Telegram Web Link
السلام علیکم ورحمة الله وبركاته!
همرَهان گرامی!
بعد ازین در پهلوی حساب فیس‌بوک از این روزنه نیز با شما خواهیم بود و به نشر نوشته ها و مقالات استاد نجیبی کروخی-حفظه الله تعالی- خواهیم پرداخت.
ز بعد ما نه غزل نه قصیده‌ می‌ماند
ز خامه ها دو سه اشک چکیده می‌ماند

نفهمی تقصیر است و جاهل مقصر، با این همه اسباب و وسائل و این همه‌ کتاب و رسائل، جهالت کوتهی است و نادان کوته اندیش.
بیدارباش وهوشیار! دانشی به دست‌ آر؛ تخمی بپاش وخرمنی‌ بردار، شورجوانی را با شعور پیری درآمیزید و با این معجون میمون، در‌فضای طوفان زا، کشتی آدمیت وسفینه انسانیت را به ساحل آرامش و آسایش رهنمون شوید.

مولانا "نجیبی کروخی"

۱۳۹۶/۱۰/۲۵
کرونای جسمانی در حالت تسلّط بر خوابیدگان روحانی

اگر عینک قرآنی را بر دیده‌های عقلانی‌مان بگذاریم می‌بینیم؛ که بُعد روحانی ما را در بخش‌های اعتقادیات و عَملیات و اخلاقیات سالهائی است که کرونا های فرا گرفته؛ و ما هم غرق اقیانوس خود فراموشی بوده ایم، و این مسئله تا به جائی رسید که مادیّت بر معنویت و جسمانیت بر عقلانیت غلبه نمود، استکبار به میان آمد و استضعاف همگانی گشت، استعمار قانونی شد و استثمار جهانی، کالای تمدن به متاع تَوحُّش مبدل شد، بلآخره پروردگار جهان ها و فرمان‌روای انسانها برای تنبیه انسان خودخواهِ زیان کار؛ ریزترین چیزی را فرستاد که بزرگترین وسائل زَر و زور در مقابله با آن عاجز آمدند و محبوس زندان مساکن شدند.
این بلای جهانگیر از شرق ظهور نمود و پس از بیداری خوابیدگان و ظهور ناتوانی تخت‌نشینان؛ و توبه و بازگشت به مالک و مَلکِ عالمیان در غرب غروب می‌نماید و صبح آرامش طالع و روز آسایش به میان می‌آید والله على كل شيء قدير و بالإجابة جَدير.

۱۳۹۹/۱/۱۳
مولانا "نجیبی کروخی"

لینک تلگرام
https://www.tg-me.com/mowlana_najibi_karokhi
إنا لله وإنا إليه راجعون!

تنی زنده‌دل خفته در زیر گِل
بِه از عالم زندۀ مرده دل

دل زنده هرگز نگردد هلاک
تنِ زنده‌دل گر بمیرد چه باک

به آن‌هایی که در گذرگاه دنیا به دریافت حیات معنوی و روحانی دست یافته اند؛ مرگ انتقالی‌ست از حالی به حالی.

عزیز زنده‌دل ما که به کمال علمی و عملی رسیده بودند، یعنی حضرت استاد صمیم رحمه‌الله که صمیمانه مخلص شان بوده‌ام، با دلی زنده از میان ما رفتند. اندوه‌ناکیم و اشکبار.

هر که او از هم‌زبانی شد جدا
بینوا شد گرچه دارد صد نوا

نای بینوایم و وامانده از کاروان دوستان. امیدوارم که خداوند مهربان در کنار مقربین جای شان دهد، و دعا!

نجیبی کروخی
نه ترسی از خدا و نه هم شرمی از تاریخ

حادثه‌ای که باید نمی‌دیدیم و واقعه‌ای که باید نمی‌شنیدیم، آن‌هم انهدام مسجد جامع بزرگ کروخ؛ معبدی اسلامی و آبده‌ای بی‌نظیر در کشور.
سال‌هایی از مئذنه‌هایش صدای توحید بلند بود و از محراب و منبرش ندای قرآن و دعوت به اسلام. بالآخره؛ در حالی که موقوفاتی دارد، بر اثر بی‌توجهی ریاست اوقاف هرات و حرف‌نشوی‌های وزارتین ارشاد و آبدات جمهوری اسلامی افغانستان منهدم گشت و دل‌هایی داغ‌دار شد و دیده‌ها اشک‌ریز و فریادهایی از حنجره‌ها بلند.
نمی‌دانم کدام دست حق‌پرستی مرهمی برین زخم‌ها می‌گذارد و اشک‌های چشم‌های دردکشیده را پاک می‌نماید، و این‌همه فریاد را قبل ازینکه چون رعد به غرش آیند و برق‌هایی از آن بجهد، می‌شنود، و قدمی در راه تعمیر خانۀ خدا به عجله بر می‌دارد!؟

در انتظاریم و برای حل مشکل دقیقه‌شمار!

