سلام علیکم

سوال:۹۶

❓1- سوال من در مورد طریقه سجده کـردن زن مـی‌باشد، چندی پیش در جماعت تبلیغی شنیدم‌ که خواهری مي‌‌گفت‌: زن به هنگامی ‌که می‌خواهد سجده کند نباید دو تا دست‌هايش در دو طرفش باشد بلکه یک دستش وسط دو رانش باشد و دست ديگرش درکنار پهلویش باشد، وقتی من اعتراض‌ کردم ‌گفتند: ‌که ما از فلان مولوی شنیده‌ایم‌، من جستجـو کردم امّا در کتابی نتوانستم در اين مورد چیزی بیابم‌. از یکی از خواهران پرسیدم‌، او گفت‌: باید زن دو تا دست‌هایش را دو طرفش قرار دهد و پاهایش جمع باشد. امیدوارم این مسئله را برايم روشن‌ کنید.
❓2- در مـورد التحیات خوانـدن است‌. آیـا زن بـه هنگامی کـه در قـعده التحیات ‌(‌زمان خواندن‌) است انگشت شهادت را بالا بگیرد انگشتان دیگر را مثل مردان باید جمع ‌کند يا نه‌؟ و يا باید به همان حالت عادی باز باشد و فقط بـاید انگشت شهادت را بالا ببرد؟
❓3- در مورد طریقه درست‌ کردن پاها به هنگام سجده است‌، در خراسان ‌که بودم به ما اینطور سجده‌ کردن را یاد می‌دادند که وقتی به سجده می‌رویم مثل مردان مستقیماً به سجده برویم‌ و هم زمان با این سجده درحالیکه ‌کاملا سجده نکرده‌ایم پاها را درست می‌کنیـم و به طریقه سجده زن می‌نشینیم و تسبیح سجده را می‌گوئیم‌. و اساتید من هم همین روش را به من یاد دادند در حوزه علمیه‌ ..... ‌ما در اینجا خواهران هنگامی‌ که می‌خواهند سجده‌ کنند اول می‌نشینند و پاهایشان را درست می‌کنند و بعداً به سجده می‌روند. کدام روش صحیح‌تر است‌. سجده‌ کردن هر دو جا یک طور است امّا در طریقه درست‌ کردن پاها با هم‌، اختلاف وجود دارد.
لطفا راهنمایی کنید
جزاکم الله خیرا
⤵⤵⤵⤵⤵⤵
وعلیکم السلام
📚الجواب باسم ملهم الصواب
🖊🖊🖊🖊
📖ج 1: زن بهنگام سجده در نماز، ساعد و ذراع خویش را روی زمین پهن ‌کرده‌، و شکم را به رانها، و بازوان را به دو پهلوی خود بچسباند که این بیشتر براي زنان ساتر و محفوظ‌تر می‌باشند.
🖊أ:‌ «عن يزيدَ بن أبي حبيب أنَّ رسولَ الله مَرَّ عَلَى امرأتينِ تصليانِ، فقال: إذَا سَجَدْتُمَا فَضُمَّا بعضَ اللحمِ إلى الأرضِ، فإنَّ الـمرأةَ لَيْسَتْ في ذلِكَ كالرجلِ». 📚[رواه أبوداود في الـمراسيل، السنن الكبري للبيهقي: 2/223، كنز العمال: ج 7، رقم الحديث 19787، اتحاف: 3/59].
🖊ب: «والـمرأة تخفض فتضم عضديها لجنبيها وتلزق بطنها بفخذيها لأنه أستر لها». 📚[مراقي الفلاح: ص 154 واللفظ له. حلبي كبير: ص 322].
🖊ج: «وَالْمَرْأَةُ تَنْخَفِضُ فَلَا تُبْدِي عَضُدَيْهَا وَتُلْصِقُ بَطْنَهَا بِفَخِذَيْهَا لِأَنَّهُ أَسْتَرُ».📚 [الدر الـمختار: 1/373 ط كويته].
🖊د: «وعن عبدالله بن عمر عن النبي: إذا سَجَدَتْ ألصَقَتْ بَطْنَهَا في فَخِذَيْهَا كأسترَ مَا يكونُ لَهَا، وإنَّ الله تَعَالَى ينظُرُ إلَيْهَا ويقولُ: يَا مَلاَئِكَتِي أُشْهِدُكُم أنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهَا».
«قال علي: اذا صلّت الـمرأة فلتخفض ولتضم فخذيها». 📚[السنن الكبري للبيهقي: 2/223، تلخيص الخبير: 1/242].
☝پس حائل قرار دادن دست چپ درميان دو ران یا بین شکم و ران مانع از چسبیدن شکم به ران می‌شود پس ترک شود.
📖ج 2: مولانا اشرف علی تهانوی/ در جـواب چنین سـوالی می‌نویسند: احکامی‌ که در انجام آنها زنان با مردان فرق دارند، فقهاء آنها را لزوماً در باب «صفة الصلاة» به صراحت ذکر کرده‌اند (‌که تقریباً بیست و پنج مورد می‌باشند) و در مورد کیفیت اشاره بالـمسبحة توسط زنان هیچ‌گونه فرقی را که زنان با مردان داشته باشند فقهاء آن را ذکـر نکرده‌اند. پس از اطلاق آن واضح است‌ که زنان و مردان در اين حکم با هم مشترکند.
کیفیت اشاره بالمسبحه به شرح ذیل است‌:
«عَنْ عَلِيِّ ابْنِ عَبْدِ الرَّحْمنِ الْمُعَاوِيِّ، أَنَّهُ قَالَ: رَآنِي عَبْدِ اللّهِ بْنُ عُمَرَ وَأَنَا أَعْبَثُ بِالْحصَى فِي الصَّلاَةِ. فَلَمَّا انْصَرَفَ نَهَانِي. فَقَالَ: اصْنَعْ كَمَا كَانَ رَسُولُ اللّهِ يَصْنَعُ. فَقُلْتُ: وَكَيْفَ كَانَ رَسُولُ اللّهِ يَصْنَعُ؟ قَالَ: كَانَ إِذَا جَلَسَ فِي الصَّلاَةِ، وَضَعَ كَفَّهُ الْيُمْنَى عَلَى فَخِذِهِ الْيُمْنَى. وَقَبَضَ أَصَابِعَهُ كُلَّهَا. وَأَشَارَ بِإِصْبَعِهِ الَّتِي تَلِي الإِبْهَامَ. وَوَضَعَ كَفَّهُ الْيُسْرَى عَلَى فَخِذِهِ الْيُسْرَى». وفي رواية النفيلي: «قد حناها شيئاً». 📚[ابوداود: رقم الحديث 987، عون الـمعبود: 3/194].
وفي رواية النسائي:
«رَافِعًا أُصْبُعَهُ السَّبَّابَةَ قَدْ أَحْنَاهَا شَيْئًا وَهُوَ يَدْعُو». 📚[نسائي، كتاب السهو: 1/187].
«وَفِي الْمُحِيطِ أَنَّهَا سُنَّةٌ، يَرْفَعُهَا عِنْدَ النَّفْيِ، وَيَضَعُهَا عِنْدَ الْإِثْبَاتِ، وَهُوَ قَوْلُ أَبِي حَنِيفَةَ وَمُحَمَّدٍ، وَكَثُرَتْ بِهِ الْآثَارُ وَالْأَخْبَارُ فَالْعَمَلُ بِهِ أَوْلَى. ا ه . فَهُوَ صَرِيحٌ فِي أَنَّ الْمُفْتَى بِهِ هُوَ الْإِشَارَةُ بِالْمُسَبِّحَةِ مَعَ عَقْدِ

الْأَصَابِعِ عَلَى

الْكَيْفِيَّةِ الْمَذْكُورَةِ لَا مَعَ بَسْطِهَا فَإِنَّهُ لَا إشَارَةَ مَعَ الْبَسْطِ عِنْدَنَا». 📚[رد الـمحتار: 1/376 واللفظ له. بذل الـمجهود: 5/317].
اما اين مطلب باقي مي‌ماند كه آيا جمع كردن انگشتان به هنگام اشاره خلاف تستر زنان نیست‌؟
👈پاسخ این شبهه اینست‌ که اگـر ایـن خلاف تسـتر بـاشد پس خـود اشـاره بالـمسبحة بطریق اولی خلاف تستر باید باشد، بنابراين‌، شبهه خلاف تستر ضعیف است.📚 [امداد الفتاوي: 1/142].
وفي الهندية:
«وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنْ السَّجْدَةِ الثَّانِيَةِ فِي الرَّكْعَةِ الثَّانِيَةِ افْتَرَشَ رِجْلَهُ الْيُسْرَى، وإن كانت امرأة جلست على اليتها اليسري واخرجت رجليها من جانب الايمن، كذا في الهداية». 📚[الهندية: 1/75].
در مجموعة الفتاوی به نقل از سند الانام شرح مسند الامـام لعـلی القـاری آورده است‌:
«أبوحنيفة عن نافع عن ابن عمر: انه سئل كيف كان النساء يصلّين على عهد رسول الله، فقال: كن يتربعن ثم أمرن أن يحتفزن هو بالحاء الـمهملة والفاء والزاي الـمعجمة –أي يضممن أعضاءهن بأن يتوركن. انتهي».📚 [مجموعة الفتاوي: 1/77].
👈اما جای تورّك زنان در قعده بهنگام خواندن تشهد است نه در میان قومه و سجده (قبل از رفتن به سجده‌)‌. اول به سجده برود و بعد از سجده در حالت تشهد تورك كند.
وفي البحر:
🖊أ: «وتجلس متوركة في التشهد». 📚[البحر الرائق: 1/339، السعاية: 2/206].
وفي الرد:
🖊ب: «وتنضم (اى الـمرأة) في ركوعها وسجودها و تفترش ذراعيها، وتتورك فى التشهد».📚 [رد الـمحتار: 1/373، السعاية: 2/206].
👈مولانا عبد الحى لكهنوى/ درست در جواب همين سؤال با ذكر عبارت حموى در حاشيه اشباه مى نويسد:
« قوله: «وتتورّكه» أى في حال جلوسها للتشهد». انتهى. نه درميان قومه و سجده.
«والله أعلم حرّره أبو الحسنات محمد عبدالحى عفا عنه». 📚[مجموعة الفتاوي: 1/77].
چون شرط تورّك در وهله اوّل بعد از قومه قبل از سجده، زيادت بر قعده لازم مى‌آيد آنهم براي تحصيل امر مندوب و مستحبى كه استر بودن مى باشد درست نيست.
كما قال العلامة ظفراحمد العثمانى رحمه الله فى فتاواه. 📚[امداد الأحكام: 1/377].

والله أعلم بالصّواب

📖محمود الفتاوی
ج1/ص122

ــــ‎ــــــــــ
📚فتاوی علما کباراحناف📚

⚠️حذف آدرس کانال دور از اخلاق اسلامی و بر خلاف قوانین رسانه‌ای می‌باشد⚠️

📌لینک عضویت در کانال فتاوی احناف

http://tlgrm.me/fatava_ahnaf