هیچکس حق ندارد کسی را قضاوت کند، مثبت یا منفی.
این‌ها همه روش‌های تسلط بر مردم است.

وقتی کسی را قضاوت می‌کنی،
تلاش می‌کنی در زندگی او دخالت کنی.

یک انسان واقعاً درست اجازه می‌دهد مردم خودشان باشند.

#اوشو

@sedaye_daron

برای اینکه توانایی عشق ورزی را بیابی ،  باید بتوانی حیرت کنی ... شگفتی و معصومیت کودکانه ، بسیار به انرژیی که آنرا  عشق مینامیم مرتبط اند ... 👤 اشو


@sedaye_daron

یگانگی همه‌چیز را مجاز می‌داند ... چگونه می‌تواند مجاز نداند؟ ... آن ، همه‌چیز است ! ... بنابراین اندوه می‌تواند آنجا باشد ... و وقتی اندوه است ، اندوه است ! ... اما هیچ‌کسی نیست که کاری با اندوه داشته باشد ... و سپس اتفاقی جالب می‌افتد : اندوه زندگی کوتاهش را طی می‌کند و در وقت مناسب خودش شعله‌ور می‌شود ... جف فوستر

@sedaye_daron

‌آرزویی نداشته باشید و ندانید چه باید رخ دهد ، آنگاه آنچه لازم است ،‌ رخ می دهد ... آنهایی که آرزوهای بزرگ دارند ، هرگز احساس سپاسگزاری و قدردانی نمی کنند ... زيرا هرآنچه رخ دهد ، هميشه در مقايسه با آرزوهايشان اندك است ... اشو


@sedaye_daron

ذهنی که حرکت فکر را فهمیده باشد به طرز فوق‌العاده‌ای ساکت می‌شود ، مطلقاً ساکت ... این سکوت ، آغاز نو بودن است ...

کریشنا مورتی

@sedaye_daron

هم اینک ، هم اینجا زندگی کن ! ... زندگی کردن در امید ! ... زندگی کردن در آینده است ، و این خود به تعویق انداختن زندگی بمعنای واقعی است ... این نه راه زندگی کردن ، که راه خودکشی است ... هیچ احتیاجی به امید نیست و هیچ احتیاجی به احساس نومیدی نیست ... هم اینک همین جا زندگی کن ... زندگی به طرز فوق العاده ای لذت بخش است ... همینجا دارد می بارد و تو جای دیگری را می نگری ... اشو



@sedaye_daron

نخستین ابراز عشق به کودک این است که در هفت سال اول زندگی اش او را به حال خود رها کنی ... نباید او را به هندو ، زرتشتی یا بودایی تبدیل کرد ... هرکسی که سعی کند کودک را به کیشی درآورد دلسوز نیست ، ظالم است ... او در حال آلوده ساختن یک روح تازه وارد و شاداب است ... اشو ، کودک نوین



@sedaye_daron

احساس گناه

وقتی احساس گناه کمتری دارید، شادتر میشوید.
وقتی شادتر هستید، پریشان نیستید و از هماهنگی و انسجام بیشتری برخوردارید. وقتی منسجم تر و هماهنگتر هستید، ناگهان حس می کنید لطافت خاصی شما را احاطه کرده است.
این حالات و احساسات، همگی واکنش هایی زنجیر وارند که یکی به دیگری منتهی می شود و به این ترتیب منتشر می شوند.

احساس گناه کمتر، بسیار حائز اهمیت است.
کل بشریت، آکنده از احساس گناه است. قرنها شرطی سازی و امر و نهی، او را گرانبار کرده است. این فقط به حرف محدود نمی شود.

مردم را وادار به اطاعت کرده اند و به آنها القا کرده اند که اگر از این امر و نهی ها اطاعت نکنند، گناهکار و مقصر خواهند بود.

اگر مردم کاری کنند که مورد پسند جامعه باشد، در آن صورت، دیگر نیازی نخواهد بود که احساس گناه کنند در حالی که هیچ کس به خود فرد و احساس وی اهمیت نمیدهد.

به سوی فضای روشن و تازه ای بروید.

شما به نسبت انعطاف پذیری تان، جوان هستید. به کودکان نگاه کنید
که چقدر نرم، لطیف و انعطاف پذیرند. با افزایش سن، همه چیز خشک، سخت و غیر قابل انعطاف می شود.


اشو
@sedaye_daron

آن چه انسان‌ها را به سمت یکدیگر سوق میدهد عشق نیست، این است که نمی‌توانند تنهایی را و درد تنهاییِ خود را تحمل کنند. خلاءِ درونی ودلزدگی سبب می‌شود به جمع روی بیاورند یا به سفر بروند و یا به شرابخوارگی مبتلا گردند.

- آرتور شوپنهاور

@sedaye_daron

گذشته ، مُرده است و آینده وجود ندارد ؛ فقط لحظهٔ حال وجود دارد ... لحظهٔ حالِ ابدی که در آن حرکت کاذبِ آینده به گذشته قابل مشاهده است ... لحظهٔ حال ، بین آینده و گذشته نیست ، بلکه بُعدِ ثابتِ بی‌زمان است که خارج از استمرار است ... گذر زمان را نمیتوان مشاهده کرد مگر از موضعی خارج  از استمرار ...

رامش بالسکار



@sedaye_daron

مراقبه دارای هیچ چارچوبی نیست ... مراقبه پنجره نیست ، در نیست ... مراقبه تمرکز نیست ، مراقبه توجه نیست ... مراقبه آگاهی است ... اشو


@sedaye_daron

‌
خودت را به "سکوت" دعوت کن ! ... بهترین هدیه به خود همین دعوت است ... جایی که ، از شلوغی‌های بیرون و دل‌مشغولی‌های درون در امانی ، در آنجا هم میهمانی هم میزبان ... "با موسیقی درونت سماع کن ... شادی را بخودت تقدیم کن و در درون رها و آسوده باش ... تو در آن لحظه به حقیقت می‌پیوندی و طعم گوارای عشق بازی‌ات با معبود را نوش میکنی" ... اشو

@sedaye_daron

آدولف هیتلر در شرح زندگی نامه اش در کتاب "نبرد من" نوشته است:
اگر میخواهید فرمانروا باشید همیشه کشور را در رعب و وحشت نگه دارید، همیشه کشور را در این هراس نگه دارید که همسایه قصد حمله دارد و دولتهایی در پی فراهم سازی مقدمات جنگ هستند و آماده هجوم میشوند.
همیشه شایعه سازی کنید. هرگز مردم را در راحتی و آرامش رها نکنید، چون اگر مردم در راحتی و رفاه باشند، تـوجهی بـه سیاستمداران نمی‌کنند.
وقتی مردم کاملاً در رفاه باشند، سیاستمداران بی اهمیت میشوند.
ولی اگر مردم در ترس باشند، سیاستمداران قدرتمند مـی‌شـوند.
بـه هـنـگـام وقوع جنگ سیاستمداران مقتدر می‌شوند، جنگ موقعیتی ایجاد میکند، فرصت‌هایی به وجود می آورد تا سیاستمداران بر مردم سلطه‌گری کنند و حاکم شوند.
ذهن آدمی نیز دقیقا از همین شیوه برای تسلط بر انسان استفاده میکند. 
و مراقبه چیزی نیست جز ایجاد شرایطی که در آن ذهن کمتر و کمتر اجازه عمل و تسلط داشته باشد.
در چنین شرایطی شما آن چنان نترس، آن چنان عاشق، آن چنان آرام و آن چنان با وقایع یکی می‌شوید که ذهن چیزی برای گفتن نخواهد داشت. سرانجام ذهن کم کم عقب می نشیند و فاصله بین شما و آن بیشتر و بیشتر می‌گردد تا روزی که ذهـن بـه کلی کنار  بکشد.
آنگاه دیگر ترسی نخواهد بود و به جای آن عشق و آرامش خواهد بود و آن عشق وسیله ای خواهد شد به سوی خداوند.

#osho
@sedaye_daron

افکار نیروهایی غول پیکر هستند.
آنها از الکتریسیته قوی‌ترند.
آنها زندگی تو را کنترل کرده،
شخصیت تو را قالب بندی کرده،
و سرنوشت تو را شکل می‌دهد.

