نوشته بود:
متاسفانه دوست گرامی! در افسردگی و گرفتاری و غم به سر می‌برم! هم پیامتان را دیدم و هم تماستان را! حالم که خوب شد، خودم تماس می‌گیرم...
نمی‌دانم چرا، ولی خیلی خوب توانستم بفهمم در چه شرایطی به سر می‌برد و خیلی خوب درک کردم که چه می‌گفت...

از نهال نو رسیده نتوان ساخت عصا
تکیه باید به کسی کرد که دوران دیده...

الان یاد تمام اون‌هایی افتادم که موقع کادو دادن به بقیه، به چشای مظلومِ کادو نگرفته‌ی من نگاه کردن و گفتن تو کادوت جداست و هیچ‌وقتم بهم ندادن... حلالتون نمی‌کنم🚶‍♀

امشب تو به من فکر کن، من خوابم میاد.

امیدوارم وقتی از خانه بیرون رفتی، کسی را داشته باشی که چشم انتظار برگشتنت باشد، این خیلی مهم است. خیلی مهم است که فکر نکنی در جهان به این بزرگی، تک و تنها رها شده‌ای و از میان این‌همه آدم، حتی یک نفر هم نیست که دلش برای تو تنگ بشود و نگران تو باشد و تو را به اسم کوچکت صدا بزند...
آدم بدونِ اهمیت داشتن برای کسی، چه فرقی با گیاه دارد؟! فقط رشد می‌کند و قد می‌کشد و بار می‌دهد و پژمرده می‌شود و تمام! مگر می‌شود کسی را دوست نداشت و توسط کسی دوست داشته‌نشد و زنده ماند و دوام آورد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

اگر می‌تونستی اینو بفهمی که؛ آدما می‌تونن آنلاین باشن، می‌تونن بیدار باشن، می‌تونن کاری نداشته باشن و در عین‌حال نخوان با شما وقت بگذرونن و نخوان کسی رو ملاقات کنن و ترجیحشون این باشه که بشینن یه گوشه و فکر کنن یا فیلم ببینن و جواب هیچ تماس و پیغامی رو هم ندن؛ اون‌وقت معاشرت با تو دلپذیرترین اتفاق ممکن برای هرکسی بود.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

قدرت، ثروت و شهرت، آدم‌ها را خودخواه و بی‌رحم می‌کند! باور کنید همین است، بسته به اصالت و درایت آدم‌ها، کم و زیاد دارد، ولی همین است‌. تو وقتی یکی از این سه امتیاز یا همه‌ی آن‌ها به دهانت مزه کرد، وقتی با زحمت و رنج بسیار و به هرقیمتی پله ساختی و بالا رفتی، بی‌رحم می‌شوی و بعد از آن تمام حواست به این است که زمین نخوری و حاضری هر کاری بکنی و از روی هر کسی رد بشوی تا همان بالا بمانی... آدمی که آن بالا را دیده، تصور به پایین برگشتن برایش از مرگ هم سهمگین‌تر است، پس لاجرم، اولویت را بر حفظ و بقای آن گذاشته و قبل از هرچیزی، به دوام آن فکر می‌کند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

که حیف است هیتلرها و فرعون‌ها و صدام‌ها و ستمگرها و ستمگرها و ستمگرها به مرگ طبیعی بمیرند! اگر قرار بود آتش هم به مثابه‌ی آب، فروخورده شود، اگر قرار بود مقصد گنداب هم به مثابه‌ی رودخانه، دریا باشد، اگر قرار بود آن‌که خوشه‌های خشم و نفرین و عزا کاشته، خیر و عاقبت بخیری درو کند، سنگ روی سنگ جهان بند نمی‌شد!
محال است حتی اگر به یک نفر سیلی ناحق بزنی و جهان دست قدرتمندتری نفرستد و به تو طعم سیلیِ زده‌‌ات را نچشاند! هرچه نقاب بزنی و هرچه کثافت‌های وجودت را زیر نقاب پنهان کنی، آخر از جایی می‌ریزد بیرون و یقه‌ات را با بیشترین شدت ممکن می‌گیرد! روزگار ناشنواست، به وانمودها و حرف‌های ما کار ندارد، فقط می‌بیند و نگاه می‌کند و با هرکس درست همانگونه که با جهان و آدم‌ها رفتار کرده، رفتار می‌کند.
و در نهایت امر، همان دستی که شیشه را شکسته، زخمی خواهد شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

عمیق ترین توصیفی که میتونم راجع بهش داشته باشم اینه که:
"نبودنش سخت است
اما بودنش هم دیگر به من احساس خوشبختی نمیدهد."
‌-آبی فیروزه ای

کاش اگه لطفی کردید، با منت و تهدید خرابش نکنید! یا باادعای دوستی افراطی نیاین جلو که با دشمنی افراطی تمومش کنید.
وقتی یکی میگه از رابطه و صمیمیت خوشش نمیاد و آدمِ رابطه نیست، به زور بهش نزدیک نشید که تهش ببینید نشد و با خشمتون زخمیش کنید و بیشتر بترسونیدش از اجتماع و از آدما!

I deeply believe that happiness makes a woman prettier. It's an undeniable glow.

عمیقاً به این مسئله باور دارم که خوشبختی یک زن رو زیباتر می‌کنه. یک جور درخشش غیرقابل انکار!

عزیزانی که طی این یک هفته اخیر سفارش کتاب داشتند، به خاطر درگیری کاری بنده ارسال کتاب‌ها متاسفانه قدری به تعویق افتاد. پوزش بابت این مسئله‌ی ناخواسته. تا فردا ظهر کدهای مرسولات همین‌جا قرار خواهد گرفت.
سپاس از شکیبایی و مهر شما❤️🙏

هیچ‌کس، هیچ‌وقت راضی نیست. همیشه همه‌چیز یا خیلی زیاد است، یا خیلی کم.
- یوسا

دشمن هم اگر شدید، دشمن شریفی باشید!

خسته‌ام، خسته از دویدن‌ها
قدری آرام و خواب می‌خواهم
دائما کار و دائما پیکار
ذهن بی‌اضطراب می‌خواهم...
کنج دنج و فراغتی ممتد
بی‌حساب و کتاب می‌خواهم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@narges_sarrafian_toofan

چای بسیار خورده‌ام اما؛
اندکی هم شراب می‌خواهم...

یعنی تا قیامت قادرم این شعر رو ادامه بدم، حیف که فرصت و شرایط یاری نمی‌کنه

گدای شهر نگه کن, که میر مجلس شد...
- حافظ