Telegram Web Link
.
🇯🇵نظام آموزشی ژاپن چگونه به دانش‌آموزان کشورش روش زندگی کردن فردی و اجتماعی را می‌آموزد
@rraavvaann
✍️ رضا بژکول

نکته ظریف (در ژاپن دانش آموزان تا ۱۰ سالگی امتحان ندارند. آن ها تا این زمان یاد می‌گیرند که چگونه زندگی کنند. یاد می‌گیرند از حیوانات مراقبت کنند، به دیگران احترام بگذارند و طبیعت را درک کنند. آن‌ها در طول این مدت ارزش هایی چون خودکنترلی، مسئولیت و عدالت را می‌آموزند.)

چرا مدرسه‌های  ژاپن سرایدار ندارد؟
در مدارس ژاپن به عنوان بخشی از آموزش به بچه ها یاد می‌دهند که محیط اطرافشان را تمیز نگه دارند. اگر هر شخصی به نوبه خود مراقب فضایی که در آن با دیگران سهیم است باشد همیشه در محیطی هماهنگ زندگی خواهیم کرد.

این ذهنیت به بچه ها احترام و مسئولیت‌پذیری را می‌آموزد. بنابراین بچه ها خودشان را جدای از این مسئولیت نمی‌بینند و در مقوله نظافت به یکدیگر کمک می‌کنند.

دانش آموزان در مدرسه ناهار می‌خورند و بعد از غذا میز را تمیز کرده و زباله را داخل زباله دان می‌ریزند. بطری‌های شیر را برای بازیابی جمع‌آوری می‌کنند.
دانش آموزان حتی در داخل کلاس همراه با معلم نیز نهار می‌خورند. این کار باعث قوی شدن رابطه بین معلم و دانش آموز می‌شود.
هنگام نهار بچه ها وظیفه دارند از معلم پذیرایی کنند چون هیچ نیروی خدماتی در مدرسه وجود ندارد.
بعد از ناهار همه جا تمیز و پاکیزه می شود به طوری که فکرش را هم نمی کنید که قبلا در این مکان غذا خورده شده.
علاوه بر این در مدارس به بچه ها یاد می‌دهند که چگونه غذاهای ساده درست کنند.
این روش آموزش به بچه ها کمک می کند تا استقلال و مسئولیت و اخلاق کاری را بیاموزند.

فواید طولانی مدت این نوع آموزش چیست؟
آموزش نظافت به بچه ها بهترین راه برای ایجاد فرهنگی است که نظافت نیز جزء حقوق محسوب می‌شود. آن ها یاد می‌گیرند که از محیط به خوبی حفاظت کنند و با کار گروهی از کمک های یکدیگر بهره ببرند.
آن‌ها در حال تمیز کاری می‌توانند با دوستانشان هم گفتگویی داشته باشند به همین دلیل این کار برایشان کاری کسل کننده نیست.

پشت این آموزش اهداف ارزشمند دیگری هم وجود دارد. بچه ها یاد می‌گیرند که محیط زیست حفاظت کنند و هرگز این رفتار  و عادت خوب را فراموش نمی‌کنند. در واقع نظافت ابزاری است برای آموزش یک عادت.

به گفته یکی از آموزگاران ژاپنی:
مدرسه فقط آموزش کتاب ها نیست، مدرسه آموزش عضو جامعه بودن و مسئولیت پذیری به عنوان یک عضو جامعه می‌باشد.

هدف مدارس عمومی آموزش تمام جنبه های زندگی است نه تنها آموزش کتاب‌ها. آن‌ها زندگی کردن را یاد می‌گیرند. آن ها یاد می‌گیرند که در آینده کسی به نظافت آن ها نمی‌پردازد و تنها خودشان باید این کار را انجام دهند.

والدین از این داستان چه چیزی می‌آموزند؟
بچه ها به آموزش نیاز دارند. آموزش تنها راهی برای پرورش هوش آن ها نیست بلکه راهی برای انسانی مفید بودن است. انسانی که برای طبیعت و محلوقات ارزش قائل است. دوران مدرسه بهترین دوره در زندگی بچه هاست. آن ها در مدرسه مهارت ها، عادت ها و تجربیات را می‌آموزند.

