در حمایت از کارگران معدن طبس و جانباختن ده ها کارگر و علیه فاجعه ی انسانی که روزانه در معادن و محیط های کارگری ادامه دارد
#ایرانم_اعتصاب
از صفحه اکس (توییتر سابق) اسماعیل بخشی
#محاکمه_عاملان_جنایت_معدن_طبس
@nedaeziran
#ایرانم_اعتصاب
از صفحه اکس (توییتر سابق) اسماعیل بخشی
#محاکمه_عاملان_جنایت_معدن_طبس
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یکی از اعضای خانواده‌های کارگران جان‌باخته در معدن می‌گوید
«در آمبولانس بسته نمی‌شد به زور و با پا جنازه‌های سوخته شده را به داخل هل می‌دادند!»
او همچنین می‌گوید یک زن که همسرش کشته شده بود درخواست می‌کرد که جنازه‌ها را با عزت حمل کنند.
کارگران در ایران، تا وقتی که زنده هستند، حقوق و مزایاشان به تعویق می‌افتد، حقوقی که متناسب با سختی کارشان نیست، بعد که اینگونه مظلومانه می‌میرند هم با پیکرشان محترمانه رفتار نمی‌شود!
💥ما خواهان محاکمه عاملان جنایت معدن طبس هستیم.
@nedaeziran
«در آمبولانس بسته نمی‌شد به زور و با پا جنازه‌های سوخته شده را به داخل هل می‌دادند!»
او همچنین می‌گوید یک زن که همسرش کشته شده بود درخواست می‌کرد که جنازه‌ها را با عزت حمل کنند.
کارگران در ایران، تا وقتی که زنده هستند، حقوق و مزایاشان به تعویق می‌افتد، حقوقی که متناسب با سختی کارشان نیست، بعد که اینگونه مظلومانه می‌میرند هم با پیکرشان محترمانه رفتار نمی‌شود!
💥ما خواهان محاکمه عاملان جنایت معدن طبس هستیم.
@nedaeziran
یک‌شنبه ۱ مهر ۱۴۰۳، صفحه اینستاگرام مختص به پخشان عزیزی خبر داد که مقامات امنیتی زندان اوین از مراجعه او به پزشک متخصص جلوگیری کرده‌اند.
« مقام‌های امنیتی زندان اوین با وجود اینکه پخشان نیاز شدید به معاینه پزشک متخصص دارد، از مراجعه ایشان به پزشک متخصص جلوگیری کرده‌اند. وی از سردردهای شدید رنج میبرد و پیشتر خانواده او، تمامی هزینه‌های معاینات تخصصی وی را تقبل و پرداخت کرده‌اند، با این وجود تاکنون از اعزام وی ممانعت شده است.»
پخشان عزیزی، فعال حقوق زنان، شهروند کرد اهل مهاباد، فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران در تاریخ ۱۳ مرداد ١۴٠٢ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. وی مدت‌ها از حق دسترسی به وکیل و امکان ملاقات با خانواده محروم ماند و نهایتا پس از ۴ ماه بازجویی به بند زنان این زندان انتقال یافت، وی نهایتا در تاریخ ۲مرداد ۱۴۰۳، توسط قاضی ایمان افشاری به اتهام «بغی و عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم شد.
#پخشان_عزیزی
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@nedaeziran
« مقام‌های امنیتی زندان اوین با وجود اینکه پخشان نیاز شدید به معاینه پزشک متخصص دارد، از مراجعه ایشان به پزشک متخصص جلوگیری کرده‌اند. وی از سردردهای شدید رنج میبرد و پیشتر خانواده او، تمامی هزینه‌های معاینات تخصصی وی را تقبل و پرداخت کرده‌اند، با این وجود تاکنون از اعزام وی ممانعت شده است.»
پخشان عزیزی، فعال حقوق زنان، شهروند کرد اهل مهاباد، فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران در تاریخ ۱۳ مرداد ١۴٠٢ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. وی مدت‌ها از حق دسترسی به وکیل و امکان ملاقات با خانواده محروم ماند و نهایتا پس از ۴ ماه بازجویی به بند زنان این زندان انتقال یافت، وی نهایتا در تاریخ ۲مرداد ۱۴۰۳، توسط قاضی ایمان افشاری به اتهام «بغی و عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم شد.
