Forwarded from رستاخیز سیمرغ
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
I am coming home
دارم میام خانه به همه دنیا بگید
موزیک بسیار زیبای هست که امیدوارم معنیش را متوجه بشوید
یا حتی متوجه شوید که چرا این موزیک را پخش کردم
تقدیم به یاران
سیاوش #سیاوش_امانیه
دارم میام خانه به همه دنیا بگید
موزیک بسیار زیبای هست که امیدوارم معنیش را متوجه بشوید
یا حتی متوجه شوید که چرا این موزیک را پخش کردم
تقدیم به یاران
سیاوش #سیاوش_امانیه
Forwarded from Reza Pahlavi - Official TG
جمهوری اسلامی، رژیمی بحرانزا و بحرانزی است. ۴۵ سال است که این رژیم ضدایرانی، جنگ و بحران و تحریم را به ملت ایران تحمیل کرده است. در شرایطی که احتمال حمله جمهوری اسلامی و تروریستهای نیابتیش به خاک اسرائیل میرود، به رهبر رژیم هشدار میدهم که دست از حماقت بردارد و با سیاستهای توسعهطلبانه و البته خیانتکارانهاش، ایران را به ورطه جنگ نکشاند. خامنهای و رژیم تحت امرش، ایران را به کشوری عقبمانده و منزوی بدل کردهاند، و با درگیر کردن ملت و مملکت در جنگی دیگر، تنها بر مصیبتهای ایرانیان میافزایند.
جنگ خامنهای، جنگ ایران و ملت ایران نیست. باور دارم که بخش بزرگی از نیروهای نظامی کشور و خانوادههایشان نیز با ورود به چنین جنگی مخالفند. از نیروهای نظامی و امنیتی که به ایران وفادارند و نه به جمهوری ضدایرانی، میخواهم که در برابر جنون آخرالزمانی خامنهای و پاسدارانش بایستند. امروز وظیفه هر ایرانی وطنپرستی است که مخالفت آشکار خود را با جنگطلبی خامنهای اعلام کند. امروز زمان همبستگی ملی برای نجات میهن است.
While the people of Iran, inspired by our history, seek peaceful coexistence with all nations, the Islamic regime that has taken our nation hostage for 45 years seeks destructive chaos.
Ali Khamenei is trying to start a war to save his failing regime. But this is not a war that our nation wants. Iranians have made it clear: the criminal mafia occupying Iran does not represent our nation, our values, or our aspirations.
The path to lasting peace and security in the Middle East is to support the people of Iran who are fighting to reclaim our country and our rightful place in the world. I call on our friends in the region and Western powers to embrace this, lasting solution for our region and to empower the Iranian people, their allies for peace.
@OfficialRezaPahlavi
جنگ خامنهای، جنگ ایران و ملت ایران نیست. باور دارم که بخش بزرگی از نیروهای نظامی کشور و خانوادههایشان نیز با ورود به چنین جنگی مخالفند. از نیروهای نظامی و امنیتی که به ایران وفادارند و نه به جمهوری ضدایرانی، میخواهم که در برابر جنون آخرالزمانی خامنهای و پاسدارانش بایستند. امروز وظیفه هر ایرانی وطنپرستی است که مخالفت آشکار خود را با جنگطلبی خامنهای اعلام کند. امروز زمان همبستگی ملی برای نجات میهن است.
While the people of Iran, inspired by our history, seek peaceful coexistence with all nations, the Islamic regime that has taken our nation hostage for 45 years seeks destructive chaos.
Ali Khamenei is trying to start a war to save his failing regime. But this is not a war that our nation wants. Iranians have made it clear: the criminal mafia occupying Iran does not represent our nation, our values, or our aspirations.
The path to lasting peace and security in the Middle East is to support the people of Iran who are fighting to reclaim our country and our rightful place in the world. I call on our friends in the region and Western powers to embrace this, lasting solution for our region and to empower the Iranian people, their allies for peace.
@OfficialRezaPahlavi
Forwarded from [هشدار نامه]
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚠️🚨در راستای اجرایی شدن سناریوی اسرائیل بزرگ و بازسازی معبد سلیمان و تخریب کامل مسجدالاقصی، سازمان تروریستی سپاه پاسداران رژیم اهریمنی کلیپی تهدید آمیز از یکی از پایگاه های موشکی خود منتشر کرد؛ تا به بازی موش و گربه بازی نبرد با اسرائیل دامن زده و افکار عمومی را در این شرایط حساس همچنان در انحراف و انزوا از حقیقت محض نگهدارد...!!
غافل از آنکه، این دستهای سیاه پشت پرده مدتهاست برای اهل فن رو شده و پروژه نابودی کامل #ایران و روانه شدنش به عصر حجر بوسیله رژیم اسرائیل و رژیم اهریمنی ملاهای ایرانستیز، دو بازی اصلی ایلومناتی در حال اجرایی شدن است؛ آنهم در سکوت و بی تفاوتی محض اپوزیسیون میهنپرست...!!
مطمئنا دوران سیاه ایرانستیزی دیگر به سر آمده،اما مطمئنا مسیر آزادی #ایران عزیز از چنگال اهریمن، بوسیله هیچکدام از این دو بازوی شیطانی رقم نخواهد خورد؛ مگر به دستان ایرانیان دلسوخته و میهنپرست...!!
#صرفا_جهت_هوشیاری
#ثبت_در_تاریخ
https://www.tg-me.com/Hoshdar_Nameh/57917
https://www.tg-me.com/Hoshdar_Nameh/57938
https://www.tg-me.com/Hoshdar_Nameh/58091
@hoshdar_nameh77
@Hoshdar_Nameh
🌞™
غافل از آنکه، این دستهای سیاه پشت پرده مدتهاست برای اهل فن رو شده و پروژه نابودی کامل #ایران و روانه شدنش به عصر حجر بوسیله رژیم اسرائیل و رژیم اهریمنی ملاهای ایرانستیز، دو بازی اصلی ایلومناتی در حال اجرایی شدن است؛ آنهم در سکوت و بی تفاوتی محض اپوزیسیون میهنپرست...!!
مطمئنا دوران سیاه ایرانستیزی دیگر به سر آمده،اما مطمئنا مسیر آزادی #ایران عزیز از چنگال اهریمن، بوسیله هیچکدام از این دو بازوی شیطانی رقم نخواهد خورد؛ مگر به دستان ایرانیان دلسوخته و میهنپرست...!!
#صرفا_جهت_هوشیاری
#ثبت_در_تاریخ
https://www.tg-me.com/Hoshdar_Nameh/57917
https://www.tg-me.com/Hoshdar_Nameh/57938
https://www.tg-me.com/Hoshdar_Nameh/58091
@hoshdar_nameh77
@Hoshdar_Nameh
🌞™
Forwarded from رکیک نامه
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☑️ #آلبرت_پایک (۱۸۹۱_۱۸۰۹) نویسنده آمریکایی، شاعر، ژنرال نظامی و استاد بزرگ درجه ۳۳ ماسون بود. او یک برنامه ۲۰۰ ساله نوشت...
مثال تا ۳ نشه بازی نشه که ورد زبان ایرانیان بود...!!
#صرفا_جهت_یادآوری
@rakik_nameh
🌞™
مثال تا ۳ نشه بازی نشه که ورد زبان ایرانیان بود...!!
#صرفا_جهت_یادآوری
@rakik_nameh
🌞™
VID_20240415_032640_112_۱۵۰۴۲۰۲۴
<unknown>
⚠️🚨 #گزارش_جنگ - نمایش حمله رژیم به اسرائیل و تشکر تل آویو از بیت رهبری - ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ برابر با ۱۴ آوریل ۲۰۲۴
تحیلی از وقایع پس حمله قلابی رژیم اهریمنی به هم پیمان دیرینه خود یعنی اسرائیل و عواقب جبران ناپذیری که مردم ایران با آن مواجه خواهند بود...
لطفا به حقایق عنوان شده توجه فرمایید...!!
@rakik_nameh
🌞™
تحیلی از وقایع پس حمله قلابی رژیم اهریمنی به هم پیمان دیرینه خود یعنی اسرائیل و عواقب جبران ناپذیری که مردم ایران با آن مواجه خواهند بود...
لطفا به حقایق عنوان شده توجه فرمایید...!!
@rakik_nameh
🌞™
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☑️ بینایی داره برمیگرده
هیچ قانون و مذهبی هم نمیتونه جلوشو بگیره...
توی سریال see تمام مردم نابینا هستن و بینایی یک گناه نابخشودنیه و مجازاتش مرگه و بیناها با تظاهر به نابینایی میتونن زنده بمونن
ولی به تدریج تعداد بیناها بیشتر میشه و علنا اعلام میکنن که ما مجرم نیستیم...
این یک استعارهست
نمیشه جلوی فرایند بینا شدن آدما و غلبهی نور بر تاریکی رو گرفت
روز، آروم آروم توی تاریکی شب رسوخ میکنه...💪
🎥 See
@rakik_nameh
🌞™
هیچ قانون و مذهبی هم نمیتونه جلوشو بگیره...
توی سریال see تمام مردم نابینا هستن و بینایی یک گناه نابخشودنیه و مجازاتش مرگه و بیناها با تظاهر به نابینایی میتونن زنده بمونن
ولی به تدریج تعداد بیناها بیشتر میشه و علنا اعلام میکنن که ما مجرم نیستیم...
این یک استعارهست
نمیشه جلوی فرایند بینا شدن آدما و غلبهی نور بر تاریکی رو گرفت
روز، آروم آروم توی تاریکی شب رسوخ میکنه...💪
🎥 See
@rakik_nameh
🌞™
Forwarded from [هشدار نامه]
🔴نظریه اجتماعی #چارلز_تیلی
🔻 #بخش_اول
🔸مجموعه آراء چارلز تیلی در قالب نظریه هایی که تحت عنوان «بسیج منابع» شهرت یافته است، قابل دسته بندی هستند. همانگونه که خود در مقدمه کتاب از بسیج تا انقلاب اذعان می دارد، تلاش وی در جهت تدوین نظریه ای برای تبیین و توصیف «کنش های جمعی» هدف گیری شده است.
🔸به عقیده وی، پدیده هایی همچون انقلاب ها، شورش ها، جنبش های اجتماعی، توطئه های سیاسی، و حتی بسیاری از کودتاها، انواع مختلفی از کنش های جمعی هستند که با هدف ایجاد تغییر یا ممانعت از تغییری در جامعه اتفاق می افتند. بدین منظور نظریه پردازی درباره کنش های اجتماعی برای نیل به شناخت درباره این پدیده ها بسیار ضروری است. مجموعه نظریه های نظام یافته تیلی در زمینه کنش جمعی را می توان در کتاب مشهور وی، «از بسیج تا انقلاب» جستجو کرد. وی در این کتاب نخست به ضرورت مطالعه جنبش های اجتماعی می پردازد و پس از آن مروری مفصل و نقادانه بر نظریه ها کلاسیک و متاخر ماقبل خود انجام می دهد. پس از آن اصول کلی نظریه کنش جمعی خود را مطرح می سازد و در ادامه کتاب به تشریح جزییات آن می پردازد.
🔸پیش از پرداختن به نظریه اصلی تیلی در خصوص کنش جمعی ابتدا لازم است الگوی مبنایی وی در تحلیل جامعه سیاسی توضیح داده شود. وی این الگو را، «الگوی سیاسی» نام می نهد که ماهیتی ایستا دارد. پس از آن، وی «الگوی بسیج» را مطرح می کند که در واقع توضیح دهنده چگونگی کنش جمعی و تغییر در جامعه سیاسی است. عناصر تشکیل دهنده الگوی سیاسی عبارتند از: جمعیت، حکومت، یک یا چند مدعی، یک جامعه سیاسی، و یک یا چند ائتلاف. مدعیان قدرت سیاسی را می توان به دو گروه تقسیم کرد، نخست اعضای حکومت، و سپس چالشگران حکومت. در واقع، رقابت اصلی و منشاء پویایی در الگوی سیاسی ناشی از رقابتی است که میان مدعیان (اعضاء و چالشگران) جریان دارد تا سهم بیشتری از قدرت حکومتی را در اختیار داشته باشند. از نظر تیلی، حکومت سازمانی است که ابزار متمرکز و اساسی را در درون جمعیت در اختیار دارد. روابط و چالش های میان حکومت، اعضاء و چالشگران، شکل دهنده فضای جامعه سیاسی است. گاهی اوقات ائتلاف هایی میان اعضاء و چالشگران نیز بوجود می آید که هدف آنها هماهنگ سازی کنش جمعی با اهدافی مشترک است.
🔸الگوی بسیج: پویایی رقابت میان مدعیان قدرت سیاسی ایجاب می کند که برای توضیح دادن تغییرات جامعه سیاسی، بویژه توضیح کنش جمعی هر یک از مدعیان، از الگوی دیگری استفاده شود. تیلی، برای توضیح کنش جمعی از الگوی بسیج استفاده می کند. عناصر این الگو عبارتند از: منافع، سازمان، بسیج، فرصت، و کنش جمعی. منافع، مجموعه امتیازات و محرومیت های مشترکی است که ممکن است در اثر تعاملات مختلف با دیگر جمعیت ها بر جمعیت مورد بحث وارد آید. سازمان، میزان هویت مشترک و ساختار وحدت بخش افراد در درون یک جمعیت است. بسیج، میزان منابعی است که تحت کنترل جمعی یک مدعی قرار دارد. کنش جمعی، میزان اقدامات جمعی یک مدعی در جهت نیل به هدف مشخصی است. و فرصت، رابطه میان منافع جمعیت و وضعیت جهان اطراف است. از نظر تیلی، عناصر شکل دهنده فرصت را می توان به سه بخش تقسیم کرد: الف. فرصت/تهدید (رابطه منابع و منافع با وضعیت محیطی)، ب. سرکوب/تسهیل (هزینه و منابع مصرفی عمل جمعی)، و ج. قدرت (بازده عمل جمعی).