#سیواناندا_ساراسواتی

@sedaye_daron

اگر در میان طوفان هستی،
آن را زندگی کن، مقاومت نکن.
با آن نجنگ، نمی‌توانی پیروز شوی.

فکر نکن که طوفان دشمن توست. نیست....
طوفان بهترین دوست توست؛
زیرا بدون آن سکوتی نخواهد بود،
بدون آن رشد و شکوفایی نخواهد بود،
بدون آن رهایی نخواهد بود.

از میان طوفان بگذر و به سکوت و آرامش واقعی اجازه بده بیاید.
شکوفایی وجودت در سکوت پس از طوفان رخ خواهد داد، نه قبل از آن.

درک الوهیت یعنی:
اعتماد به اینکه همه چیز برای خوبی است:
حتی طوفان بخاطر سکوت است.
بدی بخاطر خوبی وجود دارد.
مرگ بخاطر زندگی وجود دارد.
بدبختی و رنج و مصیبت، تنها موقعیت‌هایی برای رخ دادن رنج و سرور هستند. اینگونه به زندگی نگاه کن.

فردی که می‌داند رنج و عذاب بخاطر وجد و سرور وجود دارد، عذاب نمی‌کشد. او از خود مصیبت برای شادی بیشتر استفاده می‌کند، او از درد و رنج به عنوان گامی به سوی وجد و سرور استفاده می‌کند.
او به ورای چنگال دنیا رفته است،
از چرخه سامسارا بیرون پریده است.


@sedaye_daron

اگر بتوانی خنده و عشق شوي ديگر به هيچ عبادتي احتياج نداري ؛ آنگاه پيشاپيش ، قدم به بارگاه الهی می گذاری ... من هرگز ندیده ام که انسان غمگین به بارگاه خدا وارد شود ... یگانه راه بسوی پروردگار ، راه رقصیدن است ؛ پس بیاموز برقصی ، آواز بخوانی ، زندگی را جشن بگیری و شاد باشی تا خدا را در همه جا بیابی ... اگر چنینی کنی هر عمل تو الهی می شود ؛ عادی ، خارق العاده ، مقدس و معنوی می شود ... همه زندگی چنان از خدا سرشار می شود که دیگر پروای خدایی در بالای آسمان را در سر نخواهی داشت ... هر جا باشی ، خدا تو را فرا می گیرد ، همیشه در زمینی مقدس و الهی گام بر می داری ... هر سنگی برای تو اندرزی خواهد داشت و هر صخره ای برایت یک کتاب آسمانی خواهد بود ... تو فقط به یک قلب ، به قلبی که در رقص است نیاز داری تا ببینی ، تا احساس کنی ، تا باشی ! ... اشو



@sedaye_daron

نسبت به گفتگوی درونی ات هشیار باش.
چون در واقع گفتگو با کائنات است
کلمات مانند کلید هستند. اگر بدرستی آنها را انتخاب کنیم،
می توان هر قلبی را گشود و هر دهانی را بست!
زمانی که در درونت دشمنی نداری،
دشمن بیرونی نمی تواند به تو آسیبی برساند.
ذهن نیمه هشیار مانند چراغ جادوست.
آرام باش و با ملایمت از او راه حل بخواه
و منتظر جواب باش و همواره به حس هایت اعتماد کن
چون آنها پیام هایی از جانب روحت هستند.


@sedaye_daron

‍ ذهن ، آلت دست هیجان است ... هنگامی که از یک هیجان خسته می شویم به دنبال هیجان دیگری می رویم که ممکن است همان چیزی باشد که خوشبختی اش بنامیم ، یا اثبات خوشبختی ؛اما باز هم هیجانی بیش نیست ... همانطور که شما و من می دانیم همه ی هیجانات به پایان می رسند و بدین ترتیب ما از یک هیجان به هیجانی دیگر می رویم ... ذهن آلت دست هیجان و خاطره می شود و ما در این فرایند اسیر می شویم ... بنابراین ذهن تنها به استخری راکد از خاطره و گذشته یا تجربه تبدیل می شود و می دانیم که تجربه چیزی مرده است ... کریشنا مورتی




@sedaye_daron