِکن ها و نَکن ها(امر به معروف ونهی از منکر) درپیام زرتشت نیامده، بلکه در بینش وی چگونگی بهره مندی وگزینش هرگونه خوراکی، چه نوشیدنی، چگونه پوشاکی، شیوه شستشوی دست وبدن، با کدام پا گام نهادن به هر جایی را به دانش وخرد همگانی واگذار کرده است.

زرتشت؛ با واژه" فرَشگَرد" مرتوگان را به تازه شدن در هر بخش از زندگی فرا می خواند. بدین روی کهنگی، پوسیدگی، ایستایی و پیروی کورکورانه از باور گذشتگان که ناشایست باشد را نکوهیده می داند.

زرتشت؛ پرستش سو(:قبله) را برای نیایش کردن، "روشنایی وفروغ" می داند. پدیده ای که ریشه مادی وجهانی ندارد ونمی توان در هر مناسبتی آن را نابود کرد. سفارش زرتشت بیشتر در فروزان شدن روشنایی درونی(اشغ) است.
آنکه پورشیراز(:حافظ)اشاره می کند:
از آن به دیر مُغانم عزیز می دارند،
که آتشی که نمیرد همیشه، در دلِ ماست.

زرتشت؛ مرتوگان را از هر نژاد و تیره ای یکسان می داند به ویژه دراین نگرش "زن ومرد" هیچیک بر دیگری برتری ندارند. چون گزینش های زندگی در پرتو آزادی و خرد روی خواهد داد. گسترش دین وفلسفه آن در گذرِ گاهداد(:تاریخ) زندگی زرتشت و پیروانش، هیچگاه با زور و استفاده از شمشیر روی نداده است.

زرتشت؛ زندگی در این دنیا را برتر از جهان پس از مرگ می داند. پس تن که جایگاه روان است نباید آزرده شود. نخوردن خوراک وروزه داری در دین نیامده است.

زرتشت؛ خواهان زندگی سرشار از راستی وشادی برای همگان است. با چنین نگرشی سوگواری و غمگساری نکوهیده دانسته شده، برای شادمانی خود و زیستگاه همگانی، آلوده کردن آب، خاک، هوا وآتش‌، از کارهای زیان آور و ناشایست است. آزردنِ جانوران وکشتار دینی(قربانی) کردن آنها را نکوهش کرده است.

زرتشت؛ مرتوگان را به سازندگی جهان هستی فراخوانده تا هریک سهمی در فراهم کردن خشنودی"گِئوش اوروان"(:روان هستی) داشته باشند.بدین روی کار وکوشش از جایگاه ارزشمندی برخوردار بوده و دگرگون آن، تنبلی، بیکاری وگوشه نشینی، کرداری ناشایست خواهد بود.

زرتشت؛ مرتوگان‌ را بنده و بَرده اهورامزدا نمی داند تا به هر شَوندی چنانچه از دارنده(مالک) و فرمانده خویش سَرپیچی کند، گناهکار شده وکیفر بد به وی برسد.بینش زرتشت با این ویژگی ها گزینش خواهد شد
(:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
@zoroaster33
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
نوروز آمد...

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
📜🕯️🖋️زادروز اشو زرتشت شاد باد

🌊🌿هنگام زادن و بالیدنش، آبها و گیاهان شادمان شدند.

🌊🌿هنگام زادن و بالیدنش، آبها و گیاهان بالیدند.

💎🧚‍♀️هنگام زادن و بالیدنش، همه آفریدگان سپند مینو به خود مژده رستگاری دادند:

🔥خوشا به روزگار ما، اینک آتُربانی زاده شد: سِپیتمان زردشت
...
(اوستا ـ فروردین یَشت ـ کرده 24 ـ شماره 93 و 94 )🔥

📯🔥📯ششم فروردین زادروز اشو زرتشت بزرگ، پیام آور
"اندیشه نیک، گفتار نیک، کردار نیک" خجسته باد. 🔥

🆔
@conference_iranvich🔥
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛   دی بآدر-- از ماه فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با

چهار شنبه‌: ۸فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۷ مارس ۲۰۲۴ ترسای

27.0 3.2024



.






🌷🌷


🔹دی به آذر:
- دی به آذر نام هشتمین روز هر ماه سی روزه در گاه‌شماری ویژه زرتشتیان است.

- دی به چَمار(معنی) آفریدگار و آذر نیز نام دیگری برای آتش، در گویش ایرانیان بوده است.