فرضیه اصلی در کار تیلی، رابطه میان «بسیج» و «کنش جمعی» است. بدین معنی که هرچه میزان بسیج در یک جمعیت یا سازمان مطبوع یک مدعی بیشتر باشد، میزان کنش جمعی آن بیشتر می شود. به عبارت دیگر، قدرت آن افزایش یافته، منابعی که هزینه می کند، کمتر شده، و در نهایت منافعی که به دست می آورد بیشتر می گردد.
💠اما، در این میان متغیرها و عوامل دیگری نیز هستند که بر میزان بسیج و کنش جمعی تاثیر دارند، که تیلی سعی دارد، در قالب نظریه جامعی، تمامی فرایندی را که به کنش جمعی منتهی می شود را توضیح دهد. به عقیده وی، «عناصر عمده تعیین کننده بسیج یک گروه، سازمان آن، منافع آن در تعاملات ممکن با دیگر مدعیان، فرصت / تهدید کنونی آن تعاملات و در معرض سرکوب بودن گروه هستند». در واقع، الگوی بسیج تیلی، میزان کنش جمعی یک مدعی را برآیندی از قدرت، بسیج و فرصت های کنونی و تهدیدات متوجه منافع آن گروه می داند. در ادامه، تعاریف مشخص تری در خصوص هر یک از عناصر اصلی مدل بسیج ارایه می شود.
@rakik_nameh
🌞™
🔻 #بخش_اول
🔸مجموعه آراء چارلز تیلی در قالب نظریه هایی که تحت عنوان «بسیج منابع» شهرت یافته است، قابل دسته بندی هستند. همانگونه که خود در مقدمه کتاب از بسیج تا انقلاب اذعان می دارد، تلاش وی در جهت تدوین نظریه ای برای تبیین و توصیف «کنش های جمعی» هدف گیری شده است.
🔸به عقیده وی، پدیده هایی همچون انقلاب ها، شورش ها، جنبش های اجتماعی، توطئه های سیاسی، و حتی بسیاری از کودتاها، انواع مختلفی از کنش های جمعی هستند که با هدف ایجاد تغییر یا ممانعت از تغییری در جامعه اتفاق می افتند. بدین منظور نظریه پردازی درباره کنش های اجتماعی برای نیل به شناخت درباره این پدیده ها بسیار ضروری است. مجموعه نظریه های نظام یافته تیلی در زمینه کنش جمعی را می توان در کتاب مشهور وی، «از بسیج تا انقلاب» جستجو کرد. وی در این کتاب نخست به ضرورت مطالعه جنبش های اجتماعی می پردازد و پس از آن مروری مفصل و نقادانه بر نظریه ها کلاسیک و متاخر ماقبل خود انجام می دهد. پس از آن اصول کلی نظریه کنش جمعی خود را مطرح می سازد و در ادامه کتاب به تشریح جزییات آن می پردازد.
🔸پیش از پرداختن به نظریه اصلی تیلی در خصوص کنش جمعی ابتدا لازم است الگوی مبنایی وی در تحلیل جامعه سیاسی توضیح داده شود. وی این الگو را، «الگوی سیاسی» نام می نهد که ماهیتی ایستا دارد. پس از آن، وی «الگوی بسیج» را مطرح می کند که در واقع توضیح دهنده چگونگی کنش جمعی و تغییر در جامعه سیاسی است. عناصر تشکیل دهنده الگوی سیاسی عبارتند از: جمعیت، حکومت، یک یا چند مدعی، یک جامعه سیاسی، و یک یا چند ائتلاف. مدعیان قدرت سیاسی را می توان به دو گروه تقسیم کرد، نخست اعضای حکومت، و سپس چالشگران حکومت. در واقع، رقابت اصلی و منشاء پویایی در الگوی سیاسی ناشی از رقابتی است که میان مدعیان (اعضاء و چالشگران) جریان دارد تا سهم بیشتری از قدرت حکومتی را در اختیار داشته باشند. از نظر تیلی، حکومت سازمانی است که ابزار متمرکز و اساسی را در درون جمعیت در اختیار دارد. روابط و چالش های میان حکومت، اعضاء و چالشگران، شکل دهنده فضای جامعه سیاسی است. گاهی اوقات ائتلاف هایی میان اعضاء و چالشگران نیز بوجود می آید که هدف آنها هماهنگ سازی کنش جمعی با اهدافی مشترک است.
🔸الگوی بسیج: پویایی رقابت میان مدعیان قدرت سیاسی ایجاب می کند که برای توضیح دادن تغییرات جامعه سیاسی، بویژه توضیح کنش جمعی هر یک از مدعیان، از الگوی دیگری استفاده شود. تیلی، برای توضیح کنش جمعی از الگوی بسیج استفاده می کند. عناصر این الگو عبارتند از: منافع، سازمان، بسیج، فرصت، و کنش جمعی. منافع، مجموعه امتیازات و محرومیت های مشترکی است که ممکن است در اثر تعاملات مختلف با دیگر جمعیت ها بر جمعیت مورد بحث وارد آید. سازمان، میزان هویت مشترک و ساختار وحدت بخش افراد در درون یک جمعیت است. بسیج، میزان منابعی است که تحت کنترل جمعی یک مدعی قرار دارد. کنش جمعی، میزان اقدامات جمعی یک مدعی در جهت نیل به هدف مشخصی است. و فرصت، رابطه میان منافع جمعیت و وضعیت جهان اطراف است. از نظر تیلی، عناصر شکل دهنده فرصت را می توان به سه بخش تقسیم کرد: الف. فرصت/تهدید (رابطه منابع و منافع با وضعیت محیطی)، ب. سرکوب/تسهیل (هزینه و منابع مصرفی عمل جمعی)، و ج. قدرت (بازده عمل جمعی).
فرضیه اصلی در کار تیلی، رابطه میان «بسیج» و «کنش جمعی» است. بدین معنی که هرچه میزان بسیج در یک جمعیت یا سازمان مطبوع یک مدعی بیشتر باشد، میزان کنش جمعی آن بیشتر می شود. به عبارت دیگر، قدرت آن افزایش یافته، منابعی که هزینه می کند، کمتر شده، و در نهایت منافعی که به دست می آورد بیشتر می گردد.
💠اما، در این میان متغیرها و عوامل دیگری نیز هستند که بر میزان بسیج و کنش جمعی تاثیر دارند، که تیلی سعی دارد، در قالب نظریه جامعی، تمامی فرایندی را که به کنش جمعی منتهی می شود را توضیح دهد. به عقیده وی، «عناصر عمده تعیین کننده بسیج یک گروه، سازمان آن، منافع آن در تعاملات ممکن با دیگر مدعیان، فرصت / تهدید کنونی آن تعاملات و در معرض سرکوب بودن گروه هستند». در واقع، الگوی بسیج تیلی، میزان کنش جمعی یک مدعی را برآیندی از قدرت، بسیج و فرصت های کنونی و تهدیدات متوجه منافع آن گروه می داند. در ادامه، تعاریف مشخص تری در خصوص هر یک از عناصر اصلی مدل بسیج ارایه می شود.