#پخشان_عزیزی
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@nedaeziran
#شاهرود
تجمع اعتراضی راهداران شهرستان های شاهرود و میامی برای ششمین روز متوالی
در اعتراض به احقاق حقوق خود و اجرای چارت راهداری و حمل و نقل
سه‌شنبه ۳ مهر
@nedaeziran
تجمع اعتراضی راهداران شهرستان های شاهرود و میامی برای ششمین روز متوالی
در اعتراض به احقاق حقوق خود و اجرای چارت راهداری و حمل و نقل
سه‌شنبه ۳ مهر
@nedaeziran
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات ۱۰ زن بهائی در اصفهان برگزار شد
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات #ندا_بدخش، #آرزو_سبحانیان، #یگانه_روح_بخش، #مژگان_شاهرضایی، #پرستو_حکیم، #یگانه_آگاهی، #بهاره_لطفی، #شانا_شوقی_فر، #نگین_خادمی و #ندا_عمادی، شهروندان #بهائی برگزار شد.
در جریان این جلسه که دوشنبه ۲ مهر ۱۴۰۳، در شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان به ریاست قاضی توکلی برگزار شده است، این شهروندان از بابت اتهامات انتسابی تبلیغ علیه نظام، با حضور وکلا، به دفاع از خود پرداختند. آنان در بخشی از دفاعیات خود، به آزارهای فیزیکی و کلامی که در جلسات بازجویی روی داده بود اشاره کرده اند و قاضی دادگاه، از این موضوع اظهار تعجب و بی اطلاعی کرده است.
#داشتن_عقیده_جرم_نیست
@nedaeziran
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات #ندا_بدخش، #آرزو_سبحانیان، #یگانه_روح_بخش، #مژگان_شاهرضایی، #پرستو_حکیم، #یگانه_آگاهی، #بهاره_لطفی، #شانا_شوقی_فر، #نگین_خادمی و #ندا_عمادی، شهروندان #بهائی برگزار شد.
در جریان این جلسه که دوشنبه ۲ مهر ۱۴۰۳، در شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان به ریاست قاضی توکلی برگزار شده است، این شهروندان از بابت اتهامات انتسابی تبلیغ علیه نظام، با حضور وکلا، به دفاع از خود پرداختند. آنان در بخشی از دفاعیات خود، به آزارهای فیزیکی و کلامی که در جلسات بازجویی روی داده بود اشاره کرده اند و قاضی دادگاه، از این موضوع اظهار تعجب و بی اطلاعی کرده است.
#داشتن_عقیده_جرم_نیست
@nedaeziran
من یک نفرم، یکی از بیشمار زنان شهر
#مهسا_امینی
ما زنانی هستیم که در برابر این حکومت ضدزن سر خم نمی‌کنیم و برای فردایی آزاد و برابر و فرو ریختن دیوارهای استبداد قدم در راه مبارزه گذاشتیم.
تا همیشه #زن_زندگی_آزادی
@nedaeziran
#مهسا_امینی
ما زنانی هستیم که در برابر این حکومت ضدزن سر خم نمی‌کنیم و برای فردایی آزاد و برابر و فرو ریختن دیوارهای استبداد قدم در راه مبارزه گذاشتیم.
تا همیشه #زن_زندگی_آزادی
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
سی و پنجمین هفته اعتصاب غذا کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در ۲۱ زندان مختلف کشور
روز سه شنبه ۳ مهر ۱۴۰۳، اعتصاب غذای زندانیان در ۲۱ زندان کشور در سی و پنجمین هفته از کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” ادامه دارد. زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می برند، در بیانیه خود به سفر پزشکیان به نیویورک اشاره کرده و چنین نوشتند:
«از تمامی نمایندگان دولت‌ها در سازمان ملل و همه نهادهای حقوق بشری می‌خواهد که در سفر رئیس دولت حکومت اعدام که روانه سازمان ملل شده است؛ او را در ارتباط با موج گسترده کشتار و اعدام زندانیان مورد سوال و بازخواست قرار دهد. سوال اساسی این است که چگونه با تحریم گسترده انتخابات و بدون کسب رای اکثریت، پزشکیان خود را نماینده مردم ایران می‌داند!؟»
این زندانیان در بیانیه اعتصاب غذای خود همچنین صدور احکام اعدام برای چهار زندانی سیاسی مهدی حسنی، بهروز احسانی، محمدجواد وفایی ثانی و حاتم اوزدمیر و تمام محکومان به اعدام با هر اتهامی را محکوم کردند.
