🌊 چند نکته درباره وضعیت امروز دریاچه ارومیه 🌊

💧یک: «سال آبی» دوره‌ای دوازده ماهه برای سنجش میزان بارندگی در یک ناحیه است. سال آبی  همزمان با سال معمولی نیست، مثلا شروع سال آبی در ایران به دلیل آغاز بارش‌ها از اولین روز پاییز (یکم مهر) شروع میشود و در آخرین روز تابستان سال بعد (سی و یکم شهریور) تمام می‌شود (مثلا الان در سال آبی ۹۷-۹۶ هستیم). سال آبی گذشته هم ۹۶-۹۵ بود.

💧دو: برای اکوسیستم‌های آبی مانند دریاچه‌ها و تالاب‌ها و رودخانه‌ها و... از ابتدای تاریخ تا امروز همیشه کم‌آب‌ترین زمان، روزهای پایانی سال آبی قبل یا روزهای شروع سال آبی جدید است وقتی که هنوز بارش‌ها شروع نشده باشد. چرا که از آخرین روزی که باران یا برف بارید طولانی‌ترین زمان ممکن گذشته است و همچنین اکوسیستم مورد اشاره، فصل تابستان که بیشترین تبخیر در آن اتفاق می‌افتد را هم پشت سر گذاشته است. یعنی در حقیقت نه تنها آبی به اکوسیستم اضافه نشده بلکه بخش زیادی از آب موجود هم بخار شده است. (به همین دلیل هم همیشه رودخانه‌ها و تالاب‌ها و دریاچه‌ها در ماه‌های شهریور و مهر در کمترین تراز آبی خود هستند)

@sadra_mohaqeq

🌧️ سه: بر اساس آمارهای هواشناسی و وزارت نیرو حوضه آبریز دریاچه ارومیه شامل استان‌های آذربایجان غربی و شرقی و کردستان در سال آبی ۹۶-۹۵ به ترتیب ۲۲/۷ ، ۱۵/۶  و ۱۲ درصد به نسبت سال آبی قبل کاهش بارندگی داشته‌اند. به صورت مشخص وضعیت الان (مهر ماه ۹۶) این دریاچه را باید با در نظر گرفتن کاهش شدید بارش‌ها در سال آبی گذشته و همینطور پشت سر گذاشتن فصل تبخیر و گرما و شروع نشدن بارش‌های جدید تحلیل کرد.

🔥 چهار: دریاچه ارومیه سال‌هاست دچار بحران کم‌آبی و عدم مدیریت صحیح منابع آبی و دستکاری ساختار طبیعی‌اش است (ساخت میان‌گذر) و هر ساله روند کاهش تراز آن هم ادامه داشت. (من از سال ۹۰ تا امروز بیشتر از پنجاه گزارش و مصاحبه درباره مشکلات دریاچه ارومیه در گفت و گو با متخصصان و مسئولان مرتبط منتشر کرده‌ام)  کاهش تراز آبی دریاچه ارومیه هم از سالهای میانی دهه هشتاد شروع شد و تا پیش از تشکیل ستاد احیای دریاچه ارومیه در دولت یازدهم مطلقا هیچ برنامه‌ای برای حل مشکل وجود نداشت و اگر آن روند به همان سبک گذشته ادامه پیدا می‌کرد قطعا این دریاچه در این تاریخ به صورت کامل خشک شده بود.

 @sadra_mohaqeq

📂 پنج: تشکیل ستاد احیا و مجموعه فعالیت‌هایی که تاکنون برای احیای دریاچه صورت گرفته است، اعم از توسعه کشاورزی مدرن در استانهای پیرامونی دریاچه، توقف ساخت سدهای جدید، لایروبی سیمینه رود و زرینه رود رودخانه‌های اصلی تامین کننده آب دریاچه، پرداخت حقابه دریاچه از سدهای اطراف و دیگر اقدامات انجام شده تا حدودی وضعیت دریاچه را به نسبت دوره گذشته که مطلقا هیچ کاری برای حل مشکل دریاچه انجام نمی‌شد بهتر کرده است. البته کم‌کاری و عدم تامین و پرداخت بودجه پیش‌بینی شده کامل ستاد و بی‌توجهی برخی وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی به مصوبات ستاد در همین سال‌ها باعث شده است روند نتیجه‌گیری برای احیا یا تثبیت وضعیت دریاچه هم کندتر شود.

🔒 شش: نکته مهم اینکه حتی در خود اهداف و برنامه‌های ستاد احیای دریاچه ارومیه هم تا این تاریخ کسی حرفی از احیا یا نجات کامل دریاچه نگفته بود. اینکه کسانی تراز کنونی و یا عکس‌های الان دریاچه را به عنوان سند خشک شدن یا کاری نکردن برای دریاچه منتشر می‌کنند بیشتر از هر چیز نشانه کم اطلاعی آنها نسبت به این دریاچه و اکوسیستم‌های آبی و مسائل محیط‌زیستی است. چه آنکه تا دو سه ماه دیگر و با شروع فصل بارش‌های سال آبی جدید وضع دریاچه تغییر می‌کند. بدیهی است حتی آن‌ وضعیت هم لزوما نشانه نجات دریاچه نیست. رساندن ارومیه به مرحله تثبیت و احیا فرآیندی طولانی و بسیار پر هزینه و پر زحمت و نیازمند همکاری کامل مردم محلی (۳۰ هزار حلقه چاه غیر مجاز در اطراف دریاچه حفر شده)، مسئولان و دولت و آسمان است! که در بهترین و خوشبینانه‌ترین حالت اگر همه این عوامل همکاری کنند قرار است تا سال ۱۴۰۳ یعنی هفت سال دیگر به نتیجه برسد.
@sadra_mohaqeq

🎥 گزارشی از نمایشگاه نقاشی ۳ خواهر افغانستانی ساکن ایران که استعداد آنها را معلم‌شان کشف کرد. برخی آثارشان تا ۶۰۰هزارتومان قیمت گذاری شده است.