@rakik_nameh
🌞™
Telegram
📎
Forwarded from [هشدار نامه]
🔴نظریه اجتماعی #چارلز_تیلی
🔻 #بخش_دوم
🔸منافع: تیلی پیش از ارائه تعریف خود درباره «منافع» یک گروه به بررسی دو نظر رایج در این خصوص می پردازد. نخست تحلیلی بر اساس الگوی رایج مارکسیستی که اذعان می دارد که منافع یک گروه برآمده از موقعیت ساختاری آن گروه در جامعه است، و در واقع، منشاء آن عینی است. در مقابل، تحلیلی وبری قرار دارد که منافع یک گروه را برآینده تفاسیر و نگرشهای ذهنی کنشگران یک گروه نسبت به مطالباتشان می داند.یعنی استدلال می کند که باورهای مشترک در یک گروه به خودی خود به تعریفی از منافع جمعی منجر می شود.
🔸در نتیجه، از منظر نخست منافع یک گروه را می توان از تحلیل کلی ارتباطات میان منافع و موقعیت های اجتماعی استنباط کرد؛ و از منظر دوم منافع یک گروه از اظهارات و کنش های کنشگران آن گروه قابل استنتاج است. نقد نگاه کل گرای مارکسیستی آن است که بسیاری از منافع جزیی در حین عمل را نمی تواند تشخیص دهد، و ایراد نگاه تفسیرگرای وبری در آن است که کنشگران لزوماً به منافع واقعی خود آگاهی کامل ندارد. در نتیجه تیلی پیشنهاد می کند که می توان برای تشخیص منافع یک گروه از ترکیب این دو نگاه استفاده کرد. بدین ترتیب که «روابط تولید به عنوان پیش بینی کننده منافعی که مردم بطور متوسط و در بلندمدت پیگیری خواهند کرد» در نظر گرفته شود، و «برای تبیین رفتار مردم در کوتاه مدت حتی الامکان بر مفصل بندی [ذهنی] خود مردم از منافعشان» تکیه شود.
🔸سازمان: تیلی در تعریف از سازمان، بر دو محور عمده اشاره می کند: میزان هویت مشترک و ساختار وحدت بخش. برای توضیح این دو مفهوم از بحث روابط دسته ای و روابط شبکه ای بهره می گیرد. روابط دسته ای، روابط میان افراد حول ویژگی های مشترک است، همانند هویت جنسیتی، نژادی، ملی، سنی، مذهبی و …؛ و روابط شبکه ای به ارتباط و پیوندهای مستقیم و غیر مستقیم به واسطه نوع خاصی از علقه(پیوستگی) های بین الاشخاصی اشاره دارد. ترکیب روابط دسته ای و شبکه ای منجر به پیدایش گروه می شود.
🔸در نتیجه، به اعتقاد تیلی، «هر قدر که یک گروه از هویت مشترک و شبکه های داخلی وسیع تری برخوردار باشد، سازمان یافته تر است». به بیان دیگر، سازمان برآیند روابط دسته ای و شبکه ای مداوم در یک جمعیت است.
🔸بسیج: تیلی معتقد است که واژه بسیج به شکل متعارف معرفی کننده فرایندی است که بواسطه آن گروهی از حالت مجموعه منفعلی از افراد به مشارکت کننده فعال در زندگی عمومی تبدیل می شود. به بیان دیگر، بسیج یعنی گردآوری منابع (انسانی و مادی) برای استفاده و عمل جمعی.
🔸تیلی از سه شکل بسیج نام می برد:
یکم، بسیج تدافعی،
دوم، بسیج تهاجمی،
و سوم، بسیج تدارکی.
در بسیج تدافعی تهدیدی از خارج، اعضاء یک گروه را وامی دارد که منابع خود را برای جنگ با دشمن گرد هم آورند.
در بسیج تهاجمی، یک گروه در عکس العمل نسبت به «فرصت» های فراهم آمده برای تحقق منافع خود به گردآوردن منابع می پردازد.
و در بسیج تدارکی، گروه با پیش بینی فرصت ها و تهدیدهای آینده به انباشت و ذخیره سازی منابع می پردازد. هر قدر از بسیج تدافعی به سمت تهاجمی و تدارکی حرکت می شود، بر میزان دوراندیشی و نگاه استراتژیک سازمانی افزوده میشود.
🔸هزینه و فایده در کنش جمعی: تیلی، متاثر از سنت میلی به مسیله هزینه های کنش جمعی توجه دارد. بر این اساس، وی نتیجه کنش جمعی را تولید «کالایی جمعی» می داند که در فرایند تولید این کالا (که همان فایده کنش است)، گروه ناگزیر از پرداخت هزینه (صرف منابع) است. بر اساس منطق انتخاب عقلانی که منطبق بر سنت میل است، عمل عقلانی آن است که با پرداخت کمترین هزینه، بیشترین فایده حاصل شود، اما این فرمول ساده ریاضی در عمل با مشکلاتی مواجهه می شود.
🔸تیلی، دو عامل اصلی را تعیین میزان هزینه/فایده کنش جمعی در نظر دارد: یکم، بسیج؛ و دوم، فرصت ها. گروههای مختلف بر اساس تفاسیر، ارزش ها و باورهای مشترکشان، در کنش جمعی برای تولید کالای عمومی متحمل هزینه های متفاوتی می شوند.
💠تیلی، گروه ها را بر اساس نحوه و میزان پرداخت هزینه ها به چهار دسته تقسیم می کند:
1. پر غیرت ها: در مقایسه با دیگر گروه ها، ارزش بسیار بالایی برای برخی از کالاهای جمعی از حیث صرف کردن منابع مورد نیاز برای به دست آوردن آن کالا، قایلند. این دسته عموماً دست به بسیج تهاجمی می زنند.
2. خسیسان: چنان ارزش بالایی برای منابع خود قایلند که به ندرت اتفاق می افتد که کالای جمعی قابل دسترسی آنها را وادارد که منابع بسیج یافته خود را صرف کنش جمعی نمایند. این دسته عموماً بسیج های تدافعی انجام می دهند.
3. فرصت طلبان: صرف نظر از اینکه چه کالایی به دست می آورند، در پی به حداکثر رساندن بازده خالص خود هستند.
4. مدعیان عادی: در پی دستیابی به مجموعه محدودی از کالاهای جمعی هستند، حداقل منابع را صرف دستیابی به این کالاها می کنند.
