ای کاش زندگی در این مملکت هم مانند این کیک هویج کذایی دستورالعمل خاصی داشت، یا نهایتاً با کمی تغییر به مزه‌ی دلخواه می‌رسید اما ندارد.. بیهوده است؛

به رقصِ مرگ میانِ تنت ادامه بده
نفس بگیر و به جان کندنت ادامه بده.

‏چیزی به اسم وطن بود
که باید از آن مراقبت می‌کردیم.
ما هر روز صبح
یک صدا قسم می‌خوردیم
که آن را از خودمان بیشتر دوست داریم.


- اُعوز آتای؛ فارسیِ سیامک تقی‌زاده.

أحلی شي بالکون عیون حضرتك :)

قشنگ‌ترین چیز در دنیا،
چشم‌های جنابعالی‌ست…

🫶💖

میل به فروپاشی دارم،تو تنها بهانه‌ی ماندنی.

-نیاز به دوست داشته شدن

-نیاز به مهم بودن

منو جمع کن از پشت پنجره‌.منو از زیر ماشین جمع کن.منِ متلاشی رو از بین جمعیت بکش بیرون.منو از تموم اونجاهایی که نمیشناختم و رفتم جمع کن.منو از تموم ناشناخته هایی که با تو شناس شدن بلندم کن.منو از خاطره هام ور دار.منو بذار لای صفحه‌ی اول کتابت.

بی تا

- تو می‌دونی آدم باید روحِ خستشو کجا بذاره که دیگه سراغش نیاد؟!

اومده بودی فقط من رو غم‌زده کنی؟

‏ما چلّه نشین شب آزادی خویشیم
ای‌کاش که یلدای وطن را سحری بود...

‏آدمی‌زاد یه وقتایی ته دلش میگه کاش یکی بود دوباره زنده‌م می‌کرد.

در نامه اش پرسيده بود ؛
بى من خوشبختى؟
دردم تازه شد،
بال و پرم را چيده بود و از پرواز مى پرسيد...

بلد باش چین‌های گوشه‌ی چشمم موقع خندیدن رو ببوس.

نیاز به عزیزِ کسی بودن...:)

نیاز به اولویتِ کسی بودن...:)

بهت گفته بودم نذار دلم بشکنه ،
حالا من چطور توعه تیکه پاره رو جمع کنم ؟
کجا بذارمت که نشکنی ،
که نیوفتی،
که زخمی نشی؟

مقدار غم؟ زیاد آقا، زیاد. بیشتر از قدّم.