آدمی اگر فقط بخواهد خوشبخت باشد به زودی موفق می‌گردد ...‌ ولی او می‌خواهد خوشبخت‌تر از دیگران باشد و این مشکل است ... زیرا او دیگران را خوشبخت‌تر از آنچه هستند ، تصور می‌کند ...

مونتسکیو‌

@sedaye_daron

اغلب به نام عشق می خواهیم دیگران را خرد و خمیر کنیم و به شکل دلخواه خود در آوریم اما این عشق نیست،
تملکی خودخواهانه است که به جای رهایی و آزادی، اسارت می آورد.


کاترین_پاندر


@sedaye_daron

وقتی انسان از طریق بالا بردن آگاهی و ادرک ، نسبت به گذشته‌ها دلتنگی نکند ، و میل به خیال‌بافی در مورد آینده را نیز رها کند ، زمان محو می‌شود ... با از بین رفتن زمان ، ناگهان ذهن ناپدید می‌شود و وقتی که ذهن نباشد ، سکوت تجربه می‌شود و در آن سکوت ، ماوراء ناشناخته در شما نفوذ می‌کند ... در آن سکوت است که ملاقات با خدا رخ می‌دهد ، و شادی و سرور و برکت نصیبتان می‌شود ... قلمرو خداوند در سکوت نهفته است ... اشو

@sedaye_daron

یک نکته را به خاطر بسپار : هرگز زمانی که حال و هوای مسموم بر تو غلبه کرده ، کاری انجام نده ... فقط صبر کن و بگذار آن سم به غیر خود تبدیل شود ... این یکی از قوانین و اصول پایه ی زندگی است که همه چیزها در حال تغییر به غیر خود است ...

اشو


@sedaye_daron

چگونه می شود وابستگی به چیزها را رها کرد؟ ...

حتی در انجام این کار تلاش هم نکنید ، زیرا ناممکن است ... هنگامی که دیگر به دنبال یافتن خود در چیزها نباشید ، در حالی که کاملا از وابستگی خود به آن ها آگاه هستید ، رفته رفته این وابستگی کم می شود ... اکهارت تله




@sedaye_daron

در الوهیت هیچ چیز با خواستن بدست نمی آید تنها راه رسیدن تسلیم است ... کافی است که اجازه بدهی تا الوهیت در تو جریان یابد ... به همین دلیل تاکید می کنم همانند کودکان باشی دوباره مانند کودکان شو : تمدنت را ، فرهنگت را ، ژستت را ، شخصیتت و رفتارت را ، همه را فراموش کن ... اینها همه صورت ظاهرند ، بینداز ، مانند کودکان شو ...

اشو ، 📗 کیمیاگری نوین

@sedaye_daron

الهی به مستانِ میخانه‌ات
به عقل آفرینانِ دیوانه‌ات

به رِندانِ سر مستِ آگاه دل
که هرگز نرفتند جز راهِ دل

به اَندُه‌پرستانِ بی پا و سر
بشادی فروشانِ بی شور وشر

که خاکم گِل از آبِ انگور کن
سرا پای من آتشِ طور کن

به میخانه‌ی وحدتم راه ده
دلِ  زنده و جانِ  آگاه ده

#رضی‌الدین_آرتیمانی

@sedaye_daron

لحظاتی وجود دارند که خدا می آید و بر درت می زند ... این همانا عشق است ؛ خدا بر درت میکوبد ... شاید از طریق یک زن ، از طریق یک مرد ، از طریق یک کودک ، از طریق عشق ؛ از طریق یک گل ، از طریق آفتاب ، طلوع... خدا میتواند به میلیونها روش بر در بکوبد ... اشو


@sedaye_daron

هر چه را که به تمامیت جسته باشی ، به دست می آوری ... فکرها ، هنگامی که متمرکز شوند ، به چیزها تبدیل می شوند ، همان طور که رود دریا را پیدا می کند ، روح‌های تشنه نیز راە را می یابند ... "اما تشنگی ات باید شدید باشد ،  تلاشت باید خستگی ناپذیر باشد ، انتظارت باید بی منتها باشد و با تمام وجود بخواهی" ... و همه این تشنگی ها ، کارها ، انتظارها و خواستن ها، در یک کلمه کوچک میگنجد و آن کلمه نیایش است ... اما نیایش کاری نیست که انجامش بدهی ، نیایش ، یک عمل نیست ، نیایش چیزی است که در آن واقع می شوی .."نیایش ، یک حس است ، روح است" ... اشو

@sedaye_daron

اگر واقعا عاشق باشی می دانی که هر چیزی آغازی دارد و پایانی ... لحظه ای برای آغاز و لحظە ای برای پایان وجود دارد و این مسئله هرگز غمگینت نمی کند ... مى دانى كه لحظه ى رفتن و جدا شدن فرا مى رسد و تو از اين بابت هرگز دل آزرده نیستی ... می دانی کە آن فصل دیگر تمام شده است ، افسرده و نا امید نمی شوی ... به درکی عمیق تر از عشق می رسی و به معشوقت در لحظه ى جدايى چنين مى گويى : "به من هدیه های فراوان بخشیدی ، به من نگرش های جدیدی نسبت به زندگی آموختی ، پنجره هایی به رویم گشودی که بدون تو هرگز قادر به گشودن آنها نبودم و حالا زمان جدایی فرا رسیده است ؛ راههای ما از هم جدا می شوند" ... پس او را در آغوش می کشی و با او وداع می کنی اما نه با خشم ، نه با رنجش و ناراحتی ... بلکە با قلبی مالامال از عشق و سپاسگزاری ... فراموش نکن : کسی كه عشق ورزيدن را مى داند ، جدا شدن و رها كردن را هم مى داند ... اشو


@sedaye_daron

در پس هر فرايند دردناك زندگی ، پاداشی نهفته است كه در ابتدا برای خودآگاهی قابل‌درك نيست ... اما هر رنجی در خدمت روشن‌كردن قسمت تاريكی از ناخودآگاهی و حركتی از پراكندگی به سوی يكپارچگی است ...

کارل گوستاو یونگ

@sedaye_daron

:
اگر به چیزی بچسبی ثابت می شوی.

#آینه_گون_باش
آینه به چیزی نمی چسبد.
جلوی آینه می ایستی
و آینه تو را منعکس می کند،
کامل منعکس می کند.
آینه از منعکس کردن تو خوشحال است.
آینه تو را جشن می گیرد.
حضورت را جشن می گیرد.
اما لحظه ای که می روی،
دیگر رفته ای.
آینه به تصویرت نمی چسبد.
آیینه از تو یاد و خاطره نمی آفریند.
آینه دیگر به تو فکر نمی کند.
هیچ نوستالوژی نمی آفریند.
فکر نمی کند که:
اوه، او چقدر زیبا بود، کی بر می گردد؟
آینه تو را دنبال نمی کند.
نه در فکرش و نه در رویاهایش.
لحظه ای که ناپدید می شوی
دیگر ناپدید شده ای.

این عدم وابستگی است.
وقتی آنجایی، آنجا هستی.
آینه تو را زندگی میکند.
به تو عشق می ورزد.
به تو خوشامد می گوید.
تو را در قلبش می گذارد.
اما لحظه ای که می روی دیگر رفته ای
و آینه دوباره خالی می شود.
این کل راز عدم وابستگی است.
زندگی در دنیا اما به دنیا تعلق نداشتن ...

به مردم عشق بورز اما وابستگی نیافرین
زیبایی های دنیا را منعکس کن.
زیبایی های این جهان بسیار زیاد است.
اما نچسب ...
ذهن چسبناک
آینه گونگی اش را از دست می دهد.
آینه گونگی بوداگونگی است.
اگر کیفیت آینه گون را مدام تازه نگه داری، جوان ماندن و خالص ماندن و معصوم ماندن است. 

بشناس اما دانش نیافرین.
عشق بورز اما تمایل نیافرین.
زندگی کن به زیبایی و تمام و کمال زندگی کن، خودت را در لحظه رها کن.
اما به عقب بازنگرد.
این #هنر_وابسته_نبودن است ...

این همان جایی است که
نکته را از دست می دهی.
تو زنی را دوست داری و یک روز او می رود. با کسی دیگر می رود.
یا شاید همچنان با توست اما دیگر با تو نیست. دیگر قلبش برای تو نمی تپد،
پل شکسته شده است یا شاید بمیرد.
هزار و یک اتفاق ممکن است بیفتد.
ناگهان آن لذتی که از تو در وجودش بوده، ناپدید شده است.
یکروز آنجا بوده اما ناگهان روز دیگر نیست.
چه باید کرد؟
باید چسبید؟
باید به گذشته فکر کرد؟
باید درباره آینده تصویر سازی کرد؟
باید امیدوار بود که باز اتفاق دیگری بیفتد؟
باید امیدوار بود که باز باد بیاید و ابرها بروند و خورشید بدرخشد؟
سپس درگیر می شوی و
خلوص آینه بودن را از دست می دهی.
#تمام_بدبختی_ها_از_این_می_آیند

بدبختی چیزی نیست جز:
#سایه_وابستگی
انسان وابسته به برکه ای راکد تبدیل می شود و دیر یا زود می گندد.
دیگر جاری نیست.

اشو

@sedaye_daron

هر صبح ، اولین کاری که باید انجام گیرد خندیدن است ، زیرا کل روز ادامه می‌یابد ... اگر با خنده بیدارشوی ، "به زودی درمی‌یابی که زندگی چقدر پوچ و بی‌معنی است" ... هیچ چیز جدی نیست ، حتی نااميدی‌هایت خنده دار است ، حتی دردت خنده دار است ، حتی خودت خنده داری ... تمام مدیتیشن‌ها روش‌های ظریفی برای مست کردن تو هستند ... روش‌هایی برای این که تو را مست الوهیت کنند ...

اشو
@sedaye_daron

به خــــــرابــــــات روم بهـــر نگهداری دل
تا بر پیر کنم شکــــــــوه زبیمـــــاری دل

او شــب و روز بســــوزد زغـــــم عشق بتان
من بسازم به غــــم و رنج گرفتــــاری دل

اشک من سرخ و رخم زرد شد و موی سپید
روز من گشت چو شب بهر سیه کاری دل

هر چه کردیم عـــلاج دل بیمـــــار نشــــد
تنگ شد حوصـــله از بهـــر پرستاری دل

خواب راحت نکنــــد آنکه دلش بیدارست
ماشبی صبـح نکـــــردیــــم به بیداری دل

ای فنــا چاره دردت نتـــــوان کـــــرد مگر
اشک خــــــونین و دعای سحر و زاری دل

#ملاعلی_معصومی_همدانی

@sedaye_daron

اگر گرما را می‌شناسی ، بخاطر وجود سرماست ... اگر شادی را می‌شناسی ، بخاطر وجود رنج است ... اگر نور را می‌شناسی ، بخاطر وجود تاریکی ست ... یکپارچگی جهان هستی ، بر پایه تضادست ... جهان هستی دو قطبی ست و قابل اعتماد و‌ احترام ...


@sedaye_daron

جدیت منتهی به عبوس و غمگین بودن می‌شود ... بدون ترشرویی و اخمو بودن نمی‌توانی جدی باشی ، هر دو روی یک سکه‌اند ... اگر ریشه‌هایت را از هستی و زندگی بریده باشی ، فقط آن موقع می‌توانی جدی باشی ... تنها افراد بیمار می‌توانند جدی باشند ، افراد سالم جدی و اخمو نیستند ... اشو



@sedaye_daron

هرگاه با طبیعت و هستی همسو و هم گام شوی ، "پاداش خود را دریافت خواهی کرد" ... هرگز با هستی مجادله نکن ... این ضدیت ، تو را دشمن زندگی خواهد کرد ... "تو اینجایی تا همراه با هستی به رقص و شادمانی بپردازی" ... اشو

@sedaye_daron