تخت سلیمان

تخت سلیمان یا آتشکدهٔ آذرگشسپ، گفته شده که تخت سلیمان همان «فره‌اسپه» پایتخت شاهنشاهی اشکانی بوده‌است. تخت سلیمان بزرگ‌ترین مرکز آموزشی، مذهبی، اجتماعی و عبادتگاه ایرانیان در قبل از اسلام به‌شمار می‌رفت؛ اما در سال ۶۲۴ میلادی و در حملهٔ هراکلیوس، امپراتور روم به ایران، تخریب شد. در آن زمان این شهر گنجک نام داشت.


سفرنگار
@safarnegar

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز آسمان ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه: ۲۷ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۵ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

15.04.2024

🌷🌷🌷

🔹آسمان:
- بیست‌وهفتمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) مزدیسنان، آسمان نام دارد.

- واژه «آسمان» در اوستا به گونه «اَسمَن» آمده که  ایزد نگهبان سپهر گردون است.

-  در استوره ایرانی، آسمان نخستین پدیده هستی است که در نسک پهلوی بندهشن از آن یاد شده است.

-  در باور باستانی ایران، آسمان سرچشمه نور و گرمای خورشید بوده و همان گونه که به نور خورشید نیایش می‌شده، آسمان نیز گرامی بوده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#زندگی_پس_از_مرگ_در_باور_مزدیسنان

#موبد_کورش_نیکنام

زرتشت در سرودهای خویش درباره زندگی پس از مرگ سخنی بمیان نیاورده است.
او به زندگی این جهانی اهمییت بیشتری داده است تا مرتوگان(:بشر) در پرتو اشا(:هنجار راستی)و بهره مندی از وهومن(:منش نیک) و به یاری خرد؛ به پیشرفت وسازندگی روی آورند. جهان را آباد وجهانیان را شاد کنند، به آرامش و آسایش دست یابند.

در باورترادادی(:سنتی) مزدیسنان، زندگی مرتو(:انسان) از دوبخش مادی ومینوی فراهم شده است. بخش مادی تن و جان است.
تن هر مرتو ارزش فراوانی دارد و نباید آسیب ببیند به همین روی مزدیسنان آزردن تن و نخوردن خوراکی و آشامیدنی و ریاضت کشیدن‌ را شایسته نمی داند.

جان، نیرویی است که تن‌ را به حرکت و جنبش وا می دارد.
آنگاه که جان از تن جدا شود هردو ارزشی نخواهند داشت. پیکر بی جان هر مرتو باید چنان از دسترس بیرون رود که زیستگاه زندگان را آلوده نسازد.
به همین روی با شیوه های گوناگون تن درگذشتگان را با کمک پاک کننده های آب، خاک، هوا و آتش از زیستگاه ناپدید می کردند.
مرده پرستی نیز نداشته اند که برای پیکر درگذشته بارگاه و جایگاهی آنچنانی بسازند.‌ تا پس از مرگ از آنجا حاجت بگیرند.

بخش مینوی باور مزدیسنان روان(:روح) و فروهر است. روان در اوستا اوروان نام دارد و همان است که با کارهای خوب خشنود خواهد شد، و با کرداری ناشایست آزرده می گردد.
هر مرتو در این‌جهان می تواند شادی روان خویش را فراهم گرداند و آنچه را بهشت نامیده اند بهره مند گردد.

چون باور مزدیسنان بهدجاودانی روان است، بدین روی پس از مرگ‌نیز روان برای خود جایگاهی خواهد داشت.

فروهر که در اوستا فروشی یا فرورتی  آمده فروزه اهورایی در نهاد هر مرتو است که از آغاز زاده شدن در نهاد او پدیدار شده تا راهنمای مرتو برای انجام کارهای نیک باشد. که به باور ترادادی مزدیسنان پس از درگذشت به همان فروزه اهورایی خواهد پیوست.

بدین‌روی زندگی پس از مرگ چنانکه در ادیان ابراهیمی آمده، زرتشتیان ندارند که بهشت(:جنت) با آنهمه خوبی، پاداش نیکوکاران باشد و دوزخ(:جهنم) با عذاب و آسیب به گناهکاران برسد.

بهشت مزدیسنان از واژه "به" به چمارخوب آمده که بهتر و بهشت شده است. بهره روان نیکوکاران است. و آن ماندن در سرای نور وسرود یادآوری شده و دوزخ از دروجو دمانه در اوستا داریم به چمار جایگاه دروغکاران. دروج چمار دروغ و دمانه خانه و جایگاه است. چنین برداشت می شود سرایی تاریک با سکوت همراه باشد.