«سی و پنجمین هفته کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در ۲۱ زندان مختلف کشور
#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی
@nedaeziran
روز سه شنبه ۳ مهر ۱۴۰۳، اعتصاب غذای زندانیان در ۲۱ زندان کشور در سی و پنجمین هفته از کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” ادامه دارد. زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می برند، در بیانیه خود به سفر پزشکیان به نیویورک اشاره کرده و چنین نوشتند:
«از تمامی نمایندگان دولت‌ها در سازمان ملل و همه نهادهای حقوق بشری می‌خواهد که در سفر رئیس دولت حکومت اعدام که روانه سازمان ملل شده است؛ او را در ارتباط با موج گسترده کشتار و اعدام زندانیان مورد سوال و بازخواست قرار دهد. سوال اساسی این است که چگونه با تحریم گسترده انتخابات و بدون کسب رای اکثریت، پزشکیان خود را نماینده مردم ایران می‌داند!؟»
این زندانیان در بیانیه اعتصاب غذای خود همچنین صدور احکام اعدام برای چهار زندانی سیاسی مهدی حسنی، بهروز احسانی، محمدجواد وفایی ثانی و حاتم اوزدمیر و تمام محکومان به اعدام با هر اتهامی را محکوم کردند.
«سی و پنجمین هفته کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در ۲۱ زندان مختلف کشور
#نه_به_اعدام
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی
@nedaeziran
ندای زنان ایران
Photo
🔴 همدردی شریفه محمدی از زندان با خانواده کارگران کشته شده در حادثه معدن طبس
اختصاصی- اولین نامه شریفه محمدی پس از صدور حکم اعدام
✍🏼توضیح: شریفه محمدی، فعال مستقل کارگری که در زندان لاکان رشت محبوس است، برای اولین بار پس صدور حکم اعدام، نامه ای نوشته است که در آن ضمن نوشتن پیام هایی برای فرزند و همسر خودش، به مساله مرگ کارگران معدن در طبس پرداخته و با خانواده های آنان اعلام همدردی کرده است.
نامه ی شریفه محمدی از زندان لاکان رشت، از این جهت حائز اهمیت ویژه است که شریفه محمدی تا کنون درباره حکم اعدام خودش پیامی صادر نکرده است اما در واکنش به کشتار کارگران در معدن طبس، جان عزیزش به درد آماده و به آن واکنش نشان داده است. شریفه محمدی در تمام زندگی خود برای حقوق و مطالبات کارگران و زنان تلاش کرده است و اینک پرونده او و حکم ظالمانه اعدام صادر شده علیه او در دیوان عالی کشور در حال بررسی است. متن نامه ی شریفه را عینا در ذیل مطالعه میکنید:
"پاییز دیگری از راه رسید و من همچنان در بند هستم.
مهر فرا رسید اما با بی مهری هایش!
رفیق نازنینم! همراه همیشگیم در روزهای سخت! اول مهر کنارت نیستم تا تولدت را تبریک بگویم؛ دوم مهر کنارت نیستم تا سالروز ازدواجمان را جشن بگیریم.
آیدین عزیزم! پسر نازنینم! ببخشید از اینکه در روز اول مهر و سال تحصیلی جدید در مقطعی بالاتر در کنارت نبودم تا به روال همیشگی، موهای زیبایت را شانه کنم و روانه مدرسه ات نمایم و تو با شیرین زبانی بگویی: ممنون مامان، روز خوبی داشته باشی...
همنوردان نازنینم! در کنارتان نیستم تا همراه و همگام در مسیر درفک زیبا و پرغرور، همصدا بخوانیم:
همراه شو عزیز؛ تنها نمان به درد
کین درد مشترک، هرگز جدا جدا درمان نمی شود..
تا گرامی بداریم یاد و خاطره ی معلمان عشق و ایثار را.
عزیزانم! می دانم که این روزها سپری خواهد شد و ما باز هم کنار یکدیگر سرود زندگی سر خواهیم داد. اما بی مهری پاییز و ماه مهر برای ما تمامی ندارد.
ساعت ۱۲ شب است و ساعاتی از خاموشی بند گذشته است و من خواب به چشمانم نمی رود.
بی اختیار گریه می کنم اما نه برای دلتنگی آیدین و نه برای حکمی که دارم و نه برای اینکه در کنار فرزندم نیستم تا او را روانه ی مدرسه جدید نمایم.
چگونه شب را سپری خواهند کرد کودکان و مادران و زنانی که عزیزانشان زیر خروارها خاک مدفون شده اند؟
کودکان چگونه اول مهر روانه مدرسه خواهند شد در حالی که پدرانشان را از دست داده اند؟
امروز خبر مرگ ۵۱ نفر از کارگران معدن در طبس لرزه بر جانم انداخت؛ فاجعه ای دیگر!!
کارگران معدن برای لقمه ای نان، حاضر به انجام سخت‌ترین کارها در بدترین و ناایمن ترین شرایط هستند تا شاید برای زنده ماندن خود و خانواده، مزدی ناچیز دریافت نمایند.
تصور میکنم چشمان منتظر کودکان را که پدرانشان از سر کار برگردند...
آه و افسوس که لبخند و شادی در اولین روز مهر بر لبان زنان و کودکانشان خشکیده شد!
تسلیت از پشت میله های زندان به خانواده های این عزیزان و تسلیت به هم طبقه ای هایم که این روزها شرایط سخت زندگی و معیشت بر دوششان سنگینی می کند!
آیدین عزیزم! پسر نازنینم!
تو هم مهر امسال را با بی مهری آغاز کردی. حتی اگر در کنارت بودم و بهترین لباسها را برایت تهیه میکردم و به بهترین مدرسه روانه ات می کردم؛ اما شادی واقعی برایم روزی است که هیچ کودکی به خاطر فقر و نداری از شادی و تحصیل و از حق زندگی کردن محروم نباشد و هیچ پدر و مادری با نگرانی که آیا فرزند و یا همسرش بعد از یک روز کاری، زنده از محل کار باز خواهد گشت یا نه، روزش را سپری نکند.
و من آن روز را انتظار می کشم!
شریفه محمدی
بند تشخیص زندان لاکان رشت"
#شریفه_محمدی
#نه_به_اعدام
@nedaeziran
اختصاصی- اولین نامه شریفه محمدی پس از صدور حکم اعدام
✍🏼توضیح: شریفه محمدی، فعال مستقل کارگری که در زندان لاکان رشت محبوس است، برای اولین بار پس صدور حکم اعدام، نامه ای نوشته است که در آن ضمن نوشتن پیام هایی برای فرزند و همسر خودش، به مساله مرگ کارگران معدن در طبس پرداخته و با خانواده های آنان اعلام همدردی کرده است.
نامه ی شریفه محمدی از زندان لاکان رشت، از این جهت حائز اهمیت ویژه است که شریفه محمدی تا کنون درباره حکم اعدام خودش پیامی صادر نکرده است اما در واکنش به کشتار کارگران در معدن طبس، جان عزیزش به درد آماده و به آن واکنش نشان داده است. شریفه محمدی در تمام زندگی خود برای حقوق و مطالبات کارگران و زنان تلاش کرده است و اینک پرونده او و حکم ظالمانه اعدام صادر شده علیه او در دیوان عالی کشور در حال بررسی است. متن نامه ی شریفه را عینا در ذیل مطالعه میکنید:
"پاییز دیگری از راه رسید و من همچنان در بند هستم.
مهر فرا رسید اما با بی مهری هایش!
