در کتاب «وقتی خودم را به قدر کافی دوست داشتم» نوشته‌ی الیسون مک میلن و کیم مک میلن آمده است که؛ وقتی خودم را به قدر کافی دوست داشتم شروع به ترک چیزهای ناسالم کردم، مثلاً بعضی آدم‌ها یا حتی بعضی از عادات و عقایدم و هر چیزی که مرا تحقیر می‌کرد. ندای درونی‌ام می‌گفت که این‌ها به کارت نمی‌آیند. این است مفهوم دوست داشتن.

📚 @PDFsCom

‏هیچ‌چیزی مثل یک رمان خوب، سواد زیستن را به انسان هدیه نمی‌دهد. تصویر فهرستی از ده رمان برتری است که تاکنون خوانده‌ام.

📚 @PDFsCom

فرزندان شما به حقيقت فرزندان شما نيستند؛
آنها دختران و پسران زندگی‌اند در سودای خويش...
آنها از كوچه وجود شما گذر می‌كنند اما از شما نيستند، اگرچه با شمايند، به شما تعلق ندارند.

عشق خود را بر آنها نثار كنيد، اما انديشه‌هايتان را برای خود نگه داريد. زيرا آنها را نيز برای خود انديشه‌ای ديگر است.
جسم آنها را در خانهٔ خود مسكن دهيد اما روح آنان را آزاد گذاريد٬ زيرا روح آنان در خانهٔ فردا زيست خواهد كرد كه شما حتی در رويا نمی‌توانيد به ديدار آن فردا برويد.
ممكن است تلاش كنيد كه شبيه آنها باشيد
اما مكوشيد كه آنان را مانند خود بار بياوريد
زيرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با ديروز درنگ نخواهد كرد.

#جبران_خلیل_جبران

📚 @PDFsCom

در کتاب «جدايی معنوی» دبی فورد می‌گوید: ديگر نمی‌توانم به کسی اعتماد کنم و با خود می‌گویم «هرگز اجازه نمی‌دهم کسی اينکار را دوباره با من انجام دهد!» ولی بخش بدتر داستان اين است که برای شروع ارتباط‌های جديد، به رنج‌های درونی‌‌مان فرصت خوب شدن نمی‌دهیم و اين شکست‌ها را دوباره و دوباره تجربه می‌کنیم.

📚 @PDFsCom

یالوم میگه:
وقتی خونه‌ت آتیش گرفته
و تو با دوتا بچه‌ت توی خونه گیر کردی؛
اولین کار اینه که از خونه
هرجوری شده بیاین بیرون.
این مسئولیتِ شخص توئه،
حالا اینکه کی باعث این آتیش‌سوزی شده
اهمیتی نداره در اون لحظه،
بعدا بهش فکر می‌کنیم؛
«الان فقط باید بیای بیرون»

📚 @PDFsCom

‏کتاب بخون، زبانت بعدها ازت تشکر می‌کنه...
‏ورزش کن، بدنت بعدها ازت تشکر می‌کنه...
‏شاد باش، روحت بعدها ازت تشکر می‌کنه...
‏تلاش کن، آیینه بعدها ازت تشکر می‌کنه...

📚 @PDFsCom

دیوانه بمانید اما مانند عاقلان رفتار کنید، خطر متفاوت بودن را بپذیرید اما بدون جلب توجه متفاوت باشید، جایی که همه مثل هم می اندیشند اصلا کسی فکر نمی کند.

#پائولو_کوئلیو

📚 @PDFsCom

در برابر هر زن زیبا؛ مرد بدبختی هم هست که از بودن با او خسته شده است.
زیبایی یکی از ملزومات عاشق شدن در ذهن تمام مردان است.
اما زنی که تنها زیباست و از داشتن قدرت درک عاجز است؛ به زودی برای مردش تبدیل به یکی از وسایل گوشه و کنار منزل می شود!
عادی و گاهی هم کسالت بار...!! ‌
‌
#اروين_د_يالوم ‌

