ወግ ብቻ

#ፍቅር በዚያ ወራት

(ክፍል 6)

........ሚካኤል.አ

ሰኞ ከባድ ነው ። ከቀን ሰኞ ከወር ግንቦት ይከብደኛል።

በዛ ላይ ሰኞነቱ ብቻ ሳይሆን ትምህርትቤት ስሄድ የሚገጥመኝ ጦርነት አለ ።

ጠላቶቼ ሁለት ናቸው!

ዶክተር እዘዝና ነጃት ...

የትምህርት ቤቱ በራፍ ጋር ስደርስ እግሬን ብርክ ብርክ አለኝ።

"ንፁህ ድፈሪ! "

እንዲህ ነኝ።

ዮሀንስ አፈወርቅ ከጦርነት ሁሉ ትልቁ ጦርነት ራስን ማሸነፍ ነው ይላል ።

ሰማዕት በወፍጮ ይፈጫል...ስጋው እንደ ዱቄት ይበተናል...ገላው ይሰቀላል።

የዛን ዘመን ፅድቅ መመዘኛ ይሄ ነበር። አሁን ዘመን ተራቆ ከአካል ውጊያ ይልቅ ሰይጣን ጦርነቱን ቀይሮ ራስን በራስ ላይ አስነስቷል።

መቆሸሽን አውቆ ራስን ለንሰሀ የማዘጋጀት ጥፋቱ የቱ ጋር ነው?

ሁላችንም ከጥፋት ጋር ተወልደናል...ሀጥያትን በህይወት ልምዳችን ቀስመናል ...

ሀጥያት እንደ ውሀ ነው ። እያሳሳቀ ሲውስድ እየሄድኩ ነው ወይ? ብለን ሳንጠይቅ ሄደናል።

መጠጥ...ዝሙት.. .ክፋት ሲወስድም ልክ እንደዚህ ነው። የትኛውም ሱሰኛ ነገ ሱሱን እንደሚያቆም ስለሚያምን ሱሱኛ ነኝ ብሎ አምኖ አይናገርም።

ግን አንድ ከሰዓትን ጫት አልያም ሲጃራ መዝለል አይችልም።

የእኔን ውልደት የምፈልገው በዚህ መንገድ አይደለም።

ዶክተር ዛኪን ሳገኘው ከሌላ ወንዶች ጋር ተኝቻለው የሚል የመቅለል ስሜት እንዳይሰማኝ መበርታት አለብኝ። እኔ የምሸነፈው ከሱ በፊት የነበረኝን የወንድ ታሪክ በማሰብ አይሆንም። ከዛኪ በኋላ የምትኖረው ንፁህ ሌላ ታሪክ ነች። ቀሚሷ ለየትኛውም ወንድ አይገለብም...ይህች ንፁህ ድንግል ናት።

ከዛክ ውጭ ማንም የማህደሯን ቁልፍ ከፍቶ አይጎበኛትም። ከዛኪ በኅላ አሸናፊ ነኝ።

ይሄን እያሰብኩ ወደ ክፍል ኮሪደሮች ተጠጋሁ ።

ዶክተር እዘዝን ሳየው ከመቼው እንደዛልኩ አላውቅም !

ሀፍረቴ ጀመረኝ። ያ ሁሉ ጀብዴ እምን ጉድጔድ ገባ ደግሞ ?

ይህ ሰው አውቆኛል...አሁን እሱ ላይ ልኩራ ብል እንኳ ቀምሻታለሁ ብሎ ይመፃደቃል ።

ይሄ ነው የእኔ ብስጭት!

ብዙ ሴቶች ለደረሰብን ወንድ ደካሞች ነን።

ስንቱ አይደል እንዴ ወልዶ ከብዶ አብቅቶ ከድሮው ፍቅረኛው ጋር በስህተት የወደቀው?

ወንዶችም ይሄን ስነ ልቦና ስለሚያውቁት ማገዶ እንደማንፈጅ አስበው ይደፍሩናል።

ቀድሞ ገላችን ላይ የተኛ ወንድ ቀለበት ም ልጅም እያየ የማሸነፍ ሞራል አለው።

እዘዝም በራስ መተማመኑ የመነጨው ከዚህ ይመስለኛል።

"ከክላስ በኋላ ደውይ ። ራት ከኔ ጋር ነሽ!" አለኝ።

ምንም አልመለስኩም። እንቢ የማለት ድፍረቱን አያሳጣኝ ያለው ስህተቴ ና ይሄ ግሬድ የሚሉት የአጋንንት መምህራን ሰንሰለት ነው።

እሱን እንቢ ብለው የትምህርት ህይወቴ እንደ ሸማኔ ቤት ይዝረከረካል ።

ዛክን የማጥመድ ሩጫዬ ቀለበት ውስጥ ይወድቃል ።

እንጃ ብቻ ዝም አልኩት ። ዝም ማለቴ ለሱ እሺታ ነው። ለምን አልልም?

ስህተቴ ለሱ የጨመረለትን በራስ መተማመን የኔ ፀፀት ሊቋቋመው አይችልም። በዛ ላይ ብስጭቱም አለብኝ።

ክፍል ገባሁ...

ስጋዬ ወንበር ላይ ተቀመጠ ። መንፈሴ ከጎኔ የለም። ሁሉም ተማሪ "ተሻለሽ ?" ይለኛል።

"አዎን ይመስገን " እላለሁ በባዶ እስትንፋሴ።

ነጃትን አየኋት ደግሞ ...

ከሩቅ እጇን አውለበለበችኝ። የሽንፈቴ ሰንደቅ አላማ የተውለበለበ ነው የመሰለኝ።

አፍታ ቆይቶ መልዓኬ መጣ ።

ክፍሉ ውስጥ ሲገባ ደስ የሚል መዓዛው ያውደናል ። ቀሳውስቱ በቅዳሴያቸው እጣኑን ሁሉ እሱ ላይ ይሆን የሚያጨሱትን?

ፊቱ ላይ ሰላም ያረባል...የሆነ ቅዱስ መንፈስ የሚከተለው ይመስለኛል።

"Welcome ንፁህ " አለኝ የሱን ትቢያ ሴት ።

አንገቴን በአክብሮት ወዘወዝኩለት። ነፍስያዬም እኮ እንዲህ ነው የምትዘልለት።

ከተዘፈዘፈችበት በክሪክ የማትነሳው ነጃት ዳስተሩን ተቀብላ ሰሌዳውን ስታጠፋለት ቀናሁ።

አያት ...

ደግሞ የሚያያት በስስት ነው ። በ አንድ ሰዓት ክፍለ ጊዜ ስድሳ ጊዜ እየሰረቀ ያያታል።

አበድኩ !

ባዶ ነፍሴ ቃተተች።

እሱ አስተምሮ ... ሌሎች መምህራንም አስተምረው (ያስተምራሉ መሰለኝ)...ክፍለ ጊዜው ተገባደደ።

ነጃት ቀረበችኝ።... ላናግራት ስላልፈለግሁ ፊቴን አጨማድጄ ዝም አልኳት ። ደንግጣለች!

እንኳን መደንገጥ ለምን እንጦረጦስ አትወርድም?

የመጣችብኝ በሰላሜ ጣዖት ዛክ ነው።

ሰው መጥላት የማልችለው ንፁህ ሰው ጠላሁ ። አምርሬ ጠላኌት ።

ስወጣ ፍጥነቴ ለራሴ ይታወቀኛል ። ከሩጫዬ የገታኝ የዛ ሰላቢ ስልክ ነው ።

የሞባይል ስልኬ ላይ የደወለው እዘዝ ነው ።

ዝም ልበለው ይሆን?

እሺ ነገስ ?

እሺ ከነገ በስቲያስ?

ትምህርቴን ላቁምን ? ዛኪን አልየውን ?

የእዘዝን ስልክ ሳያነሱ ፊት መንሳት እኔን ከፉክክሩ ገበያ የሚያወጣኝ መሰለኝ።

ስልኩን ካነሳሁት ደግሞ ሌላ ተጨማሪ ፀፀት ላስተናግድ ነው።

እንጃ ብቻ በደመነፍሴ ስልኩን አነሳሁለት.. .

ይቀጥላል.. .

@wegoch
@wegoch
@paappii

9.4K viewsDAVE / PAPI, 15:37