بهار (رقیه) خورشیدی، متولد سیزده آذر هفتاد و هشت، نقاش و مدرس زبان انگلیسی بود. او اول مهر ۱۴۰۱ در پی یورش مأموران امنیتی به خانه‌اش در رباط کریم کشته شد؛ دختری جوان که قرعه‌کشی کارت سبز (لاتاری) آمریکا را برنده شده بود اما، به‌گفتۀ نزدیکانش، جانش را در ایران و برای آزادی از دست داد، خانه‌اش پلمب شد و خانواده‌اش مجبور شدند شهر سکونت خود را تغییر دهند

نزدیکان بهار خورشیدی گفته‌اند که «از وقتی مهسا امینی کشته شد، او هم توی این دنیا نبود. همیشه گریان بود و هیچ جور نمی‌توانستیم او را آرام کنیم. پدرش به او گفته بود حالا که داری می‌روی آمریکا، خطر نکن. اما پاسخ داده بود که آمریکا دیگر برایم مهم نیست؛ هم‌سن‌های من دارند این‌جا جان خود را برای آزادی از دست می‌دهند».

اول مهر ۱۴۰۱ مأموران امنیتی برای بازداشت بهار به مجتمع مسکونی صدف در شهر رباط کریم هجوم می‌برند. یک شاهد عینی گفته است: «تعدادشان زیاد بود. زنگ‌های واحدها را می‌زدند و کسی نمی‌دانست چه اتفاقی دارد می‌افتد. با خشونت وارد مجتمع شدند. اسلحه دست‌شان بود و همه ترسیده بودند. هیچ توضیحی نمی‌دادند. بعد از چند دقیقه صدای فریادهای بهار را که با خانواده‌اش در طبقۀ چهارم زندگی می‌کرد، می‌شنیدیم.»
به‌گفتۀ این شاهد عینی، «از این فریادها فهمیدیم که برای بازداشت بهار آمده‌اند. او مقاومت می‌کرد. حاضر نبود با مأموران برود. صدای مأموران که تهدید می‌کردند با صدای فریادهای بهار توی مجتمع می‌پیچید. یک‌باره صدای افتادن چیزی آمد و بعد دیدیم بهار از پنجره به پایین پرت شده. خیلی وحشتناک بود. دقیقاً همان موقعی بود که محمد (پدر بهار) رسیده بود جلوی مجتمع. بهار افتاد همان‌جا».
نزدیکان بهار خورشیدی گفته‌اند که وقتی مأموران امنیتی وارد خانۀ او شدند، برادر دوازده ساله و خواهر هفت ساله‌اش در خانه حضور داشتند و در حضور آن‌ها مأموران، به‌دلیل مقاومت بهار، با او درگیر شده‌اند و این درگیری و کشمکش منجر به پرت شدن بهار از پنجرۀ طبقۀ چهارم و کشته‌شدن او شده است.

بهار ، در اعتراضات حضور فعال داشت و کاغذنوشته‌های اعتراضی با مضمون «زن زندگی آزادی» و نام مهسا امینی را بر دیوارهای شهر می‌چسباند.

پیکر بهار، به‌گفتۀ نزدیکانش، با حضور مأموران امنیتی در امامزاده باقر در صالحیه نزدیک رباط کریم به خاک سپرده شد و به خانوادۀ او اجازۀ برگزاری هیچ مراسمی ندادند
@raadiofarhang

خواهر جاویدنام روزبه خادمیان، ضمن انتشار این ویدئو به مناسبت سالگرد جان‌باختن برادرش نوشت:

»دومین سال از نبودنت هم گذشت روزبه جان…بعد رفتنت دیگه اون آدمای سابق نشدیم، سراسر وجودمون رو غم گرفته، خشم گرفته،نفرت گرفته، من هنوزم شبا خواب چشم هاتو میبینم که نیمه باز مونده بود. دستات که تا آرنجت خونی بود از تخت آویزون شده بود…موهام که به خونت آغشته شد.خیلی صدات زدیم اما جواب ندادی… ما هنوز به رفتنت عادت نکردیم داداش. انگاری همیشه منتظریم که برگردی… اما شک ندارم انتقام خون پاک به ناحق ریخته شده تو میگیریم، اون روز دیر نیست…
تا همیشه دادخواه خون پاکت هستیم…
قسم به خون یاران ایستاده ایم تا پایان✌️»


روزبه خادمیان، جوانی که روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در فردیس کرج توسط عوامل جمهوری اسلامی کشته شد، در آخرین استوری اینستاگرامش با انتشار تصویری از یک زن در اعتراضات، نوشته بود: «تو عقب وایستا، من جونمو برات میدم» و او جانش و جوانیش را نثار آزادی میهن کرد.

#روزبه_خادمیان
@raadiofarhang

مادر جاویدنام غزاله چلابی در دومین سالگرد قتل حکومتی فرزندش ، ویدیویی را در استوری اینستاگرام خود منتشر کرد.

ادامه خبر👇👇👇

@raadiofarhang

غزاله را در روز سی شهریور ۱۴۰۱، در حالی که در خیابان فیلم می‌گرفت، به قتل رساندند.
گلوله‌ای به سمت غزاله چلابی شلیک شد و بر زمین افتاد. تلفنش هنوز در دستش بود و در حال ضبط تصویر مردمی که بهت‌زده و حیران بالای سرش جمع شده بودند و فریاد می‌زدند: «یکی رو کشتند.» و او غزاله بود.

غزاله پس از اصابت تیر، پنج روز در کما بود. چنانکه خاله‌اش می‌گوید یک گلوله‌ی جنگی به پیشانی‌‌اش شلیک شده بود، پیشانی‌اش را سوراخ کرده بود و به حالت انفجار از سرش بیرون رفته بود. طوری که پشت سرش به اندازه یک نارنگی سوراخ شده بود. دکترهایش گفته بودند بصل‌‌النخاعش آسیب ندیده بود و برای همین با اینکه دچار مرگ مغزی شده بود اما حرکات غیرارادی بدنش مثل تپش قلب و عملکرد شُش‌ها ادامه داشت. غزاله می‌خواست که در صورت مرگ مغزی اعضای بدنش اهدا شود. دوبار هم در سال‌های گذشته کارت‌های اهدای عضو را پر کرده بود. وقتی که دکترها اعلام کردند راهی برای زنده نگه‌داشتنش نیست، هنوز ۹ عضو بدنش سالم بود و می‌شد که برای پیوند به دیگران اهدا شود. اما نهادهای امنیتی اجازه این کار را ندادند.

#غزاله_چلابی
توانا
@raadiofarhang

زینب سلیمان خانی مادر جواد نام بامشاد سلیمان خانی با انتشار ویدیویی یاد و خاطر او را گرامی داشت.

بامشاد سلیمان‌خانی شهروند  اهل آبدانان ، دانشجوی کارشناسی مهندسی مکانیک در دانشگاه ایلام بود ، او در جریان خیزش ۱۴۰۱ ایران توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و ۳ خرداد ۱۴۰۲ از زندان آزاد شد و نیمه شب ۳ خرداد با علائم مسمومیت شدید به بیمارستان رازی ایلام منتقل و ۷ خرداد در بیمارستان جان خود را از دست داد.
@raadiofarhang

«حضور بر مزار #بهنام_لایق_پور در دومین سالگرد آسمانی شدنش.

بهنام لایق پور اهل #گیلان در سی شهریور ١۴٠١ به دست جانیان جمهوری اسلامی به قتل رسید.
نه بخشش، نه فراموشی، دادخواهیم
نامش جاودان، راهش پررهرو
ما گر ز سر بریده می‌ترسیدیم، در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم.»

@raadiofarhang

فاطمه حیدری، خواهر جاویدنام جواد حیدری در دومین سالگرد قتل حکومتی برادرش ویدیویی را منتشر کرد.

