🗣️ «باید به دانش طنز مسلح شد. من یقین دارم که در آینده، طنز را نیز چون حساب و هندسه به یکسان در مدرسه‌ها خواهند آموخت… .
روزی خواهد رسید که بی‌تردید «مدرسه‌ی عالی خنده تأسیس شود.»

-ولادیمیر مایاکوفسکی

@tanzbank
MadreseNevisandegi.com

👍بازنشر برای دوستانی که تازه به کانال پیوسته‌اند

⭐️شروع سال با عادت‌های خلاقانه


سلام
سال نو را به همه‌ی شما همراهان ارجمند مدرسه نویسندگی تبریک می‌گویم.
امیدوارم سال جدید مطابق ژرف‌ترین خواسته‌های قلبی‌تان سپری شود. 🌷

حالیا، پیشنهادم برای این سال:

💎 هر روز نردبان خواندن و نوشتن را بپیماییم. این شیوه کمک می‌کند تا نویسندگی و مطالعه برایمان به عادتی خدشه‌ناپذیر تبدیل شوند.

روش کار بسیار ساده است. برای خواندن و نوشتن دو نردبان مجزا در نظر می‌گیریم و هر روز دست‌کم ۵ تا ۵ دقیقه برای هر یک وقت می‌گذاریم.

برای آشنایی بیشتر با این شیوه متن زیر را بخوانید:

➡️
نردبان نوشتن+خواندن | ۵ تا ۵ دقیقه تا تبدیل خواندن و نوشتن به عادتی خدشه‌ناپذیر

▶️ سری جدید وبینارهای روزانه‌ی اهل نوشتن در سال ۱۴۰۳

✅شروع از چهارشنبه، یک فروردین

🟢حضور برای همه آزاد و رایگان است.

💬سخنران: شاهین کلانتری

شنبه تا چهارشنبه، رأس ساعت ۱۳ در کانال یوتیوب مدرسه نویسندگی:
➡️
لینک ورود به کانال یوتیوب
https://www.youtube.com/@shahinkalantary

🎞 با عضویت در کانال به‌راحتی در جریان ویدیوهای تازه قرار خواهید گرفت.
فایل هر وبینار پس از اجرا در کانال ذخیره خواهد شد.


📱 لینک کانال تلگرامی اطلاع‌رسانی وبینارهای روزانه:
@ahleneveshtan


✔️ با معرفی وبینارهای اهل نوشتن به دوستانمان در ترویج خواندن و نوشتن کوشا باشیم.

💎ایده‌هایی برای بهتر نوشتن در سال جدید

🎞 برنامه‌ی روزانه‌ی اهل نوشتن را در لینک زیر تماشا کنید:
➡️
https://www.youtube.com/watch?v=vy7P3WKk6EA&t=303s

✅وسواس‌های ذهن عاشق

چگونه کلنجارهای ذهنی‌مان را توصیف کنیم؟

نگاهی به داستان بلند «تونل» از ارنستو ساباتو

🎞 برنامه‌ی روزانه‌ی اهل نوشتن را در لینک زیر تماشا کنید:
➡️
https://www.youtube.com/watch?v=OZ4zRTesaS4&t=637s

✨هدیه‌ی نوروزی مدرسه نویسندگی

توضیح:
«دفتر عملکرد ناب» دو سال قبل چاپ شد و تمام نسخه‌های چاپ اول و دوم آن ظرف چند روز فروش رفت. با وجود چنین استقبال چشم‌گیری، به دلیل سایر اولویت‌های مدرسه نویسندگی، بازچاپ این دفتر متوقف شد.
حالیا نسخه‌ی الکترونیکی آن از آن شما.

توضیحات بیشتر را در وبگاه مدیر هنری پروژه بخوانید:
https://www.morteza-abbasi.ir/4589

#قدرت_تشبیه

امروز این جمله‌ی کاتلر* را در صفحه‌ی دوستی خواندم و حسابی به دلم نشست:

🗣️«قطع کردن آموزش در بحران اقتصادی‌ همانند خاموش کردن چراغ در زمان شدت گرفتن تاریکی در رانندگی است.»

*فیلیپ کاتلر، تئوریسین مطرح
دنیای کسب‌وکار

@shahinkalantari

۱۰۰ جمله در روز دسته‌ به دسته بی نظم و ترتیب اینجا نشسته

✏️ ۱۰۰ جمله‌ی هر روز ما

📌«۱۰۰جمله» عنوان تمرینی‌ست برای آزادنویسی روزانه.

