به اندازه کافی غم دارم
اذیت نکن

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
https://www.tg-me.com/narenji78/12808 باشه 🚶🏻‍♂️💔

تو هستی، همه هستن.
توی قلبم

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
https://www.tg-me.com/narenji78/12811 هیچ بودنی دائمی نیست😅
بالخره یجا فراموش میشم
با بقیه کاری ندارم

باشه

ترانه‌ی "یکی یه پول خروس" که در نگاه اول ترانه‌ای کودکانه و فکاهی به نظر می‌آید از ساخته‌های "اسماعیل مهرتاش" است با سروده‌ای از "سيد غلامرضا روحانی" که در ابتدا "جواد بدیع‌زاده" حاضر به اجرای آن نبود. در واقع خالقان این اثر، یکی از پرفروش‌ترین آبنبات‌های آن دوران، یعنی"آبنبات چوبی خروسک" که محبوب بچه‌ها بود و دانه‌ای یک شاهی (50 دیناریا نیم صنار یا نصف یک ریال) هم جلوی مدارس فروش می‌رفت را به عنوان یک ابزار و وسیله برای پرداختن و به تصویر کشیدن گوشه‌هایی از جامعه آن روز مورد بهره‌برداری قرار داده بودند که مورد استقبال جامعه آن روز هم واقع شد و به نسل‌های بعدی هم راه یافت. با دقت بیشتر در این اثر، به لایه‌هایی از حال و هوای اقتصادی و فرهنگی آن دوران یعنی دهه‌های نخست ۱۳۰۰ خورشیدی برمی‌خوریم. با توجه به این نکته که "جواد بدیع زاده" لقب "سید" را با خود داشت و با توجه به موفقیت ترانه "خزان عشق" او، تصور دلایل مخالفت او برای اجرای این گونه آثار چندان دور از ذهن نیست. او در خاطراتش می‌‌نويسد: «اسماعیل مهرتاش، چند آهنگ فكاهی با اشعار خودمانی كه زبان حال مردم بود ساخته بود و به من پيشنهاد كرد بخوانم. من وحشت داشتم از خواندن آن‌ها، زيرا می‌‌دانستم مورد ملامت دوستان و موسيقی‌‌شناسان قرار می‌‌گيرم و بر من خرده‌ می‌گیرند. بالاخره با استدلال و مقداری جر و بحث و تشويق با "ابوالحسن صبا" برای خواندن آن‌ها آماده شدم.»


⁣ ♥️
-----
🔸 کانال تلگرام:
@khoob_shod
🔸 ادمین کانال:
@khoob_sho

-----

پ.ن. با ما همراه بشین ... خوب میشه :)

🔶 اینستاگرام:
https://b2n.ir/khoob_shod

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
به این دوستمون بگو بعضی بودنا دائمیه. مثل بودن من تو ذهن بچه های کانال
بچه ها پرستو برنگشت🙂😂

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
خوبی؟

تو بگو‌ والا