ادامه خبر👇👇👇
@raadiofarhang

او در پستی دیگر تصاویری از حضور پرشمار خودروهای حکومتی در مسیر منتهی به روستایشان (محل مزار جواد حیدری) منتشر کرد و نوشت:

«مأموران امنیتی در دومین سالگرد کشته‌شدن برادرم جواد با استقرار در سطح روستا و روستاهای اطراف، مسیرهای منتهی به روستامون (رحمت‌آباد بزرگ دشتابی) رو بستند. داخل روستا پر از لباس‌شخصی‌ها و فضا به‌شدت امنیتی است.»

جواد حیدری، چهل ساله و مهندس کشاورزی بود.
او روز سی و یک شهریور ۱۴۰۱، با اصابت گلوله ماموران به پشت سرش در قزوین زخمی شد و به دلیل خونریزی شدید، کشته شد.
در گواهی فوتی که برای جواد حیدری صادر شد، علت مرگ «خونریزی شدید، پارگی شریان تهی‌گاهی چپ و اصابت پرتاب فلزی پرشتاب» قید شده است.

در مراسم چهلم جواد حیدری، در دوازده آبان ماه، خانواده نوید افکاری حضور یافته و مورد استقبال مردم قرار گرفته بودند.
پس از قتل جواد، خانواده‌اش به شدت تحت فشار بودند۔
بازداشت خانواده‌های دادخواه، به منظور تهدید و ارعاب برای عدم برگزاری هرگونه مراسم و دور نگه‌داشتن آن‌ها از فضای جامعه، ترفندی است که سرکوبگران به کار بستند۔
پدر، مادر و چهار برادر جواد حیدری چندین بار بازداشت شدند. اعضای خانواده از کار بیکار شدند و تحت شدیدترین فشارها قرار گرفتند۔

#جواد_حیدری
@raadiofarhang

سی شهریور دومین سالگرد جاوید نام سارینا اسماعیل زاده

سارینا اسماعیل‌زاده دختر شانزده ساله و یوتیوبر ایرانی اهل مهرشهر کرج بود که در جریان خیزش ۱۴۰۱  در سی شهریور  با ضربات باتون از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران به سرش کشته شد.
یاد و خاطرش گرامی باد
@raadiofarhang

گرامیداشت یاد زندانیان سیاسی و عقیدتی اعدام‌شده

تصاویری از مزار «صدرالله فاضلی زارع»، زندانی عقیدتی که به اتهام واهی «سب‌النبی» توسط جمهوری اسلامی در زندان اراک به قتل رسید و در آرامستان شرف‌آباد یاسوج به خاک سپرده شد.

صدرالله کارگر اهل یاسوج متولد شصت و پنج بود که در سال نود و نه به بهانه عضویت در یک کانال تلگرامی بازداشت شد و تحت شکنجه قرار گرفت و در تاریخ هجدهم اردیبهشت ۱۴۰۲ در زندان اراک بدون اطلاع قبلی اعدام شد.
@raadiofarhang

دومین‌سالگرد جاویدنام حدیث‌نجفی
۳۰ شهریور

حدیث نجفی  یکی از معترضان در خیزش ۱۴۰۱ ایران بود که در سی شهریور ماه ۱۴۰۱ در مهرشهر، کرج توسط نیروهای جمهوری اسلامی به قتل رسید و شبانه به خاک سپرده شد. مرگ او بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشته و حدیث نجفی نیز مانند مهسا امینی به نمادی از قدرت‌مندی زنان و اعتراضات مداوم علیه جمهوری اسلامی تبدیل شد.
یاد و خاطرش گرامی باد
@raadiofarhang

میثم پیرفلک، پدر کیان پیرفلک، در آستانه اول ماه مهر و بازگشایی مدارس با انتشار تصویری از فرزندش، کیان، با لباس مدرسه، نوشت: «دیگر مهر برای من بدون کیان عزیزم رنگ و بو ندارد».