ما به عنوان والدین باید به پیشرفت مدارس در جهت ساخت آینده کودکانمان کمک کنیم.
بچه‌ها نیاز دارند که احترام، مسئولیت و عدالت را بیاموزند. فقط پیشرفت هوش مهم نیست بلکه پیشرفت در انسانیت نیز مهم است.

شاید والدین دوست نداشته باشند کار کردن و نظافت کودکانشان را ببینند اما بدون شک دوست دارند که شخصیت کاملی داشته باشند.
پس خود عمل نظافت در مدرسه مهم نیست، بلکه نتایجی که از آن بدست می‌آید مهم است.
@rraavvaann
ترس از تنهاماندن ترس مهلکی است که بسیاری از مشکلاتمان از آن سرچشمه می گیرد .

@rraavvaann

برای آغـاز اصـلاح این وضعیت ، باید از بچگی یاد بگیریم که تنهامانـدن به معنی مشکل داشتن نیست ؛

تنهایی یعنی به قدر کافی صبوربودن تا پیداشدن چیزی که واقعا موردنظرمان است ( اگر واقعا این طـور شـود ) .

این کار نتیجه تصميـم ماست ، نه اینکه سـزای اشتباهاتمان باشـد . به علاوه ، تنهابودن به معنی جداافتادن از دیگران نیست ؛ این حالت مطمئن ترین راه برای ارتباط عميـق بـا دیگران و پر کردن ذهن مـان بـا ایده ها و خیالات میلیاردها نفر در سراسر جهان و تاریخ است ( وقتی در حضور کس دیگری هستیم ، مجال بررسی نظرات انسانهای دیگر را از دست می دهیم ) .

تا وقتی تنها زندگی کردن را به رسمیت نشناسیم ، هیچ وقت ارزش اجتماع را درک نمی کنیم ، علایق مان را کشف نمی کنیم یا برای ارتباطاتی که لایقشان هستیم صبر نمی کنیم

@rraavvaann
هر آدمی، چه پول‌دار و چه بی‌پول،
چه زن و چه مرد، چه پیر و چه جوان
ممکن است به بی‌شعوری مبتلا شود.
نه باهوش بودن و نه کودن بودن،
هیچ‌کدام مانع از ابتلا به این عارضه نمی‌شوند.
به عبارت دیگر،
بی‌شعوری مرضی است که می‌تواند
هر کسی را در هر زمانی،
بدون هیچ هشداری، آلوده کند.


@rraavvaann
بی‌شعورها اعتقاد دارند که : تمام آدم‌های روی کره زمین وظیفه دارند که خواسته‌های آنان را برآورده کنند. در کارهای دیگران دخالت می‌کنند. از اینکه دیگران به فکر خودشان باشند ناراحت می‌شوند. از مشکلات دیگران خوشحال می‌شوند؛ چرا که در این مواقع توجیهی برای اشتباهات خود می‌یابند.

رام‌ترین نوع بی‌شعورها، بی‌شعورهای آب‌زیرکاهند. البته منظور این نیست که این نوع بی‌شعورها کم‌خطرتر از بقیه بی‌شعورهایند، بلکه منظور این است که زیاد به چشم نمی‌آیند. بی‌شعورهای آب‌زیرکاه با مشاهده‎ی واکنش جامعه نسبت به بی‌شعورهای تمام‌عیار ترجیح می‌دهند که پشت نقابی از مهربانی و خون‌سردی پنهان شوند، اما در عین حال هم‌واره می‌دانند که چگونه این خنجر غلاف‌شده را به‌موقع بیرون بکشند و بدون اینکه هیچ‌کس تصورش را بکند، کار خودشان را بکنند.
@rraavvaann
سخت‌ترین مرحله در درمان و ترک بی‌شعوری، همان مرحله‌ی نخست است؛ یعنی پذیرفتنِ بی‌شعور بودن. هیچ‌کس دوست ندارد قبول کند که بی‌شعور است و بنابراین لحظه‌ی برداشتن نخستین گام، دردآور است. لحظه‌ای که رسیدن به آن، شهامت و اراده بالایی نیاز دارد.

