گوته در ستایش تنهایی میگه:
تنهایی مرهم شیرین قلبم در این ناحیه بهشتی است. تنها هستم و در این طبیعتی که گویی برای من ساخته شده، از زندگی لذت می‌برم.
تنهایی مرهم شیرین قلبم در این ناحیه بهشتی است. تنها هستم و در این طبیعتی که گویی برای من ساخته شده، از زندگی لذت می‌برم.
توی کتاب "یک عاشقانه آرام" نوشته بود:
بهار پیش از آن که حادثه ای در طبیعت باشد، حادثه ای است در قلب آدمی و پیش از آن که در طبیعت محسوس باشد در حسی انسانی وقوع می‌یابد...
بهار پیش از آن که حادثه ای در طبیعت باشد، حادثه ای است در قلب آدمی و پیش از آن که در طبیعت محسوس باشد در حسی انسانی وقوع می‌یابد...