🔺بایدن هم پیوست!

تاکنون سابقه نداشته است که رئیس جمهور آمریکا بیانیه مشترکی با همتای اماراتی خود امضا کند که در آن به مساله جزایر سه گانه اشاره شده باشد. اما سه شنبه این اتفاق افتاد؛ البته این دومین امضای آمریکا پس از اقدام مشابه آنتونی بلینکن در سال گذشته است.

پس از این که امارات امضای مقامات چین و روسیه را به پای چنین بیانیه‌های مشترکی کشاند، امضای جو بایدن رئیس جمهور آمریکا را هم زیر بیانیه‌ای مشابه نشاند.

همراهی شرق و غرب با موضع امارات هم قدرت نرم این کشور و نیز درهم‌تنیدگی منافع آن را با قدرت‌های شرق و غرب نشان می‌دهد که چنین همراهی‌هایی از الزامات آن است.

به هر حال، اقتصاد فربه امارات با حجم تجارت خارجی غیرنفتی بیش از یک تریلیون دلار، سرمایه‌گذاری‌های کلان در شرق و غرب و تبدیل شدن به ببر اقتصادی در منطقه، نفوذ نرم گسترده‌ای در کانون‌های قدرت جهان با برگردانی ژئوپلیتیک به آن بخشیده است.

به نظر می‌رسد که امارات راه چاره مواجهه با اقدامات ایران در این سه جزیره در سال‌های اخیر را در راه اندازی کمپینی دیپلماتیک با امضای سران و مقامات کشورها دیده است.

امارات در بیانیه‌های مشترک خود با کشورهای دیگر با دو متن متفاوت به مساله جزایر سه گانه اشاره می‌کند. در بیانیه‌های شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب یا بیانیه‌های دو جانبه امارات با دول عربی معمولا از واژه‌های چون «اشغال جزایر سه گانه» استفاده می‌شود و ابوظبی در بیانیه‌های میان عربی مواضع خود را به شکل وصریح‌تر و تندتر بیان می‌‎کند.

اما در بیانیه‌ها با طرف‌های غیر عرب، چه چین و روسیه و چه آمریکا هوشمندانه و هدفمند متنی را به کار می‌برد که ظاهری حقوقی و محکمه پسند دارد و چه بسا کشورها حرجی در امضای آن نبینند، اما در باطن آن تاکیدی بر موضع امارات و تشکیک در موضع ایران نهفته است.

این متن خواستار حل و فصل مسالمت‌آمیز مساله جزایر سه‌گانه از طریق مذاکرات دو جانبه یا از مسیر دیوان کیفری دادگستری بر اساس قواعد حقوق بین‌الملل از جمله منشور سازمان ملل است.

البته فکر نکنم دیگر در جهان کشوری باشد که از موضع ایران آگاه نباشد و امضای بیانیه‌های مشترک و همسویی با امارات در مساله جزایر سه‌گانه از روی ناآگاهی نیست.

اکنون پرسش این است که چرا عالی‌ترین مقام آمریکا هم به این کمپین اماراتی پیوسته است؟ این مساله چه ارتباطی با اعلام امارات به عنوان شریک اصلی آمریکا در حوزه دفاعی دارد؟ هم اکنون امارات دومین شریک اصلی دفاعی آمریکا در جهان بعد از هند و نخستین در خاورمیانه است. یا چه ارتباطی به روابط تنگاتنگ ابوظبی و تل‌آویو دارد؟ هر چه هست امارات جایگاه ویژه‌ای در دکترین خاورمیانه‌ای آمریکا پیدا کرده است.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

🖋دکتر امید رضائی
@omidrezaie55
«هر رزیدنت یک امید»

هفتصد کلمه درباره منافع ملی

محمد فاضلی

خیلی حرف‌ها درباره سخنرانی مسعود #پزشکیان در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفته شده است، ولی به نظرم ۱۳ عبارت اصلی در میان سخنرانی ایشان هست. من این جملات را بر اساس تناسب داشتن با تأمین منافع ملی ایران و زندگی بهتر برای ایرانیان ارزیابی می‌کنم و حتی از رعایت ملاحظات اخلاقی در این سخنرانی – نظیر با احترام یاد کردن از ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور پیشین در ابتدای سخنرانی - گذشته‌ام.

متن سخنرانی ۱۶۴۰ کلمه است و ۷۰۰ کلمه آن‌را انتخاب کرده‌ام. به گمانم استخوان‌بندی این سخنرانی که سخن گفتن با جهانیان است، و منافع ملی ایران هم در آن رعایت شده این ۷۰۰ کلمه است. دلایل این اعتقادم را در پایان هر عبارت توضیح داده‌ام.

۱. «من با برنامه‌ای مبتنی بر «اصلاحات»، «وفاق ملی»، «تعامل سازنده با جهان» و «توسعه اقتصادی»، وارد کارزار انتخابات شدم و موفق شدم اعتماد هموطنانم را در پای صندوق‌های رأی جلب نمایم. من قصد دارم بنیان‌هایی استوار برای ورود کشورم به عصر جدید و نقش‌آفرینی سازنده و مؤثر در نظام در حال ظهور جهانی پایه‌گذاری کنم، موانع و چالش‌ها را برطرف کنم و مناسبات کشورم را براساس ملزومات و واقعیت‌های دنیای امروز سازمان‌دهی نمایم.»

هر چهار عبارت «اصلاحات»، «وفاق ملی»، «تعامل سازنده با جهان» و «توسعه اقتصادی» ملزومات ایران امروز هستند. به علاوه عبارت «مناسبات کشورم را براساس ملزومات و واقعیت‌های دنیای امروز سازمان‌دهی نمایم» کلام واقع‌بینانه و از ملزومات توسعه ایران است.

۲. «ما در کنار مردم کشورهای شما، که در خیابان‌ها علیه اقدامات اسرائیل تظاهرات می‌کنند، ایستاده‌ایم و جنایت علیه بشریت را محکوم می‌کنیم.»

بقیه در اینجا

@fazeli_mohammad

🔺بازی مذاکره و آتش بس!

به نظر می‌رسد که مذاکرات آتش بس در لبنان نیز بی‌شباهت به مذاکرات آتش بس در غزه نیست. خود آمریکا یا میانجیگران دیگری طرحی را پیشنهاد و به دو طرف ارائه می‌کنند و وقتی دو طرف (اسرائیلی و لبنانی یا غزه‌ای) موافقت اولیه غیر اعلامی خود را اعلام می‌کنند، پس از آن طرف اسرائیلی طی موضعی اعلامی مخالفت خود را ابراز می‌دارد و خواسته و شرط جدیدی را مطرح می‌کند.

در مذاکرات بعدی نیز در کنار پیگیری تحقق شروط جدید، تلاش می‌کند امتیازات داده شده خود در طرح یا مذاکره قبلی را پس بگیرد و در عین حال، امتیازاتی را که طرف مقابل پذیرفته بود که بدهد و به نوعی از آن‌ها کوتاه آمده است، مبنای کار برای گرفتن امتیازات بیشتر قرار دهد.

از این رو، طرح‌های پیشنهادی بعدی معمولا (و نه همیشه) بر مبنای مذاکره برای حل و فصل اختلافات درباره خواسته‌ها یا شروط جدید اسرائیل و تلاش برای اقناع طرف مقابل به پذیرش حداقل بخشی از آن‌هاست. به عنوان مثال، در آوریل و می گذشته اسرائیل پذیرفته بود که از محور نتساریم حدفاصل میان شمال و جنوب نوار غزه عقب نشینی کند، اما در مذاکرات بعدی این موافقت خود را پس گرفت و ماندن در این محور را به عنوان شرط جدیدی مطرح کرد و در پیشنهادهای بعدی نیز به عنوان مساله اختلافی جدید لحاظ شد.

باز اگر طرف مقابل در مذاکره در این باره به نوعی کوتاه بیاید و امتیازاتی بدهد، طرف اسرائیلی آن را نمی‌پذیرد؛ اما همان را دوباره مبنای گرفتن امتیازات بیشتر در مذاکرات و طرح‌های بعدی قرار می‌دهد.

در نتیجه عدم اعتراض جدی واشنگتن به این رفتار مذاکراتی اسرائیل و تداوم پل هوایی تسلیحاتی آمریکا، برخی ناظران شائبه تقسیم کار میان دو طرف را مطرح می‌کنند. در مذاکرات آتش بس در لبنان در روز گذشته، در حالی که خود رسانه‌های نزدیک به نتانیاهو از توافق برای آتش بس موقت گفتند و تاکید کردند که طی ساعاتی به اجرا گذاشته می‌شود، دولت اسرائیل اعلام کرد که با این طرح مخالف است.

برخی منابع می‌گویند که مخالفت نتانیاهو پس از آن صورت گرفت که طرح آتش بس موقت مورد پذیرش اولیه و نه نهایی دو طرف (دولت اسرائیل و دولت لبنان) واقع شده بودند، اما گفته می‌شود که نخست وزیر اسرائیل بعد از آن، شرط عقب نشینی حزب الله به شمال رود لیتانی را مطرح کرده بود که با آن مخالفت شد.

این در حالی است که این طرح به نفع اسرائیل بود و حل و فصل اختلافات را به مذاکرات در دوره آتش بس موکول می‌کرد؛ اما به نظر می‌‎رسد تل آویو معتقد است که اگر فشار بیشتری وارد کند، می‌تواند امتیازات بیشتری را به دست آورد.

هم هاآرتص هم برخی منابع آمریکایی اعلام کردند که نتانیاهو موافقت کرده بود. حتی کاخ سفید هم تاکید کرد که طرح آتش بس موقت با هماهنگی نتانیاهو مطرح شد. از این رو، به بهانه مخالفت برخی شرکا که از قبل از موافقت اولیه نیز از موضع آن‌ها آگاه بود، بازی را به هم زد.

مساله دیگر این که شواهد و تجاربی نشان می‌دهد که طرف اسرائیلی برخی اوقات از مذاکره و توافق به عنوان یک حربه برای تحقق هدف دیگری از طریق القای یک برآورد اشتباه به طرف مقابل استفاده می‌کند؛ به عنوان مثال، در ژانویه گذشته در همان روز ترور صالح العاروری معاون هنیه در بیروت از طریق میانجیگران از آمادگی خود برای توافق خبر داده و همچنین گفته بود که منتظر پاسخ حماس به پیشنهاد جدید آمریکاست که قرار بود در همان شب ترور ارسال شود. نتانیاهو قبل از ترور هنیه نیز قرار بود هیاتی را برای مذاکره غیر مستقیم با حماس اعزام کند.

در هر صورت، این بحران چه در غزه چه لبنان بدون توافق و صرفا از طریق کاربست افسارگسیخته قدرت نظامی پایان نمی‌یابد؛ اما رسیدن به این توافق هم شکل گیری شرایط خاصی را می‌طلبد.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

🔺حمله به قلب ضاحیه بیروت!

حملات لحظاتی پیش به ضاحیه بیروت بی‌سابقه‌‍ترین و سنگین‌ترین حمله در جنگ لبنان بود که در آن‌ها حداقل چهار ساختمان چند طبقه‌ای با خاک یکسان شده است.

ارتش اسرائیل اعلام کرد که هدف حمله مقر اصلی رهبری حزب الله بوده است و برخی منابع اسرائیلی نیز هدف را ترور سید حسن نصر الله اعلام کرده‌اند؛ اما در عین حال نیز سازمان رادیو و تلویزیون اسرائیل گفته‌ است که هنوز به طور قطع نمی‌توان گفت که ایشان در لحظه حمله در آنجا حضور داشته است.

اکنون نیز موجی از گمانه‌زنی به راه افتاده است. روشن است که این مکان از قبل لو رفته بود؛ اما این که این حجم حمله بی‌سابقه در جریان حضور نتانیاهو در نیویورک انجام می‌شود و او هم فورا نشست با خبرنگاران را ترک کرده است، نشان می‌دهد که حمله با قید فوریت پس از دریافت سریع اطلاعاتی مشخص و پس از گرفتن دستور از نتانیاهو انجام شده است.

این اطلاعات یا درباره حضور شخص سید حسن نصر الله یا کادر رهبری حزب الله برای نشستی در مکان مورد نظر بوده است. برخی منابع و حساب‌های مجازی نزدیک به حزب الله از شکست ترور دبیر کل حزب الله خبر می‌دهند، اما فعلا باید منتظر بیانیه حزب الله درباره این حمله و نتایج آن بود.

اما این حمله را می‌توان تغییر کلیه قواعد درگیری با حزب الله به صورت کامل و سرآغاز جنگ تمام عیار دانست.

به احتمال زیاد حزب الله پس از این حمله، دیگر خود را در قید و بند قواعد قبلی نداد و واکنش خود را بر این مبنا تنظیم کند. در این میان البته نتیجه حملات امروز نیز تاثیر خود را در تصمیم حزب الله خواهد داشت.

حملات امروز در سایه بالا گرفتن تحرکات دیپلماتیک در دو روز اخیر و طرح پیشنهاد آتش بس موقت 21 روزه انجام شد. صبح امروز در پایان یادداشت «بازی مذاکره و آتش بس» بیان شد که شواهد و تجاربی نشان می‌دهد که طرف اسرائیلی برخی اوقات از مذاکره و توافق به عنوان یک حربه برای تحقق هدف دیگری از طریق القای یک برآورد اشتباه به طرف مقابل استفاده می‌کند؛ به عنوان مثال، در ژانویه گذشته در همان روز ترور صالح العاروری معاون هنیه در بیروت از طریق میانجیگران از آمادگی خود برای توافق خبر داده و همچنین گفته بود که منتظر پاسخ حماس به پیشنهاد جدید آمریکاست که قرار بود در همان شب ترور ارسال شود. نتانیاهو قبل از ترور هنیه نیز قرار بود هیاتی را برای مذاکره غیر مستقیم با حماس اعزام کند.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

🔻آوردن لوح هخامنشی هیچ افتخاری ندارد

اکبر منتجبی: نکنید این کارها را. هیچ‌کدام از این لوح‌ها درد مردم را حل نمی‌کند. حتی دیگر کارکرد نمادین ندارد.

به‌جای این کارها، مشکل اف.ای.تی.اف را حل کنید. مذاکرات را آغاز کنید. کشوری که اقتصادش دچار بحران است، تاریخ به چه دردش می‌خورد؟

@eskannews_com
instagram.com/eskannews