زیارت امن
و
گشودن دست‌های امام رضا (ع) برای حل مشکلات کشور


✍یاسرعرب

قاب 0
شهرداری مشهد و آستان قدس به چالش خورده بودند. شهرداری دیوارهایی که روی آن با خطوط درشت نوشته شده بود این مکان موقوفه است رنگ کرده بود و آستان قدس هم دیواری که شهرداری روی آن تصویر رستم و سهراب را کشیده بود رنگ سفید زده بود.
نتیجه این چالش اما غوغا بود. سید محمد پژمان شهردار وقت مشهد منع تشرف به حرم شده بود!

قاب 1
فتح بزرگ‌ رخ داده و پیامبر با سپاه خود وارد مکه شده است. در بدو ورود دستورات او‌مورد تاکید قرار می‌گیرد. خانه کعبه و حتی خانه ابوسفیان حرم امن اعلام می‌شود. اگر متخلف یا محکومی به آنجا پناه برد، در امان است. محمد با دشمنان خود و برای مخالف خود منطقه الفراغ می‌سازد. یعنی به حکم خود، منطقه‌ای خالی از حکم که در آن منطقه هیچ حکمی نباشد ایجاد می‌کند!

قاب 2
تجمع و بست نشينی در مخالفت با حکم کشف حجاب اجباری در حرم امام رضا (ع) رخ داده است. از طرفی کشف حجاب قانون حکومت جدید است و حضور این افراد در مسجدگوهر شاد خلاف نظم دولت خواسته. از طرفی دیگر حرم امام رضا (ع) در سنتی اسلامی حرمت امنیت و پناهگاه یافته. دستور رضا شاه اما شکستن حرمت حرم و نتیجه کشتار مسجد گوهر شاد است. این تصمیم چند ده سال بعد یکی از علل سرنگونی حکومت فرزند او می‌شود.

قاب 3
تیتر روزنامه باور کردنی نیست! مصطفی تاجزاده زندانی سیاسی به تقاضای خود برای زیارت حضرت رضا (ع) به مشهد برده شده و ساعاتی را در گوشه حرم رضوی اجازه خلوت داشته است‌. همچنین زمزمه‌هایی در جریان است که طی چند هفته آینده برخی مخالفان نظام ج.ا که دهه‌هاست پا به خاک ایران نگذاشته‌اند اجازه دارند، برای یک شبانه روز بدون هراس از هرگونه تعقیب قضایی یا برخورد و بازرسی امنیتی وارد حرم امام رضا (ع) شوند.

آنها با مشایعت متولیان در محل تعیین شده (که انبوه جمعیت حضور نداشته باشد) می‌توانند به زیارت امام رضا (ع) بپردازند!
+ ازخواب بیدار می‌شوم..


جان؛
کشور نیازمند صلاح است و صلاح ریشه در صلح دارد. صلح منطقه‌ی آشتی می‌خواهد و ارادت به حضرت رضا (ع) شیعه و سنی و مخالف و موافق فلان نظریه‌ی علمی یا دینی یا مدافع یا مخالف بهمان شکل سیاسی حکومت داری نمی‌شناسد و شخصیت والای آن امام متعلق به هیچ دولت و حکومتی نیست!

امامی که قرن‌ها به عنوان ضامن آهو شناخته شده اگر نتواند ضامن انسان باشد گنبد طلايی است خالی. حضور حاضر امام رئوف می‌طلبد کارکرد اجتماعی و سیاسی و فرهنگی او را به رسمیت بشناسیم. حرم امام رضا (ع) هر چند در غل و زنجیر قوانین خود ساخته‌ی آستان قدس رضوی، اما شخصیت امام متعلق به هیچکس نبوده و پناه عالمیان است.

از سروش تا گوگوش از زندانی سیاسی داخلی تا اپوزسیون خارجی حق مسلم دارد که بی تهدید و تحدید پا به ایران و مشهد گذاشته و به زیارت او برود و بی هراس به مبدا خود باز گردد. این حضور می‌تواند آغازی باشد بر یک آغاز... بهانه‌ای برای کنار هم نشستن. چشم در چشم شدن و شاید روزی رو در رو گفتگو کردن امرای امور با ...


این پیشنهاد به شیوه‌ی علوی نزدیک‌تر است. به منش رضویِ امام عقل و حکمت و دانش و گفتگو بیشتر می‌آید.

