منتظر هیچکسی نباش ! ... روزی خواهی فهمید که تو در این جهان کاملاً تنهایی ... هر کس که برای آموزش به سمت تو میآید نیز بخشی از توست ... هیچ کسی نمیتواند چیزی به تو بیاموزد ، زیرا آن که یاد میدهد و یاد میگیرد ، همه و همه تو هستی ... تو در آینهی جهان با خودت رو به رو هستی ، یاد میگیری و یاد میدهی و گمان میکنی که دیگرانند ، اما او خودت هستی ... منتظر کسی نباش ، روزی که تنها بودنِ خود را بپذیری دل از انتظار برای دیدار با استادان بر خواهی داشت و به استاد درون خود سجده خواهی کرد ... انسان زمانی که به تنهایی خود پی ببرد ، شروع میکند به رشد کردن ... آن زمان دیگر به هیچ کس در جهان تکیه نمیکند ... اشو
@sedaye_daron
@sedaye_daron
اگر هر روز مقاومت را کمی بیشتر رها کنی،
آن نیرویی که دنیاها را آفریده را حس خواهی کرد که از میان تو جریان دارد.
فقط نفس کشیدن و گوش کردن،
نه اینکه تلاش کنی کاری اتفاق بیفتد،
بلکه فقط برای خوشایندی و راحتی همراستایی.
#آبراهام_هیکس
@sedaye_daron
آن نیرویی که دنیاها را آفریده را حس خواهی کرد که از میان تو جریان دارد.
فقط نفس کشیدن و گوش کردن،
نه اینکه تلاش کنی کاری اتفاق بیفتد،
بلکه فقط برای خوشایندی و راحتی همراستایی.
#آبراهام_هیکس
@sedaye_daron
وابستگی هیچ چیزی بجز رنج و درد برات تولید نمیکنه.
وابستگی یکی از درس های خیلی مهمیه که همه باید روش کار کنیم.
وابستگی نشونه دور بودن از خود درونیت هست، نشونه اینه که تو با خدای درونت با الوهیت برترت در ارتباط نیستی و طناب اتصال درونی تو ضعیفه و طنابت رو به عوامل و اشیا و آدمها در بیرون متصل کردی و این تو رو کاملا در یک حالت آسیب پذیر قرار میده.
دوست عزیزم تو باید بجای وابستگی فقط و فقط روی باورهای عزت نفس توحیدیت کار کنی تا فقط به رب و پروردگار یکتا وصل بشی و تنها وابستگی ها و دلبستگی های تو فقط به خدا باشه نه هیچ کس و هیچ چیز دیگه.
وابستگی یعنی اینکه تو خودتو در مقام ضعف قرار میدی و بشدت به خودت آسیب میزنی.
وابستگی از نشونه های عزت نفس پایین هست. نشونه اینه که تو ترس های زیادی در درونت داری و اینو بدون که تا ترس هات رو درمان نکنی مدام در چرخه های باطل و تکراری و معیوب گیر میفتی و هی فقط رنج از پی رنج رو تجربه میکنی.
روی عزت نفس و باورهای توحیدی حتما کار کن و تمام توجهات بیرونی رو برگردون سمت خودت و روی خودت تمرکز کن و به خودت عشق بده.
تمرینات عزت نفسی و عشق به خود و صلح درونی رو حتما یاد بگیر و انجام بده تا کم کم از بند طناب های پوسیده وابستگی رهایی پیدا کنی.
تو در نهایت باید بیای به سمت رهایی. رها شدن از هر زنجیری که به بال افکار و احساسات و روح من وصل شده. در رهایی و عدم وابستگی هست که تو میتونی قدرت های درونیتو شکوفا کنی. باید اول غل و زنجیرهای درونی مثل همین وابستگی رو بزنی کنار.
قدرت. همیشه در رهایی هست. رهایی نقطه مقابل وابستگی هست و درون تو رو پر از عشق و شعف و شادی و جسارت و شجاعت و بی باکی میکنه.
@sedaye_daron
وابستگی یکی از درس های خیلی مهمیه که همه باید روش کار کنیم.
وابستگی نشونه دور بودن از خود درونیت هست، نشونه اینه که تو با خدای درونت با الوهیت برترت در ارتباط نیستی و طناب اتصال درونی تو ضعیفه و طنابت رو به عوامل و اشیا و آدمها در بیرون متصل کردی و این تو رو کاملا در یک حالت آسیب پذیر قرار میده.