📚 @PDFsCom

اگر از فکر شکست مضطرب می شویم، به این دلیل است که موفقیت تنها محرک واقعی جهان است تا حسن نیتش را به ما ارزانی کند.پیوند خانوادگی، دوستی یا جذابیت جنسی شاید گاهی محرک های مادی را غیر ضروری جلوه دهند، ولی فقط یک مثبت اندیش بی عقل می تواند برای تأمین همیشگی نیاز هایش بر این عوامل تکیه کند. انسان ها بدون اینکه دلایل قوی برای لبخند زدن داشته باشند به ندرت لبخند می زنند

_شاید بتوان گفت توجه دیگران به این دلیل برایمان مهم است که ذاتا راجع به ارزش خودمان دچار تردیدیم

_هر جامعه‌ای برای انواع خاصی از آدم‌ها ارزش و اعتبار قائل است و بقیه را به خاطر داشتن مهارت‌های نامطلوب، لهجه، خلق‌وخو، جنسیت یا رنگ پوست طرد یا محکوم می‌کند. ولی این تعاریف از موفقیت به هیچ وجه همیشگی یا جهان‌شمول نیستند. ویژگی‌ها و مهارت‌هایی که در جایی منجر به منزلت اجتماعی می‌شوند احتمال دارد در جایی دیگر بی‌فایده باشند یا برعکس عمل کنند
وقتی به برهۀ خاصی از تاریخ نگاه کنیم می‌بینیم که در جوامع مختلف در دوره‌های مختلف طیف گسترده‌ای از افراد، محترم بوده‌اند.‌‌‌
‌
‌📕 اضطراب منزلت
✍️ #آلن_دوباتن

📚 @PDFsCom

توی بیمارستان فیروز آبادی دستیار دکتر مظفری بودم. روزی از روزها دکتر مظفری ناغافل صدایم کرد اتاق عمل و پیرمردی را نشان‌دادن که باید پایش را بعلت عفونت می بریدیم. دکتر گفت که اینبار من نظارت می کنم و شما عمل می کنید.
به مچ پای بیمار اشاره کردم که یعنی از اینجا قطع کنم و دکتر گفت: برو بالاتر...
بالای مچ را نشان دادم و دکتر گفت برو بالاتر... بالای زانو را نشان دادم و دکتر گفت برو بالاتر... تا اینکه وقتی به بالای ران رسیدم دکتر گفت که از اینجا ببر. عفونت از این جا بالاتر نرفته
لحن و عبارت " برو بالاتر " خاطره بسیار تلخی را در من زنده میكرد. خیلی تلخ.
دوران کودکی همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در محله پامنار زندگی می کردیم. قحطی شده بود و گندم نایاب بود و نانوایی ها تعطیل. مردم ایران و تهران بشدت عذاب و گرسنگی می کشیدند که داستانش را همه میدانند. عده ای هم بودند که به هر قیمتی بود ارزاق شان را تهیه می کردند و عده ای از خدا بی خبر ھم بودند که با احتکار از گرسنگی مردم سودجویی می کردند.

شبی پدرم دستم را گرفت تا در خانه همسایه مان که دلال بود و گندم و جو می فروخت برویم و کمی از او گندم یا جو بخریم تا از گرسنگی نمیریم.
پدرم هر قیمتی که می گفت همسایه دلال ما با لحن خاصی می گفت: برو بالاتر... برو بالاتر..

بعد از به هوش آمدن پیرمرد برای دیدنش رفتم. چقدر آشنا بود. وقتی از حال و روزش پرسیدم گفت :
- بچه پامنار بودم.
گندم و جو می فروختم.خیلی سال پیش. قبل از اینکه در شاه عبدالعظیم ساکن بشم.

دیگر تحمل بقیه صحبت‌هایش را نداشتم. شناخته بودمش.
خود را به حیاط بیمارستان رساندم.

من باور داشتم که
از مکافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید جو ز جو

اما به هیچ وجه انتظار نداشتم که چنین مکافاتی را به چشمم ببینم.

👤دکتر عبدالوهابی (استاد آناتومی دانشگاه تهران)

📚 @PDFsCom

ولی زندگی همین لحظه هاست
صدایِ جنگل، پرنده ها و بادِ ملایمی که می‌وزد...
عطرِ باغِ چای
سکوت و رقص برگ ها
یک استکان چای و
چند خط کتاب ...

📚 @PDFsCom