بیست و پنجم آبان‌ماه دومین سالگرد کشته‌شدن کیان است.
@raadiofarhang

بیش از ده روز است که دایه مینا سلطانی مادر جاوید نام‌شهریار محمدی به جرم‌دادخواهی در بازداشت به سر می برد.
میلاد محمدی برادر شهریار اکنون از اعتصاب غذای مادرش در زمان بازداشت در اطلاعات ارومیه خبر می دهد.
گوهر عشقی  نیز با انتشار ویدیویی در حمایت از دایه مینا سلطانی گفته است:
فرزندان عزیزم
همانطور که قبلا گفتم از فردا دوشنبه تحصن اعتراضی ام را در مکان تعیین شده شروع می کنم. هر کدام‌از ما برای مقابله و اعتراض به ظلم سرکوب و ضعیف کشی وظیفه ای داریم.
در این راه من از چیزی نمی ترسم و امیدوارم بتوانم به عنوان‌یک مادر دادخواه و ایرانی، این تعهد و وظیفه خطیر را به درستی انجام دهم. برای همه شما فرزندانم آرزوی پیروزی دارم و برای سلامتی همه شما دعا می کنم
@raadiofarhang

زهرا سعیدیان‌جو به مناسب تولد مادرش، ویدیویی از برادرش جاویدنام میلاد سعیدیان‌جو منتشر کرد و خطاب به مادر داغدارش نوشت:

ادامه خبر👇👇👇

@raadiofarhang

«مادر عزیزم
امروز روز تولد توست  دیگر هیچ مناسبتی برایت شاد نبوده.
بعد از  دیدن پیکر خونین میلاد
ثانیه ای از ته دل خوشحال نبودی...
مامان تو بعد از آخرین لحظه‌هایی که میلاد رو دیدی
ثانیه به ثانیه اش فراموش نکردی
و هنوز به ما یادآوری میکنی که چه برادر قهرمانی داشتیم.

مادرم تو داغ های زیادی دیده ای مثل داغ همسر، برادر، پدر، مادر
ولی هیچ کدام اندازه داغ کشته شدن فرزندت برایت سنگین نبوده
لحظه به لحظه شاهد دلتنگی‌هایت
و گریه های شبانه ات، پشت پنجره آشپزخانه هستیم

مادرم هنوز ظلمی که به خانواده ما وفرزندانش کرده است
را فراموش نکرده، و همیشه با آه نفرین روز خود را سپری میکند
نفرین بر دستانی میکند که جرات به خودش داده
به پسر قهرمانش شلیک کند
نفرین برا مادرانی میکند که فرزندانی ظالم پرورش داده اند
تا بر فرزندان  این خاک و بوم ظلم کنند
و دخترانش را زیر مشت و لگد قرار دهد.

من شاهد دلتنگی های مادرم هستم
شاهد رنج هایی هستم که هیچ کس
نمیتواند آن ها را درک کند غیر مادرانی که داغ فرزند دیده اند.

مادر عزیزم تو اسوه شجاعتی برای من و فرزندانت
امروز بیشتر از همیشه نبودن میلاد را احساس میکنی
چرا که میلاد روز تولدت را اینگونه تبریک میگفت:
«مادرم سواد شعر خواندن ندارد ولی بهترین شاعر دنیاست»

مادر عزیزم تولدت مبارک 💔»

#میلاد_سعیدیان_جو #
@raadiofarhang

🔺 صدیقه وسمقی :
مردان حکومتی مبتلا به بیماری صعب‌العلاج فکری و اخلاقی هستند

صدیقه وسمقی، اسلام‌شناس مخالف حکومت جمهوری اسلامی با انتشار مطلبی در حساب اینستاگرام نوشت:

بیمار آن دسته از مردان حکومتی هستند که از انجام وظایف خود عاجزند و تنها مشغله فکری آنان پوشش زنان و برنامه‌ریزی برای آزار و اذیت ایشان است. این عده از مردان، مبتلا به یک بیماری صعب العلاج فکری و اخلاقی‌اند که با نشستن بر مسندهای مهم، رنج و بحران را بر کشور تحمیل کرده‌اند. آنان باید از سمت‌های خود برکنار شوند تا رنج و بحران کاهش یابد..