📚#معرفی_مقاله

فتوحات مسلمانان در قفقاز

@tamadone_islami

#طنز_اما_واقعی
#فان 😁

کسانی که میگویند باید کلمات و واژگان عربی حذف شوند نمیدانند که خیلی از اصطلاحات حقوقی و جزایی با کلمات عربی تعریف میشوند و بار معنایی خاص خود را دارند

و خیلی جاها اگر آنهارا معادل سازی نوین هم کنید نمیتواند حق مطلب را ادا کنند

مثلا این جمله ی حقوقی رو‌ ببینید:

اسقاط کافه خیارات ولو خیار غبن ، ولو فاحش، ولو افحش به اعلی درجه ی آن از طرفین ساقط شد!!

خیارات موجود در قانون مدنی عبارتند از:

خیار مجلس، خیار حیوان، خیار شرط، خیار تاخیر ثمن، خیار رویت و تخلف و صف خیار غبن، خیار عیب، خیار تدلیس، خیار تبعض صفقه، خیار تخلف شرط، خیار تفلیس و خیار تعذر تسلیم.

خب اگر معنی اینها را بتوان به فارسی درآورد دیگر نمیشود بار معنایی آن و حقوقی آن را رساند!!

مثلا #تصرف_عدوانی و #دعوای_خلع_ید را چگونه معادل سازی کنیم که معنای آن برسد؟!

معنای تصرف عدوانی عبارت است از ادعای متصرف سابق مبنی بر اینکه دیگری بدون رضایت او مال غیرمنقول را از تصرف وی خارج کرده و اعاده تصرف خود را نسبت به آن مال درخواست می نماید.»




@tamadone_arab
@tamadone_islami

نمونه متون حقوقی :

📌مراجعه به واحد مشاوره و هریک از شعب دادگاه خانواده و هر مرجع ذیصلاح دیگری صرفا جهت صدور گواهی عدم امکان سازش و طلاق توافقی و یا هر نوع طلاق جهت مطلقه نمودن موکل از قید زوجیت دائم موضوع سند رسمی به مشخصات …… ،

به شرط بذل کل مهریه زوجه وشرط اسقاط حق رجوع به ما بذل ، و عدم ادعا در خصوص هدایا و نفقه و اجرت المثل ، وکالت در اجرای صیغه طلاق و انجام تمامی تشریفات ان؛ بذل صد هزار ریال از طرف زوجه به زوج جهت اجرای صیغه طلاق ،قبول ما بذل از طرف زوج ، ، انتخاب داور و معرفی شهود، با حق توکیل به غیر مکررا و عقد قرارداد با وکلای دادگستری به هر نحو مکررا با حق توکیل به غیر از بدو تا خاتمه و اجرای صیغه طلاق و تمامی تشریفات و امضائات و ملزومات ان حق اعتراض و تجدید نظر خواهی و فرجام خواهی و هم حق اسقاط اعتراض و اسقاط تجدید نظر خواهی و اسقاط فرجام خواهی، وکالت در صلح و سازش، تقدیم دادخواست و استرداد دادخواست و ابطال دادخواست.

📌“متصالحین کافه خیارات خصوص خیار غبن و تدلیس را از خود سلب و اسقاط نمودند حسب الاظهار مصالح و منافع مورد مصالحه سابقا به شخصی واگزار نشده است”

📒برخی اصطلاحات:

بقدر الحصه، مستثنیات دین , اعیان، اجرت المثل ،اموال منقول ، ذی نفع ، عسر و حرج ، فسخ، انفساخ ، بطلان ،معامله فضولی، عند الاستطاعة ، تامین دلیل ، محکوم علیه، احضاریه ، شاکی، متشاکی، کلا یا جزئا مفروزا یا مشاعا ، صلح و هبه، اعاده حیثیت ،تعزیر ،لایحه دفاعیه ،اراضی موات ،اعراض، اقاله ،ایقاع ، بیع موجل ،جعاله ،حق انتفاع ، حیازت مباحات ، ضمان ، غصب ، نشوز ، ارث ، وارث ، دیات ،توشیح ، طلاق خلع و مبارات و...