۱. وقتی اصرار داری هر روز بنویسی باید گاه‌به‌گاه دنبال روش‌هایی باشی که دوباره شارژت کنند.

۲. تمرین «۱۰۰جمله» شیوه‌یی است که من برای آزادنویسی روزانه برگزیده‌ام.

۳. در این نوع از آزادنویسی جمله‌ها از هم تفکیک می‌شوند؛ مثل همین متنی که در حال خواندن آن هستید.

۴. اینطوری نوشتن ساده‌تر به‌نظر می‌رسد.

۵. وقتی فهرست‌وار می‌نویسید و تندتند سر سطری تازه می‌آیید میل بیشتری به ادامه‌ی نوشتن پیدا می‌کنید.

۶. تمرین «۱۰۰ جمله» نوشتن را به نوعی بازی تبدیل می‌کند؛ انگار اگر ۱۰۰ جمله ننویسیم امتیاز آن روز را از دست می‌دهیم.

۷. این روش تکلیف مشخصی برای نویسنده تعیین می‌کند؛ می‌دانی که باید ۱۰۰ جمله بنویسی و بعد تیک انجام تمرین روزانه‌ات را بزنی.

۸. ۱۰۰جمله را می‌توان در چند نوبت نوشت: ۱۰ جمله صبح، ۱۷ جمله ظهر، ۶ جمله عصر…

۹. لزومی ندارد در هر سطر (یا جلوی هر عدد) فقط ۱ جمله بنویسید.

۱۰. نوشتن چند جمله‌ی پیوسته منعی ندارد.

۱۱. پس جملات فهرست شما می‌توانند پیوسته و ناپیوسته باشند.

۱۱. گاه ممکن است ۱۰ جمله درباره‌ی یک موضوع بنویسید و بعد فقط ۱ جمله درباره‌ی موضوعی کاملن متفاوت و سپس ۶ جمله‌ی پیوسته درباره‌ی موضوعی دیگر تایپ کنید.

🔗ادامه‌ی مطلب در پیوند زیر:

➡️
Shahinkalantari.com/100jomle/

🗣️ شما درباره‌ی این حرف آن لاموت چه می‌اندیشید؟

#از_نوشتن

✅مردی که خودش را تا کرد

✏️آموختن صحنه‌نویسی با رخدادهای روزمره
یک نمونه‌ی جذاب و الهام‌بخش برای نوشتن اتفاق‌های روزمره در قالب صحنه‌های داستانی

🎞 برنامه‌ی روزانه‌ی اهل نوشتن را در لینک زیر تماشا کنید:
➡️
https://www.youtube.com/live/KR4z72pyux4?si=gNQspb8-zGE_3yCj

🗣️ شما درباره‌ی این حرف تنسی ویلیامز چه می‌اندیشید؟

#از_نوشتن

✅چگونه شعر و شاعرانگی را به یادداشت‌های روزانه‌مان بیاوریم؟

➕ همراه با چند شعر ساده و زیبا از دیوارنوشت‌های پرویز رجبی

🎞 برنامه‌ی روزانه‌ی اهل نوشتن را در لینک زیر تماشا کنید:
➡️
https://www.youtube.com/watch?v=WxWbEVWYihY&t=2s

✅درباره‌ی هنرمند جنجالی
نثر شوریده‌ی شهروز نظری
نامه‌هایی در دل یادداشت‌های روزانه

➕ یک شیوه‌ی متفاوت در یادداشت‌نویسی
روشی برای پرورش و پیوند ایده‌ها

🎞 برنامه‌ی روزانه‌ی اهل نوشتن را در لینک زیر تماشا کنید:
➡️
https://www.youtube.com/live/GQiXdNnNF-E?si=4kgFp3fCi9f6N_rU

✏️این نوشته‌ی مصطفی مستور شاید یکی از زیباترین و شاعرانه‌ترین چیزهایی باشد که تاکنون درباره‌ی داستان نوشته شده است. چندی پیش آن را برای همسفرانم در کارگاه تمرین نوشتن خواندم، همگی مجذوبش شدند و با شوقی دوچندان به قصه نوشتن پرداختیم. ذخیره‌اش کنید تا هر وقت از خواندن و نوشتن داستان دور افتادید، با نگاهی به آن جانی تازه بگیرید.

💜داستان چیه؟
مصطفی مستور

داستان یعنی یک آدم، چند واقعه، کمی احساس.

یعنی چند کلمه در اندوه آن مرد، در سکوت این زن.

داستان یعنی فریاد آدم‌ها در خاموشی کلمات.