در ادبیات پهلوی دوره ساسانی جهان پس از مرگ در باور مزدیسنان را به ناچار با پیروی از ادیان سامی درک شدنی کرده اند. پیروان‌مزدا کمبودی نداشته باشند.
از یکسو موبدی به نام اردای ویراف با نوشیدن می ومواد سکرآور به جهانی دیگر رفته و پس از سه شبانه روز که بیهوش بوده، گفته هایی دارد که در نسک‌ِ(:کتاب)اردای ویراف نامه آمده وهمانند عذاب در جهنم ادیان دیگر است.
در نوشته هایی نیز سخن از گذر روان‌ نیکوکار از پل چینود یادآوری شده که بسیار پهن می گردد ولی روان گناهکار که از پل چینود به نازکی موی سر باید گذر کند.

گفتنی است این باورها در پیام زرتشت نیامده است.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

.
تصویری از یک صفحه‌ی بازی مار و پله
هند، سال ١٨٩۵ میلادی
توجه کنید که متن داخل خانه‌ها به فارسی نوشته شده است.

تا قبل از ورود استعمار انگلیس به هند، زبان هند فارسی بود.
انگلیس برای قطع کردن ارتباط هند با دیگر کشورهای فارسی‌زبان منطقه، زبان فارسی را در هند منقرض کرد.
همین سیاست در ازبکستان و پاکستان و جدیدا افغانستان نیز دنبال می‌شود.

✍️Bahman Ansari



#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane

بخواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم و بدی را دشمنم!

دوست ندارم که توانا بر ناتوان ستم کند یا زيردستى از بزرگى زور بشنود

هرآنچه زیباست من آنرا دوست دارم

سنگ نوشته داريوش، نقش رستم




#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز زامیاد ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
سه شنبه: ۲۸ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۶ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

16.04.2024

🌷🌷🌷

🔹زامیاد:
- بیست‌وهشتمین روز  هرماه در گاه‌شماری ویژه ترادادی مزدیسنان، زامیاد نام دارد.

- واژه زامیاد از دوبخش آمده "زَم" به چمار(معنی) زمین و "یَزَت" به چمار ستودنی است.

- زامیاد نام ایزد پاسبان و نگهبان زمین است‌ که با فروزه نیک کنش، از او یاد شده است.

- زمین سرچشمه‌ی همه داده‌هایی است که برای زندگی بهتر پدیدار شده است.

- ايزد زامياد ( نگهبان زمين) با ايزد آسمان در کنار هم يا جداگانه سپندینه(:مقدس) شمرده شده‌اند.

- زمین ویژگی زایندگی و بالندگی دارد با این ویژگی ها نماد مادر برای مَرتُو(انسان) و دیگر زندگان روی آن است، بدین روی ستودنی و سپندینه بوده، در باور نیاکان ایرانی پاک و نیکو نگهداشتن آن سفارش شده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#توبه_در_باور_مزدیسنان

#موبد_کورش_نیکنام

واژه "توبه" و چگونگی آن درفرهنگ ایرانی نبوده ونداریم. موبدان در دوران ساسانی همانند آن را به پایان خرده اوستا افزودند ونامش را "پَتت" به چم پشیمانی گذاشتند.
شاید به شوه این بوده که در آن زمان دین مسیحی به ایران راه یافته و برخی از زرتشتیان به سبب ساده تربودن پاک کردن گناهانشان که به شیوه "توبه" در دین ترسایی وجود داشته است. گروهی برآن شده تا به دین مسیحی روی آورند.

بنابراین به انگیزه اینکه از دین خارج نشوند بخش "پَتت" را به خُرده اوستا افزوده اند. در این بخش به کارهایی اشاره شده که برای مَرتو (:انسان) ناشایست بوده و هرگاه کسی کرداری به باور آن روزگار را انجام می داده که ناشایست بوده، با سرودن این بخش از اوستا، پشیمانی خود را بیان می کرده است.

در برداشتی که از بینش اشوزرتشت در گات ها وجود دارد، هرکردار ناشایستی را پادافراه است و هرکنش نیکی را که مرتو انجام دهد، پاداش نیکِ کردارش را خواهد گرفت.