رفیق نازنینم! همراه همیشگیم در روزهای سخت! اول مهر کنارت نیستم تا تولدت را تبریک بگویم؛ دوم مهر کنارت نیستم تا سالروز ازدواجمان را جشن بگیریم.
آیدین عزیزم! پسر نازنینم! ببخشید از اینکه در روز اول مهر و سال تحصیلی جدید در مقطعی بالاتر در کنارت نبودم تا به روال همیشگی، موهای زیبایت را شانه کنم و روانه مدرسه ات نمایم و تو با شیرین زبانی بگویی: ممنون مامان، روز خوبی داشته باشی...
همنوردان نازنینم! در کنارتان نیستم تا همراه و همگام در مسیر درفک زیبا و پرغرور، همصدا بخوانیم:
همراه شو عزیز؛ تنها نمان به درد
کین درد مشترک، هرگز جدا جدا درمان نمی شود..
تا گرامی بداریم یاد و خاطره ی معلمان عشق و ایثار را.
عزیزانم! می دانم که این روزها سپری خواهد شد و ما باز هم کنار یکدیگر سرود زندگی سر خواهیم داد. اما بی مهری پاییز و ماه مهر برای ما تمامی ندارد.
ساعت ۱۲ شب است و ساعاتی از خاموشی بند گذشته است و من خواب به چشمانم نمی رود.
بی اختیار گریه می کنم اما نه برای دلتنگی آیدین و نه برای حکمی که دارم و نه برای اینکه در کنار فرزندم نیستم تا او را روانه ی مدرسه جدید نمایم.
چگونه شب را سپری خواهند کرد کودکان و مادران و زنانی که عزیزانشان زیر خروارها خاک مدفون شده اند؟
کودکان چگونه اول مهر روانه مدرسه خواهند شد در حالی که پدرانشان را از دست داده اند؟
امروز خبر مرگ ۵۱ نفر از کارگران معدن در طبس لرزه بر جانم انداخت؛ فاجعه ای دیگر!!
کارگران معدن برای لقمه ای نان، حاضر به انجام سخت‌ترین کارها در بدترین و ناایمن ترین شرایط هستند تا شاید برای زنده ماندن خود و خانواده، مزدی ناچیز دریافت نمایند.
تصور میکنم چشمان منتظر کودکان را که پدرانشان از سر کار برگردند...
آه و افسوس که لبخند و شادی در اولین روز مهر بر لبان زنان و کودکانشان خشکیده شد!
تسلیت از پشت میله های زندان به خانواده های این عزیزان و تسلیت به هم طبقه ای هایم که این روزها شرایط سخت زندگی و معیشت بر دوششان سنگینی می کند!
آیدین عزیزم! پسر نازنینم!
تو هم مهر امسال را با بی مهری آغاز کردی. حتی اگر در کنارت بودم و بهترین لباسها را برایت تهیه میکردم و به بهترین مدرسه روانه ات می کردم؛ اما شادی واقعی برایم روزی است که هیچ کودکی به خاطر فقر و نداری از شادی و تحصیل و از حق زندگی کردن محروم نباشد و هیچ پدر و مادری با نگرانی که آیا فرزند و یا همسرش بعد از یک روز کاری، زنده از محل کار باز خواهد گشت یا نه، روزش را سپری نکند.
و من آن روز را انتظار می کشم!
شریفه محمدی
بند تشخیص زندان لاکان رشت"
#شریفه_محمدی
#نه_به_اعدام
@nedaeziran
ندای زنان ایران
سی و پنجمین هفته اعتصاب غذا کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در ۲۱ زندان مختلف کشور روز سه شنبه ۳ مهر ۱۴۰۳، اعتصاب غذای زندانیان در ۲۱ زندان کشور در سی و پنجمین هفته از کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” ادامه دارد. زندانیانی که در اعتصاب غذا به سر می برند،…
سیوپنجمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۲۱ زندان کشور
«ما را در راه دفاع از حق زندگی زندانیان یاری دهید»
روز یک‌شنبه یکم مهرماه با شروع سال تحصیلی جدید، شاهد فاجعه انفجار معدن در شهر طبس بودیم. در این فاجعه بیش از ۵۰ نفر از کارگران معدن جان خود را از دست داده یا مفقود شدند و تعدادی نیز مجروح شدند. کارگرانی که در محیطی بدون کمترین ایمنی برای مخارج اولیه زندگی، با به خطر انداختن جانشان، نان خانواده‌شان را تامین می‌کردند. این نوع فجایع که به دفعات در کشور اتفاق افتاده، حاصل فساد و ناکارآمدی ساختاری حکومت استبدادی است که ضمن چپاول و غارت دست‌رنج مردم زحمت‌کش ایران، هرگز پاسخگوی عملکرد فاجعه‌آفرین خود نبوده است.
فعالان کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، با خانواده‌های جان‌باختگان صمیمانه ابراز همدردی می‌کنند و آرزوی سلامتی برای مجروحین این حادثه را دارند.
همچنین در آغاز سال تحصیلی یادی می‌کنیم از بیش از یک میلیون کودک و نوجوانی که به دلیل فقر گسترده از تحصیل باز می‌مانند و عموما به دلیل فقر مجبور به کار کردن می‌شوند.
و گرامی می‌داریم خاطره دانش‌آموزان و معلمانی که در قیام ژینا جان خود را از دست دادند و کشته شدند.
ما زندانیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌ها و در میان زندانیان غیرسیاسی تعداد زیادی زندانی محکوم به اعدام به دلیل جرائم مواد مخدر و... دیده‌ایم و از نزدیک روایت زندگی آن‌ها را شنیده‌ایم. ما نیک می‌دانیم که آن‌ها عموما در کودکی و نوجوانی، به دلیل فقر، ترک‌تحصیل کرده و در کودکی و در بزرگسالی نیز دچار آسیب‌های اجتماعی گوناگون شده‌اند. حکومت ولایت فقیه که با گسترش فقر بستر زندگی سخت آن‌ها را در کودکی و نوجوانی فراهم آورده، اکنون با به دار کشیدنشان به وسیله حکم غیرانسانی اعدام، نقطه پایانی بر زندگی کوتاه این قربانیان می‌گذارد.
در یک هفته گذشته استبداد دینی حاکم بر ایران دو زندانی سیاسی به نام‌های مهدی حسنی و بهروز احسانی را که در اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند، با نقض حق دادرسی منصفانه، پشت درهای بسته و با اتهامات ساختگی محکوم به اعدام کرد. محمدجواد وفایی‌ثانی، بوکسور و زندانی سیاسی بازداشت شده در اعتراضات آبان ۱۳۹۸، پس از دو بار نقض حکم اعدام در دیوان عالی کشور، برای سومین بار به اعدام محکوم شد. حکم اعدام حاتم اوزدمیر، زندانی سیاسی تبعه کشور ترکیه که از سال ۱۳۹۸ در زندان است هم پس از یک بار نقض، تایید شد.
باور ما این است که این احکام غیرانسانی اعدام که با نقض تمامی موازین حقوق‌بشری صادر می‌شود، تنها در راستای ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه و جلوگیری از به راه افتادن موج تازه‌ای از اعتراضات سراسری و استفاده مردم از حق بنیادین «اعتراض» صورت می‌گیرد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از تمامی نمایندگان دولت‌ها در سازمان ملل و همه نهادهای حقوق‌بشری می‌خواهد در سفر رئیس دولت حکومت اعدام که روانه سازمان ملل شده است، او را در ارتباط با موج گسترده کشتار و اعدام زندانیان مورد سوال و بازخواست قرار دهند. سوال اساسی این است که چگونه با تحریم گسترده انتخابات و بدون کسب رای اکثریت، پزشکیان خود را نماینده مردم ایران می‌داند!؟
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در سیوپنجمین هفته از این کارزار، روز سه‌شنبه سوم مهر ۱۴۰۳ در ۲۱ زندان مختلف از جمله زندان اوین (بند زنان، بند چهار و هشت)، قزلحصار (واحد سه و چهار)، مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، خرم آباد، نظام شیراز، اسدآباد اصفهان، بم، مشهد، قائم شهر، لاکان رشت، اردبیل، تبریز، ارومیه، خوی، نقده، سلماس، سقز، بانه، مریوان و زندان کامیاران علیه حکم غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
زندانیان حاضر در این کارزار ضمن هشدار نسبت به اجرای حکم ده‌ها زندانی سیاسی و غیر سیاسی زیر حکم اعدام، صدور احکام اعدام برای چهار زندانی سیاسی مهدی حسنی، بهروز احسانی، محمدجواد وفایی‌ثانی، حاتم اوزدمیر و تمام محکومان به اعدام با هر اتهامی را محکوم می‌کنند و از مردم و تمامی فعالان حقوق‌بشری داخلی و بین‌المللی می‌خواهند، با یاری کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ما را در جهت نجات جان این عزیزان و دفاع از «حق حیات» زندانیان و لغو حکم اعدام یاری دهند.