🔴 «صد راه» کانال گزارش‌های ویدیویی صدرا محقق @sadraaah

یک سئوال مهم که جامعه ایرانی باید از خود بپرسد این است که «چرا تحلیل‌گر ایرانی - اعم از عام و خاص - را عادت داده‌اند همه مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور را به گردن صنایع دفاعی و سیاست‌های منطقه‌ای ایران بیاندازد؟».

چه عاملی باعث شده افکار عمومی به صورت واکنشی و خودکار هر صحنه فقر در ایران را به یک صحنه آبادی در سواحل لبنان و هر نما از دیوار کهنه یک مدرسه را به نمای یک آزمایش موشکی نسبت دهد؟

این پدیده به هیچ عنوان اتفاقی نیست. اگر برنامه‌ها و کارنامه اتاق‌فکرهایی را که در آمریکا با پول کشورهای منطقه (عربستان، امارات و غیره) اداره می‌شوند بررسی کنید، خواهید دید که این ذهنیت‌سازی کاملاً عامدانه و حساب‌شده بوده است. آنقدر هم این تحلیل‌‌ها و روایت‌‌ها را تکرار کرده‌اند، و آنقدر این نسبت‌ها را مسلم جلوه داده‌اند، که آن را به یک پیش‌فرض بدیهی در اذهان بسیاری از مردم تبدیل کرده‌اند؛ تا جایی که حتی به چالش کشیدن آن هزینه حیثیتی دارد.

شهیدخبر/
🔸راهپیمایی اربعین؛ یک تجربه، یک پیشنهاد

🔺سال گذشته برای تشرف به راهپیمایی اربعین در میان وسایل شخصی، لیوانی هم با خود برده بودم، از نوع دسته دار و استیل که تجربه ای ارزشمند برایم داشت.

🔺هرگاه موکبی به چایی یا شربتی میهمانم می کرد، خواهش می کردم آن را در لیوان استیل خودم بریزد.
🔺 حساب کردم: اگر به طور میانگین روزانه 10 لیوان چای یا شربت خورده باشم، در مدت 10 روز اقامتم از آلوده کردن محیط زیست به اندازه ی حداقل 100 لیوان یکبار مصرف خودداری کرده ام.

🔺حال شما حساب بفرمایید اگر امسال دو میلیون زائر ایرانی چنین کنند، از تولید کوهی از زباله درحد دویست میلیون لیوان یکبار مصرف جلوگیری می شود.

🔺بنابراین، اگر ما زائران ایرانی آغازگر باشیم و برای دیگر زائران حسینی که آمار شان تا ۲۰میلیون هم برآورد شده، فرهنگ سازی کنیم از مصرف دو میلیارد لیوان یکبار مصرف جلوگیری خواهد شد. البته چندسالی طول می کشد تا این هدف میسر شود. اما کافی است شروع کنیم و در هرسفر ده درصد از مصرف ظروف یکبار مصرف کم کنیم.

🔺بدین ترتیب خاک عراق که غبار عتباتش را سرمه ی چشم و مُهر نمازمان می کنیم کمتر آلوده می شود.
علاوه برآن، آلوده شدن محیط زیست همسایه، یعنی آلوده شدن محیط زیست ایران؛

🔺برادران و خواهران زائر حسینی،
می دانیم راهپیمایی اربعین یک راهپیمایی معمولی نیست و می تواند فرصتی باشد برای کسب معرفت و افزایش مراقبت. هم مراقبت نفس و هم مراقبت محیط زیست، تا زیارتمان زیارتی فرهنگ ساز برای همگان باشد.

🔺پس، هنگام بستن کوله ی این سفر معنوی، لیوان، بشقاب و قاشق فراموش نشود؛ حداقل یکی هم اضافه برمی داریم تا به همسفری دیگر بدهیم و به فرهنگ سازی زیارتی توام با پاکیزگی کمک کنیم.
@shahidkhabar

می‌خواهید باور کنید می‌خواهید باور نکنید؛ این به خودتان مربوط است، اما من در سلیمانیه تنها یک نفر را یافتم که به همه پرسی رأی «بلی» داده بود. فؤاد هنر قصاب خیابان احمد شیخ: «من از رأیی که داده‌ام پشیمان نیستم چون این رأی را نه برای حکومت و حزب که برای مردم کرد به صندوق انداختم.» در این خیابان با سرهنگ جلال آشنا می‌شوم. کبابی شیک و تمیزی دارد. کاک سرهنگ طوری حرف می‌زند که این بار من مجبورم سر و رویش را ببوسم: «در همه پرسی شرکت نکردم چون می‌دانستم دروغ است. ایمانی به این مسخره بازی نداشتم. برای آوارگان کرکوک ناراحتم اما از اینکه نفت دست دولت مرکزی افتاده خیلی هم خوشحالم.» سؤال تکراری‌ام را دوباره می‌پرسم و اینکه اگر خدای ناکرده جنگی واقعی دربگیرد به کجا پناه خواهی برد: «ایران، ایران مملکت خودمان است. مملکت بزرگ ما ایران است.» می‌گویم واقعاً این طور فکر می‌کنی؟ می‌گوید: «بگذار راحتت کنم؛ من خودم را ایرانی می‌دانم، تمام.»

بخشی از گزارش خبرنگار روزنامه ایران از سلیمانیه در کردستان عراق. گزارش کامل را در این لینک بخوانید؛
http://www.iran-newspaper.com/newspaper/BlockPrint/205550

🎥 گزارشی درباره موتورسیکلت‌ها که برای انجام هر تخلفی از هفت‌دولت آزادند؛ از حرکت برعکس در بزرگراه‌ها گرفته تا جابه‌جاکردن بار به اندازه وانت و ویراژ در خط ویژه اتوبوس.

