ما سپس‌ماندگان قافله‌ایم
او به منزل رسید و بار گذاشت
-
محمدرضا لطفی و ربکا
عکس را آقای امیر مرادی مرحمت فرموده.

@saoshyant_blog

مژده‌ی میلاد
استاد شهید آقا سید خلیل عالی نژاد

ای عاشقان خسته جان یار آمده یار آمده
از خلوت آن جان جهان اینک به بازار آمده

آن طلعت زیبنده را آن عارض رخشنده را
آن اختر تابنده را هنگام دیدار آمده

ساقی بزم کبریا بودند یک دور انبیا
ساقی کوثر حالیا با جام سرشار آمده

@saoshyant_blog

عیدانه

سه‌تار و آواز: استاد محمّدرضا لطفی
اشعار: دکتر جواد نوربخش
دستگاه: ماهور

به‌امید سالی پرخیر و برکت و به‌دور از بلایا، این ساز و آواز منتشر نشده را تقدیم شما عزیزان می‌کنم.

ما همه اهل محبّت، سر و سالار همیم
از صفای قدم عشق مددکار همیم

👇🏼

@saoshyant_blog

هو

و بعد [واعظ کاشفی سبزواری در فتوّت‌نامهٔ سلطانی] در اثباتِ فتوّت سقّایان و رمز‌های مرتبط با آن می‌گوید:

«اگر گویند که سقّایی را از که گرفته‌اند؟ بگو از چهار پیغمبر و...» بعد در میانِ اولیایِ اسلامی نسبت این پیشه را به حضرتِ شاه ولایت (امام علی بن ابی‌طالب سلام الله علیه) و سپس فرزندِ برومندش عباس بن علی علیه‌السلام در صحرای کربلا نسبت می‌دهد که مشک بر دوش کشید تا تشنگانِ اهل بیت را سیراب کند و در دنبالهٔ این سخن می‌گوید:

«پس هر که امروز به عشق شهیدان کربلا سقّایی می‌کند به متابعت و موافقت عباس بن علی ع است و پیشرو سقایانِ امّت اوست و هر که این معنی نداند، سقایی او را مسلم نیست. و بعضی اسناد سقّایی در این امّت بعد از امیر (ع) و عباس (ع) به سلمان فارسی کنند که پیوسته مشک بر آب به دوش کشیدی و به خانهٔ حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) آوردی. و این نقل نیز درست است که پیر سلمان در این کار حضرت شاه مردان است و شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی نیز این کار کرده؛ و این طایفه را «حیات‌بخشان» گویند.

محمدرضا شفیعی کدکنی
قلندریّه در تاریخ
@yarekhaksar

همه از خداییم، به سوی خدا برویم.

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ

#شجریان
@saoshyant_blog

«زمین تهی‌ست زِ رندان» و سفرت به‌خیر «سایه جان».
«برسان سلام ما را»

ــــــــــــــ
عکس از سایه | کوشک | ۱۳۴۸

@saoshyant_blog

سفرنامه‌ی نازی عظیما و شرح دیدارش با #هوشنگ_ابتهاج و دیگر دوستانش.

به گمانم او آخرین دوست نزدیک #سایه ست که بخت آن را یافت تا چند روز پیش از مرگ شاعر با وی ملاقات کند. خواندنی ست و سندی ست از ستمی که در روزهای پایانی بر پیرمرد رفت.

https://www.tg-me.com/NazyAzima

سندی تاریخی از یک روز زندگی خودنوشت «اسماعیل فصیح» نویسنده‌ی ایرانی در دهه‌ی ۶۰. متنی ست مهم که ترجمه‌ی بسیار خوب آن به تازگی در سایت بانگ منتشر شده است.

منبع: https://baangnews.net/10103

@saoshyant_blog

سنتور فرناز مدرسی‌فر را ببینید. با مضراب‌هایی یادآور پرویز مشکاتیان. از آن‌هایی ست که چراغ امیدم به فردای موسیقی این آب و خاک را روشن نگه می‌دارد.

در اطلاعات این کنسرت که فرناز چند دقیقه‌ی ابتدایی آن را برای مخاطبان فرانسوی از سنتور صحبت می‌کند چنین آمده:
Concert enregistré en public à Vitré, au Centre culturel Jacques Duhamel (Auditorium Mozart), le vendredi 8 avril 2022.

@saoshyant_blog

چو کاغذی که بر آن مد کشند از پیِ مشق
ز تازیانه‌ی او پای تا سرم سیه است

-سلیم تهرانی

—-
خط عمادالکتاب

شرح غم‌بار روزهای آخر #هوشنگ_ابتهاج از زبان دخترش آسیا. به همراه مستندات مکتوب و صوتی ...

دریغا سایه... دریغ....

آدرس کانال آسیا ابتهاج: 👇🏼
https://www.tg-me.com/AsiaEbtehaj

بر سنگ گوری تازه، نامی‌ هست
دارنده‌ی این نام را هرگز ندیدم من
اینجا میان سوگواران، آشنایانند و خویشانند
و مردمانی هم که چون من
دارنده‌ی این نام را هرگز ندیدند و نمی‌دانند
اما
هر کس که اینجا هست
با خشم و فریادی گره در مشت
می‌داند، که او را کُشت.
بر گرد گور تازه جمعی سوگواران است
دیگر کسی اینجا نمی‌پرسد:
«این خفته در خاک از کجا و از کدامان است؟»
می دانند...
او فرزند ایران است.

یگانگی | هـ. ا. سایه
سایه این شعر را پس از مرگ هاله سحابی سرود.
ــــ
به یاد #مهسا_امینی

@saoshyant_blog

شعر یگانگی از هوشنگ ابتهاج (سایه)
@qadahha

#مهسا_امینی (ژینا)

@saoshyant_blog

بیداد رفت لاله‌ی بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را؟

هر لاله‌ای که از دل این خاکدان دمید
نو کرد داغ ماتم یاران رفته را

جز در صفای اشک دلم وا نمی‌شود
باران به دامن است هوای گرفته را

وای ای مه دو هفته چه جای محاق بود
آخر محاق نیست که ماه دو هفته را

برخیز لاله! بند گلوبند خود بتاب
آورده‌ام به دیده گهرهای سفته را

ای کاش ناله‌های چو من بلبلی حزین
بیدار کردی آن گل در خاک خفته را

گر سوزد استخوان جوانان شگفت نیست
تب موم سازد آهن و پولاد تفته را

یارب چه‌ها به سینه این خاکدان در است
کس نیست واقف این همه راز نهفته را

راه عدم نرفت کس از رهروان خاک
چون رفت خواهی اینهمه راه نرفته را

لب دوخت هر که‌را که بدو راز گفت دهر
تا باز نشنود ز کس این راز گفته را

لعلی نسفت کلک در افشان شهریار
در رشته چون کشم در و لعل نسفته را
_____

امروز - ۲۷ شهریور - سال‌روز وفات سید محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) است. چند بیت این غزل را از آلبوم لاله‌ی بهار بشنوید. با صدای شهرام ناظری و سنتور روانشاد پرویز مشکاتیان.

@saoshyant_blog

شرح رسیدن اسکندر به قفچاق را در اسکندرنامه نظامی بخونید. اسکندر خانم‌های قفچاق رو بی‌حجاب می‌بینه، دلیل می‌خواد، دو بیت از پاسخ رو بخونید:

twitter: bahari71
@saoshyant_blog

پیروزی رویت خواهد شد؛ حتی اگر در کاسه‌ی چشم‌های من و تو، گیاه روییده باشد.

#هزاردستان | علی حاتمی
@saoshyant_blog