- در هر ماه سه روز با پیشوند «دی» در گاهشمار ترادادی وجود دارد که روز هشتم «دی‌به‌آذر»، پانزدهم «دی‌به‌مهر» و بیست‌و‌سوم «دی‌به‌دین» می باشند.

- روزهای دی با پسوند نام روز پس از خودش نامگذاری شده است.

- روزهای اورمزد، دی به آذر، دی به مهر و دی بدین که در این گاه شماری آمده است. به جای روزهای آدینه در هرماه، از روزهای شادی و آرامش و همزیستی در فرهنگ نیاکان ما بوده است.


🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from kourosh niknam
#سرگذشت_پیدایش_خدایان
بخش نخست

#موبد_نیکنام

از زمانی که مرتوگان(:بشر) در زندگی هازمانی خود درجای جای جهان به پیشرفت مناسبی دست یافتند.
از غار نشینی به یکجا نشینی و سپس ابزار سازی پرداختند. با هوشمندی که داشتند در هرگوشه از سیاره زمین به تمدن های گوناگون دست یافتند.
تا آن‌روزگار باور به خدایی نداشتند!
نمی دانستند، خدا چیست؟
خدا درکجا بسر می برد؟
خدا، چه توانمندی هایی دارد؟
چه نقشی در زندگی مرتوگان‌ دارد؟
.
تا اینکه هر مَرتُو با نداشتن دانش بسنده(:کافی)، دربرابر پیش آمدهای ناگواری که در زندگی و زاستار(:طبیعت) برایش پیش می آمد.
با نگاهی پندارگونه روبرو گردید. خُرافاتی شد. باور کرد که شاید نیروهایی ویران کننده وخشمگین‌نیز باید دراین هستی اثرگذار باشند تا چنین رویدادهایی ناگوار ورنج آور را پدید آورند.
آفت وبیماری ها، زلزله وآتشفشان، رعد وبرق وسیلاب، آتش سوزی های جنگل، خشم راهزنان وبیگانگان؛ اینها باید از نماد ونیرویی برآمده باشند! که خدایانی خشمگین آنها را پدید آورده اند. آنان نادیدنی می باشند.

به همین بهانه، بسیاری به تُوتِم پرستی روی آوردند.
هرتیره برای خود بُت هایی از سنگ وچوب درست کردند، تا به پرستش آنها بپردازند.
اینگونه بُت پرستی همچنان دربین برخی از تیره های هند وآسیا به یادگار مانده است.

در ایران باستان، برخی داده های زاستاری را جان‌مایه چنین‌ رویدادهای ناگواری پنداشتند.
بدین باور؛ خورشید و ماه، ابر وباد، آب وآتش را که بیشتر در دسترس بودند را بیشتر موشکافی کردند
از هریک درخواست یاری گرفته تا شاید از پیش آمدهای ناسازگار جلوگیری کنند.
تیشتر، فرشته باران زا شد تا درآسمان با دیو آپوش که نماد خشکسالی است به جنگ بپردازد.
وایُو ایزد باد یاری خواهد کرد، ورهرام ایزد پیروزی برساند، ایزدِ مِهر پیمانداری را گوشزد کند، اَناهیتا، آب چشمه ها را افزون سازد و...

بااین‌ فرآیند، مَرتوهای در هر کشوری، بین هرتیره(:قوم) وبا فرهنگ های گوناگون، استوره هایی برای خود پدید آوردند.
استوره هایی درجهان به ریخت(:شکل) درآمدند. وهمچنان برزبان ها روان می شود.

در این گیرودار؛
دغل بازانی سودجو نیز در هر هازمان، بین هر تیره پدیدار شدند. تا از جهان غیب بگویند

در سرزمین ایران، کرپان ها واوسیج ها(:پیشوایان پنداری) به یاری کاوی ها(:فرمانروایان هازمانی) به ریخت در آمدند.
پیشنهاد آنان، انجام آیین هایی شگفت انگیز برای جلوگیری و از بین بردن خشمِ نیروهای نادیدنی شد، که تنها آنان آگاهی داشتند.!

به دستور آنان،
نیاکان ما تا سده ها،  گاو را قربانی می کردند. خون آنرا با شیره گیاهی دیگر که هوم نام داشت آمیخته کرده ودر آیین هایی که کرپن ها نوآوری کرده وباور داشتند، می نوشیدند.
دراوج مستی و بیخردی، فریاد می زدند تا ازین پس، خشم خدایان پنداری فرو کش گردد!

تا بدین‌شیوه، زلزله وآتشفشان پیش نیاید.
کشاورزی آفت نبیند.
کسی تب نکند وبیمار نشود.
با این ویژگی های هازمانی در گستره پهناور سرزمین ایران؛
زرتشت چشم به جهان گشود.

او با با پندار نادرستِ اینگونه پیشوایان دروغین به مبارزه پرداخت. آنان را دیو یسنا(:پرستندگان بدی ها) دانست. چندی که گذشت، درپی آزار وی برآمدند.
زرتشت به زاستار روی آورد تا خود، به رازهستی پی ببرد.
زرتشت سال ها در چگونگی گیاه وجانور وآسمان وزمین اندیشه کرد.
جابجایی ستاره ها- پیدایش شب وروز- نوافشانی خورشید- حرکت آب و باد- رویندگی دانه ازخاک- بهار با جان گرفتن هستی- میوه های رنگارنگ در تابستان- برگ ریزان پاییزی- برف وکولاک زمستانی؛ همه درس زندگی وی شدند.

پس از سال ها زرتشت با درون نگری وخودآگاهی به سرچشمه هستی باور کرد وآنرا دانشی بی پایان خواند.
دانایی. وآگاهی که هرکس آن را بیابد، به راز هستی پی خواهد برد.
اشوزرتشت
ویژگی چنین فروزه ای را اهورامزدا نامید.
خدایی که جان می افزاید وخردمندی را سفارش می کند.
آنگاه، به میان مرتو ها بازگشت و پیام گوی رازهایی شد که از هستی دریافته بود.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
ادامه👇👇
Forwarded from kourosh niknam
#سرگذشت_پیدایش_خدایان
بخش ۲- 
#ویژگی_اهورامزدا

#موبد_نیکنام

اهورامزدا در پیام زرتشت که برگرفته از دل آگاهی وی بود. تابش فروغی تازه بر زندگی وباورهای مرتوگان در ایران وجهان گشت.
از آن‌ پس، بسیاری که از پندارهای نادرست وکردار دیویسنان گریزان بودند.
به اهورامزدا باور کردند.
خدای جان، نماد خرد ودانایی

مزداپرستی که زرتشت پیشنهاد کرد. جایگزین باورهای نادرست آن روزگار شد.
زرتشت پیام آوری شد که باید او را ساختارشکن‌ ونوگرا دردوران خود دانست.
مرتوگان‌‌را از ساختاری که بر دروغ و بیداد وخُرافات پی ریزی شده بود.
رهایی بخشید.
از آن پس خدای ایرانیان، اهورامزدا نام گرفت.

"اهورا" به چمار(:معنی) هستی مند وسراسر هستی است.
"مَزدا" از دو بخش‌پدید آمده.
"مَز " به چمار بیکران ودامنه دار.
"دا" نیز به چمار دانایی، دانش وآگاهی است.
اهورامزدا: دانایی وآگاهی هستی مند، دانش بیکران درهستی است.

اهورامزدا خداوند جان وخرد ایرانیان را‌ می توان در راستی‌ودرستی‌ها- در نیکی‌وخوبی‌ها-  در مهربانی‌ ومهرورزی‌ها- در جشن‌و شادمانی‌ها- در آزادی‌ وآبادانی‌ها' در برابری‌ها- در داد ودهش‌ها باید شناسایی کرد. جستجو کرد. درک ودریافت کرد.
هرآنچه که نیکو وسودمند باشد سرچشمه آن اهورا است.

اهورامزدا در آسمان جای نگرفته است.
خانه وکاشانه‌ای برروی زمین ندارد.
به بَنده وبرده نیازی ندارد.
فرشته(ملائکه وجبرئیل) درکنارش نیستند.
فرمان تازشگری وستمگری، کشتار باویرانی به کسی نمی دهد.

اهورامزدا، به فدیَه، قربانی وباج گیری، نیازی ندارد.
جهنم سوزان وبهشت باحوریان همراه با جوی مَی(:شراب) و پسران زیبا(:غلمان) با جوی عسل درجهان دیگری پس از درگذشتن پدید نیاورده است.
در زهدان(:رحم) زنی ندمیده وپسری از خود در زمین به یادگار نگذاشته است.
تیره ای برگزیده ندارد که با نژادی برتر برروی زمین پدید آورده باشد.
اهورامزدا
نیروی جادوگری وشگفت انگیز به کسی نداده است.
در عرش آسمان بر تخت، تکیه نمی گیرد.
در زمین وآسمان با معراج، با کسی دیدار نکرده وبه گفتگو نپرداخته است.
پیغام ودستوری را با کمک فرشتگان به کسانی برگزیده درسیاره زمین نداده تا آن را به مَرتوها(:مردم)برسانند.

بلکه:
هستی در این جهان، خود به‌ خود و با نیرو های زاستاری(:طبیعی) پدید آمده و به‌گونه بنیادی هرآنچه پشت این هستی نمایان باشد بایستی آنرا برگرفته از دانایی ودانش بیکران در هستی دانست.

اهورامزدا
بنیان آفرینش، سرآغاز و سرانجام همه هستی است.
اهورامزدا هیچ دستور و فرمان(:احکامی) برای زندگی روزانه مرتوگان پدید نیاورده بلکه دانش وخرد همگانی شیوه زندگی را گسترش خواهد داد..

در این بینش، هر مَرتو دوست وهمکار اهورامزدا در آفرینش و سازندگی می باشد.

واژه اهورامزدا از دوران هخامنشی در سنگ نبشته‌ها نیز به کار رفته است

🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

ادامه👇👇
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛   آدر-- از ماه فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با

پنجشنبه‌: ۹ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۸ مارس ۲۰۲۴ ترسای

28.0 3.2024



🌷🌷

🔹 آذر:
- نهمین روز هر ماه سی روزه در گاه‌شماری ترادادی زرتشتیان «آذر» نام‌دارد.

-  آذر یا آتش در باور نیاکان باستانی ما نماد پاکی، راستی و اشغ درونی بوده است.

زرتشتیان "آتش" را در کنار سه آخشیج(عنصر) آب، خاک وهوا گرامی داشته به ناپاکی آلوده نمی کنند.

پورشیراز(حافظ) می فرماید:
از آن‌‌ به دیر مغانم عزیز می دارند
که آتشی که نمیرد همیشه، در دل ماست.

مولانا:
آتش اشغ است که اندر نی فتاد
جوشش اشغ است که اندر می افتاد.
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد، نیست باد

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛   آدر-- از ماه فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با

پنجشنبه‌: ۹ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۸ مارس ۲۰۲۴ ترسای

28.0 3.2024



🌷🌷

🔹 آذر:
- نهمین روز هر ماه سی روزه در گاه‌شماری ترادادی زرتشتیان «آذر» نام‌دارد.

-  آذر یا آتش در باور نیاکان باستانی ما نماد پاکی، راستی و اشغ درونی بوده است.

زرتشتیان "آتش" را در کنار سه آخشیج(عنصر) آب، خاک وهوا گرامی داشته به ناپاکی آلوده نمی کنند.

پورشیراز(حافظ) می فرماید:
از آن‌‌ به دیر مغانم عزیز می دارند
که آتشی که نمیرد همیشه، در دل ماست.

مولانا:
آتش اشغ است که اندر نی فتاد
جوشش اشغ است که اندر می افتاد.
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد، نیست باد

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
درود دوستان همیشگی
با پوزش
ازینکه چندی به سبب خستگی راه
همانند همیشه در خدمت شما نخواهم بود
از فریبا خواهش کنم
که فرتورهای روزانه بالا را آماده می کند
زیر هر یک؛ گاهشمار ایرانی ترسایی را نیز بیفزاید
روزگار همگی با تندرستي آرامش
Forwarded from Fariba
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ خیر ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه: ۱۱ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۳۰ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

30.03.2024

🌷🌷🌷


🔹خُور
- یازدهمین روز هرماه سی روزه در گاهشمار ترادادی زرتشتیان "خُورُ نام دارد که  این واژه گاهی "خیر" نیز در گویش ادا می شود.

- خُور یا خیر که در اوستا به ریخت «هَوَرَخشَه اِتَه» آمده است، به چمار (:معنی) خورشید، آفتاب، گرمی و تابناکی با ویژگی بی مرگی و اَروَنداَسپ آمده است.

- این واژه در پارسی خُور، هور و خورشید گفته شده است.

- سرودی در خرده اوستا به نام «خورشید نیایش»  آمده است که نیاکان ما به هنگام تابش روشنایی خُور بر گستره سرزمین ایران می سرودند.

خُوراسان نام استان خاوری(شرقی) ایران بوده که هر بامداد از این دیار روشنایی خورشید به ایرانشهر می تابیده است.




🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from kourosh niknam
#پاسداری_از_زیستگاه

#کورش_نیکنام

در راستای قانون اشا، مرتو(:انسان؟ در برابر جهان هستی و آنچه در آن پدیدار شده پاسخگو(:مسئول) است.
مَرتوگان(:بشر)باید از ویرانی داده های مادی ومینوی درجهان هستی بپرهیزند.
یکی از نمود وشیوه های اندیشه نیک که در این فرهنگ بر آن سفارش شده، پاسداشتِ زیستگاه(:حفظ محیط زیست) است.

بر همه مَزدیسنان، پاسداری از زیستگاه خود وگرامی داشتِ چهار آخشیجِ(:عنصر) پاک کننده که آب، آتش، خاک وهوا،بایسته است.
آلوده کردن و بهره گیری نادرست یا بیهوده از آن ها، جزو کارهای ناشایست در باور بهدینان به شمار می آید.

این چهار آخشیج در باور زرتشتیان سپند وارژمند است. برخی از آنها نیز در اوستا، یشت وسرود ویژه‌ خود را دارند.
هر زرتشتی خویشکاری(:وظیفه) دارد در پاسداری وپاک نگاه داشتن ودرست بهره بردن از این آخشیج ها در زاستار(:طبیعت) کوشا باشد.

هوا:
هوا یکی از چهار آخشیج بوده که برای زندگی همه جانداران نیاز وبایسته است. آلوده کردن هوا، پی آمدهایی ناگوار وجبران ناپذیر بر زندگی گیاهان وجانوران خواهد داشت.

در گاه‌شمار ویژه مزدیسنان، روز بیست و دوم در هرماه به نام باد است. این ایزد در اوستا "وایو" نام دارد ودر رام یشت به خوبی از آن یاد شده است.

آب:
این آخشیج نمادِ گیتایی خُورداد امشاسپند است که پس از آتش، سپَنتد ترین گزینه درباور ترادادی(:سنتی) زرتشتیان است.
یشت پنجم اوستا، که بلندترین وکهن‌ترین یشتهاست،" آبان یشت" نامیده می‌شود.
که در ستایش آب های پاک وبالنده سروده شده است.
نیاکان ما، همه گونه آب را آلوده نمی کردند. ایزد نگهبان آب ها در اوستا، "اردویسور آناهیتا" نام دارد. دهمین روز از گاهشمار زرتشتی نیز آبان است.

خاک:
خاک یا زمین نماد چهارمین امشاسپند " سپنته آرمیی تی" است. در اوستا "زامیاد یشت" در بزرگداشت این آفریده نیک اهورایی سروده شده‌است.
خاک نیز مانند سه آخشیج دیگر چون در زندگی سودمند است، در ترادادِ زرتشتی ستوده شده‌است.
در ایران باستان، آبادانی وکشت وکار در زمین را کاری شایسته وکشاوزی را کاری پسندیده می‌ دانستند وآنرا به دیگر کارها برتری می‌دادند.
در سرودی ازاوستا "کسی که گندم می‌کارد راستی می‌افشاند".
بیست و هشتمین روز از گاه‌شمار زرتشتی به‌نام زامیاد، به‌چِمار (:معنی) زمین است.

آتش:
نماد مادی اردیبهشت امشاسپند وهمانند سه آخشیج دیگر درباورمزدیسنان ارژ وارزش ویژه ای دارد. آتش تنها آخشیجی است که خودش پاک کننده است، ولی هیچگاه آلوده نخواهد شد. بدین‌ روی ارزش ویژه ای دارد.

در داستان هوشنگ ازشاهنامه، نیاکان ما به روزگار پیشدادیان، راه افروختن آتش را آموختند وشیوه مهار کردن آنرا یاد گرفتند.
از آن دوران، دگرگونی شگرفی در چگونگی زندگی مَرتو ها پدید آمد. این رویداد از آن روزگار جشن سده نامیده می‌شود.

ایرانیان به روزگار اشوزرتشت نیز آتش را که پیش از آن شناخته بودند، به پیروی از سنت شایسته نیاکانشان، درآتشکده ها نگهداری کردند.
مزدیسنان همانند درفشی وَرجاوَند(:مقدس) تاکنون آتش را آتشکده ها فروزان نگاه داشته اند.