@tamadone_islami

پیامبران نخستین آموزگاران بشر

رابطه اخلاق و مذهب در کلام دکتر امیر ناصر کاتوزیان پدر علم حقوق ایران



@tamadone_islami

سکونتگاه برهمن آباد نمونه ای از آزادمنشی اولیه ی اسلامی

این سطور از نامه بین #حجاج ابن یوسف حاکم اموی گویا ستمکار عراق و محمد بن قاسم ثقفی اولین حمله کننده ی مسلمان به هند نقل شده است

هندوها میگویند:

«در این کشور وجود و پیشرفت شهرها بستگی به برهمنها دارد، که مردان فرهیخته و فیلسوفان ما هستند تمام مسائل ما در مناسبتهای شادی یا عزا با واسطه ی ایشان هدایت و انجام میشود ما موافقیم که مالیات بپردازیم و خود را در معرض تحقیر قرار دهیم به امید آنکه هرکس اجازه داشته باشد دین خود را دنبال کند ،اکنون معابد ما ویران شده و متروک مانده اند و ما مجالی نداریم تا بتهایمان را عبادت کنیم. ما دعا میکنیم که امیر عادل به ما اجازه دهد معابد خود را تعمیر و بنا کنیم.....

محمد بن قاسم درباره ی این درخواست به حجاج نوشت و ظرف چندروز پاسخی دریافت کرد بدین مضمون :

.... درباره ی درخواست رؤسای برهمن آباد در باب بنای ... معابد، و تسامح در قبال موضوعات دینی هنگامی که آنان با قرار دادن سرهایشان در یوغ بندگی و اطاعت از ما با ما بیعت کرده اند و پرداخت #جزیه ثابت برای خلیفه را پذیرفته اند و پرداخت آن را تضمین کرده اند من لزومی به تحمیلات بیشتر بر آنها و رای مالیات معمول نمیبینم چون آنان ذمی شده اند ما حق نداریم که در زندگی یا دارایی آنها مداخله کنیم.

بنابراین به آنها اجازه بده تا #معابدی را که پرستش میکنند بسازند. هیچ کسی مانع پیروی آنها از دین خودشان نمی شود یا نمیتوان برای این کار آنان را مجازات کرد و به هیچ کس اجازه نده که از انجام این کار جلوگیری کند تا آنان بتوانند به شادی در خانه های خود زندگی کنند. (فریدون بیگ، ۱۹۸۵/۱۹۰۰: ۱۹۸-۱۹۹)

@tamadone_islami

پیرو آزادی ادیان دیگر در سرزمین های اسلامی

📌آیا یک دست شمشیر و یک دست قرآن بر سر دیگر ادیان بود؟!

📌آیا مسلمانان به زور ملل مغلوب را در فتوحات مسلمان کردند؟

✍️مروان پاشا

مدارک تاریخی سخن بنده:👇

https://www.tg-me.com/tamadone_islami/10821
https://www.tg-me.com/tamadone_islami/3937
https://www.tg-me.com/tamadone_islami/2434


@tamadone_islami

#تاریخ_در_تصویر


مینیاتور دجله در سیل بغداد (1468 میلادی)

به گفته محقق و مورخ عرب ابن الجوزی، دجله در زمان خلیفه متوکل سیل جاری شد و به فال نیک گرفته شد اما یک فاجعه آتی را پیش رو داشت! حمله مغول .

پیش از وقوع سیل، می گفتند که آب دجله سه روز زرد و سپس مانند خون سرخ شده است.

@tamadone_islami

مد دندان های سیاه

شاید خیلی ها ندانید که انگلیسی ها و اروپایی ها از طریق مسلمانان با #شکر آشنا شدند

@tamadone_islami

مد دندان های سیاه

چگونه مصرف شکر استانداردهای زیبایی را در انگلستان الیزابتی تعیین می کرد

در دوران قرون وسطی، کارآفرینان عرب که در هند تجارت می کردند، تکنیک های تولید شکر را به کار گرفتند. آنها کارخانه های شکر و کشت را در سراسر جهان عرب با استفاده از آبیاری مصنوعی بهبود بخشیدند.