دراین فلسفه که برپایه کنش و واکنش است هرگاه گناهی که از فرد روی دهد آن را نمی توان با پرداخت هزینه و بازگویی (:اعتراف) به پیشوای دینی، آن را جبران کرد بلکه مرتو می تواند پس از آن با انجام کارهای بسیاری که شایسته جایگاه مرتوگانی (:انسانی) است، وجدان خویش را از رنج و آزردگی رها سازد. زیرا تنها واکنشی که هرکس در برابر کرداری ناشایست خواهد داشت. برخورداری از رنج وعذاب وجدان است.

نتیجه اینکه هرگاه مرتو به کاری ناشایست روی آورد وگناهی رابه کردارخود افزون سازد، نیازی نیست که به چیزی ویاکسی به ویژه پیشوای دینی روی آورد و توبه کند، اوباید پس از آن با اراده خویش کار نیک و شایسته  بیشتری از خود داشته باشد تا میزان شایستگی هایش در پیروی از کردار نیک افزون گردد و اندک اندک از آرامش وجدان برخوردار شود.

🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز مانتره سپند ، از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
چهارشنبه: ۲۹ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۱۷ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

17.04.2024

🌷🌷🌷

🔹مانترَه‌سپند:
- بیست و نهمین روز  هرماه، در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان، "مانتره‌سپند" نام‌دارد.

- واژه مانتره سپند از دو بخش پدید آمده است؛ نخست "مانتره" یا "مَنتره" به چَمار(معنی) سخن اندیشه برانگیز و بخش دیگر آن "سپَند" به چمار وَرجاوند و مقدس.

- این واژه در اوستا به ریخت «مانترَسپِنتَه» آمده است که درگویش پهلوی یا پارسی میانه «مَهرَسپنت» و در گویش پارسی امروزی به گونه «ماراسپند» و «مانترسپند» در آمده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#نذر_کردن_مزدیسنان


✍#موبد_نیکنام

ساده ترین و بهترین شیوه برای پیشکش مینوی (نذرکردن) در بینش زرتشت، که اکنون فرهنگ پیروانش شده انجام کار نیک است.

گفتنی است که هرکس هنر و توانمندی ویژه وجداگانه ای دارد، بدین روی شایسته است تا بخشی از آنچه در زندگی مانند: "هنر"، "دانش"، "ثروت" و"سخن" را که دارد، به نیازمندان وخواستاران نیز برساند.

مرتو ها (:انسان ها) در بخش های گوناگون مادی و مینوی نیاز هایی دارند، بنابراین همه به گونه ای نیازمند(:محتاج) می باشند. در برابر آن هرمرتوی دیگر نیز توانمندی های مادی و مینوی گوناگونی دارد که برخی برتر و بیشتر از دیگران است.  چنانچه بخشی از اینگونه توانمندی به ریخت (شکل) رایگان به نیازمندان رسانده شود،  بهترین شیوه پیشکشی (نذر) خواهد بود.

-- آنکه بنیادهای نیکوکاری مانند درمانگاه و آموزشگاه ونسکخانه(:کتابخانه) را در شهر وروستا دایر می کند.

-- کسی که جشن ها وآیین هایی مانند «گاهنبار» را برپا می دارد و با دهش خویش، خوراک و پوشاک را برای نیازمندان فراهم می کند.

-- آنکه دانشی دارد و آموخته های خویش رابرای بهزیستی و رستگاری به دیگران نیز می رساند.

-- بینشوری که با راهنمایی ورایزنی، گره گشایی زندگی و مشکل پیش روی نیازمندان باشد.

-- اندیشمند و سخنگویی که با گفته های نیک و سازنده، شادی وآسایش را به دیگران پیشکش می کند.

-- نویسنده ای که با خامه(:قلم) خویش پیام بهروزی را در نوشته هایش به یادگار می گذارد.

-- آنکه با پاک نگهداشتن آب، خاک، هوا و آتش زیستگاه را برای همگان زیبا وسالم نگهمیدارد.

-- و همه کسانی که به سفارش اشوزرتشت: اوشتا. اَهمایی. یَهمایی، اوشتا. کَهمایی. چیت.؛ خوشبختی خویش را در خشنودی دیگران می دانند، نذر و پیشکشی خود را به خوبی ادا کرده اند.

تا توانی به جهان  خدمت  محتاجان کن.
به "دمی" یا "درمی" یا "قلمی" یا "قدمی"


🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز انارام ، از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
پنجشنبه: ۳۰ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۸ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

18.04.2024

🌷🌷🌷

🔷 اَنارام
- روز پایانی هرماه در گاهشمار سی روزه و ترادادی زرتشتیان انارام نامیده می شود.

- انارام به چَمار(:معنی) «روشنایی بی پایان» است که در اوستا به ریخت «اَنَغرَه رَاُوچَه» آمده است.
.
- کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی کرده، با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌کنند. در باور ترادادی نیاکانی، سرانجام روان آنان به سرای نور و سُرود رهسپار می شوند که سرشار از خرسندی و شادمانی است. این سرا، همان خانه‌ی واپسین  بوده که جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#جایگاه_هیربد


✍ #کورش_نیکنام

در اوستا واژه ای هیربد به صورت (اَ اِثْرَه پَئی تی) آمده است این واژه از دو بخش تشكیل شده است بخش اول (ae Thra) به چم آموزش و یاد دادن است و بخش دوم (paiti) به چم دارنده و صاحب می باشد، در بخش های گوناگون اوستا از (ae thrya)به چم شاگرد و دین آموز یاد شده است.
این واژه در فرهنگ واژگان پارسی به بعضی از پیشوایان دین زرتشتی داده شده است كه كار آنان نگهداری و پرستاری از آتش در آتشكده ها و یا رساندن آموزش های دینی به مردم و به عبارتی آموزگاران دین زرتشت بوده اند. در بررسی واژه هیربد در فرهنگ نامه ها به جایگاه و چم (معنی)واژه موبد و دستور نیز كه از مقام های دیگر پیشوایی دین زرتشت است اشاره شده است. 
لغت نامه دهخدا: این كلمه از دو جز است نخستین كه اَثرا باشد به معنی آموزش و تعلیم و جزو دوم پَئیتی(بد=پسوند اتصاف) است به معنی مولی و صاحب و دارنده. 
فرهنگ معین: (hir-bad) ۱- استاد آموزگار ۲- شاگرد آموزنده ۳- پیشوای دینی ۴- رییس آتشكده فرهنگ معین واژه موبد را مگوپَت در پهلوی می داند: 
موبد(Magupat) روحانی زرتشتی و موبد موبدان را رییس موبدان و دارای بزرگترین درجه روحانیت زرتشتی می داند. 
فرهنگ جامع شاهنامه: هیربد(hirbad) خادم آتشكده بزرگ، قاضی و مفتی زرتشتیان این كلمه مركب از هیر (اثرا) به معنی آموزش و تعلیم و پئیتی یا بد به معنی دارنده و صاحب و چون آموزش به دست موبدان بوده از آنان به اسم آتربانان و هیربدان یاد شده است

استاد جلیل دوستخواه: هیربد را عنوان گروهی از پیشوایان دینی می داند كه به كارهای آموزشی می پرداختند و بعدها این واژه مترادف با موبد به كار رفته است. اشاره می كند كه موبد(اوستا"مغو پئیتی" و در پهلوی "مغوپت") عنوان پیشوایان دینی زرتشتی است. 
موبد اشیدری در در کتاب دانشنامه مزدیسنا می نویسد: در ایران باستان پیشوایان دینی استاد و آموزگار بودند یا به عبارت دیگر تربیت و تعلیم مردم با آنان بوده بی مناسبت نبوده كه آنان در آن واحد كه آتربان نامیده می شدند هیربدان هم خوانده شدندو تنسِر پیشوای معروف عهد اردشیر بابكان هیربدان هیربد خوانده شد، در ادبیات فارسی هیربد كلمه مترادف موبد است.

موبد از گروه پیشوایان دینی (هیربد- دستور- موبد و غیره) است. موبد را در اوستا مَغو در فارسی باستان مگو و در پهلوی مَغوپَت گویند موبدان یا مُغان در اصل قبیله ای از سرزمین ماد بودند كه پیشوایان روحانی فقط از میان آنان برگزیده می شدند این برتری هماره با این گروه از مردم ماد بود و پیشوایان به نام آن قبیله و خاندان مغوپت نامیده می شدند و تا كنون همین نام پایدار مانده موبد گوییم.

