صرفا برای اینکه آدم بهتری باشیم...
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
برای امسال به خودم قول می‌دهم بیشتر تلاش کنم؛ تلاش کنم شاد باشم، تلاش کنم موفق باشم، تلاش کنم سالم زندگی کنم و تلاش کنم به مسیر سخت اهداف قشنگی که دارم، پایبند باشم.
برای امسال به خودم قول می‌دهم بیشتر کتاب بخوانم و بیشتر یاد بگیرم و بیشتر خوشحال باشم و قشنگ‌تر زندگی کنم.
برای امسال به خودم قول می‌دهم از روی صندلی قربانی بلند شوم و مسئولیت همه چیزِ جهانم را به عهده بگیرم و به جز خودم از هیچ‌کس هیچ توقعی نداشته‌باشم و خودم برای آرزوهای خودم بجنگم و تلاش کنم.
برای امسال به خودم قول می‌دهم خودم را با کسی قیاس نکنم، که آدم‌ها فقط بخش کوچکی از جهانشان را به من نشان می‌دهند و من نمی‌دانم زیر این قله‌ی کوچکِ پیدا، چه کوه عظیمی از رنج‌ها و شکست‌ها و ناکامی‌هاست، من نمی‌دانم مسیر و نردبان آدم‌های موفقی که می‌بینم، از کجا گذشته و آدم‌ها به چه بها و تاوان و قیمتی موفقند!!!
برای امسال به خودم قول می‌دهم برای خودم کافی باشم و فاصله بگیرم از هرکسی که احساس ناکافی بودن و جاماندن و مفید نبودن به من می‌داد.
برای امسال به خودم قول می‌دهم که تغییر کنم و جهانم مواجهه‌ی دائمیِ من با کیفیت باشد. آدم‌های با کیفیت، اتفاقات و چیزهای با کیفیت و رابطه‌ها و تعاملات با کیفیت...
برای امسال به خودم قول می‌دهم به خودم سخت نگیرم؛ تلاش کنم اما سخت نگیرم... برسم و موفق باشم و صعود کنم اما... سخت نگیرم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan
وقت آن‌ است که مردم ره صحرا گیرند
خاصه اکنون که بهار آمد و فروردین است

- سعدی
حوصله داشته‌باش برای زندگی، برای دویدن‌های صبح، برای قهوه نوشیدن‌های عصر، برای جمع شدن‌های دوستانه و بیدار ماندن‌های صمیمیِ شبانه، برای مزه مزه کردن نان و پنیر و سبزی، برای بوییدنِ گل، تماشای فیلم، شنیدن موزیک، خواندن سطر سطر کتاب...
آرام بگیر و حوصله داشته‌باش؛ برای آرام آرام راه رفتن و آرام آرام تلاش کردن و آرام آرام به مقصد رسیدن و از مسیر لذت بردن...
حوصله داشته باش برای زندگی، عجول نباش! خشمگین نشو! اضطراب نگیر و زمان بده؛ به خودت، به جهان، به اتفاقات و به آدم‌ها و ببین زندگی چه خارق‌العاده زیباست وقتی از زاویه‌ی آرام‌تری به همه چیز نگاه می‌کنی و با ذوق و با حوصله تر از همیشه گام بر می‌داری و پیش می‌روی و زندگی می‌کنی...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan
او خواهرِ من بود، تنها دوستی که در زندگی یافتم و
تنها دوستی که هرگز از دست ندادم...
دشمن هم دارید، دشمن قدرتمند و عاقل داشته‌باشید، نه آدم‌های ضعیفی که برای انتقام و آزاردادن شما به روش‌های کودکانه پناه می‌برند و از ضعیف‌تر از خودشان برای مقاصد بی‌ارزش کمک می‌گیرند!
به یک‌سری تلاش‌های ناموفق و مذبوحانه‌ی یک‌سری انسان ضعیف، فقط پوزخند بزن و عبور کن و به همین بسنده کن که بدانند روشناییِ تاریکخانه‌ای که فضای جولان دادنشان شده در دستان توست.
به مسیر روشنت ادامه بده و درگیر حاشیه‌ی آدم‌های بیکار و حاشیه‌ساز نشو. حیف افکار روشنت که ذره‌ای مشغول آدم‌های بی‌هدف و تاریک کنی، کسانی که حتی در حدی نیستند که بخواهند دشمنان تو باشند!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan
اگر روابط انسانی این‌قدر پیچیده نبود، به تو زنگ می‌زدم ‌و می‌گفتم که چقدر به بودنت نیاز دارم...
پس از رفتن‌ها و نرسیدن‌ها و خواستن‌ها و نشدن‌ها و به وقت مشکلات، هیچ‌کس را نداشتن‌ها؛ دریافته‌بودم که مجبورم قوی باشم و مجبورم توقعی نداشته‌باشم و مجبورم محکم بایستم و مجبورم عاقلانه رفتار کنم.
همیشه این خودم بودم که خودم را خوشحال می‌کردم و خودم بودم که برای رویاهای خودم تلاش می‌کردم و خودم بودم که برای مشکلات خودم آستین بالا می‌زدم و هرچه که بود؛ خودم یک‌کاریش می‌کردم...
این به ناچار قوی بودن‌ها باعث شده‌بود نتوانم به کسی پناه ببرم و نتوانم روی حمایت هیچ‌کس حساب کنم.
وقتی زنی را مجبور به قوی بودن و روی پای خودایستادن و جنگیدن در میدان‌های مردانه کردید، در واقع بخش عظیم زنانه‌ای را در او می‌کشید و زخمی در وجود او باقی می‌گذارید که هیچ‌زمانی ترمیم نخواهدشد.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan
هَر
چِه
با
هَر
کِه
کُنی
بَر
تْو
هَمان
می‌گذرد.
هیچ حالی را بقایی نیست،
بی‌صبری مکن!
مرتد گردم گر تو ز من برگردی
ای جان و جهان، تو کفر و ایمان منی!
به زندگی‌ات برس!
بی‌خیالِ کی چی گفت‌ها و کی چه‌کار کردها و کی کدام قله را فتح‌کردها...
بی‌خیالِ غصه‌ها، رنج‌ها و اندوه‌ها،
بی‌خیالِ مشکلاتی که هرچه بیشتر به‌ آن‌ها بپردازی، پررنگ‌تر می‌شوند.
به زندگی‌ات بپرداز و به آدم‌های خوبِ جهانت و به کارهای کوچک و ارزشمندی که از عهده‌شان بر میایی. غصه چرا؟ مقایسه چرا؟ حس بی‌کفایتی چرا؟ اگر رئیس یا مدیر خوبی نیستی، کارمند نمونه‌ای باش، اگر کارمند خوبی نیستی، در شغل آزاد خودت خوب باش و اگر تمام این‌ها نیستی، مادر یا پدر خوبی باش که جهان درست از همین نقطه‌ای که تو ایستاده‌ای آغاز می‌شود.
قیاس، خطای محض است. هرکسی ماجرای خودش را دارد و در ماجرای خودش رنج و رسالت و آسیب خودش را.
به زندگی‌ات برس و آرام باش و فراموش نکن که اگر سقف کوچک‌تری داری، زحمت و آسیب کمتری خواهی‌داشت و اگر سقفی وسیع‌تر، مسئولیت و آسیبی بیشتر و عدالت دنیا درست در همین‌جاست.

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan
‏خسته‌ام
از تمام چیزهایی که در بیرون به پایان رسید ؛
اما در درون من ادامه یافت...
اشک می‌ریزم، بغض می‌کنم، غمگین می‌شوم از حجم سنگینیِ باری که روی دوش خودم انداختم و وسعت زخم‌های عمیقی که برداشتم اما در نهایت با خودم می‌گویم؛ ولی در عوض قدم‌های بزرگی برداشتم! پا روی آرامشم گذاشتم اما قدم‌های بزرگی برداشتم، یک‌تنه مقابل خیلی‌ چیزها و آدم‌ها ایستادم، اما قدم‌های بزرگی برداشتم! هر ثانیه به خودم پیچیدم از درد، اما قدم‌های بزرگی برداشتم...
به عقب نگاه می‌کنم و به رد پاهای خون‌آلودی که پشت‌سرم جامانده و به اشک‌ها، به رد خون و اشک‌ها... اما تصمیم نمی‌گیرم که جا بزنم. می‌دانم که ادامه، از این هم رنج‌آورتر خواهد بود..‌. و می‌دانم که قرار است تنهاتر از این هم بشوم... و می‌دانم که قرار است شب‌های بیشتری را با گریه صبح کنم و صبح‌های بیشتری را با بغض برخیزم، اما ادامه می‌دهم... من این‌قدر سختی نکشیدم که جا بزنم و به یک تسلیم، همه چیز را خراب کنم!
من در قبال تمام رنج‌هایی که تا اینجای مسیر به خودم تحمیل کرده‌ام، مسئولم! من مسئولم که همه چیز را ختم به خیر کنم! من مسئولم که خودم را، خودِ بی‌رمق و اندوهگینم را تا روزهای خوب برسانم، به نقطه‌ای که نفس‌های عمیقی بکشم و بگویم: سخت بود، خیلی سخت، اما هرآنچه که بود، ارزشش را داشت...
ارزشش را داشت که پا روی شادی‌های بسیاری گذاشتم و رنج‌های بسیاری کشیدم و از لذت‌های بسیاری بی‌نصیب ماندم و دویدم و جنگیدم، در نقطه‌ای که همه آرام قدم می‌زدند و زندگی می‌کردند... ارزشش را داشت...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan
در زندگی‌ام همیشه آمادگی این را دارم که تنها بشوم، چون بعضی از آدم‌ها سریعاً عوض می‌شوند، امروز برای آن‌ها مهم‌ترینی اما فردا ممکن است برایشان هیچ‌گونه اهمیتی نداشته باشی...
کسی را ندارم؛

نه اینکه بی‌کس و کار باشم،

کسی را ندارم...
این نوشته‌ی رابرت گرین را باید سرلوحه‌ی روابط قرار داد:

دوستی که پس از یک سوء تفاهم جزئى تبديل به دشمن مى‌شود، همیشه دشمن بوده است؛ فقط دیگر تظاهر نمی‌کند.
2025/04/16 13:25:27
Back to Top
HTML Embed Code: