اهداف پنهان یک جنگ رسانه‌ای!

مسعود پزشکیان از هر سو تحت فشار است. او که برای انجام گشایشی در «امرِ خطیرِ تحریم اقتصادی ایران» به نیویورک سفر کرده است، با جبهۀ متناقضی از مخالفان روبه‌روست. در نیویورک جمعی از حامیان براندازی درصدد برگزاری تجمعی علیه او هستند.

شبکۀ ایران‌اینترنشنال هم چنانکه گویی سرِ گردنه‌ای را گرفته باشد، در کمین او و هیئت همراهش نشسته تا به‌زعم خود با طرح پرسشی زهرآگین که پاسخ سرراستی نداشته باشد، علیه آنان فضاسازی کند. همزمان، بخشی از پیاده‌نظام «سوپرانقلابی‌های داخلی» سخنان رئیس‌جمهور را واژه به واژه شخم می‌زنند تا خوراکی برای تبلیغات مخرب خود علیه هرگونه ابتکار سیاسی به قصد پایان تحریم‌های کشور به دست آورند.

همۀ اینها سوای فشار دولت‌های غربی و متحدان جهانی آنان است که هر کدام بخشی از سیاست خارجی جمهوری اسلامی را مغایر منافع خود و متحدان‌شان تلقی می‌کنند. در این میان اما غوغا بر سر یک جمله از مسعود پزشکیان، به اندازه‌ای گسترده شده که بیم آن می‌رود، اصل سفر رئیس‌جمهور به مقر سازمان ملل را تحت‌الشعاع خود قرار دهد و کوشش دیپلماتیک او و همراهانش را برای کمک به گشودن مسیری در جهت لغو تحریم‌های اقتصادی ایران خنثی کند.

آقای پزشکیان در مصاحبه با رسانه‌ها گفته است که «ما سلاح خود را کنار می‌گذاریم به شرطی که اسرائیل هم سلاح خود را کنار بگذارد.» خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ این سخن را به معنای «آمادگی پزشکیان برای کاهش تنش با اسرائیل» تعبیر کرده و آن را تیتر گزارش خود از مصاحبۀ رئیس‌جمهور قرار داده است. پس از انتشار گزارش بلومبرگ، سیدعباس عراقچی، وزیر خارجه بلافاصله آن را تکذیب کرد، اما محافل داخلی مخالف دولت آقای پزشکیان ظاهراً اصرار دارند که برداشت بلومبرگ از سخنان پزشکیان دقیق و درست بوده و با این بهانه، جنگی رسانه‌ای را علیه او آغاز کرده‌اند. بر هر فرد آشنا به نیرنگ‌های سیاسی، کاملاً واضح و روشن است که این هیاهو و غوغایی بر سر هیچ است و حرف آقای پزشکیان منطق قابل دفاع خود را دارد، زیرا:

۱. مسعود پزشکیان عین سخن خود در نیویورک را در کنفرانس خبری خود در تهران نیز مطرح کرده بود، اما هیچ نوع واکنش مثبت یا منفی در داخل و خارج کشور برنیانگیخت!

۲. جمهوری اسلامی همواره تأکید کرده است که توسعۀ تسلیحات موشکی آن صرفاً جنبۀ دفاعی دارد. بنابراین کاملاً طبیعی است که اگر طرف‌های رقیب یا دشمن آن، امکانات هجومی خود را به تعبیر آقای پزشکیان «کنار بگذارند» دلیلی برای توسعۀ تسلیحات موشکی و یا افزایش بُرد آنها وجود ندارد. دقیقاً به همین دلیل بارها از سوی مسئولان رسمی اعلام شده است که تولید موشک‌های با برد بیش از ۲ هزار کیلومتر در دستور کار وزارت دفاع قرار ندارد.

۳. محدودیت تسلیحات و یا اساساً خلع سلاح منطقه‌ای همواره شعاری علیه اسرائیل به شمار می‌رود، چراکه اسرائیل به دلیل عدم عمق راهبردی خود در منطقه، نه‌فقط به پیشرفته‌ترین سلاح‌های روز مجهز می‌شود، بلکه از یک زرادخانۀ بزرگ اتمی هم برخوردار است. به همین جهت، اسرائیل هرگز به خلع سلاح متقابل با هیچ کشوری تن نمی‌دهد زیرا آن را علیه خود می‌داند. خلع سلاح منطقه‌ای و متقابل هم البته عمدتاً شعار است و شاید هرگز روی واقعیت را نبیند، اما طرح این شعار به عنوان احتجاجی علیه مسلح کردن فزایندۀ اسرائیل، در دیپلماسی عمومی به نفع کشورهایی است که سیاست نظامی خود را تدافعی می‌دانند.

۴. از یک سال گذشته تاکنون، سیاست رسمی جمهوری اسلامی حمایت قاطع از اعلام آتش‌بس در جنگ غزه و مخالفت با گسترش جنگ در منطقه بوده است. اگر جمهوری اسلامی خواهان تشدید جنگ فزاینده با اسرائیل باشد، لاجرم نباید از آتش‌بس حمایت و با گسترش جنگ مخالفت کند! در زبان متعارف بشری، حمایت از آتش‌بس در یک جنگ، هیچ معنای دیگری جز کاهش تنش نمی‌دهد. «کاهش تنش» در یک صحنۀ بحرانی، نه ذنب لایغفر است و نه معنای به رسمیت شناختن طرف‌های درگیر را می‌دهد! بنابراین، حتی اگر برداشت بلومبرگ را از سخنان آقای پزشکیان مبنا قرار دهیم، هیچ اشتباهی از سوی آقای پزشکیان.....[ادامه یادداشت در لینک زیر]
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-21625
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad

🔺بایدن هم پیوست!

تاکنون سابقه نداشته است که رئیس جمهور آمریکا بیانیه مشترکی با همتای اماراتی خود امضا کند که در آن به مساله جزایر سه گانه اشاره شده باشد. اما سه شنبه این اتفاق افتاد؛ البته این دومین امضای آمریکا پس از اقدام مشابه آنتونی بلینکن در سال گذشته است.

پس از این که امارات امضای مقامات چین و روسیه را به پای چنین بیانیه‌های مشترکی کشاند، امضای جو بایدن رئیس جمهور آمریکا را هم زیر بیانیه‌ای مشابه نشاند.

همراهی شرق و غرب با موضع امارات هم قدرت نرم این کشور و نیز درهم‌تنیدگی منافع آن را با قدرت‌های شرق و غرب نشان می‌دهد که چنین همراهی‌هایی از الزامات آن است.

به هر حال، اقتصاد فربه امارات با حجم تجارت خارجی غیرنفتی بیش از یک تریلیون دلار، سرمایه‌گذاری‌های کلان در شرق و غرب و تبدیل شدن به ببر اقتصادی در منطقه، نفوذ نرم گسترده‌ای در کانون‌های قدرت جهان با برگردانی ژئوپلیتیک به آن بخشیده است.

به نظر می‌رسد که امارات راه چاره مواجهه با اقدامات ایران در این سه جزیره در سال‌های اخیر را در راه اندازی کمپینی دیپلماتیک با امضای سران و مقامات کشورها دیده است.

امارات در بیانیه‌های مشترک خود با کشورهای دیگر با دو متن متفاوت به مساله جزایر سه گانه اشاره می‌کند. در بیانیه‌های شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب یا بیانیه‌های دو جانبه امارات با دول عربی معمولا از واژه‌های چون «اشغال جزایر سه گانه» استفاده می‌شود و ابوظبی در بیانیه‌های میان عربی مواضع خود را به شکل وصریح‌تر و تندتر بیان می‌‎کند.

اما در بیانیه‌ها با طرف‌های غیر عرب، چه چین و روسیه و چه آمریکا هوشمندانه و هدفمند متنی را به کار می‌برد که ظاهری حقوقی و محکمه پسند دارد و چه بسا کشورها حرجی در امضای آن نبینند، اما در باطن آن تاکیدی بر موضع امارات و تشکیک در موضع ایران نهفته است.

این متن خواستار حل و فصل مسالمت‌آمیز مساله جزایر سه‌گانه از طریق مذاکرات دو جانبه یا از مسیر دیوان کیفری دادگستری بر اساس قواعد حقوق بین‌الملل از جمله منشور سازمان ملل است.

البته فکر نکنم دیگر در جهان کشوری باشد که از موضع ایران آگاه نباشد و امضای بیانیه‌های مشترک و همسویی با امارات در مساله جزایر سه‌گانه از روی ناآگاهی نیست.

اکنون پرسش این است که چرا عالی‌ترین مقام آمریکا هم به این کمپین اماراتی پیوسته است؟ این مساله چه ارتباطی با اعلام امارات به عنوان شریک اصلی آمریکا در حوزه دفاعی دارد؟ هم اکنون امارات دومین شریک اصلی دفاعی آمریکا در جهان بعد از هند و نخستین در خاورمیانه است. یا چه ارتباطی به روابط تنگاتنگ ابوظبی و تل‌آویو دارد؟ هر چه هست امارات جایگاه ویژه‌ای در دکترین خاورمیانه‌ای آمریکا پیدا کرده است.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

🖋دکتر امید رضائی
@omidrezaie55
«هر رزیدنت یک امید»

✅ #گجت_معاون

1⃣ یکم: تاسف‌بار این است که با انتصاب‌های دسته‌ای و گروهی در دستگاه‌های اجرایی کشور با خودشیفتگان و خودحق‌پندارانی چون باقری‌فرد مواجه می‌شویم که دست و پاهای درازی چون گجت دارند!  گجت‌ها به #گلیم_قانون که برایشان تعریف شده‌ قایل نیستند و یاد نگرفته‌اند دست و پایشان را جمع کنند و معمولا پایشان را از گلیم‌شان درازتر می‌کنند.
به تعبیر قضات دیوان، خارج از #حدود_اختیار عمل می‌کنند و متاسفانه این بی‌قانونی به وفور در دولت سیزدهم اتفاق افتاد و چون از امنیت قضائی برخوردار بودند با سوءاستفاده از مسئولیت حتی سایز #گلیم_قانون را نیز عوض می‌کردند! قانون و آئین‌نامه را با مصوبه جدید دور می‌زدند و گلیم را با دست و پاهای درازشان سایز می‌کردند! کاری که در آزمون۴۹ انجام دادند! دوصفحه نامه دکتر عزیزالله فضلی را بخوانید.
2⃣ دوم: قاعده کلی آراء دیوان را باهم بخوانیم تا تخلفات این بخشنامه را درک کنیم:
  "سلب یا تحدید حقوق شهروندان با تصویب مقرره توسط مقامات اداری ممکن نیست بلکه این امر مستلزم دخالت قانونگذار است" به همین استناد دیوان محدودیت یکساله انصرافی‌ها و عدم شرکت آنان در تکمیل ظرفیت‌ها را خارج از حدود اختیار وزارت و ابطال کرد و در متن رای بر حق تحصیلات عالی با محوریت اصل سی قانون اساسی نیز صحه گذاشت. دستگاه‌های اجرایی طبق تبصره اصل یازده قانون دیوان و اصل نود و دو مکلف به رعایت مفاد آراء قطعی دیوان در تصمیمات و اقدامات بعدی خود در موارد مشابه هستند و این آراء فقط مختص آن دوره‌ها نیستند و عمومیت دارند.
3⃣ سوم و استدلال اصلی: وقتی از نگاه دیوان عدالت اداری، انصراف برای پذیرفته شده دستیاری یک‌ حق بدون تضییقات و محدودیت قلمداد می‌شود، چگونه می‌توان برای این فعل قانونی و مورد حمایت قانون، جریمه و غرامت در نظر گرفت؟
4⃣ چهارم: آقای وزیر بهداشت، تخلف، بی‌قانونی، دورزدن قانون و تضییع حقوق داوطلبان آزمون‌ها و رزیدنت‌ها شغل و حرفه‌ی وزیر سابق و معاون آموزشی وی، مدیر مرکز سنجش پزشکی و بعضی روسای دانشگاه‌ها محسوب می‌شد اما اینکه در دوره وزارت شما نیز بتوانند به رفتارهای فراقانونی و ضد ثبات و آرامش و امنیت جوانپزشکان با این بخشنامه‌های غیرقانونی ادامه دهند، شما را نیز مدیون مردم خواهد ساخت. اینکه پاسخ استعلام امنیتی معاون پیشنهادی شما نیامده است دلیل خوبی بر ادامه رویه سابق و چرخیدن در بر همان پاشنه نیست. سرپرست تعیین کنید تا گجت‌ها دست و‌پایشان را از روی اعصاب جوانان امیدواری که وارد دوران سخت و بردگی رزیدنتی شده‌اند، جمع کنند و هربار با یک‌بخشنامه غیرقانونی..
ادامه در کامنت
https://www.instagram.com/p/DAZKUo4IRTK/?igsh=dDFmZzkyM3VoeTBm

هفتصد کلمه درباره منافع ملی

محمد فاضلی

خیلی حرف‌ها درباره سخنرانی مسعود #پزشکیان در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفته شده است، ولی به نظرم ۱۳ عبارت اصلی در میان سخنرانی ایشان هست. من این جملات را بر اساس تناسب داشتن با تأمین منافع ملی ایران و زندگی بهتر برای ایرانیان ارزیابی می‌کنم و حتی از رعایت ملاحظات اخلاقی در این سخنرانی – نظیر با احترام یاد کردن از ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور پیشین در ابتدای سخنرانی - گذشته‌ام.

متن سخنرانی ۱۶۴۰ کلمه است و ۷۰۰ کلمه آن‌را انتخاب کرده‌ام. به گمانم استخوان‌بندی این سخنرانی که سخن گفتن با جهانیان است، و منافع ملی ایران هم در آن رعایت شده این ۷۰۰ کلمه است. دلایل این اعتقادم را در پایان هر عبارت توضیح داده‌ام.

۱. «من با برنامه‌ای مبتنی بر «اصلاحات»، «وفاق ملی»، «تعامل سازنده با جهان» و «توسعه اقتصادی»، وارد کارزار انتخابات شدم و موفق شدم اعتماد هموطنانم را در پای صندوق‌های رأی جلب نمایم. من قصد دارم بنیان‌هایی استوار برای ورود کشورم به عصر جدید و نقش‌آفرینی سازنده و مؤثر در نظام در حال ظهور جهانی پایه‌گذاری کنم، موانع و چالش‌ها را برطرف کنم و مناسبات کشورم را براساس ملزومات و واقعیت‌های دنیای امروز سازمان‌دهی نمایم.»

هر چهار عبارت «اصلاحات»، «وفاق ملی»، «تعامل سازنده با جهان» و «توسعه اقتصادی» ملزومات ایران امروز هستند. به علاوه عبارت «مناسبات کشورم را براساس ملزومات و واقعیت‌های دنیای امروز سازمان‌دهی نمایم» کلام واقع‌بینانه و از ملزومات توسعه ایران است.

۲. «ما در کنار مردم کشورهای شما، که در خیابان‌ها علیه اقدامات اسرائیل تظاهرات می‌کنند، ایستاده‌ایم و جنایت علیه بشریت را محکوم می‌کنیم.»

بقیه در اینجا

@fazeli_mohammad