نوشته های قدیمی تر پیشوایان دینی زرتشتی را نسبت به نقش و جایگاهی كه كه در جامعه و بین مردم داشته اند بررسی و آنها را چنین نگاشته اند. 
آیینه آیین مزده یسنی: پیشوایان كیش مزده یسنا (پرستندگان مزدا= زرتشتیان) را نخست دستور گویند و دستور را آرش دانا و پیشوا و ... كنكاش آور پادشاه می باشد و دستور بزرگترین پیشوایان آن شهر باشد و او چنان باید از پرخیده و اپرخیده و سخنان خدایی و دانش و خرد آراسته باشد كه به نكوكرداری و راست گفتاری و درست پنداری و خداشناسی سرآمد مردم آن شهر و كشور باشد، دوم پیشوایانی كه در زیر یاسه و پرمان دستورند آنها را موبد گویند و آرش موبد داناست و موبد باید همه دانش كیش و آیین را آموخته و در منش و گوشن و كنشن راست و پاك بوده كار او خدایی باشد نه جهانی. 
موبد و هیربد را در اوستا یك آرش است و اینكه دو گونه نام دارند بدان شوه است كه چون كسی اوستاها را جز وندیداد دانسته منش، گوشن و كنشن خود را برابر آیین مزدیسنا راست و پاك و بی آلایش دارد و خواهد به پایه موبدی رسد با داشتن این فروزگان هیربد نامیده شود و چون وندیداد و دیگر یاسه های بایسته آیین را به رسایی رساند موبد نامزد می گردد كه بتواند پیشوایی كند.

دستور خورشید دابو: موبد آتش ورهرام وادیاو در بمبئی و استاد پهلوی و اوستا در رساله، خود رسیدن به مرحله پیشوایی در دین زرتشتی را گذراندن سه مرحله می داند نخستین مرحله ناور است و ناور شبیه واژه ناوی است.
ناور مقامی است كه باید به رموز مراسم یزشنی كاملا آشنا باشد ، آمادگی مراسم انتصاب به این مقام یك ماه طول می كشد پس از گذراندن آزمایش به هیربد نامور می گردد واژه اوستایی آن "اَیترَاپائی تی" می باشد مراد آنكه در آیین اشویی و پاكی سرآمد است، هیربد آموزش مرحله دوم را باید بگذراند كه آن‌را مراتب نامند. دراین آزمایش باید رموز كامل برگزاری مراسم گوناگون دینی را نیز یاد بگیرند پس از توفیق او را موبد گویند.

بدین روی کسی که به آموزه های راستین اشوزرتشت آراسته گردد و این آموزش ها را به خواستاران برساند‌ هیربد نام دارد.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اورمزد ، از ماه اردیبهشت
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
آدینه : ۳۱ فروردین ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۱۹ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

19.04.2024

🌷🌷

🔹اورمَزد:

- اورمزد نام نخستین روز از هرماه سی روزه در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان است.

- اورمزد یا «هُرمزد» ویژگی وفروزه خداوندی در دین مزدیسنا و پیام زرتشت است.

اهورامزدا، خداوند جان و خرد، به چمار «دانایی وآگاهی بیکران هستی مند» است.

- در بینش زرتشت، اهورامزدا سرآغاز و سرانجام هستی می باشد.

برگردان هر بخش از این واژه:
اهو= هستی
اهورا= هستی دار، هستی مند
مَز= بیکران، دامنه دار
دا= دانایی، آگاهی

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

درود برشما

https://amordadnews.com/201878/

🔗شماره‌ی 483 هفته‌نامه‌ی امرداد (نخستین شماره‌ی سال 1403) با عنوان «فروغ آتش نماد راستی» با نوشتارهای تاریخی و فرهنگی و گزارش‌ها و خبرهایی از گوشه‌وکنار ایران در هشت رویه منتشر شد.

#سوشیانت_در_فرهنگ_مزدیسنان

#موبد_کورش_نیکنام

بخش نخست؛
سُوشیانت در گات ها
در گاتها، سروده های زرتشت، واژه سوشیانت  به چِمار(:معنی) رهایی بخش و نجات دهنده آمده است.

واژه «سوشیانس» از ریشه «سو» به چم سودمند است، در گات ها این واژه سَئوش یَنته نام دارد و در گویش پهلوی به ریخت های (:اشکال) گوناگونی چون:سوشیانت، سوشیانس، سوشانس یا سیوشانس آمده است.