@rakik_nameh
🌞™
🔻 #بخش_دوم
🔸منافع: تیلی پیش از ارائه تعریف خود درباره «منافع» یک گروه به بررسی دو نظر رایج در این خصوص می پردازد. نخست تحلیلی بر اساس الگوی رایج مارکسیستی که اذعان می دارد که منافع یک گروه برآمده از موقعیت ساختاری آن گروه در جامعه است، و در واقع، منشاء آن عینی است. در مقابل، تحلیلی وبری قرار دارد که منافع یک گروه را برآینده تفاسیر و نگرشهای ذهنی کنشگران یک گروه نسبت به مطالباتشان می داند.یعنی استدلال می کند که باورهای مشترک در یک گروه به خودی خود به تعریفی از منافع جمعی منجر می شود.
🔸در نتیجه، از منظر نخست منافع یک گروه را می توان از تحلیل کلی ارتباطات میان منافع و موقعیت های اجتماعی استنباط کرد؛ و از منظر دوم منافع یک گروه از اظهارات و کنش های کنشگران آن گروه قابل استنتاج است. نقد نگاه کل گرای مارکسیستی آن است که بسیاری از منافع جزیی در حین عمل را نمی تواند تشخیص دهد، و ایراد نگاه تفسیرگرای وبری در آن است که کنشگران لزوماً به منافع واقعی خود آگاهی کامل ندارد. در نتیجه تیلی پیشنهاد می کند که می توان برای تشخیص منافع یک گروه از ترکیب این دو نگاه استفاده کرد. بدین ترتیب که «روابط تولید به عنوان پیش بینی کننده منافعی که مردم بطور متوسط و در بلندمدت پیگیری خواهند کرد» در نظر گرفته شود، و «برای تبیین رفتار مردم در کوتاه مدت حتی الامکان بر مفصل بندی [ذهنی] خود مردم از منافعشان» تکیه شود.
🔸سازمان: تیلی در تعریف از سازمان، بر دو محور عمده اشاره می کند: میزان هویت مشترک و ساختار وحدت بخش. برای توضیح این دو مفهوم از بحث روابط دسته ای و روابط شبکه ای بهره می گیرد. روابط دسته ای، روابط میان افراد حول ویژگی های مشترک است، همانند هویت جنسیتی، نژادی، ملی، سنی، مذهبی و …؛ و روابط شبکه ای به ارتباط و پیوندهای مستقیم و غیر مستقیم به واسطه نوع خاصی از علقه(پیوستگی) های بین الاشخاصی اشاره دارد. ترکیب روابط دسته ای و شبکه ای منجر به پیدایش گروه می شود.
🔸در نتیجه، به اعتقاد تیلی، «هر قدر که یک گروه از هویت مشترک و شبکه های داخلی وسیع تری برخوردار باشد، سازمان یافته تر است». به بیان دیگر، سازمان برآیند روابط دسته ای و شبکه ای مداوم در یک جمعیت است.
🔸بسیج: تیلی معتقد است که واژه بسیج به شکل متعارف معرفی کننده فرایندی است که بواسطه آن گروهی از حالت مجموعه منفعلی از افراد به مشارکت کننده فعال در زندگی عمومی تبدیل می شود. به بیان دیگر، بسیج یعنی گردآوری منابع (انسانی و مادی) برای استفاده و عمل جمعی.
🔸تیلی از سه شکل بسیج نام می برد:
یکم، بسیج تدافعی،
دوم، بسیج تهاجمی،
و سوم، بسیج تدارکی.
در بسیج تدافعی تهدیدی از خارج، اعضاء یک گروه را وامی دارد که منابع خود را برای جنگ با دشمن گرد هم آورند.
در بسیج تهاجمی، یک گروه در عکس العمل نسبت به «فرصت» های فراهم آمده برای تحقق منافع خود به گردآوردن منابع می پردازد.
و در بسیج تدارکی، گروه با پیش بینی فرصت ها و تهدیدهای آینده به انباشت و ذخیره سازی منابع می پردازد. هر قدر از بسیج تدافعی به سمت تهاجمی و تدارکی حرکت می شود، بر میزان دوراندیشی و نگاه استراتژیک سازمانی افزوده میشود.
🔸هزینه و فایده در کنش جمعی: تیلی، متاثر از سنت میلی به مسیله هزینه های کنش جمعی توجه دارد. بر این اساس، وی نتیجه کنش جمعی را تولید «کالایی جمعی» می داند که در فرایند تولید این کالا (که همان فایده کنش است)، گروه ناگزیر از پرداخت هزینه (صرف منابع) است. بر اساس منطق انتخاب عقلانی که منطبق بر سنت میل است، عمل عقلانی آن است که با پرداخت کمترین هزینه، بیشترین فایده حاصل شود، اما این فرمول ساده ریاضی در عمل با مشکلاتی مواجهه می شود.
🔸تیلی، دو عامل اصلی را تعیین میزان هزینه/فایده کنش جمعی در نظر دارد: یکم، بسیج؛ و دوم، فرصت ها. گروههای مختلف بر اساس تفاسیر، ارزش ها و باورهای مشترکشان، در کنش جمعی برای تولید کالای عمومی متحمل هزینه های متفاوتی می شوند.
💠تیلی، گروه ها را بر اساس نحوه و میزان پرداخت هزینه ها به چهار دسته تقسیم می کند:
1. پر غیرت ها: در مقایسه با دیگر گروه ها، ارزش بسیار بالایی برای برخی از کالاهای جمعی از حیث صرف کردن منابع مورد نیاز برای به دست آوردن آن کالا، قایلند. این دسته عموماً دست به بسیج تهاجمی می زنند.
2. خسیسان: چنان ارزش بالایی برای منابع خود قایلند که به ندرت اتفاق می افتد که کالای جمعی قابل دسترسی آنها را وادارد که منابع بسیج یافته خود را صرف کنش جمعی نمایند. این دسته عموماً بسیج های تدافعی انجام می دهند.
3. فرصت طلبان: صرف نظر از اینکه چه کالایی به دست می آورند، در پی به حداکثر رساندن بازده خالص خود هستند.
4. مدعیان عادی: در پی دستیابی به مجموعه محدودی از کالاهای جمعی هستند، حداقل منابع را صرف دستیابی به این کالاها می کنند.
@rakik_nameh
🌞™
Telegram
📎
Forwarded from [هشدار نامه]
🔴نظریه اجتماعی #چارلز_تیلی
🔻 #بخش_سوم(بخش پایانی)
🔸فرصت های کنش جمعی: مجموعه عناصری که پیشتر توضیح داده شد، عوامل «درونی» تاثیرگذار بر کنش جمعی یک مدعی هستند؛ پیکربندی فرصت ها (یعنی فرصت/تهدید، سرکوب/تسهیل، و قدرت) نیز مجموعه عوامل «بیرونی» تاثیرگذار بر کنش جمعی به شمار می آیند که در ادامه توضیح داده می شوند. لازم به ذکر است که منشاء این عناصر بیرونی را می توان در «مدل سیاسی» جستجو کرد. یعنی، پیکربندی فرصت ها بر اساس برآیند راوبط میان مدعیان و حکومت مشخص می شود.