یکی از خصلت‌های این بی‌شعورها این است که خود را چنان برگزیده‌ی خداوند می‌دانند که حتی هاله‌ی نورانی دور سرشان را هم می‌بینند.

بزرگ‌ترین معضل در کار کردن با بی‌شعورها، این است که محال است پا روی دم آدم‌ نگذارند. وقتی که همکار بی‌شعورتان بعضی از گزارش‌های‌تان را می‌دزدد یا به رئیس‌تان می‌گوید که احتمال دارد معتاد شده باشید، چه کار می‌توانید بکنید؟
@rraavvaann
  قواعد بی‌شعوری

بی‌شعورها عاشق شراکت‌اند
و به همین دلیل بسیاری از چیزهای‌شان را با دیگران قسمت می‌کنند.

مثلاً همیشه آماده‌اند که دیگران را در این جور چیزها شریک کنند:
بدبختی‌های‌شان، تقصیرها، تعهدات، نگاه کسالت‌بارشان به زندگی، اضطراب، نظرات‌شان، تب‌خال‌شان.

بیش‌ترین حجم نق را در دنیا بی‌شعورها تولید می‌کنند.
بی‌شعورها در موارد زیر غر می‌زنند:
وقتی که دیگران پولی به دست بیاورند؛ وقتی که خودشان پولی به دست بیاورند؛ درباره‌ی این واقعیت که باید برای امرار معاش کار کرد؛
درباره‌ی طول مدتی که بیکار شده‌اند، درباره‌ی هوا، درباره‌ی اقتصاد، به خاطر کم توجهی بچه‌های‌شان به آن‌ها؛ به خاطر پرتوقعی والدین‌شان، برای سیاست‌های جهانی،
برای این‌که چرا به نظر نمی‌آید هیچ‌کس از آنها خوشش بیاید،
از دست آدم‌هایی که مدام در حال غر زدنند.

@rraavvaann
بی‌شعورها قواعد نانوشته‌ای دارند که
بر طبق آن رفتار می‌کنند؛
تمام مشکلات را دیگران به وجود آورده‌اند.

اصلاً نیازی به ریشه‌یابی مشکلات نیست، فقط یکی را پیدا کن که تقصیر را گردنش بیندازی.
کم نیاور، تمام کاستی‌ها و خطاها را می‌توان در پشت نقابی از وقاحت و گستاخی پنهان کرد.
اگر از قانونی خسته شدی، مطابق نیازت یکی دیگر بساز، اما به محض آن‌که به خواسته‌ات رسیدی آن را هم نقض کن!
@rraavvaann

بهترین راه برای سرو کار داشتن با بی‌شعور تمام عیار آن است که تا حد امکان با آن ها سرو کار نداشت!

اصلاً به فکر این‌که این بی‌شعورها تحلیل بروند و پیر شوند نباشید،
به نظر می‌رسد که رویین‌تن‌اند.

@rraavvaann

آدم‌هایی که درباره‌شان گفته می‌شود:
«خدا آن‌ها را نمی‌خواهد و شیطان هم می‌ترسد که زیاد بهشان نزدیک شود»
و بنابراین ما گیرشان افتاده‌ایم.

@rraavvaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
@rraavvaann
در این دوران_مدرن، علیرغم همه ویژگیهای مثبت و #انگیزاننده های رو به جلوش، متاسفانه #فردگرایی بر هر #مای_جمعی اولویت داده شده به گونه ای که هر اتفاقی باید به سود فرد تمام شود
و در هر جمعی هم که باشیم،
از خانواده گرفته تا حتی جمعهای دوستی و کاری، این معیار فرد محوری نباید دچار کمترین خلل شود!!!

و اینجاست که می بینیم #اخلاق_جمعی نیز رو به نابودی و فنا رفته و کم کم چیزی بنام #فداکاری، گذشت، بخشش و .. هم در حال فراموشی است.

و همین باعث انواع #ناکامیها و نتیجتأ افسردگی ها و مشکلات روانی فرد فرد جامعه شده است.
@rraavvaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بهترین چیزی که امروز میتونید ببینید

@rraavvaann
“قرار بود باسواد شویم...”

یک عمر صبح زود بیدار شدیم و لباس فرم پوشیدیم. صبحانه خورده و نخورده، خواب و بیدار، خوشحال و ناراحت، با ذوق یا به زور، راه افتادیم به سمت مدرسه...

قرار بود باسواد شویم...

روی نیمکت نشستیم، صدای حرکت گچ روی تخته‌ی سبزرنگی که می‌گفتند سیاه است را شنیدیم، با زنگ تفریح نفس راحت کشیدیم و زنگ آخر که می‌خورد مثل پرنده که در قفسش باز می‌شود از خوشحالی پرواز کردیم...
@rraavvaann
قرار بود باسواد شویم...

بند دوم انگشت اشاره‌مان را زیر فشار قلم له کردیم و مشق نوشتیم،‌ به ما دیکته گفتند تا درست بنویسیم... گفتند از روی غلط‌هایت بنویس تا یاد بگیری، ما نوشتیم و یاد گرفتیم...

قرار بود باسواد شویم...

از شعر، از گذشته‌های دور، از مناطق حاصلخیز، از جامعه، از فیثاغورث، از قانون جاذبه، از جدول مندلیف گفتند، تا ما همه‌چیز را یاد بگیریم...
استرس و نگرانی... شب‌بیداری و تارک دنیا شدن. کنکور شوخی نداشت، باید دانشجو می‌شدیم.

قرار بود باسواد شویم...

دانشگاه، جزوه، کتاب، امتحان و نمره... تمام شد. تبریک حالا ما دیگر باسواد شدیم.
فقط می‌خواهم چند سوال بپرسم...

ما چقدر سواد رفتار اجتماعی داریم؟
ما چقدر سواد فرهنگی داریم؟
ما چقدر سواد رابطه داریم؟
ما چقدر سواد دوست داشتن داریم؟
ما چقدر سواد انسانیت داریم؟
ما چقدر سواد زندگی داریم؟

قرار بود باسواد شویم...
🌹

@rraavvaann
اگر کل کتاب های روانشناسی رو بخونید به این 30 نکته می‌رسید :

1. روز تولد افراد مهم زندگیت را به‌ خاطر داشته باش.
2. حداقل سالی یکبار طلوع آفتاب رو تماشا‌ کن.
3. برای فردات برنامه‌ریزی کن
4. وقت شناس باش
5. بدان در چه‌وقت باید سکوت کنی.
6. زیر دوش آب برای خودت آواز بخون
7. از حدی‌ که لازم است، مهربان تر باش
8. برای هر مناسبت کوچیک جشن بگیر.
9. متواضع و فروتن باش
10. همیشه در حال آموختن باش.
11. آنچه میدانی به دیگران بیاموز
12. روز تولدت یک درخت بکار
13. دوستان جدید پیدا‌ کن اما دوستان قدیمی را از یاد نبر
14. به دیگران متکی نباش
15. رازدار باش
‏16. فرصت لذت بردن از خوشی‌هایت را به بعد موکول نکن
17. اشتباه‌هات رو بپذیر
18. شجاع باش، حتی اگر نیستی، وانمود کن که هستی؛
هیچ‌کس نمیتواند تفاوت این دو را تشخیص دهد!
19. به بچه هایت بگو که آن‌ها فوق‌العاده‌اند.
20. سحرخیز باش.
21. وقتی عصبانی هستی سراغ کاری نرو.
‏22. بهترین دوستِ همسرت باش
23. تا وقتی شغلی پیدا نکردی، شغل فعلیت رو از دست نده
24. برای‌ تمام موجودات زنده ارزش قائل باش
25. شکست رو بپذیر
26. هرگز به کسی نگو خسته و افسرده به‌نظر میاد
‏27. به قولت وفادار باش
28. زندگی رو سخت نگیر.
29. انتظار نداشته باش که پول برات خوشبختی بیاره
30. خودت رو دست کم نگیر