در پیام زرتشت، سوشیانت که در جایگاه رهایی بخش برای مرتوها (:مردم) هرگاه آمده وبازهم خواهد آمد؛ نجات دهنده از گناه واشتباه هرکسی نیست. بلکه بیدار کننده اندیشه ها ورهایی دهنده گمراهان از خُرافات وپندارهای نادرست است.
با منجی آخرالزمان متفاوت است.
.
در گات ها، اشو زرتشت نیزخود را گاهی سوشیانت نامیده است.
در بندهای زیر از گات ها(:سرودهای زرتشت) به واژه سوشیانت اشاره شده است.
یسنا، هات ۳۴ بند ۱۳، ۴۵ بند ۱۱، ۴۶ بند ۳، ۴۸ بند ۹ و ۴۸ بند ۱۲

در این سرودها؛
از واژه سَئوش یَنته یاد شده است.
این واژه در پارسی میانه(:زبان پهلوی) سیوشانس ودر گویش پارسی به سُوشیانت رسیده است.

زرتشت در چنین بندهایی از نام سوشیانت بهره گرفته تا پیامی را به مَرتوگان(:بشر) برساند.

در هات ۴۸ بند ۹ آمده است:

ای مزدا، دانایی وآگاهی بیکران
در پرتو‌اشا، هنجار راستی در هستی
چگونه دریابم،
که از آزار وآسیب دشمنان در امان خواهم بود.
به یاری وهومن ومنش نیک مرا آگاهی بخش
سوشیانت ورهایی بخشی که آموزش ها را می داند.
پشتیبانی وپاداش او،
چگونه پیشکش خواهد شد؟

چنین برداشت می شود که زرتشت به یاری‌منش نیک در پی یاری گرفتن و پشتیبانی از نیروی سوشیانت ها برآمده است.

بار دیگر زرتشت در‌ هات ۴۸ بند ۱۲ می فرماید:

آری، ای مزدا
آنان سوشیانت ورهایی بخش کشورها می باشند.
که در پرتو وهومن ومنش نیک
به دانش آراسته شده اند.
وبا کرداری که درراستای هنجار هستی، اشا
آموزش وبرگرفته شده است،
برای نابودی خشم وآسیب دشمنان
برگزیده شده اند.

نشان می دهد که آسیب وخشم دشمنان پیش آمده و به رهایی بخشی نیاز است که در پرتو منش نیک به دانایی دست یافته باشد.

پیام زرتشت در هات ۳۴ بند ۱۳ از یسنا نیز چنین است:

ای اهورای هستی مند
راهی را که بر من‌آشکار کردی
در پرتو وهومن ونیک‌منشی بوده
شیوه آموزش سودرسانان برجسته وسوشیانت ها می باشد.
که با پیوستن به اشا وهنجار راستین هستی
کارهای نیک وشایسته به سرانجام خواهد رسید.
ای مزدا، دانایی وآگاهی بیکران
چنانکه نوید داده شده،
بیگمان پاداش نیکوکاران ارزانی خواهد شد.

زرتشت دریافته، راهی که درپیش گرفته شیوه سُشیطنت هاست که برگرفته از منش نیک است تا رسیدن به بهترین اشویی،

و در بند دیگری از یسنا می خوانیم:

ای مزدا. دانش وآگاهی بیکران
برای هماهنگی با اشا، هنجار راستی درهستی
کدام سپیده دم، روزهای جهان را درخشان خواهد کرد؟
با آموزش ارزشمند و خردمندانه
سوشیانت ورهایی بخش ها
که با یاری منش نیک فراز خواهد آمد.
اهورای هستی مند،
من‌آموزش های تو را گزینش خواهم کرد.


یسنا هات ۴۶ بند ۳

زرتشت به زمانی اشاره دارد که پیوسته سوشیانت ها با یاری وهومن‌ به یاری مرتوگان آمده تا در هنجار درست هستی، روزگاری درخشان پدید آید.
در این بند زرتشت نیز می پذیرد تا همان‌ راه اشویی را در هستی دنبال کند.
بیگمان در پیام زرتشت سوشیانت شخص ویژه ای نیست که همگان باید همچنان در انتظار وی بمانند؛ تا زمانی دیگر پیدا شود(ظهور کند).
بلکه:
هر کسی می‌تواند در زندگی چنان باشد که شایستگی رهایی بخش را به خود بگیرد.

به جز نام و جایگاهی که زرتشت برای سوشیانت ها در سرودهایش یاد آوری کرده است.
این واژه در بخش های دیگر ادبیات اوستایی نیز دیده می شود.