🔸فرصت / تهدید: میزان تغییر منابع و منافع با وضعیت محیطی را می توان فرصت/تهدید دانست. به این معنی که، هر قدر معادلات محیطی بگونه ای باشد که با منابع کمتری بتوان به منافع بیشتری دسترسی داشت، آنگاه فرصت فراهم شده است، و در حالت عکس این وضعیت، تهدید ایجاد می گردد. به عبارت دیگر، فرصت/تهدید دو روی یک سکه هستند، «در سوی فرصت، این وضعیت را داریم که هر قدر دیگر گروهها، شامل حکومت ها، در مقابل ادعاهای جدید آسیب پذیر باشند، امکان تحقق منافع مدعی افزایش می یابد. در سوی تهدید، به میزانی که دیگر گروه ها تهدید به ارایه ادعاهایی کنند، در صورت موفقیت آمیز بودن، امکان تحقق منافع مدعی را کاهش می دهد». در ادامه، تیلی استدلال می کند که پاسخگویی و واکنش گروه ها در قبال تهدید ها بسیار موثرتر است تا نسبت به فرصت ها. در واقع، تهدید به بسیجی تدافعی می انجامد، درحالیکه بهره گیری از فرصت نیازمند بسیجی تهاجمی یا تدارکی است.
🔸عموماً، ایجاد تهدید علیه یک مدعی باعث تقویت بسیج برای کنش می شود، تا جایی که ممکن است این بسیج از بسیج در حالت کنش عادی نیز بیشتر باشد. در مقابل، در مواقعی که فرصتی برای کسب منافع فراهم می شود، اکثر گروه ها احتیاج دارند که تاحدودی الگوی سازمان و بسیج خود را تغییر دهند (تدارک ببینند) تا بتوانند از فرصت استفاده کنند، و عموماً این انعطاف پذیری با مقاومت هایی درونی همراه است.
🔸سرکوب / تسهیل: به بیان تیلی، «ستیز برای کسب قدرت همیشه دربردارنده حداقل دو طرف است، رفتار طرف دوم دامنه ای را از سرکوب تا تسهیل در بر می گیرد. … سرکوب، هرگونه کنشی توسط گروه دیگر است که هزینه کنش جمعی مدعی را افزایش می دهد. کنشی که هزینه کنش جمعی یک گروه را کاهش دهد، شکلی از تسهیل است». سرکوب/تسهیل می تواند در دو سطح انجام شود، یا در سطح بسیج (یعنی تاثیر گذاری بر بسیج منابع توسط یک گروه)، و/یا در سطح کنش جمعی (لحظه انجام کنش توسط گروه). تیلی معتقد است که سرکوب/تسهیلی در مرحله بسیج انجام می شود، تاثیرات بلندمدت دارد و کارایی بیشتری دارد، در حالی که سرکوب/تسهیلی که در لحظه کنش روی می دهد، کوتاه مدت است.
🔸تیلی، سرکوب سیاسی را عمدتاً منتسب به دولت ها می داند. «از دیدگاه یک دولت، افزایش هزینه های بسیج نسبت به افزایش هزینه های کنش جمعی به تنهایی، راهبرد سرکوبگرانه اطمینان بخش تری است. راهبرد ضد بسیج هم کنشگر و هم کنش را خنثی می سازد، و این احتمال را کاهش می دهد که به هنگام آسیب پذیر شدن سریع حکومت، ظهور شریک ایتلافی جدید، یا چیز دیگری که باعث جابجایی هزینه ها و سودهای محتمل کنش جمعی شوند، کنشگر بتواند به اقدام سریع مبادرت ورزد». تسهیل نیز عموماً بخشی از سیاست متعارف است که در بین مدعیان مختلف می تواند به ایجاد «ایتلاف» های مختلف کمک کند. تیلی در ادامه بحث درباره سرکوب/تسهیل با وارد کردن دو مفهوم دیگر یعنی «تساهل» و «اجبار»، به دسته بندی چهارگانه ای از انواع حکومت ها بر اساس نحوه برخورد با مدعیان می رسد. وی، حکومت های «سرکوبگر»، «توتالیتر»، «متساهل»، و «ضعیف» را شناسایی می کند.
💠قدرت: میزان قدرت با میزان سرکوب رابطه ای عکس دارد، یعنی هر قدر که میزان قدرت یک گروه بیشتر باشد، میزان سرکوب آن کمتر است. اما تیلی در تعریف مفهوم قدرت اذعان می دارد که این مفهوم بسیار نسبی است. وی، قدرت یک مدعی را بر اساس «طرف ها»، «منافع»، و «تعاملات» متغیر می داند. شاید بتوان گفت که قدرت از نظر تیلی بازده داد و ستدهای میان مدعیان و حکومت است. وی بیان می دارد که «اعضاء جامعه سیاسی نسبت به چالشگران از قدرت بیشتری برخوردارند و کمتر مورد سرکوب قرار می گیرند. چالشگران از طریق کنش جمعی به عضویت جامعه سیاسی در می آیند و اعضاء نیز با استفاده از کنش جمعی در مقابل از دست دادن قدرت به دفاع از خود می پردازند».
@rakik_nameh
🌞™
🔻 #بخش_سوم(بخش پایانی)
🔸فرصت های کنش جمعی: مجموعه عناصری که پیشتر توضیح داده شد، عوامل «درونی» تاثیرگذار بر کنش جمعی یک مدعی هستند؛ پیکربندی فرصت ها (یعنی فرصت/تهدید، سرکوب/تسهیل، و قدرت) نیز مجموعه عوامل «بیرونی» تاثیرگذار بر کنش جمعی به شمار می آیند که در ادامه توضیح داده می شوند. لازم به ذکر است که منشاء این عناصر بیرونی را می توان در «مدل سیاسی» جستجو کرد. یعنی، پیکربندی فرصت ها بر اساس برآیند راوبط میان مدعیان و حکومت مشخص می شود.
🔸فرصت / تهدید: میزان تغییر منابع و منافع با وضعیت محیطی را می توان فرصت/تهدید دانست. به این معنی که، هر قدر معادلات محیطی بگونه ای باشد که با منابع کمتری بتوان به منافع بیشتری دسترسی داشت، آنگاه فرصت فراهم شده است، و در حالت عکس این وضعیت، تهدید ایجاد می گردد. به عبارت دیگر، فرصت/تهدید دو روی یک سکه هستند، «در سوی فرصت، این وضعیت را داریم که هر قدر دیگر گروهها، شامل حکومت ها، در مقابل ادعاهای جدید آسیب پذیر باشند، امکان تحقق منافع مدعی افزایش می یابد. در سوی تهدید، به میزانی که دیگر گروه ها تهدید به ارایه ادعاهایی کنند، در صورت موفقیت آمیز بودن، امکان تحقق منافع مدعی را کاهش می دهد». در ادامه، تیلی استدلال می کند که پاسخگویی و واکنش گروه ها در قبال تهدید ها بسیار موثرتر است تا نسبت به فرصت ها. در واقع، تهدید به بسیجی تدافعی می انجامد، درحالیکه بهره گیری از فرصت نیازمند بسیجی تهاجمی یا تدارکی است.
🔸عموماً، ایجاد تهدید علیه یک مدعی باعث تقویت بسیج برای کنش می شود، تا جایی که ممکن است این بسیج از بسیج در حالت کنش عادی نیز بیشتر باشد. در مقابل، در مواقعی که فرصتی برای کسب منافع فراهم می شود، اکثر گروه ها احتیاج دارند که تاحدودی الگوی سازمان و بسیج خود را تغییر دهند (تدارک ببینند) تا بتوانند از فرصت استفاده کنند، و عموماً این انعطاف پذیری با مقاومت هایی درونی همراه است.
🔸سرکوب / تسهیل: به بیان تیلی، «ستیز برای کسب قدرت همیشه دربردارنده حداقل دو طرف است، رفتار طرف دوم دامنه ای را از سرکوب تا تسهیل در بر می گیرد. … سرکوب، هرگونه کنشی توسط گروه دیگر است که هزینه کنش جمعی مدعی را افزایش می دهد. کنشی که هزینه کنش جمعی یک گروه را کاهش دهد، شکلی از تسهیل است». سرکوب/تسهیل می تواند در دو سطح انجام شود، یا در سطح بسیج (یعنی تاثیر گذاری بر بسیج منابع توسط یک گروه)، و/یا در سطح کنش جمعی (لحظه انجام کنش توسط گروه). تیلی معتقد است که سرکوب/تسهیلی در مرحله بسیج انجام می شود، تاثیرات بلندمدت دارد و کارایی بیشتری دارد، در حالی که سرکوب/تسهیلی که در لحظه کنش روی می دهد، کوتاه مدت است.
🔸تیلی، سرکوب سیاسی را عمدتاً منتسب به دولت ها می داند. «از دیدگاه یک دولت، افزایش هزینه های بسیج نسبت به افزایش هزینه های کنش جمعی به تنهایی، راهبرد سرکوبگرانه اطمینان بخش تری است. راهبرد ضد بسیج هم کنشگر و هم کنش را خنثی می سازد، و این احتمال را کاهش می دهد که به هنگام آسیب پذیر شدن سریع حکومت، ظهور شریک ایتلافی جدید، یا چیز دیگری که باعث جابجایی هزینه ها و سودهای محتمل کنش جمعی شوند، کنشگر بتواند به اقدام سریع مبادرت ورزد». تسهیل نیز عموماً بخشی از سیاست متعارف است که در بین مدعیان مختلف می تواند به ایجاد «ایتلاف» های مختلف کمک کند. تیلی در ادامه بحث درباره سرکوب/تسهیل با وارد کردن دو مفهوم دیگر یعنی «تساهل» و «اجبار»، به دسته بندی چهارگانه ای از انواع حکومت ها بر اساس نحوه برخورد با مدعیان می رسد. وی، حکومت های «سرکوبگر»، «توتالیتر»، «متساهل»، و «ضعیف» را شناسایی می کند.
💠قدرت: میزان قدرت با میزان سرکوب رابطه ای عکس دارد، یعنی هر قدر که میزان قدرت یک گروه بیشتر باشد، میزان سرکوب آن کمتر است. اما تیلی در تعریف مفهوم قدرت اذعان می دارد که این مفهوم بسیار نسبی است. وی، قدرت یک مدعی را بر اساس «طرف ها»، «منافع»، و «تعاملات» متغیر می داند. شاید بتوان گفت که قدرت از نظر تیلی بازده داد و ستدهای میان مدعیان و حکومت است. وی بیان می دارد که «اعضاء جامعه سیاسی نسبت به چالشگران از قدرت بیشتری برخوردارند و کمتر مورد سرکوب قرار می گیرند. چالشگران از طریق کنش جمعی به عضویت جامعه سیاسی در می آیند و اعضاء نیز با استفاده از کنش جمعی در مقابل از دست دادن قدرت به دفاع از خود می پردازند».
@rakik_nameh
🌞™
Telegram
📎
رکیک نامه
☑️ #صرفا_جهت_نشر_آگاهی https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1263 https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1264 https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1325 @rakik_nameh 🌞™
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☑️ اشارهای کوتاه به مراسم قربانی کردن گاوهای سرخ مو...!!
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1434
@rakik_nameh
🌞™
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1434
@rakik_nameh
🌞™
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☑️ پس از کسوف اخیر عکسها و فیلمهای زیادی منتشر شد و ثابت کرد ماه در مقابل خورشید قرار نگرفته بود...
آنها به شما دروغ میگویند...
@rakik_nameh
🌞™
آنها به شما دروغ میگویند...
@rakik_nameh
🌞™
رکیک نامه
☑️ #صرفا_جهت_نشر_آگاهی https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1263 https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1264 https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1325 @rakik_nameh 🌞™
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☑️ حضور نورهای عجیب در آسمان اسرائیل درست در وسط لحظات منهدم شدن موشکهای شلیک شده ایران توسط گنبد آهنين پدافند موشکی سپر آهنین اسرائیل...
جالب این است که هیچ یک از رادارهای اسرائیل چنین نورهایی را رهگیری و حتی مشاهده نکردند...
منبع این خبر توسط مشاهدات محلی بوده و هیچ خبر رسمی از این ماجرا گزارش نشده اما تصاویر به صورت کاملا اصلی و دستکاری نشده برای شما به نمایش گذاشته شد.
#صرفا_جهت_نشر_آگاهی
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1434
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1440
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1439
@raki_nameh
🌞™
جالب این است که هیچ یک از رادارهای اسرائیل چنین نورهایی را رهگیری و حتی مشاهده نکردند...
منبع این خبر توسط مشاهدات محلی بوده و هیچ خبر رسمی از این ماجرا گزارش نشده اما تصاویر به صورت کاملا اصلی و دستکاری نشده برای شما به نمایش گذاشته شد.
#صرفا_جهت_نشر_آگاهی
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1434
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1440
https://www.tg-me.com/rakik_nameh/1439
@raki_nameh
🌞™
Forwarded from [هشدار نامه]
⚠️🚨 #اورشلیم_پست: یک حمله موشکی اسرائیل بامداد روز جمعه یک سایت در ایران را هدف قرار داد...‼️
@hoshdar_nameh77
@Hoshdar_Nameh
🌞™
@hoshdar_nameh77
@Hoshdar_Nameh
🌞™
رکیک نامه
#بدون_شرح @rakik_nameh 🌞™
سرنوشت قوم یهود - این قسمت صلح ابراهیم
(عنوان فرعی: موش بدو گربه تو رو نگیره)
سال ۲۰۲۰ نوید تغییرات بزرگ در خاورميانه را میداد. قرارداد صلح آبراهام که با ابتکار اسرائیل و امارات پا به عرصهی دنیای پرتلاطم سیاست در خاورمیانه نهاد، برای بسیاری مژدهی دگرگونی منطقهای و پایان چند دهه رقابت مذهبی و قومی بود. مژدهای که مانند اسب تروا وارد منطقه شد، و موجب آتشافروزیهای جدید در منطقه شد.
ابتکار جالب طرف مسلمان ورود نکردن عربستان (به عنوان ام القرای دنیای اسلام) به قرارداد صلح بود. امارات با ورود به تنظیم مفاد قرارداد بستر را برای ورود سایر کشورهای عربی، مخصوصا عربستان، فراهم میکرد، به شرط آن که اسرائیل امتیازاتی به فلسطینی ها بدهد. این امتیازات میتوانست از بازگرنداندن مرزها به سال ۱۹۶۷ تا به رسمیت شناختن کشوری با محتوای فلسطینی تغییر کند. عربها هرگز در دنیای مدرن چنین ماهرانه مذاکره نکرده بودند.
اما این تمام ماجرا نبود. قرارداد نقش ایران را کاملا بیاهمیت و فاقد اهمیت میدانست. با خارج ماندن از معادلات صلح آبراهام، ایران که موجودیت آرمانهای خود را در سایهی صلح ابراهیم در خطر میدید بیکار ننشست. آنچه امروز میبینیم نباید صرفا از دریچهی حق و حقوق مردم فلسطین، بلکه باید از دریچه رقابت سیاسی رقبای بزرگ منطقهای، مخصوصا پس از صلح آبراهام نگریسته شود. جنگ امروز ادامهی پیشنویس صلح در سال ۲۰۲۰ است که ترامپ حامی بزرگ آن به شمار میآمد.
با رفتن ترامپ، رقابت موش و گربه (اسرائیل و ایران) وارد فاز تازهای شد. خاورمیانه در صورت ادامهی حضور ترامپ میتوانست بسیار متفاوت از آنچه امروز میبینیم باشد. اما غیبت ترامپ، قرارداد آبراهام را از قرارداد صلح به سند زخمهای ديرينه و رقابت بر سر قدرت مبدل کرد.
جذابترین سوال حال حاضر این است که آمدن ترامپ چه بر سر گهواره از هم دریده شدهی تمدن خواهد آورد! میتوان حدسیات بسیاری درین زمینه داشت، اما خاورمیانهی امروز خاورميانهی سال ۲۰۲۰ نیست و هرگز به آن دوران باز نخواهد گشت.
#من_هستم_پس_میاندیشم
@rakik_nameh
🌞™
(عنوان فرعی: موش بدو گربه تو رو نگیره)
سال ۲۰۲۰ نوید تغییرات بزرگ در خاورميانه را میداد. قرارداد صلح آبراهام که با ابتکار اسرائیل و امارات پا به عرصهی دنیای پرتلاطم سیاست در خاورمیانه نهاد، برای بسیاری مژدهی دگرگونی منطقهای و پایان چند دهه رقابت مذهبی و قومی بود. مژدهای که مانند اسب تروا وارد منطقه شد، و موجب آتشافروزیهای جدید در منطقه شد.
ابتکار جالب طرف مسلمان ورود نکردن عربستان (به عنوان ام القرای دنیای اسلام) به قرارداد صلح بود. امارات با ورود به تنظیم مفاد قرارداد بستر را برای ورود سایر کشورهای عربی، مخصوصا عربستان، فراهم میکرد، به شرط آن که اسرائیل امتیازاتی به فلسطینی ها بدهد. این امتیازات میتوانست از بازگرنداندن مرزها به سال ۱۹۶۷ تا به رسمیت شناختن کشوری با محتوای فلسطینی تغییر کند. عربها هرگز در دنیای مدرن چنین ماهرانه مذاکره نکرده بودند.
اما این تمام ماجرا نبود. قرارداد نقش ایران را کاملا بیاهمیت و فاقد اهمیت میدانست. با خارج ماندن از معادلات صلح آبراهام، ایران که موجودیت آرمانهای خود را در سایهی صلح ابراهیم در خطر میدید بیکار ننشست. آنچه امروز میبینیم نباید صرفا از دریچهی حق و حقوق مردم فلسطین، بلکه باید از دریچه رقابت سیاسی رقبای بزرگ منطقهای، مخصوصا پس از صلح آبراهام نگریسته شود. جنگ امروز ادامهی پیشنویس صلح در سال ۲۰۲۰ است که ترامپ حامی بزرگ آن به شمار میآمد.
با رفتن ترامپ، رقابت موش و گربه (اسرائیل و ایران) وارد فاز تازهای شد. خاورمیانه در صورت ادامهی حضور ترامپ میتوانست بسیار متفاوت از آنچه امروز میبینیم باشد. اما غیبت ترامپ، قرارداد آبراهام را از قرارداد صلح به سند زخمهای ديرينه و رقابت بر سر قدرت مبدل کرد.
جذابترین سوال حال حاضر این است که آمدن ترامپ چه بر سر گهواره از هم دریده شدهی تمدن خواهد آورد! میتوان حدسیات بسیاری درین زمینه داشت، اما خاورمیانهی امروز خاورميانهی سال ۲۰۲۰ نیست و هرگز به آن دوران باز نخواهد گشت.
#من_هستم_پس_میاندیشم
@rakik_nameh
🌞™
Forwarded from سربازان
🔴🔴 این عکس در ابعاد وسیع در کشورهای مختلف جهان در حال انتشار است و در ذیل آن نوشتهاند:
" #در_ایران_مردان_مردهاند !!
#Men_are_dead_in_iran !!
📌هم میهنان، سکوت دیگر جایز نیست؛ #جواب_مشت_را_با_مشت_باید_داد ...
#دفاع_مشروع
#جاوید_شاه
https://www.tg-me.com/neshat_shirin/12505
https://www.tg-me.com/neshat_shirin/12502
🆔 @neshat_shirin
" #در_ایران_مردان_مردهاند !!
#Men_are_dead_in_iran !!
📌هم میهنان، سکوت دیگر جایز نیست؛ #جواب_مشت_را_با_مشت_باید_داد ...
#دفاع_مشروع
#جاوید_شاه
https://www.tg-me.com/neshat_shirin/12505
https://www.tg-me.com/neshat_shirin/12502
🆔 @neshat_shirin
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☑️ #بزرگترین_انتقام_تاریخ در انتظار رژیم حاکم بر ایران است. باور ندارید از ارباب پوتین آنها بپرسید که تا چند ماه دیگر، در #بزرگترین_معامله_تاریخ آنها را به حراج خواهد گذاشت و در آخر با دستان مردم به مجازات خواهند رسید...
این را به خاطر بسپارید...
#به_یاد_عمو_مانوک_خدابخشیان
💚🤍❤️
#صرفا_جهت_ثبت_در_تاریخ
@rakik_nameh
🌞™
این را به خاطر بسپارید...
#به_یاد_عمو_مانوک_خدابخشیان
💚🤍❤️
#صرفا_جهت_ثبت_در_تاریخ
@rakik_nameh
🌞™