نیاکان ما، اهورامزدا (:دانایی وآگاهی بیکران هستی مند) را شیدان شید(:سرچشمه روشنایی ها) دانسته و نورِ آتش را پرتوی از فروغ اهورایی می‌دانند.
زرتشتیان به پیروی از نیاکان خود به هنگام نیایش، رو به سوی روشنایی می کنند آن را پرستش سو(:قبله)می دانند تا بدین شیوه روشنایی درون خویش را فروزان تر گردانند.

پورشیراز(:حافظ)
اشاره دارد:
از آن به دیر مُغانم عزیز می دارند
که آتشی که نمیرد همیشه، در دل ماست.

نهمین روز هر ماه درگاهشماری ترادادی زرتشتیان، "آذر"(:آتش) نام دارد.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
Forwarded from هما ارژنگی
دروازه ات که درگه مهر است و سروری ..چون روزنی به بارگه داد و داوری ، بر روی مردمان ، از هر تبار و کیش ، با هر نژاد و رنگ ...باز و گشاده بود....هما ارژنگی
Audio
تخت جمشید

ای تخت سرفراز که سر سوده ای به ناز،
بر سینه ستبر و شکیبای کوهسار،
ای جشنگاه مهر که تا اسمان به پاست،
شاهین بخت و فر همای تو پایدار... ‌‌

سرایش و خوانش : # هما ارژنگی
البوم : تخت جمشید

👍
Forwarded from هما ارژنگی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ای تخت سرفراز که سر سوده ای به ناز
برسینه ستبر و شکیبای کوهسار

ای جشنگاه مهر که تا آسمان به پاست
شاهین بخت و فر همای تو پایدار......

نماهنگ تخت جمشید
سرایش و خوانش: # هما ارژنگی
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ ماه ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه: ۱۲ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۳۱ مارس ۲۰۲۴ترسایی
31.03.2024

🌷🌷🌷




🔹ماه:
-  دوازدهمین روز در گاهشمار ترادادی زرتشتیان روز "ماه" نام‌ دارد.

- واژه ماه در اوستا به ریخت "ماوُنگهه" آمده و سرود "ماه نیایش" در خُرده اوستا در پاسداشت این پدیده آسمانی سروده شده است.

-  روز ماه یکی از روزهایی است که مزدیسنان به باور ترادادی خویش، از خوردن هرگونه خوراک گوشت‌دار پرهیز می کنند.


🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
Forwarded from ادب‌سار

از دور که سیاهی شهر پیدا شد دود و آتش بود که از شهر زبانه همی‌کشید. به شهر که رسیدیم کشته بود که بر جای-جای شهر فتاده بود، زنان و‌ مردان و کودکان.
تازیان هَتا بر جانوران دلسوزی نکرده آن‌ها را نیز کشته بودند.
ناگاه از برزنی سِدای بَربَت(بربط) شنیدیم، به کوی اندر(وارد) شدیم و مردی را سرگرم بَربت‌نوازی و پایکوبی دیدیم.
گفتیم ای مرد این چه کاری است؟
با چشمانی گریان و روزگاری پریشان گفت: سپاهیان مسلمان بر نیمروز تاخته و «یزیدابن‌مهلب» دستور کشتار همگان داد و کشتند و سوختند، من به همراه اندکی بیرون از شهر بودیم و پس از رفتن آنان آمدیم.
شگفت‌زده گفتیم پس این نواختن و پایکوبی از برای چیست؟
گفت: مگر نمی‌دانید که امروز نوروز است!


برشی از نبیک «تاریخ سیستان»
با بازبینی و ویرایش #محمدتقی_بهار
برگردان شده به پارسی

#نوروز
🥀 @AdabSar
Forwarded from Kam Joon
گفت:
ما مردم کتاب نمی‌خوانیم چون وقت نداریم. گرفتار صدها مشکلیم.

گفتم:
ما مردم گرفتار صدها مشکلیم، چون کتاب نمی‌خوانیم.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پارک قیطریه تهران گورستانی باستانی مربوط به ۳۰۰۰ سال پیش است.

آثار دوران عصر اول آهن.

🟢این شواهد نشان از آن دارد که مسجد بهانه است و احتمال قوی تلاش برای بدست آوردن دفینه هایی باشد که آهن آن از طلای ناب گرانبها تر باشد. 💍
2024/09/23 15:25:25
Back to Top
HTML Embed Code: