[ شبایی که من این زخما رو میشمردم کجا بودی؟! ]

«زمانه بی‌پدر و مادر است و می‌ترسم»


·· ابتهاج

تماشا کن تو این دردو به دنیای من آوردی
تماشا کن تویی که خنده هامو با خودت بردی :)

کجا بودی شبایی که
غما میکشتنم بی تو

[ هنوزم اون شبای گریه ی مستی رو یادم هست... ]

آخ ببین چی میگه:
[ تو حق داری اگه رفتی اگه حرفامو یادت نیست
ولی منی که گفتی عاشقم هستی رو یادم هست ]

به پول
سفر
پول
پول بیشتر
و پول بیشتر تر تر تر نیاز دارم.

انگشت‌های بیشتری می‌خواهم
تا با همه‌ی آن‌ها به تو اشاره کنم
و فریاد بزنم :
این محبوب من است..!


#غاده_السمان

کاش
دنیا
جورِ بهتری بد بود...

#معین_دهاز

@termenevesht

هم گریمی هم خندمی
چشمای تو مرز بین مرگ و بودنه
میفهممت قدِ غمت
فهمیدن تو مثه گلوله خوردنه..
نه جونمو بگیر
نه پای من بمیر
منو همیشه زندگی زده
صدا اگه صداست
خدا همون خداست
چرا همیشه حال ما بده...؟
@termenevesht

" من " زخم است ،
" دوستت دارم " پانسمان !
خونی که می‌چکد
یعنی مرهمِ خوبی نبوده‌ای ...

#حمید_جدیدی

خیانت نکنید. آسیب روحی‌ای که خیانت به طرفتون میزنه، به راحتی جبران‌پذیر نیست. ممکنه رابطه‌ تموم بشه، اما همیشه حس کافی نبودن رو تو دل طرفتون می‌کارید.



لکچریاسوس

درد دارد که خودت علت لبخند شوی...
و دلت در همه حالات پر از غم باشد!

#رسول_احدی

@termenevesht

چنین که با من بودی با هیچکس نباش. این‌همه طاقت را همه ندارند.

از توییتر روح پراگ

[ ‏نیاز دارم یکی واسم اهنگ بفرسته بگه حسم به توعه ،گوش کن ]

پر از گلایه‌ام اما
به جبر خندانم
- سیدتقی سیدی

اشک تنها سلاح بی‌کَس هاست.

#سلامتی♡

من میدونم باید حرف بزنم اما خب نمیتونم:))

جلوی آینه هیکلمو چک می‌کنم و
زوم می‌کنم رو صورتم میگم : اِاِاِ دیدی ابروهام ریخته ؟
دیدی موهام داره می‌ریزه ؟ دیدی چقد لاغر شدم ؟
میگه مامان شدی
عادیه
غصه نخور ،
میگم ولی ...
نمی‌ذاره بقیه‌شو بگم
میگه ولی و اما و اگر نداره ،
هورمونات ریخته بهم طبیعیه ،
میگم بذار حرف بزنم
میگه حرفات قشنگ نیست آخه .
هزارتا عیب می‌ذاری رو خودت اگه بذارم دهن وا کنی .
میگم اگه زشت و بی‌ریخت شدم چی ؟
هنوزم دوستم داری ؟
میگه دیدی بذارم دهن وا کنی چرت می‌پره بیرون ؟
میگم ولی می‌ترسم ،
می‌ترسم از اینکه دیگه منو نخوای ،
می‌ترسم از اینکه تکراری شم ،
می‌ترسم از اینکه تنها شم ،
آخه هیچکس نیست !
همه رفتن ، همه نیستن ،
آبستنِ درد و رنج و اندوهم و
هیچکس نیست ...
می‌ترسم اگه دستای لرزونم قوت نگیره
یه آن همه‌ی دار و ندارم بیوفته کفِ زمین ؛
چجوری با پاهای بیجونم خم شم و جمعشون کنم ؟
میگه زندگی تا بوده همین بوده
نَشین با خودت دو دوتا چهار تا کن ،
نَشین انقد غم و غصه رو بخور که بالا بیاریشون ،
میگم تهِ تموم اینا چی میشه ؟
میگه نور می‌پاشه به تاریکیِ دلت ،
میگم : غم رسوخ کرده تو تک تک سلول‌های تنم
سردمه ،خستم
بگو که قراره سبز شیم دوباره ،
بگو دوباره ریشه‌ی دلم جوونه می‌زنه ،
میگه خدا حواسش هست،
میگم می‌شنوه صدامو ؟
میگه تو دلته ،
میگم اگه تو دلمه چرا تاریکه ؟
چرا سرده ؟
چرا بی‌قراره
چرا همه چی سخته ؟
میگه : بیا بغلم دوتایی بگردیم دنبال جواب این چراها ...
میگم : راستی دیدی چقدر بی‌ریخت شدم ؟
و باز یادم میوفته زندگی
تکرارِ مداومِ هر چیزی هست که تو ازش بیزاری .
بقولِ اون خواننده بهترین دارو برای هر انسانی یک انسان دیگه است و
اونوقت گم میشم تو بغلش ...
#فاطمه_سلمانی
@termenevesht