امیدوارم این ایده یعنی《زیارت امن》در حال و هوا و فضای تازه‌ای که با آمدن دولت جدید رقم خورده، توسط عقلایی از مسئولین امنیتی دیده و شنیده و این فرصت غنیمت شمارده شود.

@yaser_arab57

‍ ✍️ یاسر عرب

🖊 «حرم، کم برو!»

@sokhanranihaa
✅از در و دیوار ایران مذهب است که می بارد! به برنامه های صدا و سیما اشاره نمی کنم که پروپاگاند مذهبی اش دیگر بین مومنین هم طرفدار ندارد. از رخسار شهر نمی گویم که بر در و دیوار اش دیسکورس مذهب، و گفتمانِ کربلا، و چهره ی رهبران مذهبی و پیامهای دینی و روایات شیعی نقش بسته. و نام خیابان ها و اتوبان های اش سراسر برگرفته از "مردانِ" مذهبی است. از دیوار پرشعار و بی روح مدارس نمی گویم که خود دیده اید. از وضعیت تقویم مناسکی که دائم در حال فربه شدن است می گذرم. به گسترش آیین های عزاداری نمی پردازم. به آیات و روایات منقش در مترو و اتوبوس و ایستگاه قطار و ... کاری ندارم بالاخره این یک واقعیت است که هواپیما در این کشور از زمین بلند نمی شود الا با سلام و صلوات و تحیت و تکریم و یاد آوریِ قداست همه چیز! شما خود بهتر از من به فقدانِ معنای اسلامی در پسوندِ اسامی چون دانشگاه آزاد و بانکداری و علوم انسانی و ... واقف هستید!

✅برای محوِ هر سوژه بهترین راه نمایاندن بیش از حد آن است. عملیاتی اش می شود اینکه تصویر کسی که میخواهیم فراموش اش کنیم، بگذاریم روی صفحه ی موبایل. پس از مدتی دیگر آن تصویر را نخواهیم دید! و این چنین است که وقتی همه چیز مقدس شد، دیگر هیچ چیز مقدس نخواهد بود! چونان ماهی درون آب، که بیش از همه حضور پیرامونیِ آب را فراموش خواهد کرد. و شاید این راز همان توصیه ی آیت الله امجد به یکی از دوستان مشهدی مان بود که «حرم، کم برو!»

✅خدا، حقیقت، انسانیت، انصاف، در جامعه ی ما مفاهیم از دست رفته و سردرگمی هستند که از شدت تکثیر دیگر معنی حقیقی خود را در روابط انسانی ما از دست داده اند. و بر همین سبیل کارکرد آنها نیز معوج شده است. چه حقیقتی پشت اعمال دینی ما نهفته است؟ یادم هست روزی که محضر حاج حیدر بودم برایم می گفت «اینکه دست دادن بعد از نماز جماعتِ مسجد، مستحب است، برای این است که به صورتِ بغل دستی ات نگاه کنی! ببینی او را می شناسی؟ رنگ رخسار اش گرم است یا زرد؟ در چشمانش غمی نهفته که نیاز به هم صحبت داشته باشد؟ گرسنه است؟ مشکلی دارد؟ اما همه ی این حکمت ها در پس ظاهری تکراری و ملال آور از بین رفته و حالا خود مومنین هم نمی دانند چرا بعد از نماز جماعت با هم دست می دهند؟ انگار این مناسک تنها یک رفتار ماورایی است برای شراکت در ثواب نماز دیگری!»

✅ثمره ی این بمبارانِ مناسک و بارانِ پیامهای تبلیغی دینی اما از یک سو تولید انبوهِ شیعه ی هیئتی و جامعه ی توده ای و جمهوری قشری است و از سوی دیگر تولید انبوهِ عناد و لجبازی و دین گریزی و گاها دین ستیزی توسط عامه ی مردم ... اجازه بدهید با مثال روشن اش کنم!

