رنج شما به هیچ وجه یک نفرین ، کیفر ، خطا و یا علامت شکست نیست ... رنج ، همیشه یک مکان عظیم است برای شروع جست و جو در تجربه‌ی کنونی ... خدا می‌داند اگر من آن طور که رنج کشیدم ، نمی‌کشیدم ، هرگز سؤال کردن در مورد هیچ چیزی را شروع نمی‌کردم ... و آزادی را در هر آنچه با آن در جنگ بودم و سعی در انکار آن داشتم ،‌ نمی‌یافتم ... جف فوستر



@sedaye_daron

هر وقت نگران یا دلواپس می‌شوی ، هدف بیرونی تو غالب شده و تو هدف درونی خودت را فراموش کرده‌ای ... تو فراموش کرده‌ای که اصل ، حالت و وضعیت آگاهی توست ، و همه چیز دیگر فرعی هستند ...

اکهارت تله

@sedaye_daron

عاشق نشدی زاهد،
دیوانه چه میدانی؟
در شعله نرقصیدی، پروانه چه میدانی؟
لبریز می غمها،
شد ساغر جان من
خندیدی و بگذشتی، پیمانه چه میدانی؟
یک سلسله دیوانه،
افسون نگاه او
ای غافل از آن جادو، افسانه چه میدانی؟
من مست می عشقم،
بس توبه که بشکستم
راهم مزن ای عابد، میخانه چه میدانی؟
عاشق شو و مستی کن، ترک همه هستی کن
ای بت نپرستیده،
بتخانه چه میدانی؟
تو سنگ سیه بوسی، من چشم سیاهی را
مقصود یکی باشد،
بیگانه چه میدانی؟
دستار گروگان ده،
در پای بتی جان ده
اما تو ز جان غافل، جانانه چه میدانی؟
ضایع چه کنی شب را،
لب ذاکر و دل غافل
تو ره به خدا بردن، مستانه چه میدانی؟

#هما_افشار

@sedaye_daron

همه چنان رنجور هستند که می‌خواهند دلیلی را در جایی پیدا کنند تا برایشان توضیح دهد که چرا در رنج هستند
و جامعه راهکار خوبی را به شما داده است: قضاوت کن!

نخست، طبیعی است که تو خودت را در مورد همه چیز مورد قضاوت قرار می‌دهی.
هیچ انسانی کامل نیست، و هیچ انسانی هرگز نمی‌تواند کامل باشد، کامل‌بودن وجود ندارد، پس قضاوت‌کردن بسیار آسان است.
تو کامل نیستی، پس چیزهایی هستند که نقص تو را نشان می‌دهند. و سپس خشمگین می‌شوی، از خودت و از تمام دنیا عصبانی هستی:
“چرا من کامل نیستم؟!”
و سپس فقط با این فکر به دیگران نگاه می‌کنی تا نقص را در دیگران پیدا کنی!

و سپس می‌خواهی تا قلبت را باز کنی و این طبیعی است. زیرا تا قلبت را باز نکنی هیچ شادمانی و ضیافتی در زندگی نخواهی داشت:
زندگیت تقریباً مُرده است.
ولی نمی‌توانی مستقیماً چنین کنی:
باید تمام چیزهایی را با آنها بزرگ شده‌ای از ریشه نابود کنی.

پس نخستین چیز این است:
خودترا قضاوت نکن.
بجای قضاوت‌کردن، شروع کن به پذیرفتن خود، با تمام نقص‌ها و اشتباهات و شکست‌هایت
از خودت نخواه که کامل باشی
درخواست کامل بودن، چیزی تقریباً‌ غیرممکن است؛ و سپس احساس ناکامی خواهی داشت.


#osho
@sedaye_daron

تعادل و تعامل ...

با خویش مساوی باش ، در تعادل و به خویش عشق بورز ؛ در تعامل ... با خویش تمام بیشترها و کمترها را مساوی کن ، با خویش در قیاس نباش از خوب و بد کردن بپرهیز ... با خویش مساوی باش تا جهان با تو مساوی شود ، با خویش در تناقض نباش ، تا کائنات با تو در موازات باشد ..‌.




@ghodratebikaranedaroon

هیچکس نمی‌تواند نفس را نابود کند؛ ‌زیرا نفس وجود حقیقی ندارد؛ فقط یک سایه است. جنگیدن با سایه احمقانه است؛ حتما در این جنگ شکست خواهید خورد. نه به این دلیل که ، سایه بسیار قوی و قدرتمند است، بلکه چون سایه، وجود حقیقی ندارد!!!

نفس، سایه «‌ خود »‌ ماست.

همانطور که بدن مادی سایه دارد، «خود» ‌ما نیز دارای سایه است. اگر می‌خواهید سایه را نابود کنید،‌ به روشنایی اجازه ورود دهید، سایه خود به خود از میان خواهد رفت. آگاهی و درک بیشتری کسب کنید، تا نفس ناپدید شود.


@sedaye_daron

عشق ورزیدن یعنی کنار هم ماندن ... عشق ورزیدن یعنی خروج از جهانِ رویایی و ورود به جهانی که عشقِ پایدار در آن ممکن است ... رو در رو ، استخوان به استخوان ، و با عشقی متعهدانه ، عاشق بودن یعنی ماندن ... آن‌ هم زمانی که تک تک سلول‌های بدن می‌گویند : "فرار کن" ! ... زنانی که با گرگها می‌دوند ،

کلاریسا پینکولاًاسنس

@sedaye_daron

بدون آزادی از گذشته ، آزادی به هیچ عنوان تحقق نخواهد یافت ... چون در این صورت ، ذهن نمی تواند تازه ، با نشاط و معصوم باشد ... کریشنا مورتی



@sedaye_daron

‌

.

هرچند که هرگز نرسیدم به وصالت
عمری که حرام تو شد ای عشق حلالت!

طاووسی و حُسنت قفس پر زدن توست
ای مرغ گرفتار! چه سود از پر و بالت

زیبایی امروز تو گنجی ابدی نیست
بیچاره تو و دلخوشی رو به زوالت

مانند اناری که سر شاخه بخشکد
افسوس که هرگز نرسیدی به کمالت!

پرسیدی‌ام از عشق و جوابی نشنیدی
بشنو که سزاوار سکوت است سؤالت

یک بار به اصرار تو عاشق شدم ای دل
این‌بار اگر اصرار کنی، وای به حالت!


#فاضل_نظری

@sedaye_daron

بایست!
جسور باش، نیرومند باش،
مسؤلیت کامل را به دوش خودت بگیر!
و بدان که خود تو پدید آورنده ی سرنوشت خود هستی. تمام نیرو و کمکی که می‌خواهی در درون توست...
بنابراین خودت آینده ی خویش را بساز.

#سوامی_ویوکاناندا
@sedaye_daron

‍

وقتی به فکر و خیال و آرزوپروری مشغول شوی ، از خانه ی خویش خارج گشته ای ... وقتی از این کار دست برداری و جریان فکر و خیال را متوقف کنی ، به خانه بازگشته ای ... مرز میان در خانه بودن و از خانه برون رفتن ، فیزیکی نیست ، ذهنی است ... چه بسیارند کسانی که هرگز خانه ی خویش را ندیده اند ، اگرچه به ظاهر در خانه اند ... اینان حتی در خواب هایشان در بیابان توهّمات و آرزوها سرگردان اند ... در خانه بودن ، خود بودن و در فطرت خویش سکنا گزیدن است ... مسعود ریاعی




@sedaye_daron

وجود واقعي ما در دروني ترين هسته ماست نه جايي بيرون از ما ، لازم نيست جايي بروي ؛ فقط بايد به خانه بازگردي ... سفر ، سفري از اينجا به آنجا نيست ، برعكس ، سفري است از آنجا به اينجا ... ما تا به حال آنجا بوديم اما بايد اينجا باشيم ، ما هميشه "آنگاه" بوديم ولي بايد "اكنون" باشيم ... پس هرگاه ذهنت شروع به حركت به جايي كرد ،‌ آنرا به اينجا بازگردان ... هرگاه به گذشته يا آينده پريد آنرا به اكنون بازگردان ... دو واژه "اكنون" و "اينجا" را به ياد بسپار تا آرام آرام زندگي در اكنون و اينجا را درپيش بگيري ... اين يگانه راه ملاقات با خداست ، زيرا خدا هميشه اكنون و اينجاست ... لحظه اي كه ما هم اكنون و اينجا باشيم اين ملاقات ناگزير صورت مي پذيرد ... گريزي از آن نيست ...

اشو
@sedaye_daron

هر چه را که به تمامیت جسته باشی،
به دست می آوری
فکرها ، هنگامی که متمرکز شوند،
به چیزها تبدیل می شوند
همان طور که رود دریا را پیدا می کند، 
روح‌های تشنه نیز  راە را
می یابند
اما تشنگی ات باید شدید باشد، 
تلاشت باید خستگی ناپذیر باشد، 
انتظارت باید بی منتها باشد
و با تمام وجود بخواهی
و همه این تشنگی ها ، کارها ، انتظارها و خواستن ها، در یک کلمه کوچک میگنجد.
وآن کلمه نیایش است

اما نیایش کاری نیست که انجامش بدهی، نیایش ، یک عمل نیست، 
نیایش چیزی است که در آن واقع می شوی
نیایش، یک حس است، روح است.