🔴 کانال «صد راه» @sadraaah

درباره "مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده "

آمریکا در کوزه

"مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا " خواندن این خبر این تصور را به ذهن می‌رساند که ماموران سرویس جاسوسی روسیه «کا گ ب» نتایج انتخابات و آرای رای دهندگان آمریکای را به شکلی فیزیکی دستکاری کرده‌اند. اما واقعیت ماجرا چیست؟

ماه‌هاست که رسانه‌های خبری بزرگ جهان پیرامون موضوع "مداخله روسیه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا " گزارش و خبر منتشر می‌کنند. سناتورها و مسئولان اجرایی و قضایی آمریکایی بارها و بارها در این باره اظهارنظر کرده و علیه دخالت روسیه در انتخابات کشورشان موضع گرفته و به رسانه‌های روسی حمله کرده اند. تا حدی که این تصور را القا می‌کنند که دستکاری آرا یا تقلب سازمان یافته در روند برگزاری انتخابات اتفاق افتاده است. اما واقعیت ماجرا چیزی نیست جز انتشار برخی اخبار و اطلاعات درباره انتخابات آمریکا روی شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر و فیسبوک برای اثرگذاشتن بر «ذهن» مخاطبان آمریکایی. کاری که احتمالا در هر انتخاباتی مشابه آن انجام می‌شود.

به زبانی صریح‌تر منظور مسئولان آمریکایی از مداخله روسیه در انتخاباتشان این است که، مردم این کشور تحت تاثیر خبررسانی‌های روسیه در شبکه‌های اجتماعی تشویق به رای دادن به ترامپ شده‌اند.

این در حالی است خود آمریکا بارها به همین نوع از "مداخله" متهم شده و کشورهای دیگر نسبت به آن واکنش نشان داده و اعتراض کرده اند. به یاد بیاورید انتخابات سال ۸۸ را که دولت ایران حتی در کیفرخواست برخی متهمان بازداشت شده آن ماجرا از نقش فیسبوک و توییتر و دیگر رسانه‌ها مثل بی‌بی‌سی فارسی و.. در تشدید اعتراضات به نتایج انتخابات اشاره کرده بود.

اینجا بحث ما مطلقا درباره درستی یا نادرستی این اتهامات یا مداخله‌ها نیست. موضوع اصلی این است که تا پیش از این، اعتراضات مشابه دیگر کشورها درباره مداخله شبکه‌های اجتماعی کاملا آمریکایی در رویدادهای سیاسی داخلی خودشان مردود و حتی مضحک شمرده می‌شد، اما حالا که خود خیاط (آمریکا) در کوزه افتاده موجی از انتشار خبر و تحلیل و حتی بازجویی و بازداشت پیرامون همین موضوع در این کشور در حال رخ دادن است.

روز گذشته خبری منتشر شد با این مضمون؛ "وکلای سه شرکت فیسبوک، توییتر و گوگل در یک کمیته سنا در واشنگتن حاضر شدند تا درباره "تلاش های روسیه" برای پخش اطلاعات نادرست در جریان انتخابات توضیح دهند. قانونگذاران آمریکایی با ذکر نگرانی درباره استفاده روسیه از شبکه های اجتماعی در جریان انتخابات ۲۰۱۶ می گویند در پی تصویب قوانین تازه برای شرکت‌های فناوری هستند."

همچنین در خبری دیگر " فیسبوک اعلام کرد کمپینی که پول آن از روسیه تامین می شد و هدفش انتشار پیام‌های تفرقه‌انگیز سیاسی و اجتماعی در این شبکه بود را شناسایی کرده است." یا در خبری دیگر " توییتر اعلام کرده است که با توجه به برآورد سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا از تلاش اسپوتنیک و آرتی ( RT) برای اخلال در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، دیگر از این دو رسانه عمده روسی تبلیغ نمی‌پذیرد." (منبع همه خبرهای ذکر شده BBC فارسی است)

یک لحظه تصور کنید اگر بر فرض مثال – که چندان هم بعید نیست - مشابه همین اتهامی که روسیه به آن متهم شده یعنی انتشار پیام‌های تفرقه‌انگیز سیاسی و اجتماعی را خود آمریکا از طریق همین شبکه‌های اجتماعی که همگی آمریکایی هستند با انتخابات‌های دیگر کشورهای جهان پیش از این انجام داده باشند یا در آینده انجام بدهند. به نظرتان در آن صورت چه اتفاقی رخ می‌دهد و واکنش رسانه هایی مانند BBC و صدای آمریکا چه خواهد بود؟

🔴فلات ایران دیگر عمق استراتژیک ما نیست🔴

◀️با شروع بحران سوریه در سال 2011 تنها کشوری که به صورت تمام عیار وارد نبرد همه جانبه ای با دشمشنان دولت بشار اسد شد ایران بود. در این 6 سال ایران هزینه های سنگینی بابت دفاع تمام قدش از پازل ارتباط دهده محور مقاومت پرداخت.

◀️ قطعا بسیاری از دوستان آگاهی دارند چه اشخاصی را در سرزمین شام از دست دادیم، اما آیا این حضور سنگین که بعد از قرن ها پای ایران را تا سواحل مدیترانه باز کرد تنها برای حفاظت از حکومت بشار اسد بود؟!

◀️ قطعا جواب این سوال خیر است؛ تهران با داشتن برنامه ای منسجم و بلند مدت دهه هاست تفکر رساندن عمق استراتژیک به مدیترانه را کلید زده است. پیش از این نیز طرحی باندپروازانه تر در دستور کار بود که بنا به دلایلی حذف شد که اخبار سوریه به دلایل خاص از افشای آن جلوگیری می کند.