✅من هر وقت سوار قطار های سازمان رجا (راه آهن جمهوری اسلامی!) می شوم سر سام می گیرم از حجم "تنشِ مذهبی!" چندین بار از روسای قطار ها پرسیده ام «آیا قطار سالن سینماست؟» و آنها پاسخ داده اند «متاسفانه پخش دائم فیلم دستور اجباری از بالاست!» چه فیلمهایی؟ یکی از یکی بدتر!... مملو از غم، بدبختی، کشته شدن، جنگ، فقر، بیچارگی، ترس، استرس، تنهایی، درماندگی، صدای بمباران، ضجه ی آدمها، خنده های هیستریک، و اذان و نماز و دفاع مقدس، و تبلیغ فرهنگِ ایثار یا مسئولیت اجتماعی! اما در غالبِ یک سادیسمِ جمعیِ اجباریِ ممتد، تا رسیدن به مقصد! (این فیلمها به انتخاب سازمان و هر 4 ماه یکبار عوض می شوند!)

✅در ازای آن وقتی نهاد فربه کننده مناسک بر مصدر امر نباشد ببینیم چه می شود؟ سوار اتوبوس های بین راهی بشوید. تقریبا همین بساط است. با دو فرق! اول فرمان همه چیز (به جای مدیر عامل فرهنگی رجا) دست خودِ راننده است. دوم آنجا مواجه هستید با انبوه فیلمهای بند تنبانی حاویِ شوخی های زیر نافی، و متلک های جنسی، عشوه های خرکی زنانی بیکار که چون پیلا پیلا خود را آراسته و گاه جیغ جیغ می کنند و بعضا لمیده درون خودروهای گران قیمت، اطراف قصه ی فیلم، بیخود و بیجهت دور دور می کنند و هوسباز و عاشق می تراشند.

✅"تحجر" و "تجدد" دو تیغه ی قیچی هستند که ما را از مدینه ی فاضله ی "تمدن" دور می کنند. در جامعه ی متمدن افراط و تفریط جایی ندارد و همه چیز بر محور عدل است و اعتدال ثمره ی این جامعه است. ما را هنوز تا عدالت راه بسیار است، تا چه رسد به اعتدال.. ما در اینجا هنوز مشغول جنگِ مذهب علیه مذهب هستیم و دلخوش به جنگ خدا علیه خدا! مهجور مانده عقل ...



.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @yaser_arab57
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

یک روستای دور از شهر در جزیره قشم
تمیزی مسجد عزیزان《اهل سنت》در حد منطقه یک تهران

ادب و آداب‌ و تربیت و نظم چشمگیر
حضور خواهران...

جلسه جشن قرآن

@yaser_arab57

دین و سرمایه اجتماعی
ایمان و امنیت محلی

برای من به عنوان شیعه‌ی پايتخت نشين این هم جالب بود که اهل سنت چنین احترامی به حياط مسجد گذاشته و اهالی روستای کانی هیچ نگرانی از گذاشتن کفش‌های‌شان در کنار خیابان ندارند!

احساس آرامشی که در مساجد اهل سنت جزیره قشم دارم در مساجد خودمان توی تهران و مشهد نداشتم.
@yaser_arab57

#روایت‌برگزیده

قال اميرالمؤمنين(علیه السلام):

اعـْقِلُوا الْخـَبَرَ إِذا سَمِعْتُـمُوهُ عَقْـلَ رِعايـَةٍ لاَ عَقْـلَ رِوايـَةٍ ،فَإِنَّ رُوَاةَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ، وَرُعَاتَهُ قَلِيلٌ.

امیر المومنین (علیه السلام) می فرماید :

هنگامى كه خبرى را مى‌شنويد در آن بينديشيد (و حقيقت محتواى آن را درك نماييد) تا آن را به كار بنديد نه اينكه تفكر فقط براى نقل به ديگران باشد، زيرا راويان علم بسيارند و رعايت كنندگان آن كمند.

نهج البلاغه / حکمت ۹۸

ما را در فضای مجازی دنبال کنید:
.
↙️ پایگاه اینترنتی دفتر
↙️  آپارات
↙️  توییتر
↙️  اینستاگرام

چرا دولت پزشکیان آخرین فرصت اصلاح نظام است؟

(به ساده‌ترین زبان!)

@yaser_arab57

گفت و گوی آرمان ملی با اردشیر گراوند
🔹اغلب کارگزاران نظام یا تهرانی بوده اند یا خراسانی یا اصفهانی اینها کشور را عاطفی اداره کرده‌اند!

برنامه‌ جامعی برای اداره کشور وجود ندارد!

