پیشینه زندگی انسان نئاندرتال درایران
.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ اهنود-- از گاه گاتابیو
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
آدینه: ۲۵اسفند ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی



۱۵ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

15.03.2024

🌷🌷🌷


آغاز چَهره گاهنبار هَمَس پَت میدیم گاه که به آن گهنبار پنجه یا پنجی نیز گفته می شود.
امروز روز اهنود

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

‍ 🔴 چرا سال ۱۴۰۳ را نباید «سال اژدها» بنامیم؟

✍ شاهین سپنتا

👈حتما شنیده‌اید که برخی می‌گویند سال ۱۴۰۳، سال اژدها است.
آیا می‌دانید علت این نامگذاری چیست و چرا بهتر است از آن صرف‌نظر کرد؟

◀️  گذاشتن نام حیوانات روی سال به روش اخترشناسی و طالع‌بینی مغولی ارتباط دارد. در گاهشماری مغولی (ختای و اویغور) هر سال را به نام حیوانی نام می‌نهند و این نام‌ها به صورت دوره‌ای در هر ١٢ سال با ترتیب ثابت تکرار می‌شود: موش، گاو، پلنگ (ببر)، خرگوش(گربه)، نهنگ (اژدها) مار، اسب، گوسفند(بز)، ميمون، مرغ، سگ، و خوک.

  ◀️ پس‌ از حمله مغول، به‌ ايران، استفاده‌ از گاه‌شماري‌ دوازده‌‌حيوانی، كه‌ خاستگاه آن مناطق خَتای و اويغور چین است در ایران متداول شد. اویغورها مردم ساکن شمال غرب چین هستند که در ایالت خودگردان سین کیانگ (اویغورستان) زندگی می‌کنند و ختای ولایتی تاریخی از بخش‌های شمالی و شمال‌غربی چین ‌است. مغولان‌ گاه‌شماری دوازده‌‌حيواني‌ را با خود به‌ سرزمين‌های تصرف شده‌ بردند و اين‌ گاه‌شماری در این سرزمين‌ها‌ شكل‌هاي‌ مختلف‌ به‌ خود گرفت‌.

👈 در نخستین روزهای سال ۱۳۰۴ خورشیدی، نمایندگان پنجمین دوره مجلس شورای ملی‌، گاه‌شماری خورشیدی کنونی ایران را تصویب کردند. در یکی از بندهای این قانون، استفاده از گاه‌شماری دوازده حیوانی (خَتای و اویغور) منع و منسوخ شد. در آن مصوبه آمده بود: «ترتیب سال‌شماری ختا و ایغور که در تقویم‌های سابق معمول بوده از تاریخ تصویب این قانون منسوخ خواهد بود.» 

👈 با این که استفاده از نمادهای گاهشماری دوازده حیوانی در تقویم ایرانی وجاهت قانونی ندارد اما هنوز هم در تقویم‌هایی که در کشور منتشر می‌شوند و همچنین در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی از این نمادهای مغولی استفاده می‌شود و مردم نیز ندانسته آن‌ها را به کار می‌گیرند و بر پایه خرافات، با توجه به حیوانی که نامش را بر روی سال گذاشته‌اند به آن سال و زایش‌یافتگان در آن سال برخی ویِژگی‌های اخلاقی را نسبت می‌دهند.

👈 بی‌گمان این باورها و خرافات که خوراک خوبی برای کتاب‌های طالع‌بینی است، نه تنها هیچ نزدیکی و نسبتی با فرهنگ ایرانی ندارد بلکه یادآور دوران سلطه مغول بر ایران زمین است و شایسته فرهنگ ایران زمین نیست.

👈 پیشنهاد می‌کنم به جای نظام دوازده حیوانی مغولی، هر سال را به نام یکی از گونه‌های جانوری در حال انقراض کشورمان نامگذاری کنیم تا همگان به شناخت بیشتری برای پاسداشت این گنجینه‌های ارزشمند طبیعی دست یابند.

@SHAHINSEPANTA
@jashnha2

‍ ۲۵ اسفند زادروز پروین اعتصامی

رخشندهٔ اعتصامی نامور به پروین اعتصامی در ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز به دنیا آمد. پدرش یوسف اعتصامی آشتیانی (اعتصام الملک) از نام‌آوران و نویسندگان و مترجمان پرآوازه پایان دورهٔ قاجار بود. در کودکی با خانواده به تهران آمد. پایان‌نامهٔ تحصیلی خود را از مدرسهٔ آمریکایی تهران گرفت و در همانجا آغاز به تدریس کرد. پیوند زناشویی وی با پسر عمویش بیش از دو و نیم ماه دوام نداشت. پس از جدایی از همسر، چندی کتابدار کتابخانهٔ دانشسرای عالی بود. دیوان اشعار وی در بردارنده بیش از ۲۵۰۰ بیت است. وی پانزدهم فروردین ۱۳۲۰ شمسی به بیماری حصبه درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.

