@zhuanchannel
  اریک بارکر یه کتاب شدیدا جذاب و علمی داره به اسم "این راهش نیست" که در اون فکت‌های تلخ براومده از معتبرترین پژوهش‌ها رو به صریح‌ترین شکل ممکن به تصویر میکشه.

تو بخشی از کتاب، بارکر میپرسه؛ آیا واقعا آدمای شارلاتان ، افراد موفقی هستند؟!

اگه آره چرا و پاسخ میده…

متاسفانه باید گفت بله!

به طرز عجیبی دنیا، دنیای بیرحماست و شواهد قوی علمی نشون میده؛ آدمایی که اِبایی از ضایع کردن حق دیگری ندارن و با قصد و برنامه، تنها در پی منافع شخصی خودشون هستن، معمولا زودتر و سرراست‌تر به هدف‌هایی که تو سرشون دارن می‌رسن

طبق مطالعه جفری پفر شارلاتان‌ها خوب بلدن روی آدما تاثیر بذارن و از راه چاپلوسی،کارشون حسابی جلو میره! طبق مطالعه ترزا آمابیل در مقاله‌ی"بی‌نظیر اما بی‌رحم" مردم اونها رو قدرتمند تصور میکنن و در نهایت اونا خوب بلدن اون بخش از کارشون که درسته رو بولد کنن و باقی جاها رو بپوشونن

به ما یاد دادن که مثل آخر فیلم‌های دیزنی‌لند همیشه خوبی بر بدی پیروز میشه: ولی متاسفانه موارد زیادی هست که پژوهش‌گران بررسی کردن و دیدن اصلا این مدلی نیست. یکی از تحقیقات که صراحتا در عنوان اون نوشته شده که "بدی از خوبی قدرت‌مند‌تره" نشون میده‌:

چیزای بد تاثیرگذارتر و موندگارتر از چیزای خوبه: احساسات بد، والدین بد، بازخوردهای بد نسبت به اون‌هایی که خوبن اثرات بیشتر و موندگارتری دارن و اطلاعات بد هم خیلی بیشتر و کامل‌تر از اطلاعات خوب بین آدما رد و بدل میشه

من چیز دیگه‌ای نمیتونم بگم جز اینکه نتایج یه مطالعه غیررسمی نشون داده که احتمال دزدیده شدن کتاب‌هایی که در زمینه مسائل اخلاقی هستن
25 درصد بیشتر از سایر کتاب‌های موجود تو کتاب‌فروشی‌هاست

تو بخش دوم بارکر می‌پرسه: خوب چرا آدمای شارلاتان افراد موفقی هستند؟!

و میگه؛ آدمای شیشه خورده‌دار، بی‌محابا دنبال چیزی که میخوان میفتن و با یه اعتماد به نفس به شدت سمی، بی‌توجه به نظر، حرف، حق و قضاوت دیگران، جسورانه فقط به خواسته‌شون فکر می‌کنن

در نهایت بارکر میگه؛ فکر می‌کنید من دارم شما رو تشویق می‌کنم که یه شارلاتان باشید! صبر کنید.

این اول ماجراست.

تحلیل سال‌ها زندگی آدمای شارلاتان نشون میده که اونا خوب شروع می‌کنن، در کوتاه مدت هم به جاهای خیلی خوبی هم میرسن و نتایج دلخواهی هم می‌گیرن اما...

نتایج مطالعات طولی نشون داده که موفقیت‌ این آدم‌ها معمولا کوتاه مدته و دستاوردهای اون‌ها موندگار نیست.

چرا که تو این مسیر به آدمایی برم‌یخورن که از خودشون شارلاتان‌ترن و در نتیجه خودشون در درون خودشون همدیگه رو حذف می‌کنن. در کنار اون، ریسک‌پذیری بالا از دلایل دیگه حذف اونهاست.
‌ با توجه به این یافته‌ها چه درسی می‌تونیم از این شارلاتان‌ها بگیریم!؟

بارکر میگه؛ واسه رسیدن به خواسته‌هات میتونی با الهام از جسارت، پیگیری و پشتکاری که در این گروه از افراد هست، مصرانه "تو راه درستش" بری جلو.