#روزنامه #آرمان_ملی
@armanmeli
@yaser_arab57

دولت ایران گرفتار سارکوپینا شده است!
مجتبی لشکربلوکی

در علم پزشکی پدیده ای هست به نام سارکوپینا. به زبان ساده یعنی از دست رفتن و کاهش ماهیچه‌ها. گفته می شود کمابیش انسان‌ها بعد از ۴۰ سالگی سالانه حدود یک درصد از حجم ماهیچه‌هایشان را از دست می‌دهند. با ضعف بافت ماهیچه ها ممکن است وزن شما تغییر نکند. حتی لاغر هم نشوید، اتفاقی که می افتد این است که نسبت عضله به چربی و استخوان کاهش پیدا می کند و شما تبدیل می شوید به پوست، چربی و استخوان و اندکی ماهیچه (عضله)! به همین خاطر افراد مسن مستعد زمین‌خوردن و شکستگی می‌شوند.
حالا این چه ربطی دارد به دولت؟ توضیح می دهم. فقط قبلش را بگویم که منظورم از دولت، قوه مجریه نیست بلکه کل سازوکار اداره کشور یعنی کل نظام حکمرانی است. دولت ما نشانه های سارکوپینا را دارد.

☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی
وقتی روی کاغذ نگاه می کنیم تمام وزارت خانه ها، نهادها و سازمان ها -مشابه آنچه در کشورهای پیشرفته وجود دارد- را داریم. در روی کاغذ ساختار نظام حکمرانی ما تفاوت جدی ای با بقیه کشورها ندارد. (ساختار دولت می شود همان اسکلت استخوانی در بدن). برای اینکه اسکلت استخوانی به حرکت در بیاید و کار کند نیاز به نیروی انسانی با انگیزه، شایسته و کاردان داریم. وقتی به نیروی انسانی نگاه می کنیم متوجه می شویم سرجمع و از نظر تعدادی، کارکنان دولت کم نیستند.
مساله چیست؟ ما ساختارها را روی کاغذ ایجاد کرده ایم، نیروی انسانی هم به وفور به این ساختار تزریق کرده ایم. اما این ترکیب تبدیل شده به موجودی که گرفتار سارکوپینا است. استخوان دارد. چربی به وفور دارد. عضله ای برای حرکت ندارد. سه مثال بزنم: یکی از بزرگ ترین نهادهای دولتی، آموزش و پرورش است اما معدل دانش آموزان ما در رشته های ریاضی، تجربی، انسانی به ترتیب برابر است با ۱۱.۸، ۱۲ و ۹.۱۳!! افتضاح است نه؟ باهوش ترین فرزندان این سرزمین پزشکی می خوانند اما همچنان از کمبود پزشکان متخصص رنج می بریم. روی میلیاردها مترمکعب گاز و میلیاردها بشکه نفت می خوابیم و بلند می شویم، اما زمستان بی گازیم و تابستان بی برق. این نظام حکمرانی شده است چربی و استخوان که توان راه رفتن و حل مساله ندارد. چرا؟ فعلا به دنبال دلایل پیچیده نمی رویم به سه دلیل مشهود بسنده می کنم:

۱) مهاجرت نخبگان از ایران به خارج؛ فقط کافیست آمار مهاجرت پزشکان و پرستاران را امروز در گوگل سرچ کنید.

۲) عزیمت شایستگان از دولت به بخش خصوصی: فرض کنید نخبه ای مهاجرت نکند و بخواهد سالم زندگی کند. دو گزینه پیش رو دارد: با حقوق دولتی کار کند و در عین حال از رانت های دولتی استفاده نکند و در عین حال پاسخگوی ۱۶ نهاد نظارتی و امنیتی و بازرسی باشد در برابر گزینه دیگر که در بخش خصوصی کار کند و حقوق بالاتر دریافت کند و به هیچ نهادی هم پاسخ گو نباشد. شما کدام را انتخاب می کنید؟

۳) ممانعت از حضور نخبگان: حالا فرض کنید که نخبه ای مهاجرت از ایران و عزیمت از دولت را انتخاب نکند، با پدیده شوم تری مواجه می شود به نام ممانعت. یکی را به این خاطر که در خارج درس خوانده می بریم زیر ذره بین. دیگری چون هم حزبی و هم شهری ما نیست. سومی به این خاطر که ده سال پیش در اعتراضات شرکت داشته. چهارمی به این خاطر که فرزندش مقیم کشور دیگری است. پنجمی به این خاطر که رفتار همسرش به سلیقه ما نمی خورد و این داستان شوم ادامه دارد.