ادامه👇👇

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵‌

#سوشیانت_در_فرهنگ_مزدیسنان

#موبد_کورش_نیکنام

بخش دوم؛
سوشیانت در اوستا
سوشیانت در بخش های اوستا(به جز گاتها) بگونه جمع بکار رفته است. به شیوه ای که زرتشت در گات ها بکار برده نیست.
ولی همچنان به چِمار سودرسان، نجات دهنده ورهایی بخش می باشد.

در «فروردین یشت» بند ۱۲۹ آمده است: «او را از این جهت ‏سوشیانت ‏خوانند، برای آنكه به كلیه جهان مادی سود می رساند»

در بخش هایی از اوستا ، سوشیانت ها از یاوران دین بوده اند .
پیشوایان دینی ویاران زرتشت، نیکان وپارسایانی که همگام با وی یا پس از آن سود و بهره ای به جهان مادی و مَرتوگان رسانده اند.
در رستگار ساختن مرتوها، گام هایی ارزنده برداشته اند ودین راستی را گسترش داده اند؛ آنان سوشیانت نامیده شده اند.

گاهی نیز در دوران ساسانی، به سه سوشیانت اشاره کرده اند، که هریک در دوره ای پس از سه هزار سال آشکار شده، بار دیگر دین مزدیسنا را تازه خواهند کرد.
جهان فرسوده ورنج کشیده را تازگی وخرمی می بخشند ودر آبادانی گیتی می کوشند .

در اوستا به جستاری همچون نام سه سوشیانت، چگونگی زایش سوشیانت در هزاره پایانی جهان پس از دوازده هزارسال، چگونگی نگهداری تخمه(:نطفه) زرتشت در دریاچه كیانسه، که برخی گفته اند دریاچه هامون بوده و پس از هر سه هزار سال، دختری در آن آب آبستن خواهد شد وسوشیانتی زاده خواهد شد، اشاره کرده.
از نام های سه سوشیانت ونام مادر ویاران سوشیانت ها نیز یاد شده است.
 
در «زامیاد یشت» آمده: «فرّ»؛ از آنِ ایزدان مینوی وجهانی است.  به سوشیانت هایی که زاییده شده، هنوز زاده نشده اند ودر آینده نوکنندگان جهان نامیده خواهند شد، می رسد.

"فرّ كیانیِ نیرومندِ مزدا آفریده را ما می ستاییم؛ فرّ بسیار ستوده، زبردست، پرهیزگار، كارگر چُست را كه برتر از سایر آفریدگان است؛ كه به سوشیانت پیروزمند وبه سایر دوستانش خواهد رسید.
به هنگامی كه گیتی را نو سازد؛ [یك گیتیِ] پیر نشدنی، نمُردنی، نگندیدنی، نپوسیدنی، جاودانِ زنده، جاودانِ بالنده و كامروا. در آن هنگامی كه مردگان دگرباره برخیزند و به زندگان بی مرگی روی كند. پس آن گاه او (سوشیانت) به در آید وجهان را به آرزوی خود تازه كند" پس جهانی كه فرمانبردار راستی است فناناپذیر گردد.

دروغ دگرباره به همان جایی رانده شود كه از آن جا از برای آسیب رساندن به راستی پرستان ونژاد و هستیِ وی آمده بود. تباهكار نابود خواهد گردید؛ فریفتار رانده خواهد شد..

برخی نوشته های دوران ساسانی، عمر جهان را ۱۲ هزارسال پیش بینی کرده اند. چهار دوره سه هزاره بوده، دوره نخست از آن فروهر ها بوده، سپس زرتشت چشم به جهان گشوده است
در هریک از سه هزاره های بعدی از دخترانی که از تخمه زرتشت باور شده اند. به ترتیب اُوشیدرماه، اُوشیدربامی وسیوشانس پدید خواهند آمد. برخی نیز نام واپسین سوشیانت را شابهرام ورجاوند دانسته که زمانی در کوه دماوند، پدیدار خواهد شد.

چنین برداشت می شود که برای آینده، پدید آمدن فرزندان زرتشت که سوشیانت نام خواهند داشت. باور اوستای آن روزگار بوده و از آن سوشیانت هایی که هنوز زاییده نشده اند، شاید سه سوشیانت باشند. که موبدان دوره ساسانی از آنها یاد کرده اند.