دکتر امید امانی

📚" تسهیلگری کتاب «شاه ۱۲۹۸ تهران -۱۳۵۰ شیراز» "📚

👤تسهیلگر : علیرضا خداکرمی

📌 مدت دوره : ۵ جلسه
🗓تاریخ شروع دوره : ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
⏰زمان برگزاری: دوشنبه‌ها از ساعت ۱۶ الی ١۷

📍جهت ثبت نام به ادمین نیستان :
@Neyestan_academyy
و یا شماره تماس :
09930738368
تماس و یا پیام ارسال بفرمایید

@zhuanchannel
بودن در رابطه‌های طولانی تمرین می‌خواهد. تمرین درست گوش دادن، درست نگاه کردن به تمام غم‌ها و دردهایی که در رابطه بالا می‌آید و بعد "استفاده نکردن" از تمام نقطه ضعف‌هایی که دوستمان به ما نشان می‌دهد.
درست رفتار کردن را تمرین کنیم
و مهم‌تر از همه "درک کردن". درک اینکه تمام ما گم‌شدگانی هستیم که به رابطه‌ها پناه می‌آوریم تا آرام‌تر شویم. تا دیده شویم تا دوست‌داشتنی باشیم و ستایش شویم.
تا هم‌دلی داشته باشیم که ما را در آغوش بکشد و به ما امنیت بدهد. بودن در رابطه‌های طولانی مدت
"گذشت" می‌خواهد. آدم‌ها که به ما نزدیک می‌شوند، می‌خواهند دیده شوند و به ما اعتماد می‌کنند.

پونه مقیمی

@zhuanchannel
روشی جدید برای آویزان کردن پرده

@zhuanchannel
اگر می خواهید وزن کم کنید بعد از تمرین چه بخورید؟

این گزینه برای افرادی که هدف اصلی آنها کاهش وزن و سوزاندن تا حد امکان چربی است، بدون توجه به وضعیت عضلانی بسیار مناسب است.

برای کاهش وزن، پس از تمرین توصیه می شود
تا 1 ساعت غذا نخورید، فقط آب بنوشید.

بعد از 1 ساعت، باید یک وعده غذایی متعادل حاوی پروتئین و کربوهیدرات بخورید. در عین حال، کربوهیدرات ها باید سالم باشند، به عنوان مثال:
برنج قهوه ای،ماکارونی سبوس دار، نان غلات، سبزیجات و غیره. پروتئین - ماهی، مرغ، سفیده تخم مرغ.

پس از تمرین، از خوردن چربی و نوشیدنی های حاوی کافئین (چای، قهوه...) خودداری کنید، زیرا کافئین در عملکرد گلیکوژن اختلال ایجاد می کند
و در ریکاوری عضلات اختلال ایجاد می کند.

@zhuanchannel

می‌گفت: چرا داری اینقدر خارج از توانت می‌جنگی؟ بی‌خیال بابا! مث بقیه زندگی‌ات را بکن و به همان داشته‌های اندکی که داری قانع باش.

گفتم: من هم گاهی فکر می‌کنم آمده‌ایم به این جهان که لذت ببریم و اجازه ندهیم که رنجِ راه، پیرمان کند.

من هم گاهی دلم عمیقا برای یک خیالِ تخت و روانِ آسوده تنگ می‌شود. ولی به عقیده‌ی من، روح آدم‌ها هم نیاز به تحول و تحرک دارد. روان آسوده و آرام، در یک جهان یکنواخت و بدون فراز و نشیب، از یک جایی به بعد فربه و بیمار می‌شود و نیاز دارد قدری سختی ببیند و تلاش کند و ورزیده شود.

روح آدمی هم مثل آب، در فضای راکد، می‌گندد و نیاز دارد جریان داشته‌باشد، مثل رودخانه از مسیرهای دشوار و سنگلاخ بگذرد، از دشت و مسیرهای هموار هم، حتی گاهی به دریاچه برسد و مدتی بدون تنش و آرام باشد.


من روحم را تعمدا به سنگلاخ‌ها انداخته‌ام و شبیه به والدی سخت‌گیر، ایستاده‌ام و دارم نگاه می‌کنم که چطور خودش را از عمق رنج‌ها بیرون می‌کشد و این برایم لذت دارد.
من لذت می‌برم از اینکه پس از هر بحران و سختی، روحم را ورزیده‌تر و شکست‌ناپذیرتر می‌بینم و هربار که به مقصد رسید، عاشقانه او را به آغوش می‌کشم.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@zhuanchannel
اغلب فضانوردانی که از دور زمین رو می‌بینن، دچار تجربه‌ی 《Overview effect 》 می‌شن. یک‌جور حس دلتنگی برای زمین و حس اینکه چقدر زمین تنها و شکننده‌ست. از دور شبیه یک سنگ مرمر آبی می‌مونه میان یک تاریکی بیکران. خیلی‌ پیش اومده که پس از برگشت به زمین، سعی داشتن کاری براش انجام بدن.
از جمله کارهایی برای حفاظت از محیط زیست و هر کاری که باعث بشه مردم بیشتر قدر جایی که زندگی می‌کنن رو بدونن. این تجربه ظاهرا انقدر منقلب‌کننده‌ست که فضانوردا دچار cognitive shift (تغییر شناختی) میشن. بخصوص وقتی خیلی واضح می‌بینن که کره‌ی به این بزرگی، در عظمت کهکشان، هیچ هم نیست.

عکس بالا رو ویلیام آندرس در ماموریت آپولو ۸ گرفته و در اون بخشی از ماه هم پیداست.

فریدهاب

@zhuanchannel
می تونید خودتون برای مهمونی موهاتونو راحت درست کنید

@zhuanchannel
سال ۸۴، بیست‌ویک گرم طلا خریدم ۲۴۵هزارتومان!!


بهترین سرمایه طلاست

kha_hala

@zhuanchannel

اگر تو تشنه ات باشه پامیشی میری آب می‌خوری. آب نیاز واقعی توئه.
بی زحمت، در دسترسه. گرون نیست و تو واقعا بهش احتیاج داری. ولی اگر بخوای آب پرتقال بخوری باید یا پول بیشتری پرداخت کنی، یا زحمت بیشتری بکشی. ضمن اینکه آب پرتقال نیاز واقعی به نظر نمی‌رسه. یعنی نخوری نمی‌میری

اگه نیازهای ما بره تو همین مثال ساده ی آب و آب پرتقال، ما یک دسته نیاز ضروری داریم و یک دسته نیاز غیرضروری.

معمولا نیازهای ضروری رو سخت و آسون برطرف می‌کنیم. پول تاکسی جور میشه، پول دانشگاه جور میشه، پول خرید از سوپر مارکت جور میشه ولی پول تفریح به راحتی جور نمیشه چون فکر می‌کنیم اگر تفریح نکنیم، نمی‌میریم! پول ماشین بهتر، پول سفر بهتر یا حتی غذا گرونه ی منو تو رستوران! فهمیدی داستان چیه؟

برای آب پرتقال خوردن شما باید از دایره ی امنت بیای بیرون و اون رو به شکل یک ضرورت ببینی. مثلا ضرورت ببینی که سال جدید مدرک زبان بگیری، ضرورت ببینی سرمایه گذاری داشته باشی هرچقد کوچیک، ضرورت ببینی که روابطتت رو اصلاح کنی، ضرورت ببینی که رژیم غذایی سالم داشته باشی و ورزش منظم. سوال، بدون اینها می‌میری؟
نه!
اگر دنبال آب (زندگی یکنواخت همیشه) هستی نه. ولی برای کیفیت بیشتر، برای آب پرتقال باید کمی بیشتر تلاش کنی!

حالا می‌دونی مشکل چیه؟

مشکل اینه که آدم هیچوقت آب خوردن یادش نمیره ولی آب پرتقال خوردن یادش میره.
راه حلش چیه؟ برای نیازهای غیرضروری اما مهم باید برنامه ریزی و پایبندی داشت.

خیلی مهمه که مدام یادداشت و پیگیری بشه. در اصل بهترین رفیق شما در سال جدید باید دفتر برنامه ریزیتون باشه.

چیزی که وجودش هرلحظه کنار شما مثل آب حیاتیه!

امیرعلی ق

@zhuanchannel
روزت بخیر ❤️
باغ ایرانی_تهران