آن اندک عضله ای هم که باقی مانده درگیر بروکراسی های دست و پاگیر، مافیای قدرت، ائتلاف های توزیع منافع شده و عملا به سکوت و سکون و رکود کشیده شده.
نگران آنم نظام حکمرانی آنقدر ناتوان شود که توان بهبود خودش را هم نداشته باشد و حتی نتواند نسل جدیدی از حکمرانان را پرورش دهد. همه دولت ها از چپ و راست با شعار جوان گرایی می آیند و آخرش یا دوباره در دام کهن سالاری می افتیم و یا در دام خام سالاری (جوانان قدکوتاه مدعی که یک شبه به مقامات می رسند)
نظام حکمرانی ما پوست شده و استخوان و مقدار زیادی چربی. استخوان یعنی همین ساختاری که با سازمان های عریض و طویل درست کرده ایم. عزم وجود دارد. عضله وجود ندارد. نمی توانیم مساله حل کنیم. به همین خاطر نمی توانیم ناترازی ها را حل کنیم. ناترازی های آب، انرژی، بودجه و هفت هشت ناترازی دیگر که ریشه در چند ناترازی بزرگ تر دارند که یکی از بزرگ ترین آن ها این است: ناترازی بین ظرفیت حکمرانی (عضله) مورد نیاز و ظرفیت موجود نظام حکمرانی برای حل مسایل کشور.

تحلیل گرانی که هر روز بر طبل ناترازی ها می کوبند به این سوال جواب بدهند که دولت با چه ظرفیتی می خواهد این ناترازی ها را برطرف کند؟ این یک ناترازی نیست، یک ابرناترازی است. در زمان ضعف بروکراسی، باید رفت سراغ نتوکراسی؛ حکمرانی شبکه ای و ائتلاف های مساله‌محورِ موقت بخش مردمی با دولت برای حل مسایل ملی.

@Dr_Lashkarbolouki
@yaser_arab57

«جراحی» را از «مردم» شروع نکنید!

✍ محمد طاهر رحیمی

1️⃣ در «بنزین»:
🔖مردم پُرمصرف نیستند، بلکه:
📍خودروهای ما پرمصرف‌اند،
📍وسایل نقلیه فرسوده هستند،
📍سبد سوختی کشور ده‌ها سال متنوع نشده‌است،
📍سیستم حمل‌ونقل عمومی سالها توسعه نیافته است‌.
📍مدل حمل‌ونقل در کشور جاده‌محور است.
📌جراحی را از سازمان برنامه و وزارت صمت، نفت، راه و ... شروع کنید.

2️⃣ در «برق»:
📍فقط حدود ۳۰ درصد مصرف برق، خانگی است.
📍به میزان ۳۳۰ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف داریم.
📍طبق آمار ایمیدرو، فقط ارزش برق هدررفته سالانه صنعت فولاد ۱.۳ میلیارد دلار است(معادل ۴ نیروگاه سیکل‌ترکیبی مدرن).
📌جراحی را از وزارت نیرو، راه، صمت، جهادکشاورزی و ...شروع کنید

3️⃣ در «گاز»:
📍۷۰٪ مردم کمتر از ۱۰٪ گاز کشور را مصرف می‌کنند.
📍کل مصرف بخش خانگی کمتر از ۲۷٪ کل گاز کشور است.
📍۷۰۰ شرکت بزرگ ۵۴٪ گاز کشور را مصرف می‌کنند.
📍به میزان ۲۴۵ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف گاز داریم.
📌جراحی را از وزارت نفت و نیرو‌ و صندوق توسعه و سازمان برنامه شروع کنید.

4️⃣ در کل حوزه «انرژی»:
📍به میزان ۷۲۱ میلیون بشکه معادل نفت خام هدررفت انرژی تا قبل از رسیدن انرژی به دست مصرف‌کننده داریم که مقصرش مردم نیستند.
📌جراحی را از دولت شروع کنید.

⁉️چرا کسی از موارد فوق و نیز از اتلاف گاز برای مثال در شرکت‌های متانولی سخن نمیگوید که در ۱۲ سال گذشته عملا ۱۲ میلیارد دلار از محل عدم‌النفع صادرات گاز به کشور خسارت زده‌اند؟

⁉️چون منافع تعداد محدودی دلال و سفته‌باز و سیگنال‌فروش بورسی و‌ پکیج‌فروش‌های هوچی‌گر به خطر می‌افتد؟

@Economics_Finance_T
@yaser_arab57

افسوس از واژه‌ها

✍فردین علیخواه

◽️در رسانه‌ها خواندم که مسافران پرواز‌های خارجی باید ۱۰ یورو عوارض پرداخت کنند. این پول قرار است برای توسعه و ارتقاء خدمات فرودگاهی در فرودگاه‌های بین‌المللی و گسترش زیرساخت‌های فرودگاهی صرف شود. بیایید دسته‌جمعی خوشبین باشیم و آرزو کنیم که صرف شود. مگر در این کشور قرار است چند سال بعد مقام و مسئولی گزارش بدهد که صرف شد یا نشد؟ یا اگر شد در چه بخش‌هایی و برای چه منظورهایی صرف شد؟ بگذریم. نکته قابل تأمل آنکه، پرواز‌های به مقاصد شهرهای زیارتی در کشورهایی نظیر عراق، عربستان و سوریه از این قانون مستثنی شده‌اند.

◽️به عنوان پژوهشگر اجتماعی پرسشی دارم. این مستثنی کردن بر اساس کدام پژوهش میدانی انجام شده است؟ منتشر کنید تا ما هم بهره‌مند شویم. تصمیم‌گیران فکر نکردند که چنین قوانینی ممکن است تبعیض‌آمیز به نظر آید و میان مردم نسبت به یکدیگر قضاوت‌های منفی ایجاد نماید؟ اساسا تصمیم‌گیران از کجا متوجه شدند همه کسانی که به مقاصد زیارتی ‌می‌روند وضع مالی‌شان مانند گروه دیگر نیست و از آنان نباید این 10 یورو را دریافت کرد؟ یا اینکه خواستند به این شکل سفر‌های زیارتی را تشویق کنند؟ یعنی عده‌ای از ایرانیان بگویند حالا که سفر‌های زیارتی عوارض ۱۰ یورویی ندارد به سفر زیارتی برویم. یا خواستند کسانی را که به مقاصدی به جز سفر‌های زیارتی ‌می‌روند به این شکل تنبیه کنید تا دیگر نروند؟ پرسش دیگر آنکه تصمیم‌گیران از کجا متوجه شده‌اند همه ایرانیانی که به شهر‌های زیارتی سفر می‌کنند لزوماً به قصد زیارت به این شهر‌ها ‌می‌روند؟ مثلا کسی با این شهرها تجارت نمی‌کند؟یا در این شهرهاساکن، شاغل و صاحب درآمد نیست؟

◽️در طرف دیگر موضوع هم پرسش‌هایی مطرح است. تصمیم‌گیران از کجا می‌دانند که همه کسانی که به مقاصدی به جز سفر‌های زیارتی ‌می‌روند وضع مالی خوبی دارند؟ پژوهشی انجام شده است؟ مگر همه کسانی که به سفر خارجی می روند مانند اعضای خانواده برخی مقامات هستند که حتما وضع مالی خوبی داشته باشند؟ برای مثال آیا همه والدین سالمند یا بازنشسته‌ای که برای دیدن فرزندشان یه سفر می روند وضع مالی مطلوبی دارند؟ و پرسشی دیگر که شاید زودهنگام و بی‌اساس باشد. پیروان سایر ادیان آسمانی که در مجلس شورای اسلامی نماینده دارند اگر بخواهند برای زیارت به شهرهای زیارتی خارج از کشور بروند چطور؟ مثلا ارمنیان ایرانی اگر بخواهند برای زیارت به کشور ارمنستان بروند هم مستثنی هستند؟ مگر آنان شهروند ایران نیستند؟