پروین اعتصامی با جان‌بخشی به اشیا و بیان مضامین مدنظر خود از زبان این اشیا و حتی حیوانات مفهوم را چنان به سطح فهم عموم می‌رساند که درک معنای آن بی‌هیچ راهنمایی و شرحی ممکن است. او از روش مناظره در اشعار خود بهره برده و سوال و جواب‌ها را میان دو شیء و یا حیوان پیش می‌برد. او در این مناظره‌ها همواره مسائلی انسانی را مطرح کرده و درنهایت موضوع را به سرانجامی درست می‌رساند. در اهمیت این شیوه همین بس که با گذشت زمان این اشعار و حتی تک‌بیت‌هایی از آنها را بر سر زبان‌ها در کوی و بازار می‌شنویم و حتی برخی‌شان از پس تکرار زیاد، ضرب‌المثل شده‌اند.

پروین اعتصامی را می‌توان از آن دسته شاعرانی دانست که برای بیان نظر و عقیده‌اش در باب مضامین سیاسی دوران خود روش غیرمستقیم را برگزیده‌اند. در دیگر مضامین نیز این شیوه بر جذابیت اشعار افزوده است. مناظره‌هایی که میان انواع و اقسام چیزها خلق کرده با چنان قوتی پرداخته‌شده‌اند که آن جان‌بخشی کاملا درونی شده و خواننده بسان داستانی واقعی گفتگوها را پی می‌گیرد. او در هر مناظره خصیصه‌ای را مدنظر قرار داده و گفتگو حول همان موضوع پیش می‌رفته و در لابه‌لای این گفت‌وشنود مفاهیم اولیه اخلاق و اصول انسانی را شرح می‌داده است.

نکوهش بیجا
سیر یک روز طعنه زد به پیاز
که تو مسکین چقدر بدبوئی

گفت از عیب خویش بی‌خبری
زان ره از خلق عیب می‌جویی

گفتن از زشت‌رویی دگران
نشود باعث نکوروئی

تو گمان می‌کنی که شاخ گلی
به صف سرو و لاله می‌رویی

یا که هم‌بوی مشک تاتاری
یا ز ازهار باغ مینوئی

خویشتن بی‌سبب بزرگ مکن
تو هم از ساکنان این کویی

ره ما گر کج است و ناهموار
تو خود این ره چگونه می‌پوئی

در خود آن به که نیک‌تر نگری
اول آن به که عیب خود گوئی

ما زبونیم و شوخ‌جامه و پست
تو چرا شوخ تن نمی‌شویی

@XeradsarayeFerdosiYazd

پروین اعتصامی شاعر ساختارشکنی بود که بنا به گفته ملک‌الشعرای بهار، شیوه بدیعی در شعر داشت. نقل است زمانی که تخلص «پروین» را برای خود برگزید و بعد‌ها که تصمیم گرفت نام شناسنامه‌اش را نیز به آن تغییر دهد،‌ به‌نوعی ساختارشکنی کرد؛ چراکه چنین اسمی تا آن زمان، برای دختران مرسوم شناخته نمی‌شد. بعد‌ها شاعر در بیتی به دخترانه بودن این نام اشاره می‌کند:

ز غبار فکر باطل، پاک بايد داشت دل
تا بداند ديو، کاين آئينه جای گرد نيست

مرد پندارند پروين را، چه برخی ز اهل فضل
اين معما گفته نيکوتر، که پروين مرد نيست

از سویی دیگر پس از انتشار نخستین شعرهای پروین، عده‌ای با غرض‌ورزی، شاعر این اشعار را مرد معرفی کرده و در جنسیت او تردید داشتند. ازاین‌رو، شاعر در پاسخ به آن‌ها،‌ این ابیات را سرود.

چیرگی پروین بر زبان و ادبیات فارسی، زبان سلیس و روان و بیان فصیح و شاعرانه‌اش، اشعار وی را متمایز و برجسته می‌کند. ویژگی‌های شخصیتی پروین از دیگر مواردی است که مورد توجه بسیاری از بزرگان فرهنگ و ادب و آشنایان این بانوی بی‌بدیل شعر فارسی قرار داشت. چنانچه «سعید نفیسی» نویسنده و پژوهشگر ادبیات فارسی، در خصوص برخی از این ویژگی‌های شخصیتی چنین می‌گوید:

پروینی که من دیدم و بارها دیدم بدین گونه بود‌ که قیافه‌ای بسیار آرام داشت. با تأنی و وقار خاصی جواب می گفت و می‌نگریست. هیچ‌گونه شتاب و بی‌حوصلگی در او ندیدم. چشمانش بیشتر به زیر افکنده بود. یاد ندارم در برابر من خندیده باشد. وقتی که از شعر او، تحسین می‌کردم با کمال آرامش می‌پذیرفت. نه وجد و نشاطی می‌کرد و نه چیزی می‌گفت. هرگز یک کلمه خودستایی از او نشنیدم و رفتاری که بخواهد اندک نمایش برتری بدهد، از او ندیدم...

همین شخصیت درون‌گرا و روحیه متواضع پروین بود که هرگز به او اجازه نداد چیزی از خود یا برای خود بنویسد. در این ارتباط تنها ابیاتی که از بانوی ماندگار شعر فارسی باقی مانده، شعری است که برای مزار خود نوشته و بر سنگ قبر پروین اعتصامی نقش شده است:

اینکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است

گر چه جز تلخی از ایام ندید
هرچه خواهی سخنش شیرین است

صاحب آنهمه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است

دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی دوست دلی غمگین است

خاک در دیده بسی جان فرساست
سنگ بر سینه بسی سنگین است

بیند این بستر و عبرت گیرد
هر که را چشم حقیقت بین است

هر که باشی و زهر جا برسی
آخرین منزل هستی این است

آدمی هرچه توانگر باشد
چو بدین نقطه رسد مسکین است

اندر آنجا که قضا حمله کند
چاره تسلیم و ادب تمکین است

زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است

خرم آن کس که در این محنت‌گاه
خاطری را سبب تسکین است

@XeradsarayeFerdosiYazd

‍ ۲۵ اسفند زادروز «بانو پریسا» خواننده نامور آواز ایرانی

پریسا (با نام اصلی فاطمه واعظی) در ۲۵ اسفند ۱۳۲۸ در شهسوار (تنکابن فعلی) متولد شد. صدای خوش را از پدر و پدربزرگ به ارث برد و در دوران تحصیل، به تشویق پدر در برنامه‌های هنری شرکت می‌کرد تا اینکه در مسابقات هنری مدارس در رشتهٔ آواز رتبهٔ یکم را در میان همهٔ دانش‌آموزان سراسر کشور به‌دست‌آورد.

استعداد و نبوغ موسیقایی‌اش توسط محمود کریمی، که در آن زمان از اعضای هیئت داوران بود، کشف شد و بعد از آن آموزش موسیقی سنتی ایرانی (دستگاه‌ها و ردیف‌ها) را زیر نظر او آغاز کرد. لوید میلر در این باره نقل می‌کند: «استاد کریمی من را به کلاس بانوان هم دعوت کرد… پریسا هم در آن کلاس‌ها حضور داشت. مثل فرشته آواز می‌خواند، پیش از آن هیچ خوانندهٔ جاز یا کلاسیکی نشنیده بودم که مثل او آواز بخواند»

پس از چندی فعالیت در مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی، در سه دوره از جشن‌های شیراز شرکت نمود و آوازهٔ هنرش فراگیر شد.

پس از دو سال آموزش، پریسا به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و به مدت پنج سال فعالیت خود را با آن وزارت‌خانه ادامه داد. در این دوران اجراهایی در تلویزیون و کنسرت‌هایی در تهران و شهرستان‌ها برگزار کرد و نیز همراه با گروه‌های مختلفی که در آن وزارت‌خانه فعال بودند، کنسرت‌هایی در خارج از کشور به هدف معرفی موسیقی سنتی ایران برگزار نمودند.مجموعه فعالیت‌هایی که در این دوران انجام داد عبارتند از شرکت در سه جشن هنر شیراز، اجرای چند برنامه در تلویزیون، دانشگاه تهران، باغ فردوس، تئاتر شهر و اجرای کنسرت‌های متعدد در خارج از کشور.

پس از انقلاب اسلامی و محدود شدن فعالیت‌های هنرمندان زن، فعالیت‌های اجرایی‌اش متوقف شد و تنها به تدریس موسیقی ادامه داد. «آخرین برنامهٔ من در واقع سال ۱۳۵۷ بود که خارج از کشور در فستیوالی در ژاپن برنامه اجرا می‌کردم که همان زمان انقلاب شد و حتی راه‌های هوایی هم بسته شد. به همین دلیل ما حتی نتوانستیم به ایران برگردیم. بعد از آن به اجبار در سن ۲۶ سالگی بازنشسته شدم، بازنشستگی اجباری.»

از آن پس تا کنون او شاگردان متعددی را با موسیقی اصیل ایرانی آشنا کرده‌است. «فکر می‌کنم سال ۱۳۶۷ یا ۱۳۶۸ بود که دوباره از طرف مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی دعوت شدم که برای خانم‌ها تدریس کنم. مدت کوتاهی در آنجا تدریس می‌کردم، اما بعد به دلیل مسایلی که پیش آمد از آنجا هم بیرون آمدم و از آن سال به بعد در خانهٔ خودم تدریس می‌کنم. شاگردان زیادی هستند که با وجود این که در ظاهر امکان خواندن در ایران ندارند، با علاقه و انگیزهٔ بسیار قوی می‌آیند و این موسیقی را یادمی‌گیرند و این، جای خوشحالی دارد.»
در این دوران برخلاف تصور بعضی، او به خارج از ایران مهاجرت نکرد و در تهران سکنی گزید. «این موسیقی، موسیقی خارج از کشور نیست… یک نوع موسیقی معنوی است که کاملاً ریشه در فرهنگ معنوی و عرفانی مملکت ما دارد… خوشحالم که این کار را انجام ندادم و مهاجرت نکردم. به دلیل این که ماندن من در ایران، فرصت خوبی به من داد که بتوانم به عمق و معنویت این موسیقی بیشتر فکر کنم.»
پس از چندی که کنسرت‌های بانوان برای بانوان آزاد شد، وی هیچ‌گاه در این زمینه فعالیتی نکرد. «من هیچ وقت از این موضوع استقبال نکرده‌ام و هیچ وقت هم برنامه‌ای در ایران به این صورت اجرا نکرده‌ام. چون اعتقادی ندارم که فقط باید برای خانم‌ها خواند. این نوع موسیقی به جنسیت آدم‌ها کاری ندارد و با روح انسان‌ها سروکار دارد.»

@XeradsarayeFerdosiYazd

🔥

🎶 ای یوسف خوش نام ما

#باصداى:بانو پریسا
(آواز بیات ترک)

✍️ای يوسف خوشنام ما


ای يوسف خوشنام ما؛ خوش می‌روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما؛ ای بردريده دام ما

ای نور ما ای سور ما؛ ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما؛ تا می شود انگور ما

ای دلبر و مقصود ما؛ ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما؛ نظّاره کن در دود ما

در گل بمانده پای دل؛ جان می‌دهم چه جای دل
وز اتش سودای دل ؛ ای وای دل، ای وای دل

#مولانا

@XeradsarayeFerdosiYazd

🎶نمیدانم چه در پیمانه کردی

با صدای:بانو پریسا
آهنگساز:عارف قزوینی
مایه:افشاری

نمی دانم چه در پیمانه کردی جانم
تو لیلی وش مرا دیوانه کردی جانم
چه شد از در دل من جا گرفتی
مکن از خانه ویرانه کردی
حبیب من ویرانه کردی
جانم جانم ویرانه کردی خدا
زدی از هر طرف آتش جانم
مرا بیچاره چون پروانه کردی جانم
ای یار سنگین دلم ،لعبت خوشگلم
سر به پا در گلم
بفقی رازسه شاهانه کردی
حبیب من شاهانه کردی جانم

#عارف_قزوینی

@XeradsarayeFerdosiYazd

🎶 دل می رود ز دستم

با صدای:بانو پریسا
سنتور:پرویز مشکاتیان


دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را

ده روز مهر گردون افسانه است و افسون
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز
باشد که بازبینم دیدار آشنا را

#حافظ

@XeradsarayeFerdosiYazd

@zhuanchannel

"بهار" دارد هر ثانیه نزدیک تر می شودو تقویم ، مانند هرسال ،درست سرِ ساعت ،به وعده ی دیرینه اش عمل خواهد کرد
همه چیز ، دارد طبیعی و بی دخالتِ آدم ها پیش می رود

بازهم خیابان ،بازهم عطرشکوفه و پامچال وشمعدانی، بازهم امید ،
و بازهم دلهره ای شیرین و آشنا ...

همه مان هر سال چنین روزهایی ،جوری هیجان داریم که انگار قرار است اتفاقِ عجیبی بیفتد
هربار ، سال ، تحویل می شود
زمین ؛سبز ، درختان ؛پرشکوفه و آسمان؛ آفتابی و روح نواز
اما ما به همان زندگیِ معمولیِ متحول نشده مان بر می گردیم

ما بارها امتحان کرده ایم و می دانیم که با دگرگونیِ طبیعت، دگرگون نخواهیم شد
می دانیم که بهار ، فقط یک فصل است
که تغییرِ دنیای ما به خودمان بستگی دارد نه ساعت ها و فصل ها !
که اگر قرار به تغییر باشد ؛در زمستان و پاییز هم میشود تغییر کرد
و بهتر شد.ما همه ی اینها را می دانیم
اما باز هم مشتاقیم به این لحظه شماری و تغییرِ چند روزه
مشتاقیم به چیدنِ هفت سین و تجدیدِ دیدارها
مشتاقیم به این اشتیاقِ خاطره انگیز و اصیل ...

ما آخرش را می دانیم ! فقط دلمان آنقدر از تکرارِ روزها گرفته که فقط دنبالِ بهانه ایم برایِ جشن گرفتن !
دنبالِ بهانه ایم برای باهم بودن
و چه بهانه ای بهتر از عید ؟!

من هم با اینکه می دانم با بهارچیزی عوض نخواهد شد اما هر سال همین موقع ، مشتاقانه منتظرش می مانم و آمدنش را جشن می گیرم

من این بهانه ی کوچکِ خوشبختی و این رسمِ آباء و اجدادی ام را دوست دارم

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ اشتوَد-- از گاه گاتابیو
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه: ۲۶ اسفند ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی



۱۶ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

16.03.2024

🌷🌷🌷


برگزاری چَهره گاهنبار هَمَس پَت میدیم گاه که به آن گهنبار پنجه یا پنجی نیز گفته می شود.
امروز روز اُشتَوَد

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

نوروز، ستایش دانش ایرانیان
مقاله ای کوتاه از استاد #فریدون_جنیدی ، مجله #منظر اسفند ۸۸
https://www.tg-me.com/bonyad_neyshaboor

#مرتو_در_بینش_زرتشت،

#کورش_نیکنام

در پیام و بینش زرتشت، مَرتُو(:انسان) موجودی بی اختیار نیست که سرنوشتش را از پیش برایش برگزیده باشند و خودش درآن نقشی نداشته باشد.
اهورامزدا، مرتو را موجودی آزاد آفریده، به او نیروی گزینش داده تا بتواند راه زندگی را با ارادهً  برگزیند. به خواست خود، خوشبختی و یا برعکس رنج، سختی وبدبختی را در زندگی پذیرا باشد.
زرتشت پدید آمدن جهان هستی را بی هدف وشانسی نمی داند، بلکه والاترین آماج(:هدف) آن را گسترش راستی وهنجار درست در زندگی مرتوگان می داند.
در بینش وی، ساختار هستی ازآغاز تا انجام بر پایه راستی بنیاد شده است. 

از زمانی که مرتو با پیام زرتشت آشنا شد، وتلاش کرد تا آن را درزندگی به کارگیرد.
به هویت تازه ای دست یافت وراه پیشرفت درکارها راهدفمند دنبال کرد.
مرتوها دریافتند که در آفرینش نقش ویژه ای برعهده دارند، چنانچه بخواهند درجایگاه ارزشمندِ مرتوگانی استوار باشند.
به آن افتخار کنند، باید ویژگی هایی را در خود پویا وپایدار سازند.

برخی از نقش های مرتوگانی، در زندگی برپایهً آموزش های زرتشت، جوانه های پیشرفت وسازندگی اورا شکوفاتر، مرتو را از شادمانی وآرامش بیشتری بهره مند خواهد ساخت. 

نخستین آموزشی که زرتشت به مرتو می دهد باور داشتن به یکتایی خداوند است، او خدای یگانه را با ویژگی دانایی بیکران  در هستی می داند.
زرتشت باور دارد که پروردگار جهان سراسر نیکی وداد است.
زیرا خداوند از خردِ پاک ومقدس بهره دارد. دراین دیدگاه مرتو، دوست، یاور وهمراه خداوند است.
به همین روی از پدیدآورده خود ترس و وحشتی به دل ندارد.
نیازی نیست که به انگیزهً فرار از مجازات ومکافات خداوندی، برای او بندگی کند واز او هراس و ترس به دل داشته باشد.

زرتشت باور دارد که سرشت مرتو با نیکی و خوبی آمیخته شده است.
زیرا فروزه ای از نیروی اهورایی به نام فروهر جان مایهً سرشت اوست.
چنانچه مرتو از خرد رسا و پاک اهورایی که در نهاد خود دارد، بهره بگیرد.
هرگز به سوی ناراستی وکژی گرایش نخواهد داشت.
خداوند، مرتو را در گزینش راه نیک وبد آزاد گذاشته، به او آزادی داده تا سرگذشت پیش روی خویش را به نیکی یا کژی فراهم آورد.

هیچگاه به سرنوشت از پیش تعیین شده که خداوند برایش گزینش کرده، باور نداشته باشد.

ارزشمندترین بخش زندگی مرتو ها زمانی است که با کژاندیشی وبدی ها ستیزه کرده وراه درست زندگی را برای خویش برگزیند.
از دیدگاه زرتشت، مرتو هایی که در این مبارزه، راه راست را گزینش می کنند.
هدفشان رسیدن به آرامش وشادمانی است. زیرا وژدان او با گزینش اشا(:هنجار راستی) آرام وشاد خواهد شد.
در بینش زرتشت، خوشبختی مرتو با فراهم کردنِ شادی وخوشبختی برای دیگران فراهم خواهد شد، پس شاد کردن دیگران و خشنود ساختن آنان از راهکارهای پسندیده زندگی، برای رستگاری مرتوخواهد بود. 

به باور زرتشت، درجهانی که بر راستی استوار شده باشد، مرتوی دانا با یاری از خردِ رسا وهنجار راستی (اشا) که نتیجهً آن پیروی از اندیشهً پاک ، گفتار نیک وکردار شایسته باشد، به پیروزی خواهند رسید.

انجام کارنیک وخشنودی روان هستی از سفارش های ویژهً زرتشت به مرتوی خردمند است.
پیوستن به گروه نیکان را تنها خویشکاری مرتو ها نمی داند، بلکه کارنیک را شادی آفرین می داند.
در سرود اَشِم وُهو از اوستا، انجام کارنیک مرتو وپیوستن به هنجارراستی هنگامی برترین است، که برای ارزش راستی باشد. نه برای دریافت پاداش مادی، یا اینکه دیگران سپاسگزاری کنند.

در دیدگاه زرتشت، آزادی دربسیاری ازامور زندگی داد(حق) درست مرتو ها بوده، آزادی بیان، آزادی گزینش، کار، جای زندگی، آزادی انتخاب دوست، گزینش همسر، آزادی در گزینش دین، ازجمله آزادی های مرتوگانی است.
بیگمان چنانچه گزینش مرتوها از روی دانایی ورایزنی با خردمندانِ با تجربه باشد، گزینش وی نیک تر خواهد بود. در آن پشیمانی روی نخواهد داد.
با نگرش به آزادی دینی، پیروان زرتشت هیچگاه دین خود را نیز به زور به دیگران سفارش،نکرده؛ در پی کشتار دیگران برای گسترش دین نبوده اند. 

در بینش زرتشت ، مرتوها با سرشت آلوده با گناه به دنیا نیامده است که باید رنج وریاضت بکشند تا ذات خویش را پاک سازند. بلکه با کژاندیشی، دروغ ، گفتار ناسزا و کردار ناشایست در زندگی،  وژدان وروان خود را آزرده خواهند کرد. بنابراین مرتو با خودسازی وگزینش راه نیک در زندگی بایستی خود ودیگران را از پلیدی، ناپاکی ودروغ درامان دارد.
از انگره مینو (اهریمن) که همان کژاندیشی است دوری گزیند، زیرا سرچشمهً گفتار آزاردهنده ورفتار آسیب رسان است.

ادامه👇👇ح

ادامه از رویه نخست👆👆

از جلوه های ارزشمند بینش زرتشت برای مرتوها، پاسداشت زیستگاه همگانی است.

زرتشت آلوده کردن هوا، آب ،خاک وآتش را از کارهای ناشایست می داند.
مرتو را سفارش می کند تا هوا را آلوده نسازد بلکه درخوشبو ساختن آن تلاش کند، آب را پاک نگهدارد وبیهوده از آن استفاده نکند ، خاک را خوراک دهد، بکوشد تا سبزی وخرمی در آن بیشترگردد، به یاد نیاکان و به انگیزهً اینکه فروغ اهورایی در جان و روانش همچنان پایدار بماند، آتش را آلوده نسازد بلکه از آن پرستاری کند. به سوی روشنایی آتش؛ اهورامزدا را نیایش کند. 
دوستان
مرتو در زندگی خود باید نوگرا باشد. فرَشَه که یک واژهً اوستایی است، تازه شدن و پویایی رابه مرتو ها یادآوری می کند.
اندیشه وخرد، تن وروان مرتو، فرهنگ و رفتار مرتو باید به سوی تازگی وپیشرفت حرکت کند،
اشوزرتشت درپیام خود به مرتو سفارش می کند که پیوسته جهان را نو وزندگی را تازه گردانند.
به باور زرتشت، مرتو باید گام هایی هرچند کوچک در راه رسیدن به زندگی بهتر، سازنده تر و کسب آسایش همراه با آرامش بردارد.

بینش زرتشت دگرسانی(:تفاوت) بین مرتو ها، به ویژه زنان ومردان نمی داند.
در سرود یِنگهه هاتام ازاوستا، زنان ومردان درصورتی‌ نسبت به هم برتری دارند که در انجام کارنیک از یکدیگر پیشی(:سبقت) بگیرند.
زرتشت به جوانان سفارش می کند که اگر می خواهند زندگی خوب وآرامی با همسران خود داشته باشند بایستی در مهرورزی ونیک منشی سرآمد دیگری باشند.
واین شیوه را پشتوانهً ادامهً زندگی خویش بدانند.
وارونه آن، دروغ را سبب از هم پاشیدگی زندگی زناشویی مرتو یادآوری می کند. 

در پیام زرتشت مرتو برای شاد بودن آفریده شده، بنابراین پیروان زرتشت غمگساری وسوگواری را نمی پسندند، زن ومرد باید پیوسته شاد وخشنود باشند. زیرا در پرتو این فروزه ها، تن مرتوها نیرومند، روان او شاد خواهد شد.
درنتیجه گرایش به کار وکوشش در او فزونی می گیرد.
در این بینش خوشبختی وآسایش واقعی مرتو با تلاش واز راه راستی به دست می آید. هرگز مرتویی که از راه ناشایست خود را خوشبخت می داند که در پندارش دارد، به خرسندی واقعی دست نیافته است. 
زرتشت تنها آرزوی مرتو را نزدیک شدن به اهورامزدا می داند وآغازِ این حرکت را شناختِ راهِ رستگاری و راژوری(:عرفان) می داند.
پیام آور آیین راستی باوردارد که شاد وخوشبخت ساختن دیگران و خدمت کردن به مرتوگان، بهترین شیوه نیایش خداوند است.

مرتو بایستی آنچه را که آرزو دارد تنها از خداوند خود(دانش هستی) درخواست کند.
از استوره نگری وخرافه پنداری دوری گزیند.
نیروهای مادی و ساختگی را رهایی بخش و یاری کننده خود باور نکند.
مرتو با داشتن اندیشه وخرد، خویشکاری دارد دانش اندوزد. به یاری خرد رسای خویش، با مشکل ونارسایی های زندگی مبارزه کند.
 
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام

مغولها هم خواستن به میراث جهانی یونسکو بپیوندند

خاستگاه نوروز ایرانه
و جالب این که کارکرد فرهنگ اینجوریه که هر قومی به ایران حمله کرد
با وجود کشتار زیاد اما آخر‌ش تحت تاثیر فرهنگ ایران قرار گرفت .و...
از روم تا اسکندر مقدونی و اعراب و مغولها و عثمانی و...

فرهنگ غنی یعنی این
داخل هیچ فرهنگی هضم نشد و اقوام مهاجم را تحت تاثیر قرار داد...

Join → @Aparat_Tv 📺

📢گروه نقالی و شاهنامه خوانی زرتشتیان ایران
نخستین گروه شاهنامه خوانی جامعه زرتشتیان

🔸به سرپرستی پریا ماوندی
⚜به خجستگی روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان پارسی
تقدیم می کند:
◽️نقل بنا نهادن ایوان مدائن
با هنرمندی:
ویستا بلندی، آرینا ایرانی، پانیذ فرهی، رادان کرمانیان، هودانوش نمیرانیان، بردیا ارغوانی، تریتی باستانی اله آبادی، آترین مذکوری، ویستا سلامتی
پژوهش و تنظیم متن برای اجرا: موبدیار پریا ماوندی
تدوین: فرزیو بختیاری، شینا سرداری

🔸به امید یاری پاسداران میراث فرهنگی برای روزهای سخت ایوان مدائن


@shahnamehpajohan
Www.shahnamehpajohan.ir

شعر: فردوسی
موسیقی: افشین سپهری
پیانو: پیام خواست‌خدایی
اجرا: گروه کر ایرانی سیاتل

قطعه «آفرین» که در آخرین جلسه کلاس شاهنامه و اسطوره به آن اشاره شد. این اثر بر پایه آخرین بیت شاهنامه آفریده شده که در آن فردوسی چنین می‌گوید:

هر آنكس كه دارد هش و راى و دين
پس از مرگ بر من كند آفرين

تکرار کلمه «آفرین» در این اجرا، پژواک صدای ماست که پس از بیش از هزار سال، بر پایه آنچه استاد طوس فرموده وی را آفرین می‌گوییم و شاهکار بی‌مانندش را می‌ستاییم.