دوست عزیزم تو باید بجای وابستگی فقط و فقط روی باورهای عزت نفس توحیدیت کار کنی تا فقط به رب و پروردگار یکتا وصل بشی و تنها وابستگی ها و دلبستگی های تو فقط به خدا باشه نه هیچ کس و هیچ چیز دیگه.
وابستگی یعنی اینکه تو خودتو در مقام ضعف قرار میدی و بشدت به خودت آسیب میزنی.
وابستگی از نشونه های عزت نفس پایین هست. نشونه اینه که تو ترس های زیادی در درونت داری و اینو بدون که تا ترس هات رو درمان نکنی مدام در چرخه های باطل و تکراری و معیوب گیر میفتی و هی فقط رنج از پی رنج رو تجربه میکنی.
روی عزت نفس و باورهای توحیدی حتما کار کن و تمام توجهات بیرونی رو برگردون سمت خودت و روی خودت تمرکز کن و به خودت عشق بده.
تمرینات عزت نفسی و عشق به خود و صلح درونی رو حتما یاد بگیر و انجام بده تا کم کم از بند طناب های پوسیده وابستگی رهایی پیدا کنی.
تو در نهایت باید بیای به سمت رهایی. رها شدن از هر زنجیری که به بال افکار و احساسات و روح من وصل شده. در رهایی و عدم وابستگی هست که تو میتونی قدرت های درونیتو شکوفا کنی. باید اول غل و زنجیرهای درونی مثل همین وابستگی رو بزنی کنار.
قدرت. همیشه در رهایی هست. رهایی نقطه مقابل وابستگی هست و درون تو رو پر از عشق و شعف و شادی و جسارت و شجاعت و بی باکی میکنه.
@sedaye_daron
.
وقتی بدون چشم داشت به کسی محبت میکنیم عمل عاشقانه ما موجی رو بوجود میاره که ارتعاش ش روی عالم اطراف ما تاثیر میذاره و در نهایت دوباره خودمون رو پیدا میکنه و بهمون برمیگرده.
شاید در لحظه جواب کارمون رو نگیریم اما حتما تجربه کردین گاهی وقتی مشکلی داریم ناگهان گره کارمون باز میشه و مشکل برطرف میشه این جور مواقع میگن حتما دعای خیری پشتت بوده. این دعای خیر پاداش همون کار عاشقانه ای بوده که کردی و حالا یادت نمیاد
درس اصلی سیاره زمین عشق ه. تا زمانی که عشق حقیقی رو تجربه نکنیم مجبور به تکرار درسها میشیم
#عشق#محبت
@sedaye_daron
وقتی بدون چشم داشت به کسی محبت میکنیم عمل عاشقانه ما موجی رو بوجود میاره که ارتعاش ش روی عالم اطراف ما تاثیر میذاره و در نهایت دوباره خودمون رو پیدا میکنه و بهمون برمیگرده.
شاید در لحظه جواب کارمون رو نگیریم اما حتما تجربه کردین گاهی وقتی مشکلی داریم ناگهان گره کارمون باز میشه و مشکل برطرف میشه این جور مواقع میگن حتما دعای خیری پشتت بوده. این دعای خیر پاداش همون کار عاشقانه ای بوده که کردی و حالا یادت نمیاد
درس اصلی سیاره زمین عشق ه. تا زمانی که عشق حقیقی رو تجربه نکنیم مجبور به تکرار درسها میشیم
#عشق#محبت
@sedaye_daron
سخنی از «خورخه لوئیس بورخس»
شنیده ام که بسیار جالب است:
آنچه را که برایت مهم است به سگ ها بده
مروارید هایت را به پای خوک ها بیفکن
زیرا آنچه که مهم است بخشیدن است ...
ما همیشه خلاف این حرف را شنیده ایم
از این قرار که چیزی به سگ ها و خوک ها ندهید، برای این که آنها نمی فهمند.
مسأله بر سر این نیست که چه چیزی میبخشی و به چه کسی می بخشی
بلکه سر این است که ببخشی نفس بخشیدن است که ارزش دارد.
آدم وقتی دارد باید ببخشد ...
«گورجیف» می گفت:
«همه آنچه که جمع کردم بر باد رفت
و همه آن چه که بخشیدم مال من ماند ...
آنچه که بخشیدم هنوز با من است و آنچه که جمع کردم از دست رفت.»
در واقع انسان جز آن چیزی که با دیگران تقسیم می کند چیزی ندارد
عشق پول و مال نیست که بتوان آن را جمع کرد. عشق عطر و طراوتی است که باید با دیگران تقسیم کرد.
هر چه بیشتر ببخشی
بیشتر بدست می آوری؛
هر چه کمتر ببخشی
کمتر داری هر چه بیش تر ببخشی، به همان نسبت عشق فزون تری از هسته وجودت به بیرون می تراود - منبع آن نامحدود است.
کشیدن آب از چاه باعث می شود که آب تازه بیش تری به چاه جاری شود.
ولی اگر از چاه آب نکشی، آن را ببندی و خِسَت به خرج بدهی، چشمه ها از فعالیت باز می ایستند. به تدریج چشمه ها می میرند، مسدود می شوند؛
آب موجود در چاه نیز می میرد،
راکد می شود، می گندد.
ولی آب جاری تازه است ...
عشق تازه هم عشقی است که جاری و روان باشد ...
#کتاب_عشق_رقص_زندگی
#اشو
@sedaye_daron
شنیده ام که بسیار جالب است:
آنچه را که برایت مهم است به سگ ها بده
مروارید هایت را به پای خوک ها بیفکن
زیرا آنچه که مهم است بخشیدن است ...
ما همیشه خلاف این حرف را شنیده ایم
از این قرار که چیزی به سگ ها و خوک ها ندهید، برای این که آنها نمی فهمند.
مسأله بر سر این نیست که چه چیزی میبخشی و به چه کسی می بخشی
بلکه سر این است که ببخشی نفس بخشیدن است که ارزش دارد.
آدم وقتی دارد باید ببخشد ...
«گورجیف» می گفت:
«همه آنچه که جمع کردم بر باد رفت
و همه آن چه که بخشیدم مال من ماند ...
آنچه که بخشیدم هنوز با من است و آنچه که جمع کردم از دست رفت.»
در واقع انسان جز آن چیزی که با دیگران تقسیم می کند چیزی ندارد
عشق پول و مال نیست که بتوان آن را جمع کرد. عشق عطر و طراوتی است که باید با دیگران تقسیم کرد.
هر چه بیشتر ببخشی
بیشتر بدست می آوری؛
هر چه کمتر ببخشی
کمتر داری هر چه بیش تر ببخشی، به همان نسبت عشق فزون تری از هسته وجودت به بیرون می تراود - منبع آن نامحدود است.
کشیدن آب از چاه باعث می شود که آب تازه بیش تری به چاه جاری شود.
ولی اگر از چاه آب نکشی، آن را ببندی و خِسَت به خرج بدهی، چشمه ها از فعالیت باز می ایستند. به تدریج چشمه ها می میرند، مسدود می شوند؛
آب موجود در چاه نیز می میرد،
راکد می شود، می گندد.
ولی آب جاری تازه است ...
عشق تازه هم عشقی است که جاری و روان باشد ...
#کتاب_عشق_رقص_زندگی
#اشو
@sedaye_daron
با دقت با ذهن کار کن. ولی تو باید از ذهن دور باشی، درگیر آن نباشی.
وقتی که چیزی مینویسی تو آن قلم خودنویس نمیشوی، با اینکه بدون آن نمیتوانی بنویسی. برای خوب نوشتن، یک قلم خودنویسِ خوب بسیار مهم است. اگر با انگشتانت بنویسی کسی نمیتواند آن را بخواند، حتی خودت هم نمیتوانی بخوانی.
ولی تو خودنویس نیستی، خودنویس همان نویسنده نیست بلکه فقط ابزار نوشتن است.
ذهن، ارباب نیست بلکه فقط ابزاری در دست ارباب است.
#اوشو
@sedaye_daron
وقتی که چیزی مینویسی تو آن قلم خودنویس نمیشوی، با اینکه بدون آن نمیتوانی بنویسی. برای خوب نوشتن، یک قلم خودنویسِ خوب بسیار مهم است. اگر با انگشتانت بنویسی کسی نمیتواند آن را بخواند، حتی خودت هم نمیتوانی بخوانی.
ولی تو خودنویس نیستی، خودنویس همان نویسنده نیست بلکه فقط ابزار نوشتن است.
ذهن، ارباب نیست بلکه فقط ابزاری در دست ارباب است.
#اوشو
@sedaye_daron
انسانی که در مسیر رشد و تعالی است، انسانی است که جانانه و با شدت زندگی میکند.
زندگی را در هر لحظه اش به تمامی زندگی کنید.
کارهای جزئی را با چنان شدتی و عشق و تمامیتی انجام دهید که هیچ چیز پشت سر باقی نماند.
اگر میخندی،
بگذار آن خنده تمام پایههای وجودت را بلرزاند.
اگر گریه میکنی،
تبدیل به اشک بشو،
بگذار قلبت از طریق اشکها بیرون بریزد.
اگر کسی را در آغوش میگیری،
آن وقت همان آغوش بشو.
اگر کسی را میبوسی،
فقط لب باش و بوسه باش.
و آنگاه تعجب خواهی کرد که تاکنون چه چیزهای زیبایی را از کف دادهای و چگونه تاکنون زندگی ات را به شیوهای ولرم و نیمه مرده زندگی کردهای.
#اوشو
زندگی را در هر لحظه اش به تمامی زندگی کنید.
کارهای جزئی را با چنان شدتی و عشق و تمامیتی انجام دهید که هیچ چیز پشت سر باقی نماند.
اگر میخندی،
بگذار آن خنده تمام پایههای وجودت را بلرزاند.
اگر گریه میکنی،
تبدیل به اشک بشو،
بگذار قلبت از طریق اشکها بیرون بریزد.
اگر کسی را در آغوش میگیری،
آن وقت همان آغوش بشو.
اگر کسی را میبوسی،
فقط لب باش و بوسه باش.
و آنگاه تعجب خواهی کرد که تاکنون چه چیزهای زیبایی را از کف دادهای و چگونه تاکنون زندگی ات را به شیوهای ولرم و نیمه مرده زندگی کردهای.
#اوشو
ریشه تمام رنجها و آشفتگیهای ذهنی در چسبیدن ما به تصوری است که از خود داریم؛ به آن "من"ی که مدام در حال قضاوت، مقایسه و تحلیل است. این "من ذهنی" که خود از جنس افکار و فقط در ذهن ماست خودش نیز تولید کننده افکار و نقش اول این دنیای فکری ماتریکسی است
اما چگونه میتوان این "من فکری" را رها کرد؟
با بیمیلی و عدم وابستگی به دنیای ذهنی ، با تمرین مداوم حضور آگاهانه. با هوشیاری شاهد و توجه به هر لحظه، میتوانیم لحظه به لحظه ناظر و شاهد ظهور و زوال افکار باشیم و به تدریج از آنها فاصله بگیریم.
این فرایند، همانند تماشای ابرها در آسمان است. ابرها میآیند و میروند، اما آسمان همیشه آبی و آرام است. ما نیز میتوانیم شاهد گذر افکار باشیم، بدون اینکه درگیر آنها شویم. با این تمرین مداوم، به تدریج از من فکری ذهنی رها شده و به آگاهی خالص غیرشخصی که حقیقت وجودی ماست بیدار میشویم و درمییابیم که فراتر از افکارمان هستیم.
البته رها کردنِ "من" به معنای انکار وجود خود نیست، بلکه به معنای رها کردنِ تصور اشتباهی است که از خود ساختهایم. این فرایند، ما را به هستهی اصلی وجودمان متصل میکند و آرامش و آزادی واقعی را برای ما به ارمغان می آورد.
اما چگونه میتوان این "من فکری" را رها کرد؟
با بیمیلی و عدم وابستگی به دنیای ذهنی ، با تمرین مداوم حضور آگاهانه. با هوشیاری شاهد و توجه به هر لحظه، میتوانیم لحظه به لحظه ناظر و شاهد ظهور و زوال افکار باشیم و به تدریج از آنها فاصله بگیریم.
این فرایند، همانند تماشای ابرها در آسمان است. ابرها میآیند و میروند، اما آسمان همیشه آبی و آرام است. ما نیز میتوانیم شاهد گذر افکار باشیم، بدون اینکه درگیر آنها شویم. با این تمرین مداوم، به تدریج از من فکری ذهنی رها شده و به آگاهی خالص غیرشخصی که حقیقت وجودی ماست بیدار میشویم و درمییابیم که فراتر از افکارمان هستیم.
البته رها کردنِ "من" به معنای انکار وجود خود نیست، بلکه به معنای رها کردنِ تصور اشتباهی است که از خود ساختهایم. این فرایند، ما را به هستهی اصلی وجودمان متصل میکند و آرامش و آزادی واقعی را برای ما به ارمغان می آورد.
هیچوقت نباید به دنبال خوشبختی کامل بود ... غیر ممکن است بتوان کسی را در این دنیا پیدا کرد که صد در صد خوشبخت باشد ... باید به زیباییهای کوچک زندگی بسنده کرده و آنها را در کنار هم چید ، درست مثل یک جاده ... در آن صورت است که وقتی برگردی و پشت سرت را نگاه کنی ، میبینی چه مسیر طولانیای را به سمت خوشبختی طی کردهای ...
📙 کمی قبل از خوشبختی ، ✍🏻 انیس لودیگ
@sedaye_daron
📙 کمی قبل از خوشبختی ، ✍🏻 انیس لودیگ
@sedaye_daron
Forwarded from hassanlotfi
شبى در خلوت من باش و آرام از ته قلبت
برايم قصه هاى شور و شيدايى محيا كن
برايم تا سحر از عيش و از مستى حديث آور ...
و دين تازه اى از عشق خود در سينه ام جا كن
بيا ... آتش بياور جان من ... آتش بزن دل را
بيا و آتشى از مهر خود در سينه برپا كن
عجب حال و هوايى دارم امشب يار شيرينم
تو هم حال مرا دارى ؟؟؟ ندارى گر كه ... حاشا كن
درون خرمن زلفان تو گم گشته چشمانم
نگاهى كن درون اين شب تاريك و پيدا كن
تماشا كن درون آينه مهمان شب هايم
بيا فكرى به حال اين بت مه روى زيبا كن
شبى در خلوت ما تا سحر مى بوسمت ... تنها ...
تمام لحظه هاى بوسه را آنجا تماشا كن..
@sedaye_daron
برايم قصه هاى شور و شيدايى محيا كن
برايم تا سحر از عيش و از مستى حديث آور ...
و دين تازه اى از عشق خود در سينه ام جا كن
بيا ... آتش بياور جان من ... آتش بزن دل را
بيا و آتشى از مهر خود در سينه برپا كن
عجب حال و هوايى دارم امشب يار شيرينم
تو هم حال مرا دارى ؟؟؟ ندارى گر كه ... حاشا كن
درون خرمن زلفان تو گم گشته چشمانم
نگاهى كن درون اين شب تاريك و پيدا كن
تماشا كن درون آينه مهمان شب هايم
بيا فكرى به حال اين بت مه روى زيبا كن
شبى در خلوت ما تا سحر مى بوسمت ... تنها ...
تمام لحظه هاى بوسه را آنجا تماشا كن..
@sedaye_daron
شما می توانید هر کاری را دوست دارید انجام دهید ، اما هرگز با شئ همذات پنداری نکنید ! ... هرگز با کاری که بدن انجام می دهد خود را شناسایی نکنید ... بگذارید بدن هر کاری که برای انجام ، اینجا آمده است انجام دهد ، اما شما ذهنِ خود را روی قلب خود ، روی نور ، روی هوشیاری نگه دارید ... از هر روشی که می خواهید ذهن خود را آرام کنید استفاده کنید ، اما شاهد افکار خود باشید ... از پرسش از خود استفاده کنید ، اما این کار را در تمام طول روز انجام دهید ، این رازش است ... نه فقط وقتی به اینجا می آیید ، نه فقط یک ساعت در روز ، بلکه درتمام طول روز من کیستم را یادآوری کنید ...
رابرت آدامز
@sedaye_daron
رابرت آدامز
@sedaye_daron
تودهی مردم هرگز شما را درک نخواهد کرد ، هیچ نیازی نیست که نگران تودهی مردم باشید ... وقت خود را در نگران بودن از اینکه دیگران شما را درک کنند هدر ندهید ... همهی انرژی خود را روی درککردن خویشتن خود بگذارید ... تودهی مردم همیشه در اَدوار تاریک مانده است و به نظر میرسد مصمم است همیشه در ادوار تاریکی بماند ... این آزادی و انتخاب آنهاست ، بگذارید هر چیزی و هر جایی که میخواهند باشند ... نگران نباشید که آیا آنها شما را درک میکنند یا نه ... همهی انرژیتان را روی کار درونی بگذارید ، زیرا کار درونی خودتان به تمامیت شما نیاز دارد و زندگی کوتاه است و هیچ کسی در مورد فردا چیزی نمیداند ... بنابراین حتی یک لحظه هم نباید در نگرانیهای غیرلازم هدر شود ... اشو
@sedaye_daron
@sedaye_daron
احتیاج ربطی به عشق ندارد ... عشق ؛ وفور نعمت است ، فراوانیست ... عشق ؛ یعنی اینکه تو بقدری سرشار ، از شور زندگی هستی که نمیدانی با آن چه کنی بنابراین شروع به شریک شدن آن با دیگران میکنی ... عشق ؛ یعنی اینکه بقدری ترانه ، در قلب تو جاریست که تو ، ناخودآگاه آنها را میخوانی بدون توجه باینکه شنوندهای حضور داشته باشد یا خیر ...
اشو ، عشق رقص زندگی
@sedaye_daron
اشو ، عشق رقص زندگی
@sedaye_daron
خدا در درون و در بطن این دنیاست ... خدا همان شیره ای است که در درخت جریان دارد ... و همان خونی است که در رگهایت جاری است ... خدا همان آگاهی است که در درون تو ساکن است ... خدا و دنیا ؛ مانند رقص و رقصنده ، در یکدیگر آمیخته شده اند ... اشو
@sedaye_daron
@sedaye_daron
بهترین شیوه زندگی آن نیست که نقشه هایی بزرگ برای فردا بکشی ... آن است که وقتی آفتاب غروب می کند ، لذت یک روز آرام را چشیده باشی ! ...
دونالد بارتلمی
@sedaye_daron
دونالد بارتلمی
@sedaye_daron
Forwarded from قدرت بیکران درون (Sedaye daroon)
آن زمان که این لحظه را به طور کامل پذیرا شوى و هنگامی که دیگر با "آنچه هست" جر و بحث نداشته باشی ، وسواس فکر کردن کاهش می یابد و سکونی هوشمند جای آن را می گیرد ... در این حالت به طور کامل آگاه هستی ، اما ذهن به هیچ عنوان برچسبی بر این لحظه نمی زند ... این حالت عدم مقاومت درونی ، در آگاهی نامشروط را که بی نهایت از ذهن بشر بزرگ تر است به روی تو می گشاید ... آنگاه این شعور عظیم می تواند خود را از طریق تو ابراز نماید و هم از درون و هم از بیرون یاری ات کند ... به همین دلیل است که اغلب با رها کردن مقاومت درونی ، وضعیت بهبود می یابد ... اکهارت تله
@ghodratebikaranedaroon
@ghodratebikaranedaroon
اگر ذهنِ تو باری سنگین از گذشته را حمل کند،
تو از همان بار بیشترش را تجربه خواهی کرد.
آن گذشته خودش را از طریق فقدان حضور
وارد میکند.
آنچه آینده تو را شکل میدهد
کیفیت آگاهی تو در همین این لحظه است.
#اکهارت_تول
@sedaye_daron
تو از همان بار بیشترش را تجربه خواهی کرد.
آن گذشته خودش را از طریق فقدان حضور
وارد میکند.
آنچه آینده تو را شکل میدهد
کیفیت آگاهی تو در همین این لحظه است.
#اکهارت_تول
@sedaye_daron
شما با آنچه كه ميگوييد هم ارتعاش ميشويد شايد در آن لحظه متوجه چيزي نشويد اما در طول زمان دريافتش ميكنيد
اگر مدام متوجه ،شكست ،بي پولي و روابط ناسرانجام باشيد شكست بيشتري به خود جذب ميكنيد .
چشمانتان را به حقيقت بدوزيد و بجز پيروزي چيز ديگري را باور نكنيد!
@sedaye_daron
اگر مدام متوجه ،شكست ،بي پولي و روابط ناسرانجام باشيد شكست بيشتري به خود جذب ميكنيد .
چشمانتان را به حقيقت بدوزيد و بجز پيروزي چيز ديگري را باور نكنيد!
@sedaye_daron