یعنی سکوت آدم‌ها در هیاهوی کلمات.

یعنی زندگی آدم‌ها در کلماتی زخمی، خسته، منگ، مرده.

داستانی یعنی یک قاشق عشق در یک کاسه اندوه در یک سینی خیال.

داستان یعنی شیب تند زندگی.

یعنی سُرخوردن آدم‌ها در کوچه‌های لیز زندگی.

یعنی سرفه‌های شدید زندگی.

داستانی یعنی بستری شدن زندگی در آی‌سی یو.

داستان یعنی زندگی وقتی که در تب سی و نه درجه می‌سوزد.

داستانی یعنی «لطفا اون تلویزیون رو خفه‌ش کن!»

یعنی «پس این سیگارهای من کدوم جهنمی هستند؟»

یعنی گرفتار شدن در گوشه رینگ بوکس زیر مشت‌های حریف وقتی دستکش‌های تو از جنس کلمات است و حریف اسمش عشق است و رنج و شکست و تنهایی.

داستان یعنی تقلای کسی که تا حالا مورچه‌ای را نکشته است برای کشتن با قساوت چند آدم.

یعنی تلاش برای ساده کردن پیچیده‌ترین فلسفه‌ها با چند زن خیابانگرد و قاتل و عاشق.

داستان یعنی نقشه راهنمای روح‌های ولگرد بعدازظهر.

یعنی «بعد چی شد؟» یعنی «حالا چی می‌شود؟»

یعنی ریختن اشکی بر صفحه‌ای از کتاب در میز آخر کلاس درس هندسه.

یعنی بهانه‌ای برای گفتن حرف‌های نگفتنی به کسی که می‌خواهیم با او حرف بزنیم اما بلد نیستیم.

یعنی فشردن همه ذرات دوست‌داشتن در مشتی کلمه و بعد پاشیدن آنها مثل اسید توی صورت خواننده.

داستانی یعنی گفتن میلیون‌ها حرف در چند کلمه. چند نقطه. چند سکوت.

یعنی حقه‌بازی مقدس برای بیرون آوردن روح از جعبه جسم.

یعنی زندگی در موقعیت‌های بی‌موقع: ده صبح خوابیدن، دو نیمه‌شب غذا خوردن، پنج صبح تلفن زدن.

یعنی روایت مینیاتوری عشق‌های مکرر مستمر بی‌حاصل.

یعنی نوشتن تاریخ معتبر یک روح.

یعنی سوزاندن روحی با بنزین عشق‌های پوچ وسط ظهر تابستان پشت میز کوچکی در کتابخانه‌ی پایین شهر یا لابی هتلی پنج ستاره یا پشت چراغ قرمز تقاطعی شلوغ یا روی نیمکتی سنگی در پارکی پر از گل‌های خوشگل.

یعنی تقلای کلمات سیاه و خسته و از نفس افتاده برای گشودن رازهای نیم‌گفته، کم‌گفته، ناگفته.

یعنی کشتن کلمات برای درخشش حسی، رنجی، اندوهی، عشقی، معنایی.

داستان یعنی من، یعنی تو، یعنی او.

یعنی من که تویی، یعنی او که من است، یعنی من که کمی من است یا کمی تو و کمی او.

یعنی براده‌های براق‌شده‌ی روح.

یعنی دو دو تا می‌شود پنجاه و نه تا، چهل و هفت تا.

یعنی «هیچ» که از هزار بیشتر است.

یعنی راست‌ترین دروغ‌های زندگی.

یعنی دروغ‌هایی که بارها می‌خوانیم و می‌خوانیم و می‌خوانیم و می‌خوانیم و باز می‌خوانیم و خسته نمی‌شویم،‌بس که دوستشان داریم.

©️مجله‌ی «داستان»، شماره‌ی ۷۲، ۱۳۹۰

@shahinkalantari

🗣️ «نویسنده‌ای که از لطف طنز محروم باشد، انسان‌های او موجودات ملال‌آوری هستند که در زیباترین حالت درک ناقصی از زیبایی دارند.»
-اکبر رادی


📣اولین دوره‌ی «طنزبانک» با موفقیت و همراهی فعالانه‌ی شرکت‌کنندگان آن برگزار شد.
بنا به استقبال دوستان بزودی فراخوان دوره‌ی دوم طنزبانک نیز اعلام خواهد شد.


👍از همسفرانم در طنزبانک خواستم تا این پایین از تجربه‌ی حضور در این‌‌ دوره بنویسند:
➡️