▫️ نمونه تکنیک ذهن‌آگاهی برای رهاسازی کنترل ذهنی:

- شناسایی حساسیت‌ها و محرک‌های خود.

اولین قدم برای رهاسازی کنترل ذهنی این است که بفهمید چه چیزهایی شما را تحریک کرده تا همه‌چیز را کنترل کنید؟

واکنش آزاردهنده همکاران شما در گذشته باعث شده این‌قدر روی کارتان حساس باشید؟ موفقیت دوست شما در زندگی شخصی باعث شده زندگی شما زیر سوال برود و شما تلاش کنید در آینده زودتر به جایگاه او برسید؟ آیا برخی حساسیت‌ های همسر یا خانواده همسر به رفتارتان یا صحبت‌تان باعث شده این‌قدر نکته‌سنج باشید و به خودتان فشار بیاورید؟

وقتی محرک‌ها و حساسیت‌های خود را شناسایی کردید؛ حالا می‌توانید روش‌هایی طراحی کنید تا ذهن شما آن‌ها را دور زده یا فراموش کند. در هنگامی که تحت تاثیر این محرک‌ها قرار گرفتید؛ یک نفس عمیق بکشید و به خود یادآوری کنید نیازی به این همه فشار، استرس و کنترل امور نیست!

نیل به خویشتن خود، به تنهایی «راه‌حل» مشکل نیست، بلکه فقط راه تازه‌ای است که در آن ژرفا، اوج، وسعت و میدان دید بیشتری برای تجربه احساسات فرد به وجود می‌آید. فرد بیش از پیش به احساسی از بی‌همتایی دست می‌یابد، و در نتیجه بیشتر از گذشته احساس تنهایی می‌کند. اما در این حال او چنان به واقعیت وجود خویشتن دست یافته است که روابطش با دیگران کیفیت ساختگی خود را از دست می‌دهد؛ عمیق‌تر و قانع‌تر می‌شود و در هرگونه ارتباطی که با فرد دیگری برقرار می‌کند، به جوهر واقعی ارتباط دست می‌یابد.

کارل راجرز
از کتاب هنر انسان شدن
ترجمه مهین میلانی

شناخت از دیگران آشکار می‌سازد که شناخت دیگران چقدر کم می‌تواند مفید واقع شود، و به‌واقع، دیگران چقدر ما را مضطرب می‌سازند. این امر احتمالا با این واقعیت تصدیق می‌شود که وقتی دو نفر عاشق هم می‌شوند، می‌خواهند یکدیگر را بشناسند، و در مورد یکدیگر بیشتر بدانند؛ گویی در این شور آتشین با یکدیگر حرف می‌زنند که به شناختی عمیق و صمیمانه برسند. هنگامی که نوبت به عشق و عاشقی برسد، شناخت کاری از پیش نمی‌برد؛ وقتی نوبت به عشق و عاشقی برسد، عیان می‌گردد که فرد میل می‌ورزد، اما هیچ نمی‌داند که به چه/که دارد میل می‌ورزد.

آدام فیلیپس
از کتاب حسرت در ستایش زندگی نازیسته
ترجمه میثم سامان‌پور

Lauritz Andersen Ring, Mrs. Sigrid Ring by a Stone Baluster, 1912

#تلنگر

باورهای غلط در ارتباطات بين زوجین"

اگر شما در رابطه با همسرتان ، مشکلی داشته یا دارید، احتمالا توصیه های زیادی به شما شده است.
این طور به نظر می رسد که هر فردی که ازدواج کرده است و یا افرادی را می شناسد که ازدواج خوبی داشته است، رمز و راز یک عشق بی انتها در ازدواج را، می داند.
من (جان گاتمن) پس از سال ها تحقیق و پژوهش، همانطور که در کتاب هفت اصل برای ساخت ازدواج گفته ام، به این نتیجه رسیدم که باورهای غلط بسیاری در مورد ازدواج وجود دارد که نه تنها مخرب است، بلکه بالقوه توانایی از بین بردن رابطه را دارد.
این باورها خیلی خطرناک هستند چون باعث می شوند زوج ها مسیر اشتباهی را انتخاب کنند و یا به سبکی با یکدیگر برخورد نمایند که امیدی به بهبود رابطه وجود ندارد.واین فرضیه که رابطه را میتوان با افزايش حساسيت بین فردی (توجه) بهبود بخشید نیز غلط است.

▪️تعدادی از اين افسانه های غلط عبارتند از :

⚠️"ازدواج فقط یک کاغذ و قرارداد رسمی است ".
مزایای جسمانی و روانی ازدواج بیشمار است. بعد از ۵۰ سال تحقیقات جامعه شناختی در کشورهای توسعه یافته ثابت شده است که بهترین منبع سلامتی، ثروت ، طول عمر و آرامش خاطر کودکان ، از ازدواج رضایتمند و سالم ناشی می شود.

⚠️“تنها زندگی کردن با روابط موقت، همانند زندگی متاهلی است."
دوباره تحقیقات جامعه شناختی نشان داده است که در همه جای کره زمین، افرادی که تنها زندگی میکنند، زودتر می میرند، کمتر سالم تر هستند، کمتر ثروتمندترند و بهبودی از بیماری ها برایشان کندتر است، به نسبت افرادی که ازدواج کرده اند.
این امر خصوصا برای مردان صادق است که در مقایسه با زنان از حمایت های اجتماعی ضعیف تری برخوردارند. زمانی که مردان در یک رابطه متعهدانه هستند، حمایت های اجتماعی خود را افزایش میدهند.

⚠️" تعارض در رابطه زناشویی، نشانه آن است که در یک رابطه بد و مخرب قرارگرفته اند."
تعارض در همه روابط وجود دارد و غیرقابل اجتناب است. علاوه بر این، تعارض به ما کمک می کند تا آگاهی خود را نسبت به شریک زندگیمان افزایش دهیم. تعارض معمولا از تلاش برای ایجاد رابطه از دست رفته شکل می گیرد، مخصوصا زمانی که یکی از زوجین تلاش می کند تا به لحاظ عاطفی به دیگری نزدیکتر شود. همچنین تعارضات از تفاوت انتظارات زوجین از یکدیگر شکل میگیرد که ارزش دارد در موردشان صحبت شود.

👤جان گاتمن

آیا خویشتن خود بودن مستلزم بد بودن است؟

یکی از رایج‌ترین واکنش‌هایی که نسبت به این شیوه زندگی ابراز می‌شود، این است که خویشتن واقعی خود بودن، عبارت از بد بودن، شریر بودن، بی‌بند و بار بردن و مخرب بودن دانسته می‌شود.

چنان که گویی هیولایی را از بند رها کرده باشیم. این دیدگاه کاملا برای من شناخته شده است. زیرا هم مراجعانم بر این عقیده‌اند که:

«اگر جرات کنم و بگذارم احساساتی که تاکنون در درونم مهارشان کرده بودم، جاری شوند، و یا به هر تقدیر اگر قرار باشد با این احساسات زندگی کنم، بی‌تردید فاجعه‌ای به بار خواهد آمد.»

این نگرش، نگرش ابراز شده و یا ابراز نشده تقریبا هر مراجعی است که درصدد تجربه جنبه‌های ناشناخته خویشتن خویش است. اما هیچ یک از دوره های تجارب او در طی مدت درمان این نگرانی‌ها را موجه نمی‌دارد.

او به تدریج پی می‌برد که وقتی واقعا خشمگین است، می‌تواند خشم خود را صادقانه ابراز کند، و این خشم موجه و آشکار هرگز مخرب و درهم کوبنده نیست.

نیز درمی‌یابد که می‌تواند عبارت از ترس خود باشد و آن را صمیمانه آشکار سازد، و این واکنش نیز اگر آگاهانه ابراز شود، او را ناتوان نمی‌کند. پی می‌برد که می‌تواند به حال خود دل بسوزاند و این کار لزوما «بد» نیست.

فرد، با توسل به چنین شیوه‌ای، می‌تواند احساسات جنسی یا تمایلات رافت‌طلبانه و با احساسات «خصومت آمیز» خود را احساس کند و با آنها زندگی کند و اطمینان داشته باشد که دنیا زیر و رو نخواهد شد.

دلیل این امر آن است که فرد هرچه بیشتر به این احساسات مجال بروز و ظهور دهد. آنها مکان مناسب‌تری در عرصه هماهنگ تمامی احساساتش خواهند یافت؛

به این معنا که او درمی‌یابد که در وجود او احساسات متفاوتی وجود دارند که اگر با هم درآمیزند و ترکیب شوند، ارگانیزم او را از تعادل بیشتری برخوردار خواهند کرد.