اعراب نیشکر را به آندلس (اسپانیا و پرتغال امروزی) و جنوب ایتالیا معرفی کردند. آنها مزارع بزرگی را با کارخانه های قند یا پالایشگاه در محل در امتداد سواحل گرمسیری گرانادا، مالاگا و سیسیل راه اندازی کردند. از آنجا شکر به سراسر اروپا صادر شد.

مصرف شکر در قرن شانزدهم میلادی افزایش یافت. نیشکر یکی از گران ترین ادویه های وارداتی در انگلستان بود. شرکت باربری که توسط ملکه الیزابت اول در سال 1585م تأسیس شد تجارت انحصاری با پادشاهان عرب مراکش داشت. یکی از اقلام عمده مورد معامله #شکر_مراکشی بود.

شکر به دلیل گرانی آن فقط برای ثروتمندان مقرون به صرفه بود. ملکه به شکر علاقه زیادی داشت که به عنصر اصلی ضیافت های مجلل انگلیسی و کتاب های آشپزی تبدیل شد.کتاب‌های دستور العمل الیزابتی مملو از ایده‌های شکر هستند، از پاشیدن روی سالاد تا کیک آلوچه. از آن برای تبدیل میوه های فاسد شدنی به کنسرو و مربا استفاده می شد.

در سپتامبر 1591، ملکه الیزابت اول در خانه ارل هرتفورد در باسینگستوک، جنوب شرقی انگلستان توقف کرد. سرگرمی های شب شامل ضیافتی بود که در باغ با بیش از 1000 غذا سرو می شد. در میان آنها مجسمه های شگفت انگیزی از شتر، شیر، میمون، اسب، گاو نر، فیل و سایر جانوران ساخته شده از شکر وجود داشت .

اعتیاد ملکه به شکر باعث پوسیدگی و #سیاه شدن بسیاری از دندان های ملکه شد. او حتی دندان هایش را با خمیر قند مسواک می زد و از دندانپزشکان می ترسید. در نتیجه دندان های عفونی او شب های بی خوابی زیادی برای او به همراه داشت.

طولی نکشید که دندان سیاه مد شد!

از آنجایی که شکر گران بود، دندان‌های سیاه در میان اشراف الیزابتی نشانه‌ای از ثروت محسوب می‌شد. این مد به طبقه پایین جامعه که شروع به سیاه کردن مصنوعی دندان های خود کردند نفوذ کرد.

مقامات خارجی که از دادگاه الیزابت بازدید می کردند اغلب به این وضعیت تکان دهنده اشاره می کردند. در سال 1599، مسافر آلمانی پل هنتزنر نوشت:

لب‌های او [ملکه الیزابت اول] باریک و دندان‌هایش سیاه می‌شوند... نقصی که انگلیسی‌ها به‌نظر می‌رسد به دلیل استفاده بیش از حد از شکر دچار آن هستند.

📚منبع:

https://medium.com/illumination/the-fashion-of-black-teeth-098238ab3aef

@tamadone_islami

حقیقت پیرامون مهاجرت زرتشتیان به هند در ایام فتوحات اولیه اسلامی

قدر مسلم اگر مهاجرت ایرانیان به هند در همان اوایل فتوحات صحت داشته باشد، تعداد آنها در مقایسه با کسانی که در ایران باقی ماندند و خود را با شرایط جدید سازگار کردند، #بسیار_ناچیز بوده است.

از نظر پایگاه اجتماعی نیز کوچندگان میبایست بیشتر از افراد برجسته اجتماع و احتمالا نزدیک به خاندان حکومتگر ساسانی، خصوصا رجال دینی بوده باشند. زیرا افراد عادی خود را به شکلی با وضعیت جدید منطبق کردند.

به هر حال شمار ایرانیانی که برای کیش زرتشت وطن خود را ترک میکردند #اندک بوده است، تا اندازه ای که نشان میدهد سازمان مذهبی زرتشتیان برقرار بوده، و اکثریت قاطع ایرانیان خود را به نحوی با شرایط نوین سازگار کرده بودند؛ یعنی یا اسلام آوردند و یا با در آمدن در جرگه اهل کتاب و پرداخت جزیه که میزان آن بیشتر از عهد ساسانی نبود، توانستند موجودیت خود را حفظ کرده و با پیروی از احکام دینی خویش مجبور به قبول اسلام نگردند.

✍ دکتر حسین زمانی

📚منبع: کتاب تاریخ ایران از ورود مسلمانان تا پایان طاهریان صفحه ۵۹

@tamadone_islami

#فان

وقتی جذابیت و ابهت کلام هیتلر در شیخ آلمانی حلول میکند😁

@tamadone_islami

مسلمانان در لباس مبدل صلیبی ها

در طول جنگ صلیبی سوم، فرانک ها عکا را به عنوان اولین ضد حمله مهم علیه سلطان #صلاح_الدین_ایوبی محاصره کردند. جنگجویان صلیبی اردوگاه خود را در خارج از برج‌های دو دیواری تقویت‌شده شهر ایجاد کردند. نیروی دریایی آنها مناطقی از شهر را که رو به دریا بود محاصره کرد.

زمستان نزدیک بود و بیماری طاعون مسلمانان را وادار به عقب نشینی کرده بود. اما باز صلاح الدین شروع به طراحی یک حمله جدید کرد. با این حال، پادگان های مدافع عکا بیشتر قابل توجه بودند. حاکم عکا بهاءالدین قراقوش الرومی النصیری یکی از فرماندهان نظامی برجسته در خدمت سلطان ایوبی بود. او ساخت و سازهای اصلی استحکامات عکا را بر عهده گرفت. تلاش های او به عکا اجازه داد تا دو سال در برابر محاصره صلیبیون مقاومت کند.

در جریان وقایع،حسام الدین یکی از دریاسالاران ماهر پادگان های مسلمانان چندین حمله دریایی به صلیبیون انجام داد. او به کشتی های آنها نزدیک شد و آنها را بمباران کرد تا حد امکان به دیوارهای عکا نزدیک شوند.

این مأموریت ها باعث می شد که غذا، آب و آذوقه به دست مسلمانان داخل شهر برسد.

سربازان منحصراً ایوبی نبودند، بلکه شامل داوطلبان عرب دیگر و ترک هم بودند. حسام الدین در صورت امکان، سربازانی را به شهر اعزام کرد تا نیروهای مدافع را افزایش دهند. آنها برای افزایش ذخایر عکا طرحی درخشان و جسورانه ارائه کردند.

بنابر روایت مورخ مسلمان ابن شداد; صلاح‌الدین کشتی‌ای را در بیروت آماده کرد و آن را با مواد لازم از جمله گندم، پنیر، پیاز و گوشت بز و آذوقه ی کامل ... بارگیری کرد. آنها با گوشت #خوک پوشانده شده بودند تا مورد توجه صلیبیون قرار نگیرند.(که شک کنند)

برخی تکاوران زبده ی مسلمان ریش های خود را تراشیدند و لباس صلیبیون پوشیدند.هنگامی که آنها به سمت کشتی های مسیحی حرکت کردند، پرچم هایی را که نماد صلیب را نشان می داد برافراشتند.

مسلمانان مبدل توانستند با موفقیت به کشتی های صلیبی نفوذ کنند. وقتی به برج ها نزدیک شدند، متوقف شدند. مسلمانان به آنها اطلاع دادند که آذوقه ها برای صلیبیون است و شروع به پرس و جو در مورد اخبار محاصره کردند و از این طریق اطلاعات جمع آوری کردند.

مسلمانان پس از مکالمه کوتاهی به صلیبیون گفتند که آذوقه را به کشتی‌های نزدیک‌تر به ساحل می‌فرستند و می‌توانند نیازهای خود را از کشتی فرانکی که پشت سرشان می‌آید، تهیه کنند. این یک کشتی واقعی صلیبی بود که تدارکات داشت. وقتی به ساحل رسیدند توانستند وارد دروازه ها شوند و وسایل را به سربازان و مردم عکا بدهند.

در نهایت، پس از ورود فیلیپ آگوستوس پادشاه فرانسه در 20 آوریل و ریچارد شیردل در 8 ژوئن، شهر مجبور به تسلیم شد. به مسلمانان وعده رفتار امن داده شد و صلاح الدین شروع به جمع آوری پول برای پرداخت خراج کرد. اما ریچارد به وعده خود عمل نکرد و حدود 2700 مسلمان را اعدام کرد.

@tamadone_islami

الجاحظ و فضائل ترکان

ترک ها ماهرترین سربازان قرون وسطی

@tamadone_islami

الجاحظ و فضائل ترکان

الجاحظ، نثرنویس و ادیب و نویسنده ی مشهور قرن نهم عرب، مقاله ای با عنوان مناقب الترک «فضیلت ترکان» نوشت که در آن جنگجویان ترک را یکی از بهترین های دوره قرون وسطی توصیف کرد، زیرا آنها بسیار برتر از گروه های دیگر در جنگ بودند. وقتی نوبت به جنگ، سوارکاری، نظم و انضباط و جنگ می رسید.

الجاحیظ به پنج گروه اصلی اشاره می کند که در ارتش خلافت عباسی خدمت میکردند:

خراسانی ها (ایرانیانی که از ولایت خراسان بزرگ شرقی بودند)، ابنا (خراسانی هایی که در عراق ساکن شده بودند)، عرب ها، موالی (معمولا بردگان آزاد شده یونانی ها، اسلاوها، آفریقایی ها، بربرها و ارمنی ها) و ترک ها.

ترکها پیشاهنگان، مهاجمان، جنگجویان، سواره نظام سنگین و سواره نظام تکان دهنده ارتش خلافت بودند. و در صورت نیاز می توانست به عنوان پیاده نظام هم نیز عمل کنند. این به محیط خانه و جغرافیای آنها برمی گردد.خیلی از ترک ها از کوه های آلتای مغولستان غربی و شمال غربی چین سرچشمه می گیرند. در قرون وسطی آنها در بیشتر آسیای مرکزی، استپ های جنوب روسیه ساکن بودند و به بخش های شرقی خلافت اسلامی نفوذ کرده بودند. آنها عشایر دامداری بودند که برای امرار معاش به حیوانات خود وابسته بودند. نیاز آنها به تحرک نیز آنها را به سوارکاری تبدیل کرد که در پرورش اسب ها مهارت داشتند.

محیط سختی که در آن زندگی می کردند آنها را مجبور می کرد که افراد بسیار جنگجو باشند. قبایل و طوایف مختلف ترک اغلب برای بهترین مراتع با یکدیگر جنگ می کردند. آنها همچنین به دنبال دام و برده به یکدیگر حمله کردند و همچنین به جوامع بی تحرک و کشاورزی حمله کردند تا کالاهایی را که تولید نمی کردند به دست آورند (اگرچه اغلب با آنها نیز تجارت می کردند).

این سبک زندگی، مهارت‌های نظامی ترک‌ها را که از سنین کودکی سوارکاری و تیراندازی می‌کردند، تقویت کرد و آنها را به عنوان سربازان مزدور و برده نظامی در ارتش حاکمان جهان اسلام به عنوان اولین انتخاب تبدیل کرد.

الجاهظ بیان می کند که جنگجویان ترک از مجموع همه گروه های فوق الذکر دارای فضیلت بیشتری بودند. او می نویسد:

ترکها در برخورد با نیزه و نیزه به اندازه خوارج و خراسانی خوب بودند. با این حال، ترک ها از این مزیت برخوردار بودند که در تیراندازی با کمان سواره عالی بودند، مهارتی که خوارج، عرب ها و خراسانی ها فاقد آن بودند.

ترک‌ها می‌توانستند در حالی که سوار بر اسب بودند، به هر جهت شلیک کنند. تیراندازی با کمان به ترکها برتری تقریباً بر همه دشمنانشان داد، آنها توانستند با حداقل تماس دشمنان خود را به طور کامل نابود کنند یا آنها را تا حدی تضعیف کنند که نتوانستند در برابر حملاتی که پس از رگبارهای تیرها مقاومت می کرد مقاومت کنند. علاوه بر این، ترک ها هنگام عقب نشینی به همان اندازه مرگبار بودند که هنگام حمله بودند، زیرا می توانستند تیرهای خود را به همان اندازه در پشت سر خود شلیک کنند که از نبرد عقب نشینی می کردند.