◽️آیا در پس چنین تصمیمی تفکیک شهروندان بر اساس «ایمان و اعتقاد» و سبک زندگی وجود داشته است؟ دقیقاً چرا در این قانون شهروندان به دو گروه تقسیم شده‌اند و هزینه ارتقاء و توسعه خدمات فرودگاهی را فقط یک گروه از آنان باید پرداخت کند؟ و این در حالی است که هر دو گروه از آن بهره‌مند خواهند شد. چرا وظیفه گروهی از شهروندان تأمین منابع مالی گسترش زیرساخت‌هاست و وظیفه گروه دیگر نیست؟ معیار وضع مالی بوده است یا وضع اعتقادی؟ برای نمونه مگر حجّاج قرار نیست از این فرودگاهها بهره‌مند شوند؟ چرا آنان نباید مشارکت کنند؟ پرسش دیگر آنکه وقتی تصمیم‌گیران مسائل را این قدر ساده می‌بینند چرا از شهروندانی که به شهر‌های زیارتی داخل کشور سفر می‌کنند عوارض آزادراهی دریافت می‌کنند؟ مگر زیارت با زیارت فرق دارد؟

◽️وقتی به دلیل سیاست‌های اشتباه‌تان نمی‌توانید سرمایه‌گذاری خارجی جذب کنید و مانند کشور‌های همسایه ایران فرودگاه‌هایی باشکوه و استاندارد در شأن ملت و کشور داشته باشید هزینۀ ، البته نه توسعه و ارتقاء خدمات، بلکه نگه داشتن فرودگاه‌ها در وضع نابسامان فعلی را از «شهروندان درجه دو» دریافت نکنید.

پ. ن. در ایران «وفاق» ملی اینگونه ایجاد می‌شود!!! با تقسیم و تفکیک شهروندان! افسوس از کلمات جامعه شناختی‌ و اجتماعی که به گند کشیده شده اند.

@fardinalikhah
@yaser_arab57

🟢«حسین یکتا»ی اهل خرد کجاست؟

در زمانه زوال امرسیاسی، دولت جدید بدرستی برآمدی از تقلا و کوشش نخبگان،تسهیلگران و کنشگران اجتماعی کشور بود.

الگوی سیاسی-حاکمیتی ایران(دولت خیلی بزرگ)لازمه پیشبرد اهداف کلان اجتماعی را به حضور در ارکان قدرت گره زده است.

پارادوکس بزرگ دقیقا در همین نقطه دچار وانمایی می شود.
ورود اهل خرد به دولت آری یا خیر؟

تجربیات میدانی نشان می دهد آن هنگام که زمام کار علی رغم تمامی «اینرسی» ساختاری و سازمانی حاکم بر کشور به اهل خرد سپرده می شود دستاوردها ملموس است،ولو بصورت حداقلی.

در نتیجه ترس از «مصرف» مقبولین اجتماعی کمی جنبه «فوبیا» پیدا کرده است.

هرچند غایت برای اهل خرد قرارگیری در شأن «تصمیم سازیست» و نه «تصمیم گیری».چرا که در این حالت لایه محافظتی ضخیمتری بجهت پاسبانی از سرمایه اجتماعی اهل خرد در درون ساختار وجود دارد.

📌حال سوأل اساسی اینجاست دولت جدید بعنوان دولت برآمده از کنش جمعی حدود ۱۰۰۰ نفر از اهل خرد ساز و کارش برای حل مسائل ایران توسط این جمع چیست؟

آیا اساسا نسبت به اصل صورت مسئله و این جمع ۱۰۰۰ نفره شناخت و آگاهی مکفی وجود دارد؟

🛑براستی حسین یکتا و عزیز جعفری جریان اهل خرد کیست و کجاست؟تا بواسطه اتصال به منابع اصلی قدرت دست به شناسایی استان به استان بزند و قرارگاه خاتم و قرب البته برای اهل خرد ایجاد نماید.
و در نهایت سرریز پروژه «شایسته یابی» از منظر «شایستگی های» مدنظر خودش همچون نمونه دولت شهید رئیسی بشود ایجاد دولت قرارگاه خاتم و قرارگاه قرب!

📌تجربه به کرات نشان داده مناعت طبع اهل خرد میدان را برای رندان سیاست باز همواره باز کرده و از همین رو بوده که هیچگاه مسئله ای از مسائل ایران درست حل نشده است.
شرط عبور ایران از این وضعیت در گام اول و فوری «سازمان بخشی» به جمع نخبگان،تسهیلگران و کنشگران اجتماعی(با گرایشات سیاسی،اقتصادی،فرهنگی،علمی) و بعد حضور آنها در مقام «تصمیم سازی» و یا «تصمیم گیریست».

در غیر این صورت:
عمری دگر بباید بعد از وفات ما را

https://www.tg-me.com/seyyedhashemfirouzi