◀️ بحران سوریه دقیقا زمانی آغاز شد که ایران به فکر گسترش دامنه حضور خود در منطقه برای ایزوله کردن اسرائیل بود. قطعا احرکت یکباره بحران سوریه تهران را هم غافلگیر کرد و حالا می بایست تنها حفظ حکومت اسد در دستور کار قرار می گرفت. شاید به جرات بتوان گفت بشار اسد خودش نیز در سال 2013 حکومتش را از دست رفته می دانست، صدای گلوله های مخالفین که تقریبا تمامی دمشق را در اختیار گرفته بودند گفته شده شب ها تا اتاق ریاست جمهوری سوریه نیز شنیده می شد.

◀️ گفته شده پس از درخواست کمک شخص اسد از رهبران ایران، چندین مستشار که از ذکر نام آنها خودداری می شود وارد دمشق شده و ساختن لایه های دفاعی را برای جلوگیری از سقوط کاخ ریاست جمهوری طراحی کردند. این مساله نیز تایید شده که شخص اول سپاه قدس در این جمع حضور داشته است و تمامی تحرکات نیروهای سپاه قدس زیر نظر شخص وی صورت گرفته است.

◀️پس از یک سال نبرد خونین و عدم موفقیت مسلحین آرام آرام با ورود سپاه قدس و حزب الله و منسجم تر شدن گارد ریاست جمهوری سوریه مسلحین کوچه به کوچه عقب زده شدند تا جایی که مسیر فرودگاه بین المللی دمشق و محله های اطراف کاخ ریاست جمهوری نیز پاکسازی شد. پس از آن با ورود روسیه نیز ورق کاملا برگشت و ارتش سوریه یک به یک مناطق از دست رفته را آزاد کرده است. ولی این عدم تزلزل ایران و حمایت بی وقفه ما از سوریه همین مسائلی است که در ظاهر مشاهده می شود؟ قطعا پاسخ پرسش نیز خیر است.

◀️ سوریه به عنوان متحد ایران در منطقه سنگ بنای عمق استراتژیک ما در خاورمیانه بوده و از دست رفتنش یعنی ایزوله شدن ما در فلات ایران و جنوب عراق و مناطق شیعه نشینش! شاید این جمله به راحتی دلیل اهمیت این کشور را برای همه روشن کند.ایران در کنار این مسائل دشمن به شدت مجهز و قدرتمندی چون اسرائیل دارد که باید در برنامه ای بلند مدت در مرزهای خودش ایزوله گردد،کاری که اکنون نیز در دستور کار قرار خواهد گرفت. بی شک اسرائیلی که مرزهای شمالی اش کاملا نا امن باشد جایی برای فکر کردن به دیگر مسائل ندارد!

◀️ ایران با وفاداری بی سابقه ای خود به سوریه این پیام را نیز به متحدان منطقه ایش رساند که هر کس با ایران همراه شود پایانی بر او نیست حتی اگر کشورهای منطقه و غرب علیه اش وارد نبرد شوند. در این بین کشورهای منطقه عمدتا در ابتدا وارد بازی شدند که ایران را به گوشه رینگ برده و تهران را برای همیشه از این بازی خارج کنند ولی مقامات کشور چنان زیرکانه و با حوصله خاص ایرانی سیاست خارجی را پیش بردند که نفاق در خیمه حریف ورق را به نفع ما برگرداند!

◀️ ترکیه، قطر،عربستان، امارات،مصر،اسرائیل، فرانسه و امریکا و انگلیس دقیقا یک نگاه در مورد سوریه داشتند همگی آنها خواهان سرنگونی بشار اسد بودند اما حالا با تداوم حکومت متحد ایران تمامی کشورهای مذکور به صورت چندجانبه و دو جانبه دچار اختلاف شدید شدند.

◀️ عربستان قطر در دمشق سرکوب و همین کار را قطر در ادلب با نیروهای تحت حمایت عربستان انجام داد. ترکیه و قطر نیز در ادلب در زمانی کوتاه به دلایل خاص به جان همدیگر افتادند که بعدها دلیلش گفته خواهد شد.
ترکیه و امریکا نیز که در ابتدا همکاری های تنگاتنگی با یکدیگر داشتند در پی مساله کوبانی در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. اردن نیز به دلیل اعدام خلبانش و عدم همکاری امریکا در ازادسازی وی در هلی برنی پیچیده سرخورده از بازی بیرون کشید. فرانسه نیز که به صورت سنتی سوریه را ارث پدری از زمان استعمارش بر این کشور می دانست با طرح های انگلیسی-امریکایی به مشکل خورد.


☑️حالا حریف چند پاره شده ولی محور ایران-روسیه-سوریه-عراق که به متحدین نیز مشهور شدند با همکاری تمام عیار و منظم خود تقریبا کار را در سوریه به پایان خود نزدیک کرده اند.


👁‍🗨ادامه در بخش دوم👁‍🗨



@syriankhabar

🔺دکتر صادقی فوق تخصص بیماری‌های ریوی: «خوردن شیر از خطرات ناشی از آلودگی هوا جلوگیری نمی‌کند، این یک باور غلط است و از نظر علمی کاملا رد شده است». 
www.sharghdaily.ir/News/145090
@sharghdaily

مردم منتظر نشانه‌اند: اهمیت موفقیت‌های کوچک
(محمد فاضلی)
✅ من پیش‌تر نیز نوشته‌ام که در دوران «همگرایی مشکلات» به سر می‌بریم، یعنی زمانی که مشکلات مالی دولت، بانکی مردم، محیط‌زیست، صندوق‌های بازنشستگی، آسیب‌های اجتماعی، و شماری دیگر از این گونه مسائل با هم بروز کرده‌اند. مشکلات جامعه زیادند و در این میان رخدادهای ناخوشایند نیز زیادند. رخدادهای ناخوشایندها از لغو عضویت سپنتا نیکنام در شورای شهر یزد گرفته تا پرونده‌های فساد که هر روز آشکار می‌شوند، ریزگردها که نفس شهرها را تنگ می‌کنند، انتصاباتی که به مذاق رأی‌دهندگان به دولت خوش نمی‌آیند، تا سیاست خارجی تهاجمی و غیرعقلانی دونالد ترامپ علیه ایران، همگی پیام‌های ناخرسندکننده ارسال می‌کنند.
✅ مردم اما از دامنه توقعات‌شان کاسته‌اند، انتظار معجزه ندارند و لازم نیست کسی برای آن‌ها توضیح بدهد که کشتی اقتصاد را نمی‌توان در سه چهار سال به جایگاه امنی رساند، و آرزوی بهبودهای زیاد در سیاست خارجی نیز پس از تنش‌آمیز شدن مسیر برجام، متعادل شده است.
✅ انرژی اجتماعی عظیمی که مردم وارد صحنه انتخابات کردند به‌واسطه همه این عوامل در مسیر فرسایش قرار گرفته است؛ و برخی مخالفان دولت نیز از آن‌چه پیش می‌آید خرسندند، بی‌توجه به این‌که فرسودن سرمایه اجتماعی و اعتماد مردم فقط دامن دولت را نمی‌گیرد، بلکه بسیار فراگیرتر است.
✅ سؤال مهم در چنین شرایطی می‌تواند این باشد: «حال که امید به هیچ بهبود معجزه‌آسایی نیست، چه چیز می‌تواند مردم را امیدوار سازد؟» پاسخ این پرسش اهمیتی سرنوشت‌ساز دارد. من معتقدم اکثریت مردم انتظار ندارند بهبودهای معجزه‌آسایی رخ دهد زیرا عمق مشکلات را دریافته‌اند، اما برای امیدواری منتظر نشانه‌اند.
✅ مردم منتظر چه نشانه‌هایی هستند؟ تصور می‌کنم مردم حتی منتظر نشانه‌های بزرگ و سرنوشت‌ساز نیز نیستند، زیرا به تجربه دریافته‌اند و شرایط را به گونه‌ای می‌دانند که هیچ نشانه‌ای از بهبود بزرگ در راه نیست. مردم منتظر نشانه‌هایی هستند که من آن‌ها را «موفقیت‌های کوچک» می‌نامم.
✅ «موفقیت کوچک» چیست؟ معنای این عبارت را می‌توان با مثال توضیح داد. ریشه‌کن کردن فساد در ایران، هدف مردم است و اگر روزی مردم به این باور برسند که فساد تا حد زیادی ناممکن شده، موفقیتی بزرگ و بهبودی معجزه‌آسا رخ داده است؛ اما مردم به چنین چیزی امید ندارند، لیکن موفقیت در پایان دادن به یک پرونده فساد با شفافیت و بدون آن‌که ابهامی در جامعه باقی بماند، موفقیتی کوچک است. یک پرونده در مقابل چند هزار پرونده، به لحاظ عددی کوچک است، اما به مردم نشان می‌دهد حداقل ظرفیت‌هایی در سیستم برای بهبود وجود دارد.
✅ مردم از تبعیض در به‌کارگیری نیروی انسانی و ناشایسته‌سالاری خسته شده‌اند، اما برگزاری یک آزمون استخدامی استاندارد و به‌کار گرفتن قبولی‌های آن بدون حرف و حدیث، ظرفیت سیستم برای انجام یک کار درست را نشان می‌دهد.
✅ مردم ناامیدانه نظام اداری فعلی را غیرپاسخ‌گو می‌دانند، اما پاسخ‌گو شدن شهرداری تهران در مقابل هزینه‌های ابهام‌آمیز شهرداری در دوره قبل و شفاف ساختن آن‌ها، نشانه‌ای برای مردم است که هنوز امیدوار باشند. همین گونه است انتصاب زنان و افرادی از اقوام و مذاهب بر اساس اصل شایسته‌سالاری در سمت‌های ارشد مدیریتی کشور که به اصحاب اقوام و مذاهب کشور پیام می‌دهد که می‌توان به بهبود تصمیم‌ها و روش‌ها امیدوار بود.
✅ من فکر می‌کنم مردم منتظرند تا نشانه‌های کوچک اصلاح و بهبود را ببینند، و تداوم آن‌ها را مشاهده کنند. مردم به تجربه و درک‌شان از وضعیت دریافته‌اند که نباید خبر بهبودهای بزرگ را – حتی اگر واقعی باشند – باور کنند، و نباید شعار تحقق وعده‌های بزرگ را واقعی بدانند؛ این مصیبت شرایط فقدان اعتماد است که در آن هیچ چیز باورکردنی به نظر نمی‌رسد. مردم اما آمادگی دارند نشانه‌های مثبت را خوب تفسیر کنند، حتی اگر موفقیت‌های کوچک باشند. مردم پی بهانه می‌گردند تا ناامید نشوند. این را قدر بدانیم.
✅ جست‌وجوی «موفقیت‌های کوچک» و امیدبخش می‌تواند دستورکاری برای شمار زیادی از مدیران باشد؛ بالاخص اگر «موفقیت‌های کوچک دومینویی» در دستور کار قرار گیرند، موفقیت‌هایی که کوچک‌اند، اما تأثیراتی باقی می‌گذارند که به مرور زمان دامنه آن‌ها گسترش می‌یابند و بهبودهای بیشتری برمی‌انگیزند. موفقیت‌های کوچک را جدی بگیریم و آن‌ها را به مدیران پیشنهاد کنیم.
(این متن را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.) @fazeli_mohammad

🔺بررسی شرق درباره بحران‌های زیست‌محیطی و تاثیر آن بر سلامت انسان در گفت‌وگو با کارشناسان
حفاظت از محیط‌ زیست.در حقیقت تلاش برای حفظ سلامت روحی و جسمی بشر است
www.sharghdaily.ir/News/145336
@sharhgdaiy

♦️ ضرورت تامل بیشتر در اظهار نظر درمورد حوادث عربستان

تحولات شتاب آلود عربستان و حذف رقبای قدرتمند محمدسلمان، ناظران را تقریبا به صورت متفق القول به این نتیجه رسانده است که قصد او هموار کردن راه پادشاهی است.
حذف محمدبن نایف، حذف متعب بن عبدالله فرزند محبوب امیرعبدالله که فرمانده گارد ملی بود و سه سرمایه دار صاحب شبکه های تلوزیونی و بسیاری دیگر، حکایت از جنگ قدرت آشکار در سعودی دارد.
در این بین تقریبا هیچ ناظر آگاهی معتقد نیست که بازداشت های گسترده ارتباطی با مبارزه با فساد داشته باشد.
از این رو اظهارنظر عجیب محمود صادقی، نماینده اصلاح طلب مجلس، در غبطه خوردن به مبارزه با فساد در عربستان ناشی از یک معضل مضمن در بین برخی نیروهای اصلاح طلب است.
تمرکز این دسته از اصلاح طلبان بر مشکلات داخلی کشور و غفلت از مطالعه و کسب اخبار و تحلیل درباره کشورهای منطقه و حوزه بین الملل سبب شده تا موارد متعددی از این دست اظهارات عجیب را شاهد باشیم.
مبارزه با فساد در داخل ایران اولویتی انکار ناپذیر است. اما الگو قراردادن عربستان و غبطه خوردن به کودتای محمدسلمان بر علیه رقبای سلطنتی اش چیزی جز بی راهه نیست.
ضروری ست سیاستمداران و تحلیلگران ایرانی با تامل بیشتری به حوادث منطقه نگاه کنند.

به ایران ما بپیوندید 👇
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAEIMVbqFw_oTEuTqUg

✅ از همان دیشب که صفحه نخست روزنامه #کیهان روی سایت بالا آمد. واکنش ها به تیتر یک این روزنامه آغاز شد.
http://yon.ir/cCrUq

🔹 پرسش اصلی این بود« پس تکلیف #امنیت_ملی چه می شود؟» نمونه برخی از این واکنش ها در فضای مجازی:


🔻تیتر یک روزنامه #کیهان مشخصا منطبق با کدوم منفعت و مصلحت ملیست؟

🔻هزینه این تیترها را تنها #مردم می‌پردازند. #کیهان

🔻تیتر امروز #کیهان ازمصادیق بارز اقدام علیه امنیت ملیه طوری تیترزده انگار هدف بعدیو مامشخص کردیم و تامدت‌ها دوبی هرچی بشه میفته گردن ما

🔻يكي به شريعتمداري بگه بلند بلند فكر نكنه #كيهان

🔻تیتر امروز روزنامه #کیهان به معنای واقعی کلمه ضد امنیت ملیه. ما خواهان جنگ با هیچ کشوری نیستیم.

🔻به خدا قسم از دست #شریعتمداری #کیهان به ستوه آمدیم. این تیتر اول چیست؟

🔻سخن تحریک آمیز تیر امروز روزنامه #کیهان کاملا اقدام #علیه_منافع_ملی بوده اگر اقدامی حقوقی انجام نشود کشور را با خطرات جدی مواجهه خواهد کرد.

🔻#کیهان باتیترهایی ضدامنیت ملی،هم درزمین ترامپ وسعودیها بازی میکند،هم تیشه به ریشه تعاملات دولت میزند کاسب همیشه کاسب است، چه تحریم چه جنگ...

🔻#کیهان مثل این بچه‌ها همش سر لج و لج بازی تیتر انتخاب میکنه، کی بزرگ میشید و منافع ملی را هم میبینید...

🔻#کیهان همسو با ترامپ، ايران را مسئول حمله به رياض قلمداد کرد!!!!!!!!!!

🔻تیتر #کیهان جوریه آدم فک میکنه این مثلا اپوزوسیون‌های خارجی با فوتوشاپ درستش کردن

🔻تیتر یک امروز #کیهان رو می بینم. یادم میاد مردم امروز، روزنامه آسمان،صدا و ... برا چه چیزا توقیف شدن یا تا دم اش رفتن؛از ادامه تفکر می مانم.

🔻وقتی نمی‌فهمی داری چیکار می‌کنی #کیهان
@sharghdaily

کودکان بیماری هستند که نیازمند داروهای بلااستفاده ای هستند که شما مدتهاست تو خونه نگهداری میکنید.

📍آدرس تحويل:
http://yon.ir/Voldocs
اطلاعات بيشتر
@voldocs
💟 جمعیت مردمی نذرشادی
🆔 @NazreSh

چند ماه پیش این پویش در آمریکا برای سومین بار در سطح ملی برگزار شد. آنها روزی رو به نام روز پس دادن داورهای نسخه‌ای نام‌گذاری کردند و امسال مردم ۴۵۰ تُن! داروی بلااستفاده منازلشون رو برای استفاده نیازمندان تحویل دادن.

خیلی خوبه که در کشور ما هم در تمام شهر‌ها چنین برنامه‌هایی اجرا بشه، مخصوصا از اونجاکه هر ایرانی یک داروخانه شخصی تمام عیار در منزل داره که معمولاً اغلب اقلامش قبل از مصرف کامل منقضی میشه و کمتر پیش میاد ما نسخه‌ای رو ناقص بگیریم و به داروخانه بگیم فلان دارو رو در منزل دارم.

#پیشنهادروز:

اگر تهران هستید وقت خانه‌تکانی دارو‌هاست.

@alirecommends

♦️کیهان٬ تندروی و امنیت ملی

📝احسان منصوری

⭕️ تیتر روزنامه کیهان موجی از اعتراض ها را در میان کاربران فضای مجازی موجب شده است. بسیاری معتقدند مطلب روزنامه کیهان موجب تحریک عربستان و امارت و مشروعیت بخشی به اقدامات ضد ایرانی است.

⭕️ آیا تیتر یک روزنامه٬ می تواند به این اندازه که ادعا می شود امنیت ملی ما را به خطر بیاندازد؟
باوری عام در سال های اخیر در کشور ما رواج یافته که هر تهدید و دشمنی و خطری از بیرون کشور را محصول مستقیم اقدامات داخلی می داند. چنین باوری محصول دو امر است. اول شکاف عمیق دولت و ملت در ایران و بی اعتمادی مردم به دستگاه تبلیغات حکومتی. دوم تبلیغات گسترده رسانه های فارسی زبان خارجی. ما نه فقط در خصومت امروز با عربستان٬ بلکه در ظهور داعش٬ شروع جنگ در سوریه٬ درگیری با اسرائیل٬ تحریم های هسته ای و حتی شروع جنک با عراق هم خومان را مقصر اصلی می دانیم.

⭕️ کشورها برای سیاتگذاری کلان خود تنها به منافع استراتژیک و امکانات خود و رقبایشان می نگرند. نه تنها حسین شریعتمداری مسئولیتی در کشور ما ندارد٬ بلکه عربستان هم برای دشمنی با ایران به تیتر کیهان نگاه نمی کند. عربستان در رقابت بر سر هژمونی در خاورمیانه به دنبال ضربه به ایران است. تصور اینکه تا قبل از تیتر کیهان٬ عربستان انگیزه ای برای این دشمنی نداشته دور از واقعیت است. مثلا نگاه کنیم به انواع رسانه های ضد ایرانی در غرب یا کشورهای عربی. رسانه هایی مانند العربیه و فاکس نیوز و وال استریت ژورنال و ... سرشار از مطالب ضد ایرانی٬ تشویق به حمله یه ایران یا تجزیه اش و تهدید مدام کشور ما هستند.

⭕️ آنچه سبب ساز اصلی تبلیغات علیه ایران است٬ ماشین رسانه ای عظیمی ست که از ریاض تا تل آویو و لندن و واشنگتن گسترده است. در مقابل اما ایران تنها متکی به صدا و سیما و یکی دو سازمان دولتی است که همگی سرشار از فساد و منبع رانت اند. سازمان هایی که تنها هنرشان حذف صدای بسیاری از مردم و نیروهای سیاسی ست تا جایی که شهردار تهران هم ممنوع التصویر می شود. برای رفع تهدید امنیتی و بیشینه کردن منافع ملی باید از فساد زدایی در رسانه های حکومتی و آزادی بیان در داخل کشور شروع کنیم.


ادامه مقاله در 👈 INSTANT VIEW

https://goo.gl/6N28gJ

به ایران ما بپیوندید 👇
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAEIMVbqFw_oTEuTqUg

📣 #فوری: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بازداشت سعدحریری در عربستان را تأیید کرد.
نورت گفت فردی از سفارت آمریکا توانسته حریری را ببیند و با او صحبت کند، اما نمی‌تواند وضعیت او را توضیح دهد یا بگوید کجاست!

📣 #فوری، رویترز هم گروگانگیری عربستان را تأیید کرد.
⭕️ چهار منبع مختلف به رویترز گفته‌اند که حریری به اجبار استعفا کرده و در مکانی نامعلوم نگهداری می‌شود!
حزب حریری هم خواستار آزادیش شد.
@iranmaa

*️⃣چند نکته مهم در مورد تحولات لبنان و مساله بازگشت حریری

1) سعودی‌ها فکر می‌کردند بازداشت حریری و اجبار او به استعفا باعث به هم ریختگی اوضاع داخلی لبنان خواهد شد و جریان 8 مارس از این اتفاق استقبال کرده و آتش جنگ داخلی شعله‌ور خواهد شد.

2) سعودی‌ها در مورد فشار بر لبنان امریکایی‌ها را هماهنگ کرده بودند، چون دم کدخدا را دیدند، نیازی به پیگری موضع اروپایی‌ها، به‌ویژه فرانسوی‌ها ندیدند. به همین دلیل هم رئیس‌جمهور فرانسه را به ریاض دعوت کردند او را هم شیر فهم کنند. در این مورد نکته‌ای را باید توضیح داد و آن نیز وساطت ماکرون برای آزادی حریری به درخواست خانواده وی بوده است، حتی وقتی سفیر فرانسه می‌خواهد با حریری دیدار کند، یک افسر امنیتی سعودی آنجا حضور داشته است.

3) در مقابل تلاش برای بحران‌آفرینی سعودی‌ها اما لبنانی‌ها عاقلانه و با هوشیاری با آن برخورد کردند. سیدحسن نصرالله حتی به تعریف از حریری سخن گفت و تاکید کرد که در دوره حضور او کارها روی روال انجام می‌شد.

4) بیش از همه جریان 14 مارس و به‌ویژه حزب المستقبل در این مورد آسیب دیده است. این حزب به دلیل وابستگی‌اش به عربستان به‌شدت از سوی تفکر ملی‌گرای لبنانی که در همه جریان‌ها هم حضور دارد، مورد تمسخر قرار گرفته است.

5) المستقبل حتی حاضر است برای در امان ماندن از تله‌ای که سعودی‌ها برایشان تدارک دیده‌اند، فرزند دیگر رفیق الحریری را نخست‌وزیر کنند. این یعنی فشار بی‌اندازه است. سخنان تند وزیر کشور لبنان در مورد بازداشت حریری خیلی جالب است.

6) لبنانی‌ها در نهایت به این نتیجه رسیده‌اند که عربستان جای مطمئنی برای سرمایه‌گذاری نیست. رئیس جمهور این کشور در دیداری که روز گذشته با تجار، بازرگانان و صاحبان سرمایه و تولید لبنانی داشت از آنها خواست تا دنبال بازارهای جدید باشند.