شاید برداشتی از اندیشه ادیان سامی باشد وشاید آنان ازین باور اوستا بهره گرفته در انتظار نجات دهنده خویش می باشند.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز وهمن ، از ماه اردیبهشت
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه‌ : ۱ اردیبهشت ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۲۰ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

20.04.2024

🌷🌷

🔹وَهمَن:

- دومین روز از هر ماه سی روزه در گاه شماری ترادادی زرتشتیان، وهمن نام دارد.

- وهمن یا وهومن دو بخشی است. «وُهو» به چمار(معنی) نیک و خوب و «مَنَه» از بُن «من» به چمار اندیشیدن، شناختن و فهمیدن است.

- روز وهمن، نخستین روز «نبُر» در هر ماه، در گاه شمار ویژه زرتشتیان است. در چنین روزی از !کشتار جانوران و خوردن خوراک گوشت‌دار پرهیز می‌کنند.

- وهمن امشاسپند در جایگاه مادی خود، از چارپایان سودمند نگهداری می کند.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز اَردیبهشت ، از ماه اردیبهشت
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه : ۲ اردیبهشت ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی



۲۱ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

21.04.2024

🌷🌷

🔹اَردیبهشت:
- در گاه شماری ترادادی زرتشتی روز سوم در هرماه سی روزه، اَردی بهشت نام دارد.

- اردیبهشت دگرگون یافته‌ واژه اوستایی «اَشَه وَهیشتَه» در زبان اوستایی است که «اشا» به «اَرد» و «وَهیشتا» به «بهشت» در گویش پارسی دگرگون شده که به چمار «بهترین راستی‌» است.

- اشا، هنجاری است که نظام جهان هستی بر پایه‌ی آن پدید آمده و آنرا به‌ سوی پیشرفت و پویایی پیش می برد.

- در خُرده‌ اوستا، اردیبهشت امشاسپند به چَمار «بهترین پاکی و راستی» است که در جهان مینوی نماد پاکی، اشویی و نشان اشا (هنجار درست هستی) است.

- اردیبهشت درجهان مادی، نگهبانی از آتش را بر دوش دارد.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز شهریور ، از ماه اردیبهشت
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه‌ : ۳ اردیبهشت ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۲ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

22.04.2024

🌷🌷

🔹شهریور:
- چهارمين روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان، «شهريور» نام دارد.

- شهریور در اوستا به گونه "خشترَه وَئیریَه" آمده است که در گویش پارسی شهریور گفته می شود.

- واژه‌ خشترَه وَییریَه به چمار(معنی) پادشاهی وسروری مینوی و پادشاهی بر خویشتن است.

- آرمان زرتشت چنین است که مردم جهان در راه برقراری فرمانروایی راستی و درستی به تلاش و کوشش بپردازند. چون با برقراری سروری  راستین است تا هر کسی توانایی خواهد داشت تا بر دروغ و تباهی درون خویش چیره شود و راستی را جایگزین نادرستی کند.

- شهریور که به چم «شهریاری و نیرومندی مینوی» بوده درجهان مادی از فلزات پاسداری می کند. اینگونه شهریاری از اشا (هنجار هستی) سرچشمه دارد و همه‌ جهان را دربر می‌گیرد.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز سپندارمذ از ماه اردیبهشت
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
سه شنبه : ۴ اردیبهشت ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۲۳ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی

23.04.2024

🌷🌷

🔹سپندارمَذ:
پنجمین روز هرماه در گاه شماری ویژه مزدیسنان، سپندارمذ نام دارد.

- این واژه در اوستا، سپنته آرمیتی (=سپندارمذ) است. به چمار(معنی) پاکدلی و یکرنگی. اشغ و فروتنی. آرامش و آرمان پاک است.

- در گویش پارسی واژه سپنتَه آرمَئیتی به اسفند(اسپند) رسیده است. واژه‌ی آرمئیتی برابر واژهAramato ودایی است.

- سپنته آرمئیتی به‌گونه‌ی بانو است و نماد مهروزی، اشغ، فروتنی و باورمندی می‌باشد.

در اوستا «سپنته آرمئیتی» و به چم بردباری و فروتنی و آرمان سپند است. این امشاسپند در جهان مینوی نماد بردباری، شکیبایی و از خودگذشتگی‌ است و در جهان مادی نگهبانی از زمین را بردوش دار .

- خویشکاری سپندارمذ، خرم، پاک، آباد و بارور نگه داشتن زمین است. خشنودی سپندارمذ هنگامی فراهم می‌شود که زمین پاک بماند، کشت و کار شود یا کارایی نیک‌داشته باشد.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33