در كارگاه‌های خیاطی كه بیشتر در اشتغال زن است. گاه مردان زیردست زنان قرار می‌گیرند و حقوق زنان سرپرست بیش از مردان است. همچنین در لوح‌ها به حرفه‌هایی برمی‌خوریم كه در آن‌ها زنان به‌كار گرفته نمی‌شده‌اند. در مدیریت حوزه‌های دیوانی و یا محاسبات و حسابرسی‌ها از كار زنان خبری نیست، چنین برمی‌آید كه اگر كاری به منظور كنترل بخش‌های گوناگون اداری، نیاز به ترك محل و جابه‌جایی و سفر دور و نزدیك را داشته است. برای انجام آن از زنان استفاده نمی‌شده است. زن‌ها در كارهای ثابت استخدام می‌شدند كه ناشی از ضرورت حضور زن در خانواده بود.

اما زن‌های خانواده شاهی از موقعیت دیگری برخوردار بوده‌اند. این‌ها آزادی عمل وسیعی داشته‌اند و نه فقط املاك بزرگ، بل كارهای عظیم را با همه كاركنانش اداره می‌كرده‌اند و درآمدهای گزاف داشته‌اند.
در لوح‌های گلی در مجموع به نام چهار زن از خانواده شاهی برمی‌خوریم: «آتوسا»، «ارتیستونه»، «رته‌بامه» و «اپاكیش». آتوسا بزرگترین دختر كورش بزرگ،‌ همسر داریوش بزرگ و مادر خشایارشاه بود. در لوحی به میزان جو وگندمی اشاره می‌شود كه از درآمد مالیات به آتوسا اختصاص یافته است.

ارتیستونه خواهر كوچك آتوسا هم مانند او سهمیه مالیاتی گندم و جو و انجیر داشته است. این‌ درآمدها به كاخ ملكه، كه لابد ملك‌های بزرگی نیز داشته است، تحویل می‌شده است. ارتیستونه دست‌كم در هر یك از آبادی‌های ورنتوش، مدنه و كوگنكا یك كاخ داشته است.

در میان لوح‌‌ها به دو سند بسیار جالب برمی‌خوریم كه مكمل یكدیگر است. در آنها از «فرنكه»، رئیس تشریفات به «آریائینه»، سرگله دار دربار دستور تحویل 100 گوسفند و همزمان به شراب‌دار دستور تحویل 2000 لیتر شراب را به ملكه‌ صادر می‌كند. به این‌ ترتیب گمان می‌رود كه ملكه ارتیستونه در آغاز سال 503 پ . م ضیافت بزرگی در تخت جمشید داده بوده كه در آن 2000 مهمان دعوت داشته‌اند.

مخارج به مراتب بالاتری برای ملكه رته‌بامه ثبت شده است. او كه دارای موقعیت مهمی بوده در لوح‌های دیوانی نام او بیشتر از دیگران ذكر شده. رته‌بامه دختر نیزه‌دار داریوش و نخستین زن داریوش پیش از رسیدن به سلطنت بوده است. چنین برمی‌آید كه رته‌بامه دارای املاك زیادی در منطقه عیلام بوده است.

ملكه دیگری كه گروه‌های كارگری را زیر نظر خود داشت اپاكیش است. او گروه‌هایی از كارگران در شیراز را زیر نظر خود داشت.

اما در لوح‌های دیوانی فقط گفت‌وگو از زنانی است كه در خدمت دولت‌اند و یا به زنان درباری برمی‌خوریم و از صدها هزار زن دیگر كه در طیف عملیات دیوانی قرار نمی‌گرفته‌اند، خبری نمی‌یابیم. اینها زنان پیشه‌وران، كشاورزان و یا زن‌های مستقل ملاك بوده‌اند. به اینان تنها هنگام پرداخت مالیات محصول یا چارپایان برخورد می‌كنیم، اسناد حقوقی به جای مانده از دیگر سرزمین‌های امپراتوری، مانند بابل و مصر، نشان می‌دهد كه زنان این مناطق شخصیت‌های حقوقی كاملا مستقلی داشته‌اند. این زن‌ها بی‌آنكه چیزی از ثروت شخصی خود را از دست دهند و یا مالكیت‌شان به خطر بیفتد، می‌توانستند دعوی حقوقی طرح كنند.

زنان از زبان شاهنامه فردوسی:
در شاهنامه به ویژه در بخش اساتیری، ‌قهرمان‌ها و شخصیت‌های زن، نماینده گروهی از زنان جامعه‌اند كه آرمان‌های اجتماعی و فرهنگی در نقش و شخصیت آنها متجلی می‌گردد و اساسا به مقام و منزلت زنانی ارج‌گزاری می‌شود كه هماهنگ با هنجارهای اجتماعی و پایبند به دین و آیین زمانه باشند و زنانی كه اندیشه و كردارشان برخلاف روند عادی جامعه باشد و هنجار‌شكن و مخالف اصول اخلاقی و مذهبی جامعه باشد، ‌نكوهش می‌گردند. در واقع فردوسی با مطرح ساختن نقش‌هایی متفاوت از زنان، خط مرزی بین عناصر پاك و ناپاك می‌كشد و بدین‌گونه با توجه به نهاد و اندیشه و كردار، هركدام از زنان در یكی از دو سوی مرز قرار می‌گیرند و داستان آموزنده زندگی‌شان سروده می‌شود.

در شاهنامه قهرمان‌ها و شخصیت‌ها هرچند به ظاهر یك نفر و تنهایند، اما نقش هریك بیانگر مجموعه‌ای از افراد گوناگون است. گردآفرید با همه كم‌مانندی خود در شجاعت و رزمندگی نقشی دارد كه ویژگی‌های زنان پاك و دلیر را در آن می‌توان یافت. او را می‌توان چكیده و نمونه‌ای دانست از همه زنان جنگجو و پایبند به اصالت فرهنگی ایرانی.

سودابه نمونه پلیدی‌ها و تباهی هاست كه با نیروی پاك و عنصر خیر (سیاوش) به مقابله برمی‌خیزد و از آنرو كه برتری در نهایت با نیروی خیر است، سرانجام كار سودابه مجازات و نابودی است و درس عبرتی برای جامعه.

ارنواز و شهرناز، پرتویی از مظهر كمال و پاكی‌اند كه زمانی بر سیاهی نیروی اژدهایی ضحاك می‌تابند؛ اما سرانجام پس از این دوره، تطهیر می‌شوند و به اصل نیك خود بازمی‌گردند. داستان زندگی این دو به نوعی نمایانگر این نظر است كه در نهایت، نیروی پاك از ناپاك جدا می‌گردد و هیچ‌گونه آمیختگی واقعی بین نیك و بد نمی‌تواند وجود داشته باشد.

فرانك نمونه ایثارگری و فداكاری مادران آزاده است كه در همه حال پارسایی و خوی و منش مادرانه‌ی زنان روشن‌بین را دارد.

رودابه با همه جسارت و بی‌پروایی در عشق، پاكدامن و مطیع پدر و مادر است و پایبند به رسم و آئین زمانه. درواقع عشق پرشور او به زال با تمام بی‌مانندی‌اش، عشق بی‌هویت نیست.

تهمینه نیز هرچند بی‌پروا به خوابگاه رستم می‌رود اما نكوهش نمی‌شود؛ چه او رستم را از سر هوی و هوس نمی‌خواهد؛ نیاز او نیازی غریزی و میل طبیعی زن به مادر شدن است و مقام مادر والاست و او كه نیاز به مادر شدن را احساس می‌كند نمی‌تواند مورد نكوهش قرار گیرد و رستم  چون پهلوانی دیندار و خردمند است و از همین روست كه هیچكدام گامی آن سوی مرز اخلاقی و فرهنگی نمی‌گذارند.

منیژه نیز از بی‌پروایی در عشق به دشواری و شوربختی كشیده می‌شود، اما با همه تب و تاب خود در عشق به بیژن، وفادار وپایبند به اوست. در مهر ومحبتی كه نثار وی می‌كند ذره‌ای اندیشه ناپاك راه نمی‌یابد، او از زر و جاه و مقام خویش برای كسب رضایت محبوب می‌گذرد و هرچند دختر قدرتمند بزرگی چون افراسیاب تورانی است، اما دوستدار واقعی بیژن، پهلوان ایرانی است و سرانجام برای همین پاكی عشق و ایثار است كه مورد پذیرش فرهنگی جامعه ایرانی قرار می‌گیرد.

كتایون نیز نمونه ایست از گذشت و ایثار و عشق، كه در پی انتخاب گشتاسب به همسری، از شكوه قصر پدر در روم چشم می‌پوشد و به زندگی ساده‌ای با همسر راضی می‌شود.

زنان شاهنامه چه در قصر شاهی و چه زنان عادی همه برگزیده‌ای از كل جامعه هستند كه فردوسی با آوردن نمونه‌هایی از آنها شخصیت و مقام زن در آن روزگار را از شروع داستان كیومرث كه اولین انسان است تا پادشاهی یزدگرد به تصویر می‌كشد و با كمی دقت متوجه می‌شویم كه زنان در شاهنامه دارای شخصیتی مستقل و البته در مواردی وابسته به مردان خود هستند.
اما با مروری كامل بر تمام این اسناد و آثار به جای مانده از آن دوران درمی‌یابیم كه زن در ایران باستان دارای شخصیت مستقل بوده و هم‌پای مرد در اجتماع حضور داشته است.
✍✍✍
✍آشتیانی، جلال‌الدین(1381). زرتشت، مزدیسنا و حکومت(چاپ هشتم)، تهران: شرکت سهامی انتشار
اصل‌و نصب دین‌های ایرانیان باستان، ✍ عبدالعظیم رضایی. صفحات 148و502
گاتها، سروده‌های زرتشت، گزارش دكتر حسین وحیدی
از زبان داریوش، ✍ پروفسور هاید ماری كخ، ترجمه دكتر پرویز رجبی صص269و270
زن در شعر فارسی، نوشته زینب یزدانی صص 40 تا 43
داستان‌های زنان شاهنامه، نوشته زهرا مهذب، صص 3و4و5
✍مهرداد پاکدهی

روز جهانی زن بر همگان خجسته باد. بویژه بر زنان دلیر ایران زمین

روز جهانی زن بر همه بانوان ایران و جهان گرامی باد ❤️

من« دوشیزه مکرمه:» هستم، وقتی زن ها روی سرم قند می سابند و  همزمان قند توی دلم آب می شود.

من « مرحومه مغفوره » هستم، وقتی زیر یک سنگ سیاه گرانیت قشنگ خوابیده ام و احتمالاً هیچ خوابی نمی بینم من « والده مکرمه » هستم، وقتی اعضای هیات مدیره شرکت پسرم برای خودشیرینی ۲۰ آگهی تسلیت در ۲۰ روزنامه معتبر چاپ می کنند

من « همسری مهربان و مادری فداکار » هستم، وقتی شوهرم ...برای اثبات وفاداری اش  البته تا چهلم،آگهی وفات مرا در صفحه اول پرتیراژترین روزنامه شهر به چاپ می رساندمن « زوجه » هستم، وقتی شوهرم پس از چهار سال و دو ماه و سه روز به حکم قاضی دادگاه خانواده قبول می کند به من و دختر شش ساله ام ماهیانه فقط بیست و پنج هزار تومان ، بدهد

من « سرپرست خانوار » هستم، وقتی شوهرم چهار سال پیش با کامیون قراضه اش از گردنه حیران رد نشد و برای همیشه در ته دره خوابید.

من « خوشگله » هستم، وقتی پسرهای جوان محله زیر تیر چراغ برق وقت شان را بیهود همی گذرانند. من « مجید » هستم، وقتی در ایستگاه چراغ برق، اتوبوس خط واحد می ایستد و شوهرم مرا از پیاده رو مقابل صدا می زند. من « ضعیفه » هستم، وقتی ریش سفیدهای فامیل می خواهند از برادر بزرگم حق ارثم را بگیرند. من « بی بی » هستم، وقتی تبدیل به یک شیء آرکائیک می شوم و نوه و نتیجه هایم تیک تیک از من عکس می گیرند. من «مامی » هستم، وقتی دختر نوجوانم در جشن تولد دوستش دروغ پردازی می کند.

من « مادر » هستم، وقتی مورد شماتت همسرم قرار می گیرم چون آن روز به  یک مهمانی زنانه رفته بودم و غذای بچه ها را درست نکرده بودم. من « زنیکه » هستم، وقتی مرد همسایه، تذکرم را در خصوص درست گذاشتن ماشینش در پارکینگ می شنود.

من « مامانی » هستم، وقتی بچه هایم خرم می کنند تا خلاف هایشان را به پدرشان نگویم. من « ننه » هستم، وقتی شلیته می پوشم و چارقدم را با سنجاق زیر گلویم محکم می کنم و نوه ام خجالت می کشد به دوستانش بگوید من مادربزرگش هستم... به آنها می گوید من خدمتکار پیر مادرش هستم. من « یک کدبانوی تمام عیار» هستم، وقتی شوهرم آروغ های بودار می زند و کمربندش را روی شکم برآمده اش جابه جا می کند

من «بانو » هستم، وقتی از مرز پنجاه سالگی گذشته ام و هیچ مردی دلش نمی خواهد وقتش را با من تلف بکند. من در ماه اول عروسی ام؛ «خانم کوچولو، عروسک، ملوسک، خانمی،عزیزم،عشق من، پیشی، قشنگم، عسلم، ویتامین و.....» هستم. من در فریادهای شبانه شوهرم، وقتی دیر به خانه می آید، چند تار موی زنانه روی یقه کتش است و دهانش بوی سگ مرده می دهد، «سلیطه » هستم.

من در محاوره ی دیرپای این کهن بوم ؛ « دلیله،محتاله، نفس محیله مکاره، مار،ابلیس،شجره مثمره، اثیری، لکاته و....» هستم. دامادم به من « وروره جادو » می گوید. حاج آقا مرا «والده » آقا مصطفی صدا می زند.. من «مادر فولادزره» هستم، وقتی بر سر حقوقم با این و آن می جنگم. مادرم مرا به خان روستا «کنیز» شما معرفی می کند..
واقعا من کیستم ؟😔

بلقیس سلیمانی

📖 زن در آئین زرتشتی
👤 کتایون مزداپور
🗃 #تاریخی #تاریخ_ایران #ادبیات_ایران

✍🏻کتاب نایاب زن در آیین زرتشتی پژوهشی گرانسنگ از کتایون مزداپور می‌باشد.
نویسنده این کتاب، با بهره‌گیری از کتاب‌های زرتشتی و کتاب‌های قدیمی که به زبان پهلوی (بازمانده از دوران اشکانیان و ساسانیان) نوشته شده و تا امروز به دست ما رسیده است، کوشیده است تا تصویری از جایگاه اجتماعی زن در دین زرتشتی و در ایران باستان ارائه دهد.

💬 کتاب زن در آیین زرتشتی را به دانشجویان و پژوهشگران تاریخ ایران باستان و علاقمندان به مطالعه در باب فرهنگ و تمدن ایرانی پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب نایاب، چاپ کشور آلمان می‌باشد.

📗 زن در آئین زرتشتی
👤 کتایون مزداپور
📖 [ @LibraryPersianPdf ]

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ ارد ،از ماهِ اسفند
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه: ۱۹ اسفند ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی


۹مارس ۲۰۲۴ ترسایی

09.03.2024

🌷🌷🌷


🔹اَرد:
- بیست‌ وپنجمین روز هرماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) مزدیسنان "ارد" نام دارد. 

- ایزد ارد یا «اَرت»، در اوستا  به ریخت «اَشی وَنگوهی» آمده است که چمار(:معنی) آن؛ توانگری، بی نیازی، خواسته و دارایی است.

- آموزه های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توان‌گری و به‌دست آوردن خواسته‌ و دارایی سفارش می‌کند.

- پیروان این بینش، برای به دست آوردن و رسیدن  به خواسته‌های خود از راه درست و راست، کار و کوشش را گزینش کرده و از بیکاری،  تنبلی و کاهلی پرهیز می‌کند.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

در گاهشماری کهن ایران (که سی نام برای سی روز ماه بود و ۱۲ ماه و یک پنجه برای هر سال!) روز اِرد از ماه سپندارمذ سال چهارسد هجری روزی بود که به گفته فردوسی فرزانه، سرایش شاهنامه به پایان رسید!

سرآمد کنون قصه‌ی یزدگرد؛
به ماه سپندارمذ،  روزِ  اِرد!

ز هجرت شده پنج هشتاد بار،
که پیوستم این نامه‌ی نامدار!

پس، روز ارد از ماه سپندارمذ سال ۴۰۰ مَهی (۳۸۸ خورشیدی) که در گاهشماری خیامی (جلالی) برابر روز نوزدهم اسفندماه است، روز فرخنده پایان سرایش شاهنامه است!

به فراخور این روز خجسته، «خردسرای فردوسی یزد» فعالیت رسمی خویش را آغاز می‌کند!

به این انگیزه، نخستین نشست همگانی مشترک «انجمن شاهنامه چکامه مهر یزد» و «خردسرای فردوسی یزد» از ساعت ۱۸:۰۰ تا ۲۰:۰۰ امروز شنبه نوزدهم اسفند در تالار همایش دانشگاه امام جواد (ع) واقع در میدان اطلسی؛ بلوار شهیدان اشرف، بلوارجوادالائمه، از ساعت ۱۸ آغاز می‌شود.

گام‌های استوار یاران را گرامی می داریم.


@XeradsarayeFerdosiYazd

چگونه شدیم آنچه هستیم

مهرداد

🔷 كوشش پادشاهان از هرگوشه ايران نشان ميدهد خواست آنان فرمانروايي بر همه ايران بعنوان گستره اي از تاريخ و فرهنگ مشترك يا يك ملت بوده است

🔷 مهرداد دوباره همه ایران را زیر یک پرچم گرد آورد و از یک پادشاهی کوچک به شاهنشاهی تبدیل کرد.

🔷 مهرداد بزرگ را همپای کوروش بزرگ دانسته اند. او معمار اصلی تاسیس سلسه دیرپای اشکانی یا پارتیان بود.

🔷 ایران در زمان مهرداد قدرت برتر شرق و رقیب شکست ناپذیر امپراتوری روم شد که ابرقدرت غرب بود كه جز ايران هيچ قدرتي توان ايستادگي در برابر آن را نداشت.

@Bahamstan


ويدئو با كيفيت بالاتر:

Youtube:
https://www.youtube.com/channel/UC_HXBVggACqQ5Kxi31TzSWQ

Aparat:

https://www.aparat.com/bahamestann

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ اشتاد ،از ماهِ اسفند
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه: ۲۰ اسفند ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی


۱۰ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

10.03.2024

🌷🌷🌷

🔹اَشتاد:
- بیست‌وششمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) زرتشتیان "اشتاد" نام دارد.

- «اَشتاد» به چَمار(:معنی) راستی و درستی است.

- واژه‌ اشتاد در اوستا به ریخت اَرشتاد یا ارشتات بوده که اکنون اشتاد بیان می شود.

- ايزد اشتاد همکار و یاور امشاسپند «اُمُرداد» بوده و در اوستا به چمار «کار و دادخواهی» هم آمده است.

- در استوره  ایرانی، اشتاد نام یک ایزدبانو است واین ایزد، راهنمای مینویان و گیتیان است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#ناسزا_و_بدگویی_به_دین_زرتشت

✍ #موبد_کورش_نیکنام

برخی وبلاگ وتارنما در اینترنت بنیاد شده که  به باورهای دین زرتشت توهین کرده ناسزا می گویند. تهمت هایی مانند آتش پرستی و وگانه پرستی واحکام بیگانه با اندیشه زرتشت را به پیروانش نسبت می دهند.

باور ما همان زبانزد(:ضرب المثل) ایرانی است که می فرماید: شنونده باید دانا باشد. بدین روی نخست بایستی گفته ها را شنید، سپس درستی یا نادرستی آن را بررسی و پژوهش کرد.

مگر تنها به باورها و اندیشه پیروان زرتشت توهین می شود؟ از هنگامی که مَرتو(:انسان) در هر جایی که به سر بُرده و اندیشه ای تازه یی را بیان کرده باشد. گروهی در برابر آنها ایستادگی کرده اند. کسانی که نابخرد بوده و شاید دست نشانده ی زورمداران و مزدور شده اند، دست به اینگونه رفتارها ی ناشایست زده اند که گاهی به جنگ و خونریزی نیز کشیده شده است.

بیشترین آمار کشتارهای تاریخی که در جهان روی داده به سببِ برتری جویی دینی و شمشیر برخی از پیروانِ پی وَرز(:متعصب) دین های خرافی و پندارگرا بوده که دیگران را بی دین وکافر دانسته اند.
آشکار شد که به روزگار کنونی نیز بر اثر برخی از باورهای نادرست در جهان، اینگونه برخوردهای ناشایست همچنان روی دهد.
نوشته های سپند(:مقدس) را می سوزانند، کاریکاتورهای زننده از خانواده پیامبران چاپ می کنند.
پرستشگاه دیگران را ویران می کنند.
با خویش کشی(:انتحاری) بهشت را برای خود خریداری می کنند.
با همین شیوه و گماشتگی(:ماموریت) یا پندارهای نادرست؛ برای رهپویان بینش زرتشت، که پیوسته دارنده ی آیین راستی و خرد بوده اند و هزاران سال است که پیروانی نیک اندیش، پرتلاش، سازنده و نام آور در جهان داشته، بدگویی کرده و ناسزا می گویند!

دیر زمانی است که نابخردان و غرض ورزان با اَنگ زدنِ (:تهمتِ) آتش پرستی، دوگانه پرستی، زناشویی با نزدیکان(:ازدواج بامحارم)، ستم به زنان و نکوهش برخی آیین های خرافی که با اندیشه زرتشت  هم خوانی ندارد؛ تلاش دارند تا چهره تابناک بینش زرتشت را پوشیده نگه دارند.

بدین روی اینگونه دُروَندان(:دروغکاران) به هر روزگاری با هوشمندی و شکیباییِ راستی پویان روبرو شده اند. با این زبانزد که باور داریم "پاسخ نابخردان، خاموشی است!"

بیگمان با چنین انگیزه و دیدگاهی باور داریم که فلسفه و بینشِ زرتشت در پرتو:
خرد گرایی،
راستی پویی،
آزادی گستری،
شادی آفرینی،
برابری همگانی،
پرهیز از خرافات،
نو گرایی وسازندگی،
و پاسداری از زیستگاه(:محیط زیست )؛
در هر جا وهر دوران‌ ارزش و شایستگی ویژه خود را خواهد داشت.

خُرسندیم چون جوانه های اندیشه زرتشت که برگرفته از شاخه های درختِ تنومند وریشه دار فرهنگ راستی وخرد در سرزمین‌ایران است،  پیوسته شکوفاتر خواهد شد.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

به مناسبت هشتم مارس #روز_جهانی_زن، برای بانوان و دخترکان سرزمینم ایران که ۱۴۰۰ساله مورد بی‌مهری و ستم مکتب و مذهب دد بیابانی تازیان قرار گرفته‌اند چنین می‌نویسم:

✅من مهریه نمی‌گیرم چون فروشی نیستم. پس مرا معامله نکنید و چانه نیز نزنید.

✅چون هزینه زندگی و نفقه تعریفی ندارد من جهيزيه نمی‌دهم. پس از من توقع جهیزیه چنین و چنان نداشته باشید.

✅من زندگی‌ام را با همسر آینده‌ام شریک می‌شوم. کسی را که خود بخوبی بشناسم و با عقل و خرد خویش برگزینم.
من باید عاشق شوم و با عشق واقعی‌ام زندگی کنم. پس مرا بر کسی برمگزیند و کسی را نیز بر من برنگزینید. چون این منم که باید همه‌گونه با او زندگی کنم نه شماها.

✅ما باهم و به دلخواه هم وسایل زندگی‌مان را فراهم می‌کنیم. چون قرار است هر دوی ما با یکدیگر زیر یک سقف زندگی کنیم و از همه‌ی وسایل خانه نیز هر دو استفاده نماییم و بهره می‌بریم.

✅ما باهم کار می‌کنیم و زندگی‌مان را می‌گذرانیم. زیرا که بار زندگی بر دوش هر دوی ماست. هر کسی آنچه را می‌داند و در توان دارد انجام می‌دهد. ما با همدیگر بهتر می‌توانیم پیشرفت کنیم و خوشبخت شویم.

✅ اختیار من تا هنگامی‌که بچه هستم(۱۸سال) تنها دست پدر و مادرم هست و بس. پس از آن اختیارم در دست خودم است. راه و شیوه کار و زندگی‌ام را من خود باید با آگاهی و پژوهش فراوان باید برگزینم و بدست آورم. به مشورت و راهنمایی خانواده و دیگران نیز بیگمان هر آدمی نیازمند است.

✅من خود تصمیم می‌گیرم که چگونه زندگی کنم. چه بپوشم چه بنوشم و چه بخورم.

باری،
من عروسک نیستم.
من فروشی نیستم.
من برده و کنیز نیستم.
من نیم یک مرد نیستم.
گواه من ۴ به ۱ مرد نیست.
ارث من با برادرم یکی‌ست.
سهم من از مرد کمتر نیست.
کودک‌همسری را یک جنایت می‌دانم.
من چندهمسری را هرگز نمی‌پذیرم.
چندهمسری خوار شمردن من است.
چند همسری توهین به من است.
من هووی زن دیگری نمی‌شوم.
صیغه نیز روسپی‌گری مذهبی‌ست.
من زندانی و کتک زدنی نیستم.
من بی عقل و یا کم عقل نیستم.
من به برابری زن و مرد باور دارم.

باری،
در ایران‌زمین‌مان، ما پادشاه زن داشتیم. فرمانده و سردار زن داشتیم. وزیر زن داشتیم. اندیشمند و دانشمند زن داشتیم و...

به امید روزهای بهتر برای سرزمین کهن پرگهر اهورایی‌مان #ایران و #ایرانی.

#روز_جهانی_زن_شادباش🌻

@persianzoroastrians 🔥✍️

تصاویری زیبا ببینید از حمام ابراهیم خان ( موره سیم و زور ) کرمان

🔹این حمام توسط ابراهیم خان ظهیرالدوله در زمان فتحعلیشاه قاجار در سال هزار و دویست و چهل هجری قمری بنا شداین مجموعه در سال هزار و سیصد و نود و شش هجری شمسی به همت و هزینه‌ی جناب حسین ودیعتی مرمت شد و به موزه‌ی سیم و زر کرمان تبدیل گردید.

🔹در این موزه یک و نیم کیلو طلا و هفت هزار مثقال نقره از هنرمندان و صنعتگران کرمانِ عهد قدیم به نمایش گذاشته شده

👉🆔 @kermane

به ایران و این شهر آزادگان
زنان همچو شیران،هُژَبرِ دَمان

به دریا و خشکی،زِ قوم و نژاد
زنانی چو شیران ایران نَزاد

همه ماهروی و همه شیر دل
همه سرو بالا همه پاک دل

نه روم و نه خاور،نه چین و نه راج
همه دخت ایران،سزاوار تاج


#ایران
#کاوه_جمال‌الدین ✒
#ایراندخت
#دریاسالار_آرتمیس

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ آسمان ،از ماهِ اسفند
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه: ۲۱ اسفند ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی



۱۱ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

11.03.2024

🌷🌷🌷

🔹آسمان:
- بیست‌وهفتمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) مزدیسنان، آسمان نام دارد.

- واژه «آسمان» در اوستا به گونه «اَسمَن» آمده که  ایزد نگهبان سپهر گردون است.

-  در استوره ایرانی، آسمان نخستین پدیده هستی است که در نسک پهلوی بندهشن از آن یاد شده است.

-  در باور باستانی ایران، آسمان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که به نور خورشید نیایش می‌شده، آسمان نیز گرامی بوده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

🔴پیشواز نوروز در «بابلسر»!

بابلسر (استان مازندران): پیشواز جشن میهنی نوروز، با برگزاری آیین کهن «نوروزخوانی»

آیین ایرانی «نوروزخوانی» یادگاری از ایران باستان است که بویژه در مازندران و گیلان در روزهای پیش از نوروز برگزار می شود.

یکشنبه ۲۰ اسفندماه

❤️ سال نو پیشاپیش فرخنده باد
بفرستید برای میهن پرستان تا آیین های ایرانی را پاس بدارند و دیگر دعاهای کشورهای دیگر که ربطی به آیین ما ندارند را نخوانند