7) اما در داخل لبنان یک اتفاق دیگر هم افتاده است و آن نیز لغو بسیاری از سفرهای مقامات و مسوولان لبنانی به ریاض بود. در این مورد تقریبا یک نوع ترس واقعی به وجود آمده، چرا که همه به این فکر می‌کنند که ممکن است در آنجا مورد اهانت قرار بگیرند، مثال عینی آن، سفر رهبر مارونی‌های لبنان بود که به‌نظر لغو شده باشد.

8) در لبنان تقریبا همه یک‌دست خواستار بازگشت سعد الحریری هستند. باید منتظر سخنان امروز سیدحسن نصرالله بود. هر چند تلاش‌های خواهر حریری نیز در این مورد راه به جایی نبرده و او کاملا سرخورده شده است.

9) برای اولین بار در تاریخ است که نخست‌وزیر کشوری، توسط یک کشور دیگر بازداشت می‌شود!! این مساله به غرور لبنانی‌ها برخورده و آنها در گعده‌های خود یاد دوران سلطه عثمانی و سپس حضور قدرتمند سوری‌ها را می‌کنند.

K.J
@syriankhabar

«جنگ زیادی نرم»

دو سال پیش وقتی عده‌ای در تهران به کنسول‌گری عربستان سعودی حمله کردند٬ دولت‌مردان عربستان بلافاصله یک کمپین گستردهء همه‌جانبه برای برانگیختن واکنش‌های بین‌المللی و منزوی ساختن هر چه بیش‌تر ایران در عرصهء جهانی به‌راه انداختند. از «اتحادیه عرب» و «شورای هم‌کاری خلیج فارس» تقاضای نشست اضطراری کردند٬ از «شورای امنیت سازمان ملل» علیه ایران بیانیه گرفتند٬ روابط دیپلماتیک‌شان را با ایران به طور کامل قطع کردند٬ از کشورهای هم‌پیمان خود خواستند تا آن‌ها نیز روابط دیپلماتیک‌شان را با ایران قطع کنند٬ در نشست‌های خبری و سخن‌رانی‌های رسمی و مصاحبه‌های متعدد و حضور مستمرشان در شبکه‌های خبری٬ ایران را به عنوان کشوری «یاغی» و «ناقض قوانین بین‌المللی» و «ناقض کنوانسیون‌های بین‌المللی» و «ناقض مصونیت دفاتر دیپلماتیک» در افکار عمومی جهان معرفی کردند.

آن‌ها با بهره‌برداری از یک اتفاق ناگوار در داخل ایران - علی‌رغم این‌که خود دولت‌مردان و مسئولین سیاسی ایران رسماً آن را محکوم کرده بودند - تمام مکانیزم‌های حقوقی و رسانه‌ای بین‌المللی و همه قدرت رایزنی خود را بکار گرفتند تا هزینه‌های سیاسی عظیمی بر ایران تحمیل نمایند٬ لطمات جبران‌ناپذیری به وجههء بین‌المللی‌ آن وارد سازند و روابطش را با کشورهای همسایه مخدوش کنند.

اما تنها در یک هفته‌ای که گذشت: حاکمان عربستان سعودی در اقدامی بی‌سابقه نخست‌وزیر قانونی یک کشور مستقل را در حین سفرش به کشورشان بازداشت کردند٬ او را وادار به استعفا دادن از مقام خود و خواندن بیانیه‌ای از پیش آماده شده علیه ایران در برابر دورین‌های تلویزیون ساختند٬ سپس در نقض آشکار منشور سازمان ملل بیانیه‌ای تهدیدآمیز علیه ایران صادر نمودند٬ کشور لبنان را بدون هیچ دلیل و استدلالی به «اعلام جنگ» علیه خودشان محکوم کردند و اتباع خود را به «ترک فوری» خاک این کشور ترغیب نمودند٬ تمام مرزهای زمینی٬‌ هوایی و دریایی یمن را مسدود کردند و ملت جنگ‌زده و فقیر این کشور را با «بزرگ‌ترین قحطی جهان» مواجه ساختند و با تنش‌آفرینی‌های بی‌وفقه‌شان تمام جو منطقه را مضطرب و بی‌ثبات کردند.

اما در حال حاضر٬ علیرغم تمام این اقدامات غیرقانونی و جنون‌آمیز - که هر کدام‌شان به تنهایی می‌بایست کل جامعه بین‌المللی را برای محدود کردن و متوفق نمودن حکومت عربستان سعودی بسیج کند - اکثر رسانه‌های غربی٬ محمد بن سلمان - ولیعهد عربستان سعودی و عامل اصلی این بی‌ثباتی‌ها - را به عنوان جوانی «اصلاح‌گر» که به دنبال «مدرن‌سازی» کشورش است معرفی می‌کنند٫‌ رئیس‌جمهور آمریکا حمایت‌ علنی‌اش را از او اعلام می‌کند٬ و مقامات اروپایی مواضع او را تایید می‌کنند.

دلیل چنین وضعیتی این است که ما از اول انقلاب تا کنون خودمان را از بهر‌برداری از مکانیزم‌های بین‌المللی و رسانه‌های جمعی و ابزارهای رایزنی در جهان٬ محروم - یا به شدت محدود - کرده‌ایم و این میدان را برای رقبای خود خالی گذاشته‌ایم. جا دارد که از خودمان بپرسیم که چرا نزدیک به چهل سال بعد از انقلاب هنوز قادر نیستیم که در صورت نیاز - یا حتی در شرایط اضطراری - ساز و کارهای بین‌المللی را در جهت امنیت و ثبات کشورمان فعال کنیم٬ دولت‌های سایر کشورها را به واکنش و موضع‌گیری در حمایت از خودمان ترغبیب کنیم٬ و بر افکار عمومی جهان را در جهت منافع‌ خودمان و بر علیه دشمنان‌مان تاثیر بگذاریم؟
نویسنده: علی نصری
@AliNasriTelegram