مولانا غلام محمد نجیبی کروخی
خطیب مسجد جامع بزرگ کروخ

جهت دادخواهی برای مسجد ما را همکاری نموده و لطفاً پست را به اشتراک بگذارید، تا مسئولین بی‌کفایت باخبر شوند😭!
سپاس‌گزاری

قول پروردگار است جلّ‌جلاله:
«انما یعمر مساجدالله من آمن بالله والیوم الآخر».
قرآن کریم، سورۀ توبه_آیۀ (۱۸)

گفتۀ پیامبر ماست صلی‌الله‌علیه‌وسلم:
«من بنی لله مسجدا بنی الله له بیتا فی الجنه».
حدیث صحیح بخاری (۴۵۰)

خدای را سپاس، اولین شخصیتی که دعوت مارا جهت ترمیم مسجد جامع بزرگ کروخ لبیک گفت و قدمی درین راه بر خواهد داشت برادر عزیر ما محمد عارف خان اچکزی مسئول پروژۀ بند پاشتان کروخ می‌باشند.
قیمت تخمینیِ این پروژه را شش لک افغانی برآورد کرده اند.
به توفیق الهی خدمتی انجام می‌دهند و یادگاری از خود برجای می‌گذارند. بناء به اصالت از خود و به وکالت از کافۀ نمازگزاران درین معبدِ اسلامی از جناب ایشان صمیمانه تشکر می‌نمائیم و دعا می‌کنیم که خداوند متعال عافیت دوجهانی را نصیب ایشان بفرماید.

والسلام
غلام محمد نجیبی کروخی
خطیب مسجد جامع کروخ

تاریخ ۲۹ حمل ۱۳۹۹
داد از غمِ تنهایی!

جوان دانش‌جوی! کتابم، در دل خویش رازهایی دارم، بر اوراقم حقایقی نگاشته اند و در صفحاتم مسائلی جای‌گیر. در آرزوی انیسی بسر می‌برم و در انتظار جلیسی دقیقه‌شمار. متأسفانه که در طاق نسیان جای دارم و گَرد و غباری بر رخسار. دیده به‌راهم و چشم در انتظار یک کتاب‌خوان، که پای پیش گذارد و صفحات دلم را ورق زند. اما، جز کِرم کتاب‌خوار کسی سراغم را نمی‌گیرد.
دنیای مجازی مرا از صحنه‌ی هستی برون رانده، چون جهان‌سومی بی‌مقدارم و چون سیاه‌پوست افریقایی بی‌طرفدار.
باری، قدمی جانب خانه‌ام بگذار. مهمان من شو؛ غذای دانش دارم و شیرینی بینش. هر آن‌چه دارم در اختیار تو می‌گذارم. راجع به همه‌ی جوانب حیات گفته‌ها دارم و مربوط به ریز و درشت کائنات سُفته‌ها. پیرامون منظومه‌های شمسی، کهکشان‌ها و کرات، اتم‌ها و ذرات، معلوماتی را رایگان بر طبق اخلاص می‌نهم و محضر حضرت‌عالی تقدیم می‌دارم. افکار علماء، آراء حکماء، و سرگذشت سلاطین نزد من اند. با هر که می‌خواهی بنشین، رُسل و انبیاء یا کنفوسیوس و بودا. با من هم‌نشین شو، تا چهره‌های گیرا و شخصیت‌های والای اینان را در نگارستان من بخوانی و از گلستان من بدست آری!
در انتظار تو ام. دمی بیا و دنیایی را با خود ببر!
از فرط تنهائی به تنگ آمدم و از گوشه‌نشینی بیزارم. شب و روز پشت درب‌های بسته، خسته شدم. بی‌ یار و غم‌خوار، در بازار خریدارم کم است و در خانه بهره‌بردار!
تا باشد، آستین همت بر زنی و راهی آشیانه و کاشانه ام شوی...!

مولانا "نجیبی کروخی"

https://www.tg-me.com/mowlana_najibi_karokhi
کانال رسمی مولانا نجیبی کروخی-رحمه الله تعالی- pinned «داد از غمِ تنهایی! جوان دانش‌جوی! کتابم، در دل خویش رازهایی دارم، بر اوراقم حقایقی نگاشته اند و در صفحاتم مسائلی جای‌گیر. در آرزوی انیسی بسر می‌برم و در انتظار جلیسی دقیقه‌شمار. متأسفانه که در طاق نسیان جای دارم و گَرد و غباری بر رخسار. دیده به‌راهم و چشم…»
2025/02/24 03:40:28
Back to Top
HTML Embed Code: