ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
چون ساغرت پُر است بنوشان و نوش کن
در راه عشق وسوسهٔ اهرمن بسی است
پیش آی و گوشِ دل به پیام سروش کن
برگ نوا تبه شد و ساز طرب نماند
ای چنگ ناله برکش و ای دف خروش کن
تسبیح و خرقه لذّت مستی نبخشدت
همّت در این عمل طلب از می‌فروش کن
پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت
هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
بر هوشمند سلسله ننهاد دست عشق
خواهی که زلف یار کشی ترک هوش کن
با دوستان مضایقه در عمر و مال نیست
صد جان فدای یار نصیحت نیوش کن
ساقی که جامت از می صافی تهی مباد
چشم عنایتی به من دردنوش کن
سرمست در قبای زرافشان چو بگذری
یک بوسه نذر حافظ پشمینه‌پوش کن

☆نماز و نیایش☆

بخش پایانی:
از نیایش ترادادی(سنتی) زرتشتی که بر گرفته از خرده اوستا بوده، چنین برداشت می شود که هر نیایش کننده به پدر و مادر خود، به سرور دهکده یا محله خویش که دادگر و سازنده است، به شهردار که تازه کننده و نیکوکار باشد به رهبر و پادشاه کشور که خردمند و دادگستر باشد و به پیشوای دینی که راهنمای مردم به سوی نیکی ها باشد، درود می فرستد. نماز را به خشنودی اهورامزدا می خواند و با سرود اشم وهو، بهترین راستی را برای خود و دیگران آرزو می کند. با سرود یَتااَهو وَئیریُو بینش و آرزوی زرتشت را یادآوری می کند. از خداوند یاری می گیرد تا بداندیش و دروغ کار به راستی روی آورد. آرزو می کند تا بداندیشی(اهریمن) از او دور بماند و نیروی انگره مینو شکسته گردد. تندرستی و بهروزی را برای نیکوکاران آرزو دارد. از کارهای ناشایستی که با اندیشه، گفتار و کردار او روی داده، پشیمان است. به دین مزدیسنا که آورده زرتشت است، اقرار می کند و پایبندی خود را به اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک آشکار می کند. او دینی را گزینش کرده که مخالف جنگ،خونریزی، ستایشگر آتشی و نیک اندیشی است و در پایان آرزو می کند تا همراه و هماورد باشد با نیکوکاران و از هرگونه کار ناشایستی بدرو بماند.


بن مایه:
نسک(کتاب) یادگار دیرین
آیین ها، مراسم و باورهای مذهبی_سنتی زرتشتیان ایران
پژوهش و نگارش: کورش نیکنام

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

‍ جستاری پیرامون آرامگاه فردوسی
ارائه : احمد مضطرزاده

نشست همگانی خردسرای فردوسی یزد
انجمن شاهنامه فردوسی یزد
و  انجمن شاهنامه چکامه مهر یزد

✍️  متن جستار:

نصیرالدوله و اندیشه‌ی ساختنِ آرام‌گاه فردوسی
دکتر احمدرضا بهرام‌پور عمران


بنای فعلیِ آرام‌گاهِ حکیمِ طوس که با پیام و بلاغتِ باشکوهِ شاهنامه نیز سخت هماهنگ است، تاریخچه‌ی روشنی دارد. اما شاید جالب باشد اگر بدانیم در دورانِ متأخّر، نخستین‌بار نصیرالدله (میرزا عبدالوهّاب‌خانِ شیرازی؛ ۱۳۰۴ _ _۱۲۲۴ ه‍. ق) چنین اندیشه‌ای را درسرمی‌پرورانْد. وی در شیراز زاده‌شد و مناصبی هم‌چون ریاستِ گمرک‌خانه و وزارتِ تجارت را عهده‌دار بود. سالِ ۱۳۰۱ ه‍. ق، به حکومتِ خراسان و تولیتِ آستانِ قدسِ رضوی منصوب و به آصف‌الدوله ملقّب شد. نصیرالدله پس‌از یک‌سال‌ونه‌ماه در سالِ ۱۳۰۳ از حکومتِ خراسان معزول شد و سالِ ۱۳۰۴ در تهران درگذشت.

مکتوباتِ نصیرالدوله در «موسسه‌ی مطالعاتِ تاریخِ معاصرِ ایران» نگهداری می‌شود. وی فردی به‌نسبت آزاداندیش، صریح‌اللّهجه و جسور بود و با دولت‌های روسیه و انگلستان ناسازگار.

نصیرالدوله هنگامِ حکمرانی‌اش بر خراسان (۳_۱۳۰۱ ه‍. ق)، فکرِ بنای مقبره‌ی فردوسی را درسرداشت. در این‌باره، از او نامه‌ای تأمل‌برانگیز خطاب به ناصرالدین‌شاه (براساسِ سندِ ۳۲۵۶۲ ق) در موسسه‌ی مطالعاتِ تاریخِ ایران موجود است. اما این فکرِ مبارک، با درگذشتِ وی به‌تعویق‌افتاد. گرچه بعدها انجمنِ آثارِ ملیِ ایران، به فکرِ برگزاریِ «هزاره‌ی فردوسی» و بنای آرام‌گاه شاعرِ طوس برآمد، اما گویا هیچ‌گاه از نصیرالدوله و پیشگامی‌اش در این راه یادی‌نشده‌است. به‌پاسِ اندیشه‌ی ارجمندِ این مرد، و  اهمیتی که برای میراثِ فرهنگیِ ایران قائل بوده، نامه‌اش به ناصرالدین‌شاه را نقل‌می‌کنیم. این نامه خطاب به ناصرالدین‌شاهی است که اوضاعِ فکری و فرهنگیِ تباه در دورانِ حکومتش را باید در خاطراتِ اعتمادالسلطنه جُست. نامه‌ای که هم‌امروز نیز برای ما و به‌خصوص دولت‌مردان، درس‌آموز است:



«قربانِ خاک‌پای جواهرآسای اقدسِ همایون گردم! فردوسی اوّل‌شیعه بود که در زمانِ خود، چنان‌چه بر رأی مُنیرِ همایون معلوم است تقیّه نکرده، حرف را پوست‌کنده زد و نترسید. مقبره‌ی این شخص در طوس واقع است. گویا ازقدیم باغچه و رباطی داشته و جایی بوده که حالا به‌کلی منهدم و مُنطمِس شده. غلامْ آدم فرستاد جای قبر را معیّن کردند. پارچه‌سنگی از قبر باقی است.



پرنس آلبرت شوهرِ ملکه‌ی انگلیس، چون اهلِ علم و صنعت بود و روسای اهلِ علم و صنعت را دوست‌داشت، آن‌ها هم او را زیاد دوست‌می‌داشتند. بعداز فوتِ او همه جمع‌شدند، مقبره‌ی او را ساختند، که امروز سی‌کرور تومانِ ایران است، درآن‌جا خرج شده. در شَوری طرح‌قراردادند که در چهار رکنِ عمارت، صورتِ چهار نفر که در فنونِ علم و بیان منفرد باشند، با سنگِ مرمر، مجسّمه‌ی او را با لباسِ همان زمان بسازند و نصب‌نمایند. یکی از آن اربعه‌ی متناسبه، فردوسی را انتخاب‌کرده و ساختند و آن بنا حالا بیرونِ شهرِ لندن موجود و از اولْ‌بنای عالم و تماشاگاهِ سیّاحانِ دنیا است. ذاتِ اقدسِ همایون، _روحُناه فداه_ هم البته در سفرِ فرنگستان آن بنا را مشاهده‌فرمودند.

حالا شایسته است قبرِ هم‌چون آدمی در ایران معدوم و بی‌اثر بماند؟ و تابه‌حال احدی هم به این خیال نیفتاده؟! حالا غلام خیال دارد _انشاألله تعالی_ به اقبالِ همایونی _روحناه فداه_ اولِ بهار قبر را بسازد. رباط حالا در آن‌جا بی‌حاصل است. حیاط و بقعه و باغچه، ساخته شود. خادم و باغبانی معیّن شود و یک مِلکِ مختصر که سالی پنجاه‌شصت تومان نقد و بیست‌خرواری جنس حاصلِ آن باشد، وقف بر مصارفِ آن کرده، جزوِ موقوفاتِ آستانه‌ی مقدسه، نظارتش با متولّیِ هر عصر باشد؛ و به شرایطِ مخصوصه که در وقف‌نامه ضبط و در دفترِ آستانه است، رفتار شود و _انشاءالله تعالی_ به‌هیچ‌جا هم ضررنخواهدداشت. این همان فردوسی است که گفته‌است: «عجم زنده کردم بدین پارسی». و خدا می‌داند راست‌گفته‌است. حیف است قبرِ او در ایران معلوم نباشد. الأمر ُ‌الأقدس الأرفع الأعلی مُطاع» (اولین‌های تهران، سیروسِ سعدوندیان، سازمانِ چاپ و انتشاراتِ وزارتِ فرهنگ و ارشادِ اسلامی، ۱۳۸۰، صص ۵_۴۰۴).

کوشک اردشیر از بناهای بجای مانده از دوران ساسانیان است که در روستای پشت پر درمنطقه کوهستانی بخش ارم برازجان، #بوشهر قرار دارد. این بنا از نظر ساختار و سبک معماری دارای شباهت بسیاری به کاخ اردشیر در فیروز آباد است. در ساخت کوشک اردشیر ازسنگ های ناهمواری استفاده شده که برای اتصال آن ها به یکدیگر از ساروج استفاده کرده اند.

کوشک اردشیر طاق هایی گهواره ای شکل دارد و زیر بنای آن نیز به صورت صلیب است. در بخش بالایی بنا ستونی به چشم می خورد که مورخان معتقد هستند در گذشته به منظور دیده بانی و خبر رسانی مورد استفاده قرار می گرفته است. با توجه به محل قرار گیری این بنا در تنگ ارم به احتمال فراوان این بنا به منظور استراحت و محل شکار توسط شاهان و پادشاهان به کار برده می شد.

📸@javid.azadbakht_irangard

سفرنگار
@safarnegar

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز رشن ،از ماهِ خورداد
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
چهارشنبه: ۱۶ خورداد ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۵ ژوئن ۲۰۲۴ ترسایی

05.06.2024

🌷🌷🌷

🔹رَشن:
- هجدهمین روز هر ماه سی روزه در گاه‌شمار ویژه زرتشتیان «رشن» نام دارد.

- واژه «رشن» که در اوستا به ریخت «رَشنُو» آمده، به چمار(:معنی) دادگری است.

- رشن، ایزد درستی، دادگری و دادگستری است و نام يکی از ايزدان همکار اَمشاسپند اَمرداد، همراه با ایزدان مهر و سروش است.

- ایزد رشن در استوره ایرانی در برابر راهزنان و دزدان ایستادگی می کند.

- در ستایش رشن، پس از ستودن دادار اورمزد رایومند و فرهمند در ادبیات کهن اوستایی، اشاره به «رشنِ ترازو دار» نیز شده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

سخن بشنو و بهترین یادگیر
نگر تا کدام آیدت دلپذیر
مکن خوار خواهنده درویش را
بر تخت منشان بداندیش را
هرانکس که پوزش کند بر گناه
تو بپذیر و کین گذشته مخواه
همه داده ده باش و پروردگار
خنک مرد بخشنده و بردبار
بیارای دل را به دانش که ارز
به دانش بود تا توانی بورز
چو بخشنده باشی گرامی شوی
ز دانایی و داد نامی شوی
همی خواهم از کردگار جهان
شناسندهٔ آشکار و نهان
که باشد ز هر بد نگهدارتان
همه نیک نامی بود یارتان
ز یزدان و از ما بر آن کس درود
که تارش خرد باشد و داد پود

☆ینگهه هاتام، سرود برتری زن و مرد در اوستا☆

یِنگهه هاتام. آئت یِسنِه . پَئی تی وَنگهُو.
مزدا اهورا. وَاِتا. اَشات هَچا.
یا ئونگهامچا. تائونس چا. تائوس چا . یَزَه مَئیدِه ..
این سرود در بخش های گوناگون اوستا سروده شده است که به هنگام نیایش های آیینی خوانده می شود ازیک سو اشاره به تساوی حقوق زن ومرد دارد و از سوی دیگر اشاره به ابزار وراهکاری شده است که هرمرد و زن با اراده خویش بتواند با دیگری مسابقه بگذارد ودر راه پیشرفت زندگی از رقیب خود پیشی بگیرد.
چمار(معنی) هریک از واژگانی که در این سرود آمده به زبان پارسی چنین است.
یِنگهه: از میان ، از بین
هاتام : مردمان، هستی ها ،
آئت یِسنِه : برای ستایش، از روی ستایش
پَئی تی وَنگهُو: به بهترین وجه ، با نیکوترین روش
مزدا اهورا: خداوند، پروردگار
وَئتا : می شناسد، تشخیص می دهد
اشات هَچا : از روی راستی، با هنجار اشا
یائُونگهانس چا : همهً این ها، همهً آنها
تانس چا : زنان، بانوان
تائُوس چا : مردان، آقایان
یَزَه مَئیده : درود می فرستیم، ستایش می کنیم

برگردان سرود:
درود می فرستیم ومی ستاییم،
همهً زنان ومردانی که از میان مردمان،
به شناخت اهورامزدا،
درانجام کارنیک وپیوستن به اشا،
بهترین باشد.

در بینش اشوزرتشت زن و مرد با یکدیگر تفاوتی ندارند و هیچیک به سبب جنسیت یا توانمندی بدنی بر دیگری برتری ندارند، تنها پیوستن به هنجار راستی و اشا ( بهره مندی از منش نیک وسازنده، گفتاردرست وگویش اثربخش و انجام کارنیک وسود رسان) هر مرد و زنی را بهتر، والاتر وارزشمند تر می گرداند. در بینش زرتشت، اشا ، هنجارو نظامی است که برجهان هستی پیوسته جاری و پایداراست زیرا از آغاز ساختارآفرینش بر اشا استوار شده است. همان نیرویی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار واداشته است تا هستی برای انسان نیزخوش آیند و به کام باشد . در این راستا انسان نیز( زن ومرد ، پسر ودختر ، پیر وجوان ) باید بکوشد تا در هنجار گرایی و گسترش راستی و اشا سهمی داشته باشد. بنابراین کسی که بهره بیشتری ازکردار خویش در راستای نیکوکاری وخدمت به دیگران از زمانه برگیرد در مسابقه زندگی، با نشانِ باشکوهِ انسان بودن سرافراز گشته و بر سکوی قهرمانی در جایگاهی بالاترایستاده و از رقیب خود در زندگی پیشی گرفته است.
برگرفته از تارنمای www.kniknam.com

🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

سرود«اَشِم وُهو» در اوستا چنین آمده است:

اَشِم وُهو. وَهیشتِم اَستی.
اوشتا اَستی.
اوشتا اَهمایی. هیَت اَشایی. وَهیشتایی. اَشِم؛

-برگردان:
اشویی بهترین گزینش است.
روشن روانی(:خوشبختی) است.
این چنین خورسندی برای پوینده ای است که خواهان بهترین اشویی باشد.
به برداشتی ساده تر، اشویی را تنها برای ارزش اشویی خواستار باشد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز فروردین ،از ماهِ خورداد
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
پنجشنبه: ۱۷ خورداد ماه،
به سال  ۱۴۰۳خورشیدی

۶ ژوئن ۲۰۲۴ ترسایی

06.06.2024

🌷🌷🌷

🔹فروردین:
- نوزدهمین روز  هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان، «فروردین» نام دارد.

- فروردین بر گرفته از ‌واژه فرَوَهَر fravahr است که در اوستا به ریخت فرَوَشی وفرَوَرتی آمده و به چمار (:معنی) پیش برنده و پیش کشنده است.

- در ایران باستان باور داشتند که ذره‌ای از این نور اهورایی(فروهر) در هر آفریده‌ای به صورت امانت گذاشته شده است، این ذره در آغاز پاک و بدون آلودگی بوده و همیشه نیز پاک خواهد ماند و هرگز هیچ آلودگی و ناپاکی را به خود نخواهد گرفت.

- پیشینیان بر این باور بودند که فروهر و روان درگذشتگان، چند روز پیش از نوروز هرسال، نزد خویشان وابسته خود به زمین باز می گردند.

- فرتوری نیز از دوران هخامنشی بر سنگ نگاره ها  آمده است که اکنون آن را نیز "فروهر" می گویند.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

تو چندان که گویی سخنگوی باش
خردمند باش و جهانجوی باش
چو رفتی سر و کار با ایزدست
اگر نیک باشدت جای ار بدست
نگر تا چه کاری همان بدروی
سخن هرچه گویی همان بشنوی
درشتی ز کس نشنود نرم‌گوی
به جز نیکویی در زمانه مجوی

☆پیام زرتشت☆
اشوزرتشت در رسانیدن پیام اَشا که در راستای پیوستن به هنجار درست زندگی به مردم است، نیاز به هیچ معجزه‌ای نداشته است او نه تنها با کارهای ناشدنی وشگفت انگیز، بلکه با زبان خرد و منطق با مردم سخن گفته است. اشوزرتشت، پیام اهورامزدا را به شیوایی و رسایی در دفتری به نام گات ها، سرودهای خویش آورده است.

گات‌ها، که نخستین سرودهای چکامه گونه و شعری جهان را دارد از روش درست زیستن و رستگار شدن سخن می‌گوید. گات‌ها، اندیشه‌پرور و خردگرا است و برای همه انسان‌ها در هر زمان و مکان ساده‌ترین و بهترین الگوی رفتاری را به گونه منطقی و به دور از هرگونه پندارهای خرافی و نادرست، بیان کرده است.

گات‌ها به چِمار(معنی) سرودهای پاک وسپند است. این نام را پیروانی دریافته اند که پیام اشوزرتشت را به کار بسته‌اند، آنان در پرتو ایمان و درک خویش، چنین نگرشی داشته اند، پیام گات‌ها در بیان اشوزرتشت، مانتره نام‌دارد که چمار آن سخن اندیشه برانگیز است.

از دیدگاه گات‌ها، شایسته است تا زندگی مادی انسان با طبیعت، سازگار و هماهنگ باشد. در بینش مینوی و رازورگونه(عرفانی) که در این دفتر آمده است، انسان باید با یاری وهومن، دریچه دل خود را به سوی راز هستی بگشاید تا روشنی وفروغ اهورایی نمایان گردد.

سخن گات‌ها تنها برای دانایان است زیرا نادان و جاهل، برپایه احساسات تند و بی‌منطق خویش گزینش کرده و رفتار می‌کند. بیگمان اینان گوش شنوایی برای پیام اهورایی نخواهند داشت.

هنگامی که دانا اندیشه راستی را در پرتو خرد فرا گرفته وگزینش می کند، خویشکاری دارد تا دانش و بینش خود را به دیگران، به ویژه افراد ناآگاه برساند، تا پندار بافی و خرافات از هازمان انسانی رخت بربندد.
                                              
برگرفته از نسک آیین اختیار
نگارش، کورش نیکنام

🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز ورهرام ،از ماهِ خورداد
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
آدینه: ۱۸ خورداد ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۷ ژوئن ۲۰۲۴ ترسایی

07.06.2024

🌷🌷🌷

🔷ورهرام:
- بیستمین روز هر ماه در گاه‌شمار ویژه وترادادی(سنتی) زرتشتیان «وَرَهرام» نام دارد.

- وَرهرام در اوستا به ریخت وِرِترَغنه آمده، در پهلوی وَرهران و در گویش پارسی به نام بهرام گفته می شود.

- وَرهرام به چمار(معنی) پیروزی و کامیابی قابل ستایش است. در باور نیاکان ما نام و جایگاه ورهرام، ایزد وفروزه پیروزی بخش بوده است.

- برخی از باورمندان در چنین روزهایی، به نیایشگاه «شاوَرهرام ایزد» می روند و با سرودن اوستا برای خود، خانواده و همه‌ی راستکرداران آرزوی پیروزی و سربلندی می‌کنند.

- از آیین‌های این روز پختن آش ترادادی، سیروگ(نان روغنی) و پخش  آجیل وشیرینی است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#هگمتانه شهری تاریخی با قدمتی بیش از ۳۰۰۰ سال است.
.
🔹تپه هگمتانه با مساحت ۳۰ هکتار یکی از بزرگ ترین تپه های باستانی ایران است و با احتساب زمین هایی که اکنون مسکونی شده اند، وسعتش به بیش از ۴۰ هکتار می رسد.
.
🔹دیاکو نخستین شاه ماد این شهر را پایتخت حکومت قرار داد سپس شروع به ساخت دژی مستحکم و عظیم نمود. او هفت قلعه تو در تو را طوری بنا نهاد که قصر پادشاهی و خزانه داری در قلعه هفتم در هگمتانه قرار گرفت.
.
🔹هرودوت شهر هگمتانه را چنین توصیف میکند:
دیاکو دژ شهر هگمتانه را به شکل هفت قلعه تو در تو ساخته بود و به تقلید از رنگ‌آمیزی قصر های بابلی دستور داد کنگره های هر قلعه را به رنگ مخصوص دربیاورد.
.
🔹به این ترتیب کنگره ها به رنگ سفید ، سیاه ، ارغوانی ، آبی ، نارنجی ، نقره ای وطلایی در آمدند که تقلیدی بود از رنگ سیاره های کیهانی.
.
💎
🆔 @maneshparsi

🔺 تخت جمشید بزرگترین شهر سنگی جهان
شاهکار معماری در تاریخ

.
💎
🆔 @maneshparsi

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز رام ،از ماهِ خورداد
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه: ۱۹ خورداد ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۸ ژوئن ۲۰۲۴ ترسایی

08.06.2024

🌷🌷🌷

🔷 رام:
- بیست‌ و یکمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان روز «رام» نام دارد.

- رام یا ایزد رام، که در اوستا به گونه رامَه یا رامَن آمده، در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده‌ است.

- «رام» به چمار(:معنی) رامش، دوستی و آشتی، آرام، خوشحال است.

- رام، بخشنده چراگاه‌ها و خوراک‌های خوب است. ایزد رام همیشه در فرهنگ‌ آیینی با ایزد وَایو یا ایزد «باد» آمده است.

-  روز رام در هرماه، یکی از چهار روز پرهیز از خوردن خوراکی های گوشت دار است.


🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

چنین است کردار گردان سپهر
گهی درد پیش آردت گاه مهر
بدان ای پسر کاین سرای فریب
ندارد ترا شادمان بی‌نهیب
نگهدار تن باش و آن خرد
چو خواهی که روزت به بد نگذرد
به فردا ممان کار امروز را
بر تخت منشان بدآموز را
بترس از بد مردم بدنهان
که بر بدنهان تنگ گردد جهان
سخن هیچ مگشای با رازدار
که او را بود نیز انباز و یار
تو عیب کسان هیچ‌گونه مجوی
که عیب آورد بر تو بر عیب‌جوی
وگر چیره گردد هوا بر خرد
خردمندت از مردمان نشمرد

شوند نخوردن گوشت در چهار روز ویژه(نَبُر)

در دین زرتشت روزه گرفتن به ریختی (:شکلی) که در برخی ادیان مشاهده می شود، نبوده و نداریم.

فرهنگ ایران باستان شایسته می داند که مَرتو (:انسان) از تن و روان خود به خوبی پرستاری کند و چون تن جایگاه روان است، بنابراین نباید آزرده، افسرده و ناتوان باشد به همین انگیزه نخوردن خوراک در گذر یک روز که سبب می شود تن از گرسنگی و تشنگی آزرده بماند، پسندیده نیست و جایگاهی ندارد.

زرتشتیان به باور ترادادی خویش، در گذر هر ماه، چهار روز ویژه دارند که از خوردن خوراکی های گوشت دار پرهیز می کنند، نمی توان آن را گونه ای از روزه داری به حساب آورد.
مزدیسنان، پرهیز از خوردن غذا در طول روز را (روزه) عملی ناپسند می شمارند، اما در هر ماه و تنها در چهار روز به نامهای بهمن، ماه، گوش و رام؛ که روزهای دوم، دوازدهم، چهاردهم و بیست و یکم هر ماه در گاه شماری دینی آنان است از کشتار حیوانات و استفاده از خوراک گوشت دار پرهیز می کنند.
شوند آن در ایران باستان به این سبب بوده که نسل حیوانات، با کشتار بی رویه نابود نگردد، نیک اندیشی(وهومن) برای همه پدیده ها باشد.
و خوردن زیاد گوشت، آسیبی به بدنشان وارد نکند.
برگرفته از نسک یادگار دیرین
نگارش کورش نیکنام
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

عمارت تاریخی و زیبای وینق ، شهرستان خدافرین، #آذربایجان_شرقی
اثری تاریخی به جای مانده از دوران قاجار است که در غرب روستای وینق بر فراز تپه‌ای سنگی قرار دارد و به سبک معماری اروپایی و روسی ساخته شده، این عمارت سیستم گرمایشی جالبی دارد بدین گونه که لوله‌هایی سفالی در میان دیوارهای عمارت تعبیه شده است که آب گرم در آن‌ها جریان داشته و بدین ترتیب گرمای اتاق‌ها و سایر قسمت‌های عمارت تأمین می‌شود.

📸بهزاد قانونی

سفرنگار
@safarnegar

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز باد ،از ماهِ خورداد
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه : ۲۰ خورداد ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی


۹ ژوئن ۲۰۲۴ ترسایی

09.06.2024

🌷🌷🌷


🔹باد:
- بیست‌ و دومین روز هر ماه در گاه‌شماری سی روزه و ترادادی( سنتی) زرتشتیان روز باد نام دارد.

‍ - باد در اوستا به ریخت "وایو" آمده که به چمار(معنی) وزيدن است.

در یشت پانزدهم اوستا، ایزد وایو ستایش شده و تا دوران اشکانی و ساسانی نیز ارج داشته‌ است.

- «باد» به چمار(:معنی) نسیم و هوا است.

- در فرهنگ وباور ایرانیان باستان، چهار آخشیج(عنصر) ستودنی و سپندینه و پاک کننده بوده اند. هوا نیز مانند آب و آتش و خاک از گروه چهار آخشیج ورجاوند وسپند است.

- در کردار ایرانیان باستان، پاک نگهداشتن این چهار آخشیج از خویشکاری(:وظیفه) همگان بوده‌ نه تنها آنها را آلوده نمی کردند بلکه در پاسداشت آن کوشا بوده اند.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33