ترک ها همچنین برای جنگ بسیار مجهز بودند و در استفاده از تمام سلاح های خود مهارت داشتند و آنها را به یک نیروی جنگی همه کاره تبدیل می کرد. آنها علاوه بر حمل کمان های انحنادار مرکب قدرتمند خود (اغلب سه مورد را با خود برای نبرد حمل می کردند)، به نیزه، خنجر، گرز و شمشیر مسلح بودند. نیزه‌ای که ترک‌ها استفاده می‌کردند توخالی و کوتاه‌تر بود و آن را «نفوذتر» می‌کرد.

جزئیات بسیار جالبی که در این مقاله در مورد ترک ها ذکر شده است، استفاده آنها از کمند در جنگ است، که آنها به طرز ماهرانه ای از آن برای به دام انداختن دشمنان یا سواره های خود و کشیدن آنها به زمین یا دستگیر کردن آنها استفاده می کردند.

الجاحظ همچنین یادآور می شود که جنگجویان ترک، سواران عالی بودند و با اسب های خود رابطه ای خاص و صمیمی داشتند. آنها از خوارج تندتر بودند و برای سواری های طولانی استقامت بالاتری داشتند. اسب های آنها برای جنگ به خوبی آموزش دیده بودند و سوارانشان به راحتی مانور می دادند.

در واقع، ترک ها خود را از کره اسب ها بلند کردند و با آنها روابط نزدیک برقرار کردند. آنها در مراقبت از اسب های خود بسیار عالی بودند و در مورد درمان اسب های خود در هنگام بیماری یا مجروح شدن از دامپزشکان ماهرتر بودند.

ترکها یکی از بهترین جنگجویان دوره قرون وسطی بودند. آنها همه کاره بودند و نقش های چند نوع مختلف سرباز را در یکی ترکیب کردند.

اقتباس شده از مقاله:

https://www.medievalists.net/2018/12/the-turks-the-medieval-worlds-most-martial-people/#:~:text=The%20Turks%20originated%20from%20the%20Altai%20Mountains%20of,who%20depended%20on%20their%20animals%20for%20their%20livelihood.

@tamadone_islami

مورخ بزرگ ابن خلدون نیز در «مقدمه‌ای بر تاریخ» (یا مقدّمه ) استدلال می‌کند که مردم کوچ‌نشین، ترک‌ها در میان آنها، پرانرژی‌ترین و رزمنده‌ترین مردم بودند و سلسله‌ها و رژیم‌های امپراتوری از چنین گروه‌هایی پدید آمدند تا زمانی که به وجود آمدند.

این تحلیل بسیار درست است، زیرا زمانی که خلافت عباسی در اواسط قرن نهم شروع به از دست دادن قدرت و نفوذ خود کرد، اکثر سلسله هایی که برای کنترل مناطق مختلف جهان اسلام به وجود آمدند توسط ترک ها، اعم از عشایر قبیله ای یا سربازان برده سابق، تأسیس شدند. ابن خلدون حتی پیروزی مسلمانان بر مغول ها را به قدرت رزمی و انرژی ترک ها نسبت می دهد که در بین سال های 1260 تا 1260، صفوف نخبگان ارتش ممالیک ترک را تشکیل دادند که مغول ها را در چندین نوبت در تلاش برای پیشروی به سوریه و مصر شکست دادند.

مروری اجمالی بر حضور ترک ها در ارتش های جهان اسلام قرون وسطی نیز تأیید خواهد کرد که آنها به عنوان بهترین سربازان تلقی می شدند و هر حاکمی به دنبال پر کردن صفوف ارتش خود با مزدوران نخبه ترک یا سربازان برده بود.

اولین خلیفه عباسی که ترک ها را به تعداد زیاد جذب کرد، #المعتصم (833-842م) بود. حتی قبل از به سلطنت رسیدن او یک ارتش خصوصی متشکل از 4000 ترک را فرماندهی می کرد. پس از اینکه او خلیفه شد، این تعداد به 10000 تا 70000 افزایش یافت (به نظر می رسد تخمین پایین تر دقیق تر است، آنها احتمالاً بین 10000 تا 30000 سرباز علاوه بر سایر گروه هایی که ارتش شاهنشاهی را تشکیل می دادند) بودند

سلسله‌های مسلمان منطقه‌ای که در اواخر قرن نهم پس از افول قدرت مؤثر عباسیان پدید آمدند، تقریباً همیشه دارای هسته‌ای از سربازان نخبه برده ترک بودند که ستون فقرات ارتش‌های آنها را تشکیل می‌دادند. در شرق، سامانیان و جانشینان غزنوی آنها (بنیانگذار امپراتوری غزنویان خود ترک بود و کار خود را به عنوان یک سرباز مملوک یا برده آغاز کرده بود) هر دو هزاران سرباز ترک در ارتش خود داشتند.

سلسله های ایرانی آل بویه (939-1062) و صفاریان (861-1002) هر دو با حمایت هموطنان خود برخاستند، اما هنگامی که به قدرت رسیدند بلافاصله گروه هایی از سواره نظام نخبه ترک ایجاد کردند که حامیان اصلی خود را به عنوان نخبگان ارتش خود جایگزین کردند.

سلجوقیان (1037-1194) خود رهبران یک کنفدراسیون قبیله ای بزرگ ترک بودند و با پیروان خود توانستند امپراتوری وسیعی را که بخش بسیار زیادی از جهان اسلام را در بر می گرفت، فتح کنند. در واقع، پس از شکست بیزانسی ها در نبرد ملازگرد در سال 1071، قبایل ترک به آناتولی سرازیر شدند و عملاً شروع به «ترکیه کردن» منطقه ای کردند که تا آن زمان از نظر فرهنگی تحت تسلط یونانیان و ارمنی ها بود.

در مصر تولونیدها (868-905)، اخشیدیان (935-969) و فاطمیان (969-1171) همگی مشتاقانه ترکان را در ارتش خود به خدمت گرفتند.

احمد بن طولون (بنیانگذار رژیم تولونی مصر و سرباز ترک سابق عباسیان) در زمان مرگش، علاوه بر 42 هزار آفریقایی، 24000 ترک در ارتش خود داشت.

فاطمیان همچنین تلاش کردند ترک ها را به خدمت بگیرند، اما رقبای آنها در شرق راه های تجاری را که می توان از طریق آنها به دست آورد، مسدود کردند.

سلسله ایوبیان (1171-1250) نیز به همین ترتیب قدرت خود را بر نیروی زبده ای از سربازان ممالوک ترک استوار کرد. پس از ایوبیان، سلطان نشین مملوک (1250-1517)، که یک رژیم نظامی بود که توسط سربازان برده ترک تأسیس شد و برای بیش از دو قرن بر مصر و سوریه حکومت کرد. ارتش ممالیک نه تنها مغول ها را شکست داد و پیشروی آنها را به سمت خاورمیانه متوقف کرد، بلکه تا سال 1291 کشورهای صلیبی را نیز از بین برد. در واقع، ارتش مصر برای یک هزار سال تحت سلطه بیگانگان (عمدتاً ترک ها) بود تا زمان حکومت محمدعلی پاشا. اولین ارتش اجباری متشکل از مصریان از زمان فتح اسلامی منطقه در قرن هفتم ایجاد شد.

اگرچه الجاحظ ممکن است با ستایش از ترک ها به عنوان بهترین سربازان عصر سعی در تملق حامی خود داشته باشد، توصیف او از مهارت ها و شایستگی های رزمی آنها زیاد اغراق آمیز نیست.

برتری ترکها به عنوان جنگجو و سرباز در دوره قرون وسطی توسط نویسندگان متعددی تأیید شده است. علاوه بر این، حضور آنها به عنوان واحدهای نخبه تقریباً تمام سلسله های مسلمان قرون وسطی، اظهارات الجاحظ را در مورد برتری نظامی آنها در برابر سایر گروه ها تأیید می کند. ترک ها نه تنها بهترین جنگجویان جهان اسلام در قرون وسطی بودند، بلکه در برابر بیگانگانی مانند مغول ها و صلیبی های اروپایی نیز فلز خود را به اثبات رساندند و در بیشتر رویارویی های خود از هر دوی آنها برتری داشتند. در واقع، اروپایی‌ها تا زمانی که در اواسط قرن هفدهم سلاح‌های گرم مؤثر و دقیق و توپخانه‌های صحرایی را توسعه ندادند، از نظر نظامی بر ترک‌ها مسلط نبودند.

@tamadone_islami