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
سه‌شنبه سوم مهرماه ۱۴۰۳
#بیانیه #نه_به_اعدام #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #محمدجواد_وفایی_ثانی #حاتم_اوزدمیر
@nedaeziran
«ما را در راه دفاع از حق زندگی زندانیان یاری دهید»
روز یک‌شنبه یکم مهرماه با شروع سال تحصیلی جدید، شاهد فاجعه انفجار معدن در شهر طبس بودیم. در این فاجعه بیش از ۵۰ نفر از کارگران معدن جان خود را از دست داده یا مفقود شدند و تعدادی نیز مجروح شدند. کارگرانی که در محیطی بدون کمترین ایمنی برای مخارج اولیه زندگی، با به خطر انداختن جانشان، نان خانواده‌شان را تامین می‌کردند. این نوع فجایع که به دفعات در کشور اتفاق افتاده، حاصل فساد و ناکارآمدی ساختاری حکومت استبدادی است که ضمن چپاول و غارت دست‌رنج مردم زحمت‌کش ایران، هرگز پاسخگوی عملکرد فاجعه‌آفرین خود نبوده است.
فعالان کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، با خانواده‌های جان‌باختگان صمیمانه ابراز همدردی می‌کنند و آرزوی سلامتی برای مجروحین این حادثه را دارند.
همچنین در آغاز سال تحصیلی یادی می‌کنیم از بیش از یک میلیون کودک و نوجوانی که به دلیل فقر گسترده از تحصیل باز می‌مانند و عموما به دلیل فقر مجبور به کار کردن می‌شوند.
و گرامی می‌داریم خاطره دانش‌آموزان و معلمانی که در قیام ژینا جان خود را از دست دادند و کشته شدند.
ما زندانیان کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌ها و در میان زندانیان غیرسیاسی تعداد زیادی زندانی محکوم به اعدام به دلیل جرائم مواد مخدر و... دیده‌ایم و از نزدیک روایت زندگی آن‌ها را شنیده‌ایم. ما نیک می‌دانیم که آن‌ها عموما در کودکی و نوجوانی، به دلیل فقر، ترک‌تحصیل کرده و در کودکی و در بزرگسالی نیز دچار آسیب‌های اجتماعی گوناگون شده‌اند. حکومت ولایت فقیه که با گسترش فقر بستر زندگی سخت آن‌ها را در کودکی و نوجوانی فراهم آورده، اکنون با به دار کشیدنشان به وسیله حکم غیرانسانی اعدام، نقطه پایانی بر زندگی کوتاه این قربانیان می‌گذارد.
در یک هفته گذشته استبداد دینی حاکم بر ایران دو زندانی سیاسی به نام‌های مهدی حسنی و بهروز احسانی را که در اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند، با نقض حق دادرسی منصفانه، پشت درهای بسته و با اتهامات ساختگی محکوم به اعدام کرد. محمدجواد وفایی‌ثانی، بوکسور و زندانی سیاسی بازداشت شده در اعتراضات آبان ۱۳۹۸، پس از دو بار نقض حکم اعدام در دیوان عالی کشور، برای سومین بار به اعدام محکوم شد. حکم اعدام حاتم اوزدمیر، زندانی سیاسی تبعه کشور ترکیه که از سال ۱۳۹۸ در زندان است هم پس از یک بار نقض، تایید شد.
باور ما این است که این احکام غیرانسانی اعدام که با نقض تمامی موازین حقوق‌بشری صادر می‌شود، تنها در راستای ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه و جلوگیری از به راه افتادن موج تازه‌ای از اعتراضات سراسری و استفاده مردم از حق بنیادین «اعتراض» صورت می‌گیرد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از تمامی نمایندگان دولت‌ها در سازمان ملل و همه نهادهای حقوق‌بشری می‌خواهد در سفر رئیس دولت حکومت اعدام که روانه سازمان ملل شده است، او را در ارتباط با موج گسترده کشتار و اعدام زندانیان مورد سوال و بازخواست قرار دهند. سوال اساسی این است که چگونه با تحریم گسترده انتخابات و بدون کسب رای اکثریت، پزشکیان خود را نماینده مردم ایران می‌داند!؟
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در سیوپنجمین هفته از این کارزار، روز سه‌شنبه سوم مهر ۱۴۰۳ در ۲۱ زندان مختلف از جمله زندان اوین (بند زنان، بند چهار و هشت)، قزلحصار (واحد سه و چهار)، مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، خرم آباد، نظام شیراز، اسدآباد اصفهان، بم، مشهد، قائم شهر، لاکان رشت، اردبیل، تبریز، ارومیه، خوی، نقده، سلماس، سقز، بانه، مریوان و زندان کامیاران علیه حکم غیرانسانی اعدام دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
زندانیان حاضر در این کارزار ضمن هشدار نسبت به اجرای حکم ده‌ها زندانی سیاسی و غیر سیاسی زیر حکم اعدام، صدور احکام اعدام برای چهار زندانی سیاسی مهدی حسنی، بهروز احسانی، محمدجواد وفایی‌ثانی، حاتم اوزدمیر و تمام محکومان به اعدام با هر اتهامی را محکوم می‌کنند و از مردم و تمامی فعالان حقوق‌بشری داخلی و بین‌المللی می‌خواهند، با یاری کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ما را در جهت نجات جان این عزیزان و دفاع از «حق حیات» زندانیان و لغو حکم اعدام یاری دهند.
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
سه‌شنبه سوم مهرماه ۱۴۰۳
#بیانیه #نه_به_اعدام #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #محمدجواد_وفایی_ثانی #حاتم_اوزدمیر
@nedaeziran
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گوشه‌ای از سخنان مادر پژمان قلیپور:
▪️«من مادرم. این بچه رو من به دنیا آوردم. اگه جرات داشت مادرش منم. سهم بچه‌ی من تو وطن من ۵ تا گلوله بود. ولی من محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلیپور قسم خوردم که هر گلوله میشه یک انگشت دست من و پنج تا گلوله زدی شد یک مشت توی دهان کسی که زور گفت و کشت.»
🥀پژمان قلیپور در #آبان۹۸ کشته شد. دیروز اعلام شد که این مادر (محبوبه رمضانی) و مادری دیگر؛ رحیمه یوسف‌زاده، مادر نوید بهبودی، هر یک به ۱۸ ماه حبس محکوم شدند.
#محبوبه_رمضانی
#رحیمه_یوسف_زاده
#پژمان_قلیپور
#نوید_بهبودی
#آبان_ادامه_دارد
#دادخواهی
@nedaeziran
▪️«من مادرم. این بچه رو من به دنیا آوردم. اگه جرات داشت مادرش منم. سهم بچه‌ی من تو وطن من ۵ تا گلوله بود. ولی من محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلیپور قسم خوردم که هر گلوله میشه یک انگشت دست من و پنج تا گلوله زدی شد یک مشت توی دهان کسی که زور گفت و کشت.»
🥀پژمان قلیپور در #آبان۹۸ کشته شد. دیروز اعلام شد که این مادر (محبوبه رمضانی) و مادری دیگر؛ رحیمه یوسف‌زاده، مادر نوید بهبودی، هر یک به ۱۸ ماه حبس محکوم شدند.
#محبوبه_رمضانی
#رحیمه_یوسف_زاده
#پژمان_قلیپور
#نوید_بهبودی
#آبان_ادامه_دارد
#دادخواهی
@nedaeziran