#دلواپسیم!
@yaser_arab57

#هشدار

هشدارهای روزنامه جمهوری اسلامی به پزشکیان در باره ترکیب کابینه: آدمهای تکراری هرکاری بلد بودند کرده اند/ بعد از انتخابات، دیگر نهج البلاغه نمی خوانید؟

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

این روزها اسامی افرادی برای وزارتخانه‌های مختلف و سایر صندلی‌های دولت چهاردهم از معاون اول گرفته تا بقیه معاونین رئیس‌ جمهور و رؤسای سازمان‌های وابسته به ریاست ‌جمهوری به گوش می‌رسد که اولاً تکراری هستند، ثانیاً وابسته به جناح‌ها هستند و ثالثاً وابسته به قشر مرفهی که از دردهای مردم بی‌خبرند.

اگر قرار است با آمدن دولت چهاردهم اتفاق جدیدی بیفتد که به نفع مردم باشد، راهکار اینست که از همان اولین قدم که ترکیب کابینه است این اتفاق بیفتد. با کابینه تکراری و دولتی که بر مبنای سهم‌خواهی‌ها شکل گرفته باشد، هیچ اتفاق جدیدی نخواهد افتاد.

@yaser_arab57

موضوع طراحی لباس المپیک نیست!

سلمان جان این وضعیت حتی به شکل کامل و جامع مربوط به مدیران انقلابی (علی رغم اینکه در این شرایط دخیل هستند) هم نیست. کلا مدیران در بهترین حالت همواره مراقب هستند که از هیچ گفتمان و نهادی کارت زرد نگیرند و پایه‌های صندلی‌مدیریت‌شان، به لرزه در نیاید.
(در این زمینه مدیران به اصطلاح انقلابی به شدت محتاط‌تر از مدیران غیر انقلابی هستند.)

اما به نظر من موضوع اساسا قفل بروکراسی و بن‌بست نوآوری و عدم امکان ریسک پذیری است. و حالا در همه زمینه‌ها این بی‌خاصیت شدن نهاد دولت‌ است که خودنمایی میکند. این زنگ زدگی مطلق چرخ‌دنده‌های نهاد حکمرانی‌ و استاتيک معنی است که خود را در فریز فرم و بی خاصیتی انواع رویکرد‌ها نشان میدهد.

برخی از طراحی لباس المپیک چنان انتقاد میکنند که گویا مثلا ما نقشه‌ی آب کشور، طراحی نظریه‌ی دولت، شیوه به سامان سازی تصمیمات ملی، طراحی گفتمان و رویای ملی‌مان سر جایش است و حالا فقط مانده طراحی لباس تزریقات!

خیر.. ما اساسا در چگونگی اداره دولت و ملت‌مان بی طرح، منفعل، واکنشی و دستپاچه هستیم و در این میان از صد هزار حیرت و سرگیجه، یکی هم طراحی لباس المپیک!
@yaser_arab57

انتخاب جناب عارف برای معاون اولی دولت واکنش منفی برخی مخاطبان در فضای مجازی را برانگیخت. به نظر نگارنده، عمده دلیل این حس سرخوردگی به تصورات آسمانی و رویاهای اکلیلی مدافعین جناب پزشکیان بر می‌گردد که دولت او را از راه تهور، در آستانه تحول، تصور می‌کردند!

عارف طبیعی‌ترین نماد دولتی است که (علاوه بر آزمون و خطا) فرصتی برای تهیه نظریه حکمرانی نداشته و‌ بعد این هم در ابتلای حجم بسیار مشکلات نخواهد داشت.
(اگر هم داشته باشد به سادگی به میدان عمل سوییچ نخواهد شد!)

قبلا هم نوشته‌ام اگر ایده‌ی اصلی اصولگرایان بازگشت به فرهنگ دفاع مقدس و دهه نورانی شصت است، ایده اصلاح طلبان هم تکرار دولت خاتمی و بازتولید نوستالژی‌های دهه هفتاد است!

مشکل از عارف و پزشکیان نیست. از سطح توقعی است که برخی برای ذهن خود و مخاطب‌شان ایجاد کرده‌اند!


پ.ن؛
خیالتان راحت. بعد این هم، چون قبل این، هیچ شخص، یا حزبی در ایران حال و حوصله‌ی تدوین نظریه‌ی دولت و نشستن زیر درخت آرزوها و چارت سازی تا وقتی، روزی، روزگاری قرعه به نامش بخورد و صاحب سکان دولت شود را ندارد. شرایط در صد و پنجاه سال گذشته شانسی و بختکی، و‌ بعد این هم همچنان همین روال است.

پ.ن٢؛
بروید باقی گزینه‌های دور و بر دولت چهاردهم را رصد بفرمایید می‌بینید همین جناب عارف از بهترین گزینه‌های موجود بوده است. امیدوارم ایشان که خود وزنی در مقابل دولت سايه ندارد از کمک سردار علایی برای تنظیم مناسبات با آنها و همچنین مجموعه سپاه استفاده نماید.

@yaser_arab57

.
.
👈 کابینه اتفاق ملی!

✍️ محسن رنانی

دکتر مسعود پزشکیان خودش «رئیس‌جمهور وفاق ملی» است، اما کابینه‌اش باید «کابینه اتفاق ملی» باشد.

دیروز آخرین روز همکاری من با شورای راهبری انتخاب وزرای دولت چهاردهم بود. کار بررسی کاندیداهای پیشنهادی برای وزارتخانه‌ها تقریباً تمام شد و من از دولت چهاردهم، پیش از آغاز آن، خداحافظی کردم و به اصفهان بازگشتم تا ادامه ماموریت بیست ساله خود را دنبال کنم یعنی: بیرون از حکومت ایستادن، فاصله گرفتن از قدرت و با عینک توسعه، دیدبانی کردن و زنهار دادن؛ یعنی «نگریستن و گریستن» (نگریستن با عینک خِرَد و گریستن با چشمان قلم).

معتقدم با‌وجود آن‌که فرایندی که در شورای راهبری تعریف شده بود (برای غربالگری و انتخاب نامزدهایی برای وزارتخانه‌ها)، به علت تازگی و بی‌تجربگی، بی‌اشکال نبود، اما تلاش شد و تا حدودی به این نتیجه نزدیک شدیم، که افرادی به رئیس‌جمهور معرفی شوند که بتواند با آنها «کابینه اتفاق ملی» را تشکیل دهد. (درباره خود تجربه مهم و عجیب شورای راهبری، بعدا در یادداشتی با عنوان «انقلاب صندلی اول» توضیح خواهم داد).........

ادامه مطلب را در پیوند زیر بخوانید:

https://renani.net/?p=6178
.
.

🔸 آقای مخبر! همان جا بمانید لطفاً

✍ مجید مرادی


🔺رئیس سازمان اداری و استخدامی: ماهانه ۱۱۰ تا ۱۵۰ هزار میلیارد تومان هزینه پرداخت حقوق و دستمزد کارکنان دولت می‌شود. (همشهری 22 آبان 1401).

وزیر اقتصاد دولت رئیسی در نامه به مخبر: موجودی خزانه ۱۸.۵ همت است.(۷ مرداد ۱۴۰۳).

🔺جناب آقای دکتر مخبر! با این وضع، آن همه ریخت و پاش برای بزرگداشت قربانیان بالگرد رئیس‌جمهور چه بود که تمام کشور را سیاه‌پوش کردید و آن همه مجلس عزا و غذا برپا کردید؟!
با این خزانه خالی چرا بساط سفر اربعین را گسترده‌اید و دلارپاشی برای سفر زايران به سنت سنواتی هم‌چنان برقرار است؟

🔺اصلا با این وضع بهتر است ساختمان ریاست‌جمهوری را ترک نکنید و یک ماه حداقل یک ماه بمانید تا ما ببینیم شما غیر از چاپ پول که در این سه سال معادل کل پول چاپ شده تاریخ ایران است چطور حقوق کارکنان دولت را می دادید؟

🔺دولت شما که مرتب می‌گفت نفت بیشتری می‌فروشیم و پول هم چاپ نمی کنیم. پس حقوق کارکنان را از کجا می‌ آوردید؟! بقیه هزینه‌های کشور بماند!

https://www.tg-me.com/K_MjM

عجب!!!


@kherad_jensi

«اگر کودکی بتواند ریاضیات پیشرفته انجام دهد، به چندین زبان صحبت کند و نمرات عالی را در مدرسه کسب کند، اما نتواند احساسات خود را مدیریت کند، حل تعارض را تمرین کند، استرس را کنترل کند، دیگر هیچ یک از این چیزها، واقعاً مهم نیستند.»
ریچارد فاینمن، برنده‌ی نوبل فیزیک

« دکتر روح الله صدیق »


@yaser_arab57

نکتۀ تکان دهنده‌ای که باراک گفت!

✍احمد‌ زیدآبادی

همۀ کسانی که آثار مرا از سال 1366 تا به امروز در مطبوعات و رسانه‌ها دنبال کرده‌اند، به خوبی می‌دانند که من نه با ایدئولوژی حماس موافقت و میانه‌ای دارم و نه با استراتژی آن. با این حال، کشته شدن هر یک از اعضای این سازمان، عواطفم را جریحه‌دار می‌کند. از همین رو، اظهار شادی و خوشحالی برخی افراد از ترور اسماعیل هنیه در فضای مجازی را نه فقط درک نمی‌کنم بلکه مایۀ شرم و رسوایی می‌دانم.
روزی از اهود باراک رهبر حزب کارگر و نخست وزیر سابق اسرائیل پرسیدند که اگر او به جای اینکه یهودی باشد، فلسطینی بود و با همین وضعیتی که فلسطینی‌ها در کرانۀ باختری رود اردن و نوارغزه زندگی می‌کنند، روبرو می‌شد، چه می‌کرد؟ باراک در مقابل این سؤال بلافاصله پاسخ داد که به احتمال زیاد عضو حماس می‌شد!
وقتی یک مقام اسرائیلی در حد اهود باراک می‌تواند رنج فلسطینی‌ها را تا این پایه درک کند، چطور یک ایرانی نمی‌تواند؟ آن هم در حالی که اسماعیل هنیه در خاک ایران و با تجاوز به حریم ایران به قتل رسید.

@ahmadzeidabad
@yaser_arab57

‏دوستان عنایت کنید؛
‏در گنبدکاووس یک خانم‌محترم سرپرست‌خانوار که سن و سالش هم کم‌نیست باید فردا ۳۰ میلیون‌تومان‌ برای رهن‌منزلش بپردازد و الا آواره خواهد شد.
‏باید آستین بالا بزنیم…

‏6393461025410958
‏⁦
واریز مستقیم⁩

‏⁧ #کارخیر⁩

به زبان ساده همان عبارت؛
《بگو از کجا نان می‌خوری تا بگویم چطور فکر می‌کنی؟》است.

عمده اشکال این ذهنیت سیاسی اتفاقا همین است که در لحظه‌ی ایجاد انتفاع تازه در یک ساختار رقابتی (که هر روز گسترده‌تر می‌شود) نظام ذهنی به شکل سیال با باورهای جدید خود را تنظیم میکند.

این همان پاشنه آشیل حزب الله منتفع و ارزشی‌های ساختار یافته و هیتی‌های نظام‌مند شده و سپاه سایبری است. زیرا اعتقادی که به انتفاع گره خورده باشد با خزانه‌ی خالی و میز بدون صندلی امکان بقا ندارد.

حالا ما به جای حزب الله با جماعت چند ده هزار نفری عیال الله روبرو هستیم که ج.ا عادت‌شان داده معیشت، ثروت و سرمایه‌ی آنها را چون کودک ته تغاری تامین نماید.
از همین روست که اساسا رسانه چنین اهمیت پیدا می‌کند‌ رسانه ذاتا واقعیت نیست، برساخت واقعیت است.

این است که ایشان همواره طلب‌کار و مدعی بؤده و روی زمین نوعا راندمان کاری بسیار پایینی داشته و حتی با یکدیگر نیز حال و حوصله رقابت واقعی و غیر برساختی ندارند.

از باخت انتخاباتی تا ترور اسماعیل هنیه را هم تقصیر واتس آپ می‌اندازند و تمام!

حزب الله منتفع، ریشه‌ی باور حزب الله معتقد را هم خواهد خشکاند.
@yaser_arab57