کانال ما در تلگرام: علوم تربیتی
👇🏻👇🏻

@rraavvaann

♡◇♡◇♡◇♡◇♡◇♡

گروه ما در تلگرام:زندگی ایده آل
👇🏻👇🏻

@zendegiideaall

♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤

♻️ آیدی خانم برهانی
کارشناس علوم تربیتی و مدیر کانال جهت مشاوره و حل مشکلات زناشویی ، خانوادگی، ازدواج، تربیت کودک، نوجوان و جوان :
👇👇👇
@rrborhani



‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌
احتمالا افسردگی پنهان رو تجربه می‌کنی اگر :

- کمالگرا هستی یا انتظار بهترین‌ها رو از خودت داری. مدام تلاش می‌کنی کامل و بی‌عیب و نقص باشی.
- صدای نکوهشگر درونت مدام ازت عیب جویی می‌کنه، قضاوتت می‌کنه، سرزنشت می‌کنه و بهت احساس شرم میده.
- بلد نیستی نه بگی خودتو نسبت به همه چیز و همه‌کس مسئول می‌دونی.
- احساساتت رو ابراز نمی‌کنی چون باور داری ابراز احساسات نشانه‌ی ضعفه. به خاطر اینکه احساساتت رو انکار یا سرکوب می‌کنی، واقع بین و منطقی به نظر می‌رسی.
- هیچ وقت نمی‌تونی با خیال راحت استراحت کنی، همه انرژی و تمرکزت رو روی کارها می‌ذاری و ارزشت رو وابسته به انجام وظایفت می‌دونی؛ باور نداری که فقط چون وجود داری، ارزشمندی.
- هر آسیب و رنجی که در گذشته تجربه کرده یا الان داری تجربه می‌کنی رو ناچیز می‌دونی و با خود شفقتی غریبه‌ای.
- باور داری که اگر به نیازها و خواسته‌های خودت اهمیت بدی خودخواهی!

دنیای امروز از ما می‌خواد که هر روز موفق تر، زیباتر و قوی‌تر باشیم، و این باعث میشه خیلیامون فشار درونی زیادی رو تحمل کنیم. فشاری که خیلی وقت‌ها کوچیک و بی‌اهمیت می‌شماریم اما به مرور باعث میشه خودمون رو ارزشمند و دوست داشتنی ندونیم. لازمه که جایی به خودمون برگردیم، خودمون رو بپذیریم و خودِ آسیب پذیرمون رو بغل کنیم.

کانال ما در تلگرام: علوم تربیتی
👇🏻👇🏻

@rraavvaann

♡◇♡◇♡◇♡◇♡◇♡

گروه ما در تلگرام:زندگی ایده آل
👇🏻👇🏻

@zendegiideaall

♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤

♻️ آیدی خانم برهانی
کارشناس علوم تربیتی و مدیر کانال جهت مشاوره و حل مشکلات زناشویی ، خانوادگی، ازدواج، تربیت کودک، نوجوان و جوان :
👇👇👇
@rrborhani
بغل نمی‌کنیم و خوبیم، بغل نمی‌شویم و زنده مانده‌ایم،
زنده مانده‌ایم بدون بوسه، بدون آغوش، بدون عشق...
زنده مانده‌ایم پشت میله‌های سرد یک حصار نامرئی، حصاری به منزله‌ی یک طاعون، طاعونی که مانند یک پیچک زرد، گلوی دنیا را فشرده و دست بر نمی‌دارد.
@rraavvaann

کمتر می‌خندیم، کمتر ذوق می‌کنیم، کمتر خیال می‌بافیم و بیشتر منطقی شده‌ایم.
کافه‌ها ترسناک شده‌اند، خیابان‌ها، کوچه‌ها، رابطه‌ها و آدم‌ها؛ ترسناک شده‌اند.
پنهان شده‌ایم پشت نقاب ماسک‌ها و عینک‌ها و هیچ‌کس نمی‌فهمد که غمگینیم یا شاد، هیچ‌کس نمی‌فهمد که بغض داریم یا شوق، هیچ‌کس نمی‌فهمد که حالمان خوب نیست...
پنهان شده‌ایم پشت یک درد مشترک، یک طاعون فراگیر، یک هیولای کوچک و ناشناخته...
پنهان شده‌ایم و فاصله می‌گیریم از جهان، از آدم‌ها، از دوست داشتن و از دوست داشته شدن، ولی خوبیم...

ما عادت کرده‌ایم طاقت بیاوریم، ما عادت کرده‌ایم زندگی کنیم، ما عادت کرده‌ایم اگر خورشید هم بمیرد، بگوییم چیز مهمی نیست...
مثلاً همین حالا که حال همه‌مان مثل دیروز و یک ماه و یک سال قبل، خوب است، حتی پشت خفقان ماسک‌ها، حتی وقتی که چشم‌هامان نمی‌خندد، حتی وقتی عزیزانمان را بغل نمی‌کنیم، نمی‌بوسیم، نمی‌بینیم.
ما یکه و تنها پشت نقاب ماسک‌هامان پناه گرفته و در حصار فاصله‌های ناگزیری که هست، همچنان نفس می‌کشیم و خوبیم...

@rraavvaann
آدم واقعی...
آدم واقعی را باید پیدا کرد.
آدمی که سوادش به مدرکش نباشد،
زیباییش به چشم و ابرویش نباشد،
دلبریش به قد و قامتش نباشد.

آدمی که زخم‌هایش را پنهان نکند.
آدمی که وقتی روبه‌رویت نشست،
جوری چشمهایش را ریز کند انگار دارد به
مهمترین جملات زندگیش گوش می‌دهد.
آدمی که وقتی به حرف زدن می‌افتد، یا چشمهایش پر از اشک بشود، یا بزند زیر خنده.
آدمی که مهربانیش در قفس کلماتش
گرفتار نباشد، آدمی که دلخوریهایش
از راه دور معلوم باشد.

آدمی که موقع دروغ گفتن لکنت زبان بگیرد.
آدمی که نگاه ناپاک نداشته باشد.
آدمی که حرف مردم را نشنود،
تکرار نکند، برایش مهم نباشد.
آدمی که از رسوایی نترسد، رسوایی
را نفهمد، رسوایی برایش مهم نباشد.
آدمی که نقاب را نشناسد، آدمی که نقاب
نداشته باشد. آدمی که دلش شیشه‌ای باشد.

آدمی که واقعی باشد..

💫💫

@rraavvaann
نه نگو! قدم‌های بعدی‌ت را به هیچکس نگو!!! برو، بجنگ، بیفت، زخمی شو، بلند شو و دوباره ادامه بده.
نیازی به روایت و توضیح نیست!
به مقصد که رسیدی، خودشان خواهند دید و مهم نیست که کسی به رنج‌های عظیمِ کشیده‌ات حتی فکر هم نخواهد کرد و همه نتیجه را خواهند دید و کسی نخواهد گفت: «می‌دانم چقدر سخت بوده و چقدر برایت گران تمام شده.» کسی نخواهد گفت: «دمت گرم که جا نزدی و به هر زحمتی خودت را تا مقصد رساندی.»
کسی نخواهد فهمید و کسی نخواهد گفت و هیچ اهمیتی ندارد!
بلند شو و از شکست و رنج و آسیب نترس!
قایقی که امنیت می‌خواهد، باید در ساحل بماند و در سکون بپوسد و در دل انفعال، تمام شود. تویی که ماجراجویی و به دنبال ساحلی بلندتر و مکانی دنج‌تر می‌گردی، باید دل به دریا بزنی و جسور باشی و از هیچ چیز نترسی.


💫💫

@rraavvaann
‍ حرف دیگران به روایت تصویر...

چه اسارت بی افتخاری است
در بند حرف این و آن بودن!

@rraavvaann
حالم را خوب می کنند کارمندانی که حوصله دارند و لیست مدارک و مراحل کارها را یک ریز پشت سر هم بلغور نمی کنند، صاف و پوست کنده حالیت می کنند باید چکار کنی...

_خوشم می آید از آقا و خانم دکترهایی که موقع ورود مریض زیرچشمی به او نگاه نمی اندازند. خوش و بش می کنند و صمیمانه از دردش می پرسند...

_لذت میبرم از فروشنده ای که چیزی از وی نمیخری ولی با خوشرویی تا دم در بدرقه ات میکند..

_خوش خلقم می کنند راننده هایی که می ایستند و دست تکان می دهند تا تو از خیابان رد شوی...

_با نشاطم می کنند آدم هایی که از شغل شان راضی اند و کارشان را مزخرف ترین شغل دنیا نمی دانند...

_هیجان زده ام می کنند آدم هایی که برایت کاری می کنند، بی آنکه از آنها خواسته باشی...

_حس خوبی دارم وقتی رفیقی که کمتر همدیگر را می بینیم، راهش را دور می کند تا بیشتر با هم باشیم...

_خوشم می آید از رفیق شفیقی که زنگ میزند و می گوید "برنامه محبوبت شروع شده" و سریع قطع می کند...
@rraavvaann

_خوشم می آید از مسافرانی که در صندلی عقب تاکسی یه وری لم نمی دهند...

_هنوز هیجان زده ام می کنند رفقایی که اول صبح اس ام اس میزنند "سلام خوبی؟"

_خوشم می آید از آدم های خوش ذوقی که وقتی یک لباس نو می خرند، فردا صبح تن شان می کنند...
احترام میگذارم به غریبه هایی که در آسانسور را باز نگه می دارند تا تو برسی...

_خوشم می آید از آدم هایی که برای زندگی خوب .هنرمندند...
وقتی حالت خوب باشه می تونی آدم بهتری بشی...

میدانید چه چیزی حال آدم را در یک جامعه خوب میکند؟
بلی ،
سواد اجتماعی بالای مردمان آن جامعه.
بیایید به هم قول دهیم برای اینکه حال همه ایرانیان خوب شود، در ارتقاء سواد اجتماعی مردم کشور عزیزمان از دل و جان مایه بگذاریم و این کار نیک را شروع كنيم...

💫💫
🔽🔽
@rraavvaann
ما آمده ایم به این دنیا که خوب زندگی کنیم، ما نیامده ایم که دیگران را راضی نگه داریم .
ما باید با ملاک ها برخورد کنیم، نه با آدمها !

@rraavvaann

ما قرار است که نیرویمان صرف رشد و تکامل اخلاقی ، انسانی ، علمی و هنریمان شود. قرار نیست که این نیرو صرف تحت تاثیر قرار دادن دیگران شود.
تجربه نشان داده است که ۹۸ درصد افکار مردم در ۹۸ درصد موارد کوچکترین تاثیری در زندگی ما ندارد و این ما هستیم که از این نظر چون چاقویی برای ضربه زدن به خود استفاده میکنیم .

فردی که نظر دیگران برایش مهم است، آنچنان در کودکی آسیب دیده و تحت تاثیر پدر و مادری بوده که همواره توجه او را به بیرون جلب کرده اند که چون چشم شده که همه را میبیند جز خودش را ! در واقع این فرد در سن ۲ تا ۴ سالگی متوقف شده که تصور میکند همه در حال دیدن او هستند .
ما در دنیایی هستیم که قرار است بر اساس اصولی درست زندگی کنیم ، در این درست زندگی کردن نیازی نیست که رضایت همگان را جلب کنیم ، بلکه ملاک واقعی ما ، واقعیت، مسوولیت و اخلاق است .



💫💫

🔽🔽
@rraavvaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یادمون باشه خیلی چیزها توی زندگی دو طرفه هست......

@rraavvaann
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
قبل از اینکه به ترک کردن یه زنِ خوب فکر کنی این ویدئو رو تا آخر ببین.....

@rraavvaann
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اگه در بچگی توی خانواده ای بزرگ شدید که ....

@rraavvaann
2024/09/29 17:27:06
Back to Top
HTML Embed Code: