کاش اونقدری دیر نشه که مزه‌ش بپره.

«دلم می‌خواهد هیچ‌ کجا نباشم یحیی. نه در خانه، نه در خیابان، نه در یادِ آدم‌ها.»

دوست داشتن جمله نیست؛ رفتاره..

حق با تو بود بابا، تنهائی خیلی سخته.
از اون سخت‌تر اینه که کسی آدمو واسه خودش نخواد...

من نه، مردم :)

من اینجوریم که از آدمای مورد علاقه‌م آسیب که میبینم وقتی نمیتونم خشمم رو رو اونا بروز بدم به خودم و جسم آسیب میرسونم تا اونا چیزشون نشه:))

داشتم فکر میکردم که کسی میدونه گل مورد علاقه‌ی من چیه؟یا رنگ مورد علاقم؟ یا وقتی عصبانی و ناراحتم چه مدلی میشم؟ چی خوشحالم میکنه؟ نوشیدنی سرد مورد علاقم چیه؟ یا نمیدونم هر جزئیاتی راجع به من=)))

• رارا •

ولی غم وزن داره. وقتی غم داری کندتر می‌شی، اگر دراز کشیدی نمی‌تونی بلند شی، راه که میری دوست داری پخش زمین شی.

از زندگی خیلی خستم. حس میکنم توی چرخه گیر کردم. هی از سختیا آب میشم، بعد بخار میشم و ابر میشم، بعد می‌بارم. و دوباره همه‌چی از اول.

• چای‌خونه •

‏و‌ چقدر غم‌انگیز است؛
این‌ که آدم بخواهد تمام‌ وقت مراقب خود باشد،
تا آنچه را احساس می‌کند به زبان نیاورد.

جین وبستر

🌿 @Herochnl

الان اینطوری ام که حس میکنم با دوستام دوست نیستم، عضوی از خانواده نیستم، آدم مورد علاقه هیچکس نیستم چمیدونم کلا به این دنیا تعلق ندارم.

باگ من؟!
زیادی آدم بسازی هستم این باعث میشه آدما به اون چیزایی که برام مهمه به اندازه کافی اهمیت ندن چون در نهایت میدونن قراره کوتاه بیام.

ببخشید رفتم تو غار تنهاییم و خودمو پنهون کردم،
زندگی دوباره معناشو از دست داده.

جایی
دور تر
از خودم ایستاده ام،
به تماشای
کسی که
به جای من
زندگی می کند
چه بی رحمانه تنهاست
و چه به ناچار قوی💙

احساس میکنم که دچار دوگانگی شدم.
از یطرف خستم و دلم نمیخواد که دیگه ادامه بدم و از طرف دیگه‌ای دو دستی زندگی رو سفت چسبیدم.
از یطرف دلم میخواد تنها باشم و از طرف دیگه‌ای از همیشه تنها بودنم ناراضیم.
از یطرف دلم میخواد برم بیرون و از طرف دیگه‌ای از داخل اجتماع بودن متنفرم.
دیگه اصلاً نمیدونم تکلیفم چیه و چی میخوام. نمیدونم خوبم یا فقط دارم بدتر میشم.

چه ساده مادرم عمری خدا عمرت دهد می‌گفت
دعا می‌کرد در ظاهر، نمی‌دانست نفرین است…

«و صَبر، تمامِ داراییِ بی پایانِ من اَست.»

چمیدونم بابا منم بار اولمه دارم زندگی میکنم