بناهاى آباد گردد خراب
ز باران و از تابش آفتاب

پى افكندم از نظم كاخي بلند
كه از باد و باران نيابد گزند

برین نامه بر عصرها بگذرد
همى خواندش هر که دارد خرد

چو این نامور نامه آمد به بن
ز من روی کشور شود پرسخن

از آن پس نميرم كه من زنده‌ام
كه تخم سخن را پراكنده‌ام

هر آنكس كه دارد هش و راى و دين
پس از مرگ بر من كند آفرين

@shahnameh_seattle

بنام ایران

به آگاهی می رسانیم

دومین کنفرانس ایرانگرایی حزب رستاخیز ایرانگرایان و جنبش رنسانس ایرانی با
برنام:

“ چشم اندازی برای آینده ایران آرمانی” 

در تاریخ چهارم و پنجم ماه می در کشور فرانسه و در شهر پاریس برگزار خواهد شد.

روز نخست این همایش در روز شنبه ۴ می
در چهارچوب سه پنل با جستارهای:
آبادگری
دادگری
  آزادی
برگزار خواهد شد.

یکشنبه ۵ می؛ در دومین روز این همایش؛ نشستی دوستانه خواهد بود که گفتگویی میان هموندان و هم اندیشان است تا دیدگاهها و یا نقد خود را در راستای بهبود و پیشبرد آماج و اهداف حزب رستاخیز ایرانگرایان بیان کنند.

از اینروی
چنانچه خواهان باشندگی و همراهی در این کنفرانس هستید برای نام نویسی و دریافت کارت ورود به نشست و دعوتنامه رسمی؛ آمادگی خود را به دبیرخانه حزب باایمیل زیر اعلام بفرمایید.
[email protected]


ما ایران را از بلندای دماوند و تیسفون و توس می نگریم.

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ سپنتَمَد-- از گاه گاتابیو
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه: ۲۷ اسفند ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی



۱۷ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

17.03.2024

🌷🌷🌷


برگزاری چَهره گاهنبار هَمَس پَت میدیم گاه که به آن گهنبار پنجه یا پنجی نیز گفته می شود.



🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

🔰گوترش: نوروز جوامع فرامرزی را متحد می کند🔰

نیویورک- دبیرکل سازمان ملل متحد، نوروز را شروعی جدید برای بیش از 300 میلیون نفر در جهان دانست و گفت: ورود بهار و تجدید طبیعت؛ متحد کننده جوامع فرا مرزها و ترویج صلح و همبستگی در خانواده ها و نسل ها است.

آنتونیو گوترش در جشن روز بین المللی نوروز که در سازمان ملل متحد و با مشارکت 12 کشور حوزه نوروز برگزار شد، افزود: نوروز در حقیقت یک لذت عظیم برای بازگشت به این جشن فوق العاده است.
وی ادامه داد: من فکر می کنم همه می دانند که هیچ چیز در جهان ما مهم تر از روح نوروز نیست. هنگامی که ما در سراسر جهان شاهد اختلافات، گرفتاری مهاجران و پناهندگان و در بسیاری از نقاط جهان هم شاهد نژادپرستی هستیم، واضح است که همه ما به روح نوروز نیاز داریم.
دبیرکل سازمان ملل متحد اضافه کرد: جهان به روح نوروز نیاز دارد تا بتواند به صلح، عدالت، فهم، ظرفیت احترام متقابل و ظرفیت جمع آوری اطلاعات اجازه دهد جمعیت این جهان در اطراف ارزشهای اصیل گرد هم آیند.
گوترش با قدردانی از سفرای کشورهای حوزه نوروز و ابراز خوشحالی از حضور در این مراسم، اظهار کرد: نوروز آشتی و همسایگی خوب را تشویق می کند. ارزش های آن منعکس کننده آن است که ما می توانیم هر روز و هر جا ملل متحد باشیم.
وی افزود: آغاز یک سال جدید، ظرفیت جدیدی را به ارمغان می آورد و به ما فرصت می دهد تا تعهد خود را به صلح، توسعه پایدار و حقوق بشر تجدید کنیم. همچنین فرصتی برای تجدید تعهد ما نسبت به کرامت انسانی است.
دبیرکل سازمان ملل متحد خاطرنشان کرد: نوروز فرصتی برای تقویت عزم ما در مسیر جدید، برای ساختن آینده ای موفق برای همه است تا هماهنگ با طبیعت زندگی کنند.
گوترش نوروز را یادآور اشترکات و تنوع داشته ای ملت ها دانست و با الهام از روح دوستی، هماهنگی و احترام به طبیعت آرزو کرد همه یک نوروز موفق، شاد، سالم و صلح آمیز داشته باشند.
جمهوری اسلامی ایران، افغانستان، عراق، ترکمنستان، تاجیکستان، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان،هند، پاکستان، آذربایجان و ترکیه در برگزاری این مراسم که به سفره هفت سین مزین شده بود، مشارکت داشتند.