کارل راجرز
از کتاب هنر انسان شدن
ترجمه مهین میلانی

یکی از تجربه‌های دردناک زندگی این است که فرد دلبسته‌ی آدم‌های خاکستری شود. آدم‌های خاکستری همیشه تو را در وضعیت تعلیق نگه می‌دارند: نه به تو دل می‌دهند و نه می‌گذارند که از آن‌ها دل بکنی. تو را در میانه‌ی زمین و هوا معلق می‌خواهند. تا وقتی که تو را دل‌داده خود می‌یابند با تو سرد و با فاصله‌اند و تا احساس می‌کنند که از آن‌ها دل می‌کنی با تو گرم و نزدیک می‌شوند- اما فقط تا آنجا که بدانند رشته را نمی‌گسلی و از چنگ‌شان نمی‌گریزی. به تو دل نمی‌دهند اما مانع دل کندنت می‌شوند.

بعضی از این آدم‌های خاکستری، خودشان بلاتکلیف و معلق‌اند، یعنی تکلیف خودشان را با خودشان نمی‌دانند، و این سردرگمی و پادرهوایی را در روابط عاطفی‌شان با تو باز می‌تابانند. گاهی هم دچار نوعی بیماری روانی‌اند، ملغمه‌ی آشفته‌ای از عدم اعتماد به نفس و اعتماد به نفس مفرط. یعنی چندان اعتماد به نفس دارند که تو را مفتون خود کنند، اما چندان به خود بی‌اعتمادند که به محبت‌ات پاسخ درخور بدهند.

تو را در فضای خاکستری رابطه معلق نگه می‌دارند تا شهد عشقی را که نثارشان می‌کنی بمکند، اما چیزی از جان‌شان برایت مایه نگذارند. آدم‌های خاکستری خواسته یا ناخواسته تمام خون عاطفه‌ات را می‌نوشند اما بر مرده‌ات فاتحه هم نمی‌خوانند. لحظه‌های تلخ زندگی‌شان را با تو تقسیم می‌کنند، اما خوشی‌های‌شان را با دیگران شریک می‌شوند. با جذابیت‌های‌شان آرام آرام به دورت تار می‌تنند، و تا به خود می‌آیی خود را گرفتار دام‌شان می‌یابی. ته دل می‌دانی که شهدت را می‌نوشند و تفاله‌ات را تف می‌کنند، اما برای بی‌مهری‌هایشان مدام بهانه می‌تراشی.

می‌دانی که وضعیت هرگز بهتر نمی‌شود، اما مدام برای آن‌ها عذر و برای خودت امیدهای واهی می‌تراشی. آنقدر می‌مانی تا بپوسی. عشق آدم را آسیب‌پذیر می‌کند، و آدم‌های خاکستری دقیقا از همان نقطه آسیب‌پذیر است که دست‌شان را تا آرنج در قلبت فرو می‌کنند. این رابطه‌ها عشق نیست، بیماری است- نوعی اعتیاد ویرانگر است. اگر کسی در این دام بلا افتاد باید هوار بزند و از دیگران برای نجات جان‌اش کمک بخواهد. هرچه بیشتر در این دام بمانی، گرفتارتر می‌شوی. از آدم‌های خاکستری باید مثل طاعون گریخت.

#دکتر_آرش_نراقی

فرصت رو از دست ندید و ثبت نام کنید👍

مهم ترین كليد در جذابیت

*غالباً افراد به اشتباه برای این که جذاب تر شوند، بیشتر شلوغ می کنند و با صحبت کردن زیاد و بی جا، به بی راه می روند.
*سکوت، یک تأثیر ذهنی و روانی بسیار قوی می گذارد.
*در سکوت، فرد پیرامون خود خلاء ایجاد می کند و هر خلائی، جذب را سبب می شود.
*آنها که بیشتر صحبت می کنند و کمتر می شنوند، از جذابیت خود می کاهند.
*حال آن که سکوت و گوش دادن بیشتر، به واقع شما را عاقل تر و قابل اطمینان تر معرفی می کند و این زمینه ای مساعد برای صمیمیت و جذابیت بیشتر است.

عضو شدید بردارم؟