اغلب آدم‌ها، آدم دیگری هستند. آن‌ها زندگی نمی‌کنند، فقط نقشی را ایفا می‌کنند که دیگران به آن‌ها داده‌اند. فکرشان حاوی نظرات دیگران است. صورتشان ماسکی است که بر چهره‌شان زده‌اند. وجودی اصیل ندارند. زندگی‌شان تقلید است، و شور و التهابشان نقل قولی بیش نیست. این دور باطل را بشکنید وگرنه هرگز هستی پیدا نخواهید کرد.

اشو

@sedaye_daron

وقتی به خود عشق می ورزیم ، می دانیم که در حال هماهنگ شدن با جهان و عشقِ ذاتی که در زندگی جریان دارد هستیم ... در هر آدمی کودکی  است که باید دوست داشته شود ، باید فهمیده  شود ... آدمها اما فهمیدن و دوستی را بلد  نیستند ... چون آن را نیاموخته اند ، چون  تمرینش نکرده اند ... فهمیدن و دوست داشتن  فقط یک استعداد نیست ، مهارت است ، هنر  است ؛ باید آموخته شود ، باید تمرین شود ... من اسم دوست داشتن و فهمیدن را شفقت می گذارم و فکر می‌کنم بدون شفقت ، زندگی  شکنجه ای بی رحمانه است ... شفقت را باید از خود شروع کرد تا به دیگران نیز برسد ... ازخودت شروع کن ، خودت را در آغوش بگیر ...

لوییز هی


@sedaye_daron

آیا تفاوتی میان شادی و آرامش درونی وجود دارد؟ ... بله ، شادی به شرایطی وابسته است که مثبت تلقی می‌شود ... ولی آرامش درونی به هیچ چیز وابسته نیست ...

اکهارت تله


@sedaye_daron

از زندگی یک رقص بساز ...

"زندگی را بعنوان چیزی که مجبوری آن را سَر کنی زندگی نکن ... آن را همچون یک بار سنگین و یک وظیفه که باید آن را به انجام برسانی زندگی نکن ! ... از زندگی یک رقص بساز ، بگذار که آن یک ضیافت باشد ... و رفته‌رفته با توانایی‌های جدیدی در درونت روبرو می‌شوی" ... سالک قدیمی ، کسی بود که دنیا را ترک می‌کرد. اما سالک حقیقی یعنی کسی که آفریننده است : زمانی که به روشی خاص خودت ، دنیا را قدری زیباتر ساخته باشی ، وقتی که با خوشی آنرا غنی کرده باشی ؛ یک سالک هستی ... اشو




@sedaye_daron

هرگز احساس فقر و تهی بودن نکنید.
همه چیز به همان مقدار در دسترس توست که در دسترس هر کس دیگر است.
به همان مقدار که در دسترس بودا است.
و یا در دسترس مسیح و کبیر و یا موسی است. تو از هیچکدام آنها فقیر تر نیستی.
نه؛ خداوند هرگز انسانی را فقیر خلق نکرده است. چنین اتفاقی نمی افتد.
زیرا خداوند شما را از غنای خویش آفریده است. چگونه میتواند انسانی فقیر بیافریند؟
تو شکوفایی و اوج خلقت او هستی.
تو بخشی از وجود او هستی.
تو غنی هستی.
بی نهایت غنی.
به قدر خودِ خدا ثروت داری.

اما نگاهتان همواره در جهتی اشتباه است.
برای همین است که همواره آن ثروت را از دست می دهید.
آن گنج در درونتان است و شما در بیرون دنبالش میگردید.
در دنیای پر هیاهوی بیرون نمیتوانید چیزی را بدست آورید که قابل مقایسه با گنج درون باشد و بتواند با "نور" "آرامش" و
"سرور درون" رقابت کند.
و این رازی است که هر کس که به آن پی میبرد را یک #بودا میسازد.

#اشو

@sedaye_daron

عشق ؛ با عشق‌ِ به خود آغاز می‌شود ... خودخواه نباشید ولی عاشق خود باشید ، این دو کاملاً باهم تفاوت دارند ... یک خودشیفته نباشید ، وسواس خود را نداشته باشید ولی یک عشق طبیعی به خود ضروری است ، پدیده‌ای اساسی است ... فقط آنوقت می‌توانید فرد دیگری را دوست بدارید ... خودت را بپذیر ، خودت را دوست بدار ، تو خلقت خداوند هستی ؛ امضای خداوند روی توست و تو موجودی یگانه و ویژه هستی ... هیچکس دیگر هرگز مانند تو وجود نداشته و هرگز هم وجود نخواهد داشت ... تو منحصر به‌ فرد و غیر قابل مقایسه هستی ... این را بپذیر ، این را دوست بدار ، این را جشن بگیر و در همین جشن گرفتن است که شروع می کنی به دیدن منحصر به‌ فرد بودن دیگران ، زیبایی غیرقابل رقابت دیگران ... عشق ؛ فقط وقتی ممکن است که پذیرشی عمیق از خود ، از دیگری و از دنیا وجود داشته باشد ... این پذیرش فضایی را خلق می‌کند که عشق در آن رشد می‌کند ، زمینی است که عشق در آن شکوفا می‌شود ... اشو

@sedaye_daron

تصور کردن باعث به وجود آمدن نتایج واقعی می‌شود

تجسم یکی از منحصر به فردترین ویژگی‌های انسان است. همه ما به طور روزانه این کار را می‌کنیم اما خیلی ساده از کنار آن می‌گذریم. در واقع با تجسم شما می‌توانید هر رویدادی که دلتان بخواهد با هر ویژگی خاص تصویری، صدا و حرکتی را در ذهن خود بازسازی کنید. مثل نرم افزارهای شبیه سازی اما بسیار فراتر.

در واقع تجسم مادر تمامی اتفاقات کره زمین است.
تمامی اختراعات، اشعار، کتاب‌ها، سازه‌های ساختمانی و … اول در ذهن فرد به وجود آوردند‌ تجسم شده‌اند، بعد روی کاغذ آمده و بعد از آن ساخته شده‌اند.

#قدرت_ذهن

@sedaye_daron

مراقبه شکنجه دادن خودت با شیوه ها و تکنیک های مختلف نیست.
مراقبه بازی کردن و بازیگوشی است.
هر زمان که احساس آرامش میکنید و بدون تنش هستید، با ایده مراقبه بازی کنید.
فقط ساکت باشید و در مرکز خودتان باشید.
و روزی اتفاقی خواهد افتاد، اگر نیفتاد هم خوب است.

#اوشو

@sedaye_daron

ما هر روز می‌توانیم به خودمان یادآوری کنیم که روش و تمرین، با این هدف نیست که به جایی برسیم یا چیزی کسب کنیم.
خود همین تمرین، همان لذت و آرامشی است که ما در جستجویش هستیم.
مقصد، خود همین تمرین است.

هر یک از ما این امکان را داریم که شاد و خوشحال در این لحظه حاضر بیارامیم.

#تیچ_نات_هان

@sedaye_daron

من به کمال نرسیده ام بلکه قابلیت لذت بردن از نقایصم را به دست آورده ام. هیچ کس به کمال نمی رسد، زیرا زندگی ابدی است کمال بدست نمی آید زیرا زندگی جاریست و تا ابد ادامه می یابد. 
نقصان، حقیقت زندگی است. 
پس برای رها شدن از مسائل گوناگون، تنها راه حل آن است که زندگیتان را دقیقا به همین وضعی که در این لحظه هست قبول داشته باشید و از آن لذت ببرید، آنرا زندگی کنید و شاد باشید آنگاه خواهید دید که لحظه ی بعد شادتر خواهد شد، زیرا از لحظه ی کنونی زاده می شود. و این شادی به خاطر دست یابی به کمال نیست بلکه به خاطر این است که در لحظه زندگی می کنید.

اشو

@sedaye_daron

این مغز بشر است که رنج می برد ... طراحی‌ میکند ، محاسبه  می‌کند ، تصویر خلق می‌کند و خدایان را می‌ آفریند ... همه اینها متعلق به همه ما انسانهاست ... مغز طبق الگوی زمانی‌ زندگی‌ می‌کند ... مغزتان را مشاهده کنید و ببینید که چگونه عمل می‌کند ، و چگونه فکر می‌کند ...

کریشنا مورتی

@sedaye_daron

عشق ؛ مهمترین نیاز بشر است ، اما نه عشقی که از بیرون به تو تزریق شود ... اشتباه ما از آنجا شروع میشود که دنبال یه سرنگ بزرگ پر از عشق میگردیم کسی بیاد و این سرم عشق را به من وصل کند تا حال من خوب شود و چون بالاخره روزی تمام خواهد شد دوباره بیمار عشق میشویم ... عشق ؛ مهمترین نیاز روح بشر است چون آنچه در خود داشته را به فراموشی سپرده ... این عشق باید از درون تو بجوشد و سر ریز شود و این تنها با ارتباط تو با منبع درونت امکان پذیر خواهد بود ؛ این است نیاز حقیقی روح تو ... خداوند عشق را بسیار بسیار در درون ما به ودیعه گذاشته است .


@sedaye_daron

خود را به طور كامل ابراز كنيد ، سپس آرام و خاموش باقی بمانيد ، همانند نيروهای طبیعی ... هنگامی كه باد می‌وزد ، فقط باد می‌وزد ، هنگامی كه باران می‌بارد ، فقط باران می‌بارد ... هنگامی كه ابرها كنار می‌روند ، خورشيد می‌تابد ... اگر خود را به روی تائو باز كنيد ، با تائو يكی می‌شوید و آن در وجودتان جای می‌گیرد ... اگر خود را به روی بصيرت باز كنيد، با بصيرت يكی می‌شوید و آن در وجودتان جاری می‌شود ... اگر خود را به روی شكست باز كنيد ، با شكست يكی می‌شوید و آن را می‌پذيرید ... خود را به روی تائو باز كنيد ، سپس به عکس‌العمل‌های طبيعى خود اعتماد كنيد و هر چيز در جای خود قرار می‌گیرد ...

لائوتسه

@sedaye_daron

شما نمی توانید با داشتن تنفر از کس دیگری ، خود را به خدا نزدیک تر کنید ... چه شما باور داشته باشید که این خشم درستی است یا خیر ... رابطه بین روح ، که شما هستید و خدا بر مبنای عشق است ... و جایی که عشق پاک وجود دارد ، هیچ جایی برای خشم از هر نوع آن وجود ندارد ...


@sedaye_daron

هرگز هيچکس ديگري مسئول خطاهاي شما نيست ... خطا جايي در ترتيبي که خودتان به زندگيتان داده ايد وجود دارد ، وظيفه اين است که شکل درست و مناسبي به رندگيتان بدهيد ... وقتي بعدها به اين تشخيص برسيد خواهيد ديد که خودتان را فلج کرده ايد ، هيچ چيز بي ارزشي نيست که بيرونش بريزيد ... اگر هر قسمت از زندگيتان درد سر است بدانيد خود شما انرا نظم نبخشيده ايد ..‌ انرا سر جای درستش بگذاريد ، انوقت درد سر و ناراحتيتان از بين خواهد رفت ...

اشو

@sedaye_daron

به مردم عشق بورز ؛ از این راه ارضاء می شوی و بیشتر و بیشتر برکت می یابی ... وقتی عشق عمق می یابد ، ترس ناپدید می شود ... "عشق نور است و ترس تاریکی" ... با درختان سخن بگو ! ... این رابطه ای ملکوتی خواهد بود ... خود بودن ، خود جوشی ، دیوانگی تلقی می شود ... درصورتیکه به معنی قداست است ... در حالی که عکس این موضوع درست است ... به معبدی میروی و دعای حفظ شده ای را تکرار میکنی ، این حماقت است ...

اشو

@sedaye_daron

مسافر ...

فکرِ داشتن یک زندگی پایدار در این ساحل ، ساحل زمان ، احمقانه است ... اگر قدری هوشمند باشی اگر قدری آگاه باشی و بتوانی ببینی که در اطرافت چه میگذرد ... تو روزی اینجا نبودی و روزی دیگر اینجا نخواهی بود ... چگونه میتوانی در اینجا خانه ای بسازی؟ ... میتوانی در اینجا اقامت کنی ، مانند کسی که شبی را در کارونسرا اقامت دارد ، وقتی صبح شود ، باید بروی ...  آری ... ، میتوانی در اینجا خیمه ای برپا کنی ولی نمیتوانی یک خانه بسازی ، میتوانی پناهگاهی داشته باشی ولی نباید به آن وابسته شوی ... نباید آن را "مال من" بخوانی ، لحظه ای که هر چیزی را “مال من" بخوانی ، در حماقت سقوط کرده ای ... اشو

@sedaye_daron

بیداری ، حرکتی است که درون آگاهی رخ میدهد که در آن فکر کردن و هوشیاری از یکدیگر جدا می شوند ... برای بسیاری از مردم این یک رویداد نیست ، بلکه فرایندی است که تجربه می کنند ... حتی آن انسان های کمیابی که بیداری ناگهانی و تکان دهنده ای را که بازگشت ناپذیر به نظر می رسد تجربه می کنند ، هنوز باید از مرحله ای بگذرند که در آن ، حالت جدیدی از آگاهی ، اندک اندک در آنها جریان می یابد ، همه کارهای آنها را دگرگون می سازد و به این ترتیب با زندگی شان یکی می شود ... هنگامی که بیدار هستید ، به جای آن که در افکارتان گم شوید ، خود را به صورت آگاهی در ورای این افکار تشخیص می دهید ... سپس فکر کردن ، یعنی فعالیتی مستقل و خودخواهانه که شما را در اختیار می گیرد و زندگی تان را اداره می کند ، پایان می یابد ... آنگاه هوشیاری ، جای فکر کردن را می گیرد و به جای آن که فکر کردن مسؤول زندگی شما شود ، در خدمت هوشیاری در می آید ... هوشیاری ، پیوندی آگاهانه با شعور عالم است ... واژه دیگر برای آن ، حضور می باشد ؛ آگاهی بدون فکر کردن ...

اکهارت تله

@sedaye_daron