#اوشو

@sedaye_daron

ذهن ما مانند میمونی بازیگوش است که مدام در حال جست و خیز بین افکار و احساسات مختلف است. اگر به جای اینکه دنبال این افکار و احساسات بدویم، فقط آنها را تماشا کنیم، متوجه می‌شویم که هیچ تاثیری بر ما نمیگذارند. آنها فقط در حال گذر هستند و هیچ قدرتی بر ما ندارند.

با مشاهده‌ی ذهن پرسه‌زن بدون قضاوت، می‌توانیم از اسارت افکار و احساسات ناخواسته رها شویم و به آرامش و آزادی واقعی دست پیدا کنیم.

کلید رهایی از ذهن پرسه‌زن، مشاهده افکار و احساسات بدون قضاوت است. افکار و احساسات ما دائماً در حال تغییر هستند و هیچ کدام ماندگار نیستند. با رها شدن از اسارت افکار و احساسات ناخواسته و مزاحم می‌توانیم به آرامش و آزادی واقعی دست پیدا کنیم.

#مدیتیشن یکی از بهترین راه‌ها برای تمرین #مشاهده_ذهن بدون قضاوت است.تمرین تمرکز حواس مثل #یوگانیدرا می‌تواند به ما کمک کند تا از افکار پرسه‌زن رها شویم و در لحظه حال باشیم. حرکات #یوگا و تمرینات تنفسی نیز می‌توانند به ما کمک کند تا #ذهن و بدن را آرام کنیم و از #افکار و احساسات ناخواسته و اجباری رها شویم.


@sedaye_daron

هرگاه در رنج بودید ، شکایت نکنید ... اضطراب و تشویش در پیرامون آن ایجاد نکنید ... بلکه برعکس ، آن را تماشا کنید ، احساس کنید و ببینید ، از همهٔ زوایای ممکن به آن نگاه کنید ... آن را یک مراقبه نمایید و ببینید چه روی می‌دهد : آن انرژی که به سوی بیماری حرکت می‌کرد ، آن انرژی که رنج ایجاد می‌کرد ، متحول می‌شود ، تغییر کیفیت می‌دهد ، همان انرژی ، به هشیاری بدل می‌شود ... چون‌که در شما دو انرژی وجود ندارد ، انرژی ، یکی است ... می‌توانید آن را به شهوت بدل کنید ، می‌توانید آن را به عشق بدل کنید ، می‌توانید آن را تحول برتر بخشیده و به نیایش و دعا بدل کنید ؛ یا باز هم تحول برتر داده و به هشیاری بدل کنید ... انرژی همان است ... اشو



@sedaye_daron

ذهن یک ابزار برتر است ، اگر به درستی استفاده شود ... اما اگر به نادرستی استفاده شود، بسیار مخرب است ... دقیق‌تر بگویم : اینطور نیست که تو به نادرستی از ذهنت استفاده می‌کنی ؛ تو معمولاً اصلاً از آن استفاده نمی‌کنی ... آن است که از تو استفاده می‌کند ...

اکهارت تله

@sedaye_daron

من به‌عنوان یک جویندۀ معنوی می‌خواستم بیش از هر چیزی از شر جف ، فرد و جوینده رها شوم ... بسیار واضح دیدم که تنها چیزی که بین من و رهایی ایستاده بود جف بود ... جف و همۀ این مسائل ، جف و زندگی دشوارش ... فکر می‌کردم نیاز است از شر این خلاص شوم تا رها شوم ... اما آنچه نمی‌توانستم در آن زمان ببینم این بود که کسی که تلاش می‌کرد از شر جف خلاص شود جف بود ... دور باطل پس از دور باطل ... هیچ تعجبی ندارد که جست‌وجو به ناکامی انجامید ... من تلاش می‌کردم از شر چیزی خلاص شوم که در واقع آنجا نبود ... "البته آن هرگز در مورد رها شدن از جف نبود ، بلکه همیشه در مورد عاشقِ جف شدن بود" ... و از طریق او ، عاشق همه‌چیز شدن ... این است رهایی راستین : نوعی رهایی که هیچ‌چیزی را انکار نمی‌کند ...

جف فوستر

@sedaye_daron